به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « عناصر آلاینده » در نشریات گروه « آب و خاک »

تکرار جستجوی کلیدواژه «عناصر آلاینده» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • مصطفی چرم، سیروس جعفری

    آلودگی یکی از گرفتاری های بشر کنونی است، و از منابع مهم آن، ضایعات رادیواکتیو و فلزات سنگین می باشد. خاک مهم ترین مکان برای دفع ضایعات هسته ای است، و در میان اجزای خاک، رس بیشترین نقش را در نگهداری این ضایعات دارد. عمر پایداری ساختمان رس ها نسبت به نیمه عمر اغلب عناصر رادیواکتیو بیشتر است. بنابراین، با تثبیت این عناصر در رس ها می توان از انتشار آنها در محیط جلوگیری کرد. گزارش ها نشان می دهد که رس ها می توانند انباره بسیار مناسبی برای تثبیت عناصر آلوده کننده باشند، ولی در مورد نقش نوع رس در تثبیت عناصر زاید و ساز و کار این تثبیت در رس ها اطلاعات کافی و شواهد آزمایشی مستدلی در دسترس نیست. از این رو، هدف از انجام این پژوهش بررسی میزان تثبیت عناصر سنگین کبالت و کادمیم در دو نوع خاک رسی اهواز و داراب فارس به کمک انرژی حرارتی بوده است. پس از خالص سازی، رس ها با کادمیم و کبالت اشباع و برای شش ساعت در دمای 25، 200 و 400 درجه سانتی گراد حرارت داده شدند. مقدار کاتیون قابل تبادل با منیزیم عصاره گیری شد. در رس های اشباع شده با کبالت، با افزایش دما از 25 تا 400 درجه سانتیگراد، کاهش در بار الکتریکی آشکارا دیده شد، به طوری که ظرفیت تبادل کاتیونی (CEC) به ترتیب برای خاک اهواز و داراب از 6/35 و 1/50 به 8/28 و 5/14 cmolc+/kg کاهش یافت. در رس های اشباع شده با کادمیم این کاهش بار الکتریکی خفیف تر بود، و پس از حرارت دادن در °400 درجه سانتی گراد، CEC به ترتیب از 3/34 و 2/51 به 5/32 و 7/47 cmolc+/kg کاهش پیدا کرد. بنابراین، می توان تغییرات ایجاد شده را به انتقال کبالت به داخل ساختمان رس نسبت داد. در صورتی که عنصر کادمیم با شعاع یونی بزرگ تر (Å 0/97)، نمی تواند به ساختمان رس داخل شود. کمی تغییر در بار الکتریکی و فضاهای بین لایه ای دلیلی بر این مدعاست. از این نتایج می توان برای دفع ایمن و بدون خطر ضایعات رادیواکتیو استفاده کرد.

    کلید واژگان: عناصر آلاینده, بار الکتریکی, تثبیت کاتیون, کانی شناختی, پراش پرتو ایکس}
    M. Chorom *, C. Jafari

    Environmental pollution is one of the major problems for humans and animals. Radioactive wastes and heavy metals are important sources of pollution. Recent studies suggest that soil and geomedia have a high potential for the disposal of radioactive wastes and heavy metals. The clay minerals in geomedia can act as a barrier against radioactive wastes and heavy metals. However, enough information and experimental evidence about the mechanisms involved in the fixation of metals by clays are not available. This study aimed to show the effect of clay type on the fixation of cobalt and cadmium as affected by thermal energy. Increasing the temperature from 25 to 400°C decreased the CEC of clays in Ahwaz and Darab soils saturated with cobalt from 35.6 and 50.1 cmolc+/kg to 28.8 and 4.5, respectively. In cadmium clays, however, reductions in CEC were minimal (from 34.3 and 51.2 at 25°C to 32.5 and 47.7 cmolc+/kg at 400°C, respectively) compared to cobalt saturated clays. Consequently, the bonding characteristics change according to the size of the cations upon thermal treatment. The small cation, cobalt with an ionic radius of 0.68 Å, apparently migrates to the octahedral vacant sites and forms covalent bonds after heating at 400°C to become non-exchangable (fixed). The larger cation, Cd with an ionic radius of 0.97Å, apparently does not migrate into lattice sites on thermal treatment and remains exchangeable.

    Keywords: Pollutant metals, Layer charge, Cation fixation, Clay mineralogy, X-ray diffractometry}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال