به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "nanotechnology" در نشریات گروه "زراعت"

تکرار جستجوی کلیدواژه «nanotechnology» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • الهام دانائی، زهرا اوراقی اردبیلی*

    شکی نیست که پیشرفت قابل توجهی در علم و فناوری نانو راه را برای پیشرفت در بسیاری از زمینه های مختلف مانند کشاورزی، زیست شناسی، غذا و پزشکی هموار کرده است. در میان انواع مختلف اکسیدهای فلزی با مقیاس نانو، نانوذرات اکسید روی (ZnONPs) از جمله پرکاربردترین نانوذرات در صنایع مختلف از جمله کشاورزی، غذایی و دارویی هستند. اکسید نیتریک (NO) یک ماده فعال سیگنالینگ در موجودات زنده از جمله گیاهان شناخته می شود که نقش های حیاتی را در مراحل مختلف نموی گیاهان در طی چرخه زندگی بازی می کند. پاسخ های فیزیولوژیک گیاهان زراعی به استفاده طولانی مدت از NO و یا نانوزینک اکسید به طور انفرادی و ترکیبی به خوبی بررسی نشده است و تا حد زیادی ناشناخته باقی مانده است. این تحقیق در سال 1400 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار انجام شد. هدف این تحقیق، بررسی تاثیر بکارگیری برگی طولانی مدت نیتریک اکسید و نانوزینک اکسید بر رشد، نمو زایشی و فیزیولوژی گیاه گوجه فرنگی است. با توجه به ضرورت رویکرد کشاورزی سازگار، این تحقیق طراحی شد تا اثر کاربرد برگی طولانی مدت نیتریک اکسید و نانوذرات زینک اکسید را بر رشد، نموزایشی، تغذیه و متابولیسم گیاه گوجه فرنگی را ارزیابی کند. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 گروه تیماری با 3 تکرار مستقل اجرا شد. دانه رست های 30 روزه گوجه فرنگی با ZnO-NP در دو غلظت (صفر و 3 میلی گرم در لیتر) و یا نیتریک اکسید در دو غلظت صفر و 25 میکرومولار محلول پاشی شدند. نتایج نشان داد که تیمارهای NO و ZnONPs به ویژه در تیمار ترکیبی موجب افزایش معنی دار زیست توده در اندام هوایی و ریشه نسبت به شاهد شد. تیمارهای بکارگرفته شده ویژگی های شاخص در مرحله زایشی گیاه را تحت تاثیر قرارداد. اعمال تیمارهای NO و ZnONPs به مقدار معنی داری موجب کاهش زمان ورود به فاز زایشی، افزایش تولید میوه و نیز افزایش زیست توده میوه شدند که دلالت بر اثربخشی این تیمارها بر نمو زایشی گیاه بود. محلول پاشی برگی با NO و ZnONPs موجب افزایش میزان عناصر پتاسیم، آهن و روی در برگ و میوه گیاهان تیمارشده نسبت به شاهد شد. تیمارهای NO و ZnONPs به طور تقویت کننده سبب افزایش معنی دار محتوای رنگیزه های فتوسنتزی شامل کلروفیل a، b و کاروتنوئیدها در برگ نسبت به شاهد شد. بالاترین میزان اسید آمینه پرولین در تیمارهایZnONP  و NO+ZnONP مشاهده شد که به مقدار معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود. تیمارهای تکی و ترکیبی NO و ZnONPs موجب افزایش معنی دار میزان فنل محلول برگ در مقایسه با گروه شاهد شدند. فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیا لیاز نیز از روندی مشابه فنل محلول تبعیت کرد. همچنین، فعالیت آنزیم آنتی اکسیدان پراکسیداز روند افزایشی معنی دار نسبت به شاهد در اثر تیمارهای اعمال شده نشان داد. بیشترین فعالیت آنزیم نیترات ردوکتاز در برگ گیاهانی ثبت شد که تحت تیمار ترکیبی NO و ZnONPs بودند. نتایج این تحقیق بیانگر این موضوع بود که محلول پاشی برگی با نیتریک اکسید و زینک اکسید در غلظت کم به تعداد دفعات زیاد ضمن کاهش ریسک ناشی از سمیت احتمالی می تواند منجر به ارتقا رشد و عملکرد متابولیسم گیاه و نیز تقویت سیستم دفاعی گیاه شود که به ویژه در مورد گیاهان دارویی و زراعی این امر بسیار اهمیت دارد. این یافته ها می تواند برای طراحی مطالعات آینده در مورد نانو کودها یا آفت کش ها مفید باشد. این مطالعه همچنین بر ضرورت ارائه داده های مولکولی در مطالعات آتی تاکید می کند.

    کلید واژگان: اکسید فلزات, الیسیتور, غنی سازی زیستی, نانوتکنولوژی, نانوذره
    Elham Danaee, Zahra Oraghi Ardebili *
    Introduction

    There is no doubt that significant progress is being made in nanoscience and technology, which has paved the way for advancements in many different fields such as agriculture, biology, food, and medicine. Among the different types of nano-scaled metal oxides, zinc oxide nanoparticles (ZnONPs) are among the most widely employed nano-compounds in various industries, including agriculture, food, and medicine. Nitric oxide (NO) is a bioactive signaling substance in living organisms, including plants, which plays vital roles in different stages of plant development during the life cycle. Physiological responses of crop plants to long-term application of NO or ZnONPs individually and mixed manners have not been well investigated and remain largely unknown. The purpose of this research is to investigate the effect of long-term foliar application of NO or ZnONPs on the growth performance and physiology of tomato plants. Considering the necessity of developing a sustainable agricultural approach, this project was designed to evaluate the effect of long-term foliar application of NO or ZnONPs on the growth, performance, nutrition and metabolism of tomato.

    Materials and methods

    This study was implemented as a completely randomized design with four treatment groups and three independent replications. This experiment was conducted in soilless conditions (cocopeat and perlite) in a greenhouse (Islamic Azad University, Garmsar branch, Garmsar). Tomato seedlings was irrigated with Hoagland nutrient solution. 30-days-old tomato seedlings were sprayed with ZnO-NP at two concentrations (0 and 3 mg/L) or NO (0 and 25 μM) 15 times with an interval of 72 hours.

    Results and Discussion

    The results showed that NO and ZnONPs treatments, especially in the combined one, caused a significant increase in the biomass in shoot and root compared to the control. The applied treatments also affected the characteristics of the plants in the reproductive stage. The application of NO and ZnONPs treatments significantly reduced the time of entering into the reproductive phase, increased fruit production, and enhanced fruit biomass, which indicated the effectiveness of these treatments on plant reproductive development. Foliar spraying with NO and ZnONPs caused a significant improvement in the content of several essential minerals, including potassium (K+), iron (Fe) and zinc (Zn) in leaves and fruits, compared to the control group. The NO and ZnONPs treatments synergistically and significantly augmented in the concentrations of photosynthetic pigments, including chlorophyll a (Chl a), chlorophyll b (Chl b), and carotenoids in leaves in comparison to the control group. The highest amount of proline amino acid was observed in ZnONP and NO+ZnONP treatment groups, which was significantly higher than the control group. Single and combined treatments of seedlings with NO and ZnONPs led to a significant increase in the content of soluble phenols in leaves compared to the control group. Phenylalanine ammonialyase (PAL) enzyme activity also followed the same trend as soluble phenols. Also, the activity of antioxidant peroxidase enzyme showed a significant up-regulation in response to the application of NO or ZnONPs. The highest activity of nitrate reductase enzyme was recorded in the leaves of plants simultaneously supplemented with NO and ZnONPs.

    Conclusion

    The results of this research indicated that foliar spraying with NO or ZnONPs at low concentration can lead to the promotion of plant growth and metabolism and also strengthening the plant's defense system, while reducing the risk of possible toxicity. These findings can be useful for designing future studies on nano-fertilizers or pesticides. This study also emphasizes the necessity of providing transcriptome and proteome data in future studies.

    Keywords: Biofortification, Elicitor, Metal Oxides, Nanoparticles, Nanotechnology
  • فرناز احمدی نورالدین وند*، رئوف سیدشریفی، سید عطاالله سیادت، راضیه خلیل زاده

    به منظور بررسی اثر کودهای زیستی و نانوسیلیکون بر فرآیند انتقال مجدد ماده خشک و عملکرد دانه گندم در شرایط قطع آبیاری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال زراعی 98-1397 اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل سطوح آبیاری (آبیاری کامل به عنوان سطح شاهد، قطع آبیاری در 50% مرحله سنبله دهی به عنوان محدودیت ملایم و قطع آبیاری در 50% مرحله چکمه ای شدن به عنوان محدودیت شدید آبی بر اساس کد 55 و 43 مقیاس BBCH)، محلول پاشی نانوسیلیکون (محلول پاشی با آب به عنوان شاهد، 30 و 60 میلی گرم در لیتر نانوسیلیکون) و کودهای زیستی در چهار سطح (عدم کاربرد به عنوان شاهد، کاربرد قارچ مایکوریزا (Glomus mosseae)، کاربرد توام فلاوباکتریوم و سودوموناس، کاربرد توام مایکوریزا با باکتری ها) بودند. نتایج نشان داد که کاربرد توام مایکوریزا با باکتری ها در شرایط آبیاری کامل سهم انتقال ماده خشک (27.33%) و سهم ذخایر ساقه (17.77%) در عملکرد دانه را کاهش، ولی میزان فتوسنتز جاری (305.10 گرم در مترمربع) و سهم فتوسنتز جاری در عملکرد دانه (72.66%) را افزایش داد. همچنین بیشترین عملکرد دانه (4593 کیلوگرم در هکتار) و شاخص برداشت (38.4%) از کاربرد توام کودهای زیستی و 30 میلی گرم در لیتر نانوسیلیکون در شرایط آبیاری کامل به دست آمد. حداکثر شاخص سطح برگ، زیست توده کل و اجزای عملکرد با کاربرد توام کودهای زیستی و 60 میلی گرم در لیتر نانوسیلیکون در شرایط آبیاری کامل به دست آمد. بر اساس نتایج این بررسی، به نظر می رسد محلول پاشی 30 میلی گرم در لیتر نانوسیلیکون، کاربرد توام قارچ مایکوریزا و باکتری های محرک رشد می تواند به عنوان یک فاکتور مدیریتی مناسب برای افزایش عملکرد دانه گندم در شرایط محدودیت آبی باشد.

    کلید واژگان: توزیع مجدد, عملکرد اقتصادی, کودهای بیولوژیکی, محدودیت آبی, نانوتکنولوژی
    Farnaz Ahmadi Nouraldinvand *, Raouf Seyed Sharifi, Seyed Ataollah Siadat, Razieh Khalilzadeh
    Introduction

    Drought is assumed as one of the most severe abiotic stress factors limiting plant growth and crop production. Drought stress hurts plant growth and productivity which can affect biochemical and physiological responses such as changes in contribution of stem assimilates to grain, current photosynthesis, yield and yield components. Using rhizosphere microorganisms (such as beneficial bacteria and mycorrhiza) (Dimkpa et al. 2009) and application of silicon are an alternative strategy that can improve plant performance under stress environments and, consequently, enhance plant growth through different mechanisms. Thererfore, it seems that application of nano silicon and bio-fertilizers can improve wheat yield under water limitation conditions.

    Materials and methods

    In order to study the effect of bio-fertilizers and foliar application of nano-silicon on the contribution of dry matter remobilization and current photosynthesis in grain yield of wheat under irrigation withholding conditions, a factorial experiment was carried out with three replications at the research farm faculty of Agriculture and Natural Resources, University of Mohaghegh Ardabili during 2018-2019. The area is 38° 15′ N latitude, 48° 15′ E longitude, and 1350 m above mean sea level. Climatically, the area is situated in the semi-arid temperate zone with a cold winter and moderate summer. Factors were included irrigation in three levels (full irrigation as control; moderate water limitation or withholding irrigation at 50% of the heading stage; severe water limitation or withholding irrigation at 50% of the booting stage) based on codes 55 and 43 of the BBCH scale; foliar application of nano silicon (foliar application with water as control, 30 and 60 mg.l-1) and bio-fertilizer (no application as control, mycorrhiza application, both application of flavobacterium and pseudomonas, both application of flavobacterium and pseudomonas with mycorrhiza). Mycorrhiza fungi (mosseae) was purchased from the Zist Fanavar Turan Corporation and soils were treated based on method of Gianinazzi et al. (2001). Psedomunas and flovobacterium were isolated from the rhizospheres of wheat by Research Institute of Soil and Water, Tehran, Iran. For inoculation, seeds were coated with gum Arabic as an adhesive and rolled into the suspension of bacteria until uniformly coated. The strains and cell densities of microorganisms used as PGPR in this experiment were 1×108 colony forming units (CFU). In this study, morphological traits, leaf area index, total biomass, dry matter remobilization from shoot and stem, contribution of stem assimilates to grain, contribution current photosynthesis in grain, yield and grain yield components of wheat were investigated. Analysis of variance and mean comparisons were performed using SAS version 9.1 computer software packages. The main effects and interactions were tested using the least significant difference (LSD) test at the 0.05 probability level.

    Results and discussion

    The results showed that both application of mycorrhiza with flavobacterium and pseudomonas under full irrigation conditions decreased the contribution of dry matter remobilization from shoot (27.33%) and stem (17.70%) in grain yield, but increased the current photosynthesis (305.10 g.m-2) and Contribution Current photosynthesis in grain (72.66%). Also, maximum of grain yield (4593 kg.ha-1) and harvest index (38.4%) were obtained with the application of both bio-fertilizers and foliar application of 30 mg.l-1 nano-silicon under normal irrigation. Maximum leaf area index, total biomass, and yield components were obtained with the combined application of bio-fertilizers and 60 mg.L-1 nano-silicon under full irrigation conditions.

    Conclusion

    Based on the results of this study, it seems that the application of bio-fertilizers and nano-silicon can be a suitable management factor to increase grain yield of wheat under water limitation.

    Keywords: biological fertilizers, Economic yield, nanotechnology, Redistribution, water restriction
  • مهدی افروز، پریسا شیخ زاده مصدق*

    به منظور بررسی تاثیر نانواکسید مس سنتز شده از گیاه اکالیپتوس بر جوانه زنی بذر، رشد و خصوصیات بیوشیمیایی گیاهچه های ذرت، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1400 اجرا شد. فاکتور های آزمایشی شامل غلظت های مختلف نانواکسید مس در پنج سطح (شاهد (صفر)، 5/2، 5، 10 و 20 میلی گرم در لیتر) و روش های کاربرد در دو سطح (پیش تیمار کردن و افزودن به بستر کاشت) بودند. نتایج نشان داد که در هر دو روش کاربرد نانوذره (افزودن به بستر کاشت و پیش تیمار نمودن بذر)، کاربرد غلظت های مختلف نانواکسید مس موجب افزایش معنی دار درصد و سرعت جوانه زنی، متوسط جوانه زنی روزانه، شاخص همزمانی جوانه زنی، شاخص قدرت، طول و وزن خشک گیاهچه های ذرت و کاهش میانگین مدت جوانه زنی، زمان تا 50 درصد جوانه زنی بذرهای ذرت گردید. در بین روش های کاربرد نانوذره، پیش تیمار نمودن بذرها با غلظت 5/2 میلی گرم در لیتر نانواکسید مس و افزودن غلظت 5 میلی گرم در لیتر نانوذره به بستر کاشت بیش ترین تاثیر را در بهبود درصد و سرعت جوانه زنی، شاخص همزمانی بذر، طول و وزن خشک گیاهچه و شاخص قدرت و کاهش میانگین مدت جوانه زنی بذر داشت. کاربرد غلظت های مختلف نانو اکسید مس در هر دو روش کاربرد موجب افزایش میزان فعالیت آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز، پلی فنول اکسیداز و محتوی اسید آمینه پرولین نسبت به تیمار شاهد گردید. به طور کلی کاربرد غلظت 5/2 میلی گرم در لیتر نانواکسید مس به روش پیش تیمار بذر و افزودن غلظت 5 میلی گرم در لیتر نانوذره به بستر کاشت جهت بهبود جوانه زنی بذر، رشد و خصوصیات بیوشیمیایی گیاهچه های ذرت پیشنهاد می شود.

    کلید واژگان: پیش تیمار بذر, فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی, سنتز سبز, نانوذره
    Mehdi Afrouz, Parisa Sheikhzadeh *

    In order to evaluate the effect of copper oxide nanoparticles synthesized from eucalyptus plant on seed germination, growth and biochemical characteristics of corn seedlings, and an experiment was carried out in a randomized complete block design with three replications at the University of Mohaghegh Ardabili in 2021. Experimental factors included synthesized copper oxide nanoparticles (0, 2.5, 5, 10, and 20 mg L-1) and the application methods of copper oxide nanoparticles (seed priming and adding to the planting medium). The results showed that in both methods of nanoparticle application (adding to the planting medium and priming), with the use of different concentrations of copper oxide nanoparticles, there was a significant increase in the percentage and speed of germination, average daily germination, germination synchronization index, strength index, length and dry weight. Corn seedlings and the reduction of the average germination time, the time for the germination of corn seeds to 50%. Among the methods of nanoparticle application, pretreating seeds with a concentration of 2.5 mg L-1 of copper oxide nanoparticles and adding a concentration of 5 mg L-1 of nanoparticles to the planting medium has the greatest effect on improving the percentage and speed of germination, seed synchronization index, length and dry weight. Seedlings and vigor index and decreased average seed germination time. The use of different concentrations of copper oxide nanoparticles in both application methods increased the activity of catalase, peroxidase, polyphenol oxidase and amino acid proline content compared to the control treatment. In general, it is recommended to use a concentration of 2.5 mg L-1 of copper oxide nanoparticles as a seed priming method and add a concentration of 5 mg L-1 of nanoparticles to the planting medium to improve seed germination, growth and biochemical characteristics of corn seedlings.

    Keywords: antioxidant enzyme activity, Green Synthesis, Nanotechnology, Seed priming
  • فرناز احمدی نورالدین وند*، رئوف سیدشریفی، سید عطاالله سیادت، راضیه خلیل زاده

    به منظور بررسی اثر کودهای زیستی و نانوسیلیکون بر جذب فسفر، عملکرد دانه و برخی صفات فیزیولوژیکی گندم در شرایط قطع آبیاری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال زراعی 98-1397 اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل آبیاری در سه سطح (آبیاری کامل به عنوان شاهد، محدودیت ملایم آبی یا قطع آبیاری در 50% مرحله سنبله دهی و محدودیت شدید آبی یا قطع آبیاری در 50% مرحله آبستنی)، محلول-پاشی با نانوسیلیکون در سه سطح (شاهد، 30 و60 میلی گرم در لیتر) و کودهای زیستی در چهار سطح (عدم کاربرد، کاربرد قارچ مایکوریزا، کاربرد فلاوباکتریوم و سودوموناس، کاربرد توام مایکوریزا با باکتری ها) بودند. نتایج نشان داد کاربرد کودهای زیستی و محلول پاشی60 میلی گرم در لیتر نانوسیلیکون در شرایط محدودیت شدید آبی، میزان نشت الکترولیت، هدایت الکتریکی، فلورسانس حداقل (به ترتیب 84.32، 49 و 49.52 درصد) افزایش و میزان فسفر ریشه و دانه (به ترتیب 30.67 و 36.05 درصد) نسبت به آبیاری کامل کاهش داد. بیشترین محتوای نسبی آب (26.92%)، هدایت روزنه ای (86.58 میلی مول بر مترمربع در ثانیه)، آنتوسیانین (0.0274 میکرومول برگرم وزن تر برگ)، فلورسانس حداکثر (860) و عملکرد کوانتومی (0.909) درکاربرد کودهای زیستی و محلول پاشی60 میلی گرم در لیتر نانوسیلیکون در شرایط آبیاری کامل بدست آمد. همچنین بیشترین عملکرد دانه (4593 کیلوگرم در هکتار) از کاربرد توام کودهای زیستی و 30 میلی گرم در لیتر نانوسیلیکون در شرایط آبیاری کامل بدست آمد. براساس نتایج این بررسی، کاربرد کودهای زیستی و نانوسیلیکون می تواند عملکرد دانه گندم در شرایط محدودیت آبی را بواسطه بهبود صفات فیزیولوژیکی و جذب فسفر از خاک افزایش دهد.

    کلید واژگان: باکتری های محرک رشد, تنش های محیطی, کارایی کوانتومی فتوسیستم II, نانوتکنولوژی
    Farnaz Ahmadi Nouraldinvand *, Raouf Seyed Sharifi, Seyed Ataollah Siadat, Razieh Khalilzadeh
    Introduction

    Drought is assumed as one of the most severe abiotic stress factors limiting plant growth and crop production. Since in arid and semi-arid regions, some part of growth period of wheat is confronted with water limitation condition which can affect biochemical and physiological responses such as changes in photosynthetic efficiency of PSII, chlorophyll content, and stomatal conductance. Application of bio fertilizers and silicon is one of the most important strategies for alleviation of drought stress effects. Bio fertilizers (plant growth promoting rhizobacteria or PGPR and mycorrhiza) can improve plant performance under non-stress and stress conditions. Thererfore, it seems that application of nano silicon and bio-fertilizer can improve wheat yield under water limitation conditions.

    Materials and methods

    In order to study the effects of biofertilizers and nanosilicon on phosphorus uptake, grain yield, and some physiological traits of wheat (Triticum aestivum L.) under withholding irrigation conditions, a factorial experiment was carried out at the research farm faculty of Agriculture and Natural Resources, University of Mohaghegh Ardabili, with three replications during 2018-2019. The area is 38° 15′ N latitude, 48° 15′ E longitude, and 1350 m above mean sea level. Climatically, the area is situated in the semi-arid temperate zone with a cold winter and moderate summer. Factors were included irrigation in three levels (full irrigation as control; moderate water limitation or withholding irrigation at 50% of the heading stage; severe water limitation or withholding irrigation at 50% of the booting stage) based on codes 55 and 43 of the BBCH scale; foliar application of nano silicon (foliar application with water as control, 30 and 60 mg.L-1) and bio-fertilizer (no application as control, mycorrhiza application, both application of flavobacterium and pseudomonas, both application of flavobacterium and pseudomonas with mycorrhiza). Mycorrhiza fungi (mosseae) was purchased from the Zist Fanavar Turan Corporation and soils were treated based on method of Gianinazzi et al. (2001). Psedomunas and flovobacterium were isolated from the rhizospheres of wheat by Research Institute of Soil and Water, Tehran, Iran. For inoculation, seeds were coated with gum Arabic as an adhesive and rolled into the suspension of bacteria until uniformly coated. The strains and cell densities of microorganisms used as PGPR in this experiment were 1×108 colony forming units (CFU). In this study, electrical conductivity, stomatal conductance, leaf fluorescence parameters, phosphorus of root and grain, relative water content, electrolyte leakage, anthocyanins and grain yield of wheat were investigated. Analysis of variance and mean comparisons were performed using SAS ver 9.1 computer software packages. The main effects and interactions were tested using the least significant difference (LSD) test at the 0.05 probability level.

    Results and discussion

    The results showed that application of both flavobacterium and pseudomonas with mycorrhiza and foliar application of 60 mg.L-1 nano silicon under severe water limitation increased 84.32%, 49% and 49.52% of electrolyte leakage, electrical conductivity and minimum fluorescence (F0) respectively, and decreased root and grain phosphorus by 30.67 and 36.05% compared to full irrigation. The highest RWC (92.26%), stomatal conductance (58.86 mmol.m-2.s), anthocyanin (0.0274 µmol.g-1FW), Fm (860), and Fv/Fm (0.909) were obtained at foliar application of 60 mg.L-1 nano silicon, both applications of flavobacterium and pseudomonas with mycorrhiza under normal irrigation. Also, the highest grain yield was obtained with both flavobacterium and pseudomonas with mycorrhiza and foliar application of 30 mg.l-1 nano silicon under normal irrigation. According to the results of this study both the application of biofertilizers and nanosilicon can improve wheat grain yield under water limitation conditions by improving the physiological traits and also the uptake of phosphorus from the soil.

    Conclusion

    Generally, it seems that application of bio fertilizers and nano silicon can be recommended as the proper method for increasing the physiological trait grain yield of wheat under water limitation conditions.

    Keywords: Environmental stresses, nanotechnology, Plant growth promoting rhizobacteria, quantum efficiency of the photosystem II
  • مقایسه شاخص های جوانه زنی، صفات مورفو-فیزیولوژیک و بیوشیمیایی بذور و گیاهچه های گوار و نخود تحت کاربرد سطوح مختلف نانوذرات روی و آهن
    حمیدرضا رمضانی*، مهدی الله رسانی

    به منظور بررسی اثر نانوذرات و غلظت های مختلف آن ها بر مراحل جوانه زنی، رشد و نمو گیاهان زراعی، آزمایش هایی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی بر بذور گوار و نخود در کشت پتری دیش و گلدانی صورت گرفت. در کشت پتری دیش، اثر غلظت های مختلف نانوذرات روی و آهن (شاهد، 100، 200 و 300 میلی گرم بر لیتر) بر شاخص های جوانه زنی بذر و در کشت گلدانی اثرات غلظت های مذکور نانوذرات روی و آهن بر صفات رشدی، فیزیولوژیک و بیوشیمیایی گیاهچه های گوار و نخود بررسی شدند. نتایج آزمایش پتری دیش نشان داد که بیش ترین درصد جوانه زنی، مقاومت ریشه چه و کم ترین زمان رسیده به 50 درصد جوانه زنی تحت برهمکنش نخود × نانوذره آهن×300 میلی گرم بر لیتر حاصل شد. همچنین، بیش ترین سرعت جوانه زنی برای بذور گوار و نخود تحت غلظت 300 میلی گرم بر لیتر نانوذره آهن حاصل شد. نتایج آزمایش گلخانه ای نیز نشان داد که بیش ترین طول ساقه، وزن خشک اندام های هوایی و ریشه برای گیاه گوار تحت غلظت 300 میلی گرم بر لیتر نانوذره روی به دست آمد. همچنین، محتوای کلروفیل a، کلروفیل کل و پروتئین برگ تحت کاربرد 300 میلی گرم بر لیتر نانوذره روی افزایش یافت. از طرفی، میزان کلروفیل b و کاروتنویید ها تحت غلظت 300 میلی گرم بر لیتر نانوذره آهن بیش تر شد. به طور کلی، نتیجه گیری می شود که نانوذرات روی و آهن در محدوده غلظت های 300-100 میلی گرم بر لیتر دارای اثرات مثبتی بر شاخص های جوانه زنی، رشدی، فیزیولوژیک و بیوشیمیایی بذور و گیاهچه های گوار و نخود می باشند.

    کلید واژگان: پروتئین برگ, جوانه زنی بذر, رنگیزه های گیاهی, گوار, نانوتکنولوژی, نخود
    Comparison of germination indices, morpho-physiological and biochemical traits of seeds and seedlings of guar and chickpea under the application of different concentrations of zinc and iron nanoparticles
    Hamid Reza Ramazani *, Mahdi Alahresani

    In order to investigate the effects of nanoparticles and their concentrations on the stages of germination, growth and development of crop plants, experiments were performed using a factorial experiment based on the completely randomized design on guar and chickpea seeds as the Petri dish and pot. In the present study, the effects of different concentrations of zinc and iron nanoparticles (control, 100, 200, and 300 mg.l-1) were examined on seed germination indices in petri dish cultivation and growth, physiological and biochemical traits of the mentioned plants in pot cultivation. The results of the Petri dish experiment showed that the highest percentage of germination, root resistance, and the lowest T50 were obtained under the interaction of chickpeas, iron nanoparticles, 300 mg.l-1. Also, the highest germination rate was obtained for guar and chickpea seeds at a concentration of 300 mg.l-1 of the iron nanoparticle. The results of the pot experiment also showed that the maximum shoot length, dry weight of aerial part and root were achieved for the plant exposed to a concentration of 300 mg.l-1 of zinc nanoparticle. Also, the content of chlorophyll a, total chlorophyll and leaf protein increased by 300 mg.l-1 of zinc nanoparticle. On the other hand, the amount of chlorophyll b and carotenoids increased under a concentration of 300 mg.l-1 of the iron nanoparticle. In general, it is concluded that zinc and iron nanoparticles in the range of concentrations of 100-300 mg.l-1 had positive effects on germination, growth, physiological and biochemical indices of seeds and seedlings of guar and chickpea in these conditions.

    Keywords: Chickpea, Guar, Leaf protein, Nanotechnology, Plant pigments, Seed germination
  • فرناز احمدی نورالدین وند*، رئوف سید شریفی، سید عطالله سیادت، راضیه خلیل زاده

    به منظور ارزیابی اثر محدودیت آبیاری و کاربرد کودهای زیستی و نانوسیلیکون بر عملکرد و برخی ویژگی های بیوشیمیایی گندم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال زراعی  98-1397 اجرا شد. عامل های آزمایشی شامل آبیاری در سه سطح (آبیاری کامل به عنوان شاهد و قطع آبیاری از مرحله 50 درصد سنبله دهی و آبستنی به ترتیب به عنوان محدودیت ملایم و شدید آبی بر اساس کد 55 و 43 مقیاس BBCH)، محلول پاشی نانوسیلیکون (محلول پاشی با آب به عنوان شاهد، 30 و 60 میلی گرم در لیتر به ترتیب معادل 5/22 و 45 میلی گرم در مترمربع) و کودهای زیستی (عدم کاربرد به عنوان شاهد، کاربرد قارچ مایکوریزا (Glomus mosseae)، کاربرد باکتری های فلاوباکتریوم (Flavobacterium) و سودوموناس (Psedumonas Putida strain 186)، کاربرد توام مایکوریزا و باکتری ها) بودند. نتایج نشان داد که بیش ترین فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان و قندهای محلول با کاربرد توام کودهای زیستی و محلول پاشی30 میلی گرم در لیتر نانوسیلیکون تحت شرایط قطع آبیاری در مرحله آبستنی به دست آمد. تحت شرایط آبیاری کامل و عدم کاربرد کودهای زیستی و نانوسیلیکون، فعالیت آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز و پلی فنول اکسیداز و میزان قندهای محلول به ترتیب 78، 49، 64 و 74 درصد در مقایسه با قطع آبیاری در مرحله آبستنی و کاربرد توام کودهای زیستی و محلول پاشی 30 میلی گرم در لیتر نانوسیلیکون کاهش یافت. بیش ترین محتوای پرولین با کاربرد 60 میلی گرم در لیتر نانوسیلیکون (50/9 میکروگرم در گرم وزن تر) و کاربرد توام کودهای زیستی (7/9 میکروگرم در گرم وزن تر) در شرایط قطع آبیاری در مرحله آبستنی (97/10 میکروگرم در گرم وزن تر) به دست آمد. میزان پراکسیدهیدروژن نیز تحت شرایط قطع آبیاری در مرحله آبستنی و عدم کاربرد نانوسیلیکون و کودهای زیستی، به میزان 90 درصد نسبت به کاربرد 60 میلی گرم در لیتر نانوسیلیکون و کاربرد توام کودهای زیستی در شرایط آبیاری نرمال افزایش یافت. بیش ترین عملکرد دانه (4593 کیلوگرم در هکتار) از کاربرد توام کودهای زیستی و 30 میلی گرم در لیتر نانوسیلیکون در شرایط آبیاری کامل به دست آمد. نتایج این مطالعه نشان داد که کاربرد توام کودهای زیستی و نانوسیلیکون به واسطه بهبود ویژگی های بیوشیمیایی گیاه، می تواند عملکرد دانه گندم را تحت شرایط محدودیت آبی افزایش دهد.

    کلید واژگان: آنتی اکسیدان ها, پراکسید هیدروژن, قطع آبیاری, قندهای محلول, نانوتکنولوژی
    Farnaz Ahmadi Nouraldinvand *, Raouf Seyed Sharifi, Seyed Ataollah Siadat, Razieh Khalilzadeh

    To study the effect of water limitation and application of bio-fertilizer and nanosilicon on yield and some biochemical characteristics of wheat, a factorial experiment was carried out in a randomized complete block design with three replications in the research field of Faculty of Agriculture and Natural Resources, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran, in 2018-2019. Experimental factors were included irrigation in three levels (full irrigation as control and irrigation cut-off at 50% of booting and heading stages, based on codes 55 and 43 of the BBCH scale, as moderate and severe water limitation, respectively,), foliar application of nano-silicon (water spraying as control, 30 mg/L or 22.5 mg/m2  and 60 mg/L or 45 mg/m2 nano-silicon) and bio-fertilizer (no application as control, application of mycorrhiza (Glomus mosseae), application of flavobacterium + pseudomonas strain 186, combined application of mycorrhiza and flavobacterium + pseudomonas). The results showed that the highest antioxidant enzymes activity and soluble sugars were obtained by combined application of bio-fertilizers and foliar application of 30 mg/L nano-silicon under the condition of irrigation limitation at booting stage. Under full irrigation condition and non-application of bio-fertilizers and nano-silicon, the activity of catalase, peroxidase and polyphenol oxidase enzymes and soluble sugar content decreased 78, 49, 64 and 74 percent, respectively, compared to severe water limitation at booting stage and combined application of bio-fertilizers and 30 mg/L nano-silicon. Maximum proline content was also obtained by foliar application of 60 mg/L nano-silicon (9.50 µg/g FW) and combined application of bio-fertilizers (9.70 µg/g FW) under severe stress conditions (10.97 µg g Fw-1). Hydrogen peroxide (H2O2) content under severe water limitation at booting stage and non-application of bio-fertilizers and nano-silicon was 90% higher than the application of 60 mg/L nano-silicon and combined application of bio-fertilizers under full irrigation condition. The highest grain yield (4593 kg/ha) was obtained from the foliar application of 30 mg/L nano-silicon and combined application of bio-fertilizers under full irrigation conditions. The results of current study showed that the combined application of bio-fertilizers and nano-silicon can increase wheat grain yield under water limitation conditions by improving plant biochemical characteristics.

    Keywords: Antioxidant, irrigation withholding, Hydrogen peroxide, Nanotechnology, Soluble Sugars
  • مسلم حیدری*، سید محسن موسوی نیک، نوشین میر

    کاربرد بی رویه کودهای شیمیایی موجب آلودگی خاک و منابع آب سطحی و زیرزمینی شده است. به این منظور آزمایشی با هدف بررسی امکان کاهش آلودگی آب های سطحی به نیترات و هم چنین تاثیر نیتروژن بر ویژگی های کمی و کیفی لوبیا به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی همدان در سال زراعی 94-93 به صورت گلدانی به اجرا در آمد. عامل اول شامل چهار نوع کود نیتروژن دار، X1 (زیولیت- EN)، X2 (زیولیت- AcAcEN)، X3 (زیولیت-HED)، X4 (کود اوره) و  X0(نمونه شاهد- عدم استفاده از کود) و عامل دوم دو گونه لوبیا شامل لوبیا قرمز (Phaseolus vulgarize L.) رقم درخشان و لوبیا چشم بلبلی (Vigna unguiculata L.) از ژنوتیپ 29005 بودند. کاربرد نانو کودهای زیولیت عامل دار شده باعث کاهش آب شویی نیترات از واحدهای آزمایشی (گلدان ها) شدند. در این میان، کود زیولیتی X3 توانست در مقایسه با کود اوره، آب شویی نیترات را 48 درصد کاهش دهد. مقدار نیتروژن خاک در گلدان حاوی کود X3، 115/0 قسمت در میلیون بود و در مقایسه با تیمار کود اوره 30 درصد حفظ و نگهداری این عنصر را درخاک بهبود بخشید. کود زیولیت X3 توانست باعث بهبود ویژگی های رشد در گیاه لوبیا شود. بر این اساس کود X3، موجب افزایش شاخص های کلروفیل، پروتئین و عملکرد دانه به ترتیب به میزان 44، 64 و 56 درصد در مقایسه با تیمار شاهد شد. به طورکلی کاربرد نانوزیولیت های عامل دار شده نقش مفیدی در کاهش آب شویی نیترات و بهبود خصوصیت های کمی و کیفی گیاه لوبیا دارد.

    کلید واژگان: حبوبات, عملکرد دانه, نانو فناوری, نیتروژن
    Moslem Heydari *, Seyed Mohsen Mousavi Nik, Nooshin Mir

    Excessive use of chemical fertilizers has caused contamination of soil as well as surface and groundwater resources. For this purpose, an experiment has been conducted to investigate the possibility of reducing surface water pollution with nitrate and also the effect of nitrogen on quantitative and qualitative characteristics of beans as a factorial based on completely randomized design (CRD) with four replications in Hamadan Agricultural and Natural Resources Research Center between 2013 and 2014. The first factor includes four types of nitrogen fertilizers, X1 (zeolite - EN), X2 (zeolite - AcAcEN), X3 (zeolite - HED), X4 (urea fertilizer), and X0 (control sample - no fertilizer use) and the second one involves two bean species, namely red beans (Phaseolus vulgarize L.) of Derakhshan cultivar and genotype 29005 of Cowpea (Vigna unguiculata L.). Applying functionalized zeolite nanofertilizers reduces nitrate leaching from the experimental units (pots). Meanwhile, zeolite X3 fertilizer is capable of reducing nitrate leaching by 48% in comparison with urea fertilizer. The amount of soil nitrogen in pots, containing X3 fertilizer, is 0.115 ppm and, compared to the urea fertilizer treatment, it improves this element’s maintenance in the soil by 30%. Accordingly, X3 fertilizer increases chlorophyll, protein, and grain yield by 44%, 64%, and 56%, respectively, in comparison with the control. In general, the application of functionalized nano zeolites has a beneficial role in reducing nitrate leaching and improving the quantitative and qualitative characteristics of bean plants.

    Keywords: Cereals, Clinoptilolite, Nanotechnology, nitrogen, Seeds
  • محمد نیکبخت، محمود سلوکی، مهدی آران*
    این پژوهش با هدف بررسی اثرات تغذیه برگی عنصر نیتروژن از منابع نانوکود و کود شیمیایی اوره بر ویژگی های کمی و کیفی هندوانه ابوجهل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و با سه تکرار در پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل در سال 1398 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل محلول پاشی نانوکود نیتروژن (1 و دو در هزار)، کود اوره (1 و 2 درصد) و شاهد بود. نتایج نشان داد که تغذیه برگی نیتروژن تاثیر معنی داری بر عملکرد و تعداد میوه در هر بوته و طول شاخه داشت، درصورتی که تاثیری بر میانگین وزن، طول و قطر میوه نداشت. بیش ترین میزان عملکرد در تیمار نانوکود نیتروژن با غلظت دو در هزار (08/961 گرم) و کود اوره 2 درصد (66/864 گرم) و بیش ترین تعداد میوه در هر بوته (12 عدد) در تیمار نانوکود نیتروژن با غلظت دو در هزار به دست آمد. بیش ترین میانگین وزن صد بذر و پروتئین بذر در اثر تغذیه برگی نانوکود نیتروژن با غلظت دو در هزار و کود اوره 2 درصد حاصل شد. میزان فنل بذر، کربوهیدرات محلول بذر و درصد روغن با اعمال تیمارهای نیتروژن نسبت به شاهد کاهش یافت. محلول پاشی نیتروژن موجب افزایش غلظت نیتروژن برگ شد، درحالی که تاثیری بر غلظت عناصر فسفر، پتاسیم و روی برگ نداشت. با توجه به این که در اکثر صفات کمی و کیفی موردبررسی در این پژوهش کاربرد نانوکود نیتروژن با غلظت دو در هزار نسبت به سایر تیمارها نتایج بهتری را نشان داد، می توان این تیمار را به منظور کاهش هزینه های اقتصادی و آلودگی زیست محیطی توصیه نمود.
    کلید واژگان: پروتئین بذر, تعداد میوه, عملکرد, کربوهیدرات محلول, نانوتکنولوژی
    Mohamad Nikbakht, Mahmood Solouki, Mehdi Aran *
    In order to study the effects of foliar application of nitrogen with nano-and urea chemical fertilizers on quantitative and qualitative characteristics of bitter apple, an experiment has been conducted in a randomized complete block design with three replications at the Agricultural Institute, University of Zabol during 2019.Theexperimental treatment includes foliar application of nano-N (1000 and 2000 mg/l), urea (1% and 2%), and control. Results show that foliar application of N has had a significant effect on yield and number of fruit per bush, and shoot length, whereas it has had no effect on fruit average weight, fruit length and diameter. The highest yield per bush belongs to nano-N at 2000 mg/l concentration (961.08g) and urea at 2% concentration (864.66g) and, the highest amount of fruit number per bush (12) is found in nano-N at 2000 mg/l concentration. The highest weight of 100 seeds and seed protein are obtained from the foliar application of nano-N at concentration of 2000 mg/l and urea at 2% concentration. Seed phenol content, seed soluble carbohydrates, and oil percentage have been reduced by applying nitrogen treatments to the control. Foliar application of N has increased leaf N concentration, while having no effect on the leaf concentrations of P, K, and Zn. Given that in most measured quantitative and qualitative traits, the application of nano-N fertilizer at 2000 mg/l concentration shows better results than other treatments, this treatment can be recommended to reduce economic and environmental costs.
    Keywords: Fruit number, Nanotechnology, seed protein, Soluble carbohydrate, yield
  • V. N. Onyia, U. P. Chukwudi *, V. C. Ogwudu, A. I. Atugwu, S. C. Eze, C. O. Ene, S. Umeh
    Nine tomato genotypes (‘NACGRAB-1’, ‘NACGRAB-2’, ‘NACGRAB-3’, ‘NACGRAB-4’, ‘NACGRAB-5’, ‘NACGRAB-6’, ‘NACGRAB-7’, ‘NACGRAB-8’and ‘NACGRAB-9’) from the National Centre for Genetic Resources and Biotechnology (NACGRAB), Ibadan, Nigeria; with four commercial varieties (‘Petomech’, ‘Uc 82B’, ‘Yolince’ and ‘Derica’) and two landraces (‘Ekwunato’ and ‘Tomato Mmiri’) were evaluated for their agronomic performance in a derived savannah region. Morphological and floral data were collected on them. At maturity, forty tomato fruits, each from five selected genotypes, were immersed in 0.1, 0.2, and 0.3 g L-1 AgNO3 varying concentrations of silver/neem (Azadirachta indica) solutions and a control to study the storability of the fruits. During storage, number of days to 10, 50, and 100% fruit rot incidences were monitored on the treated fruits. ‘NACGRAB-7' took the longest number of days to 10, 50, and 100% fruit rot and was significantly different from the other genotypes. The lowest number of days to fruit rot was obtained from 'NACGRAB-6'. Solution-B containing (8 g L-1 neem extract plus 0.2 g L-1 AgNo3) had the highest number of days to 10 and 50% fruit rot. The fruits that were not treated rotted faster than the treated fruits.
    Keywords: Azadirachta indica, Fruit rot, Fruit storability, Nanotechnology, Silver neem solution
  • امیرعباس رستمی اجیرلو، ابراهیم امیری *
    به منظور بررسی تاثیر نانو کود پتاسیم بر رشد سویا در شرایط قطع آبیاری، آزمایشی در سال های 1394 و 1395 به صورت کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دشت مغان انجام گردید. عامل اصلی شامل چهار سطح قطع آبیاری آبیاری نرمال، قطع آبیاری در طول رشد رویشی، قطع آبیاری در طول گل دهی و قطع آبیاری در طول پر شدن دانه و فاکتور فرعی شامل سه سطح نانو کود پتاسیم پنج، 10 و 15 کیلوگرم در هکتار بودند. نتایج نشان داد که در تمامی مراحل قطع آبیاری مصرف نانو کود پتاسیم موجب تخفیف اثر تنش خشکی شد. به طوری که بیشترین مقدار عملکرد و اجزاء آن در تیمار شاهد و تحت تاثیر قطع آبیاری با مصرف 15 کیلوگرم در هکتار نانو کود پتاسیم حاصل شد. همچنین، بالاترین مقادیر ارتفاع بوته (66 سانتی متر)، فاصله اولین غلاف از زمین (20 سانتی متر)، تعداد برگ در هر بوته (345) و تعداد شاخه های جانبی (66/19) در تیمار آبیاری نرمال با مصرف 15 کیلوگرم نانو کود پتاسیم به دست آمد و کمترین آنها در تیمار قطع آبیاری در طول رشد رویشی با مصرف پنج کیلوگرم نانو کود پتاسیم حاصل شد. علاوه بر این، درصد روغن و پروتئین دانه به شدت تحت تاثیر تنش خشکی به ویژه قطع آبیاری در مرحله پر شدن دانه قرار گرفتند. با توجه به نتایج می توان بیان کرد که با مصرف 15 کیلوگرم در هکتار از نانو کود پتاسیم می توان از اثرات ناشی از تنش خشکی بر عملکرد را به ویژه در مرحله پر شدن دانه در گیاه سویا به مقدار 15 درصد کاهش داد.
    کلید واژگان: تنش خشکی, دانه روغنی, رشد, عملکرد, فناوری نانو
    Abasalt Rostami Ajirloo, Ebrahim Amiri *
    In order to investigate the effect of potassium nano fertilizer on soybean growth under cutting irrigation condition, an experiment was carried out as split plots arrangement based on completely randomized block design with three replications in Moghan plain at 2015 and 2016 cropping seasons. The main factor included four levels of irrigation normal irrigation, cutting irrigation during vegetative phase, cutting irrigation during flowering phase and cutting irrigation during grain filling phase and a sub factor included three levels of potassium nano fertilizer five, 10 and 15 kg per hectare. The results showed that at all stages of irrigation, the use of potassium nano fertilizer reduced the effect of drought stress. So that the greatest seed yield and yield components under normal irrigation and off-irrigation conditions were obtained with use of 15 kg / ha of potassium nano fertilizer. Also, the highest plant height (66 cm), the distance between the first pod of ground (20 cm), number of leaves per plant (345) and the number of lateral branches (19.66) in normal irrigation treatment with consumption 15 kg of potassium nano fertilizer was obtained and the least of them was obtained in irrigation cut during vegetative phase with use of 5 kg/ha of potassium nano fertilizer. According to the results, it can be concluded that using 15 kg / ha of potassium nano fertilizer can reduce the effects of drought stress on yield, especially in seed filling stage in soybean plant, by 15%.
    Keywords: Drought strees, growth, Nanotechnology, Oil seed, yield
  • موسی سلگی، مینا تقی زاده
    میخک یکی از مهم ترین و پر مصرف ترین گل های شاخه بریدنی جهان می باشد. در این پژوهشاثر کیتوزان، نانوذرات نقره سبز و اسانس تیمول در سه سطح 25 ، 50 و 100 میلی گرم در لیتر در مقایسه با ترکیب متداول نیترات نقره و شاهد (ساکارز 2 درصد) بر عمر گلجایی میخک رقم «WhiteLiberty» بررسی شد. تمامی تیمارها حاوی دو درصد ساکارز بودند. گل های شاخه بریدنی به مدت 24 ساعت در تیمارها قرار گرفتند و پس از آن با آب مقطر جایگزین شدند. آزمایش به صورت طرح به طور کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. صفات مورد ارزیابی شامل عمر گلجایی، وزن تر نسبی (در روزهای 2، 3، 4، 7، 9 و 10)، میزان جذب محلول (در روزهای 1، 2، 3، 4، 7، 8، 9 و 10)، نشت یونی گلبرگ ها (روز 11) و میزان کلروفیل برگ ها (در روزهای 2، 4 و 8) بود. نتایج نشان داد کهتیمارهای مختلف بر میزان عمر گلجایی میخک اثر معنی دار دارند و به ترتیب تیمارهای تیمول 25 (با 13 روز)، نانوذرات 25 (با 5/12 روز) و کیتوزان 25 (3/12 روز) دارای بیشترین عمر گلجایی در مقایسه با شاهد بودند. در ضمن تاثیر تیمارهای مختلف بر میزان وزن تر نسبی و میزان جذب آب در روزهای مورد ارزیابی معنی دار گردید اما بر میزان کلروفیل برگ ها معنی دار نگردید.
    کلید واژگان: نانوفناوری, میخک, عمر گلجایی
    Mousa Solgi, M. Taghizadeh
    Background And Objectives
    Carnation (Dianthus caryophyllus) is one of the most important and consumption cut flowers in the world. Carnation cut flowers are sensitive to microbial contaminations at the stem end or in the vase solutions that make their vase life shorter. Numerous studies have reported that three genera of bacteria are the main bacteria which were recognized in the preservative solution of cut flowers. Nowadays, the finding of new compounds as alternatives to common chemicals is important in postharvest of cut flowers. The aim of this study was to investigate the effects of new compounds including chitosan, thymol and green silver nanoparticles on vase life of cut carnation flowers.
    Material and
    Methods
    The effects of green silver nanoparticles (25, 50 and 100 mg L-1), thymol (25, 50 and 100 mg L-1) and chitosan (25, 50 and 100 mg L-1) were investigated against of silver nitrate (25, 50 and 100 mg L-1) and control (2% sucrose) on vase life of carnation cut flowers "White Liberty", in this research. All treatments included 2% sucrose. Cut flowers were held in treatments for 24 hours, then replaced with distilled water. The experiment was carried out as completely randomized design with three replications. Evaluated characteristics were vase life, relative fresh weight (on days 2, 3, 4, 7, 9 and 10), solution uptake (on days 1, 2, 3, 4, 7, 8, 9 and 10), ion leakage of petals (on day 11) and chlorophyll contents (on days 2, 4 and 8).
    Results
    Results showed that the effects of different treatments on vase life were significant and thymol 25 (13 days), green silver nanoparticles and chitosan 25 (12.5 days) had the highest vase life in comparison with control. The effects of different treatments on relative fresh weight and solution uptake were significant in the evaluated days. Although, the chlorophyll content of leaves and ion leakage of petals were not significant.
    Discussions
    In the present study, it was found that pulse treatment by chitosan, thymol and green silver nanoparticles (25 mg L-1) significantly increased the vase life of cut carnations cv. "White Liberty". The presence of two sections of sucrose as nutrition source and antimicrobial agents seems to be necessary for carnation cut flowers. The antimicrobial effects of these compounds have been demonstrated in several studies. The application of thymol and chitosan as non-toxic compounds in the preservative solutions showed positive prospects for using these in extending carnation cut flowers.
    Keywords: Nanotechnology, Carnation, Vase life
  • Ali Jasemnejad, Payam Moaveni *
    Nanoparticles of titanium increase cell growth by improvement of photosynthetic and nitrogen metabolism and therefore, caused an increasing in weight of the plant. This re-search was conducted to evaluate seed yield and biochemical traits of bread wheat affected by different levels of titanium dioxide Nanoparticles in Ahvaz region, Khuzestan province, located at southwestern Iran by factorial experiment based on randomized complete blocks design with four replications during 2011-2012 growing season. The factors consisted of foliar application of titanium dioxide Nanoparticles at three growth stages (S1: Tillering, S2: Stem elongation, S3: Ripening) and different concentrations of titanium dioxide at five levels (C1: 0.01; C2: 0.03; C3: 0.05; C4: 0.07% titanium dioxide Nanoparticles and C5: 0.06% non-Nano particles of titanium dioxide or Bulk type). The results of analysis of variance indicated that the effect of spraying at different growth stage (except on harvest index and proline) and different concentration of titanium dioxide (except for proline) was significant on all measured traits. Mean comparison result showed the highest seed yield, its components and biochemical traits (expect malon di aldehyde) was achieved in 0.05% concentration at stem elongation stage, but the 0.07% concentration had a lower effect than other concentrations. It should be expected that higher concentrations of nanoparticles have inhibitory or neutral effects on growth trend.
    Keywords: Catalase, nanotechnology, Phenology, Proline
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال