به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "wood identification" در نشریات گروه "جنگلداری"

تکرار جستجوی کلیدواژه «wood identification» در نشریات گروه «کشاورزی»
جستجوی wood identification در مقالات مجلات علمی
  • رضا اولادی*، تقی شعبان نیارمی، حمید زارع حسین آبادی، مصطفی رستمی
    هنر «چوتاشی»، ساخت حجم های چوبی سنتی در قالب ظروف، ابزار کار و عناصر و آرایه های معماری بومی با استفاده از چوب های جنگلی در مازندران است که قدمتی دیرینه دارد. هدف این پژوهش، شناسایی گونه های چوبی مورد استفاده در چوتاشی و بررسی ویژگی های ممتاز آناتومی و تکنولوژی آن هاست. ازاین رو، چوب های خام یا نیمه کار با ابعاد و اشکال مختلف از کارگاه های استادکاران چوتاشی گردآوری شدند. نظرات اساتید در مورد علت ترجیح این چوب ها و ویژگی های برتر آنها نیز ثبت گردید. رطوبت، جرم ویژه، هم کشیدگی و واکشیدگی حجمی و چند ویژگی مکانیکی بر روی هفت نوع چوب برتر معرفی شده (ریشه و تنه افرا، تلکا، ملج، شمشاد، سرخدار و گردو) اندازه گیری شدند. برای فهم بیشتر علت مطلوب یا نامطلوب بودن برخی چوب ها، بافت چوبی آن ها زیر میکروسکوپ یا استریومیکروسکوپ بررسی شدند. چوب ریشه افرا و چوب ساقه زیر پوست در درختان قطور که به وسیله خزه پوشیده شده باشد، برای ساخت ظروف مناسب ترند. آزمون های مکانیکی نشان دادند که مقاومت برشی عمودبر الیاف در ملج، مقاومت به شکاف خوری در تنه افرا و گردو، چقرمگی در تنه افرا و شمشاد و سختی در سرخدار دارای بیشترین مقادیرند. شمشاد بیشترین وزن مخصوص و سرخدار کم ترین همکشیدگی را داشتند. بررسی های میکروسکوپی، نشان از همگنی و تخلخل بیشتر چوب ریشه و درعین حال، درهم تاری بیشتر در این چوب داشت. پدیده «آهنک» در سرخدار که باعث افت شدید کیفیت آن از نظر اساتید می شود، درواقع تجمع مواد رسوبی در چند ردیف تراکیید است. در پایان، ارتباط بین ویژگی های آناتومی، فیزیکی و مکانیکی چوب ها و نظرات اساتید مورد بحث قرار گرفت.
    کلید واژگان: منبت کاری, آناتومی چوب, چوب شناسی, صنایع دستی, چوب ریشه, مقاومت های مکانیکی
    Reza Oladi *, Taghi Shaban Niarami, Hamid Zarea Hosseinabadi, Mostafa Rostami
    The art of "Chutashi" or "Lucktarashi" is the manufacture of traditional wooden boxes and containers using forest trees in Mazandaran province, which has a long history. The purpose of this research was to identify the wooden species used in Chutashi and to investigate their distinctive features and technological (physical, mechanical) excellence. Hence, rough or semi-finished wood specimens were collected with different dimensions and shapes from local workshops. The handicraftsmen's reason for preferring these woods and their presumed superior characteristics were also recorded. The moisture content, density, shrinkage, and the swelling of the wood as well as mechanical properties including shear strength perpendicular to grain, cleavage strength, side hardness, and Charpy impact strength (toughness) were measured on seven kinds of selected specimens (maple root, maple trunk, Boissier pear, wych elm, boxwood, yew, and walnut). To further investigate the reason behind the desirability or undesirability of certain woods, their xylem was examined under a microscope and/or a stereomicroscope. Summarizing the views of the craftsmen showed that they prefer the root wood of maple and close-to-bark lumbers of mature, thick trees. Moreover, that part of a tree trunk, which is less exposed to the sun and is covered by moss, is more suitable for Chutashi. Mechanical tests showed that the shear strength perpendicular to the grain in the elm, cleavage in maple and walnut, the toughness of maple and boxwood, and the hardness in the yew had the highest values. Also, boxwood had the highest density, and yew showed the least shrinkage. Microscopic examinations clearly revealed the wider vessels, more homogeneity, and more interlocked grains in the root wood compared with the trunk one. The phenomenon of "Ahanak (ironlet)" in the yew, which causes a sharp drop in its quality, is, in fact, the accumulation of special extractives in several tracheid rows. Finally, the relationship between physical-mechanical characteristics and the views of the craftsmen was discussed and presence of superior properties in the selected timbres were verified.
    Keywords: Wood carving, Wood anatomy, wood identification, Handicrafts, Root wood, Mechanical strengths
  • رضا اولادی*، سپیده امیدواری، کامبیز پورطهماسی، داود افهامی سیسی
    سابقه و هدف

    چوب های سوزنی برگ وارداتی از کشورهای شمالی ایران «چوب روسی» نامیده شده و علی رغم اینکه نام های فارسی برای جنس های گوناگون سوزنی برگ موجودند، انواع گوناگون این چوب ها با نام های روسی چون «ساسنا (Сосна)»، «یولکا (Ёлка)» و «لیست وینیتزا (Лиственница)» شناخته می شوند. گرچه به شکل تجربی، برخی از فروشندگان، نام های روسی این چوب ها را به جنس خاصی ربط می دهند ولی تاکنون پژوهش سازمان یافته و علمی ای برای بررسی صحت این تطابق انجام نشده و تهیه درست یک گونه سوزنی برگ، به سردرگمی بزرگی برای مصرف کنندگان تبدیل شده است. باتوجه به تفاوت کارآیی و کاربرد متفاوت چوب ها، عدم شناخت جنس سوزنی برگان تجاری و کاربرد نادرست آن ها مشکلاتی را به وجود می آورد. از این رو، هدف این پژوهش، بررسی بازار الوار تراش خورده سوزنی برگ در ایران از نظر فراوانی چوب های موجود و تطابق نام های تجاری آن ها با جنس/گونه های شناخته شده است.

    مواد و روش ها

    25 قطعه چوب سوزنی برگ به همراه فهرستی از نام های تجاری آن ها از یارد اداره بندر و دریانوردی استان گیلان و ده چوب فروشی در تهران و کرج تهیه شدند. از فروشندگانی که چوب های سوزنی برگ وارداتی را با نام کلی «چوب روسی» ارایه داده و تمایزی بین انواع چوب ها قایل نمی شدند، نمونه ای گردآوری نشد. چوب ها از نظر ماکروسکوپی بررسی و پس از تهیه اسلایدهای میکروسکوپی و عکس برداری، ویژگی های آناتومی چوب هر نمونه، براساس فهرست بین المللی ویژگی های چوب برای شناسایی سوزنی برگان استخراج شدند. سپس، شناسایی چوب با ترکیبی از چند شیوهء پیشنهادی انجام شد.

    یافته ها

    فراوان ترین چوب های سوزنی برگ در بازار ایران -به ترتیب- یولکا، ساسنا و لیست وینیتزا بوده و پس از آن ها، نراد با فراوانی به مراتب کمتری وجود داشت. به غیر از نراد، بقیه سوزنی برگان -با ملاک قرار دادن معادل روسی- عمدتا با نام درستی به فروش می رسیدند. هشت نمونه از ده نمونه چوب یولکا، گونه نویل (Picea sp.)؛ شش نمونه از هفت قطعه چوب ساسنا، کاج جنگلی (sylvestris Pinus) و هر سه قطعه لیست وینیتزا، ملز (Larix sp.) شناسایی شدند اما در مورد نراد (Abies sp.)، اشتباهات زیادی دیده شد. اصولا در برخی چوب فروشی ها، واژه «نراد» معادل کلیت «چوب روسی» گرفته شده و نه یک گونه از بین چند گونه سوزنی برگ وارداتی. از چهار منبعی نیز که نراد را به عنوان چوبی متمایز به فروش می رساندند، دو مورد کاج بودند.

    نتیجه گیری

    ویژگی های ماکروسکوپی چوب سوزنی برگان چون رنگ، بافت و تلالوء چوب، اندازه و فراوانی کانال های رزینی، نحوه تغییر چوب آغاز به پایان و حضور کیسه قیری در برش طولی، ویژگی های قابل اعتمادی برای شناسایی نبوده و حتما نیاز به بررسی های میکروسکوپی می باشد. در بعد ماکروسکوپی، تنها ویژگی قاطع، حضور یا غیبت کانال رزینی در مقطع عرضی است که به واسطه آن به راحتی می توان نراد را از دیگر چوب های بازار، متمایز کرد. در بعد میکروسکوپی، بزرگ بودن منافذ میدان تلاقی کاج، تمایز آن را از دو چوب دیگر دارای کانال رزینی (نویل و ملز) سهولت بخشیده ولی تمایز دو چوب نویل و ملز مشکل و در برخی موارد، ناممکن است. درمجموع می توان نتیجه گرفت که گرچه در بازار چوب ایران، کاربرد نام های روسی برای چوب های سوزنی برگ تجاری تاحد زیادی درست اند ولی بهتر است استفاده از نام های معادل فارسی روایج یافته تا اشتباهات و سردرگمی ها کاهش یابند.

    کلید واژگان: آناتومی چوب, شناسایی چوب, چوب روسی, مقاطع میکروسکوپی, بازار چوب ایران
    Reza Oladi *, Sepideh Omidvari, Kambiz Pourtahmasi, Davood Efhamisisi
    Background and Objectives

    All imported softwoods are called "Russian wood", in Iran. Despite the existence of domestic Persian terms for naming each individual conifer genius, they are known and traded by Russian names like "Sasna (Сосна)", "Yulka (Ёлка)", and "Leastvinitsa (Лиственница)" in the Iranian market. Although, practically, some wood sellers relate these Russian names to a specific genus or species but no systematic investigation has been done to verify it and there is huge confusion for consumers to obtain the right softwood. According to differences in applicability and end-use of different softwoods, not knowing the genus/species of purchased timber can be problematic. Hence, the aims of this research were to survey the sawn softwood market in Iran, in terms of abundance and identification of different woods.

    Materials and Methods

    25 different softwood pieces were collected from the Ports and Maritime Organization of Guilan as well as 10 big lumberyards in Tehran and Karaj. Those wood sellers who did not discriminate between softwood types and sell all of them under the general name of "Russian wood" were excluded. The collected woods were investigated macroscopically and after preparing microscopic slides and picturing, the anatomical features of samples were extracted according to the IAWA list of microscopic features for softwood identification. Then, genus or species of wood was identified based on the combination of proposed methods.

    Results

    The most abundant softwoods in the Iran market were respectively, Yulka, Sasna, and Leastvinitsa while true fir was remarkably less common. Other than true fir, imported softwoods were in good accordance with the corresponding genus/species attributed to each Russian name. Eight out of ten Yulka samples were identified as Picea sp.; six out of seven Sasna samples were identified as Pinus sylvestris; and all of three Leastvinitsa pieces were of the species Larix sibirica. However, regarding true fir (Abies sp.), considerable discrepancies existed. Some wood sellers entitled all purchasable softwoods as "fir" and did not discriminate between them. Among four sources who acknowledged that fir is an exclusive type of wood, half of the samples were actually pine.

    Conclusion

    Macroscopic features of softwoods, e.g. color, texture, sheen or luster, size and frequency of resin canals, the transition from earlywood to latewood, and presence of pitch pockets in longitudinal planes are not reliable properties for wood identification and precise identification of these woods entitles a microscopic investigation. On a macroscopic scale, the only decisive feature is the presence/absence of the resin canals in the transverse plane, which can be used to easily isolate true fir from the rest of the softwoods in the Iran market. On a microscopic scale, Scots pine having big cross-field pitting can simply be separated from two other woods also bearing resin canals i.e. spruce and larch. However, two latter softwoods cannot readily be distinguished from each other. Overall, it can be concluded that although Russian names of softwoods in Iran are somewhat correctly applied to the corresponding sawn lumbers but popularizing equivalent long-lasting Persian terms is recommended to avoid confusion and discrepancies.

    Keywords: wood anatomy, Wood identification, Russian wood, Microscopic sections, Wood market of Iran
  • رضا اولادی*، سپیده امیدواری، کامبیز پورطهماسی، داود افهامی سیسی
    سابقه و هدف

    یکی از چالش های تجارت الوار چوبی، تقلب در نوع چوب است که به دلیل سخت یا غیرممکن بودن تمایز چوب ها -به ویژه چوب های وارداتی- در بعد ماکروسکوپی به وفور رخ می دهد. نگرانی دیگری که در مورد بازار چوب های زینتی و لوکس در ایران وجود دارد، فروش چوب های خوش رنگ و نگار ولی حفاظت شدهء داخلی (برای مثال پسته وحشی) به عنوان چوب های استوایی وارداتی است. هدف این پژوهش، شناسایی علمی گونه های مختلف چوب های پهن برگ زینتی در بازار چوب ایران و تطبیق آنها با نام تجاری بود.

    مواد و روش ها

    39 قطعه چوب پهن برگ به همراه فهرستی از نام های تجاری و یا علمی آن ها از اداره بندر و دریانوردی استان گیلان و چند چوب فروشی و کارگاه منبت و معرق در تهران و کرج تهیه شدند. در مرحله نخست، نام علمی متناظر با نام تجاری فروخته شده، یافت شد. سپس، سطح مقطع نمونه ها اسکن و اسلایدهای میکروسکوپی از آن ها تهیه و عکس برداری شدند. پس از استخراج ویژگی های آناتومی چوب، جنس یا گونه نمونه ها براساس فهرست ویژگی های میکروسکوپی برای شناسایی پهن برگان شناسایی و با ادعای فروشنده مطابقت داده شد.

    یافته ها

    براساس نتایج به دست آمده، 80 درصد نمونه ها با نام درست خرید و فروش و در صنعت استفاده می شدند. پهن برگان غیربومی موجود در بازار، بیشتر از چوب های استوایی بوده و با توجه به این که تعداد قابل توجهی از چوب های مورد بررسی، ویژگی های بارز مشابهی (چینش پارانشیم های محوری، حضور پارانشیم نواری، بلور و ساختار مطبق) داشتند، تفکیک آنها به سختی انجام می پذیرفت. چوب های شناخته شده و معروف استوایی مانند «اوکومه»، «رزوود»، «ونگه»، «پادوک» و «ساپلی»، با نام درستی تجارت می شدند. در بین منابع تهیه چوب نیز، قریب به اتفاق چوب های موجود در عمده فروشی ها به درستی نامگذاری شده بودند ولی در خرده فروشی ها و کارگاه های کوچک چوب، تعداد اشتباه افزایش می یافت. درمیان چوب های گردآوری شده، بیشترین مغایرت در مورد چوب «تیک (ساج)» و چوب موسوم به «فوفل» دیده شد. با توجه به اینکه تیک، یکی از معدود گونه های استوایی در بازار چوب ایران است که مرز حلقه رویش مشخص داشته و شناسایی آن نسبتا به سادگی انجام می گیرد، ممکن است تیک نامیده شدن برخی چوب ها، نه از روی ناآگاهی بلکه سودجویی فروشنده ها باشد. فوفل نیز درواقع، نام اشتباهی است که بر «رزوود هندی» گذاشته شده و به دلیل محبوبیت این چوب، تقلب هایی نیز در مورد آن انجام می شود.

    نتیجه گیری

    در مجموع می توان نتیجه گرفت که به دلیل شباهت ویژگی ها، تمایز چوب های زینتی رایج در بازار ایران، در بعد ماکروسکوپی و تنها با تکیه بر بافت و رنگ چوب غیرممکن و در بعد میکروسکوپی نیز به سختی و تنها با اعمال دقت زیاد امکان پذیر است. علیرغم این گزاره، چوب های وارداتی پهن برگ در بازار ایران -به ویژه در عمده فروشی ها- با نام های تجاری انگلیسی آن ها تطابق داشته و بازار چوب ایران از نظر صحت و صداقت در خرید و فروش نسبتا قابل اطمینان است. بااین حال، به دلیل وجود تناقض هایی در مورد برخی چوب های تزیینی محبوب، اطلاع رسانی و آموزش درست از ضروریات بوده و خرید و فروش چوب های وارداتی بهتر است با شناسنامه و یا رجوع به متخصصان علم چوب شناسی صورت پذیرد.

    کلید واژگان: آناتومی چوب, شناسایی چوب, پهن برگان زینتی, مقاطع میکروسکوپی, بازار چوب ایران
    Reza Oladi *, Sepideh Omidvari, Kambiz Pourtahmasi, Davood Efhamisisi
    Background and Objectives

    One of the the challenges of lumber traffic is adulteration in wood kind which is widely spread due to the difficulty or impossibility of wood identification –especially exotic hardwoods- at macroscopic level. The other concern regarding luxury and aesthetic wood market in Iran is trading the colorful wood of some endangered and protected trees species like wild Pistachio in the name of imported tropical wood. The aim of this study was to identify different types of luxury hardwoods in the wood market of Iran and validate their corresponding commercial names.

    Materials and Methods

    39 different hardwood pieces were collected from Ports and Maritime Organization of Guilan as well as lumberyards, marquetry and wood mosaic workshops in Tehran and Karaj. First, the scientific names of samples corresponding to commercial names were recorded. Cross-sections of woods were sanded and scanned and microscopic slides were prepared. After extracting the anatomical features of samples, genus or species of wood was identified and compared with those claimed by the seller or handicraftsman.

    Results

    The results showed that 80 percent of hardwood samples were dealt and used in industry by the correct name. Imported hardwoods were mainly of tropical woods which shared many common features (arrangement of axial parenchyma, presence of banded parenchyma, crystals, and storied structure). According to the similarity of key features, the process of discrimination and identification was not easy and fast. Well-known tropical timbers like okoumé, rosewood, African padauk, and sapele were correctly traded. Almost all timers in warehouses were named correctly; however, in retails and small workshops, discrepancy increased. Among collected samples, the most discrepancy was observed in the case of teak and a wood called "fofel". Teak is one of the few tropical woods in the market that has distinct growth ring boundaries and hence, its identification is comparatively easy. Therefore, we conclude that the incorrect naming of teak woods is partly due to the dishonesty of wood sellers. On the other hand, "fofel" is a wrong labeling of Indian rosewood and there are some cheatings regarding this wood due to its popularity in Iran wood market.

    Conclusion

    The main conclusion of this study is that due to the similarities, distinguishing common decorative woods in Iran market is impossible in terms of macroscopy and merely based on texture and color. Even on the microscopic level, the wood identification is laborious and can be accomplished only by cautiousness. Having said that, the exotic hardwoods in Iran market –especially at wholesales- are relatively in good accordance with their English commercial names and hence, Iran wood market is relatively verified in this aspect. However, due to the existing discrepancies in the case of some popular luxury woods, it is recommended to trade these exotic hardwoods with certificate or verification of wood anatomists.

    Keywords: wood anatomy, Wood identification, Microscopic sections, Exotic woods, Wood market of Iran
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال