به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "ارس" در نشریات گروه "باغبانی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «ارس» در نشریات گروه «کشاورزی»
جستجوی ارس در مقالات مجلات علمی
  • ساقی کیقبادی*، رضا فتوحی قزوینی، یحیی تاجور، عاطفه صبوری

    خشکی یکی از مهمترین تنش های محیطی است که انواع گیاهان از جمله گیاهان زینتی را تحت تاثیر قرار می دهد. شناسایی و انتخاب ژنوتیپ های مقاوم گیاهان زینتی برای اجرای پروژه های فضای سبز ضروری به نظر می رسد. بدین منظور پژوهشی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با یازده ژنوتیپ رونده ارس، در دو سطح آبیاری (تیمار شاهد  یا آبیاری و خشکی شدید) در آزمایشگاه پژوهشکده مرکبات و میوه های گرمسیری رامسر انجام شد. تنش خشکی موجب کاهش رنگیزه های فتوسنتزی در ژنوتیپ های مورد بررسی گردید. محتوای قندهای محلول، پرولین و پروتیین محلول کل در شرایط تنش خشکی افزایش یافتند و بیشترین افزایش نسبت به گیاهان شاهد در ژنوتیپ G3 به ترتیب 8/30 میلیگرم بر گرم وزن خشک، 5/30 میکروگرم بر گرم وزن خشک و 2/965 میکروگرم بر گرم وزن تر بدست آمد. همچنین بیشترین افزایش در میزان صفات پراکسید هیدروژن در ژنوتیپ G11، مالون دی آلدیید در ژنوتیپ G4 و نشت یونی در ژنوتیپ G10 نسبت به گیاهان شاهد مشاهده شد. بیشترین فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در ژنوتیپ G3 (57/85 درصد)، محتوای فنل کل در ژنوتیپ G5 (09/181 درصد) و فلاونویید کل در ژنوتیپ G8 (46/98 درصد) مشاهده شد. ژنوتیپ G3 (رونده معمولی) بر مبنای بالا بودن مقادیر آنزیم سوپراکسید دیسموتاز، قندهای محلول، پرولین و پروتیین محلول نسبت به خشکی مقاومترین ژنوتیپ شناخته شد. ژنوتیپ  G5نیز به دلیل افزایش فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز و افزایش تولید فلاونویید کل در گروه ژنوتیپ های مقاوم قرار گرفت. بنابراین در ژنوتیپ های ارس افزایش متابولیت های سازگار و سیستم آنتی اکسیدانی، مکانسیم حفاظتی کارآمدی در برابر آسیب اکسیداتیو ناشی از تنش خشکی است.

    کلید واژگان: ارس, تنش محیطی, سوپر اکسید دیسموتاز, متابولیت های سازگار
    S. Keyghobadi *, R. Fotohi Ghazvini, Y. Tajvar, A. Sabouri
    Introduction

     Drought is one of the most important environmental stresses that affects various plants such as ornamental plants. The identification and selection of ornamental tolerant genotypes is essential for landscape projects. Understanding the mechanisms that enable plants to adapt to drought stress can help to select the most tolerant genotypes for cultivation in arid and semi-arid regions.

    Materials and Methods

     For this purpose, a research was conducted as a factorial experiment based on completely randomized design with eleven genotypes and two levels of irrigation (irrigation as Control and severe drought) at Ramsar Citrus and Tropical Fruits Research Institute.

    Results and Discussion

     The first symptoms of drought stress were observed after 10 days in the Juniperus horizontalis (G1) genotype (the most sensitive genotype) and were not recovered and dried after 15 days. G3 and G5 genotypes (Ravande-mamouli and Ravande-setarei, respectively) showed drought stress after 28 days (most tolerant genotypes) and recovered at the end of the stress period after irrigation. Drought stress decreased photosynthetic pigments in studied genotypes. The content of soluble sugars, proline, and total soluble protein increased under drought stress conditions and the highest amount was observed in G3 genotype 30.8 mg g-1 DW, 30.5 μg g-1 DW, and 965.2 μg g-1FW, respectively. Under drought stress condition, the highest concentration of hydrogen peroxide, malondialdehyde and electrical conductivity were observed in G11, G4, and G10 genotypes respectively compared to control plants. In addition, the most enzyme activity of superoxide dismutase (85.57%), total phenol (181.09%) and total flavonoid (98.46%) was evaluated in G3, G5 and G8 respectively. Also, chlorophyll changes indicate the response of plants to environmental stresses such as drought during drought stress, the concentration of abscisic acid and ethylene increases, which stimulates the activity of the enzyme chlorophilase and causes chlorophyll degradation. The reduction of photosynthetic pigments under drought stress also seems to be related to changes in nitrogen metabolism to proline production and reduced chlorophyll synthesis because the precursor of chlorophyll and proline is glutamate. Furthermore, one of the biochemical changes that occur in plants under drought stress is the accumulation of ROS. Numerous reports have stated that drought stress increases ROS production. Drought-induced oxidative stress causes lipid peroxidation and membrane damage. It seems that in some genotypes with low levels of malondialdehyde, the membrane damage is severe and leads to more electrical conductivity. Genotypes with more electrical conductivity are more damaged by drought stress. In some genotypes, such as G2 and G11, there was a positive correlation between malondialdehyde content and electrical conductivity, but in others, such as G1, there was a negative correlation. Although the amount of malondialdehyde in this genotype is low, electrical conductivity is very high. In other words, this genotype should be a genotype sensitive to drought stress. The tolerance of the plant to various environmental stresses may be related to the level of activity of the enzymes responsible for scavenging ROS. The antioxidant response to water scarcity depends on the severity of stress and type of plant species. Therefore, different genotypes increased their antioxidant activity to reduce the effects of oxidative stress, and the high antioxidant activity was observed for G5 compared with other genotypes which can be contemplated as drought-tolerant genotype. The accumulation of compatible metabolites such as soluble sugars and proline in plants under drought conditions can help to protect them against stress. The proline and soluble sugars accumulation under stress conditions reduce lipid peroxidation and acts as a free radical scavenger. According to the results, drought stress induced accumulation of proline and soluble sugars in the genotypes of Juniperus and the highest accumulation of proline was related to G3. Therefore, this genotype can be introduced as drought-resistant genotype.

    Conclusion

     The results of the current study showed that drought stress significantly affected some biochemical parameters in all eleven genotypes. However, a variation in drought susceptibility was observed among genotypes. The studied genotypes in this experiment had different responses to drought stress and it seems that they utilized different mechanisms for stress tolerance. Genotype of G3 (Ravande -mamouli) was the most tolerant genotype to drought stress based on the highest levels of superoxide dismutase, soluble sugars, proline, and soluble protein. Genotype of G5 was also tolerant to drought stress with high superoxide dismutase activity and the largest amount of total flavonoid production. Therefore, increasing of compatible metabolites and antioxidant system are effective protective mechanisms against oxidative damage under drought stress.

    Keywords: Compatible metabolites, environmental stress, Juniperus, Superoxide dismutase
  • عبدالرحمن رحیمیان بوگر*، حسن صالحی

    ارس (Juniperus polycarpos K. Koch) یک گونه سوزنی برگ بادوام با عادت رشد متفاوت است که در مناظر اکولوژیکی رشد می کند. در این مطالعه گوناگونی ژنتیکی پنج جمعیت ارس که در زیستگاه های فسا، سپیدان، خبر، رابور و گنو در جنوب ایران رشد می یابند مورد بررسی قرار گرفت. برای استخراج DNA ، نمونه های برگ از 10 نمونه مختلف از هر زیستگاه (در مجموع 50 مورد) جمع آوری شد. گوناگونی ژنتیکی جمعیت بر اساس 12 نشانگر تکرار توالی ساده (ISSR) ارزیابی شد. نتایج ارزیابی نشانگرهای ISSR در بررسی حاضر 75 جایگاه ژنی نشان داد که 67 (33/89%) مکان چند شکل بودند، شاخص های نشانگر مورد ارزیابی به ترتیب شامل؛ محتوای اطلاعات چندشکلی (PIC) 45/0، قدرت تفکیک(Rp) 78/3، نسبت چندگانه موثر(EMR) 50/5 و شاخص نشانگر(MI) 47/2 بود. در جمعیت های بررسی شده مقدار گوناگونی ژنتیکی درون جمعیتی بیشتری (25/0) نسبت به تنوع ژنتیکی بین جمعیتی (13/0) نشان داده شد. نتایج نشان داد که بیشترین مکانهای مختلف (Na) برای جمعیت سپیدان (56) و بیشترین آللهای موثر (Ne) در دو جمعیت سپیدان (49/1) و جنو (49/1) به دست آمد. افزون بر این، بیشترین گوناگونی ژنی (H) در جمعیت سپیدان (27/0) و گنو (27/0) مشاهده شد. جمعیت سپیدان دارای بالاترین شاخص اطلاعات شانون(I) (41/0) و درصد مکان های دارای چندشکلی (67/74) است. جمعیت های مورد بررسی در پژوهش حاضر گوناگونی ژنتیکی کل بالا (Ht)(38/0)، تنوع ژنتیکی درون جمعیتی(Hs) (25/0)، تنوع ژنتیکی بین جمعیتی (Dst) (13/0) و تمایز ژنتیکی متوسط بین جمعیت ها (34/0Gst =) را نشان دادند. همچنین جریان ژنی بالا (Nm) بین جمعیتهای مورد بررسی (94/0) به دست آمد. علاوه بر این ، تجزیه و تحلیل AMOVA گوناگونی ژنتیکی 70% درون جمعیت و 30% میان جمعیت ها را نشان داد.

    کلید واژگان: ژنوتیپ, سوزنی برگ, ارس, نشانگرهای مولکولی, گوناگونی
    Abdolrahman Rahimian Boogar*, Hassan Salehi

    Juniperus polycarpos K. Koch is a durable conifer species with different growth habit that grow in ecological landscapes. In this study, genetic diversity was investigated for five populations of juniper that grew in Fasa, Sepidan, Khabr, Rabor, and Genow habitat in the south of Iran. For DNA extraction, leaf samples of 10 diverse accessions of each habitat were collected (totally 50 accessions). Populations genetic diversity was evaluated based on 12 inter simple sequence repeat (ISSR) markers. Assessment of ISSR markers predicted 75 loci with 67 (89.33%) polymorphic loci, polymorphic information content (PIC) 0.45, resolving power (Rp) 3.78, and effective multiplex ratio (EMR) and marker index (MI) of primers were 5.50 and 2.47, respectively. Populations Nei’s genetic diversity showed higher intra-population genetic diversity (0.25) than inter-population genetic diversity (0.13). Results indicated the highest different loci (Na) for Sepidan population (56) and the highest effective alleles (Ne) were obtained in two populations of Sepidan (1.49) and Genow (1.49). Furthermore, the highest gene diversity (H) observed in the population of Sepidan (0.27) and Genow (0.27). The population of Sepidan has the highest Shannon’s information index (I) (0.41) and percentage of polymorphic loci (P) (74.67). Investigated populations showed high total genetic diversity (Ht) (0.38), intra-population genetic diversity (Hs) (0.25), and inter-population genetic diversity (Dst) (0.13), and moderate genetic differentiation among populations (Gst = 0.34). High gene flow (Nm) was obtained between evaluated populations (0.94). Moreover, AMOVA analysis indicated 70% within and 30% among populations genetic variation.

    Keywords: Accession, Conifer, Juniper, Molecular markers, Variation
  • منطقه امن مونجوقلو به مساحت 5270 هکتار، یکی از سه منطقه امن موجود در منطقه حفاظت شده مراکان، در استان آذربایجان شرقی قرار دارد. از این منطقه طی سالهای88-1387، 236 آرایه، شامل 23 زیرگونه و 22 واریته و یک فرم متعلق به 166 جنس و 38 تیره، جمع آوری و شناسایی گردید.
    در این مطالعه، بیشترین تعداد گونه مربوط به دو لپه ای ها با 208 گونه و پس از آن تک لپه ای ها با 28 گونه است. کاسنیان (46 گونه)، کلمیان (23 گونه)، تاج خروسیان (21 گونه) و گندمیان (16 گونه) به ترتیب بزرگترین تیره های منطقه از نظر فراوانی گونه هستند. مهمترین جنس های گیاهی منطقه از نظر ترتیب غنای گونه ای، گون و سپس گل گندم هستند. در میان گیاهان منطقه، 14 آرایه انحصاری ایران، هفت آرایه نادر و پنج جنس مونوتیپیک هستند. همچنین 21 آرایه برای نخستین بار از شمال غرب ایران و 14 آرایه از آذربایجان شرقی و یک آرایه از آذربایجان شرقی و غربی گزارش می شود. شکل زیستی غالب گیاهان منطقه، مربوط به تروفیت ها (40%) و سپس همی کریپتوفیت ها (92/31%) است. بررسی کورولوژی گونه ها نشان می دهد بیشترین عناصر، به عناصر دو تا چند منطقه ای (95/58%) و سپس ایرانو- تورانی (77/39%) تعلق دارند.
    کلید واژگان: آذربایجان غربی, ارس, شمال غرب ایران, فلور, کوروتیپ
    F. Ghahermaninejad, H. Nafisi:, Dr. Mofatteh Ave
    Munjughlu sanctuary zone with 5270 hectares in East Azarbaijan province is one of three sanctuary zones in the Marakan protected area. During 2008–2009، 236 taxa (23 subspecies، 22 varieties and one form) belonging to 166 genera and 38 families were collected and determined for this zone. Among them، 208 taxa are dicots and 28 are monocots. Family Compositae with 46 species and Cruciferae with 23 species are the largest families followed by Amaranthaceae with 21 species and Poaceae with 16 species. The most diverse genera are Astragalus and Centaurea. This area contains 14 endemic taxa، seven rare taxa and five monotypic genera. For the first time، 21 taxa from Northwest Iran and 14 taxa from East Azarbaijan and a single taxon from East and West Azarbaijan are reported here. Dominant life forms include therophytes (40%)، followed by hemicryptophytes (31. 92%). The chorological study shows that bi- tri- or plural elements with 58. 95% of the chorotypes are dominant، followed by Irano-turanian elements with 39/77%.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال