جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "mycorrhizae" در نشریات گروه "آب و خاک"
تکرار جستجوی کلیدواژه «mycorrhizae» در نشریات گروه «کشاورزی»جستجوی mycorrhizae در مقالات مجلات علمی
-
به منظور بررسی تاثیر تلقیح قارچ F. mosseae و باکتری های P. putida و R. leguminosarum (biovar phaseoli) بر تغذیه و عملکرد لوبیا، یک آزمایش گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار شامل الف: ریزموجود (بدون تلقیح، باکتری P. putida ، قارچ F. mosseae و کاربرد همزمان باکتری و قارچ)، ب: سولفات روی (صفر و 10 میلی گرم بر کیلوگرم خاک) و ج: نیتروژن (تلقیح با باکتری R. leguminosarum (biovar phaseoli) و اضافه کردن 70 میلی گرم در کیلوگرم نیتروژن به صورت نیترات آمونیوم) در چهار تکرار اجرا شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که غلظت عناصر غذایی فسفر، پتاسیم، روی، مس و منگنز در اندام هوایی گیاه و همچنین، وزن خشک اندام هوایی، وزن تر اندام هوایی، وزن خشک دانه، تعداد دانه و وزن هزار دانه تحت تاثیر تلقیح همزمان لوبیا با قارچ F .mosseae و باکتری P. putida قرار گرفت. مایه زنی همزمان لوبیا با باکتری های R. leguminosarum (biovar phaseoli) و P. putida و قارچ F. mosseae به طور معنی داری غلظت عنصر غذایی منگنز در اندام هوایی گیاه و تعداد دانه را افزایش داد. مقدار جذب عناصر غذایی نیتروژن، فسفر، پتاسیم، آهن، روی، مس و منگنز توسط لوبیا تحت تاثیر کاربرد توام P. putida و F. mosseae به طور معنی داری افزایش یافت. بیشترین وزن هزار دانه در تیمار ریزوبیوم، بدست آمد، که نشان دهنده نقش موثر باکتری های موثر و کارا ریزوبیوم در کاهش مصرف کودهای نیتروژنه بدون کاهش عملکرد می باشد.
چکیده
به منظور بررسی تاثیر تلقیح قارچ F. mosseae و باکتری های P. putida و R. leguminosarum (biovar phaseoli) بر تغذیه و عملکرد لوبیا، یک آزمایش گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار شامل الف: ریزموجود (بدون تلقیح، باکتری P. putida ، قارچ F. mosseae و کاربرد همزمان باکتری و قارچ)، ب: سولفات روی (صفر و 10 میلی گرم بر کیلوگرم خاک) و ج: نیتروژن (تلقیح با باکتری R. leguminosarum (biovar phaseoli) و اضافه کردن 70 میلی گرم در کیلوگرم نیتروژن به صورت نیترات آمونیوم) در چهار تکرار اجرا شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که غلظت عناصر غذایی فسفر، پتاسیم، روی، مس و منگنز در اندام هوایی گیاه و همچنین، وزن خشک اندام هوایی، وزن تر اندام هوایی، وزن خشک دانه، تعداد دانه و وزن هزار دانه تحت تاثیر تلقیح همزمان لوبیا با قارچ F .mosseae و باکتری P. putida قرار گرفت. مایه زنی همزمان لوبیا با باکتری های R. leguminosarum (biovar phaseoli) و P. putida و قارچ F. mosseae به طور معنی داری غلظت عنصر غذایی منگنز در اندام هوایی گیاه و تعداد دانه را افزایش داد. مقدار جذب عناصر غذایی نیتروژن، فسفر، پتاسیم، آهن، روی، مس و منگنز توسط لوبیا تحت تاثیر کاربرد توام P. putida و F. mosseae به طور معنی داری افزایش یافت. بیشترین وزن هزار دانه در تیمار ریزوبیوم، بدست آمد، که نشان دهنده نقش موثر باکتری های موثر و کارا ریزوبیوم در کاهش مصرف کودهای نیتروژنه بدون کاهش عملکرد می باشد.کلید واژگان: قارچ میکوریزی, باکتری های محرک رشد لوبیا, عناصر غذایی, شاخص های رشدیIn order to investigate the effects of the inoculation with P. putida, R. leguminosarum bv. phaseoli and F. mosseae on yield and nutrient uptake of Common Bean (Phaseolus vulgaris L.), a greenhouse experiment in a completely randomized factorial design with 3 treatment including a: microorganism in four level (no inoculation, P. putida, F. mosseae and mix inoculation of fungi and bacteria), B: Zn in two level (0 and 10 mg.kg-1) and C: Nitrogen in two leve (inoculation with R. leguminosarum and adding 70 mg.kg-1 nitrogen in form of NH4NO3) with four replication was conducted. The results of experiment indicated that the concentration of P, K, Zn, Cu and Mn in shoots of plants and shoot dry matter, shoot wet matter, seed dry weight, seed number and thousand seed weight affected by simultaneous inoculation of F. mosseae and P. putida. The concurrent inoculation of F. mosseae P. putida R. leguminosarum bv. phaseoli significantly increased the Mn concentration in shoots of plants and seed number. Uptake of N, P, K, Fe, Zn, Cu and Mn significantly affected by synchronous inoculation of F. mosseae and P. putida. The concurrent inoculation of F. mosseae P. putida R. leguminosarum bv. Phaseoli had no significant effect on nutrient uptake. Maximum thousand seed weight was obtained in rhizobium treatment which represents the role of effective and efficient rhizobium bacteria in reduction of nitrogen fertilizers use without yield loss.Keywords: Mycorrhizae, PGPR Phaseolus vulgaris L, nutrient elements, growth indices -
در این تحقیق تاثیر قارچ میکوریز Glomus sp. بر رشد و بیماری پوسیدگی ریشه دانهال های پسته ناشی از دو جدایه قارچ Fusarium solaniدر شرایط گلخانه ای مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل دو سطح میکوریز (عدم تلقیح ((M0 و تلقیح با Glomus (M1)) و دو سطح قارچ بیمارگر فوزاریم (جدایه 1(F1) و 2 (F2) و شاهد (F0) بودند. نتایج نشان داد که اثرات اصلی میکوریز گلوموس و جدایه های فوزاریوم بر کلیه شاخص های رشدی مورد ارزیابی در سطح 1% معنی دار است. اثرات متقابل تیمارها بر شاخص های ارتفاع ساقه، وزن خشک ریشه، سطح برگ، حجم ریشه و درصد کلنیزاسیون ریشه توسط میکوریز در سطح 1% و بر شاخص های وزن تر و خشک ساقه در سطح 5% معنی دار بود. مایه زنی دانهال ها با جدایه های فوزاریم F1 و F2، میزان پوسیدگی ریشه را نسبت به شاهد (F0) افزایش داد. تلقیح گیاهچه های پسته با Glomus sp.، درصد کلنیزاسیون ریشه توسط جدایه های بیمارگر را به ترتیب 26/6 و 43/7 درصد کاهش داد. بر اساس نتایج به دست آمده استفاده از قارچ میکوریزی Glomus sp. می تواند بیماری پوسیدگی ریشه را کاهش داده و پارامترهای مختلف رشد در گیاهچه های پسته را افزایش دهد.
کلید واژگان: پسته, کلنیزاسیون ریشه, میکوریز, Fusarium solaniThe present study examined the effects of mycorrhizal fungus Glomus sp. on pistachio growth parameters and root-rot disease of pistachio seedlings under greenhouse conditions. The experiment was conducted in factorial arrangement based on completely randomized design with six replications. Examined factors included: levels of Glomus inoculation (with (M1) and without inoculation (M0) and two levels of Fusarium (inoculation with two isolates (F1) and F2) with a control (F0)). The results showed that Glomus sp and Fusarium isolates had a significant effect on all growth parameters (p< 0.01). There was significant interaction effect of treatment on shoot height, root dry weight, leaf area, root volume and root colonization (p< 0.01) and shoot fresh and dry weights (p< 0.05). Root rot disease was increased when pistachio seedlings were inoculated with F1 and F2 isolates of F. solani compared to control treatment (F0). The percentage of root colonization by F1 and F2 isolates was reduced (26.6% and 43.7% respectively) when pistachio seedlings were inoculated with Glomus sp. Based on the results, inoculation of pistachio seedling with Glomus sp. can reduce the root rot disease and improve plant growth parameters.Keywords: Mycorrhizae, Pistachio, Root Colonization, Fusarium solani -
در شرایط خشک و نیمه خشک، کمبود آب ممکن است استفاده از نیتروژن توسط گیاه را محدود نماید و موجب کاهش تولید محصول و کارایی مصرف آب گردد. بنابراین، به منظور بررسی اثر تنش خشکی و کودهای مختلف بر جنبه های مختلف کارایی مصرف آب و بیوماس اسفرزه، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار تحت شرایط اکوسیستم آزمایشی (Microcosm) اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل دو سطح بدون تنش و توام با تنش به عنوان فاکتور اول، دو سطح میکوریزا (تلقیح با قارچ Glomus intraradices و عدم تلقیح) به عنوان فاکتور دوم و سه نوع کود (کاربرد جداگانه ازتوباکتر Azotobacter chroococcum، کاربرد 40 کیلوگرم نیتروژن در هکتار از منبع اوره و کاربرد تلفیقی ازتوباکتر بعلاوه 20 کیلوگرم نیتروژن در هکتار از منبع اوره) به عنوان فاکتور سوم بودند. نتایج نشان داد که تنش خشکی موجب کاهش بیوماس ریشه و اندام های هوایی به ترتیب به میزان 31 و 28 درصد گردید ولی همزیستی میکوریزایی موجب افزایش بیوماس ریشه و اندام های هوایی به میزان 65 و 24/7درصد گردید. کارایی مصرف آب در تولید بیوماس اندام های هوایی و بیوماس کل گیاه در شرایط تنش خشکی توام با میکوریزا و کاربرد 40 کیلوگرم نیتروژن در هکتار از منبع اوره افزایش یافت ولی کارایی مصرف آب در تولید دانه و موسیلاژ تنها تحت تاثیر تنش خشکی و همزیستی میکوریزایی قرار گرفت. به طور کلی نتایج نشان داد که کارایی مصرف آب در تولید دانه فقط با تلقیح میکوریزایی توام با تنش خشکی افزایش می یابد ولی کارایی مصرف آب در تولید موسیلاژ نه تنها با تنش خشکی افزایش می یابد بلکه در شرایط تنش خشکی توام با تلقیح میکوریزایی با شدت بیشتری افزایش می یابد.
کلید واژگان: ازتوباکتر, میکوریزا, قارچ Glomus intraradices, کود نیتروژنUnder arid and semi-arid conditions, water deficiency may limit the use of nitrogen by plant and lead to a decline in crop production and water use efficiency. Therefore, in order to study the effect of drought stress and various fertilizers on different aspects of water use efficiency and biomass of isabgol, a factorial experiment was conducted in a randomized complete blocks design with four replications under microcosm conditions. Treatments included two levels of drought stress (non-stress and with stress) as the first factor, two levels of mycorrhizae (inoculated with G. intraradices and non-inoculated) as the second factor and three fertilizer types (separate application of Azotobacter chrococcum, application of 40 kg N/ha as urea fertilizer, and combined application of azotobacter plus 20 kg N/ha as urea) as the third factor. The results indicated that drought stress reduced the root and shoot biomass on average by 31% and 28%, respectively. But, mycorrhizae caused the increase of root and shoot biomass on average by 65% and 24.7 %, respectively. Water use efficiency increased for the aboveground biomass and total biomass production in drought stress plus mycorrhizae and 40 kg N/ha as urea. However, water use efficiency for seed and mucilage production was only affected by drought stress and mycorrhizae. In conclusion, results showed that water use efficiency for seed production was only increased by mycorrhizal inoculation under drought stress. However, water use efficiency for mucilage production not only increased in drought stress conditions, but also it increased more in mycorrhizal inoculation treatment under drought stress conditions.Keywords: Azotobacter chrococcum, Mycorrhizae, G. intraradices, Nitrogen fertilizer -
برای بررسی تاثیر رژیم های مختلف آبیاری و قارچ ریشه ها بر رشد و عملکرد لاین NM92 ماش سبز، یک آزمایش مزرعه ای به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی (آبیاری پس از 50، 100، 150 و 200 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیرکلاس A به عنوان فاکتور اصلی و سه سطح قارچ ریشه، بدون مایه زنی با قارچ-ریشه، مایه زنی با گونه های Glomus mosseae و intraradices G. به عنوان فاکتور فرعی)، با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه و در سال 1388 انجام شد. نتایج نشان داد که آبیاری پس از 50 میلی متر تبخیر از تشتک و مایه زنی با intraradices G. بیشترین عملکرد دانه (به ترتیب با 5/1678 و 6/1537 کیلوگرم در هکتار)، وزن خشک کل، وزن خشک برگ، شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول، سرعت رشد نسبی و میزان جذب خالص را داشت. در حالی که آبیاری پس از 200 میلی متر تبخیر از تشتک و در شرایط بدون تلقیح با قارچ ریشه کم ترین عملکرد دانه (به ترتیب با 2/1154 و 9/1301 کیلوگرم در هکتار) را تولید کردند. با کاهش فواصل آبیاری، وزن خشک کل، وزن خشک برگ، شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول، سرعت رشد نسبی و میزان جذب خالص افزایش یافت. هر چند تنش کم آبی باعث کاهش عملکرد دانه شد، ولی تلقیح با قارچ ریشه شدت اثر آن را کاهش داد و کاربرد هر دو گونه قارچ ریشه موجب افزایش معنی دار (در سطح احتمال 5 درصد) عملکرد دانه نسبت به شاهد شد.
کلید واژگان: تنش کم آبی, شاخص های رشد, عملکرد دانه, ماش, میکوریزTo evaluate effect of different irrigation regimes and mycorrhizal fungi on the growth and yield of mungbean NM92 [Vigna radiata (L.) Wilczk]، a field experiment was conducted in split plot arrangements using randomized complete block design (Irrigation after 50، 100، 150 and 200 mm evaporation from pan class A as main plots and mycorrhiza species، Glomus mosseae، G. intraradices and a non-inoculated treatment as sub-plots) with three replications at the Research field of Urmia university in 2009. Results showed that irrigation after 50mm evaporation from pan class A، and plant inoculated with G. intraradices produced the highest grain yield (1678. 5 kg/ha and 1537. 6 kg/ha، respectively)، total dry weight، leaf dry weight، leaf area index، crop growth rate، relative growth rate and net assimilation rate. In Contrast، irrigation after 200 mm evaporation from class A pan and non-inoculated treatment produced the lowest grain yeild (1159. 2 and 1301. 9 kg/ha، respectively). Reducing the irrigation distance led to an increase in total dry weight، leaf dry weight، leaf area index، crop growth rate، relative growth rate and net assimilation rate. Despite lower grain yield in water deficit condition، AM fungi inoculation significantly reduced the effect of stress on grain yield. All inall، both mycorrhizae species significantly (P 0. 05) increased the grain yield of mungbean under well-watered and water deficit conditions
Keywords: Water deficit stress, Growth indices, Grain yield, Mungbean, Mycorrhizae
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.