به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « diallel cross » در نشریات گروه « مکانیزاسیون کشاورزی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «diallel cross» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • سکینه پسرکلو، حسن سلطانلو، ساناز رمضانپور، مهدی کلاتی عربی، علی اصغر نصرالله نژاد قمی
    جو (Hordeum vulgare L.) یکی از مهم ترین غلات جهان است که بعنوان غذای دام و انسان و تهیه جو مالت مورد استفاده قرار می گیرد. کاربرد هیبریداسیون در جو روشی برای بهبود بهره وری و گامی مهم در برنامه های به نژادی برای شناسایی والدین شایسته با GCA و SCA بالا برای عملکرد دانه و بهره برداری از هتروزیس است.به منظور برآورد قابلیت ترکیب پذیری و هتروزیس برای صفات کمی و تعیین قابلیت ترکیب پذیری در جو7 ژنوتیپ جو بصورت تلاقی دای آلل گریفینگ (روش 2) داده شدند. صفات تعداد دانه در سنبله، وزن دانه در سنبله، وزن سنبله، وزن هزار دانه، تعداد سنبلچه، ارتفاع بوته، طول سنبله، طول پدانکل، روز تا رسیدگی فیزیولوژیک و تراکم سنبلچه اندازه گیری گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد تفاوت بسیار معنی داری بین ژنوتیپ ها از نظر کلیه صفات وجود دارد. اثرات ترکیب پذیری عمومی (GCA) برای همه صفات معنی دار بود، ژنوتیپ 352/166 بیشترین مقدار را در صفات تعداد دانه در سنبله (757/4)، وزن دانه در سنبله (245/0)و وزن سنبله (378/0) دارد، اثرات ترکیب پذیری خصوصی (SCA)نیز برای همه صفات بجز ارتفاع، رسیدگی فیزیولوژیک و تراکم سنبله چه معنی دار بود. سه تلاقی 352/283×110/67، 352/216×110/95 و 352/216×صحرا به ترتیب در صفات تعداد دانه در ستبله (704/7)، وزن دانه در سنبله (371/0) و وزن هزار دانه (619/8) بالاترین مقدار را نشان دادند. همچنین مشخص شد که واریانس غالبیت بیشترین نقش را در کنترل توارث صفات مورد بررسی به عهده دارد.سه تلاقی 352/283×352/216، 352/216×110/104 و 352/216×صحرا به ترتیب هتروزیس معنی دار در صفات تعداد دانه در ستبله (95/4)، وزن دانه در سنبله (13/44) و وزن هزار دانه (6/31) بالاترین مقدار را نشان دادند..بیشترین و کمترین وراثت پذیری عمومی به ترتیب در صفات تعداد دانه در سنبله (7/87) وتراکم سنبلچه (36/47)، و کمترین و بیشترین وراثت پذیری خصوصی بترتیب برای صفات طول پدانکل (72/15) و وزن دانه در سنبله (5/50) بدست آمد.برآورد SCA نشان داد، می توان از تلاقی 110/95×352/216 و همچنین تلاقی 110/67×352/283 در برنامه های اصلاحی جهت آزادسازی رقم برای افزایش صفات مرتبط با عملکرد استفاده نمود.
    کلید واژگان: تجزیه ژنتیکی, تلاقی دای آلل, توارث پذیری, ترکیب پذیری}
    S. Pesaraklu, H. Soltanloo*, S.S. Ramezanpour, M. Kalatearabi, A. A. Nasrollah Nejadghomi
    Barley (Hordeumvulgare L.) is one of the most important cereals in the world which is used as human and cattle feed and for malt production. One of the most important steps in a hybrid and selection breeding program of barley is the selection of suitable parents with high general (GCA) and specific combining ability (SCA) for grain yield. In order to estimate the combining ability and heterosis in barley for a number of qualitative traits, seven genotypes were crossed in one-way diallel crosses using Griffing (Method II). Grain number per spike, grain weight per spike, spike weight, 1000-grain weight, number of spikelet, plant height, spike length, peduncle length, days to physiological maturity, and spikelet density were measured. Results of variance analysis showed that there were very significant differences between genotypes for all the measured traits. General combining ability (GCA) effect was significant for all traits, 166/352 genotype had the highest value of GCA for grain number per spike (4.757), grain weight per spike (0.245), spike weight (0.378) traits, whereas Specific combining ability (SCA) effect was significant for all traits except for plant height, days to physiologic maturity, and spikelet density. Three crosses 67/110×283/352, 95/110×216/352 and Sahra×216/352 showed the highest values of SCA for grain number per spike (7.704), grain weight per spike (0.371) and 1000-grain weight (8.619), respectively. Moreover, dominance variance was the most effective factor in genetic control of traits. Three crosses 216/352×283/352, 104/110×216/352 and Sahra×216/352 showed the highest values of heterosis for grain number per spike (4.95), grain weight per spike (44.13) and 1000-grain weight (31.6), respectively. Maximum and minimum broad sense heritability was obtained in the number of grains per spike (87/7%) and spike density (47/36%) respectively. Lowest and highest narrow sense heritability was obtained for peduncle length (15/72%) and weight of grains per spike (50/5%), respectively. Estimates of SCA showed that 95/110×216/352, such as 67/110×283/352 crosses could be used in breeding programs to release cultivar to increase yield-related traits.
    Keywords: Genetic analysis, Diallel cross, Heritability, Combining ability}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال