جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "کشت مخلوط افزایشی" در نشریات گروه "اکولوژی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «کشت مخلوط افزایشی» در نشریات گروه «کشاورزی»جستجوی کشت مخلوط افزایشی در مقالات مجلات علمی
-
به منظور بررسی اثر کودهای زیستی، تلفیقی و شیمیایی و تاثیر الگوهای مختلف کشت مخلوط ذرت و شنبلیله روی برخی ازصفات کمی و کیفی علوفه، پژوهشی به صورت کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 1395 در منطقه خضری دشت بیاض استان خراسان جنوبی، اجرا شد. فاکتور اصلی شامل سطوح کودی در پنج سطح بدون کوددهی، مصرف 100 درصد کود شیمیایی اوره، مصرف 50 درصد کود شیمیایی اوره، کود زیستی نیتروکسین، کود نیتروکسین و50درصد کود شیمیایی توصیه شده و فاکتور فرعی شامل الگوهای کشت در شش سطح کشت خالص شنبلیله و ذرت، 100 درصد ذرت + 25 درصد شنبلیله، 100 درصد ذرت + 50 درصد شنبلیله، 100 درصد ذرت + 75 درصد شنبلیله و 100 درصد ذرت + 100 درصد شنبلیله بودند. بر اساس نتایج آزمایش، عملکرد وزن تر و خشک ذرت در سطح یک درصد تحت تاثیر معنی دار تیمار کود دهی، الگوی کشت و ترکیب تیماری انواع کوددهی و الگوی کشت و عملکرد وزن خشک شنبلیله در سطح یک درصد، تحت تاثیر معنی دار الگوی کشت و ترکیب تیماری انواع کوددهی و الگوی کشت قرار گرفت. تاثیر الگوی کشت و ترکیب تیماری انواع کود و الگوی کشت در سطح یک درصد بر صفات کیفی اندازه گیری شده علوفه معنی دار بود. تاثیر انواع کود در سطح یک درصد بر درصد فیبر علوفه و در سطح پنج درصد بر انرژی ویژه شیردهی علوفه معنی دار بود. بررسی شاخص های کیفی علوفه نشان داد بیشترین درصد خاکستر علوفه (15/7) از کشت خالص شنبلیله با کاربرد 50 درصد کود شیمیایی نیتروژن، بیشترین میزان انرژی ویژه شیردهی (92/1 مگا کالری بر کیلوگرم) از کشت خالص شنبلیله با کاربرد کود زیستی و بیشترین درصد قند محلول در آب (95/30) از کشت خالص ذرت بدون کوددهی حاصل شد. نتایج نشان داد که وجود شنبلیله در الگوی کشت، باعث بهبود کیفیت علوفه شده و در مجموع، الگوهای کشت ذرت + 75 درصد شنبلیله و ذرت + 100 درصد شنبلیله با کاربرد کوددهی تلفیقی می تواند روش جایگزین مناسبی برای تک کشتی ذرت در منطقه محسوب شود.کلید واژگان: الگوی کشت, انرژی ویژه شیردهی, کشت مخلوط افزایشی, تغذیه تلفیقی, کود زیستیIn order to study the effect of bio, Integrated and chemical fertilizers and inter cropping patterns on some qualitative and quantitative forage traits, a split plot based on randomized complete block design with four replications was carried out in South Khorasan in 2016. The main factor in five fertilizer levels including no fertilizer, 50% nitrogen chemical fertilizer, 100% nitrogen chemical fertilizer, nitroxin fertilizer, combined nitroxin fertilizer + 50% chemical fertilizer and sub factor in six levels including pure fenugreek, pure maize, additive mixture of 100% maize + 25% , 50% ,75% and 100% of fenugreek were considered.According to the results, fresh and dry weight of maize were significantly affected by fertilizer treatment, cropping pattern and treatment composition of fertilizers and cropping pattern at 1% level. Dry weight of fenugreek was significantly affected by pattern, cultivation and treatment composition of different types of fertilizer and culture pattern at 1% level. The effect of culture pattern and treatment composition of fertilizers and planting pattern on forage quality traits were significant at 1% level. The effect of different types of fertilizers was significant at 1% level on forage fiber and that was significant at 5% level on specific net energy of lactation. The highest percentage of ash (7.15%) was observed in pure fenugreek culture with 50% nitrogen chemical fertilizer. The highest specific net energy lactation (1.92 Mcal.kg-1) was observed in pure fenugreek culture with biofertilizer application and the highest water soluble carbohydrate (30.95%) was observed in pure maize without fertilization. The results of qualitative forage traits analysis showed that the presence of fenugreek in forage composition improves the quality of forage. Based on the study, maize + 75% fenugreek and maize + 100% fenugreek cultivation patterns applied by combined fertilization method, can be a good alternative to corn cultivation in the region.Keywords: Additive Intercropping, Bio Fertilizer, Cropping Pattern, Integrated Nutrition, Nutrition Specific Energy
-
به منظور ارزیابی اثر کودهای زیستی، شیمیایی و تلفیقی نیتروژن بر عملکرد و برخی از صفات کیفی ذرت علوفه ای و ریحان در کشت مخلوط افزایشی، آزمایشی در طی سال های 1393 و 1394 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه لرستان اجرا شد. فاکتور اول کاربرد کود در چهار سطح: عدم کاربرد کود، کود شیمیایی نیتروژن، کود زیستی نیتروکسین و کاربرد تلفیقی 50 درصد کود نیتروژن + کود زیستی نیتروکسین و فاکتور دوم الگو های کشت مخلوط شامل کشت خالص ذرت علوفه ای و ریحان، کشت مخلوط ذرت علوفه ای +25 % ریحان، کشت مخلوط ذرت علوفه ای + 50 % ریحان، کشت مخلوط ذرت علوفه ای+ 75 % ریحان و کشت مخلوط ذرت علوفه ای + 100 % ریحان بود. نتایج نشان داد که تیمار کود تلفیقی دارای بیشترین میزان پروتئین (43/9 درصد) بود، اما از لحاظ عملکرد و اجزای عملکرد ذرت علوفه ای، تیمار کود شیمیایی نسبت به سایر تیمارهای کودی برتر بود. کشت خالص ذرت دارای بیشترین وزن تر و خشک برگ، عملکرد تر و خشک علوفه و پروتئین بود. کشت خالص ریحان به همراه تلفیق کود زیستی+ 50% کود شیمیایی در سال دوم بیشترین مقدار وزن تر و خشک را بدست آورد. بیشترین میزان نسبت برابری زمین (566/1) در هر دو سال زراعی مربوط به تیمار کشت مخلوط ذرت علوفه ای + 100 % ریحان به همراه کود زیستی بود. نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد استفاده از کود تلفیقی به عنوان راهکاری به منظور کاهش مصرف کودهای شیمیایی در راستای کشاورزی پایدار در نظر گرفته شود.کلید واژگان: ذرت علوفه ای, کشت مخلوط افزایشی, عملکرد علوفه تر, نیتروژن, نیتروکسینIn order to evaluate yield and some qualitative traits of forage corn and sweet basil under nitrogen fertilizers (biological, chemical and integrated) in additive intercropping a field experiment was carried out in the Experimental Farm Department of Agronomy, Faculty of Agriculture, Lorestan University during 2014-2015 growing seasons. The treatments were arranged in a factorial experiment based on Randomized Complete Blocks Design (RCBD) with three replications. Experimental treatments were 100% chemical fertilizer (N), bio-fertilizer (nitroxin), integration of bio-fertilizer 50% chemical fertilizer and control and different intercropping systems consisted of sole cropping corn and sweet basil and the additive intercropping of corn 25% sweet basil, corn 50% sweet basil, corn 75% sweet basil and corn 100% sweet basil. The results showed that integration of bio-fertilizer 50% chemical fertilizer had the highest protein of forage (9.43%), but in terms of yield and yield components of forage corn, chemical fertilizer was better to the other treatments. The highest fresh and dry leaf weight, fresh and dry forage yield and forage crude Protein were obtained from sole cropping pattern of corn. Sole cropping pattern of sweet basil with integration of bio-fertilizer 50% chemical fertilizer in the second year had the highest fresh and dry yield. The highest LER (1.566) belonged to corn 100% sweet basil with bio-fertilizer. The results showed that using the integration of bio-fertilizer 50% chemical fertilizer could be considered as a way to reduce the consumption of chemical fertilizers for sustainable agriculture.Keywords: Additive Intercropping, Forage Corn, Fresh Forage Yield, Nitrogen, Nitroxin
-
سابقه و هدفامروزه کشت های مخلوط به سبب برتری های فراوان، از جمله بهبود شرایط خاک، افزایش جذب منابع و کنترل بهتر علف های هرز بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. کشت های مخلوط بدلیل تاثیر مثبت شان در کیفیت علوفه نقش با اهمیت تری را در نظام های زراعی به دست آورده اند. افزون بر موارد یادشده، کشت های مخلوط سبب افزایش جذب تشعشع خورشید، افزایش فعالیت های ریزموجود (میکروارگانیسم) های خاک و نیز شرایط بهتر نظام کشت در برابر علف های هرز و آفات می شود. بررسی کشت مخلوط ذرت و سورگوم با برخی گیاهان لگوم از جمله ماش، لوبیا چشم بلبلی و شبدر برسیم برای بررسی برتری های کشت مخلوط شامل افزایش عملکرد، بهبود کیفی علوفه به لحاظ درصد پروتئین و تاثیر آن روی کنترل علف های هرز از هدف های این پژوهش بوده است تا بتوان مناسب ترین کشت مخلوط را با توجه به شرایط اقلیمی منطقه و میزان درآمد کشاورزان به صورت کاربردی توصیه کرد.مواد و روش هابه منظور بررسی تاثیر کشت مخلوط افزایشی ذرت و سورگوم همراه با چند گیاه لگوم بر کمیت و کیفیت علوفه و رشد علف های هرز، آزمایشی در طی سال های زراعی 1389 و 1390 در منطقه اسلامشهر، روستای مافین آباد واقع در استان تهران اجرا شد. سه گیاه لگوم شبدر برسیم، ماش و لوبیا چشم بلبلی با توجه به شرایط اقلیمی منطقه با دو گیاه اصلی ذرت و سورگوم در دو تراکم 50 و 100 درصد گیاه لگوم در حالت تک کشتی به صورت کشت مخلوط افزایشی کشت شدند و در نهایت 22 تیمار به صورت تصادفی در هر تکرار قرار گرفت. صفات مورد ارزیابی در این تحقیق شامل عملکرد، وزن خشک علوفه، درصد پروتئین، شاخص برابری زمین، مزیت اقتصادی بودند.
نتایج و بحث: نتایج این آزمایش نشان داد کشت مخلوط افزایشی سبب شد وزن خشک علوفه، درصد پروتئین و سود خالص افزایش یابد. همچنین کشت مخلوط افزایشی باعث کاهش معنی دار وزن خشک علف های هرز شد، در ضمن شاخص نسبت برابری زمین (LER) در همه ی تیمارها بیش از یک مشاهده شد. در میان همه ی تیمارها، تیمار کشت مخلوط ذرت همراه با لوبیا چشم بلبلی در تراکم 100 درصد لوبیا، دارای بهترین شرایط، بالاترین وزن خشک علوفه، درصد پروتئین و شاخص برابری زمین بود. همچنین نتایج نشان داد کشت های مخلوط افزایشی ذرت و سورگوم همراه لگوم (به ویژه ذرت و سورگوم همراه لوبیا چشم بلبلی 100 درصد) را می توان به عنوان کشت هایی دارای عملکرد بالا، کیفیت علوفه بهتر و برتری اقتصادی بیشتر نسبت به تک کشتی و همچنین به عنوان روشی جایگزین برای رویارویی با علف های هرز به کشاورزان توصیه کرد.نتیجه گیریدر نهایت نتایج آزمایش نشان داد، کشت مخلوط می تواند در افزایش میزان علوفه، بهبود کیفیت علوفه و همچنین کنترل علف های هرز مفید بوده و نقش مثبتی ایفا کند. کشت های مخلوط در این آزمایش همگی LER بیش از 1 و بیشترشان سود اقتصادی بالاتری نسبت به تک کشتی همراه علف های هرز نشان دادند که این موضوع می تواند همه ی کشت های مخلوط حاضر در طرح را به صورت شایان توصیه برای کشاورزان نشان دهد. این موضوع در کشت های مخلوط ذرت و سورگوم همراه لوبیا چشم بلبلی به ویژه در تراکم 100% لوبیا چشم بلبلی به روشنی خود نمایی می کند. بنابراین استفاده ازکشت مخلوط را می توان به عنوان راهی برای افزایش عملکرد، درآمد، کیفیت علوفه (افزایش پروتئین) و کنترل جمعیت علف های هرز به کشاورزان توصیه کرد.کلید واژگان: درصد پروتئین, شاخص برابری سطح زمین, کشت مخلوط افزایشی, وزن خشک علف های هرزIntroductionIntercropping has many advantages including improved soil conditions (Chen et al., 2004), increased resources and better weed control (Banik et al., 2006). Due to their positive effect on forage quality, intercropping of cultures has an important role in farming systems. Furthermore, intercropping improves absorption of solar radiation, increases the activity of soil microorganisms and contributes to better weed- and pest-resistant conditions (Karadage, 2004). The goal of this research is to investigate intercropping of maize and sorghum with legumes, such as mung beans, cowpeas and clover, in order to evaluate the benefits. The benefits should include increased yield, improved quality forage (higher protein levels), and better weed control. Intercropping should best suit the climatic conditions of the region and improve agricultural practices.Materials And MethodsIn order to investigate the effect of additive intercropping of maize and sorghum with legumes on qualitative and quantitative forage and weed growth, a field experiment was carried out over two years, in the 2011-12 growing seasons in the village of Mafin-Abad, in the Eslamshahr region of Tehran Province. Maize and sorghum monoculture and their intercropping with three different legumes (mung beans, cowpeas and berseem clover) in different additive intercropping systems were compared in a randomized complete block design (RCBD) with three replications. The traits evaluated in this study include yield, forage dry matter, protein, index against ground, and economic advantages.Results And DiscussionThe results showed that intercropping increased forage dry matter and crude protein. Intercropping also significantly decreased weed dry weight. In all intercropping treatments, LER was above 1, indicating yield advantages for intercropping. Maize and cowpeas in the 100% density treatment showed the best results over both years and produced the highest dry forage yield, LER and CP and the least amount of weed dry weight. Based on the results of this experiment, it could be concluded that maize and sorghum-legume intercropping could substantially increase forage quality and quantity. These intercrops can be recommended to replace monoculture systems. Maize and sorghum-cowpea additive intercropping could be highly recommended because of higher forage quality and quantity with fewer side effects on the environment.ConclusionThe results showed that intercropping could be used to increase yield, improve forage quality and weed control. Intercropping cultures also indicated that LER was more than 1 and led to a higher economic profit in comparison with a monoculture. This can be a suggestion for farmers to use intercropping in this recommended form. In the intercropping of maize and sorghum and cowpea, particularly with a density of 100%, cowpea clearly manifests itself. Therefore, intercropping can be recommended to farmers as a way to boost performance, revenue, forage quality (protein) and control weeds.Keywords: Additive intercropping, Land equivalent ratio (LER), Protein percentage, Weed dry weight
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.