به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « بهره وری فیزیکی آب » در نشریات گروه « آب و خاک »

تکرار جستجوی کلیدواژه «بهره وری فیزیکی آب» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • رضا فیروزپور، علی شاه نظری*، مصطفی یوسفیان، علی اکبرزاده

    از مهم ترین اهداف برنامه ریزی و روش های مدیریتی آبیاری، با توجه به بروز بحران آب در سال های گذشته، افزایش بهره وری آب برای گیاهان مختلف از جمله برنج می باشد. لذا برای بررسی اثرات روش های کم آبیاری بر بهره وری آب برای برنج (رقم بینام)، آزمایشی در هشت تیمار و سه تکرار در شهرستان بابلسر استان مازندران در سال زراعی 1399 انجام گرفت. تیمارهای این آزمایش را کم آبیاری تنظیم شده و کم آبیاری بخشی ریشه در تنش های خشکی خاک10، 30 و 60 کیلوپاسکال (RDI10، RDI30، RDI60، PRD10، PRD30 و PRD60) و آبیاری 100 درصد نیاز آبی و آبیاری غرقابی (شاهد) تشکیل می دهند. سیستم آبیاری تیمارها غیر از تیمار غرقابی، نوار تیپ بوده است. ابزار تعیین تنش خشکی خاک، تانسیومتر بود. در این آزمایش، صفات مختلفی از جمله میزان عملکرد شلتوک، آب مصرفی، وزن خشک اندام هوایی گیاه، تراکم وزن خشک ریشه، طول ریشه، بهره وری فیزیکی آب، بهره وری سود خالص به ازای واحد حجم آب، بهره وری آب آبیاری و بارندگی و بهره وری تبخیر- تعرق بررسی شدند. بر اساس نتایج، بیشترین و کمترین میزان بهره وری فیزیکی آب، بترتیب برای تیمارهای PRD60 و آبیاری غرقابی (39/1 و 59/0 کیلوگرم بر مترمکعب آب) بود. بیشترین و کمترین بهره وری سود خالص به ازای واحد حجم آب، بترتیب برای تیمارهای PRD60 و RDI60 (71267 و 39576 ریال بر مترمکعب آب) بدست آمد. تیمارهای  PRDدر تنش های مشابه در مقایسه با تیمارهایRDI  علی رغم مصرف آب کمتر، عملکرد شلتوک بیشتر و بهره وری فیزیکی و اقتصادی بیشتری داشتند. تیمار PRD60، موجب افزایش 6/135 درصدی در بهره وری فیزیکی آب و کاهش 3/76 درصدی در مصرف آب نسبت به تیمار شاهد شد.

    کلید واژگان: آبیاری نوار تیپ, بهره وری فیزیکی آب, تانسیومتر, کم آبیاری ناقص ریشه, وزن خشک ریشه}
    Reza Firozpour, Ali Shahnazari *, Mostafa Yousefian, علی Akbarzadeh

    One of the most important goals of irrigation planning and management methods, considering the water crisis in recent years, is to increase water productivity for various plants, including rice. To investigate the effects of deficit irrigation methods on water productivity of rice (Binam Variety), an experiment was carried out with eight treatments and three replications in Babolsar city of Mazandaran province in 2020. The treatments were regulated deficit irrigation and partial root zone drying in soil drought stresses of 10, 30 and 60 kPa (RDI10, RDI30, RDI60, PRD10, PRD30 and PRD60) and full irrigation with drip tape and flood irrigation systems (control). Soil water deficit was measured by a tensiometer. In this experiment, traits including yield, water consumption, and plant shoot dry weight, root weight density, root length, physical water productivity, net profit efficiency per unit volume of water, irrigation and rainfall water efficiency and evapotranspiration efficiency were investigated. According to the results, the highest and lowest physical water productivity was corresponded for PRD60 and flood irrigation treatments, respectively (1.39 and 0.59 kg / m3). PRD treatments at similar stresses compared to RDI treatments had higher rough rice yield and higher physical and economic productivity despite of lower water consumption. PRD60 treatment increased the physical productivity of water by 135.6% and decreased the water consumption by 76.3%..

    Keywords: Partial Root Zone Drying, Physical water productivity, Root dry weight, Tape Irrigation, Tensiometer}
  • صابر جمالی، حسین انصاری*، عباس صفری زاده ثانی
    به منظور بررسی اثر متقابل آب مغناطیسی و کم آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی همیشه بهار، آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1398 با سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای پژوهش شامل چهار سطح آبیاری (100 %، 85 %، 70% و 55 % ظرفیت زراعی) و دو نوع آب (آب معمولی و آب مغناطیسی) بود. نتایج نشان داد که اثر سطوح مختلف آبیاری بر تمامی صفات (به جز بهره وری فیزیکی آب که در سطح 5% معنی دار بود) در سطح احتمال 1 % معنی دار شد و اثر آب مغناطیسی نیز بر روی وزن خشک شاخه جانبی و گل، تعداد گل و بهره وری فیزیکی آب در سطح احتمال 1 % و بر وزن خشک ساقه گل دار و برگ؛ تعداد برگ و شاخه جانبی در سطح احتمال 5% معنی دار شد. اثر متقابل تیمارها نیز بر تعداد برگ در سطح احتمال 1 % و بر وزن خشک ریشه، گل و ساقه گل دار در سطح احتمال 5% معنی دار شد. بیشترین میزان وزن خشک برگ و ساقه گل دار، تعداد گل، تعداد برگ و شاخه جانبی، ارتفاع و بهره وری فیزیکی مصرف آب در تیمار آبیاری به میزان 100 % ظرفیت زراعی و به ترتیب با1/77 و 0/37 گرم در بوته، هفت و شش عدد، 18/4 سانتی متر و 0/186 کیلوگرم در مترمکعب مشاهده شد. همچنین کاهش 15%، 30% و 45% میزان آب آبیاری سبب کاهش صفت تعداد گل (25/7%، 32/8%، و 54/3%) و بهره وری فیزیکی مصرف آب (18/8%، 21/5% و 24/2%) شد. بیشترین میزان وزن خشک گل، ریشه و شاخه جانبی به ترتیب با 0/29، 0/5 و 0/74 گرم در بوته در تیمار آبیاری مغناطیسی به میزان ظرفیت زراعی مشاهده شد. با توجه به نتایج به دست آمده، اعمال میدان مغناطیسی 0/6 تسلا در شرایط تنش آبی، سبب بهبود عملکرد گل و بهره وری مصرف آب شده و تیمار آبیاری بهینه این گیاه در شرایط گلدانی آبیاری مغناطیسی به میزان ظرفیت زراعی است. به هرحال برای کاربرد این تنش ها در سطح مزرعه، نیاز به پژوهش های بیشتری است.
    کلید واژگان: بهره وری فیزیکی آب, تابع تولید, تنش خشکی, عملکرد گل, میدان مغناطیسی}
    Saber Jamali, Hossein Ansari *, Abbas Safarizadeh Sani
    To investigate the interaction of magnetic water and deficit irrigation on yield and yield components of marigold, a factorial experiment was conducted in a completely randomized design in the research greenhouse of the Faculty of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad, Iran, in 2019, using pot culture with 3 replications. Treatments included 4 irrigation levels (100%, 85%, 70%, and 55% of field capacity) and 2 types of water (normal water and magnetic water). The results showed that different levels of irrigation on all traits (except physical water productivity which was significant at a 5% level) were significant (P <0.01). Effects of magnetic water on the dry weight of lateral branches and flowers, number of flowers and physical water productivity were significant (at P <0.01); and on the dry weight of flowering stems and leaves, number of leaves and lateral branches were also significant (at P <0.05). The interaction effect of the studied treatments was significant (P <0.01) on the number of leaves; and on the dry weight of roots, flowers, and flowering stems (P <0.05). The highest dry weights of leaves and flowering stems, number of flowers, number of leaves and lateral branches, height and physical water productivity were in irrigation with 100% field capacity and were, respectively, 1.77 and 0.37 g/plant, 7 and 6, 18.4 cm and 0.186 kg/m3. Also, reducing irrigation water by 15%, 30%, and 45% reduced the number of flowers by 25.7%, 32.8%, and 54.3%; and the physical water productivity by 18.8%, 21.5%, and 24.2%, respectively. The highest dry weight of flowers, roots, and lateral branches were observed in magnetic water + irrigation with 100% field capacity, as 0.29, 0.5, and 0.74 g/plant, respectively. The results showed that using a magnetic field increased flower yield and water productivity of Marigold plants under water stress. In this study, the best treatment was 0.6 teslas magnetized water+ 100%FC. However, to apply these stresses at the field level, more research is needed.
    Keywords: Physical water productivity, Production Function, Drought Stress, flower yield, Magnetic field}
  • مهدی رضایی خرمنانی، مهدی اکبری*، مهدی کوچک زاده

    این پژوهش برای بررسی کارایی سامانه آبیاری فتیله ای در کشت گلخانه ای گیاه گوجه فرنگی و مقایسه آن با سامانه آبیاری قطره ای به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی (CRD)، شامل تیمارهای آبیاری در پنج سطح (آبیاری قطره ای و آبیاری فتیله ای با قطرهای یک، سه، چهار و پنج سانتی متر) و دو بستر کشت ("کوکوپیت، خاک، کود، پرلیت" و "خاک، شن، کود") در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه تربیت مدرس در سال 1400-1399 انجام شد. کمترین حجم مصرف آب در طول دوره رشد در آبیاری فتیله ای با قطر فتیله یک سانتی متر، 29/25 لیتر در بوته و بیشترین حجم مصرف آب در آبیاری قطره ای و فتیله ای با قطر فتیله پنج سانتی متر به ترتیب 36 و 37/5 لیتر در بوته بود. این نتایج نشان دهنده اختلاف 19% و 4% در میزان مصرف آب بین تیمار آبیاری فتیله ای با قطر یک سانتی متر و پنج سانتی متر با آبیاری قطره ای است. میزان مصرف آب در سامانه آبیاری قطره ای نسبت به متوسط سامانه آبیاری فتیله ای به میزان شش درصد بیشتر بود. همچنین قطر فتیله در آبیاری فتیله ای تاثیر معنی داری بر میزان مصرف آب داشت، به طوری که اختلاف بین تیمارهای آبیاری فتیله ای (کمترین و بیشترین میزان مصرف آب) در قطرهای یک و پنج سانتی متر به 28% رسید. آبیاری فتیله ای با قطر سه سانتی متر در بستر کشت "خاک، ماسه، کود" با 700 گرم در بوته، بیشترین عملکرد میوه گوجه فرنگی را به خود اختصاص داد. عملکرد میوه در بستر "خاک، ماسه، کود" نسبت به بستر"کوکوپیت، خاک، پرلیت، کود" نیز 59% افزایش بافت. بیشترین بهره وری آب در آبیاری فتیله ای با قطر سه سانتی متر، 11/19 و کمترین بهره وری آب در تیمار آبیاری قطره ای 9/06 کیلوگرم بر مترمکعب آب به دست آمد که دارای اختلاف 24% است. میزان مصرف آب در بستر کشت “خاک، شن، کود” نسبت به بستر کشت “کوکوپیت، خاک، کود، پرلیت” 21% کاهش یافت و موجب افزایش 100% بهره وری آب در بستر“خاک، شن، کود” شد. در آبیاری فتیله ای، به علت اینکه همواره آب در دسترس بوده، گیاه با تنش آبی مواجه نشد و این نتایج حاکی از آن است که سامانه آبیاری فتیله ای با بهبود رشد گیاه موجب افزایش میزان تولید محصول تر و خشک و بهره وری فیزیکی آب گوجه فرنگی شد. اگرچه در این تحقیق تجزیه وتحلیل اقتصادی انجام نشده است ولی محصول بیشتر همراه با مصرف آب کمتر در سامانه آبیاری فتیله ای، درآمد بیشتری برای بهره بردار خواهد داشت و می تواند دلیل قابل قبولی برای استفاده از این روش آبیاری باشد.

    کلید واژگان: بهره وری فیزیکی آب, آبیاری قطره ای, خاک گلدان, آب مصرفی گوجه فرنگی}
    Mehdi Rezaeekormenani, Mehdi Akbari *, Mehdi Kouchakzadeh

    This study aimed to evaluate the efficiency of wick irrigation system in greenhouse cultivation of tomato plant and compare it with drip irrigation. The experiment was performed as factorial with a completely randomized design (CRD) in the research greenhouse of Tarbiat Modares University in 2021. Irrigation treatments included five levels (drip irrigation and wick irrigation with diameters of 1, 3, 4, and 5 cm) and two soil combination ("cocopeat, soil, fertilizer, perlite" and "soil, sand, fertilizer"), in 3 replications. The lowest and highest water consumption during the growing season was observed in wick irrigation with a diameter of 1 cm (29.25 L/plant) and in drip irrigation and wicks with a diameter of 5 cm (36 and 37.5 L/plant), respectively. The results showed differences of 19% and 4% in water consumption between, respectively, wick irrigation with a diameter of 1 and 5 cm compared to drip irrigation. Also, the difference in water consumption between wick irrigation (minimum and maximum water consumption) of 1 and 5 cm diameters was 28%. The yield in "soil, sand, fertilizer" cultivation bed was increased by 59% compared to the "cocopeat, soil, fertilizer, perlite" cultivation bed and the maximum tomato yield (700gr/plant) was observed in the wick irrigation with a diameter of 3 cm. Water consumption index in "soil, sand, fertilizer" cultivation bed was decreased 21%, rather than "cocopeat, soil, fertilizer, perlite" cultivation bed and increased water productivity by 100%. In wick irrigation, since water is always available, the plant does not face water stress and these results indicate that the wick irrigation system improves plant growth and increases production of wet and dry matter and water productivity in tomato plant. Although economic analysis has not been done in this research, but more crop yield along with less water consumption in the wick irrigation system would have more income for the user and can be an acceptable reason for using this irrigation method.

    Keywords: Physical water productivity, Tomato water consumption, Drip irrigation, Potting soil}
  • صابر جمالی، حسین بانژاد*، عباس صفری زاده ثانی، بهناز هادی

    به منظور بررسی اثر تنش های آبی و شوری بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی نعنا فلفلی آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 98-1397 با 3 تکرار اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی در این پژوهش 4 سطح آبیاری (100 (I1)، 85 (I2)، 70 (I3) و 55 درصد ظرفیت زراعی (I4)) و 4 سطح شوری (0/9 (EC1)، 1/9(EC2)، 2/5 (EC3) و 3/4 دسی زیمنس بر متر (EC4)) بود. نتایج نشان داد که کاهش آب به میزان 15، 30 و 45 درصدی ظرفیت زراعی منجر به کاهش در صفات وزن تر اندام هوایی (به ترتیب 15/8، 28/4 و 30/1 درصد)، وزن خشک اندام هوایی (به ترتیب 7/1، 11/5 و 11/5 درصد) و وزن خشک ریشه (به ترتیب 4/6، 9/2 و 9/2 درصد) شد. همچنین، نتایج نشان داد که استفاده از شوری EC2، EC3 و EC4 به ترتیب منجر به کاهش 12/7، 28/5 و 34/0 درصد (وزن تر اندام هوایی)؛ 3/6، 11/6 و 11/6 درصد (وزن خشک اندام هوایی) و 6/7، 12/4 و 14/6 درصد (وزن خشک ریشه) گردید. نتایج نشان داد که اثر توامان شوری و خشکی منجر به کاهش بهره وری فیزیکی آب شده است، به طوری که بیشترین و کمترین میزان این صفت در گیاه نعنا فلفلی با 3/54 و 2/06 کیلوگرم در متر مکعب در تیمارهای EC1I4 و EC3I1 مشاهده شد. بر اساس نتایج این پژوهش، جهت حصول عملکرد خشک و بهره وری فیزیکی حداکثری آب، استفاده از تیمار EC1I4 توصیه می شود.

    کلید واژگان: آب شور, بهره وری فیزیکی آب, تابع تولید, تنش آبی, کم آبیاری}
    S. Jamali, H. Banejad*, A. Safarizadehsani, B. Hadi

    This research was conducted to study the effect of deficit irrigation and saline water on yield and yield components of Peppermint in the experimental research greenhouse of Ferdowsi University of Mashhad from 2018 to 2019. This research was performed as a factorial experiment based on the randomized complete design with three replications. In this research, irrigation levels consist of 4 levels (100 (I1), 80 (I2), 70 (I3), and 55 (I4) percent of FC) and saline water factors consist of 4 levels (0.9 (EC1), 1.9 (EC2), 2.5 (EC3), and 3.4 dSm-1 (EC4)). The result showed that a decrease of the water to 15, 30, and 45 percent have resulted in the reduction of shoot fresh weights (to 15.8, 28.4, and 30.1 percent), shoot dry weights (to 7.1, 11.5, and 11.5 percent), and root dry weights (to 4.6, 9.2, and 9.2 percent), respectively. Also, results showed that irrigation with EC2, EC3, and EC4 has resulted in a decrease in shoot fresh weights (to 12.7, 28.5, and 34.0 percent), shoot dry weights (to 3.6, 11.6, and 11.6 percent), and root dry weights (to 6.7, 12.4, and 14.6 percent), respectively. The result indicated that interaction effects of salinity and water stress decreased peppermint water productivity, as the highest and lowest peppermint water productivity with 3.54 and 2.06 Kgm-3 were in the EC1I4 and EC3I1 treatments, respectively. Results revoluted that maximum dry yield and peppermint water productivity were in the EC1I4, so this treatment was recommended for irrigation of peppermint.

    Keywords: Saline water, Physical water productivity, Production function, Water stress, Deficit irrigation}
  • صابر جمالی، حسین انصاری*، نرگس صالح نیا
    بحران آب یکی از مهم ترین عواملی است که در مناطق خشک و نیمه خشک برای تولید محصولات کشاورزی محدودیت ایجاد می کند و برای نیل به امنیت غذایی مطلوب باید آب در بخش کشاورزی به صورت بهینه مصرف شود. به منظور بررسی بهره وری اقتصادی آب و کود نیتروژن بر روی گیاه کینوا پژوهشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در تابستان 1397 انجام شد. تیمارهای مورد بررسی در این پژوهش شامل 3 روش آبیاری جویچه ای (متداول، یک در میان ثابت و متغیر) و 3 سطح کود نیتروژن (50، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار) بود. روش های مختلف آبیاری جویچه ای بر صفات بهره وری اقتصادی کود، بهره وری فیزیکی آب (CPD)، شاخص سود به ازای متر مکعب آب مصرفی (BPD) و شاخص سود خالص به ازای متر مکعب (NBPD) و عامل جزیی سودمندی (PFP) در سطح احتمال یک درصد معنی دار شده و سطوح مختلف کود نیتروژن نیز بر بهره وری اقتصادی کود، BPD، NBPD و PFP در سطح احتمال یک درصد و بر CPD در سطح احتمال 5 درصد معنی دار شد. لازم به ذکر است که اثر متقابل روش آبیاری و سطوح مختلف کود نیتروژن بر صفات بهره وری اقتصادی کود و PFP در سطح احتمال یک درصد معنی دار و بر NBPD و BPD در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بود. نتایج این پژوهش نشان داد که افزایش مقدار نیتروژن نسبت به مقدار توصیه شده (50 کیلوگرم در هکتار) در شرایط آبیاری جویچه ای متداول سبب کاهش بهره وری اقتصادی آب و کاهش بهره وری اقتصادی کود می شود. بر این اساس، بیشترین مقدار بهره وری اقتصادی آب، بهره وری فیزیکی آب و شاخص درآمد به ازای هر واحد آب مصرفی در تیمار آبیاری جویچه ای یک در میان متغیر و در شرایط اعمال 200 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن به دست آمد.
    کلید واژگان: بهره وری اقتصادی کود, بهره وری جزئی عامل تولید, بهره وری فیزیکی آب, شاخص درآمد به آب مصرفی, عملکرد}
    Saber Jamali, Hossein Ansari *, Narges Salehnia
    The water crisis is one of the most important factors that limit the production of agricultural products in arid and semi-arid regions, which requires the optimal consumption of water in agriculture to achieve food security in these regions. To investigate the economic efficiency of water and nitrogen fertilizer on Quinoa, an experiment was conducted as a split-plot based on a randomized complete block design with three replications in 2018 at Ferdowsi University of Mashhad. Treatments included three irrigation methods (furrow irrigation (FI), fixed alternate furrow irrigation (FAFI), and variable alternate furrow irrigation (VAFI)) and three-level of nitrogen fertilizing (50, 100, and 200 Kg/ha). The different furrow irrigation methods on the economic productivity of fertilizer, CPD, BPD, NBPD, and PFP were highly significant (p < 0.01). The different levels of nitrogen fertilizer on the economic productivity of fertilizer, BPD, NBPD, and PFP were significant at 1 percent levels (p < 0.01), and on CPD was significant at 5 percent levels (p < 0.05). The interaction effects on the economic productivity of fertilizer and PFP were highly significant (p < 0.01) and on NBPD and BPD were significant at 5 percent levels (p < 0.05). The results showed that under traditional furrow irrigation conditions, increasing the nitrogen fertilizer reduces the economic efficiency of water and fertilizer (compared to using 50 kg/ha N). The results showed that the highest economic and physical water productivity and BPD were obtained in the treatment of variable alternate furrow irrigation + 200 kg/ha of nitrogen.
    Keywords: Economic productivity of fertilizer, Partial factor productivity, Physical water productivity, Benefit per water index, Yield}
  • صابر جمالی، حسین انصاری*، بهناز هادی، عباس صفری زاه ثانی

    کینوا (Chenopodium quinoa Wild) گیاهی است با ارزش غذایی مطلوب و پتانسیل تولید مناسب در شرایط نامساعد محیطی، که در برابر خشکی تحمل بالایی دارد. به منظور بررسی اثر کم آبیاری جویچه ای یک در میان در مراحل مختلف رشدی بر عملکرد و اجزای عملکرد کینوا، آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1397 با 3 تکرار اجرا گردید. تیمارهای مورد بررسی در این پژوهش 7 تیمار شامل آبیاری جویچه ای مرسوم (TFI)، آبیاری جویچه ای یک در میان ثابت (FAFI) و متناوب (VAFI)، آبیاری جویچه ای یک در میان ثابت تا زمان گلدهی و آبیاری جویچه ای مرسوم در دوره های دیگر (FTT)، آبیاری جویچه ای یک در میان متناوب تا زمان گلدهی و آبیاری جویچه ای مرسوم در دوره های دیگر (VTT)، آبیاری جویچه ای یک در میان ثابت تا زمان دانه بستن و آبیاری جویچه ای مرسوم در دوره های دیگر (FFT) و آبیاری جویچه ای یک در میان متناوب تا زمان دانه بستن و آبیاری جویچه ای مرسوم در دوره های دیگر (VVT) بودند. نتایج نشان داد که اثر تیمارهای آزمایشی بر صفات طول سنبله، قطر ساقه، ارتفاع بوته، وزن سنبله، عملکرد دانه، عملکرد در واحد سطح و بهره وری فیزیکی آب (در سطح یک درصد) و بر عرض سنبله (در سطح 5 درصد) معنی دار شد. همچنین بیشترین عملکرد در واحد سطح (17/2 تن در هکتار)، عملکرد دانه (1/18 گرم در بوته)، متوسط ارتفاع بوته (3/113 سانتی متر) و بهره وری فیزیکی آب (41/0 کیلوگرم در متر مکعب) در تیمار آبیاری جویچه ای مرسوم مشاهده شد استفاده از تیمارهای FAFI، FTT، FFT، VAFI، VTT و VVT سبب کاهش 4/35، 3/24، 0/32، 2/23، 8/13 و 7/17 درصد (عملکرد دانه) نسبت به تیمار TFI شد. اعمال تیمارهای آبیاری FAFI، FFT و FTT سبب کاهش بهره وری فیزیکی آب به میزان 5/19، 6/14 و 4/2 درصد و اعمال تیمارهای آبیاری VAFI، VTT و VVT نیز سبب افزایش 4/2، 6/14 و 4/24 درصدی بهره وری فیزیکی آب نسبت به تیمار TFI شد. بهترین تیمار برای آبیاری کینوا در شرایط مزرعه ای، آبیاری جویچه ای یک در میان متناوب تا زمان گلدهی و آبیاری جویچه ای مرسوم در دوره های دیگر (VTT) می باشد.

    کلید واژگان: بهره وری فیزیکی آب, تابع تولید, خشکی ناحیه ریشه, رقم Titicaca, عملکرد دانه}
    Saber Jamali, Hossein Ansari *, Behnaz Hadi, Abbas Safarizadeh Sani

    Quinoa (Chenopodium quinoa Wild) is a nutritious herb with favorable nutrition and potential for suitable production in adverse environmental conditions that can withstand drought. This study aimed was to evaluate the effects of alternate furrow irrigation at its different growth stages on Quinoa yield and water use efficiency in the Ferdowsi University of Mashhad (FUM) experimental farm research during 2018-19. This research was conducted to completely block randomized design with seven treatments and three replications. In this study, 7 treatments consisted of traditional furrow irrigation (TFI), fixed alternate furrow irrigation (FAFI), variable alternate furrow irrigation (VAFI), fixed alternate furrow irrigation at the vegetative stage and traditional furrow irrigation at other stages (FTT), fixed alternate furrow irrigation at the vegetative and flowering stages and traditional furrow irrigation at other stages (FFT), variable alternate furrow irrigation at the vegetative stage and traditional furrow irrigation at other stages (VTT), variable alternate furrow irrigation at the vegetative and flowering stages and traditional furrow irrigation at other stages (VVT) treatment with supplemental irrigation in time of planting. The results showed that the effect of treatments on panicle length, stem diameter, plant height, panicle weights, grain yield, yield per m2, and water productivity were highly significant (P>0.01) and panicle width was significant at the 5 % levels. Results showed that the highest yield (2.17 ton/ha), grain yield (18.1 g per plant), average plant height (113.3 cm), and physical water productivity (0.41 Kg/m3) were in TFI treatments. Used FAFI, FTT, FFT, VAFI, VTT, and VVT treatments compared to TFI, grain yield decreased by 35.4, 24.3, 32.0, 23.2, 13.8, and 17.7 percent, respectively. Used FAFI, FTT, and FFT treatments compared to TFI, physical water productivity decreased by 19.5, 14.6, and 2.4 percent, respectively. Used VAFI, VTT, and VVT treatments compared to TFI, physical water productivity increased by 2.4, 14.6, and 24.4 percent, respectively. Therefore, the best irrigation treatment for the Quinoa in the field conditions is VTT methods.

    Keywords: Grain yield, Physical water productivity, Production Function, Partial Root-zone Drying, Titicaca cultivar}
  • صابر جمالی*، حسین انصاری، عباس صفری زاده ثانی

    گیاه دارویینعنا فلفلی (Mentha piperita L.)برایاهدافداروسازی و مصارف صنایع غذایی استفاده می شود. به دلیل توانایی تولید و ذخیره اسانس،کشت این گیاه از لحاظ اقتصادی دارای اهمیت است. این پژوهش با هدف بررسی اثر تنش های آبی و آب مغناطیسی بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی نعنا فلفلی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 98-1397 انجام شد. پژوهش مذکور به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی بر پایه ی کشت گلدانی با سه تکرار اجرا گردید. در این پژوهش سطوح آبیاری شامل چهار سطح آبیاری (100%، 85%، 70% و 55% نیاز آبی گیاه) و میدان مغناطیسی شامل سه سطح (صفر، 3/0 و 6/0 تسلا) بود. نتایج نشان داد که کاهش 15%، 30% و 45% میزان آب آبیاری مورد نیاز گیاه منجر به کاهش 2/11%، 1/15% و 5/36% وزن تر اندام هوایی شد. همچنین نتایج نشان داد که استفاده از آب مغناطیسی (3/0 تسلا) در شرایط کم آبیاری (85%، 70% و 55% نیاز آبی) سبب بهبود عملکرد خشک گیاه به میزان 5/19%، 7/24% و 4/66% شد. به طور کلی استفاده از آب مغناطیسی در شرایط تنش آبی منجر به بهبود رشد گیاه شد و نسبت به تیمار شاهد در شرایط کم آبیاری، عملکرد خشک و تر اندام هوایی را در گیاه دارویی نعنا فلفلی بهبود بخشید.

    کلید واژگان: بهره وری فیزیکی آب, تابع تولید, تنش آبی, کم آبیاری, میدان مغناطیسی}
    Saber Jamali *, Hossein Ansari, Abbas Safarizadeh-Sani

    Peppermint (Mentha piperita L.) is used for medicinal and food purposes. Its cultivation has economic importance, due to its ability to produce and store essential oil. This research was conducted to study the effect of deficit irrigation and magnetized water on yield and yield components of peppermint in the experimental research greenhouse of Ferdowsi University of Mashhad, during 2018-19. We used a factorial experiment based on the completely randomized design with 3 replications. Irrigation levels consisted of 4 levels (100%, 85%, 70%, and 55% of plant water requirements) and magnetic field factors consisted of 3 levels (0, 0.3, and 0.6 teslas). The result showed that decrease of the water requirement by 15%, 30%, and 45% resulted in reduction of shoot fresh weights by 11.2%, 15.1%, and 36.5%, respectively. However, irrigation with magnetized water (0.3 teslas) under deficit irrigation levels (85%, 70%, and 55% of plant water requirements) resulted in the increase of shoot dry weights by 19.5%, 24.7%, and 66.4%, respectively. In general, the use of magnetic water under water stress enhanced plant growth and improved dry and wet shoot yield in peppermint compared to the control treatment under deficit irrigation conditions.

    Keywords: Deficit Irrigation, Magnetic field, Physical water productivity, Production functions, Water stress}
  • سیدمحسن سیدان، رضا بهراملو *، ابولفضل ناصری
    در شرایط حاضر اندازه گیری و تحلیل شاخص های بهره وری تولید به خصوص آب در بخش کشاورزی بسیار مهم و از جایگاه خاصی برخوردار است. هدف از این تحقیق اندازه گیری و مقایسه بهره وری مصرف آب آبیاری در دو روش آبیاری سنتی و مدرن در محصول گندم در شهرستان های استان همدان می باشد. جهت دستیابی به اهداف این تحقیق ابتدا به روش نمونه گیری تصادفی تعداد 54 بهره بردار انتخاب و سپس داده های لازم از طریق اندازه گیری صحرایی، مصاحبه و تکمیل پرسشنامه جمع آوری شده است. متناسب با هدف تحقیق از سه نوع شاخص مختلف بهره وری آب شامل CPD، BPD و NBPD استفاده گردید. بر اساس این نتایج میانگین بهره وری فیزیکی آب در محصول گندم سامانه آبیاری سنتی و مدرن (بارانی-کلاسیک) به ترتیب برابر با 68/0 و 29/1 کیلوگرم بر متر مکعب می باشد. همچنین میانگین بهره وری اقتصادی آب در سامانه آبیاری سنتی و مدرن برای این محصول به ترتیب برابر با 3263 و 7237 ریال بر متر مکعب تعیین گردید. بالاترین بهره وری فیزیکی و اقتصادی آب در شهرستان های نهاوند و فامنین و کمترین آنها در ملایر تعیین گردید.
    کلید واژگان: آبیاری مدرن, آبیاری سنتی, بهره وری فیزیکی آب, بهره وری اقتصادی آب, گندم}
    Seiied Mohsen Seyedan, abolfazl nasseri, Reza Bahramloo*
    In the current situation, measuring and analyzing the productivity indices of especially water production in the agricultural sector is very important and of particular importance. The purpose of this study is to measure and compare the productivity of irrigation water use in two traditional irrigation methods in wheat crop in Hamedan province. In order to achieve the objectives of this research, at first, 54 entrepreneurs were selected by random sampling method and then the necessary data were collected through field measurement, interview and completion of the questionnaire. According to the research goal, three different types of water productivity indexes including CPD, BPD and NBPD were used. Based on these results, the average physical productivity of water in the wheat product of traditional and modern irrigation system is 0.68 and 1.29 kg / m3, respectively. Also, the average economic WP of water in traditional and modern irrigation system was 3263 and 7237 Rls per m3 respectively. The highest physical and economic productivity of water was determined in Nahavand and Famenin and the lowest in Malayer.
    Keywords: Traditional irrigation, Sprinkler Irrigation, Wheat, Water productivity}
  • امید زمانی*، سید ابوالقاسم مرتضوی، حمید بلالی
    موضوع ارتقای بهره وری آب در تولید مواد غذایی از مسایل اساسی در کشورهای مختلف جهان و به خصوص کشورهای کم آب نظیر ایران است. اندازه گیری و تحلیل شاخص های بهره وری آب کشاورزی در ایران به علت محدودیت کمی و کیفی این ماده ارزشمند از جایگاه خاصی برخوردار است. بر همین اساس در مطالعه حاضر بهره وری اقتصادی و فیزیکی آب در زیربخش زراعت دشت همدان-بهار برای سال زراعی 89-1388 مورد بررسی قرار گرفت. متدلوژی تحقیق در این مطالعه بر اساس مطالعات میدانی استوار بوده و شامل برآورد عملکرد، توابع هزینه بویژه تابع هزینه بهره برداری و استحصال منابع آب زیر زمینی، بازده ناخالص و بهره وری آب در تولید محصولات زراعی در شیوه های مختلف آبیاری است. متناسب با اهداف تحقیق از شاخصهای فیزیکی و مالی بهره وری آب شامل شاخص عملکرد به ازای واحد حجم آب(CDP)، درآمد به ازای واحد حجم آب(BPD) و بازده خالص به ازای واحد حجم آب(NBPD) برای محاسبه بهره وری آب استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که بهره وری آب در شیوه های نوین آبیاری های بطور معنی دار بیشتر از روش آبیاری سنتی بوده و بر اساس شاخص NBPD، کشت محصول سیر و یونجه به ترتیب بیشترین و کمترین بهره وری آب در منطقه مورد مطالعه را نشان می دهند.
    کلید واژگان: بهره وری فیزیکی آب, فناوری آبیاری}
    Improving water productivity in food production has been a basic global issue, especially in countries with limited water resources like Iran. Due to quantitative and qualitative limitations of water, measurement and analysis of agricultural water productivity indicators in Iran deserve special attention. Accordingly, in the present study, the physical and economical productivity of crops in Bahar plain, Hamadan, was investigated for the period of 2010-11. In this research, completing previous studies, water productivity indicators in different irrigation methods were calculated. The results showed that water productivity of the modern irrigation methods was significantly higher than traditional irrigation methods. Also, based on net benefit per drop (NBPD) index, garlic and alfalfa, respectively, showed the highest and lowest productivity. This can be considered as a proposed policy change in cropping pattern.
    Keywords: Physical water productivity, Water technology}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال