به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "sugar yield" در نشریات گروه "زراعت"

تکرار جستجوی کلیدواژه «sugar yield» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • مهدی حسنی*، پیمان نوروزی، جمشید سلطانی، علی جلیلیان، مژده کاکوئی نژاد، جواد رضائی، سعید دارابی، داریوش طالقانی، سید باقر محمودی، حمزه حمزه، علی صارمی راد
    بیماری های ریزومانیا و نماتد سیستی از چالش‎های مهم زراعت چغندرقند در ایران و جهان محسوب می‏ شوند. کارآمدترین و ساده ترین روش برای کاهش خسارات ناشی از این بیماری ها، استفاده از ارقام مقاوم است. در این راستا، رقم حسنا پس از بررسی های متعدد مقدماتی و پیشرفته، در نتیجه تلاقی میان یک لاین اینبرد گرده افشان حاصل از جمعیت SB27 که حامل ژن های مقاومت به ریزومانیا و نماتد سیستی بود، با یک پایه مادری سینگل‎کراس منوژرم به دست آمد. برای ارزیابی عملکرد این رقم، آزمون تعیین ارزش زراعی و مصرف در همدان، مشهد، شیراز و میاندوآب تحت شرایط آلوده به ریزومانیا و در کرج تحت شرایط عاری از آلودگی، انجام شد. به‎طور هم زمان، مقاومت هیبریدها نسبت به نماتد سیستی در قالب آزمایش دیگری تحت شرایط کنترل شده (گلخانه) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاکی از برتری رقم حسنا با متوسط عملکرد شکر سفید 11/52 تن در هکتار نسبت به رقم شاهد خارجی آذر (11/36 تن در هکتار) و ارقام شاهد داخلی شکوفا و آرتا (به‏ ترتیب 10/19 و 10/12 تن در هکتار) با اختلاف آماری معنی دار در سطح احتمال پنج درصد بود، اما با رقم شاهد خارجی روزیر (12/02 تن در هکتار) اختلاف آماری معنی داری نداشت. حسنا، یک رقم دیپلوئید منوژرم، مقاوم به بیماری های ریزومانیا و نماتد سیستی و مناسب کشت بهاره در مناطق مختلف کشور است. علاوه‎ بر مقاومت به بیماری، از دیگر ویژگی‎های بارز این رقم می‎توان به پتانسیل عملکرد شکر بالای آن اشاره کرد.
    کلید واژگان: بیماری ویروسی, تست کراس, عملکرد شکر, غربال ژرم پلاسم
    M. Hassani *, P. Norouzi, J. Soltani, A. Jalilian, M. Kakoueinezhad, J. Rezaei, S. Darabi, D. Taleghani, S. B. Mahmoudi, H. Hamzeh, A. Saremirad
    Sugar beet cultivation faces significant challenges from diseases such as rhizomania and cyst nematode, both in Iran and globally. The most effective and straightforward approach to mitigate the damage caused by these diseases is the use of resistant varieties. The Hosna cultivar was developed after extensive preliminary and advanced research. This variety was produced by crossing a pollinator inbred line from the SB27 population, which carried resistance genes for both rhizomania and cyst nematode, with a monogerm single cross maternal line. A value-for-cultivation and use (VCU) test was conducted in Hamadan, Mashhad, Shiraz, and Miandoab under rhizomania-infected conditions and in Karaj under non-infected conditions to evaluate this variety's performance. Simultaneously, the resistance of the hybrids to cyst nematode was evaluated in another experiment under controlled conditions (greenhouse). The results showed the superior performance of Hosna cultivar, which produced an average white sugar yield of 11.52 tha-1, outperforming the foreign control variety Azare (11.36 tha-1) and the domestic control varieties Shokoufa and Arta (10.19 and 10.12 tha-1, respectively). However, no significant difference was found between Hosna and the foreign control Rosier (12.02 tha-1). Hosna is a diploid monogerm cultivar, resistant to both rhizomania and cyst nematode, and suitable for spring cultivation across various regions of the country. In addition to its disease resistance, this cultivar has a high potential for sugar yield.
    Keywords: Germplasm Screening, Sugar Yield, Testcross, VIRAL DISEASE
  • Dariush Fathollah Taleghani *, Hamed Mansouri, Mehdi Sadeghi-Shoae, Hamid Noshad, Majid Moharamzadeh
    To evaluate the effect of nitrogen (N) fertilization rate on quantitative and qualitative characteristics of drip-irrigated sugar beet, a two-year field experiment was carried out in two areas of Iran including Karaj and Moghan. Four different amounts of N fertilizer (no applied (N0), optimum rate (N100), 75% (N75) and 50% (N50) of optimum rate) and four varieties included two European varieties (Rosire and Flores) and two Iranian varieties (Pars and Ekbatan) were experimental treatments. The results in Moghan showed that the highest values of root and sugar yield were related to N75 by 74.09 and 9.13 t ha-1, respectively. Flores and Rosier had greater sugar yield than Pars and Ekbatan varieties in both locations. Our findings in Karaj demonstrated that SC decreased with increasing N rate, however there was no significant difference among nitrogen levels in SC in Moghan. N application rate had no significant influence on content of the non-sugar impurities in both areas except K concentration. As data, European varieties contained lower non-sugar substances and higher root quality than Iranian varieties. In addition, greater nitrogen use efficiency (NUE) was gained in European varieties compared to Iranian varieties. Increasing N application rate also caused to decrease in NUE under two area conditions. The greatest NUE occurred by no application of N fertilizer as 46.13 and 45.35 kg sugar kg-1 N in Moghan and Karaj, respectively. In general, N fertilizer consumption can be reduced to 75% of the recommended N rate under the drip irrigation system that is developing in the country.
    Keywords: Drip-Irrigated, Nitrogen Use Efficiency, Sugar Yield, Variety
  • Hashem Salehi *
    BACKGROUND
    The application of paclobutrazol as a growth stimulant not only increases the cold tolerance of sugarcane but also enhances its yield.
    OBJECTIVES
    To investigate the effect of different concentrations of paclobutrazol in enhancing winter tolerance of sugarcane variety CP48-103 this study was carried out.
    METHODS
    Current research was done during the 2013 cropping season according randomized complete block design (RCBD) with three replications. The studied treatments were as control group (untreated(, burning of cold-damaged shoots, harvesting cold-damaged shoots without hormone consumption, harvesting cold-damaged shoots and spraying with a solution of 100 mg.lit-1 paclobutrazol, harvesting cold-damaged shoots and spraying with a solution of 150 mg.lit-1 paclobutrazol, spraying solution on cold-damaged shoots with a concentration of 100 mg.lit-1 paclobutrazol, spraying solution on cold-damaged shoots with a concentration of 150 mg.lit-1 paclobutrazol.
    RESULT
    The highest chlorophyll content, measured at 40 (Spad), was observed in harvesting cold-damaged shoots and spraying with a solution of 150 mg.lit-1 paclobutrazol. Among the treatments, the highest amount of syrup (with an average of 31%) was observed in the treatment of burning of cold-damaged shoots, while the lowest amount (with an average of 28%) was found in the treatment of harvesting cold-damaged shoots without hormone consumption. The sucrose percentage displayed a significant increase from October 15 to October 30 in different treatments. This indicates that the sucrose content in the sugarcane increased during this period across all treatments. The burning treatment resulted in the lowest percentage of sucrose, with an average of 11%. The percentage of extractable sugar reached its peak on December 6 and across different treatments, the highest amount of extractable sugar (with an average of 8.5%) was obtained from treatment involving the harvesting cold-damaged shoots and spraying with a solution of 150 mg.lit-1 paclobutrazol. In terms of stem yield, the highest and lowest values (with an average of 59800 and 51280 kg.ha-1, respectively) were recorded in treatment of harvesting cold-damaged shoots and spraying with a solution of 150 mg.lit-1 paclobutrazol and control treatment, respectively.
    CONCLUSION
    The treatment involving the application of paclobutrazol significantly increased the stem yield of sugarcane compared to the control treatment.
    Keywords: Brix, Chlorophyll, phosphorus, Sucrose, Sugar yield, Syrup purity
  • Hashem Salehi, Tayeb Sakinejad *
    BACKGROUND
    The application of paclobutrazol as a growth stimulant not only increases the cold tolerance of sugarcane but also enhances its yield.
    OBJECTIVES
    To investigate the effect of different concentrations of paclobutrazol in enhancing winter tolerance of sugarcane variety CP48-103 this study was carried out.
    METHODS
    Current research was done during the 2013 cropping season according randomized complete block design (RCBD) with three replications. The studied treatments were as control group (untreated(, burning of cold-damaged shoots, harvesting cold-damaged shoots without hormone consumption, harvesting cold-damaged shoots and spraying with a solution of 100 mg.lit-1 paclobutrazol, harvesting cold-damaged shoots and spraying with a solution of 150 mg.lit-1 paclobutrazol, spraying solution on cold-damaged shoots with a concentration of 100 mg.lit-1 paclobutrazol, spraying solution on cold-damaged shoots with a concentration of 150 mg.lit-1 paclobutrazol.
    RESULT
    The highest chlorophyll content, measured at 40 (Spad), was observed in harvesting cold-damaged shoots and spraying with a solution of 150 mg.lit-1 paclobutrazol. Among the treatments, the highest amount of syrup (with an average of 31%) was observed in the treatment of burning of cold-damaged shoots, while the lowest amount (with an average of 28%) was found in the treatment of harvesting cold-damaged shoots without hormone consumption. The sucrose percentage displayed a significant increase from October 15 to October 30 in different treatments. This indicates that the sucrose content in the sugarcane increased during this period across all treatments. The burning treatment resulted in the lowest percentage of sucrose, with an average of 11%. The percentage of extractable sugar reached its peak on December 6 and across different treatments, the highest amount of extractable sugar (with an average of 8.5%) was obtained from treatment involving the harvesting cold-damaged shoots and spraying with a solution of 150 mg.lit-1 paclobutrazol. In terms of stem yield, the highest and lowest values (with an average of 59800 and 51280 kg.ha-1, respectively) were recorded in treatment of harvesting cold-damaged shoots and spraying with a solution of 150 mg.lit-1 paclobutrazol and control treatment, respectively.
    CONCLUSION
    The treatment involving the application of paclobutrazol significantly increased the stem yield of sugarcane compared to the control treatment.
    Keywords: Brix, Chlorophyll, phosphorus, Sucrose, Sugar yield, Syrup purity
  • حسین سعیدآبادی*، غلامرضا افشارمنش، محمدحسن شیرزادی، سعید صادق زاده حمایتی

    دو آزمایش جداگانه طی سال های 96-95 و 97-96 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات شهید مقبلی شهرستان جیرفت انجام شد. در آزمایش اول ابتدا اثرات روش کاشت شامل کاشت مستقیم و نشایی بر رقم های مختلف چغندرقند شامل پالما، شریف و مراک مورد بررسی قرار گرفت و سپس در آزمایش دوم از بین ارقام مورد بررسی آزمایش اول، رقم با عملکرد بالا (مراک) انتخاب شد. همچنین اثرات زمان آبیاری (که بر اساس 50، 70 و 90 درصد نیاز آبی صورت گرفت) و روش های کاشت (مستقیم و نشایی) بر عملکرد کمی و کیفی آن مورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش اول بالاترین میزان ماده خشک ریشه، درصد قند قابل استحصال، درصد قند، وزن ریشه، طول ریشه، وزن تر اندام هوایی، عملکرد ریشه و قند از رقم مراک و روش کاشت نشایی به دست آمد. نتایج آزمایش دوم نشان داد زمان آبیاری بر اساس 70 درصد نیاز آبی منجر به دستیابی به عملکرد ریشه و قند بیشتر همراه با بهبود چشمگیر کارایی مصرف آب گردید. همچنین از آنجایی که کاشت نشایی موجب بهبود عملکرد ریشه و قند شد، بنابراین کاشت نشایی همراه با آبیاری در زمان 70 درصد نیاز آبی جهت دستیابی به عملکرد مطلوب ریشه و شکر توصیه می گردد.

    کلید واژگان: چغندرقند, درصد قند قابل استحصال, عملکرد قند, نیاز آبی
    Hosein Saeidabadi *, Gholamreza Afsharmanesh, Mohammad Hasan Shirzadi, Saeed Sadeghzadeh Hemayati

    Two separate trials were conducted as a factorial design based on randomized complete block design with three replications at the Shahid Moghbeli Agricultural Research Center in Jiroft, Iran in two cropping seasons (2016-17 and 2017-18). In the first trial, the effects of planting method including direct planting and transplanting on different sugar beet cultivars including Palma, Sharif, and Merak were evaluated, and then in the second trial, among studied cultivars, a high yield cultivar (Merak) was selected. Also, the effect of irrigation time (based on 50, 70, and 90% of water requirement) and planting methods on its quantitative and qualitative yield were evaluated. In the first trial, the highest root dry matter, extraction coefficient of sugar, sugar content, root weight, root length, fresh leaf weight, root yield and sugar yield were obtained for Merak cultivar and transplanting. The result of the second trial showed that the irrigation time based on 70% of water requirement led to the highest root and sugar yield along with a significant improvement in water use efficiency. In addition, as transplanting improved root yield and sugar yield, therefore, transplanting method with irrigation at the time of 70% of water requirement is recommended to obtain optimal root yield and sugar yield.

    Keywords: sugar beet, percentage of extractable sugar, Sugar yield, Water requirement
  • Mohamad Reza Dadnia *
    BACKGROUND
    Balanced supply of essential nutrients is one of the most important factors in increasing crop yields. Copper (Cu) is one of eight essential plant micronutrients and is required for many enzymatic activities in plants and for chlorophyll and seed production.
    OBJECTIVES
    These field results were used to estimate salt stress direct effects and improved methods for high production in saline soils with affected by micro nutrients.
    METHODS
    Current study was done according split plot design during 2020 and 2021 in sweet sorghum. Plants were Irrigated by saline water with different Electrical Conductivity |EC = 2 (Tl), 3 (T2), 4 (T3) milimohs cm-1 and control (T4)| in main plots and copper foliar spray |0 (C0), 0.20 (C1) and 0.40 (C2) kg net Cu ha-1| belonged to sub plots at stem elongation stage.
    RESULT
    The response of sweet sorghum to salt stress was statistically evaluated with affected by Cu and showed a significant difference in all traits but no differ in either year. Results from this analysis indicated that adding 0.40 kg net Cu ha-1 did significantly increase forage yield, sugar yield and ethanol yield; however, the increase in these traits did impact the overall silage quality expressed in estimated ethanol per litter per hectare. Compared forage and sugar yield exhibited significantly that C2 could enhance crop ability to Na in which decrease of sugar yield and plant weight was only 19.2% and 24.29% in 2013 and 17.7% and 25.52% in 2014 respectively, in T3 compared to T4.
    CONCLUSION
    The key findings of this study can support the hypothesis that Cu can stimulate acclimation process in crops in saline lands which cause high ethanol fermentation and biomass production in sweet sorghum.
    Keywords: Ethanol, Forage, Salinity, Stress, Sugar yield
  • دلیر فیاضی پور*، غلام علی اکبری، ایرج الله دادی، فاطمه امینی، مرجان السادات حسینی فرد

    پژوهش حاضر به منظور بررسی امکان کشت و کاربرد سایکوسل بر برخی ویژگی های بیوشیمیایی و عملکرد کیفی و کمی دو رقم چغندرقند (9597 و سوپریما)، انجام گرفت. به همین منظور، آزمایشی در سال زراعی 95-1394 در مزرعه تحقیقاتی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران به صورت کرت خردشده فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. در این آزمایش تاریخ کاشت به عنوان فاکتور اصلی (10 مهرماه و 30 مهرماه) و ترکیب تصادفی ارقام چغندرقند (9597 و سوپریما) و محلول پاشی سایکوسل (1000 میلی گرم بر لیتر و شاهد (عدم مصرف)) به عنوان فاکتورهای فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که در بین تاریخ های کاشت، بیش ترین درصد بولتینگ (58/54 درصد) و محتوای سدیم (معادل 16/9 میلی اکی والان در 100 گرم خمیر چغندرقند) تحت تاریخ کاشت 10 مهرماه و بیش ترین مقادیر در صفات عملکرد ریشه 15/26 تن در هکتار و عملکرد قند خالص معادل 44/1 تن بر هکتار، تحت تاریخ کاشت 30 مهرماه به دست آمد. هم چنین، بیش ترین مقادیر در صفات موردبررسی (به غیر از درصد ساقه روی (بولتینگ) و محتوای سدیم خمیر چغندرقند)، با کشت رقم سوپریما و تحت محلول پاشی سایکوسل به دست آمد. به طورکلی، بهترین شرایط جهت به دست آوردن مناسب ترین عملکرد ریشه و قند در منطقه مورد پژوهش، تاریخ کاشت 30 مهر، رقم سوپریما و محلول پاشی 1000 میلی گرم بر لیتر سایکوسل انتخاب شدند و به منظور کشت چغندرقند در منطقه پاکدشت توصیه می شود.

    کلید واژگان: تاریخ کاشت, رقم سوپریما, رقم 9597, ساقه روی, عملکرد شکر
    Dalir Fayazipour *, GholamAli Akbari, Iraj Allah Dadi, Fatemeh Amini, Marjan Alsadat Hoseinifard

    This study attempts to evaluate the effects of planting date and spraying CCC on some biochemical characteristics and qualitative and quantitative yield of sugar beet. It has conducted an experiment, using a Split factorial based on randomized complete block design with three replications in 2015-2016 growth season in field experiment of university of Abourayhan, Tehran University. The treatments include planting date (2nd of October and 22nd of October) as the main factor and cultivars (Suprima and 9597) and foliar spraying (1000 ppm) / non-application of CCC as sub plots. The results show that the highest percentage of bolting (54.58%) and sodium content (equivalent to 9.16 mEq / 100 g of sugar beet pulp) take place on October 2, while the highest root yield (26.15 ton per hectare) and white sugar yield (equal to 1.44 tons per hectare) happen on October 22. Also, it has been observed that most values of the studied traits (except bolting percentage and sodium content of sugar beet pulp) have occurred through the cultivation of Suprema with CCC spraying. Overall, it can be concluded that the best conditions to determine the best root and sugar yield in the area of ​​research, on 22nd of October, the Suprima and application of 1000 ppm are recommended in order to cultivate sugar beet in the Pakdasht area.

    Keywords: Bolting, Sowing date, sugar yield, Suprima cultivar, 9597 cultivar
  • مهدی مهر اندیش، محمد گلوی*، محمود رمرودی، محمد آرمین
    به منظور بررسی تاثیر نظام های مختلف تغذیه (شیمیایی، آلی، شیمیایی+ آلی و شاهد) بر ویژگی های کمی و کیفی چغندرقند در شیوه های مختلف کشت (کشت مستقیم، کشت نشایی و گلدانی)، آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در دو سال، 1397-1395 در مزرعه ای در کیلومتر 75 شمال غرب شهرستان سبزوار انجام شد. نتایج آزمایش نشان داد که در سال اول بالاترین عملکرد ریشه از تیمار تلفیقی کود شیمیایی و آلی و در شیوه کاشت گلدانی (84/84 تن در هکتار) و در سال دوم نیز از تیمار کود تلفیقی، ولی در شیوه کشت نشایی (96/82 تن در هکتار) به دست آمد. بالاترین درصد قند ناخالص در هر دو سال در تیمار شاهد و در شیوه کاشت مستقیم به دست آمد. بیش ترین عملکرد قند خالص هم در سال اول (29/13 تن در هکتار)  و هم در سال دوم (54/14 تن در هکتار) را  کشت نشایی تولید کرد. کشت های نشایی و گلدانی، ناخالصی های ریشه بیش تری در مقایسه با کشت مستقیم داشتند. در بین روش های تغذیه ای، بالاترین ناخالصی های ریشه در مصرف تلفیقی کود به دست آمد. کشت مستقیم و عدم مصرف کود نیز بالاترین شاخص قلیاییت را تولید کرد. در مجموع، نتایج نشان داد با وجود افزایش ناخالصی های ریشه در کشت نشایی یا گلدانی و مصرف تلفیقی کود، این تیمارها بالاترین عملکرد قند را تولید کردند. بر این اساس کشت نشایی و کوددهی تلفیقی را می توان جهت تولید بالاترین عملکرد ریشه و قند توصیه کرد.
    کلید واژگان: کشت گلدانی, کشت نشایی, عملکرد قند, مدیریت تلفیقی کود, ناخالصی ریشه
    Mahdi Mehrandesh, Mohammad Galavi *, Mahmoud Ramroudi, Mohammad Armin
    In order to investigate the effect of different nutrition systems (chemical, organic, chemical+organic, and control) on quantitative and qualitative characteristics of sugar beet in various planting methods (direct planting, potting, and transplanting), an experiment has been conducted as split plot in randomized complete block design with three replicates between 2016 and 2018 in a field, 75 km northwest of Sabzevar. The results show that in the first year, the highest root yield (84.34tha-1) has been obtained from the potting method and chemical along with organic fertilizer application. In the second year, the highest yield (82.96tha-1) belongs to the chemical and organic fertilizer treatment in transplanting method. In both years, the highest sugar content has been obtained from control treatment and direct planting, with transplanting method having the highest sugar yield in both years (13.29 and 14.44 tha-1, respectively). Transplanting and potting method have had more root impurities than direct cultivation. Among nutrition systems, the highest root impurities is obtained in the combination of chemical and organic treatment. Direct culture and control produce the highest alkalinity index. Overall, despite the increase in root impurities in transplanting or potting along with chemical with organic treatment, these treatments produce the highest sugar yield. Accordingly, chemical and organic fertilization along with transplanting could be recommended to produce the highest root and sugar yield.
    Keywords: Integrated nutrition, Pot culture, Root impurity, sugar yield, Transplanting
  • عبدالمجید خورشید*، علی اکبر اسدی

    کیفیت چغندرقند ترکیبی است از تمام حالات فیزیکی و شیمیایی ریشه چغندرقند که روی فرآیند تولید و یا محصول شکر و یا محصولات جانبی اثر می گذارد. از طرف دیگر کم آبی و دمای بالا در دوره رشد موجب افزایش ناخالصی‏ های ریشه چغندر به ویژه ترکیبات نیتروژنه شده و درنهایت باعث تغییر در کیفیت چغندرقند می شوند. به منظور بررسی تغییرات خصوصیات کیفی چغندرقند تحت تنش خشکی خانواده های فول سیب حاصل از برنامه های اصلاحی در دو آزمایش جداگانه خشکی و نرمال در سال زراعی 1396 در ایستگاه تحقیقات مهندس مطهری کرج موردبررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش معنی دار عملکرد ریشه، عملکرد قند، عملکرد قند خالص، میزان پتاسیم، میزان ازت مضره و قند ملاس و افزایش میزان سدیم و خلوص شربت شد. فول سیب های مورد بررسی  تنها از نظر صفات ازت مضره و ضریب قلیاییت دارای اختلاف معنی دار بودند. علیرغم معنی دار نشدن اختلافات بین ژنوتیپ ها ازنظر عملکرد ریشه و قند، بیشترین عملکرد ریشه مربوط به فول سیب های 5 و 6 و کمترین عملکرد مربوط به فول سیب 15 و شاهدهای 20، 23، 21 و 19 بود. همچنین فول سیب های 5، 1 و 6 دارای بیشترین و فول سیب های 2، 15، 9، 2 و شاهد 23 دارای کمترین عملکرد قند بودند.

    کلید واژگان: عملکرد قند, عملکرد ریشه, خانواده های فول سیب
    Abdolmajid Khorshid*, Ali Akbar Asadi

    The quality of sugar beet is a combination of all the physical and chemical states of the sugar beet root that affects the process of production or the product of sugar or other products. On the other hand, dehydration and high temperatures during the growth period increase the impurities of sugar beet root, especially nitrogenous compounds, and ultimately cause a change in the quality of sugar beet. To investigate the changes in the quality characteristics of sugar beet, full-sib families from breeding programs were investigated in two separate dry and normal tests in 2017 on the Motahari research station in Karaj. The results showed that drought stress significantly decreased root yield, sugar yield, pure sugar yield, potassium content, nitrogen content, and molasses sugar content, and increased sodium content and purity of syrup. Full sibs were significantly different for nitrogen traits and alkalinity coefficients. Despite the lack of significant differences between genotypes in terms of root and sugar yield, the highest root yield was related to full sibs 5 and 6, and the lowest yield was related to full-sib 15 and controls 20, 23, 21, and 19. In finally full sibs 5, 1 and 6 had the highest and full sibs 2, 15, 9, 2 and control 23 had the lowest sugar yield.

    Keywords: Sugar yield, Root yield, Full sib families
  • حسن حمیدی، سیده ساناز رمضانپور*، مسعود احمدی، حسن سلطانلو

    سابقه و هدف:

     گیاهان در مراحل مختلف رشد و نمو خود با تنش های زیستی و غیرزیستی مواجه می شوند. تنش خشکی به عنوان یک تهدید جدی برای تولید موفق محصولات در سراسر جهان از جمله ایران می باشد. یکی از راه های انتخاب ارقام متحمل به خشکی، ارزیابی و تعیین قدرت سازگاری آن ها در دو محیط تنش و بدون تنش است و با استفاده شاخص های گزینش می توان ژنوتیپ های متحمل را انتخاب کرد. هدف از این تحقیق ارزیابی لاین های S1 گرده افشان چغندرقند تحت شرایط بدون تنش و تنش خشکی به منظور گزینش لاین های امید بخش و متحمل به خشکی می باشد.

    مواد و روش ها

    این آزمایش به منظور ارزیابی شاخص های تحمل به خشکی تعداد 30 ژنوتیپ چغندرقند (29 لاین S1 گرده افشان به همراه جمعیت اصلاحی اولیه) و روابط آنها با عملکرد شکر در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی در دو آزمایش جداگانه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1395 انجام شد. آبیاری ها تا مرحله تنک و وجین (استقرار بوته ها) به طور معمول انجام شد. آبیاری های بعدی در شرایط بدون تنش پس از 90 میلی متر و در شرایط تنش خشکی پس از 200 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A صورت گرفت. در ارزیابی تحمل و حساسیت لاین های مورد مطالعه به تنش خشکی از شاخص های YSI (شاخص پایداری عملکرد)، TOL (شاخص تحمل)، MP (میانگین حسابی محصول دهی)، GMP (میانگین هندسی محصول دهی)، SSI (شاخص حساسیت به تنش)، STI (شاخص تحمل به تنش)، DTI (شاخص تحمل به خشکی)، BTI (شاخص تحمل چغندرقند)، HARM (میانگین هارمونیک)، YI (شاخص عملکرد)، YR (کاهش عملکرد) و DI (شاخص مقاومت به خشکی) استفاده شد. برای مطالعه هم زمان متغیرها، ارتباط بین شاخص ها و شناسایی ژنوتیپ های متحمل تجزیه به مولفه های اصلی انجام و نمایش ترسیمی بای پلات بر اساس دو مولفه اول ترسیم شد. تجزیه واریانس و برآورد همبستگی ها با نرم افزار آماری SAS 9.1 و تجزیه به مولفه های اصلی و رسم نمودار بای پلات به کمک نرم افزار Minitab18.1 انجام شد.

    یافته ها

    نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که از نظر عملکرد شکر بین ژنوتیپ های مورد بررسی و رژیم های مختلف آبیاری تفاوت معنی داری در سطح یک درصد وجود دارد. بیشترین عملکرد شکر در شرایط بدون تنش و تنش خشکی به ترتیب در لاینS1-45 (98/8 تن در هکتار) و S1-3 (15/5 تن در هکتار) مشاهده گردید. لاین هایS1-80، S1-95، S1-45، S1-3، S1-13، S1-8 و جمعیت اصلاحی اولیه در در هر دو شرایط آبیاری، عملکرد شکر بالاتر از میانگین داشتند و بر پایه دستورالعمل فرناندز جزو گروه A (عملکرد بالا در شرایط بدون تنش و تنش) قرار گرفتند. مطالعه ضرایب همبستگی بین شاخص های تحمل و عملکرد شکر در شرایط بدون تنش و تنش خشکی حاکی از برتری شاخص های MP، GMP، STI، BTI و HARM بود.

    نتیجه گیری

    به طور کلی نتایج نشان داد که لاین هایS1-3، S1-45 و S1-80 را که هم از لحاظ شاخص های MP، GMP و STI و هم از لحاظ عملکرد شکر تحت شرایط تنش در سطح بالایی قرار داشتند به عنوان متحمل ترین ژنوتیپ ها به تنش خشکی شناسایی شدند.

    کلید واژگان: تنش خشکی, ژنوتیپ, عملکرد شکر
    Hassan Hamidi, S.Sanaz Ramezanpour *, Masoud Ahmadi, Hassan Soltanloo
    Background and objectives

    Plants are encountered with biological and non-biological stress at different stages of their development. Drought stress is a serious threat to producing successful crops around the world, including Iran. One of the ways to select drought tolerant cultivars is to evaluate and determine their compatibility in two stressed and non-stressed environments. And also with using selectable indices, tolerant genotypes can be selected. The aim of this study was to evaluate of sugar beet S1 pollinator lines under non-stress and drought stress conditions in order to select promising and drought tolerant lines.

    Materials and methods

    This experiment was conducted to evaluate the drought tolerance indices of 30 sugar beet genotypes (29 S1 pollinator lines with origin population) and their relationship with sugar yield in Khorasan Razavi Agricultural and Natural Resources Research and Education Center in two separate experiments under field conditions with randomized complete block design with three replications in 2016. Irrigation was done routinely up to the thinning. Subsequent irrigations were done after 90 mm and 200 mm evaporation from the class A evaporation pan in non-stress and drought stress conditions, respectively. Yield Stability Index (YSI), Stress Tolerance (TOL), Mean Productivity (MP), Geometric Mean Productivity (GMP), Stress Susceptibility Index (SSI), Stress Tolerance Index (STI), Drought Tolerance Index (DTI), Beet Tolerance Index (BTI), Harmonic Mean Index (HARM), Yield Index (YI), Reduction Yield Index (YR) , Drought Index (DI) indices were used to evaluate susceptibility and tolerance of the genotypes. To study the variables simultaneously, the relationship between the indices and the identification of tolerant genotypes was performed by the principal component analysis and the plot of the plot was plotted based on the first two components. Analysis of variance and estimation of correlations were performed with SAS 9.1 software and also analysis of the main components and plotting the biplot charts were done using Minitab 18.1 software.

    Results

    Combined analysis of variance showed that there was a significant difference (p≤0.01) among studied genotypes and different irrigation regimes for sugar yield. The highest yield of sugar in non-stress and drought stress conditions were observed in S1-45 (8.98 ton / ha) and S1-3 (5.15 ton / ha), respectively. S1-80, S1-95, S1-45, S1-3, S1-13, S1-8 lines and origin population had sugar yield above average under both conditions of irrigation and they were in group A (high yield under non-stress and stress conditions) based on Fernandez' instructions. The study of correlation coefficients between sugar yield and tolerance indices in non-stress and drought stress conditions indicated the superiority of MP, GMP, STI, BTI and HARM indices.

    Conclusion

    In general, the results showed that S1-3, S1-45 and S1-80 lines, both in terms of MP, GMP, STI, and sugar yield indicators under stress conditions, they can be identified as the most susceptible genotypes to drought stress.

    Keywords: Drought stress, Genotype, Sugar yield
  • مجید حسین زاده فضل، داریوش فتح الله طالقانی*، داود حبیبی، سعید صادق زاده حمایتی، محمدرضا اردکانی

    چغندرقند در استان البرز و اقلیم های مشابه، آب و هوای مدیترانه ای با زمستان های ملایم و تابستان های گرم و خشک، در فصل بهار کاشت می شود که به علت مصرف آب زیاد و شیوع آفات و بیماریها در منطقه با مشکلات زیادی مواجه می شود. توسعه پاییزه چغندرقند به دلیل مصرف آب کمتر نسبت به کاشت بهاره آن در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. این آزمایش در پاسخ به این سوال که آیا کاشت پاییزه چغندرقند در کرج و اقلیم های مشابه امکان پذیر است؟ اجرا شد. به دلیل اهمیت تعیین تاریخ مناسب کشت و همچنین ارزیابی ارقام مقاوم به ساقه روی، در این آزمایش دو رقم چغندرقند در سه تاریخ کاشت به صورت آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار و در سه سال زراعی (1396-1393) مورد ارزیابی قرار گرفتند. عامل اول: تاریخ های کاشت در سه سطح دهه دوم مهر، دهه اول آبان و دهه سوم آبان و عامل دوم رقم در دو سطح رقم شریف (نیمه مقاوم) و رقم ویکو (مقاوم) بود. در سالهای زراعی 1394-1393 و 1396-1395 اکثر گیا هچه ها در اثر سرما زدگی از بین رفتند ولی در سال زراعی 1395-1394 گیاهان زنده ماندند و مزرعه به عملکرد اقتصادی رسید. تجزیه واریانس داده ها در سال زراعی مذکور نشان داد که میزان ساقه روی و سرمازدگی در تاریخ های کاشت مختلف در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. مقایسه میانگین ها نشان داد که با تاخیر در کاشت میزان ساقه روی از 15/9درصد به پنج درصد و سپس به نیم درصد کاهش یافت، در حالیکه میزان سرمازدگی از 7/48 درصد به 78/8 درصد افزایش یافت. اثر تاریخ کاشت برای عملکرد ریشه، شکر و شکر سفید در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. تاریخ کاشت اول با 41/6 ، 6/5 و 4/3 تن در هکتار، به ترتیب بیشترین عملکرد ریشه، شکر و شکر سفید را به خود اختصاص داد. عملکرد شکر و شکر سفید نیز به ترتیب با 4/2 و 2/9 تن در هکتار متعلق به رقم ویکو و بیشتر از رقم شریف بود. نتایج این پژوهش کاشت پاییزه چغندرقند را در منطقه کرج و مناطق مشابه از نظر اقلیمی، به دلیل سرمازدگی و درصد ساقه روی بالا توصیه نمی کند. اگرچه در آینده با توجه به روند گرمتر شدن این اقلیم، کاهش منابع آب کشور و با مطالعه و دستیابی به ارقام مقاوم تر به ساقه روی و سرمازدگی، شاید کاشت پاییزه چغندرقند در کرج و اقلیم های مشابه امکان پذیر شود.

    کلید واژگان: چغندرقند, کشت پاییزه, به ساقه روی, عملکرد ریشه, عملکرد شکر
    M. Hosseinzadeh Fazl, D. F. Taleghani *, D. Habibi, S. Sadeghzadeh Hemayati, M. R. Ardakani

    Sugar beet is usually planted in spring in Alborz province and similar climatic conditions, and uses high irrigation water and suffers from the breakout of pests and diseases. The development of sugar beets cultivars for autumn sowing has become of interest of breeders due mainly to its much lower irrigation water requirement than spring sown sugar beet. The present research was aimed to explore the possibility of autumn sowing of sugar beet in Karaj and similar climatic conditions. Two sugar beet cultivars; Sharif (moderately resistant) and Vico (resistant), and three sowing dates; early-October, late-October and mid-November were evaluated as factorial arrangements in randomized complete block design with three replications at sugar beet research station, Karaj, Iran, in three growing seasons from 2014 to 2017. Most seedlings were killed by winter freezing in 2014 and 2016, however, sugar beet seedlings survived in 2015 winter and produced economic yield. Analysis of variance of data for the 2015-16 growing season showed that when sowing date delayed from early-October to late-October and mid-November, the bolting rate significantly decreased from 15.9% to 5.0% and 0.5%, respectively. However, the winter killing rate increased from 48.7% in early-October to 62.6% and 78.8% in the second and third sowing dates, respectively. Sowing date significantly (p < 0.01) affected root, sugar and white sugar yields. The highest root, sugar and white sugar yields (41.6, 6.5 and 4.3 tha-1, respectively) were produced in early-October, and the lowest were obtained from late-October and mid-November sowing dates. Cultivars did not differ significantly for root yield, but were significantly (p < 0.05) different for sugar and white sugar yield. The sugar and white sugar yield of cv. Vico (4.2 and 2.9 tha-1, respectively) was higher than cv. Sharif (3.4 and 2.2 tha-1, respectively). Cv. Sharif’ was more sensitive to delay in sowing date. In conclusion, considering limitation of water resources in Iran, the development of resistant cultivars to bolting and freezing may facilitate autumn sowing of sugar beet in Karaj and similar climatic conditions.

    Keywords: sugar beet, Bolting, Root yield, freezing damage, Sugar yield
  • مینا غزاییان*، ناصر بوذری، صدیقه زمانی
    در این بررسی ارزیابی کارایی برخی پایه های رویشی برای ارقام تجاری هلو و شلیل، بین سال های1391 تا 1396 در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گلستان انجام شد. ارقام تجاری در این ارزیابی شامل ارقام کیوتا، ایندیپندنس، جی اچ هیل، دکسی رد، رد تاپ و رد گلد بود که بر روی سه پایه رویشی پنتا (Penta)، تترا (Tetra) و جی اف677 (GF677) پیوند شده بودند. نتایج نشان داد که بین اثر پایه های مختلف بر روی صفات رویشی و زایشی ارقام هلو و شلیل تفاوت معنی دار وجود داشت. بر اساس نتایج، بیشترین کارایی عملکرد میوه به ترتیب در ارقام دکسی رد و ایندیپندنس بر روی پایه رویشی پنتا و کمترین کارایی عملکرد میوه در رقم ردتاپ بر روی پایه رویشی جی اف 677 بدست آمد. بیشترین عملکرد میوه به ازای هر درخت در رقم جی اچ هیل بر روی پایه جی اف 677 و کمترین آن در رقم ایندیپندنس بر روی پایه پنتا بود. همچنین بیشترین میزان مواد جامد محلول(TSS) در رقم ردتاپ بر روی پایه پنتا و کمترین آن در رقم ردتاپ بر روی پایه جی اف 677 اندازه گیری شد. بیشترین اسیدیته میوه یا pH را رقم جی اچ هیل بر روی پایه جی اف677 نشان داد. اثر پایه ها بر سطح مقطع تنه درخت (TCSA) معنی دار بود. بیشترین سطح مقطع تنه در رقم ردتاپ بر روی پایه جی اف677 بود. در بررسی سطح مقطع تنه بین پایه ها، بیشترین سطح مقطع در رقم ردتاپ بر روی پایه رویشی جی اف 677 مشاهده شد. کمترین سطح مقطع تنه به ترتیب در ارقام ردگلد و جی اچ هیل بر روی پایه رویشی جی اف 677 بود. بیشترین گسترش تاج درخت برای رقم ردتاپ بر روی پایه رویشی جی اف 677 اندازه گیری شد.
    کلید واژگان: هلو, شلیل, میوه هسته دار سازگاری, عملکرد, قدرت رشد
    M. Ghazaeian *, N. Bouzari, S. Zamani
    To assess the vegetative rootstock effect on some vegetative and reproductive characteristics of peach and nectarine commercial cultivars, a study was conducted in Golestan agricultural and natural resources research center, Iran, from 2012 to 2017. Six commercial cultivars; Kuota, Independence, J. H. Hale, Dexired, Redtop and Redgold, were grafted on Penta, Tetra and GF677 rootstocks. The greatest fruit yield efficiency was observed in Dexired and Independence on Penta, and the least in Redtop on GF677. The highest fruit yield per tree was obtained from J. H. Hale on GF677, and the lowest belonged to Independence on Penta. Also, the amount of total soluble solids (TSS) was significantly affected by rootstock and cultivar, and was the highest in cv. Redtop on the Penta. The lowes TSS, however, was measured in cv. Redtop on the GF677. The highest fruit acidity (pH) was in J. H. Hale on GF677. The effect of rootstock on the TCSA (tree cross sectional area) was significant, and the greatest was measured for cv. Redtop on GF677, and the least belonged to Redgold and J. H. Hale on GF677. The TCSA was the highest in GF677 and lowest in Penta. The largest canopy developed in cv. Redtop on GF677.
    Keywords: sugar beet, Bolting, Root yield, freezing damage, Sugar yield
  • حسن حمیدی، سیده ساناز رمضانپور*، مسعود احمدی، حسن سلطانلو
    این تحقیق به منظور ارزیابی خصوصیات فیزیولوژیکی تعداد 34 ژنوتیپ چغندرقند (30 لاین S1 گرده افشان به همراه سه رقم شاهد شکوفا، مطهر، پایا و جمعیت اصلاحی اولیه) تحت دو شرایط آبیاری نرمال و تنش خشکی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی در سال زراعی 96-1395 انجام شد. آبیاری ها تا مرحله تنک و وجین (استقرار بوته ها) به طور معمول انجام شد. آبیاری های بعدی در شرایط نرمال پس از 90 میلی متر و در شرایط تنش پس از 200 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A صورت گرفت. در این پژوهش صفاتی از قبیل عملکرد ریشه، درصد قند ناخالص، عملکرد قند ناخالص، کلروفیل، شاخص پوشش گیاهی NDVI، شاخص سطح برگ، اختلاف دمای برگ و محیط، محتوی آب نسبی برگ، وزن ویژه برگ، شاخص شادابی، سطح ویژه برگ و نشت الکترولیتی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تحت هر دو شرایط آبیاری در شرایط بدون تنش و تنش خشکی بین ژنوتیپ ها از نظر کلیه صفات مورد مطالعه اختلاف بسیارمعنی داری در سطح احتمال یک درصد وجود دارد. نتایج تجزیه واریانس مرکب نیز نشان داد که از نظر اکثر صفات بین ژنوتیپ های مورد بررسی و رژیم های مختلف آبیاری تفاوت معنی داری در سطح یک درصد وجود دارد. در شرایط آبیاری نرمال، رقم شاهد مطهر و در شرایط تنش خشکی، لاین S1-15 از بیشترین مقدار عملکرد قند ناخالص (به ترتیب 9.09 و 5.10 تن در هکتار) برخوردار بودند. مطالعه ضرایب همبستگی نشان داد که در شرایط نرمال و تنش، عملکرد ریشه با عملکرد قند ناخالص و شاخص پوشش گیاهی NDVI همبستگی مثبت و معنی داری داشت. در هر دو شرایط آبیاری نرمال و تنش خشکی، تجزیه به عامل ها منجر به شناسایی چهار عامل گردید که به ترتیب 69.55 و 74.75 درصد تغییرات کل را توجیه کردند
    کلید واژگان: تنش کم آبیاری, ژنوتیپ, عملکرد ریشه, عملکرد قند ناخالص
    Hassan Hamidi, S.Sanaz Ramezanpour *, Masoud Ahmadi, Hassan Soltanloo
    IntroductionThe dry and semi-arid climate of the country has become inevitable the cultivation and production of crops under the conditions of environmental stresses (drought, salinity and heat).Crops are show different reactions against these stresses. The occurrence of any of the stresses, or a combination of them, leads to a reduction in production. Sugar beet is one of the plants that tolerates these stresses. The aim of this research was to determine the tolerance of sugar beet S1 pollinator lines to drought stress in field conditions in terms of yield and physiological traits so that based on the results, a model could be presented for better and more effective management of water on farms. Materials and methods This experiment was conducted to evaluate the physiological characteristics of 34 sugar beet genotypes (30 S1 pollinator lines with three controls including Shokoofa, Motahar and Paya and Origin population) under normal irrigation and drought stress conditions in a Randomized Complete Block Design with three replications at experimental field of Khorasan Razavi Agricultural and Natural Resources Research and Education Center in 2016. Irrigation was done routinely up to the thinning and weeding stage. Subsequent irrigations were done after 90 mm and 200 mm evaporation from the class A evaporation pan in non-stress and stress conditions, respectively. In this research, traits such as root yield, sugar content, sugar yield, chlorophyll, Normalized Difference Vegetation Index (NDVI), Leaf Area Index (LAI), Index of difference between the temperature of environment and leaf, leaf relative water content, specific leaf weight, succulence index, specific leaf area and electrolyte leakage were measured. Analysis of variance and estimation of correlations were performed with SAS 9.1 software and also factor analysis was done using Statgraphics 18 software. Results and discussionResults showed that in both conditions (non-stress and drought stress conditions) there are significant different (p≤0.01) between all genotypes for all traits. Combined analysis of variance showed that there was a significant difference (p≤0.01) among studied genotypes and different irrigation regimes in the most traits. In normal irrigation and drought stress conditions, Motahar and S1-15 line had the highest sugar yield (9.09 and 10.5 ton/ha), respectively. Correlation coefficients showed that root yield had a positive and significant correlation with sugar yield and NDVI in normal and stress conditions. In both conditions (non-stress and drought stress conditions), factor analysis led to introduce four main factors which explained 69.55 and 74.75 percent of total variation, respectively. ConclusionsIn general, the results showed that there are considerable variations in yield and physiological traits among the different genotypes of sugar beet due to the potential for drought tolerance in them.
    Keywords: Genotype, Root yield, Sugar yield, Water deficit stress
  • حسن ابراهیمی کولایی، حامد منصوری*، محسن آقایی زاده، رحیم محمدیان، جمشید سلطانی، کیوان فتوحی، مستانه شریفی

    پوسیدگی ریزوکتونیایی ریشه چغندر قند یکی از مهم ترین بیماری های مزارع چغندرکاری کشور محسوب می شود. استفاده از ارقام مقاوم باعث افزایش کارایی کنترل بیماری پوسیدگی ریشه چغندرقند و کاهش هزینه های تولید، به ویژه کاهش مصرف قارچ کش ها می شود. استفاده از ارقام مقاوم بهترین راهکار برای کنترل این بیماری معرفی شده است. با این هدف و به منظور تعیین پتانسیل عملکرد هیبریدهای جدید چغندرقند مقاوم به ریزوکتونیا، 92 هیبرید همراه با شاهدهای مقاوم و حساس داخلی و خارجی در دو آزمایش 49 رقمی در سال 1395 در مزرعه تحقیقاتی ایستگاه اکباتان همدان مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس نتایج آزمایش و میانگین اثر گرده افشان ها و سینگل کراس ها، 20 هیبرید برتر انتخاب و در پنج منطقه کرج، همدان، قزوین، تربت جام و شیراز در سال 1396مورد ارزیابی عملکرد قرار گرفتند. هیبریدهای انتخابی از لحاظ مقاومت به بیماری ریزوکتونیا در شرایط میکروپلات در همدان نیز مورد ارزیابی قرار گرفتند. آزمایش در هر دو سال در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با شش تکرار اجرا شد. نتایج ارزیابی مقاومت به بیماری نشان داد که پنج هیبرید (با شماره های 9، 13، 16، 4 و 18) نسبت به بیماری ریزوکتونیا مقاوم تر از رقم اکباتان بودند و در خوشه اول قرار گرفتند. نتایج ارزیابی عملکرد در مناطق مختلف نیز نشان داد که هیبریدهای جدید از پتانسیل عملکرد قابل قبولی برخوردار بوده و اکثر آنها تفاوت معنی داری با رقم مقاوم داخلی اکباتان نداشتند. با توجه به نتایج ارزیابی مقاومت و پتانسیل عملکرد در مناطق مورد ارزیابی، سه هیبرید (SC(P.395*P.90)*P.165) 4، (SC(P.395*P.90)*P.121) 9 و (SC(P.395*P.23)*P.165) 16 که هم مقاومت و هم پتانسیل عملکرد بالاتری نسبت به رقم اکباتان داشتند، به عنوان هیبریدهای امید بخش مقاوم به ریزوکتونیا برای ورود به آزمایش های تعیین ارزش زراعی ارقام (VCU) شناسایی شدند.

    کلید واژگان: بیماری پوسیدگی ریشه, چغندر قند, ریزوکتونیا, عملکرد ریشه و قند
    Hasan Ebrahimi Koulaei, Hamed Mansouri*, Mohsen Aghaeezadeh, Rahim Mohammadian, Jamshid Soltani, Keyvan Fotouhi, Mastaneh Sharifi

    Rhizoctonia root rot disease is considered as one of the important diseases in sugar beet. Using resistant cultivars decreses production costs, especially application of fungicides and increases the efficiency in controlling of root rot disease. Therefore, growing of resistant cultivars is considered the best approach for disease control. To achieve this goal and to determine yield potential of new sugar beet hybrids resistant to Rhizoctonia root rot disease, 92 hybrids as well as susceptible and resistant cultivars were evaluated in two experiments in research field of Ekbatan station of Hamedan, Iran in 2016. Considering the experimental results and with respect to the average effect of pollinators and single crosses, 20 hybrids were selected and evaluated in Karaj, Hamedan, Ghazvin, Torbate Jam and Shiraz regions in 2017. Evaluation of hybrids in term of resistance to rhizoctonia was simultaneously performed under micro-plot conditions in Hamedan. In both years (2015 and 2016), the experiment was conducted in randomized complete block design with six replications. The results of resistance evaluation under micro-plot conditions reavealed that five hybrids consisting; 9, 13, 16, 4 and 18 were more resistant than cv. Ekbatan for resistance to rhizoctonia root rot disease. Yield potential evaluation in different locations showed that new hybrids had desirable level of yield potential and most of them had no significant difference with cv. Ekbatan.Considering the results of resistance to rhizochtonia disease and yield potential evaluation, three hybrids no. 4 (SC(P.395*P.90)*P.165), no. 9 (SC(P.395*P.90)*P.121) and no. 16 (SC(P.395*P.23)*P.165) that were more resistance with higher yield potential in comparison with cv. Ekbatan were identified as promising hybrids for being evaluated in Value for Cultivation and Use (VCU) test.

    Keywords: Rhizoctonia, Root rot disease, Root yield, Sugar beet, Sugar yield
  • سمیه نظارت، احمد غلامی*، مهدی برادران فیروز آبادی، حمیدرضا اصغری
    در سال های اخیر کمبود آب در کشور به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک نیاز به جایگزینی کشت چغندرقند با گیاهانی با راندمان مصرف آب بالاتر را بیش از پیش نمایان ساخته است. سورگوم شیرین از جمله گیاهان قندی است که با نیاز آبی کم و سازگاری بالا به شرایط محیطی امکان تولید اقتصادی قند را در مناطق مختلف فراهم می کند. هرچند جنبه های فیزیولوژیکی موثر بر عملکرد قند در این گیاه به طور کامل شناخته شده نیست. آزمایش حاضر به بررسی اثر حذف مقصد به عنوان یک عامل محدودکننده تولید قند و محلول پاشی منیزیم به عنوان عاملی در بهبود رشد گیاه بر رنگیزه های فتوسنتزی و عملکرد در دو رقم سورگوم شیرین پرداخته است. این پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و در طی دو سال (1393 و 1394) در مرکز تحقیقات کشاورزی شاهرود به اجرا درآمد. عوامل آزمایش شامل دو رقم سورگوم شیرین (KFS2 وKFS3)؛ تیمارهای حذف مقصد (شاهد، حذف مکانیکی و حذف شیمیایی با استفاده از اتفون) و محلول پاشی غلظت های منیزیم (صفر، چهار و هشت میلی مولار) بودند. نتایج آزمایش نشان داد اثر متقابل رقم، حذف مقصد و محلول پاشی بر میزان رنگیزه های فتوسنتزی معنی دار بود که نتیجه آن افزایش میزان قند کل و عملکرد قند بود. بیشترین میزان عملکرد قند در هر دو رقم از حذف شیمیایی و غلظت های چهار و هشت میلی مولار منیزیم به دست آمد. در دو رقم مورد بررسی شاخص سطح اسمیلات کننده به طور معنی داری تحت تاثیر حذف مقصد قرار گرفت و بیشترین میزان این شاخص از حذف شیمیایی در رقم KFS2 به میزان 65/2 گرم قند به ازای هر مترمربع سطح برگ به دست آمد که در کنار سایر صفات مورد بررسی بیانگر افزایش توان فتوسنتزی گیاه در نتیجه حذف مقصد به ویژه از طریق حذف شیمیایی با اتفون است. با توجه به عدم تفاوت معنی دار در بیشتر صفات بین سطوح چهار و هشت میلی مولار، سطح چهار میلی مولار منیزیم مناسب تر بود.
    کلید واژگان: سولفات منیزیم, عملکرد قند, رنگیزه های فتوسنتزی, اتفون
    S. Nezarat, A. Gholami*, M. Baradaran Firuzabadi, H. R. Asghari
    The ever-increasing problem of water scarcity in arid and semi-arid regions of Iran has necessitated the demand to replacement of sugar beet plantation by more water-use efficient plants. Sweet sorghum is one of the sugars plants with low water requirements that potentiates cost-effective sugar production in different regions. However, physiological aspects of sugar yield in this plant is not completely understood. The present experiment studied the effect of sink (spike) removal (as a limiting factor for sugar production) and magnesium spraying (as an improving factor for plant growth) on photosynthetic pigments concentration and yield of two sweet sorghum cultivars. This research was carried out as a factorial experiment based on a randomized complete block design with three replications in two years (2014, 2015) in Shahroud Agricultural Research Center, Shahroud, Iran. Experimental factors included sweet sorghum cultivars (KFS2 and KFS3), sink removal treatments (control, mechanical removal and chemical removal of spike by ethephon) and spraying different concentrations of magnesium (0, 4 and 8 mM). Interaction of cultivars, sink removal and magnesium spraying levels was significant on photosynthetic pigments concentration, leading to increase in total sugar and sugar yield. The highest sugar yield in both cultivars was obtained from chemical removal of sink and 4 and 8 mM of magnesium application. In both of the studied cultivars, assimilate surface index was significantly affected by sink removal and the highest amount of this trait (2.65 g sugar per square meters of leaf area) was achieved from chemical removal of sink in KFS2. The latter results indicated that photosynthetic capacity of the sweet sorghum plants was enhanced by sink removal, especially when removed chemically, i.e. by ethephon. As no significant difference was observed between 4 and 8 mM in most examined traits, the 4 mM magnesium spraying was proven more suitable.
    Keywords: Magnesium sulfate, Sugar yield, Photosynthetic pigments, Ethephon
  • حسن حمیدی، مسعود احمدی*، سیده ساناز رمضانپور، علی معصومی، سارا خرمیان
    این آزمایش به منظور ارزیابی تنوع ژنتیکی لینه های نیمه خواهری چغندرقند (48 لاین و یک رقم شاهد) تحت تنش رطوبتی مزرعه (200 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی با استفاده از طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1394 انجام شد. در این تحقیق صفاتی از قبیل عملکرد ریشه، عملکرد قند ناخالص، درصد قند ریشه، تعداد برگ، اختلاف دمای برگ و محیط، شاخص شادابی، محتوی آب نسبی برگ، وزن ویژه برگ، نمره رنگ برگ، نمره رشد برگ، طرز قرارگیری برگ، نمره رشد ریشه، تعداد ریشه در هر ردیف و نسبت طول به عرض ریشه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که از نظر کلیه صفات مورد مطالعه بین ژنوتیپ های مورد بررسی تفاوت معنی داری در سطح یک درصد وجود دارد. در این تحقیق، عملکرد ریشه، همبستگی مثبت و معنی داری با عملکرد قند ناخالص، نمره رنگ برگ و نمره رشد ریشه داشت درحالی که بین عملکرد ریشه و صفات تعداد برگ و نسبت طول به عرض ریشه همبستگی منفی و معنی داری مشاهده گردید. با توجه به دندروگرام حاصل از تجزیه کلاستر می توان ژنوتیپ ها را برای صفت عملکرد قند ناخالص در چهار گروه عمده قرار داد. تجزیه به عامل ها منجر به شناسایی چهار عامل گردید که در مجموع 2/73 درصد تغییرات کل را توجیه کردند. ژنوتیپ hf4 s1 از نظر صفات عملکرد ریشه، عملکرد قند ناخالص و نمره رنگ برگ نسبت به سایر ژنوتیپ ها برتری نشان داد و به عبارتی دارای پتانسیل تحمل به تنش خشکی بالایی می باشد.
    کلید واژگان: خشکی, ژنوتیپ, عملکرد ریشه, عملکرد قند
    Hasan Hamidi, Masoud Ahmadi *, Seyedeh Sanaz Ramezanpour, Ali Masomi, Sara Khoramian
    This study was conducted to evaluate the genetic diversity of sugar beet half sib inbred lines (48 lines and one control cultivar) under water stress (200mm of class A evaporation pan) in field conditions in a randomized complete block design with three replicates in Khorasan Razavi Agricultural and Natural Resources Research and Education Center in 2015. In this research, traits such as root yield, raw sugar yield, sugar content of root, leaf number, index of difference between the temperature of environment and leaf, succulence index, leaf relative water content, specific leaf weight, leaf color score, leaf growth score, leaf architecture, root growth score and ratio of length to width of root were measured. Results showed that there were significant differences (p≤0.01) between studied genotypes for all traits. Results showed that, there were significant positive correlations between root yield and sugar yield, leaf color score and root growth score, while, significant and negative correlations were observed between root yield, leaf number and ratio of length to width of root. The dendrogram generated from the cluster analysis for sugar yield classified genotypes into four main groups. Factor analysis led to introduction of four main factors which explained 73.2 percent of total variation. Hf4 s1 genotype showed superiority for root yield, sugar yield and leaf color score than other studied genotypes, indicating that, this genotype has a high potential for drought tolerance.
    Keywords: Drought, Genotype, Root yield, Sugar yield
  • مصطفی حسین پور*، سید حمزه حسینیان، ولی الله یوسف آبادی
    در اکثر مناطقی که چغندرقند به صورت پاییزه کشت می شود، انجام آبیاری برای تولید اقتصادی محصول ضروری می باشد. از طرفی در این گونه مناطق بخش عمده ای از بارندگی در زمستان و در طول فصل رشد چغندرقند اتفاق افتاده، که به نظر می رسد نقش مهمی در تامین نیاز آبی محصول داشته باشد. از این رو به منظور تعیین سهم بارندگی و آبیاری های اوایل و اواخرفصل درتشکیل عملکرد چغندرقند، این آزمایش در سال زراعی 85-1384 در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول اجرا شد. تیمارها شامل دور آبیاری 100، 150، 200، 250 و 300 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر (به ترتیب I1-I5) و نیز بدون انجام آبیاری در بهار(I6)، سبز شدن با بارندگی و انجام آبیاری در بهار با دور 100 میلی متر (I7)، آبیاری در طول فصل با دور 100 میلی متر و بدون دریافت بارندگی(I8) و تیمار بدون دریافت بارندگی و آبیاری در بهار (I9) در مجموع نه تیمار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین تیمارهای آزمایش از نظر کلیه خصوصیات کمی و کیفی در سطح احتمال یک درصد اختلاف معنی دار وجود داشت. بیشترین و کمترین عملکرد ریشه (به ترتیب با 98/9 و 55/7 تن در هکتار) و عملکرد شکر (به ترتیب با 12/4 و 6/8 تن در هکتار) به ترتیب مربوط به تیمار آبیاری در طول فصل با دور 100 میلی متر و بدون دریافت بارندگی(I8) و تیمار سبز شدن با بارندگی و دریافت آبیاری در بهار با دور 100 میلی متر (I7) بود. بالاترین و کمترین درصد قند مربوط به تیمار دور آبیاری 250 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر (I4) و دور آبیاری 100 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر (I1) به ترتیب با 16/1 و 14/9 درصد بود. بیشترین و کمترین کارآیی مصرف آب برای تولید عملکرد ریشه و شکر به ترتیب مربوط به تیمار بدون انجام آبیاری در بهار (I6) و تیمار سبز شدن با بارندگی و انجام آبیاری در بهار با دور 100 میلی متر (I7) بود. بارندگی به طور معنی داری باعث افزایش عملکرد ریشه و شکر و بهبود برخی از خصوصیات کیفی از قبیل پتاسیم ریشه، ضریب استحصال و قند ملاس شد. سهم بارندگی، آبیاری های اول فصل و اواخر فصل (بهار) در تشکیل عملکرد ریشه به ترتیب 12/3، 76/9 و 22 تن در هکتار و سهم آنها در عملکرد شکر به ترتیب 2/35، 9/86 و 2/5 تن در هکتار بود. بنابراین به نظر می رسد که آبیاری های اول فصل نقش اساسی تر در عملکرد چغندرقند دارند و آبیاری های بهاره و بارندگی ها در رتبه های بعد قرار داشته باشند.
    کلید واژگان: آبیاری, بارندگی, چغندرقند پاییزه, عملکرد ریشه و شکر
    M. Hosseinpour *, Seyed Hamzeh Hosseinian, V. Yousefabadi
    In regions with autumn-sown sugar beet planting, rainfall occurrence during sugar beet growth, especially in winter, has an economic and significant role in supplying the required water. This study was conducted to determine rainfall as well as early and late irrigation proportion on sugar beet performance in randomized complete block design with three replications in Safi-Abad Agricultural Research Center in 2005-06. Treatments were composed of five irrigation levels including irrigation after 100, 150, 200, 250, 300 mm evaporation from evaporation pan (I1-I5, respectively), no-irrigation in spring (I6), seedling emergence by rainfall and spring irrigation after 100 mm evaporation from evaporation pan (I7), irrigation during the growing season after 100 mm evaporation from evaporation pan (I8) and no -rainfall as well as -irrigation in spring (I9). Significant difference was observed among treatments for quantitative and qualitative traits (P
    Keywords: Autumn-sown sugar beet, Irrigation, Rainfall, Root, sugar yield
  • رحیم محمدیان *، علیرضا قائمی، غلامرضا اشرف منصوری، کیوان فتوحی، محمدرضا جزایری نوش آبادی
    ریزومانیا مهمترین بیماری چغندرقند(Beta vulgaris L.) است که می تواند باعث کاهش شدید عملکرد و کیفیت آن گردد. با توجه به گسترش سریع بیماری ریزومانیا در مزارع چغندرقند، تولید موفق چغندرقند در مزارع آلوده بدون استفاده از ارقامی با تحمل بالا به ریزومانیا امکان پذیر نیست. این پژوهش با هدف مقایسه برخی از خصوصیات زراعی هیبرید های امید بخش مقاوم به بیماری ریزومانیا با ارقام تجارتی ایرانی و خارجی و معرفی هیبرید برتر طی دو سال زراعی 1392 و 1393 در چهار منطقه شامل کرج، مشهد، میاندوآب و زرقان در شرایط بدون آلودگی و آلودگی با شدت های متفاوت به بیماری ریزومانیا اجرا شد. آزمایش به صورت طرح بلوکهای کامل تصادفی و در چهار تکرار انجام شد. در این تحقیق هفت هیبرید امید بخش به همراه شاهد داخلی حساس و دو شاهد داخلی مقاوم و دو شاهد مقاوم خارجی مورد بررسی قرار گرفتند. صفا ت اندازه گیری شده شامل شدت آلودگی به بیماری ریزومانیا در مناطق اجرای آزمایش، نمره رشد، بزرگترین طول و قطر ریشه ذخیره ای و وزن تک ریشه بود. در زمان برداشت در کلیه مناطق شدت آلودگی به بیماری ریشه های هر کرت براساس مقیاس لوترباخر نمره دهی شد. پس از برداشت، ریشه ها در هر کرت توزین و در آزمایشگاه درصد قند آن اندازه گیری شد. شاخص شدت آلودگی به بیماری بر روی ریشه ها نشان داد که ریشه های تولید شده در کرج سال 1392 و میاندوآب سال 1393 فاقد علائم بیماری بوده ولذا این دو محیط بعنوان محیط های غیر آلوده در نظر گرفته شدند. با محاسبه شدت آلودگی در محیط های مختلف آزمایش معلوم شد که زرقان (فارس) در هر دو سال آزمایش دارای بیشترین شدت بیماری بود. در مجموع از بین هیبریدهای مورد بررسی، هیبرید (7112 × SB36) × SB27 بعلت داشتن مقادیر بالای صفات مهم شامل عملکرد ریشه، عملکرد قند، وضعیت رشدی و یکنواختی ریشه بیشتر و همچنین علائم شدت بیماری کم بعنوان هیبرید برتر در مقایسه با سایر هیبریدهای مورد بررسی معرفی شد.
    کلید واژگان: شدت بیماری, عملکرد قند, نمره رشد, یکنواختی ریشه
    Rahim Mohammadian *, A.R. Ghaemi, Gh.R. Ashraf Mansouri, K. Footihi, M.R. Jazairei Noshabadi
    Rhizomania is one of the most important diseases of sugar beet causing dramatic reduction in yield and quality. Because of the rapid spread of rhizomania in sugar beet fields, successful production of the crop is not possible without the use of highly tolerant cultivars. The aim of this study was to compare some of the agronomic characteristics of rhizomania-resistant hybrids with domestic and foreign commercial varieties. The study was carried out in randomized complete block design with four replications in four regions including Karaj, Mashhad, Miandoab and Zarghan in 2013-14. Seven promising hybrids together with three domestic (one susceptible and two tolerant) and two foreign cultivars as checks were evaluated. Different characteristics such as infection rate, growth score, root length and diameter, and also single root weight were measured. Infection rate was measured based on Luterbacher’s 1-9 scale. At harvest, roots were weighed and sugar content was determined. Infection rate results showed that roots produced in Karaj in 2014 and Miandoab in 2015 were free from the symptoms and therefore, these two regions were considered as non-contaminated environments. The highest rate of infection was observed in Zarghan in both years. Overall, (7112×SB36)×SB27 was selected as the superior hybrid in terms of root yield, sugar content, growth and root uniformity.
    Keywords: Growth score, Infection rate, Rhizomania, Root uniformity, Sugar yield
  • حمید نوشاد*، رحیم محمدیان، سمر خیامیم
    برآورد نیاز غذایی چغندرقند به دو عنصر پرمصرف نیتروژن و پتاسیم در شرایط تنش خشکی بسیار حائز اهمیت است. برای این منظور ژنوتیپ متحمل به خشکی BP کرج به صورت آزمایش اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار طی سه سال در ایستگاه مهندس مطهری کرج مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارهای آبیاری شامل: آبیاری بدون اعمال تنش (شاهد)، آبیاری با تنش اول فصل و آبیاری با تنش در طول فصل رشد، در کرت اصلی بود. 12 تیمار ترکیبی با چهار سطح نیتروژن خالص از منبع اوره (0، 50، 100، و 150) و سه سطح پتاسیم از منبع سولفات پتاسیم (0، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار) در کرت های فرعی قرار گرفتند. بیشترین عملکرد ریشه و عملکرد قند خالص از تیمار آبیاری شاهد به ترتیب به میزان 43/49 و 94/5 تن در هکتار بدست آمد. عملکرد ریشه در تیمارهای تنش اول فصل و تنش در طول فصل به ترتیب 84/39 و 85/34 تن در هکتار بوده که به ترتیب 19 و 30 درصد کاهش عملکرد نسبت به تیمار آبیاری شاهد نشان دادند. اثر متقابل نیتروژن و پتاسیم بر عملکرد ریشه، قند ناخالص و قندخالص در سطح اطمینان پنج درصد ( P<0.05) معنی دار بود. مناسب ترین ترکیب کود نیتروژن و پتاسیم تحت شرایط این آزمایش جهت دستیابی به بیشترین عملکرد قند خالص و بالاترین راندمان مصرف آب، 150 کیلوگرم نیتروژن خالص و 100 کیلوگرم پتاسیم خالص در هکتار بدست آمد.
    کلید واژگان: تنش خشکی, عملکرد ریشه, عملکرد قند ناخالص, عناصر پرمصرف
    Hamid Noshad *
    In drought stress condition, it is important to estimate the N and K requirement of sugar beet. A drought-tolerant sugar beet genotype, BP Karaj, was evaluated in split plot factorial design based on a randomized complete block design with four replications at Motahari Research Station, Karaj, Iran for three years. Main plots were allocated to irrigation treatments including normal irrigation (control), irrigation with early season drought stress imposition, and irrigation with drought stress imposition during the growing season. Subplots were allocated to four N levels including 0 (control), 50, 100, and 150 kg ha-1 and three N levels including 0 (control), 100, and 200 kg ha-1. The highest root yield (49.43 ha-1) and white sugar yield (5.94 t ha-1) in irrigated condition were obtained in control treatment. Root yield under drought stress imposed early season and during the growing season was 39.84 and 34.85 t ha-1, respectively, which showed 19 and 30% decrease compared with the control irrigation treatment, respectively. The effect of N and K interaction on root yield, sugar yield and white sugar yield was significant (p
    Keywords: Drought stress, Macro, elements, Root yield, Sugar yield
  • رحیم محمدیان، سید باقر محمودی، حسنعلی شهبازی، سعید دارابی، عادل پدرام
    حدود نیمی از اراضی تحت کشت چغندرقند در ایران آلوده به بیماری ریزومانیا می باشد که شدت آلودگی در مزارع با یکدیگر متفاوت است. لذا انتخاب ارقامی که بتوانند در شرایط مختلف آلودگی عملکرد قابل قبولی داشته باشند مهم می باشد. این پژوهش با هدف مقایسه هیبریدهای امیدبخش مقاوم به بیماری ریزومانیا در شرایط دارای سطوح مختلف آلودگی در چهار منطقه اجرا شد. در این پژوهش نوزده هیبرید دیپلوئید منوژرم مقاوم به ریزومانیا به همراه شاهدهای حساس و مقاوم در قالب یک آزمایش بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار با یکدیگر مقایسه شدند. در منطقه غیرآلوده درصد بوته سبز شده نسبت به میانگین شاهد مقاوم، میانگین تعداد برگ، وضعیت قرار گرفتن برگ، سبزی برگ و یکنواختی بوته ها در اوایل فصل رشد تعیین شد. در زمان برداشت در مناطق آلوده، شدت آلودگی به بیماری ریزومانیا برای هر ژنوتیپ برآورد شد. در کلیه مناطق در زمان برداشت علاوه بر تعداد بوته در هر کرت، صفات کمی و کیفی ریشه هر تیمار اندازه گیری شد. به طورکلی با افزایش شدت علائم آلودگی به بیماری، عملکرد ریشه، تعداد ریشه، عملکرد قند، درصد قند و مقدار نیتروژن ریشه به طور معنی داری کاهش و در مقابل مقدار ناخالصی های سدیم و پتاسیم ریشه افزایش یافت. معادله ای جهت پیش بینی عملکرد نهائی قند با استفاده از شاخص شدت علائم آلودگی به بیماری ریزومانیا ارائه شد. در مجموع با توجه به نتایج حاصل هیبرید SB26 به دلیل صفات کمی و کیفی مطلوب و هم چنین علائم کم آلودگی به بیماری به عنوان هیبرید برتر انتخاب شد. این ژنوتیپ هم چنین در شرایط غیرآلوده نیز از نظر صفات کمی و کیفی ذکر شده و هم چنین تعدادی از صفات ظاهری مورد بررسی در محدوده ژنوتیپ های ایده آل قرار داشت.
    کلید واژگان: ژنوتیپ, شاخص آلودگی, عملکرد قند, مورفولوژی, یکنواختی بوته
    Background And Objectives
    In Iran, about half of the sugar beet fields are infected by Rhizomania disease and the severity of infection in various regions is different. Then the selection of appropriate varieties which could have high yields in different infected conditions is important.
    Material and
    Method
    To compare promised resistant hybrids to rhizomania in different conditions of infection to the disease levels, an experiment was conducted in four regions including disease free and infected areas with different infection levels. In the this study, 19 monogerm diploid hybrids resistant to rhizomania were compared with foreign and domestic resistant varieties in randomized complete block design with four replications. In the disease free location, the percentage of seedlings emergence in domestic genotypes relative to the average of foreign resistance varieties, leaf number, leaf arrangement, green intensity and uniformity of crops were determined in the early growing season. At the harvest time in infected areas, the disease severity index was determined. In all areas, number, yield and quality of roots in each treatment were measured.
    Results
    Results confirmed that disease intensity of experimental regions was different. There was a significant variation among promising hybrids in the investigated properties.
    Discussion
    Generally, with increasing disease severity, root number, root yield, sugar yield, sugar content and nitrogen of roots were significantly reduced. In contrast, the gross amount of sodium and potassium increased in roots. Hybrid SB26 because of high root numbers, root yield, sugar content and sugar yield and low sodium content of root as well as low disease severity was chosen as a superior hybrid. The results of this study confirmed that also in condition of disease free, a resistant variety has better quantitative and qualitative characteristics in comparison to a susceptible variety.
    Keywords: Disease severity index, Genotype, Morphologic, Sugar yield, Uniformity of Crops
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال