به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "hydro" در نشریات گروه "زراعت"

تکرار جستجوی کلیدواژه «hydro» در نشریات گروه «کشاورزی»
جستجوی hydro در مقالات مجلات علمی
  • حسین صادقی، محمد دلاویز، هادی پیرسته انوشه *، غلامحسن رنجبر
    جوانه زنی اولین و از مهم ترین مراحل زندگی اسپرس (Onobrychis viciifolia) است که حساسیت ویژه ای به تنش های محیطی مانند تنش قلیایی دارد. پژوهش حاضر، به منظور بررسی اثر روش های مختلف آماده سازی بذر بر بهبود تحمل گیاه اسپرس به تنش قلیایی در مرحله جوانه زنی، رشد اولیه و بازیابی آن به صورت یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سال 1392 در دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز انجام شد. فاکتور اول شامل چهار روش آماده سازی بذر (بذر غلاف دار، بذر بدون غلاف، پیش تیمار سرمای بذر بدون غلاف و هیدروپرایمینگ بذر بدون غلاف) و فاکتور دوم شامل پنج سطح تنش قلیایی (با pH های 7/6، 9/7، 9/8، 8/9 و 7/10) بود. سطوح تنش قلیایی از ترکیب دو نمک خنثی (Na2SO4، NaCl) و دو نمک قلیائی (NaHCO3، Na2CO3) به دست آمد. نتایج نشان داد که با افزایش قلیائیت (pH) درصد جوانه زنی کاهش یافت به طوری که در سطوح 8/9 و 7/10 هیچ بذری جوانه نزد. تنش قلیایی در سطح pH 9/8 موجب کاهش جوانه زنی اولیه (9/51 درصد)، درصد جوانه زنی نهایی (8/51 درصد)، طول ساقه چه (7/55 درصد) و طول ریشه چه (2/72 درصد) گردید. در همه شرایط قلیائی، کمترین جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه در بذرهای با غلاف و پس از آن در تیمار پیش تیمار سرما مشاهده شد؛ در حالی که بیشترین جوانه زنی و رشد در تیمار هیدروپرایمینگ به دست آمد. بیشترین بازیابی در بذرهای بدون پوسته و پس از آن در هیدروپرایمینگ به دست آمد. به طورکلی، تیمارهای پیش تیمار سرما و بذرهای با غلاف تا سطح pH 9/7 و تیمارهای هیدروپرایمینگ و بذرهای بدون غلاف تا سطح pH9/8 توانستند بخشی از اثرات منفی تنش قلیایی را بازیابی کنند؛ که پس از این سطوح توانایی بازیابی مشاهده نشد.
    کلید واژگان: حذف غلاف, سرمادهی, شاخص بازیابی, هیدروپرایمینگ
    Hossein Sadeghi, Mohammad Delaviz, Hadi Pirasteh, Anosheh *, Gholamhassan Ranjbar
    Germination is the first and the most stages for sainfoin (Onobrychis viciifolia) growth; which it has specially sensitivity to environmental stresses such as alkalinity. The current study was conducted to evaluate the effectiveness of seed pre-treatment methods on improving of sainfoin tolerance to alkali stress in germination, early growth and its recovery as a factorial experiment based on a completely randomized design in College of Agriculture, Shiraz University in 2013. The first factor was four seed pre-treatment methods (seed with pod, seed without the pod, pre-chilling of seed without pod and hydro-priming of seed without pod) and the second factor was five alkali stress levels (pH= 6.7, 7.9, 8.9, 9.8 and 10.7). Alkali stress levels were prepared using two neutral salts (Na₂SO4 and NaCl) and two alkaline salt (NaHCO3 and Na2CO3). The results showed that germination percentage was decreased as alkalinity (pH) levels were enhanced; so that, there were no germinated seeds in 9.8 and 10.7 treatments. Alkali stress reduced initial germination percentage (51.9%), final germination percentage (51.8%), plumule length (55.7%) and radicle length (72.2%). Under all alkalinity conditions, the lowest seed germination and seedling growth were observed in with pod seed, followed by pre-chilling treatments; while their highest were achieved in without pod seeds and hydro-priming treatments. The highest recovery was observed in without the pod, followed by hydro-primed seeds. Recovery was observed in Pre-chilled and with pod speeds up to 7.9 and in hydro-primed and without pod speeds up to 8.9.
    Keywords: Hydro, priming, Pod removal, Pre, chilling, Recovery index
  • حمید نظری پور، زهرا کریمی، مهدی صداقت
    خشکسالی یک ناهنجاری آب و هوایی است که با کمبود (نبود) بارش و مهیایی منابع آب در پهنه جغرافیایی بزرگ پیوند داشته و در طول دوره قابل توجهی از زمان گسترش می یابد که می تواند بخش های مختلف از زندگی و محیط زیست را متاثر سازد. یکی از روش های خیلی رایج در ارزیابی و پایش خشکسالی، محاسبه شاخص های خشکسالی می باشد. گسترش فضایی و زمانی و شدت(سختی) خشکسالی با استفاده از این شاخص ها مشخص می گردد. در این بررسی، شاخص تلفیقی خشکسالی(هیدرو- متئورولوژی) برای ارزیابی خشکسالی های آب شناختی و هواشناختی حوضه رودخانه سرباز در جنوب شرق ایران استفاده شده است. شاخص تلفیقی خشکسالی به طور جامع همه اشکال فیزیکی خشکسالی(هواشناختی، هیدرولوژیکی و کشاورزی) را از طریق انتخاب متغیرهای مرتبط به هر نوع خشکسالی شامل می شود. در این مورد، ارزش های ماهانه شاخص خشکسالی جریان رودخانه ای و شاخص بارش استاندارد شده برای چهار دوره مرجع مشابه تحت یک تحلیل مولفه مبنا قرار گرفته و براساس مولفه نخست آن، شاخص تلفیقی هیدرو- متئورولوژیکی ایجاد شده است. دوره مورد بررسی از سال آبی 61-1360 تا 90- 1389 شمسی و سرآغاز سال آبی نیز از ماه مهر تعیین گردیده است. براساس نتایج شاخص تلفیقی خشکسالی، یک دوره بزرگ خشکسالی از سال آبی 79-1378 الی 85-1384 در جنوب شرق ایران حاکم بوده است که شدت آن در سال آبی 83-1382 فوق العاده خشک بوده است. روش شناسی شاخص تلفیقی خشکسالی، یک رویکرد عینی و واضح برای توصیف شدت خشکسالی فراهم می کند. شاخص تلفیقی خشکسالی به خوبی قادر به نمایش رفتار خشکسالی های هیدرو- متئورولوژیکی محدوده مورد مطالعه بوده و به عنوان شاخص ترکیبی برای پایش و ارزیابی خشکسالی منطقه ای توصیه می گردد. در نهایت، حالت های خشکسالی هیدرو- متئورولوژیکی براساس آستانه های قراردادی منطقه ای استخراج و از طریق زنجیره مارکوف مدل سازی شده اند که اجازه می دهد تا برآورد فراوانی انتقال حالت خشکسالی انجام گیرد و پیش بینی حالت خشکسالی آینده در زمان واقعی امکان پذیر گردد. ماتریس های فراوانی انتقال حالت، ابزارهای اصلی برای پیش بینی حالت خشکسالی در زمان واقعی می باشند. نتایج اعتبارسنجی و انطباق پیش بینی ها با واقعیت ها بیانگر آن است که پیش بینی های انتقال حالت های خشکسالی آب شناختی در حوضه مورد مطالعه به روش زنجیره مارکوف دارای اعبتار می باشد.
    کلید واژگان: خشکسالی هیدرو, متئورولوژیک, شاخص تلفیقی خشکسالی, پیش بینی خشکسالی, زنجیره مارکوف, حوضه رودخانه سرباز
    H. Nazaripour, Z. Karimi, M. Sedaghat
    Drought is a climatic anomaly that associates with a significant decrease (lack) of precipitation and water resources availability, which spreads on vast temporal and spatial scales, and significantly affects various aspects of life and environment. One of the most common methods of drought assessing and monitoring is calculating drought indices (DIs). Drought areal and temporal extent and its severity are determined by these indices. In this study, an aggregate drought index (Hydro-Meteorological) has been developed for the assessment of hydrological and meteorological droughts in Sarbaz river basin located in southeastern of Iran. The Aggregate Drought Index (ADI) comprehensively considers all physical forms of drought (meteorological, hydrological, and agricultural) through selection of variables that are related to each drought type. In this case, monthly values of Stream flow Drought Index (SDI) and Standardized Precipitation Index (SPI) indicators were used for four similar reference periods with principle component analysis and aggregate hydro-meteorological index was defined based on its first component. The study time span was set between 1981-82 to 2010-11, which begins of October in Iran. Results based on the aggregate drought index (ADI) revealed that a long period of hydro-meteorological drought occurred from 1999-2000 to 2005/06 in southeast of Iran, in which, 2003/04 water year has been extremely a drought year. The ADI methodology provides a clear, objective approach for describing the intensity of drought. This index is appropriately able to represent the behavior of Hydro-Meteorological droughts and recommended as an integrated index for assessing and monitoring of regional droughts. Finally, different states of hydro-meteorological drought have been extracted based on conventional regional thresholds, and have been modeled by Markov chain. This made the estimation of drought state transition frequency possible, and made the prediction of next drought state time more real. State transition frequency matrices, are the main instruments for predicting drought states in real time. Results of validation tests and conforming the predicted results with real data indicate that predicting hydrological drought state transitions in the study area using Markov chain method is valid.
    Keywords: Hydro, Meteorological Drought, Aggregate Drought Index (ADI), Drought prediction, Markov chain, Sarbaz river basin
  • مسعود زرندی *، محمد خواجه حسینی
    سابقه و هدف
    هندوانه بذری (Citrullus Lanatus) از جمله گیاهان صیفی است که به عنوان کشت دوم بعد از محصولات زمستانه در بعضی از مناطق کشور کشت می شود. این محصول به دلایل زمان کوتاه کاشت تا رسیدگی، هزینه های تولید کم و سودآوری بیشتر نسبت به سایر گیاهان بهاره، امروزه مورد توجه بیشتر کشاورزان قرار گرفته است. از این رو به منظور بررسی اثر برهم کنش علف های هرز و پرایمینگ بذور بر شاخص های رشدی توده های مختلف هنداوانه بذری آزمایشی در سال 1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد.
    مواد و روش ها
    این آزمایش در سال زراعی 1392 در قالب طرح فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای مورد بررسی شامل سه توده هندوانه بذری (کلاله، نیشابور و بجنورد) به عنوان فاکتور اول، فاکتور دوم هیدروپرایمینگ بذر در دو سطح (بذور پرایم شده و بذور پرایم نشده) و فاکتور سوم شامل حضور و عدم حضور علف های هرز بود. صفات مورد مطالعه عبارتنداز طول بوته، شاخص سطح برگ، محیط میوه، تعداد میوه در هر بوته، تعداد دانه در هر میوه، وزن هزار دانه و عملکرد دانه بودند.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که علف های هرز با تاثیر بر رشد و اجزای عملکرد دانه، در هر سه توده هندوانه بذری به طور معنی داری عملکرد دانه را تا 79 درصد کاهش داد. پرایمینگ بذر توانست تا حدودی اثرات مخرب علف های هرز بر شاخص سطح برگ و وزن هزار دانه را کاهش دهد ولی تاثیر چندانی بر عملکرد دانه نداشت. به طور کلی در بین توده های مورد بررسی بیشترین عملکرد دانه و وزن هزار دانه به ترتیب با 1581 کیلوگرم در هکتار و 144 گرم در توده نیشابور مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    بر اساس نتایج حاصل از این آزمایش در اثر تداخل علف های هرز تمامی صفات مورد بررسی به خصوص عملکرد دانه به طور قابل توجهی کاهش یافت که از این رو می توان با حذف علف های هرز تا حدودی این کاهش ها را جبران کرد. و یا در حضور علف های هرز نیز با انتخاب ارقامی مناسب (توده نیشابور) و همچنین با انجام عملیات پیش تیمار بذور همانند فراهم آوردن شرایط مناسب جوانه زنی بذور (پرایمینگ بذور) می توان به عملکرد بهینه این گیاه دست یافت.
    کلید واژگان: علفهای هرز, عملکرد دانه, نیشابور, هندوانه بذری, هیدروپرایمینگ
    M. Zarandi*, M. Khaje Hoseini
    Background And Objectives
    Seedy watermelon (Citrullus lanatus) is a crop that is planted in as a second crop after winter crops some parts of country. This crop is more attended by farmers due to the short time between planting and maturity, low production costs and greater profitability rather than other spring crops. In order to evaluate the interaction effects between weeds and seed priming on growth indices on different seed lots of seedy watermelon (Citrullus lanatus).
    Materials And Methods
    this experiment was conducted in factorial design based on complete randomized block design with three replications in Research Farm of Faculty of Agriculture of Ferdowsi University of Mashhad in 2013. First factor included three seed lots of Seedy Watermelon (Kalaleh, Neishabour and bojnord), second factor included seed hydropriming in two levels (primed and non-primed seeds) and third factor was weedy and weed free conditions. The studied traits were include plant height, Leaf area index, fruit setting, fruit number per plant, Seed number per fruit, 1000weight and seed yield.
    Results
    results showed that weeds had effect on growth and yield components of seeds, which caused reduction in seed yield in seedy watermelon lots by 79%. Seed priming reduced the effects of weeds on leaf area index and thousand kernel weights, but didn’t have any significant effect on seed yield, but increased seed yield rather than control treatment. In general, the most seed yield and thousand kernel weights were observed in Neishabour lot with 1581 kg per ha and 144 gr, respectively.
    Conclusion
    based on the results of the experiment on weed interference all traits, especially grain decreased significantly with the removal o the weeds can be to a certain extent or in the presence official said grasses weeds can also be performed using the appropriate varieties as well (Neishabour seed lots) as the preparation of seed germination as well as providing good condition (seed priming) can be achieved optimal performance.
    Keywords: Hydro, priming, Neishabour, Seedy watermelon, Seed yield, Weed
  • حمیدرضا خزاعی، احمد نظامی، بیژن سعادتیان*، امید آرمندپیشه
    این پژوهش به منظور بررسی تاثیر پرایمینگ بذر بر رشد ریشه دو رقم جو در شرایط تنش شوری در محیط فیتوژل انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل دو رقم جو (یوسف و ماکویی)، سطوح پرایمینگ بذر (شاهد، هیدروپرایمینگ و پرایمینگ با 35/ 4 گرم بر لیتر اوره) و تنش شوری حاصل از نمک کلرید سدیم در چهار سطح (صفر، 1/ 0، 2/ 0 و 3/ 0 مولار) بود. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. نتایج نشان داد که شوری و پرایمینگ بذر بر صفات طول، حجم، وزن تر، وزن خشک، چگالی و سرعت توسعه ریشه جو اثر معنی داری داشت. اثر رقم نیز بر صفات حجم، وزن تر و چگالی ریشه معنی دار شد. شوری باعث کاهش صفات طول، حجم، چگالی، وزن تر و خشک و سرعت توسعه ریشه شد، اما اکثر صفات جو تحت تاثیر پرایمینگ بذر در سطوح صفر، 1/ 0 و 2/ 0 مولار نمک بهبود یافت و پرایمینگ با اوره بیشترین اثر مثبت را بر صفات ریشه به همراه داشت. در بالاترین سطح شوری، هیچ یک از تیمارهای پرایمینگ بذر اثر معنی داری بر صفات ریشه نداشتند. بیشترین تاثیر هیدروپرایمینگ در شرایط عدم تنش به دست آمد. رقم یوسف در مقایسه با رقم ماکوئی وزن تر و حجم ریشه بیشتری در اکثر تیمارهای شوری داشت. به طور کلی پرایمینگ بذر با اوره راهکاری مناسب برای بهبود توسعه ریشه گیاهچه های جو در مواجه با تنش شوری تا سطح 2/ 0 مولار بود.
    کلید واژگان: اسموپرایمینگ, اوره, فیتوژل, هیدروپرایمینگ, کلرید سدیم
    H.R. Kazaei, A. Nezami, B. Saadatian*, O. Armand Pishe
    The study was conducted to evaluate the effect of seed priming on root growth of two barley cultivars (Hordeum vulgare L.) under salinity stress was performed in phytogel. The treatments included two cultivars of barely (Yusuf and Maquie), levels of seed priming (control, hydro-priming and priming with 4.35 g l-1 of urea) and four levels of NaCl salinity stress (0, 0.2, 0.3 M). The experiment was conducted in Factorial experiment based on a completely randomized design (CRD) with three replications. The results indicated that salinity and seed priming were significantly effects on length, volume, density, fresh and dry weight and rate of root development of barley. Also, the effect of cultivar was significantly in volume, fresh weight and density. Salinity stress reduced length, volume, density, fresh and dry weight and rate of root development. However, the most of barely traits which were affected by seed priming were improved in 0, 0.1 and 0.2 salt Molar levels and priming with urea had the most positive impact on root traits. In the highest salinity level, none of seed priming treatments had not significant effect on root traits. The most effective of Hydro-priming was obtained in the absence of stress. In most of salinity treatments Yusuf cv. in compared with Maquie cv, had more fresh weight and volume root was higher fresh and In general, seed priming could be used as a solution to improve root development of barley seedlings until 0.2 Molar NaCl salinity stress.
    Keywords: Barley, Hydro, priming, Osmopriming, Phytogel, Sodium chloride, Urea
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال