به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "کربوهیدرات های محلول" در نشریات گروه "اکولوژی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «کربوهیدرات های محلول» در نشریات گروه «کشاورزی»
جستجوی کربوهیدرات های محلول در مقالات مجلات علمی
  • سعید نوروزی، غلامعلی اکبری*، ایرج الله دادی، الیاس سلطانی، محمدعلی نوروزیان
    اهداف

    پژوهش حاضر به منظور بررسی اثرات کاربرد سطوح مختلف کود نیتروژن و تلقیح سویه های مختلف باکتری ریزوبیوم بر صفات مورفو-فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی، عملکرد و اجزاء عملکرد گیاه گوار تحت سطوح مخنلف تنش خشکی انجام شد.

    مواد و روش ها

    آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1399-1398 به انجام رسید. تیمارهای آزمایشی شامل رژیم های مختلف آبیاری (آبیاری کامل، کم آبیاری تا 50 درصد گلدهی و کم آبیاری تا 50 درصد غلاف دهی) در کرت های اصلی و تیمارهای سطوح مخنلف کود شیمیایی نیتروژن (شاهد، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار) و تلقیح بذر گوار با سویه های مختلف برادی ریزوبیوم ژاپونیکوم (عدم تلقیح، سویه RS150 و RS153) در کرت های فرعی قرار گرفتند. صفات مورد بررسی در پژوهش حاضر شامل ارتفاع بوته، وزن خشک اندام های هوایی، تعداد برگ در بوته، تعداد دانه در متر مربع، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، محتوای کلروفیل a، b، کل، کاروتنوییدها، قندهای محلول، پروتئین دانه و فعالیت آنزیمی کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز مورد ارزیابی قرار گرفتند.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که اعمال کم آبیاری، بجز صفات قندهای محلول و فعالیت آنزیمی کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز، سبب کاهش سایر صفات شد. از طرفی سطوح مختلف کود نیتروژن و نلقیح باکتری ریزوبیوم به طور معناداری بر همه صفات اثرگذار و سبب افزایش آنها شدند. کاربرد سویه RS150 در مقایسه با سویه RS153 سبب افزایش محتوای کلروفیل b و فعالیت آنزیمی کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز شد و کاربرد سویه RS153 در بقیه صفات در حداکثر مقدار بود.

    نتیجه گیری

    با توجه به نتایج بدست آمده در منطقه مورد پژوهش، آبیاری کامل برای رشد گوار لازم بوده و افزایش مصرف کود نیتروژن تا 100 کیلوگرم در هکتار اثرات منفی بر صفات مورفولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد گیاه گوار تحت شرایط تنش خشکی منطقه مورد پژوهش ندارد و کاربرد سویه های باکتری برادی ریزوبیوم اثرات منفی ناشی از تنش خشکی را تعدیل می کند.

    کلید واژگان: برادی ریزوبیوم ژاپونیکوم, تنش خشکی, سوپراکسید دیسموتاز, کربوهیدرات های محلول, کاتالاز
    Saeed Norouzi, Gholamali Akbari *, Iraj Alahdadi, Elias Soltani, Mohammadali Norouzian
    Background and Objective

    The present study was aimed to investigate the effects of the application of different levels of nitrogen fertilizer and inoculation of different strains of Rhizobium bacteria on morpho-physiological, biochemical, yield and yield components of guar under different levels of drought stress.

    Materials and Methods

    The experiment was performed as a split factorial in a Randomized Complete Block design with three replications in the 2019-2020 growing seasons. Experimental treatments included different irrigation regimes (complete irrigation, cessation of irrigation up to 50% of flowering and 50% of podding) as main plots and treatments of different levels of nitrogen fertilizer (control, 50 and 100 kg.ha-1) and inoculation of Guar seeds with different strains of Bradyrhizobium japonicum (non-inoculation, and strains of RS150 and RS153) as subplots. Traits of plant height, shoot dry weight, number of leaves per plant, number of seeds per m2, 1000-grain weight, grain yield, biological yield, chlorophyll a, b, and total chlorophyll, carotenoids, soluble sugars, grain protein and enzymatic activities of catalase and superoxide dismutase were evaluated in the present study.

    Results

    The obtained results indicated that the application of low irrigation resulted in reducing all traits except indices of soluble sugars and the enzymatic activities of catalase and superoxide dismutase. On the other hand, different levels of nitrogen fertilizer and Rhizobium inoculation significantly increased all studied traits. Also, it was observed that although the strain of RS150 significantly increased chlorophyll b content and enzymatic activities of catalase and superoxide dismutase than the RS153 strain, the application of RS153 strain was maximal in other traits.

    Conclusion

    In general, complete irrigation was required in the study area, and increasing nitrogen fertilizer levels up to 100 kg.ha-1 had no adverse effects on morphological traits, yield, and yield components of guar plants growing under drought stress. Furthermore, the application of Bradyrhizobium japonicum moderated the negative impacts of drought stress.

    Keywords: Bradyrhizobium japonicum, Catalas, Drought Stress, Soluble carbohydrates, Superoxide Dismutases
  • مهدی نقی زاده، محمد گلوی گلوی
    کشت مخلوط می تواند به عنوان یکی از راه های افزایش عملکرد و پایداری تولید در واحد سطح مطرح باشد. به منظور ارزیابی تاثیر کودهای فسفری زیستی و شیمیایی بر کیفیت علوفه در کشت مخلوط ذرت(L. Zea maize) و خلر Lathyrus sativus L.))، دو آزمایش به طور همزمان در دو محل کرمان و بردسیر در سال زراعی 89-1388 اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی شامل چهار سطح کود فسفری شامل فسفر زیستی (100 گرم در هکتار)، کود فسفر شیمیایی (150 کیلوگرم در هکتار)، 50 درصد کود فسفر زیستی (50 گرم در هکتار) بعلاوه 50 درصد فسفر شیمیایی (75 کیلوگرم در هکتار) و شاهد (عدم مصرف کود) و پنج الگوی کشت مخلوط به روش جایگزینی شامل ذرت و خلر خالص و نسبت های 25: 75، 50: 50 و 75: 25 از ذرت و خلر بودند. تجزیه مرکب داده ها نشان داد که اثر مکان بر صفات قابلیت هضم ماده خشک، پروتئین خام، درصد خاکستر، الیاف شوینده خنثی و الیاف شوینده اسیدی به جز کربوهیدرات های محلول در آب معنی دار بود. قابلیت هضم ماده خشک، پروتئین خام، درصد خاکستر، الیاف شوینده خنثی، الیاف شوینده اسیدی و کربوهیدرات های محلول در آب به شدت تحت تاثیر نسبت های مختلف کشت مخلوط قرار گرفتند. اعمال کود فسفری نیز بر روی تمام صفات به جز درصد خاکستر تاثیر معنی دار داشت. قابلیت هضم ماده خشک، کربوهیدرات های محلول و پروتئین خام علوفه تحت تاثیر برهمکنش نسبت-های کشت مخلوط و کودهای فسفری قرار گرفتند. نسبت های مختلف کشت مخلوط ذرت و خلر، نسبت به کشت خالص آنها قابلیت هضم ماده خشک، پروتئین خام، کربوهیدرات های محلول در آب و درصد خاکستر بالاتر و الیاف شوینده خنثی و الیاف شوینده اسیدی پایین تر برخوردار بودند. کاربرد توام کودهای فسفری زیستی و شیمیایی، سبب بهبود کیفیت علوفه گردید.
    کلید واژگان: الگوی کشت, پروتئین خام, کربوهیدرات های محلول, ماده خشک قابل هضم
    M. Naghizadeh, M. Galavi
    Intercropping is considered as a method for increasing yield per unit and stability. In order to evaluate the effects of phosphorous biofertilizer and chemical phosphorous on fodder quality of corn (Zea mays L.) and grass pea (Lathyrus sativa L.) intercropping, two field experiments were conducted as factorial based on randomized complete block design with four replications at two places simultaneously in Kerman and Bardsir during growing season of 2009-2010. The investigated factors included four levels of phosphorous fertilizer (100 g.ha-1 of phosphorous biofertilizer, 150 kg.ha-1 of chemical fertilizer, %50 phosphorous biofertilizer+%50 chemical phosphorous and control) and five replacement intercropping patterns consist of sole crop of corn and grass pea, various proportions of corn and grass pea (75:25, 50:50 and 25:75). The result showed that the location effect on dry matter digestibility, crude protein, ash percentage, neutral detergent fiber and acid detergent fiber was significant but location effect on water soluble carbohydrate was not significant. Moreover, dry matter digestibility, crude protein, ash percentage, neutral detergent fiber, acid detergent fiber and water soluble carbohydrate influenced by various proportions of intercropping, extremely. Also, phosphorous applying on all of mentioned traits was significant, unless ash percentage. Dry matter digestibility, water soluble carbohydrate and crude protein of fodder influenced by various proportions of intercropping×phosphorous fertilizer interaction. Various proportions of corn and grass pea intercropping had higher fodder quality than sole cop of them; because, they had higher values of dry Matter digestibility, crude protein, water soluble carbohydrate and ash Percentage and lower values of neutral detergent fiber and acid detergent fiber. Dabble application of phosphorous biofertilizer and chemical phosphorous promote fodder quality due to increase solubility of insoluble phosphorous, phosphorous uptake, digestibility and crude protein of related intercropping proportions and phosphorous level. Also, results showed that intercropping had a positive effect on qualitative traits of corn and grass pee fodder.
  • مهسا رازبان، علیرضا پیرزاد
    برای بررسی اثر تنش کمبود آب روی عملکرد، اجزای عملکرد، میزان کلروفیل و تنظیم کننده های اسمزی در بابونه آلمانی و تاثیر کاربرد پلیمرهای سوپرجاذب در کاهش اثرات خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه در سال 1387 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل تنش کمبود آب (آبیاری پس از 50، 100، 150 و 200 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) و مقادیر پلیمر سوپرجاذب (0، 60، 120، 180، 240 و 300 کیلوگرم در هکتار) بود. تجزیه واریانس داده ها اثر آبیاری را روی عملکرد کاپیتول، تعداد کاپیتول در بوته، قطر کاپیتول و ارتفاع نهنج معنی دار و روی وزن هر کاپیتول و میزان قندهای محلول غیرمعنی دار نشان داد. درحالیکه اثر پلیمر سوپر جاذب روی عملکرد کاپیتول، تعداد کاپیتول، قطر کاپیتول، ارتفاع نهنج، وزن هر کاپیتول و میزان کل کربوهیدرات های محلول غیرمعنی دار شد. اثر متقابل آبیاری و پلیمر سوپر جاذب روی عملکرد بیوماس کل، میزان کلروفیل b، a، کلروفیل کل و پرولین معنی دار شد. بیشترین و کمترین عملکرد کاپیتول (83/116 و 98/75 کیلوگرم در هکتار)، قطر کاپیتول (544/0 و 497/0 سانتی متر) و ارتفاع نهنج (676/0 و 568/0 سانتی متر) به ترتیب از تیمارهای آبیاری پس از 50 و 200 میلی متر تبخیر به دست آمدند، ولی بیشترین و کمترین تعداد کاپیتول هر بوته (22/199 و 22/91 عدد) به ترتیب از تیمارهای آبیاری پس از 100 و 150 میلی متر تبخیر به دست آمد. بالاترین عملکرد بیوماس کل (55/1215 کیلوگرم در هکتار) از تیمار آبیاری پس از 50 میلی متر تبخیر از تشتک و بدون کاربرد پلیمر سوپر جاذب و کمترین مقدار آن (44/164 کیلوگرم در هکتار) از تیمار آبیاری پس از 200 میلی متر تبخیر و کاربرد 120 کیلوگرم در هکتار پلیمر به دست آمد. در این بررسی در اثر تنش خشکی میزان کلروفیل a و b از تیمار آبیاری پس از 100 میلی متر تبخیر از تشتک تخیر به بعد کاهش یافت. بیشترین تجمع پرولین برگ (001/4 میلی گرم در گرم) در تیمار آبیاری پس از 200 میلی مترتبخیراز تشتک تبخیر و کاربرد 120کیلوگرم پلیمر در هکتار و کمترین تجمع پرولین (748/0 میلی گرم در گرم) در تیمار آبیاری پس از 100میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر و کاربرد 300 کیلوگرم در هکتار پلیمر مشاهده شد. به طورکلی، تحمل خشکی در بابونه آلمانی از طریق تنظیم اسمزی پرولین بوده و کاربرد سوپرجاذب کاهش عملکرد بیوماس در شرایط کمبود آب را اصلاح کرده است.
    کلید واژگان: آبیاری, بابونه, پرولین, سوپرجاذب, کربوهیدرات های محلول, عملکرد کاپیتول
    M. Razban, Ar Pirzad
    To evaluate the effect of water deficit stress on yield, yield components, chlorophyll and osmolytes in Matricaria chamomilla, and the effect of super absorbent polymers on reduction of drought stress, a factorial experiment was conducted based on randomized complete block design with three replications in Faculty of Agriculture of Urmia University on 2008. Treatments included water deficit stress (irrigation after 50, 100, 150 and 200 mm evaporation from pan class A) and varying amounts of super absorbent polymer (0, 60, 120, 180, 240 and 300 kg/ha). Results of Analysis of Variance (ANOVA) showed the significant effect of irrigation on dried flower, the numbers of capitol per plant, capitol diameter and receptacle height, and non significant effect on single capitol weight and leaf soluble carbohydrates. While, the effect of super absorbent polymer on was non significant dried flower, the numbers of capitol per plant, capitol diameter, receptacle height, single capitol weight and leaf soluble carbohydrates Interaction effect between water deficit and polymer was significant on the yield of biomass, chlorophyll a, b, total chlorophyll and proline. The highest and lowest yield of dried flower (116.83 and 75.98 kg/ha), capitol diameter (0.544 and 0.497 cm) and receptacle height (0.676 and 0.568 cm) were obtained from irrigation after 50 and 200 mm evaporation from pan class A, respectively. But, the maximum and minimum numbers of capitol per plant (199.22 and 91.22) were obtained from 100 and 150 mm evaporation from pan, respectively. The highest yield of biomass (1215.55 kg/ha) was obtained from irrigation after 50 mm evaporation and 0 kg/ha of polymer application, and the lowest yield (164.44 kg/ha) was obtained from irrigation after 200 mm evaporation by using 120 kg/ha of polymer. In this research, chlorophyll a and b had the reducing trend from irrigation after 100 mm evaporation from pan. The greatest proline accumulation (4.001 mg/g dry weight) belonged to irrigation after 200 mm evaporation with 120 kg/ha of polymer, and the minimum leaf proline content (0.748 mg/g dry weight) was observed at irrigation after 100 mm evaporation with 300 kg/ha of polymer. In general, German chamomile tolerance to drought stress was through osmotic regulation of proline, and the yield of biomass was improved by super absorbent application.
    Keywords: Dried flower yield, Irrigation, Matricaria chamomilla, Proline, Soluble carbohydrates, Super absorbent
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال