جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "hydrogel" در نشریات گروه "جنگلداری"
تکرار جستجوی کلیدواژه «hydrogel» در نشریات گروه «کشاورزی»-
مقدمهدر مناطق خشک، کمبود بارش و پراکنش نامناسب فصلی آن و تبخیر و تعرق زیاد و نیز هزینه های زیاد تامین آب، سبب مرگ ومیر نهال های جنگلکاری شده به ویژه در دوره حساس استقرار می شود. در تحقیق حاضر تاثیر تیمارهای مختلف ذخیره رطوبت خاک بر رویش کمی و کیفی جنگلکاری های یکساله ارغوان (Cercis siliquastrum L.)، بادامک (Amygdalus scoparia Spach)، تادار (Celtis caucasica Wild.) و سنجد (Elaeagnus angustifolia L.) در محوطه دانشگاه سمنان بررسی شد.مواد و روش هاآزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار، شامل 1. اصلاح بافت خاک، 2. استفاده از هیدروژل، 3. زئولیت، 4. کاه و کلش همراه با سنگچین، و 5. تیمار شاهد (خاک طبیعی منطقه) در پنج تکرار و با مجموع 300 نهال اجرا شد. ارتفاع، قطر یقه و تاج، تعداد و طول شاخه های جانبی نهال ها در ابتدا و انتهای فصل رویش اندازه گیری، و زنده مانی آنها در پایان دوره ثبت شد.یافته هادر ارغوان، بیشترین رویش قطر یقه، تاج و طول شاخه های جانبی در تیمار کاه و کلش بود. در بادامک بیشترین مقادیر رویشی در تیمار کاه و کلش مشاهده شد. در تادار و سنجد، تیمارهای مختلف تاثیر معنی داری بر شاخص های رویشی نداشتند. تیمارهای ذخیره رطوبت تاثیری بر میزان زنده مانی گونه های تحت بررسی نداشتند. کمترین زنده مانی (با دامنه 88-80 درصد) مربوط به نهال بادامک بود و بین گونه های دیگر تفاوت معنی داری در این متغیر مشاهده نشد.نتیجه گیرینوع و کارایی روش های ذخیره رطوبت با توجه به نوع گونه استفاده شده متفاوت است، به طوری که در بین تیمارها، کاه و کلش در رویش نهال های ارغوان و بادامک موثر است. در مقابل، تادار در خاک طبیعی بیشترین اندازه ها مربوط به صفات رویشی را داشت. از طرف دیگر، هیچ یک از تیمارهای ذخیره رطوبت بر ویژگی های رویشی نهال های سنجد تاثیرگذار نبود. همچنین استفاده از هیدروژل و زئولیت، تاثیر مثبتی بر رویش و استقرار گونه های بررسی شده نداشت.کلید واژگان: رویش طولی, زنده مانی نهال, زئولیت, کاه وکلش, هیدروژلIntroductionIn dry areas, the lack of rainfall, inappropriate seasonal distribution, and high evaporation and transpiration, and on the other hand, high water supply costs, cause the loss of seedlings, especially in the critical period of establishment. In the present study, the effects of different moisture storage treatments on the quantitative and qualitative growth of Cercis siliguastrum L., Celtis caucasica Wild., Elaeagnus angustifolia L. and Amygdalus scoparia Spach plantations were studied in the Semnan University.Material and MethodsThis experiment was conducted in a completely randomized design with five treatments: i) soil texture modification, ii) use of hydrogels, iii) zeolites and iv) straw with crushed stone and v) control (natural soil of region) with five replications and totally 300 seedlings of the species. The height, collar and crown diameter, number and length of lateral branches were measured at the beginning and the end of the growth period and survival rate of all seedlings were recorded at the end of growing period.ResultsIn Cercis siliguastrum, the highest growth of collar diameter, crown and length of lateral branches were measured under straw treatment.. In Amygdalus scoparia, the highest quantitative growth values were observed in straw treatment. In Elaeagnus angustifolia and Celtis caucasica , different treatments had no significant effects on growth parameters. Different storage treatments had no effect of survival of investigated species. The lowest survival rate (with a range of 80-88%) was related to Amygdalus scoparia seedling and no significant difference was observed in this factor amongst other species.ConclusionThe type and efficiency of moisture storage methods are different according to the type of species used, the straw and crushed stone treatment was effective in the growth of Celtis caucasica and Amygdalus scoparia seedlings. In contrast, Celtis caucasica had the highest growth in the natural soil. On the other hand, none of the investigated moisture storage treatments had no effect on the vegetative characteristics of Elaeagnus angustifolia seedlings. Furthermore, the use of hydrogel and zeolite had no positive effect on the growth and establishment of the investigated species.Keywords: Hydrogel, Length Increment, Seedling Survival, Zeolite
-
در این پژوهش هیدروژل های هیبریدی موثر به عنوان بن سازه تحویل دارو با استفاده از لیگنین، به عنوان نوعی پلیمر زیستی حاصل از صنعت کاغذسازی قلیایی، و کیتوزان با استفاده از گلوتارالدیید به عنوان عامل اتصال دهنده عرضی تولید شدند. مقدار لیگنین فاکتور متغیر مهم این پژوهش بود و اثر آن بر مورفولوژی و خواص مکانیکی هیدروژل ها بررسی شد. سپس ویژگی های هیدروژل های کیتوزان تنها و کیتوزان/ لیگنین با مقادیر مختلف لیگنین با استفاده از آزمون فشار، اندازه گیری درصد تورم، رهایش دارو، زمان تخریب (به عنوان شاخصی برای ماندگاری) و ریزنگار الکترونی روبشی (SEM) بررسی شد. همچنین داروی پاراسیتامول به عنوان مدل دارو انتخاب و رهایش آن بررسی شد. نتایج نشان داد که اتصال دهنده گلوتارالدیید می تواند به طور موثر ساختار شبکه ای ایجاد کند، چنانکه دوام و پایداری نمونه ها در شرایط مطلوب تا 15 روز برای نمونه کیتوزان خالص و 11 روز برای نمونه کیتوزان/ لیگنین به دست آمد. با این حال، کمترین زمان ماندگاری (5 روز) مربوط به هیدروژل با بیشترین مقدار لیگنین بود که زمان کافی برای آزاد شدن کامل دارو بود. نتایج نشان داد که اگرچه با افزایش درصد لیگنین ساختار هیدروژل ضعیف می شود، با افزایش آن، رهایش دارو با سرعت بیشتری انجام می گیرد که می توان آن را عامل تغییر مقدار رهایش دارو با توجه به کاربرد مدنظر به شمار آورد. بیشترین مقدار رهایش در هیدروژل های با بیشترین مقدار لیگنین مشاهده شد، به طوری که در دو ساعت اول، مقدار آن حدود شش برابر بیشتر از هیدروژل کیتوزان خالص بود.
کلید واژگان: هیدروژل, لیگنین, کایتوزان, رهایش دارو, پاراسیتامولIn this study, efficient hybrid hydrogels as drug delivery platforms were synthesized using Kraft lignin, a biopolymer obtained from the alkaline paper industry, chitosan and glutaraldehyde as a crosslinker. The ratio of lignin was an important variable factor of this study and its effect on morphology and mechanical properties were studied. The characteristics such as compressive property, swelling capacity, drug release, degradation time, and SEM imaging of the hydrogels of chitosan and chitosan/ lignin with different amount of lignin were investigated. Also, paracetamol drug was selected as a drug model. The results showed that the glutaraldehyde crosslinker can effectively create a crosslinked structure, so that the durability and stability of the hydrogels in the desired conditions is up to 15 days for the pure chitosan sample and 11 days for the lignin chitosan sample, respectively. Although the shortest shelf life (5 days) corresponds to the highest amount of lignin, which was a shorter period of time, but it gives enough time for the drug to be completely released. The results showed that although the hydrogel structure is weakened by increasing the percentage of lignin, the drug was released faster with the increasing of lignin, which can be considered as a factor for changing the release rate of drug according to the intended application. The highest amount of release was observed in hydrogels with the highest amount of lignin, so that in the first two hours, its amount was about six times higher than that of pure chitosan hydrogel.
Keywords: hydrogel, Lignin, Chitosan, drug release, Paracetamol
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.