به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « کارایی مصرف آب آبیاری » در نشریات گروه « باغبانی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «کارایی مصرف آب آبیاری» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • مهسا خسروی فرد، مهدی قیصری*، محمد شایان نژاد

    با توجه به کمبود منابع آب در کشور، مدیریت تاریخ کاشت و آبیاری برای تولید گندم با بهره وری آب زیاد ضروری است. هدف این پژوهش بررسی اثر دو تاریخ کاشت آبان ماه (PD1) و بهمن ماه (PD2) و دو رژیم آبیاری سنتی (T) و تکمیلی (W) بر عملکرد و بهره وری آب گندم (رقم پیشتاز) در شرق اصفهان (سوسارت) بود. آزمایش های مزرعه ای در دو فصل متوالی پاییز و زمستان در سال زراعی 1396-1395 در یک خاک لوم رسی در شرق اصفهان انجام شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد تاریخ کاشت نه تنها بر عملکرد گندم در هر دو مدیریت سنتی و تکمیلی بلکه بر بهره وری آب آبیاری تاثیر معنی داری (0/01 > P) داشت. عملکرد در PD1 به میزان 11/5 درصد بیش تر از PD2 بود، در حالی که بهره وری آب آبیاری در PD1 به میزان 9 درصد کم تر از PD2 بود. آبیاری تکمیلی در دوره خوشه دهی تاثیر معنی داری بر عمکرد دانه گندم داشت. انجام یک آبیاری تکمیلی در هر دو تاریخ کاشت موجب افزایش عملکرد شد اما بهره وری آب کاهش یافت. به طوری که اگر هدف افزایش عملکرد باشد انجام آبیاری تکمیلی توصیه می شود اما اگر هدف افزایش بهره وری آب باشد، آبیاری تکمیلی توصیه نمی شود. مقایسه تبخیر و تعرق (ETc) محاسبه شده به روش فایو-پنمن-مانتیث نشان داد که مقدار آب آبیاری در تیمارهای TPD1 و TPD2 به ترتیب 66/7 و 24/9 درصد بیش تر از نیاز آبی گیاه بود. بنابراین تبدیل آبیاری از نوع عرضه محور به تقاضامحور و در کنار آن انجام یک آبیاری تکمیلی نه تنها جلو این تلفات را خواهد گرفت بلکه بهره وری آب را به طور قابل توجهی افزایش خواهد داد.

    کلید واژگان: کارایی مصرف آب آبیاری, تاریخ کاشت بهینه, گندم رقم پیشتاز, آبیاری سطحی}
    M. Khosravi Fard, M. Gheysari*, M. Shayannejad

    Regarding the scarcity of water resources in Iran, management of planting dates and irrigation is necessary for wheat production. The goal of this study was to determine the effect of two planting dates of November (PD1) and February (PD2) and two irrigation regimes: traditional (T) and supplementary (W) on wheat yield and irrigation water productivity in the east of Isfahan. Field experiments were carried out during two consecutive seasons’ autumn and winter in the crop year of 2016-2017 in a clay loam soil. The results showed that planting date significantly affected wheat yield and water productivity (P < 0.01). Yield in PD1 was 11.5% higher than PD2, while water productivity in PD1 was 9.0% lower than PD2. Supplementary irrigation in clustering period had a significant effect on wheat grain yield. Comparison of crop evapotranspiration (ETc) calculated by FAO-Penman-Monteith method with that of applied irrigation water showed that the later in TPD1 and TPD2 treatments were, respectively, 40.0 and 19.9% more than the ETc. In traditional irrigation management (T), lack of coordinations between the supplied water and the timely water requirement based on ETc led to high water losses due to deep percolation and runoff. Supplementary irrigation regime on both planting dates significantly increased yield, with no positive effect on water productivity. We concluded that due to supply-oriented water management in the east of Isfahan, farmers use irrigation water more than what is needed for wheat yield production leading to less yield and much low water productivity than the potentials realizable in the region.

    Keywords: Irrigation water use efficiency, Optimal planting date, Pishtaz wheat cultivar, Surface irrigation}
  • حمید زارع ابیانه، اعظم چشمه قصابانی، حسن باب الحوائجی، علی افروزی
    تاثیر کم آبیاری بر تبخیر و تعرق، عملکرد، کارایی مصرف آب و برخی مولفه‏ های رشد گیاه فلفل همدانی (بیور) در یک طرح کاملا تصادفی با یک تیمار آبیاری کامل (FI) و سه تیمار کم آبیاری (85، 70 و 55 درصد نیاز آبی؛ DI85، DI70 و DI55) در 5 تکرار بررسی شد. مقدار تبخیر و تعرق در مدت 66 روز اعمال کم آبیاری در تیمارهای FI، DI70،DI85 و DI55 به ترتیب 337/8، 307/5، 281/1 و 244/2 میلی متر و در کل دوره رشد 396/2، 365/9، 339/5 و 302/6 میلی متر به دست آمد. با کاهش محتوای رطوبت خاک، صفات مورفولوژیک گیاه کاهش یافتند. لیکن در 79% از موارد، تفاوت نتایج تیمارهای FI و DI85 معنی دار نبود. در حالی که اختلاف بین تیمار DI55 و تیمارهای FI و DI85 در همه موارد معنی دار شد. اعمال کم آبیاری منجر به کاهش تعداد میوه های جور از 33/0 عدد در هر بوته تیمار FI به 15/6 عدد در تیمار DI55 و متناظر با آن افزایش میوه های ناجور از 5/4 به 18/0 عدد در هر بوته شد. مقدار عملکرد و کارایی مصرف آب در تیمار FI، به ترتیب 18/98 تن در هکتار و 4/79 کیلوگرم بر متر مکعب به دست آمد که با عملکرد 17/75 تن در هکتار و کارایی مصرف آب 4/85 کیلوگرم بر متر مکعب تیمار DI85 از لحاظ آماری تفاوت معنی داری نداشت. نبود اختلاف آماری معنی دار بین عملکرد تیمارهای FI و DI85 بیان کننده حفظ عملکرد گیاه فلفل در حد سطح آبیاری کامل به موازات کاهش آب آبیاری است. بدین ترتیب، تیمار DI85 جهت کشت فلفل همدانی قابل توصیه است. در شرایط حاد کم آبی نیز می توان تیمار DI70 را با عملکرد محصول 13/48 تن در هکتار به کار گرفت که نسبت به تیمار FI افت معنی دار 29 درصدی را نشان داد. همچنین، کارایی مصرف آب در تیمار DI70 کاهش معنی دار 17 درصدی نسبت به تیمار FI را نشان داد. راندمان آبیاری در تیمارهای FI، DI70،DI85 و DI55 به ترتیب 61/9، 65/3، 69/6 و 73/4 درصد به دست آمد.
    کلید واژگان: تنش آبی, فلفل بیور, کارایی مصرف آب آبیاری, راندمان آبیاری}
    H. Zare Abyaneh, A. Cheshmeh Ghassabani, H. Babolhavaeji, A. Afrouzi
    Effect of deficit irrigation on evapotranspiration, yield, water use efficiency and some growth parameters of Hamadanian pepper (Bivar) using a completely randomized design (CRD) with a full irrigation treatment (FI) and three deficit irrigation treatments (85, 70 and 55% application of water requirement; DI85, DI70, and DI55, respectively) in five replications was examined. Evapotranspiration in the FI, DI85, DI70, and DI55 treatments during the 66 days of the deficit irrigation application, were 337.8, 307.5, 281.1 and 244.2 mm and in the whole growth period were 396.2, 365.9, 339.5 and 302.6 mm, respectively. The plant’s morphological characteristics were decreased with decreasing the soil water content. However, in 79% of the cases, the difference between FI and DI85 treatments was not significant. Whereas, in all the cases, the difference between DI55 treatment and FI and DI85 treatments was significant. Applying deficit irrigation decreased the number of good-shaped fruits from 33.0/plant in the FI treatment to 15.6/plant in the DI55 treatment and similarly increased the number of bad-shaped fruits from 5.4 to 18.0 per plant. Crop yield and water use efficiency in the FI treatment were 18.98 ton/ha and 4.79 kg/m3, which did not have significant difference with the DI85 treatment (which had a yield of 17.75 ton/ha and a water use efficiency of 4.85 kg/m3). While there is not a statistically significant difference between the crop yields of FI and DI85 treatments, the DI85 treatment uses less water and gives crop yield very close to that of full irrigation treatment. Hence, the DI85 treatment can be recommended in the cultivation of Hamadanian pepper. In the severe water-scarce conditions, the DI70 treatment could be used to yield 13.48 ton/ha, which is 29% less than the FI treatment. Also, water use efficiency in the DI70 treatment was decreased by 17% compared to the FI treatment. Irrigation efficiency was 61.9, 65.3, 69.6 and 73.4% in the FI, DI85, DI70, and DI55 treatments, respectively
    Keywords: Water stress, Bivar pepper, Irrigation water use efficiency, Irrigation efficiency}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال