به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « نرعقیمی ژنتیکی » در نشریات گروه « آب و خاک »

تکرار جستجوی کلیدواژه «نرعقیمی ژنتیکی» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • لیلا خدایی، حشمت الله رحیمیان، رضا امیری، محمود مصباح، اصغر میرزایی اصل، سید کمال کاظمی تبار

    نرعقیمی ژنتیکی صفتی است که در چغندر قند به وسیله یک جفت آلل مغلوب (aa) کنترل می شود. وجود صفت نرعقیمی ژنتیکی در یک رگه یا جمعیت چغندر قند موجب تسهیل در انجام تلاقی های لازم در انتقال صفات مهم نظیر مقاومت به بیماری ها می شود. هم چنین با استفاده از نرعقیمی ژنتیکی می توان تنوع ژنتیکی جمعیت های تک جوانه چغندرقند را افزایش داد. چنانچه صفت نرعقیمی ژنتیکی را بتوان با نشانگرهای مولکولی نشانمند نمود زمان و هزینه ای که برای انتقال آن به یک زمینه ژنتیکی دیگر لازم است، به شدت کاهش می یابد. در این بررسی ، برای نشانمند کردن ژن نرعقیمی ژنتیکی از 302 آغازگر RAPD به همراه روش BSA استفاده شد. از مخلوط DNA 8 گیاه نر بارور و 8 گیاه نرعقیم از دو جمعیت 231 و 261 استفاده شد. ابتدا آغازگرها روی توده ها آزمون گردید و پس از شناسایی آغازگرهای چند شکل در بین دو توده، این آغازگرها روی تک بوته های تشکیل دهنده هر کدام از توده ها آزمون شدند. چنانچه در این مرحله هم چند شکلی آغازگر تائید شد، در مرحله بعدی از آن در آزمون بقیه تک بوته های دو جمعیت 231 و 261 استفاده گردید. در پایان 10 نشانگر در جمعیت 231 و6 نشانگر در جمعیت 261 شناسایی شد که فاصله آنها از مکان ژنی نرعقیمی ژنتیکی کمتر از 50 سانتی مورگان بود. از میان این نشانگرها، نشانگر ناجفت AB 8-18-600 کمترین فاصله را با مکان ژنی نرعقیمی ژنتیکی داشت. این نشانگر فقط 3 نوترکیبی در جمعیت 231 و یک نوترکیبی در جمعیت 261 نشان داد، در نتیجه فاصله این نشانگر از مکان ژنی نرعقیمی ژنتیکی در مجموع این دو جمعیت برابر 3/5 سانتی مورگان برآورد شد.

    کلید واژگان: تجزیه توده در حال تفرق, چغندرقند, نرعقیمی ژنتیکی, نشانگر RAPD}
    L. Khodaei *, H. Rahimian, R. Amiri, M. Mesbah, A. Mirzaei asl, S. k. Kazemitabar

    Genetic male sterility is controlled by one pair of ressesive allele (aa) in sugar beet. This trait is used in most breeding programes. The exsistance of the character in a line or population facilitates transfer of important trait to the breeding material (for example resistance to plant disease). Also, it is possible to increase genetic diversity of monogerm populations by using genetic male sterility. The time and cost of transferring of this gene will be decreased, if the character is tagged with a molecular marker. Bulked segregant analysis using 302 RAPD primers in two F2 populations (231 and 261 population) was performed for the the identification of RAPD markers linked to the genetic male sterility gene. DNA preparation from 8 male fertile and male sterile plants were separately mixed. At first, the primers were tested on bulks. The primers with polymorphic bands were tested on individual plants of the bulks. Only if the polymorphism of the primers was confirmed, they were tested on the other individual plants. Finally, 10 and 6 markers were identified in 231 and 261 populations, respectively, which their distances to male sterility gene were lower than 50 cM. AB-8-18-600r marker was the nearest marker to male sterility gene. This marker showed only 3 and 1 recombination in 231 and 261 populations, respectively. The distance of this marker and genetic male sterility locus was estimated as 5.3 cM in combined F2 populations.

    Keywords: Bulked segregant analysis, Genetic male sterility, RAPD, Sugar beet}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال