جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "pearson correlation" در نشریات گروه "اکولوژی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «pearson correlation» در نشریات گروه «کشاورزی»-
طوفان های گردوخاک پدیده هایی طبیعی اما با اثرات جدی و مخرب بر محیط زیست و جوامع انسانی هستند. منطقه جنوب شرق ایران یکی از فعال ترین منابع طوفان گردوخاک در ایران است و مشکلات و تهدیدهای جدی را به ویژه در سال های اخیر به دنبال داشته است. هدف این مطالعه، بررسی تغییرات ناهنجاری مکانی و زمانی طوفان های گردوخاک در جنوب شرق ایران طی یک دوره زمانی 21 ساله (2020-2000) و ارتباط آن با تغییرات ناهنجاری مکانی و زمانی پوشش گیاهی در منطقه مورد مطالعه است. برای انجام این هدف از شاخص DSIA و NDVIA استفاده شد. در آخر، با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون ارتباط بین شاخص DSIA وNDVIA مورد بررسی قرار گرفت. روند تغییرات زمانی شاخص DSIA از سال 2000 تا 2012 در بیشتر سال ها مثبت و افزایشی است و بیشترین مقدار DSIA در سال 2012 رخ داد که برابر با 96 درصد است. سپس از سال 2012 تا 2020 این روند به صورت کاهشی بود و کمترین مقدار DSIA برابر با 67- درصد مربوط به سال 2020 است. همچنین با حرکت از شرق به غرب منطقه مورد مطالعه، از مقدار شاخص DSIA کاسته شد. نتایج نشان داد تغییرات NDVIA از سال 2000 تا 2012 نزولی است (کمترین مقدار برابر با 12- درصد در سال 2007)، اما از سال 2012 تا 2020 روند تغییرات صعودی است (بیشترین مقدار برابر با11+ درصد در سال 2014). به علاوه، نتایج همبستگی پیرسون نشان داد شاخص DSIA به طور معنی داری با شاخص NDVI همبستگی دارد، این همبستگی به صورت منفی است (05/0p-value< 52/0- = r). با توجه به همبستگی منفی و معنادار بین شاخص NDVIA و DSIA، از سال 2012 تا 2020 همراه با بهبود شرایط پوشش گیاهی و افزایش شاخص NDVIA از میزان شاخص DSIA کاسته شد. تاثیر این همبستگی به صورت مکانی نیز مشاهده شد، به صورتی که با حرکت از شرق به غرب منطقه با افزایش شاخص NDVIA از میزان DSIA کاسته شد. نتایج این مطالعه می تواند اطلاعات کلیدی را در برنامه ریزی و کاهش اثرات طوفان های گردوخاک در جنوب شرق ایران در اختیار تصمیم گیران قرار دهد.
کلید واژگان: تغییر اقلیم, فرسایش بادی, همبستگی پیرسون, گردوخاک, پوشش گیاهیDust storms are natural phenomena but with serious and destructive effects on the environment and human societies. The southeast region of Iran is one of the most active sources of dust storms in Asia, dust storms occur in this region almost all year round, but their frequency is higher in summer and spring. This study aims to investigate the dust storm anomaly in the southeast of Iran during a period of 21 years (2000-2020) and its relationship with vegetation anomaly changes. The DSIA was used to examine the spatial and temporal changes of dust storms, and the NDVIA was used to examine the changes in vegetation anomalies in the region. The correlation between DSIA and NDVIA was determined by using Pearson's coefficient. The temporal trends of DSIA show that from 2000 to 2012, it had a positive and increasing trend in most of the years of the study, and the highest value of DSIA occurred in 2012, which is equal to 96%. Then, from 2012 to 2020, this trend has been decreasing, and the lowest value of DSIA equal to -67% was observed in 2020. Also, moving from east to west of the studied area, the value of the DSIA decreased. The temporal trends of the NDVIA show that from 2000 to 2012, the trend of changes is downward, but from 2012 to 2020, the trend of changes is upward. In terms of time, the highest value of the NDVIA index is related to 2014, and in general, since 2012, this index has had positive and increasing changes. Pearson correlation results showed that the DSIA index is significantly correlated with the NDVI index, this correlation is negative (p-value<0.05 r=0.52) due to the negative and significant correlation between the NDVIA index and the DSIA index. Since 2012, with the increase of the NDVIA index and the improvement of vegetation conditions, the DSIA index has decreased. The effect of this correlation was also observed spatially, as moving from east to west of the region, with the increase of the NDVIA index, the amount of DSIA decreases. These results can be useful for decision-makers to assess the risks of dust storm impacts and reduce its negative consequences in the southeast parts of Iran.
Keywords: Climate Change, Wind erosion, Pearson correlation, Dust, Vegetation -
غلظت رنگدانه کلروفیل aیکی از مهم ترین پارامترهای ارزیابی تولیدات اولیه و پویایی اکوسیستم های دریایی است. تغییرات غلظت کلروفیل a تحت تاثیر عوامل مختلف اقلیمی و محیطی از جمله دمای سطحی آب دریا می باشد. سنجنده های ماهواره ای به عنوان ابزارهای مهم عملیاتی برای ارایه پوشش قابل اعتماد دمای سطح آب و غلظت کلروفیل a با وضوح مکانی و زمانی مناسب مطرح می باشند. در این مطالعه از محصولات سطح 3 (وضوح 4 کیلومتر) دمای سطح آب و غلظت کلروفیل a خلیج فارس و دریای عمان حاصل از تصاویر سنجنده مودیس برای بازه زمانی 2018- 2003 استفاده شد. داده ها ابتدا به فرمت رستر تبدیل و سپس مقادیر عددی هر پیکسل استخراج گردید. شکاف های داده ای موجود در تولیدات سطح 3 مودیس با استفاده از الگوریتم (DINEOF، (Data INterpolating Empirical Orthogonal Functions بازسازی شد. به منظور تحلیل همبستگی بین این دو پارامتر از آزمون همبستگی پیرسون استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان می دهد که در طول دوره مورد مطالعه همبستگی بین دو پارامتر در بیشتر مناطق منفی (0/44- تا 0/67) و معنی داری بوده و این ضریب در ماه دسامبر در دریای عمان و اکثر مناطق خلیج فارس منفی (0/67- تا 0/05-) و معنی دار و در ماه جولای در اکثر مناطق مثبت (0/13 تا 0/64) و معنی دار می باشد.
کلید واژگان: دمای سطحی آب, غلظت کلروفیل a, مودیس, همبستگی پیرسون, خلیج فارسChlorophyll-a concentration is among the most important parameters used to investigate the primary production in marine ecosystems. Chlorophyll-a concentration is influenced by climatic/environmental factors, including Sea Surface Temperature (SST). Satellite sensors are able to provide reliable products of chlorophyll-a concentration and SST data with an adequate spatiotemporal resolution. In this study, level 3 (resolution 4 km) MODIS monthly products of chlorophyll-a concentration and SST from year 2003 to 2018 of the Persian Gulf and the Oman Sea were used. The data were transformed into a raster format and the values of each pixel were extracted. Several gaps were observed in MODIS products of chlorophyll-a concentration. The Data INterpolating Empirical Orthogonal Functions (DINEOF) algorithm was used to reconstruct these gaps. Pearson correlation procedure was applied to analyze the correlation between chlorophyll-a concentration and SST. Results showed that during the study period, the correlation between the two parameters was negative (-0.44 to -0.67) and significant in the most part of the study area. The correlation coefficients in December were negative (-0.67 to -0.05) and significant in the Oman Sea and the most areas of the Persian Gulf, while in July those relationships were mostly positive (0.13 to 0.64) and significant.
Keywords: Sea surface temperature (SST), Chlorophyll-a concentration, MODIS, Pearson correlation, Persian Gulf
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.