به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « کیفی » در نشریات گروه « زراعت »

تکرار جستجوی کلیدواژه «کیفی» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • رهام محتشمی*
    مقدمه و هدف

    با توجه به افزایش مصرف سرانه برنج در کشور و نیاز به افزایش تولید برنج در واحد سطح، معرفی ارقام جدید کیفی، پر محصول و با ثبات عملکرد دانه امری بسیار مهم به حساب می آید. عملکرد دانه به ژنوتیپ و پاسخ آن به شرایط محیطی بستگی دارد. در راستای افزایش کمی و کیفی برنج این پژوهش به منظور ارزیابی برهم کنش ژنوتیپ × محیط و تعیین پایداری عملکرد دانه ژنوتیپ های برنج انجام شد.

    مواد و روش ها

    در این آزمایش 8 لاین کیفی برنج به همراه ارقام شاهد شامل کادوس، علی کاظمی و چمپای محلی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو منطقه چرام و باشت طی سال های 1396 و 1397 اجرا گردید. در هر سال عملکرد ژنوتیپ های مورد آزمایش به طور جداگانه از طریق تجزیه واریانس ساده و با استفاده از روش دانکن مورد آزمون قرار گرفت و در پایان سال دوم به منظور تعیین سازگاری تجزیه واریانس مرکب به عمل آمد. برای تجزیه پایداری لاین ها، از روش های واریانس پایداری شوکلا، ضریب تغییرات محیطی فرانسیس و کاننبرگ، اکووالانس ریک، انحراف از خط رگرسیون ابرهات و راسل، ضریب رگرسیونی فینلی و ویلکینسون و ضریب تشخیص پینتوس استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج حاصله حاکی از تنوع زیادی بین ژنوتیپ های مورد بررسی از نظر عملکرد دانه و دیگر صفات زراعی بود. تجزیه واریانس مرکب نشان داد که بین سال ها تفاوت معنی داری در سطح احتمال 5 درصد وجود دارد. تجزیه پایداری ژنوتیپ ها بوسیله محاسبه پارامترهای پایداری نشان می دهد که بیش ترین پایداری مربوط به رقم چمپای محلی و لاین های 7، 8، 5 و 6 بوده است. بر پایه شاخص ابرهات و راسل ژنوتیپ های 7،6 و 8 و رقم چمپای محلی در هر دو محیط آزمایشی مطلوب بودند. از نظر پارامتر پایداری اکووالانس ریک، رقم چمپای محلی و ژنوتیپ 6 و 5 برتر بودند. براساس نتایج تجزیه و مقایسه میانگین تیمارها، برتری عملکرد دانه مربوط به لاین های 7 و 5 با متوسط عملکرد 9/60 و 8/85 تن در هکتار بوده است. لاین های مذکور به دلیل عملکرد، راندمان تبدیل، درصد برنج کامل بالا و میزان آمیلوز متوسط، ثبات عملکرد و سازگاری محیطی مناسب، به عنوان ژنوتیپ های برتر تشخیص داده شدند.

    نتیجه گیری

    بر پایه نتایج حاصل از روش های پایداری لاین های شماره 7 و 5 به ترتیب با متوسط عملکرد 9/60 و 8/85 تن در هکتار و داشتن واریانس پایداری، ضریب تغییرات محیطی و واریانس درون مکانی کم تر از یک، همچنین ضریب خط رگرسیونی معادل یک به عنوان ژنوتیپ های پایدار برای هر دو منطقه و سایر مناطق مشابه قابل توصیه می باشند.

    کلید واژگان: برهم کنش, رقم و لاین, کیفی}
    Raham Mohtashami*
    Introduction and Objective

    Considering the increase in per capita consumption of rice in the country and the need to increase rice production per unit area, it is very important to introduce new high-quality varieties with high yield and stable grain yield. The grain yield depends on the genotype and its response to environmental conditions. To increase the quantity and quality of rice, this research was conducted to evaluate the interaction between genotype × environment and to determine the stability of the grain yield of rice genotypes.

    Materials and Methods

    In this experiment, 8 quality rice lines were carried out including Kadus, Ali Kazemi, and Champa local cultivars in the form of Randomized Complet Block Design with three replications in Cheram and Basht regions during 2017 and 2018. In each year, the performance of tested genotypes was tested separately using simple variance analysis and using Duncan's method, and at the end of the second year, combined analysis was performed to determine the compatibility. To analyze the stability and compatibility of lines, Shukla's stability variance, Francis and Kanenberg's coefficient of environmental changes, Wrickes ecovalence, deviation from Eberhart and Russell's regression line, Finley and Wilkinson's regression coefficient and Pintos' coefficient of identification were used.

    Results

    The results showed a great diversity between the investigated genotypes in terms of grain yield and other agricultural traits. Composite variance analysis showed that there is a significant difference between years at the 5% probability level. The stability analysis of the genotypes by calculating the stability parameter shows that the highest stability was related to the local Champa variety and lines 7, 8, 5, and 6. Based on the calculated Eberhart & Russell Method, genotypes 7, 6, and 8 and the local Champa variety were favorable in both test environments. In terms of Wrickes ecovalence, and stability parameter, the local Champa cultivar and genotypes 6 and 5 were the best. Based on the results of the analysis and comparison of the average of the treatments, the superiority of the grain yield was related to lines 7 and 5 with an average yield of 9.60 and 8.85 tons per hectare. The mentioned lines were recognized as superior genotypes due to their average yield, conversion efficiency, high percentage of whole rice, and average amylose content.

    Conclusion

    Based on the results obtained from the stability methods of lines number 7 and 5, respectively, with an average yield of 9.60 and 8.85 tons per hectare and having stability variance, environmental change coefficient, and intra-location variance less than one, as well as the coefficient of the regression line equal to one they are recommended as stable genotypes for both regions and other similar regions.

    Keywords: Compatibility, Interaction, Line, Cultivar, Quality}
  • نورالله زیدی طولابی *، عبدالحسین رضایی نژاد، سمیه دیرکوندی، داریوش اقبالی، ستار رحمتی، علی درویشیان
    به منظور بررسی صفات کمی و کیفی علوفه ی خشک در مرحله ی گل دهی ماشک علوفه ای تحت تاثیر تراکم های مختلف، در پاییز سال 1386 آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی (RCBD) در سه تکرار انجام شد. در این آزمایش سه گونه ماشک علوفه ای (برگ پهن، معمولی و کرکدار) در سه تراکم (100 ، 150 و 200 بوته در متر مربع) مورد ارزیابی و مطالعه قرار گرفت. اثر متقابل (تراکم در گونه) نشان داد که بیش ترین و کم ترین عملکرد علوفه ی خشک به ترتیب مربوط به تیمار های ماشک برگ پهن و کرکدار در تراکم های 200 و 100 بوته در متر مربع معادل 2268 و 724 کیلوگرم در هکتار می باشد. هم چنین صفات کیفی علوفه (درصد و عملکرد پروتئین خام) ، درصد و عملکرد الیاف نامحلول در شوینده های خنثی به طور قابل توجهی تحت تاثیر تراکم و گونه، هم چنین اثر متقابل (تراکم× گونه) قرار گرفتند. در این آزمایش ارتفاع بوته تحت تاثیر (تراکم× گونه) ، هم چنین قطر ساقه تحت تاثیر گونه قرار گرفت
    کلید واژگان: تراکم, گونه, ماشک علوفه ای, کمی, کیفی}
    N. Zeiditoolabi*, A. Rezaienejad, S. Direkvandy, D. Eghbali, S. Rahmati, A. Darvishian
    In order to study the quantitative and qualitative traits of hay in flowering stage of forage vetch, under effect of different densities, an experiment was conducted at research field of Faculty of Agriculture, Lorestan University in autumn 2007. The experiment was carried out as factorial based on a randomized complete block design with three replications. In this experiment three species of vetch including (broad leaf, common and woolly pod) were studied and evaluated under three plant densities (100, 150 and 200 plant m-2). Interaction (density in species) showed the highest hay yield with 2268 kg ha-1 was produced in 200 plant m-2 by broad leaf vetch and the lowest hay yield with 724 kg ha-1 in 100 plant m-2 by woolly pod vetch. Moreover, species and density had significant effects on qualitative traits of hay (crude protein percent and yield), percentage and yield of insoluble fiber yield in neutral detergents and (density × species ) interaction as well. In this experiment plant height was under the effect of (density × species), as well as stem diameter under the effect of species.
    Keywords: Density, Species, Forage vetch, Quantitative, Qualitative}
  • محمد مهدی رحیمی، قربان نورمحمدی
    به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت و سطوح مختلف نیتروژن بر ویژگی های کمی و کیفی کتان دانه ای،
    آزمایشی با استفاده از کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی، در چهار تکرار و در طی دو سال زراعی 1385-1384 و 1386-1385 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی یاسوج اجرا شد . پنج تاریخ کاشت شامل بیستم اسفند، یکم، دهم، بیستم فروردین و یکم اردیبهشت ماه در کرت های اصلی و چهار سطح کود شامل شاهد (بدون کود)، 50و 100 150 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار از منبع اوره که 50 درصد به هنگام کاشت و 50 درصد به صورت سرک مصرف شد. نتایج تجزیه مرکب دو ساله داده های آزمایش نشان داد که با تاخیر در کاشت، ارتفاع گیاه، تعداد شاخه فرعی، تعداد میوه، عملکرد دانه، وزن هزار دانه، شاخص سطح برگ، ماده خشک، سرعت رشد محصول و درصد روغن به طور معنی داری کاهش یافت . مصرف 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص بر ارتفاع گیاه، تعداد شاخه فرعی، تعداد میوه، عملکرد دانه، شاخص سطح برگ، ماده خشک و سرعت رشد محصول افزایش معنی داری داشت. تاریخ کاشت اول با 1801/12 کیلوگرم در هکتار بیشترین و تاریخ کاشت پنجم با 760/48 کیلوگرم در هکتار کمترین عملکرد دانه را تولید کرد. هم چنین بیشترین و کمترین میزان عملکرد دانه در سطح 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص و شاهد به ترتیب 1895/22 و 1351/87 کیلوگرم در هکتار بود . بیشترین میزان روغن 34/6 درصد در تاریخ کاشت اول بدست آمد. تاریخ کاشت اول با 52/38 درصد بیشترین و تاریخ کاشت پنجم با 50/58 درصد کمترین اسید چرب لینولنیک را تولید کرد. تاریخ کاشت بر اسید های چرب اولئیک و لینولئیک اثر معنی داری نداشت. بیشترین اسید چرب لینولنیک 52/64 درصد و اسید چرب لینولئیک 15/36 درصد با مصرف 150 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص و بیشترین اسید اولئیک 20/59 درصد بدون مصرف کود نیتروژن بدست آمد.
    کلید واژگان: کتان دانه ای, تاریخ کاشت, نیتروژن, کمی, کیفی}
    M.M. Rahimi, Gh Noor Mohammadi
    In order to investigate the effect of sowing date and different nitrogen levels on quality and quantity characteristics of Linseed, an experiment performed in split plot in form of Randomized Complete Block Design, with 4 replication and during 2005-2006 and 2006-2007 in Yasouj Agriculture Research Station. 5 sowing date included 10 March,1,10 and 20 April and 1 May in main plots and 4 fertilizer levels in subplots included 0, 50, 100 and 150 kg/ha pure N from urea fertiliser that 50% was applied at sowing and 50% as top-dressing. The results of 2-year analysis of data indicated that with delayed sowing, plant height, number of branch, number of fruits, grain yield, 1000 seed weight, leaf area index, dry mater, crop growth rate and oil percentage were reduced significantly. The use of 100kg/ha N significantly increased plant height, number of branches, pod of fruits, grain yield, leaf area index, dry mater, crop growth. First sowing date with 1801.12 kg/ha had the most yield and fifth sowing date with 760.48 had the least yield. The most and the least yield rate of grain in 100kg/ha N and control were 1895.22 and 1351.87. The most oil was 34.6% that obtained in the first date of sowing. The first sowing date with 52.38% produced the most and the fifth sowing date with 50.58% produced the least acid linolenic. The sowing date had no significant effect on acid oleic and acid linoleic. The most acid linolenic 52.64% and acid linoleic 15.36% were obtained by the use of 150 kg/ha N and the most acid oleic 20.59% were obtained without N.
    Keywords: Flaxseed, Planting date, Nitrogen}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال