به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "عملکرد غلاف" در نشریات گروه "زراعت"

تکرار جستجوی کلیدواژه «عملکرد غلاف» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • رضا احمدی شریف، حمیدرضا ذاکرین*، معرفت مصطفوی راد، سعید سیف، زاده، سید علیرضا ولدآبادی
    سابقه و هدف

    بادام زمینی (Arachis hypogaea L.) یکی از گیاهان زراعی مهم لگوم ها و غنی از روغن (47 تا 53 %) و پروتیین (25 تا 36 %) است. تنش خشکی اولین عامل محدودکننده غیرزیستی در شرایط فعلی و سناریوی تغییر اقلیم آینده است. به طور کلی، تنش های غیرزیستی شدیدا تولید گیاهان زراعی را تحت تاثیر قرار می دهد و موجب افت عملکرد پایدار می شود. مطابق گزارش ها، کاهش عملکرد کمی و کیفی گیاهان زراعی نخست به دلیل شرایط کمبود آب است. کاربرد برگی الکل های متانول و اتانول موجب افزایش جذب دی-اکسیدکربن در گیاهان می شوند. دامنه وسیعی از گیاهان سه کربنه افزایش رشد و عملکرد دانه پس از محلول پاشی با الکل متانول 10 تا 50 % نشان داده اند. اثرات مثبت متانول و اتانول بر گیاهان سه کربنه در گندم، سویا و کلزا گزارش شده است.

    مواد و روش ها

    این آزمایش، به منظور ارزیابی تغییرات عملکرد دانه و برخی صفات زراعی در بادام زمینی تحت تاثیر رژیم های مختلف آبیاری و کاربرد برگی اتانول، در طی فصل زراعی 1398 و 1399 به صورت کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آزمایشی مرکز تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان، آستارا (ایستگاه تحقیقاتی کانرود) اجرا شد. تیمارهای آزمایشی به ترتیب شامل چهار سطح رژیم آبیاری در 25، 50، 75 و 100 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A به عنوان عامل اصلی و سه سطح الکل اتانول شامل 10، 20 و 30 % حجمی به عنوان عامل فرعی بودند.

    یافته ها

    تمامی صفات زراعی اندازه گیری شده در بادام زمینی تحت اثر برهمکنش عملیات رژیم آبیاری و محلول پاشی الکل اتانول به استثنای تعداد شاخه فرعی در بوته در سطح احتمال یک % قرار گرفت (جدول 2). در این آزمایش، بیشترین تعداد روز تا شروع گلدهی (5/41 روز) ، تعداد روز تا پایان گلدهی (89 روز)، طول دوره گل دهی (5/49 روز)، تعداد روز تا رسیدگی (139 روز)، ارتفاع بوته (85/65 سانتی متر)، عملکرد زیست توده (8492 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد غلاف (4067 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد دانه (3275 کیلوگرم در هکتار)، تعداد غلاف در بوته (26/49 عدد) و وزن 100 دانه (45/53 گرم) بادام زمینی در واکنش به اثر برهمکنش رژیم آبیاری پس از 25 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A و کاربرد برگی اتانول با غلظت 20 % حجمی به دست آمد. تنش خشکی تمامی صفات زراعی بیان شده را کاهش داد ولی کاربرد برگی اتانول با غلظت 20 % حجمی این صفات زراعی را تحت هر دو شرایط تنش خشکی و آبیاری متداول بهبود بخشید. در این آزمایش، بالاترین ضریب همبستگی بین عملکرد دانه و صفات زراعی نظیر ارتفاع بوته (r= 0.95**)، عملکرد غلاف (r= 0.97**)، تعداد غلاف در بوته (r= 0.92**) و وزن 100 دانه (r= 0.91**) به دست آمد.

    نتیجه گیری

    نتایج این آزمایش نشان داد عملیات آبیاری و محلول پاشی الکل اتانول سبب بهبود رشد و عملکرد دانه بادام زمینی تحت شرایط اقلیمی منطقه شد. بدین ترتیب، کاربرد برگی اتانول با غلظت 20 % حجمی می تواند برای افزایش رشد گیاه و عملکرد دانه بادام زمینی در منطقه و شرایط اقلیمی مشابه قابل توصیه باشد.

    کلید واژگان: الکل اتانول, بادام زمینی, تنش خشکی, رشد گیاه, عملکرد غلاف
    Reza Ahmadi Sharif, HamidReza Zakerin *, Marefat Mostafavi Rad, Saeed Sayfzadeh, Sayed Alireza Valadabadi
    Background and objectives

    Peanut (Arachis hypogaea L.) is one of the most important legume crops and it is rich in oil (47-53 %) and protein (25-36 %). Drought stress is the prime abiotic constraint, under the current and climate change scenario in future situation. Globally, abiotic stresses drastically affect crop productivity and cause to decline substantial yield. According to the reports, the decline of quantitative and qualitative yield in crops is primarily due to water deficit condition. Foliar applications of methanol and ethanol cause to increas CO2 assimilation in plants. A wide range of C3 crops have shown an increase in growth and seed yield after spraying with 10-50% methanol alcohol. Positive effects of methanol and ethanol on C3 crops have been reported for wheat, soybean and oilseed rape.

    Materials and methods

    In order to evaluate of seed yield changes and some agronomic characteristics in groundnut (Arachis hypogaea L.) as affected by different irrigation regimes and foliar application of Ethanol Alcohol , this experiment was performed as split plat based on randomized complete block design with three replications in experimental field of Agicutural and Natural Resources Research and Education Center of Guilan Province, Astara (Kanroud research station), Iran during 2018 and 2019 cropping seasons. Four level of irrigation regimes at 25, 50 and 75 and 100 mm evaporation from class A pan evaporation and three levels of ethanol such as 10, 20 and 30 % (v:v), comprised experimental treatments, as main factor and sub factor, respectively.

    Results

    All measured agronomic characteristics in groundnut were significantly influenced by the interaction effect between irrigation regimes and ethanol applications except the number of sub-branches per plant at 1% probability level (Table 2). In this experiment, the greatest days number to the initial flowering (41.5 days), days number to the end of flowering (89 days), flowering period (49.5 days), days number to the maturity (139 days), plant height (65.85 cm), biological yield (8492 kg/ha), pod yield (4067 kg/ha), grain yield (kg/ha), pods number per plant (49.26) and 100-seed weight (53.49 g) were obtained in response to the interaction effect between irrigation regim at 25 mm evaporation from class A pan evaporation and foliar application of ethanol at 20 % (v:v). But, drought stress significantly reduced all mentioned agronomic traits and foliar application of ethanol at 20 % (v:v) significantly improved these agronomic characteristics in both drought stress and irrigation conditions. In this experiment, the highest coefficient correlation was obtained between grain yield and agronomic traits such as plant height (r=0.95**), pod yield (r=0.97**), pods number per plant (r=0.92**) and 100-grain weight (0.91**).

    Conclusion

    Results of this experiment showed that irrigation and foliar application of ethanol caused to improve plant growth and grain yield of groundnut under region climatic condition. Hence, the foliar application of ethanol with 20 % (v:v) does could be recommendable to enhance plant growth and grain yield of groundnut under region and similar climatic conditions.

    Keywords: Ethanol Alcohol, Drought stress, Groundnut, Plant growth, Pod yield
  • سید مرتضی موسوی ازاندهی، محمدحسین انصاری*، پیمان شریفی، شهرام صداقت حور

    در دهه های اخیر استفاده از کودهای شیمیایی برای تامین عناصر مورد نیاز محصول در کوتاه مدت به یک امر حیاتی تبدیل شده است که مصرف طولانی مدت و بیش از حد آن تهدیدی برای سلامت انسان و محیط، شده است. با استفاده از ترکیبات آلی حاصل از تبدیل بقایای آلی به کمپوست و ورمی کمپوست، ضمن افزایش پایداری، سلامت و بهره وری خاک، منجر به ارتقاء کیفیت و عملکرد گیاه می شود. به همین منظور آزمایشی در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی به روش فاکتوریل با سه تکرار و دو سطح تلقیح و عدم تلقیح باکتری ریزوبیوم (Rhizobium leguminosarum bv. Viciae) و پنج سطح تیمار کودی: کود گاوی 30 تن در هکتار (CM)، ورمی کمپوست 10 تن در هکتار (VM)، ورمی کمپوست آزولا 10 تن در هکتار (VA)، تیمار کود شیمیایی بر اساس آزمون خاک (NPK)، و تیمار شاهد (C)، طی دو سال زراعی 98-1397 و 99 -1398 در اقلیم معتدل و مرطوب منطقه سوادکوه اجراء گردید. نتایج نشان داد که برهم کنش باکتری در تیمارهای کودی بر کلروفیل کل در سطح احتمال پنج درصد و بر تعداد غلاف، تعداد دانه، عملکرد غلاف، عملکرد دانه تر، عملکرد دانه خشک، وزن خشک کل و غلظت فسفر دانه در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. مقایسه میانگین نشان تیمار تلقیح + ورمی کمپوست آزولا، تعداد غلاف (7/39 در سال اول و 3/46 در سال دوم)، تعداد دانه (9/181 در سال اول و 2/205 در سال دوم)، عملکرد غلاف (در سال اول و دوم به ترتیب 4/1377 و 1503 گرم در متر مربع) و عملکرد دانه (در سال اول و دوم به ترتیب 429 و 1503 گرم در متر مربع) نسبت به سایر تیمارها برتری معنی دار داشت و از نظر جذب نیتروژن و فسفر حتی نسبت به تیمار NPK نیز برتری معنی دار نشان داد. نتایج به دست آمده پیشنهاد می کند که با تلقیح بذر باقلا با R. leguminosarum به همراه کاربرد ورمی کمپوست آزولا، عملکرد دانه و غلاف و غلظت نیتروژن دانه را می توان افزایش داد.

    کلید واژگان: جذب فسفر, ریزوبیوم, عملکرد غلاف, عملکرد دانه, کود گاوی, ورمی کمپوست
    Seyed Morteza Mosavi Azandehi, MohammadHossein Ansari*, Peyman Sharifi, Sharam Sedaghat Hoor

    The present study was conducted biennially in the cropping years of 2019 and 2020 in Savad-Koh lands. The experiment was performed as a factorial experiment in a randomized complete block design with three replications. The first factor of Rhizobium leguminosarum bv. Viciae inoculation with faba bean at two levels (inoculation with R-Etli strain and non- inoculation); and the second factor of fertilizer treatments at five levels including: cattle manure 30 t ha-1 (CM), vermicompost 10 tons per hectare (VM), azolla vermicompost 10 t ha-1 (VA), chemical fertilizer treatment based on soil analysis (NPK), and control treatment (C). Was. The results showed that fertilizer treatments were significant in most bacterial interaction traits. In both years of experiment, vermicompost treatments, especially Azolla vermicompost had the highest number of pods (39.7 in the first year and 46.3 in the second year), number of seeds (181.9 in the first year and 205.2 in the second year), yield Pods (1377.4 and 1503 g m-2 in the first and second years, respectively) and grain yield (429 and 1503 g m-2, respectively, in the first and second years) were inoculated with R. leguminosarum and in terms of nitrogen uptake, Phosphorus and potassium showed significant superiority even over NPK treatment. The results suggest that the main source of vermicompost production has a great effect on growth, nutrient uptake and grain yield and by inoculation with appropriate nitrogen-fixing bacteria has a synergy on agronomic traits. Therefore, this nutrition method can be used as one of the nutrient management strategies in sustainable faba bean production.

    Keywords: : Cattle manure, Grain yield, Phosphorus uptake, pod yield, Rhizobium, Vermicompost
  • سمیه فلاحی، محمدنقی صفرزاده ویشکایی*، پیمان شریفی، حسن اخگری
    سابقه و هدف

    کاشت دیم بادام زمینی در استان گیلان سابقه ای بیش از 120 سال دارد. استفاده از رقم دیررس NC2 در بیشتر مزارع بادام زمینی این منطقه طی 45 سال گذشته زمینه را برای گسترش بیماری ها و نوسانات عملکردی شدید در تولید این گیاه فراهم نموده است. سبک بودن بافت خاک در مزارع زیر کاشت این گیاه نیز از طریق کاهش رطوبت قابل استفاده برای بوته های بادام زمینی، نوسانات عملکردی این رقم را در سال های کم باران افزایش می دهد. در نتیجه در حال حاضر معرفی ارقام جدید سازگار با شرایط آب و هوایی منطقه که عملکرد غلاف مناسبی در شرایط دیم داشته باشند، یکی از مهم ترین نیازهای استان گیلان می باشد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه شاخص های فیزیولوژیک و کارآیی مصرف نور در 14 ژنوتیپ جدید بادام زمینی و مقایسه آنها با رقم NC2 طراحی و اجرا شد.

    مواد و روش ها

    این پژوهش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و در دو سال 1396 و 1397 در شهرستان آستانه اشرفیه واقع در استان گیلان انجام گرفت. 14 ژنوتیپ بادام زمینی به همراه رقم NC2 که رقم غالب کشت شده در منطقه است، بلوک های آزمایشی را تشکیل دادند. کاشت کلیه ژنوتیپ ها به صورت مسطح و در شرایط دیم انجام شد. واحد گرمایی در کل دوره رشد، سرعت رشد محصول، سرعت رشد غلاف، ضریب تسهیم، کارآیی مصرف نور، عملکرد غلاف، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت در کلیه ژنوتیپ ها و رقم NC2اندازه گیری شدند و با این رقم مورد مقایسه قرار گرفتند.

    یافته ها

    نتایج این پژوهش نشان داد بیشترین واحد گرمایی از کاشت تا رسیدگی برداشت به ترتیب در رقم NC2 و ژنوتیپ هایICGV02317 و ICGV92222 مشاهده شد در حالی که ژنوتیپ های ICGV00350 و ICGV87846 کمترین واحد حرارتی را طی فصل رشد داشتند. بالاترین مقادیر سرعت رشد محصول، سرعت رشد غلاف، کارآیی مصرف نور، عملکرد غلاف و عملکرد دانه از رقم NC2 و ژنوتیپ های ICGV00420، ICGV99019 و ICGV92116 به دست آمد. در حالی که کمترین مقادیر از این صفات اندازه گیری شده در ژنوتیپ ICGV00351 مشاهده شد.

    نتیجه گیری

    با توجه به نتایج به دست آمده 3 ژنوتیپ ICGV00420، ICGV99019 و ICGV92116 در شرایط دیم در مقایسه با رقم NC2 با واحد گرمایی کمتری در این منطقه به مرحله رسیدگی برداشت رسیدند در حالی که در بسیاری از صقات اندازه گیری شده مشابه رقم مذکور بودند. همچنین نتایج به دست آمده نشان دادند ژنوتیپ های مذکور با توجه به شاخصهای فیزیولوژیک و کارآیی مصرف نور محاسبه شده، می توانند به عنوان جایگزین برای کاشت رقم NC2 در مزارع منطقه مورد توجه قرار گیرند زیرا این ژنوتیپ ها در شرایط کشت دیم کارآیی مصرف نور، عملکرد غلاف و دانه مناسبی داشتند.

    کلید واژگان: بادام زمینی, سرعت رشد محصول, سرعت رشد غلاف, شاخص برداشت, عملکرد غلاف
    Somayeh Fallahi, Mohammad Naghi Safarzade Vishekaei *, Peyman Sharifi, Hasan Akhgari
    Background and objectives

    Rainfed planting of peanuts in Guilan province has a history of more than 120 years. The use of late cultivar NC2 in most of the peanut fields in this region during the last 45 years has provided the basis for the spread of diseases and severe functional fluctuations in the production of this plant. The light soil texture in the fields of this plant also increases the yield fluctuations of this cultivar in the low rainy years by reducing the available moisture for peanut plants. As a result, the introduction of new cultivars adapted to the climatic conditions of the region, which have good pod yield in rainfed conditions, is one of the most important necessity for Guilan province. Therefore, the present study was designed and conducted to investigate and compare physiological indices and radiation use efficiency in 14 new peanut genotypes and compare them with NC2 cultivar.

    Material and methods

    This study was conducted as a randomized complete block design with three replications in two years 2016 and 2017 in Astaneh Ashrafiyeh city. 14 peanut genotypes along with NC2 cultivar, which is the dominant cultivar in the region, formed experimental blocks. All genotypes were planted flat and in rainfed conditions. Heat unit throughout the growth period, crop growth rate, pod growth rate, partitioning coefficient, radiation use efficiency, pod yield, grain yield, biological yield and harvest index were studied in all genotypes and NC2 cultivar and were compared with this cultivar.

    Results

    The results of this study indicated that the highest heat units from planting to harvesting maturity were observed in NC2 cultivar and ICGV02317 and ICGV92222 genotypes, respectively, while ICGV00350 and ICGV87846 genotypes had the lowest heat units during the growing season. The highest values of crop growth rate, pod growth rate, radiation use efficiency, pod yield and grain yield were obtained from NC2 cultivar and ICGV00420, ICGV99019 and ICGV92116 genotypes.

    Conclusion

    According to the results, in rainfed conditions, 3 genotypes ICGV00420, ICGV99019 and ICGV92116 reached the harvesting maturity stage faster than NC2 cultivar with a lower heat unit in this area while in many of the measured traits were similar to the mentioned cultivar. The results also indicated that the mentioned genotypes can be considered as an alternative to planting NC2 cultivar in the region's farms according to the calculated physiological indices and radiation use efficiency because these genotypes had suitable radiation use efficiency, pod and grain yield under rainfed cultivation conditions.

    Keywords: Peanut, Crop growth rate, Pod growth rate, Harvest index, Pod yield
  • فاطمه شیخ*، فرامرز سیدی

    تنش خشکی عملکرد و سطح زیر کشت باقلا را در بسیاری از مناطق ایران کاهش داده است. لذا به منظور شناسایی شاخص-های تحمل تنش خشکی مطلوب و انتخاب ژنوتیپهای متحمل به خشکی، 24 ژنوتیپ باقلا از خزانه مقاومت به خشکی ایکاردا به همراه شاهد (رقم برکت) در دو ایستگاه تحقیقات کشاورزی گرگان و گنبد (مرکز تحقیقات کشاورزی گلستان) مورد بررسی قرار گرفتند. ژنوتیپهای باقلا در قالب طرح لاتیس ساده در دو تکرار در دو شرایط مطلوب و بدون آبیاری درسال زراعی 1394-1395 بررسی شدند. شاخصهای تنش خشکی مانند شاخص تحمل TOLشاخص حساسیت به تنش SSI شاخص تحمل تنش STIمیانگین بهره وری MP میانگین هندسی بهره وری GMP و میانگین هارمونیک HM شاخص عملکرد YIشاخص پایداری عملکرد YSIشاخص درصد حساسیت به تنش SSPI و شاخص تحملبه تنش تصحیح شده K1STI بر اساس عملکرد ژنوتیپها در محیط تنش و بدون تنش محاسبه شدند. تجزیه واریانسمرکب داده ها نشان داد که تفاوت معنیداری بین ژنوتیپها وجود داشت. در شرایط تنش متوسط SI= 0/46این آزمایشبین عملکرد غلاف باقلا در شرایط تنش وبدون تنش همبستگی وجود داشت که بیانگر قابلیت تعمیم نتایج عملکرد درشرایط بدون تنش به شرایط تنش خشکی متوسط است. شاخصهای YI ،HM ،STI ،GMP ،MPو K1STI به دلیل همبستگی مثبت و معنیدار با عملکرد در هر دو شرایط تنش و بدون تنش قابل استفاده برای شناسایی ژنوتیپهای متحمل هستند. براین اساس ژنوتیپ های 23 ،22 ،21 ،20 ،19 ،12 ،1،3و 24جهت بررسیهای بیشتر در خزانه تلاقی برنامه هایبهنژادی مقاومت به خشکی انتخاب شدند

    کلید واژگان: باقلا, ژنوتیپ, شاخص تحمل تنش, شدت تنش, عملکرد غلاف
    Fateme Sheikh *, Faramarz Seyedi

    Drought stress has reduced the yield and cultivated area of faba bean in many regions of Iran. So,in order to identify the best drought stress tolerance indices and select drought tolerant genotypes,24 genotypes of faba bean from ICARDA (International Center for Agricultural Research in DryAreas) drought resistance nursery and control cultivar (Barekat) were planted in two separateexperiments at Gorgan and Gonbad agricultural and natural resources research stations (GolestanAgricultural and Natural Resources Research and Education Center). Faba bean genotypes wereevaluated in a simple lattice design with two replications in 2015-2016. To determine droughttolerant genotypes, it is necessary to grow them under both stress and non-stress condition. To thisend, various stress tolerance indices such as tolerance (TOL), Stress Sensitivity Index (SSI), MeanProductivity (MP), Stress Tolerance Idex (STI), Geometric Man Poductivity (GMP), Yield Index(YI), Modified Stress Tolerance Index (K1STI) were calculated based on the genotypes in stressedyield in stress and non-stressed conditions. Multiple variance analysis of data showed that therewas a significant difference between the genotypes. In medium stress conditions (SI = 0.46), therewas a correlation between bean pod yield in stress and non-stress conditions, which indicates theability to generalize the yield results in non-stress to moderate drought stress conditions. MP,GMP, STI, HM, YI and K1STI indices can be used to identify tolerant genotypes due to theirpositive and significant correlation with yield in both stress and non-stress conditions. Therefore,1, 3, 12, 19, 20, 21, 22, 23 and 24 genotypes were selected for further investigations in thecrossbreeding program of drought resistance.

    Keywords: faba bean, genotype, Pod yield, Stress Intensity, stress tolerance index
  • سیده زینب حسینی، طاهر برزگر*، جعفر نیکبخت، زهرا قهرمانی
    به منظور مطالعه تاثیر اسید سالیسیلیک و مواد زیست محرک بر رشد، عملکرد، غلظت عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم و برخی صفات فیزیولوژیکی لوبیا سبز تحت رژیم های مختلف آبیاری، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان در سال 1394 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل آبیاری در سه سطح (100، 75 و 50 درصد نیاز آبی گیاه) و محلول پاشی برگی در هفت سطح شامل سه سطح اسید سالیسیلیک (5/0، 1 و 5/1 میلی مولار)، سه سطح مگافول (1/0، 2/0 و 3/0 درصد) و آب مقطر (به عنوان شاهد برای هر دو تیمار)، اجرا شد. نتایج نشان داد که تنش کم آبی به طور معنی داری رشد و عملکرد غلاف را کاهش داد. کاربرد اسید سالیسیلیک و مگافول، رشد و عملکرد گیاه را بهبود بخشید. با توجه به نتایج اثرات متقابل، بیشترین تعداد برگ (17/43)، سطح برگ (3/2729 سانتی متر مربع) و عملکرد غلاف (9/6193 کیلوگرم در هکتار) با کاربرد مگافول 2/0 درصد در شرایط آبیاری 100 درصد نیاز آبی گیاه به دست آمد. حداکثر هدایت روزنه ای (27/205 میلی مول بر مترمربع در ثانیه) در گیاهان محلول پاشی شده با اسید سالیسیلیک 5/1 میلی مولار تحت آبیاری 100 درصد حاصل شد. بیشترین غلظت عنصر نیتروژن (47/2 درصد)، فسفر ( ppm67/181) و پتاسیم (88/0 درصد) به ترتیب با محلول پاشی مگافول 2/0 درصد، اسید سالیسیلیک یک میلی مولار و مگافول 3/0 درصد در شرایط آبیاری 100 درصد مشاهده گردید. با توجه به نتایج، مگافول 2/0 درصد و اسید سالیسیلیک 5/0 میلی مولار بیشترین تاثیر را بر رشد و عملکرد غلاف در شرایط تنش کم آبی داشتند.
    کلید واژگان: هدایت روزنه ای, درصد ماده خشک, غلظت عناصر NPK, عملکرد غلاف
    Zahra Ghahremani, Taher Barzegar *, Jaefar Nikbakht
    In order to study the effect of foliar application of salicylic acid (SA) and biostimulants on growth, physiological characters, nitrogen, phosphorus and potassium concentration and pod yield of common bean cv. Sanry under different irrigation regimes, the experiment was conducted split plot in a randomized complete block design with three replicates in research filed of university of Zanjan during 2015. Three different irrigation (I) regimes (100, 75 and 50% ETc) and foliar application of salicylic acid (0.5, 1 and 1.5 mM), Megafol (0.1, 0.2 and 0.3% MF) and to distilled water as control were conducted. The results showed that water deficit stress significantly reduced growth and pod yield. Foliar application of SA and MF enhanced growth and fruit yield. The irrigation × foliar treatments interactions results suggested that maximum leaf number (43.1), leaf area (2729.3 cm-2) and pod yield (6193.9 kg.ha-1) was obtained using MF 0.2% under I100 %ETc. Plants sprayed with SA 1.5mM and MF 0.2% exhibited higher stomatal conductance (205.27 mM.m-2s-1) under I100 %ETc. The highest N (2.47%), P (181.6 ppm) and K (0.88%) concentration was found in plants sprayed with MF 0.2%, SA 1mM and MF 0.3%, respectively under I100 %ETc. According to the results, MF 0.2% and SA 0.5 mM had the highest effects on growth and pod yield under water deficit stress.
    Keywords: Stomatal conductance, plant dry weight, NPK elements, Pod yield
  • محمد ربیعی *، مهرداد جیلانی
    به منظور مطالعه اثر تاریخ کاشت، فاصله کشت و میزان مصرف بذر بر عملکرد باقلا به عنوان کشت دوم بعد از برداشت برنج، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار طی دو سال زراعی 89-1387 در ایستگاه تحقیقاتی موسسه برنج کشور در رشت اجرا گردید. سه تاریخ کاشت 10، 25 مهر و 10 آبان به عنوان کرت های اصلی و سه فاصله کشت 30، 40 و50 سانتی متر و دو میزان بذر 100 و150 کیلوگرم در هکتار به عنوان کرت های فرعی منظور شد. نتایج نشان داد که بین اثر سال، تاریخ کاشت، فاصله کشت و میزان بذر از نظر عملکرد غلاف و عملکرد دانه اختلاف معنی داری وجود داشت. تاریخ کاشت 25 مهر، فاصله کشت 40 سانتی متر و میزان بذر 150 کیلو گرم در هکتار به ترتیب با میانگین 33645، 30152 و 31223 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد غلاف تر را دارا بودند. بیشترین عملکرد دانه خشک نیز متعلق به سال اول، تاریخ کاشت 25 مهر، فاصله کاشت 40 سانتی متر و میزان بذر 150 کیلو گرم در هکتار به ترتیب با میانگین 6734، 7310، 6622 و 6750 کیلوگرم در هکتار بود. در مجموع، کشت باقلا در تاریخ کاشت زودتر، فواصل کشت باریک تر و تراکم کاشت بیشتر در شرایط آزمایش قابل توصیه می باشد.
    کلید واژگان: شالیزار, کشت دوم, فاصله کشت, عملکرد غلاف, عملکرد دانه
    Mohammad Rabiee*, Mehrdad Jilani
    In order to evaluate the effect of planting date, row spacing and seed amount on yield of Faba Bean (Vicia faba L.) as a second crop after rice, a split factorial experiment based on the complete randomized block design with 3 replications was conducted at research station of Rice Research Institute of Iran (Rasht) during 2008-2010 for two years. Experimental treatments were planting date in three levels of September 30, October 10 and 15 as main plot and row spacing in three levels of 30, 40 and 50 cm and seed rate in two levels of 100 and 150 kgha-1 as sub plots. The results showed significant differences between the years, planting dates, row spacing and seed amounts in pod yield and grain yield. Planting date of October 10, row spacing of 40 cm and seed rate of 150 kgha-1 produced maximum pod yield with average of 30152, 33645 and 31223 kgha-1, respectively. Maximum grain yield was observed for the first year, planting date of October 10, row spacing of 40 cm and seed amount of 150 kgha-1 with average of 6734, 7311, 6622 and 6750 kgha-1, respectively. In general, the use of early planting date, narrow row spacing and more amount of seed may increase the pod and grain yields of faba bean (Vicia Faba L.) and is recommended for planting in experimental conditions.
    Keywords: Paddy field, Second crop, Row spacing, Pod yield, Grain yield
  • محمد ربیعی مهرداد جیلانی
    به منظور بررسی اثر فاصله کاشت و میزان بذر بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام لوبیا، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار طی دو سال زراعی 1387 و 1388 در ایستگاه تحقیقاتی کشت دوم موسسه تحقیقات برنج کشور در رشت به مرحله اجرا درآمد. عامل های مورد بررسی شامل فاصله کشت در سه سطح 20، 30 و 40 سانتی متر به عنوان عامل اصلی، ارقام لوبیا در دو سطح خالدار باقلای گرم و قرمز کیاشهری و میزان بذر در سه سطح 70، 90 و 110 کیلوگرم در هکتار به عنوان عامل فرعی منظور شدند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس مرکب نشان داد که بین اثر سال، فواصل کشت، ارقام و میزان بذر از نظر عملکرد غلاف و دانه اختلاف معنی داری وجود داشت. نتایج مقایسه میانگین بیانگر آن بود که بیشترین عملکرد غلاف و دانه در سال دوم آزمایش (به ترتیب با میانگین 7/2689 و 8/1478 کیلوگرم در هکتار)، فاصله کاشت 20 سانتی متر (به ترتیب با میانگین 6/2617 و 3/1396 کیلوگرم در هکتار)، رقم خالدار باقلای گرم (به ترتیب با میانگین 6/2475 و 8/1398 کیلوگرم در هکتار) و میزان بذر 110 کیلوگرم در هکتار (به ترتیب با میانگین 1/2551 و 1/1414 کیلوگرم در هکتار) به دست آمد. نتایج تجزیه به عامل ها صفات مورد بررسی را در سه گروه مجزا قرار داد و صفات تراکم بوته در واحد سطح، تعداد دانه در واحد سطح و وزن دانه در واحد سطح در یک گروه به همراه عملکرد غلاف و دانه قرار داشتند. استفاده از فواصل ردیف باریک (20سانتی متر)، میزان بذر بیشتر (110 کیلوگرم در هکتار) و رقم خالدار باقلای گرم منجر به افزایش عملکرد غلاف و دانه گردیده و جهت کشت لوبیا در منطقه گیلان توصیه می گردد.
    کلید واژگان: تحلیل اقتصادی, تراکم بوته, عملکرد غلاف, فاصله بین ردیف, کشت دوم
    Mohammad Rabiee, Mehrdad Jilani
    In order to evaluate the effects of row spacing and seed rate on yield and yield component of Common bean (Phaseolus vulgaris L.) cultivars، a split plot factorial experiment based on randomized complete block design with 3 replications was conducted at second crop research station of Rice Research Institute of Iran (Rasht) during 2008 and 2009. Experimental factors were row spacing in three levels (20، 30 and 40 cm) as main plot and seed rate in three levels (70، 90 and 110 kg. ha-1) and common bean cultivars including Khaldar bean short maturation and Red Kiashahri cultivars as sub plots. The results of the combined analysis of variance showed significant differences between the years، row spacing، cultivars and seed rate in pod and grain yields. The results of mean comparisons showed that maximum pod and grain yields were obtained from the second year (with average of 2689. 7 and 1478. 8 kg. ha-1)، row spacing of 20 cm (with average of 2617. 6 and 1396. 3 kg. ha-1)، Khaldar bean short maturation cultivar (with average of 2475. 6 and 1398. 8 kg. ha-1) and seed rate of 110 kg. ha-1 (with average of 2551. 1 and 1414. 1 kg. ha-1). Results of factor analysis placed the studied traits in three separate groups and plant density per square meter، number of seed per square meter and seed weight per square meter among with the pod and grain yields were in the same group. The use of narrow row spacing (20 cm)، more amount of seed (110 kg. ha-1) and Khaldar bean short maturation cultivar may increase the pod and grain yields of Phaseolus vulgaris cultivars and is recommended for planting Common bean in the Guilan area.
    Keywords: Economical analysis, Plant density, Pod yield, Row spacing, Second crop
  • صادق اسماعیل پور، جعفر اصغری، محمدنقی صفرزاده ویشگایی، حبیب الله سمیع زاده لاهیجی
    بادام زمینی یکی از گیاهان دانه روغنی می باشدکه از لحاظ درصد روغن و پروتئین در دانه منبع غنی محسوب می شود. به منظور بررسی اثر گوگرد و روی بر برخی خصوصیات رشد و عملکرد بادام زمینی از یک آزمایش فاکتوریل با دو فاکتور گوگرد (0، 40، 80، 120 کیلوگرم در هکتار) و کلات روی (0، 5/0، 1 و 5/1 گرم در لیتر) با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار در سال زراعی 1387 در شهرستان بندر کیاشهر استان گیلان اجرا شد. نتایج نشان داد که مقادیر گوگرد و روی اثر معنی داری بر صفات گیاه بادام زمینی از جمله عملکرد غلاف، عملکرد دانه، و درصد روغن داشتند. مقایسه میانگین خصوصیات مورد بررسی نشان داد که گوگرد به میزان 120 کیلوگرم در هکتار نسبت به سایر تیمار ها اثر بخشی بهتری داشت و در بین تیمار های کلات روی بیشترین تاثیر مربوط به تیمار 5/1 گرم در لیتر بود. به علاوه، اثر متقابل مقادیر فوق گوگرد و کلات روی در صفات مذکور بیشترین افزایش را داشته است.
    کلید واژگان: بادام زمینی, سرعت رشد گیاه, سرعت رشد غلاف, عملکرد غلاف, روغن دانه
    S. Eismailpour, J. Asghari, M.M. Safarzadeh Vishgayi, H. Samizadeh Lahiji
    Peanut are one of the paired plants of oilseed and protein seed oil is a rich source. In order to evaluate effects sulphur and zinc on growth characteristics and yield of peanuts، a experiment was conducted in Bandar Kiashahr، Guilan province، Iran in 2008. The experiment laid out in a factorial arrangement with two factors sulphur (0، 40، 80، 120 kg ha) and zinc chelate on (0، 0. 5، 1 and 1. 5 g per lit) in a completely randomized complete block design with three replications. Results showed that amounts of sulphur and zinc significant effects were on Peanut plant traits، as pod yield، seed yield and oil content. The mean comparison of the properties studied showed that rate of 120 kg. h-1 sulphur was better than other treatments. Also had better efficacy between treatments of zinc chelate on treatment to 1. 5gr per lit. Also، the interaction of the sulphur and zinc had the most increase on these parameters.
    Keywords: Peanut, Plant growth rate, Pod growth rate, Pod yield, Seed oil
  • علی عبدزادگوهری
    به منظور بررسی اثر مدیریت آبیاری و کود نیتروژن بر صفات مهم فیزیولوژیک بادام زمینی آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در زمینی در شهرستان آستانه اشرفیه واقع در استان گیلان در سال زراعی 1388 انجام گرفت. تیمار های بدون آبیاری و آبیاری با دورهای 6، 12و 18 روز به عنوان عامل اصلی و تیمارهای کود نیتروژن با مقادیر0، 30، 60 و 90 کیلوگرم در هکتار به عنوان عامل فرعی انتخاب شد. نتایج نشان داد که تاثیر آبیاری بر عملکرد بیولوژیک، عملکرد غلاف، سرعت رشد محصول و سرعت رشد غلاف در سطح احتمال 1 درصد معنی دار بود. اما بر ضریب تسهیم غلاف معنی دار نشد. تاثیر سطوح کود نیتروژن بر عملکرد غلاف، سرعت رشد محصول، سرعت رشد غلاف و ضریب تسهیم غلاف در سطح احتمال 1 درصد و بر عملکرد بیولوژیک در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بود. بیشترین مقدار عملکرد بیولوژیک و عملکرد غلاف در مدیریت آبیاری 6 روز و تیمار کودی 60 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به ترتیب با 6439 و 4229 کیلوگرم در هکتار بدست آمد.
    کلید واژگان: دور آبیاری, نیتروژن, عملکرد بیولوژیک, عملکرد غلاف
    A.A. Gohari
    In order to study the effect of irrigation and nitrogen fertilizer management on important physiological traits of peanut a field experiment was conducted in split plot based on randomized complete blocks design with three replications at Astaneh Ashrafiyeh, Guilan, Iran during 2009 growing season. Irrigation intervals were included of 6, 12 and 18 days interval and were allotted to main plots and nitrogen fertilizer treatments with amounts of 0, 30, 60 and 90 kg ha-1 were allotted to sub plots. Results illustrated that the effect of irrigation management on biological yield, pod yield, crop growth rate, and pod growth rate at 1% level of probability was significant. However, its effect on pod allocation coefficient was not significant. The effect of nitrogen levels on pod yield, crop growth rate, pod growth rate and pod allocation coefficient at 1% level and on biological yield at 5% level of probability was significant. The highest values of biological yield and pod yield (6439 kg ha-1 and 4229 kg ha-1, respectively) were recorded from 6 days interval and application of 60 kg N ha-1.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال