به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "دگرآسیبی" در نشریات گروه "جنگلداری"

تکرار جستجوی کلیدواژه «دگرآسیبی» در نشریات گروه «کشاورزی»
جستجوی دگرآسیبی در مقالات مجلات علمی
  • مریم مصلحی، اکرم احمدی، اصغر بیژنی
    سابقه و هدف

    دگرآسیبی، فعل و انفعالات بین گیاهان است که منجر به تحریک یا بازدارندگی رویش و جوانه‎زنی سایر گونه‎ها می‎شود. گونه غیربومی کهور پاکستانی (Prosopis juliflora (SW.) DC) به‎عنوان گونه‎ مهاجم و دارای اثرات دگرآسیبی شناخته شده است که می‎تواند با تولید ترکیبات آللوپاتیک از قبیل فنول‎ها و آلکالوییدها در محیط، سبب بازدارندگی رشد گونه‎ها شود. دو گونه مهم گبر و مغیر از مهمترین گونه‎های بومی استان هرمزگان هستند که کهور پاکستانی اغلب همراه با این گونه‎ها دیده می‏شود. لذا، در جنگل‎کاری‎ها انتخاب صحیح گونه درختی بایستی با احتیاط صورت گیرد تا اثرات منفی بر روی گونه‎های بومی نداشته باشد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثرات دگرآسیبی اندام‎های مختلف کهور پاکستانی بر جوانه‎زنی، طول ریشه‎چه و ساقه‎چه دو گونه مغیر و گبر است.

    مواد و روش‎ها

     اندام‎های کهور پاکستانی جمع‎آوری و عصاره از اندام‎های مختلف با غلظت‎های 0، 2، 4، 6 و 8 درصد تهیه شد و بر روی بذرهای گبر و مغیر در شرایط اتاق رشد، اعمال شد و پس از ثبت جوانه‎زنی‎، در انتهای دوره 30 روزه طول ریشه‎چه و ساقه‎چه اندازه‎گیری شد. آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام گرفت داده‎ها با استفاده از واریانس دو طرفه تجزیه و تحلیل شد.

    یافته‎ها

     نتایج نشان داد درصد جوانه‎زنی گونه گبر در اندام برگ در غلظت 8 درصد با مقدار 11/16 درصد، کمترین مقدار را داشت. طول ساقه‎چه در گبر و مغیر با مقادیر 73/1 و 9/3 سانتی‎متر در اندام برگ، به‎طور معنی‎داری کمتر از سایر اندام‎ها بود. طول ساقه‎چه دو گونه گبر و مغیر در تیمار شاهد به ترتیب با 58/3 و 5 سانتی‎متر به‎طور معنی‎داری بیشترین مقدار را داشت. اثرات متقابل اندام × غلظت بر طول ریشه‎چه و ساقه‎چه در گونه گبر و مغیر نیز از اختلاف معنی‎داری برخوردار بود. طول ریشه‎چه و ساقه‎چه گونه گبر و مغیر در اندام برگ با مقادیر 25/1 و 73/1 سانتی‎متر و 98/1 و 9/3 سانتی‎متر به‎طور معنی‎داری کمتر از پوست و ریشه بود.

    نتیجه‎گیری

    نتایج تحقیق حاکی از وجود اثر بازدارندگی عصاره آبی ریشه، پوست و برگ کهور پاکستانی بر درصد جوانه‎زنی، طول ریشه‎چه و ساقه‎چه دو گونه مغیر و گبر در شرایط آزمایشگاهی بود. در بین اندام‎های مورد بررسی، برگ بیشترین اثر بازدارندگی را در پی داشت که از طریق ریزش حجم بالای لاشریزه در زیر تاج این گونه در محیط و ورود ترکیبات سمی آن به خاک سطحی در اثر تجزیه، از رشد گونه جنگلی گبر و مغیر جلوگیری میکند. بر طبق نتایج، مشخص شد کهور پاکستانی، اثرات دگرآسیبی بر جوانه زنی و رشد رویشی گونه‎های بومی دارد. همچنین، ریشه کمترین اثر بازدارندگی را بر روی متغیرهای مورد بررسی داشت. بنابراین، توصیه می‎شود انتخاب گونه‎های غیربومی برای جنگل‎کاری دقت بیشتری شود و انتخاب گونه‎های بومی برای احیاء و توسعه جنگل‎ها گزینه مناسب‎تری در بوم‎سازگان حساس و شکننده جنوب کشور است.

    کلید واژگان: دگرآسیبی, جوانه‎زنی, کهور پاکستانی, گونه بومی, شرایط آزمایشگاهی
    Maryam Moslehi, Akram Ahmadi, Asghar Bizhani
    Background and Objectives

    Allelopathy is the interaction between plants that stimulates or inhibits the growth and germination of other species. Non-native species of (Prosopis juliflora (SW.) DC) is one of the species known as invasive species with allelopathic effects that can inhibit the growth and growth of species by producing allopathic compounds such as phenols, alkaloids into the environment. Two important species of Hormoozgan province are Acacia oerfota and Acacia tortilis which P.juliflora was observed with them in the natural forests, Therefore, the correct selection of tree species in forest plantation should be done with caution in order to inhibit negative effects on native species. The aim of this study was to investigate the allelopathic effects of different organs of p. juliflora on germinatin, radicle and plumule length of Ac. tortilis and A. oerfota.

    Materials and Methods

    For this purpose, the organs (root, bark and leaf) of P.juliflora were collected and different extract concentration (0, 2, 4, 6 and 8%) were prepared were added on A.tortilis and A. oerfota (4 replications, n=60) in growth chamber, and after recording germination, the plumule and radicle length were meausered after 30 days. Factorial experiment was performed through completely randomized design and was analyzed by two-way variance analyses.

    Results

    Results showed that the lowest gemination percentage in A.tortilis was observed at 8% concentration with the amount of 16.11%. The plumule length of A. tortilis and A. oerfota in aquatic extraction of leaves (1.73 and 3.9 cm) was significantly lower than other organs. Also, the plumule length of A. tortilis (3.58 cm) and A. oerfota (5 cm) had the highest amounts in control. The interaction effects of organ × concentration showed that plumule and radicle length in A.tortilis and A. oerfota had the significant differences. The interactions of organ × concentration on radicle and plumule length in A.tortilis and A. oerfota species were also significantly different. The radicle and plumule length of A. tortilis and A. oerfota in leaf organ with values of 1.25, 1.73 cm and 1.98 and 3.9 cm were significantly less than bark and roots, respectively.

    Conclusion

    The results showed that there were inhibitory effects of aqueous extract of Prosopis juliflora root, bark and leaves on the germination percentage, root length and stem length of two important species of Acacia tortilis and Acacia oerfota in laboratory condition. Among the three studied organs, the leaf organ had the most inhibitory effects, which due to the high volume of litter under the canopy of this species in the environment and the entry of toxic compounds into the surface soil due to decomposition, prevents the growth of Acacia tortilis and Acacia oerfota that P. juliflora is seen with these species and overcome on them. Also, the root had the lowest inhibitory In according to the results, P.juliflora has allelopathic effects on native species. Therefore, it is recommended to choose non-native species for afforestation more carefully and using native species for reforestation and afforestation in the south fragile ecosystem of Iran is more suitable option.

    Keywords: Allelopathy, germination, P.juliflora, native species, Laboratory condition
  • مریم مصلحی، سینا بهروزی خورگو، اصغر بیژنی، محمود آباده*، حسین پرورش، آژیر خلیل آریا

    با وجود نیاز اولیه بذر ها و نهال های حرا (Avicennia Marina (Forssk.) Vierh.) به نیم‎سایه، تعداد نهال‎ها در زیر تاج درختان این گونه در جنگل های مانگروی استان هرمزگان بسیار اندک است. بدین منظور در پژوهش پیش رو، اثرات بازدارندگی احتمالی در برگ ها و ریشه های هوابر درختان مادری حرا بر ویژگی های رویشی نهال‎های این گونه در شرایط گلخانه بررسی شد. پس از جمع‎آوری بذر‎ها از درختان مادری سالم و کشت آن‎ها در شهریور 1399، بذر‎ها با تیمارهای صفر، 05/0، یک و دو درصد عصاره های برگ و ریشه آبیاری شدند. پس از شش ماه، ویژگی های رویشی و زی توده نهال های حرا در تیمارهای مختلف اندازه‎گیری شدند و با استفاده از تجزیه واریانس دوطرفه و آزمون دانکن بررسی شدند. براساس نتایج به دست آمده، بیشینه رویش قطری (58/5 میلی متر)، رویش ارتفاعی (27/29 سانتی متر)، طول ریشه (73/27 سانتی متر)، تعداد برگ (58/14 عدد) و وزن تر ریشه (65/5 گرم) متعلق به نهال های شاهد بود. همچنین، در این نهال ها و تیمار دو درصد عصاره های برگ و ریشه به ترتیب بیشینه و کمینه وزن خشک ریشه (02/1 و 77/0 گرم)، وزن تر ساقه (77/12 و 59/10 گرم)، وزن خشک ساقه (54/3 و 93/2 گرم)، آب ریشه (62/4 و 29/3 گرم) و آب ساقه (23/9 و 66/7 گرم) مشاهده شد. بررسی اثرات متقابل اندام و غلظت عصاره نشان داد که عصاره دو درصد برگ بر وزن تر و آب ریشه، اثر کاهشی معنی داری نسبت به تیمارهای دیگر داشت. به طورکلی، افزایش غلظت عصاره های برگ و ریشه درختان مادری سبب تشدید اثرات بازدارندگی آن ها بر ویژگی های رویشی نهال‎های حرا شد، بنابراین پیشنهاد می شود که هنگام واکاری و احیای جنگل‎های مانگرو، نهال ها با فاصله از تنه درختان کاشت شوند.

    کلید واژگان: دگرآسیبی, رویش ارتفاعی, زی‎توده, مانگرو
    M. Moslehi, S. Behrouzi Khorgou, A. Bijani, M. Abadeh *, H. Parvaresh, A. Khalil Ariya

    Despite the initial need of seeds and seedlings of grey mangroves (Avicennia Marina (Forssk.) Vierh.) for semi-shade, they are very low under the canopy of trees of this species in Hormozgan province, Iran. For this purpose, in this study, the effects of possible inhibition of pneumatophores and leaves of mangrove trees on the vegetative characteristics of grey mangrove seedlings in greenhouse conditions have been investigated. After collection of propagules from healthy mother trees and cultivating them in September 2020, propagules were irrigated with concentrations of 0, 0.05, 1 and 2% of leaf and root extracts. After six months, the vegetative and biomass characteristics of mangrove seedlings were measured in different treatments and evaluated using two-way analysis of variance and Duncan test. The results showed that the diameter of growth (5.58 mm), height (29.27 cm), root length (27.73 cm), number of leaves (14.58) and root fresh weight (5.65 g) were the highest in the control treatment. Also in control and 2% treatment, root dry weight (1.02 and 0.77 g), stem fresh weight (12.77 and 10.59 g), stem dry weight (3.54 and 2.93 g), root water (4.62 and 3.29 g) and stem water (9.23 and 7.66 g) had the highest and lowest values, respectively. Investigation of organ × concentration interactions showed that leaf extract had a significant reduction effects on root fresh weight and root water in 2% treatment compared to those in the other treatments. According to the results, increasing of leaf and root extracts concentration of grey mangrove trees has a inhibitory role on the vegetative characteristics of seedlings of this species, so in reforestaion and afforestation of gery mangrove trees, the seedlings should be planted at a suitable distance from the trees.

    Keywords: mangrove forests, Allelopathy, Height growth, biomass
  • مریم مصلحی*، اکرم احمدی، اصغر بیژنی، ملیحه صادقی، مجید حسنی، سید موسی صادقی

    هدف این تحقیق، بررسی تاثیر دگرآسیبی گونه سمر (Prosopis juliflora (SW) DC) بر سبز شدن، شاخص بنیه بذر، طول ریشه‎چه و ساقه‎چه دو گونه جنگلی مغیر و گبر در استان هرمزگان در جنوب ایران است. در تابستان 1399، 15 بذر از گونه‎ های هدف در خاک جمع ‎آوری شده از زیر، حاشیه و چهار متری لبه تاج از پنچ پایه سمر و همچنین خاک آغشته به پودر برگ سمر (0، 20، 40، 60 و 80 گرم در هر کیلوگرم خاک فضای باز) کشت و با آب مقطر آبیاری شدند و هر دو روز یک‎بار سبز شدن آنها ثبت شد. در انتها طول ریشه‎چه و ساقه‎چه بذرهای سبزشده اندازه‎ گیری و متغیرهای مورد نظر با استفاده از آنالیز آماری GLM، تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد که درصد سبز شدن گونه گبر در خاک عرصه (74/20 درصد) به‎ طور معنی ‎داری بیشتر از گونه مغیر است. طول ریشه‎چه در گونه مغیر (14/5 سانتی‎متر) در خاک عرصه بیشتر از گبر بود، ولی در خاک آغشته به پودر برگ 53/0 سانتی‎متر کمتر از گبر بود. طول ریشه‎چه و ساقه‎چه در فضای باز (88/5 و 34/4 سانتی‎متر) به‎ طور معنی ‎داری بیشتر از خاک زیر تاج سمر بود. درصد سبز شدن (5/17 درصد)، شاخص بنیه بذر (40/13) و طول ساقه چه (22/4 سانتی‎متر) نیز در تیمار‎های کنترل بیشتر از غلظت بود. اثرهای متقابل گونه × موقعیت خاک بر شاخص بنیه بذر (4/4)، طول ریشه‎چه (11/3 سانتی‎متر) و ساقه‎چه (48/2 سانتی‎متر) نشان داد که متغیرهای مورد نظر در گونه مغیر تحت تاثیر محل جمع ‎آوری خاک هستند و در زیر تاج کمترین مقدار خود را دارند.

    کلید واژگان: درصد سبز شدن, دگرآسیبی, طول ساقه‎چه, طول ریشه‎چه, گونه ‎های بومی
    Maryam Moslehi *, Akram Ahmadi, Asghar Bijani, M. Sadeghi, M.Hasani, Seyed Mousa Sadeghi

    The aim of this study was to investigate the allelopathy effect of Prosopis juliflora species on emergence, vigority, gemole and plumule length of two important forest species in southern Iran, Hormozgan province. For this purpose, in the summer of 2020, 15 seeds of Acacia oerfota and Acacia tortilis were planted in the soil collected under, margin and four meters from the canopy edge of Prosopis juliflora and also in the soil mixed with leaf powder of Prosopis juliflora (0, 20, 40, 60 and 80 gr/kg leaf powder in soil) and irrigated with distilled water and their emergencewas recorded once every two days. Finally, gemole and plumule lengths of germinated seeds were measured and the variables were analyzed using GLM statistical analysis at 95% level. The results showed that the emergence percentage in A. tortilis species (20.74%) was significantly higher than A. oerfota species. The gemole length of A. oerfota species (5.14 cm) was longer than A. tortilis while in the soil mixed with prosopis leaf powder, the gemole length in A. oerfota was lower (0.53 cm) than it in A. tortilis. The length of gemole and Plumule in the open area with values of 5.88 and 4.34 cm was significantly higher than their values in the soil under the crown of Prosopis juliflora. Emergence percentages (17.5%), vigority (13.40) and the length of plumule (4.22 cm) were lower in the soil mixed with prosopis leaf powder than those in control treatment. The interactions of species×soil position on vigority (4.40), gemole and plumule length (3.11 and 2.48 cm) showed that the two variables of gemole and plumule length were affected by the soil collection site and had its lowest value under the canopy which it was observed in prosopis leaf concentration treatments. The results showed that A. oerfota species was strongly influenced by Prosopis juliflora allelopathy, therefore, it is recommended to prioritize afforestation with native species and, if possible, to avoid the plantation of Prosopis juliflora in the southern sensitive ecosystems.

    Keywords: Allelopathy, emergence characteristics, gemole length, Native species, plumule length
  • رویا عابدی*، سکینه عبدی
    به منظور بررسی اثر آللوپاتیک برگ درخت شب خسب (Albizia julibrissin) بر روی ویژگی های بیوماس نهال گونه عرعر(Ailanthus altissima)، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با هشت تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح مختلف پودر برگ درخت شب خسب در غلظت های صفر، 5/2، 5 و 5/7 درصد بود. به منظور بررسی اثر آللوپاتی بر جوانه زنی بذور از شاخص سرعت سبز شدن و بر بیوماس نهال از اندازه گیری پارامترهای قطر یقه، وزن تر و خشک نهال، وزن تر و خشک ریشه، تعداد برگچه، شاخص بنیه وزنی نهال و شاخص درصد آب بافت استفاده شد. نتایج نشان داد که شاخص جوانه زنی بذر، وزن خشک نهال، وزن تر و خشک ریشه و شاخص بنیه وزنی نهال به طور معنی داری در غلظت های مختلف عصاره برگ شب خسب نسبت به حالت شاهد کاهش یافتند اما افزایش غلظت تاثیر معنی داری بر این ویژگی ها نداشت. غلظت های بالاتر عصاره برگ شب خسب اثرات بازدارندگی قوی تری بر ویژگی های قطر یقه نهال ، وزن تر نهال و تعداد برگچه در هر نهال داشت. پژوهش حاضر اثر آللوپاتی عصاره برگ شب خسب بر ویژگی های بیوماس نهال های عرعر را قوت بخشید و می توان از اثر آللوپاتی بقایای برگ شب خسب به منظور کنترل و مدیریت علف های هرز در اکوسیستم های اگروفارستری بهره جست، که این امر مستلزم بررسی های تکمیلی است. بنابراین در یک جنگلکاری چند کشتی، گونه شب خسب نباید بدون مطالعه همراه با سایر گونه ها کاشته شود زیرا به استناد نتایج پووهش حاضر دارای مواد آللوپاتیک است.
    کلید واژگان: جوانه زنی, دگرآسیبی, سرعت سبز شدن, درصد آب بافت, شاخص بنیه وزنی
    Roya Abedi *, Sakineh Abdi
    The current study evaluated the allelopathic potential of the Persian silk tree (Albizia julibrissin) leaf residues on seed germination and biomass attributes of the Tree of heaven (Ailanthus altissima) seedlings. An experiment was conducted based on a completely randomized design by eight replications. Experimental treatments consisted of different levels of leaf residues at concentrations of 0%, 2.5%, 5%,and 7.5%.Germination index was used in order to investigate the effect of allelochemicals on seeds germination. In addition, the effect of allelopathic materials on seedling biomass was measured by calculating the parameters of collar diameter, fresh and dry weight of seedlings, root dry weight, number of leaves, seedling weight vigor index and percentages of seedling water content index. The results revealed that seed germination index, seedling dry weight, seedling fresh and dry root weight and seedling weight vigor index significantly decreased at different concentrations of leaf residues compared to control, but the increase in concentration had no significant effect on these attributes. But higher concentrations of leaf residues had stronger inhibitory effects on seedling collar diameter, fresh seedling weight and the number of leaves per seedling. The present study clearly proved the allelopathic effects of the Persian silk tree (Albizia julibrissin) leaf residues on biomass attributes of the Tree of heaven (Ailanthus altissima) seedlings. In addition, the Persian silk tree (Albizia julibrissin) leaf residues can be used to control the irregular growth of Tree of heaven seed as an invasive species, as well as weed management in agroforestry systems which require further studies.
    Keywords: Allelopathy, germination, Germination index, Seedling water content index, Weight vigor index
  • ندا کواری، سید مرتضی مرتضوی جهرمی، مهدی یوسفی
    جنگلکاری با گونه های بومی و غیر بومی، پوشش گیاهی زیراشکوب را تحت تاثیر قرار می دهد. این اثرها علاوه بر عوامل خاک و اقلیم، به گونه های گیاهی مورد استفاده نیز بستگی دارد. در این پژوهش اثرهای دگرآسیبی دو گونه اکالیپتوس (Eucalyptus camaldulensis Dehnh. و E. microtheca F.Muell.) و یک گونه آکاسیا (Acacia salicina Lindl.)، بر پوشش گیاهی زیراشکوب در منطقه شیراسپاری نورآباد ممسنی (استان فارس) بررسی شد. عصاره آبی برگ های سه گونه درختی در آزمایشگاه تهیه و اثر غلظت های مختلف آنها بر عامل های رویشی بذرهای دو گونه علفی L. Avena fatua و Lolium perenne L. بررسی شد. بیشترین اثر بازدارندگی بر رشد طولی ریشه چه و کمترین اثر بازدارندگی بر جوانه زنی بذر بود. غلظت 5 درصد عصاره ها اثر تحریکی بر جوانه زنی بذرها نشان داد. بیشترین اثر مهاری بر جوانه زنی Lolium perenne را E. camaldulensis و A. salicina داشتند و کمترین اثر مهاری با وجود E. microtheca دیده شد. بیشترین اثر مهاری بر جوانه زنی Avena fatua، تحت تاثیر E. camaldulensis پدید آمد و کمترین اثر مهاری را A. salicina نشان داد. غلظت 5 درصد عصاره E. camaldulensis اثر تحریکی بر رشد ریشه چه داشت. غلظت 5 درصد سه عصاره سبب افزایش رشد طولی ساقه چه بذرها شد. بیشترین اثر مهاری بر رشد طولی Lolium perenne را A. salicina و E. camaldulensis داشتند و کمترین اثر مهاری را E. microtheca نشان داد. بیشترین اثر مهاری بر رشد طولی Avena fatua با وجود E. camaldulensis دیده شد. کمترین اثر مهاری بر رشد طولی ریشه چه، تحت تاثیر A. salicina و E. microtheca بود و کمترین اثر مهاری بر رشد طولی ساقه چه تنها در حضور A. salicina بود. در مقایسه با شاهد، اثر دگرآسیبی دو گونه اکالیپتوس بیشتر از آکاسیا بود. با وجود دو نوع آللوشیمیایی تحریکی و مهاری، اثرهای تحریکی و مهاری با یکدیگر همزمان هستند، اما در طبیعت آللوشیمیایی های سمی نسبت به آللوشیمیایی های تحریکی فرار ترند. همین امر قدرت رقابت درختان اکالیپتوس را به شدت افزایش می دهد و موجب گسترش اکالیپتوس ها در جنگل ها و درختزارهای جهان می شود. باید از کاشت درختان اکالیپتوس در شرایط اکوسیستم های حساس و به ویژه خشک خودداری کرد تا اثرهای دگرآسیبی این گونه به کمترین حد کاهش یابد.
    کلید واژگان: اکالیپتوس, آکاسیا, جوانه زنی, دگرآسیبی, ممسنی, ایران
    Afforestation with native or non-native species affects understory vegetation. These effects, besides of edaphic and climatologic factors, also depend on the species of the plants which are used. In the present study, the allelopathic effects of two species of Eucalyptus (E. camaldulensis Dehnh. and E. microtheca F.Mull.) and one species of Acacia (A. salicina Lindl) on the understory vegetation in Shiraspary region, Mamasani (Fars province) were studied. Aqueous extraction of leaves of these species was prepared in the laboratory; the effects of different densities of these extractions on the vegetative factors of Avena fatua L., Lolium perenne L., were investigated. The maximum inhibitory effect was on radical length and the minimum inhibitory effect was on seed germination. 5% density of these extractions had a stimulatory effect on the seed germination. The highest inhibitory effect on Lolium perenne was on E. camaldulensis, A. salicina, while the least inhibitory effect was on E. microtheca. The highest inhibitory effect on Avena fatua germination was on E. camaldulensis; the least inhibitory effect was after exerting A. salicina. 5% density of E. camaldulensis showed a stimulatory effect on radical growth. The 5% density of extractions increased the plumule length. The maximum inhibitory effect on the length of Lolium perenne was on A. salicina, E. camaldulensis, while the minimum inhibitory effect was on E. microtheca. The maximum inhibitory effect on length of Avena fatua was on E. camaldulensis, and the minimum inhibitory effect on radical length was on E. microtheca, A. salicina. The minimum inhibitory effect on plumule length originated from A. salicina. Compared with the control, the allelopathy effect of two Eucalyptus species was more than that of the Acacia. Both the stimulatory and inhibitory effects coincide with each other, indicating the presence of both types of allelochemicals which are capable of enhancing and suppressing at the same time. However, toxic allelochemicals are more volatile in nature than the stimulatory allelochemicals. This increased the competition ability of eucalyptuses and caused them to dominate forests and woodlands. Eucalyptus should not be cultivated in sensitive and especially arid ecosystems, so that the allelopathic effects of this species can be minimized.
    Keywords: Eucalyptus, Acacia, Germination, Allelopathy, Mamasani, Iran
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال