به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « نیتراژین » در نشریات گروه « زراعت »

تکرار جستجوی کلیدواژه « نیتراژین » در نشریات گروه « کشاورزی »
  • اثر کودهای بیولوژیک بر برخی صفات کمی و کیفی گلرنگ بهاره تحت شرایط کم آبیاری
    مهدی آقاعلیخانی، آرش روزبهانی
    به منظوربررسی اثر کودهای بیولوژیک بر صفات کمی و کیفی گلرنگ بهاره تحت شرایط کم آبیاری، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 91 - 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن اجرا شد. در این آزمایش تیمار رژیم آبیاری با 4 سطح (آبیاری مطلوب، کم آبیاری در مرحله گلدهی، کم آبیاری در مرحله دانه بندی و کم آبیاری در هر دو مرحله گلدهی و دانه بندی) و تیمار کودهای بیولوژیک شامل 4 سطح (عدم مصرف کود، نیتراژین، عصاره جلبک دریایی و کاربرد هر دو کود) به ترتیب به عنوان کرت های اصلی و فرعی بودند. نتایج نشان دادکه تیمار رژیم آبیاری و مصرف کودهای بیولوژیک تاثیر معنی داری بر همه صفات داشتند. در بین سطوح تیمار رژیم آبیاری، بیشترین تلفات عملکرد و اجزای عملکرد برای اکثر صفات در کم آبیاری در هر دو مرحله گلدهی و دانه بندی مشاهده شد و بیشترین میزان عملکرد و اجزای عملکرد مربوط به شاهد (آبیاری مطلوب) بود، همچنین در بین سطوح تیمار کودهای بیولوژیک نیز کاربرد نیتراژین به همراه عصاره جلبک دریایی بیشترین میزان عملکرد و اجزای عملکرد را تولید نمود و مصرف نیتراژین نسبت به عصاره جلبک برتری داشت و در این میان تیمار شاهد دارای کمترین میزان عملکرد و اجزای عملکرد بود. بنابراین در این منطقه و مناطق مشابه می توان با کاربرد کودهای بیولوژیک تاثیرات نامطلوب تنش کمبودرطوبت را کاهش داد.
    کلید واژگان: رژیم آبیاری, نیتراژین, عصاره جلبک دریایی, عملکرد و درصد روغن}
    Effect of biological fertilizer application on quantitative and qualitative traits of spring safflower under deficit irrigation
    M. Aghaalikhani, A. Roozbahani
    In order to study the effect of biological fertilizer application on quantitative and qualitative traits of Goldasht spring safflower cultivar (Carthamus tinctorius L.) under low irrigation, an experiment as split plot in randomized complete blocks design with three replications was conducted in 2012 at the Agricultural Research Station of Islamic Azad University of Roudehen branch. Main plots were irrigation regime treatment consisted of four levels (optimum irrigation, low irrigation at flowering, low irrigation at seed formation, low irrigation at two stages of flowering and seed formation and biological fertilizer treatment as subplot consists of four levels: no biological fertilizer application, application of nitragin, application of seaweed extract and application both of seaweed extract and nitragin, respectively. The results showed that the effect of irrigation regime and biological fertilizer treatments on all traits were significant. The highest grain yield and yield component losses was observed in low irrigation at two stages of flowering and seed formation and the highest ones was observed in control. Also, between biological fertilizer levels, nitragin with seaweed extract produced the highest yield and yield component and application of nitragin was better than seaweed extract and the lowest treats rates were found in control treatment. In general, in this area and similar areas biological fertilizer can be used in order to reduce the side effects of low irrigation,
    Keywords: Oil seed plant, irrigation regime, nitragin, seaweed extract, yield, oil percentage}
  • پرویز رضوانی مقدم*، محمدبهزاد امیری، حمیدرضا احیایی
    به منظور بررسی اثر کودهای زیستی مختلف بر عملکرد و اجزای عملکرد کنجد (Sesamum indicum L.) آزمایشی در سال زراعی 88-1387 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل 7 نوع کود زیستی مختلف شامل: 1- نیتراژین (دارای باکتری های Azotobacter sp.، Azospirillum sp. و Pseudomonas sp.)، 2- نیتروکسین (دارای باکتری های Azotobacter sp. و Azospirillum sp.)، 3- سوپرنیتروپلاس (دارای باکتری های Azospirillum sp.، Bacillus sp. و Pseudomonas sp.)، 4- باکتری های حل کننده فسفات (دارای باکتری های Bacillus sp. و Pseudomonas sp.)، 5- بیوفسفر (دارای باکتری های Bacillus sp. و Pseudomonas sp.)، 6- نیتروکسین به علاوه باکتری های حل کننده فسفات و 7- نیتروکسین به علاوه بیوفسفر و تیمار شاهد بودند. نتایج نشان داد که عملکرد دانه تحت تاثیر کودهای زیستی مختلف قرار گرفت و از این نظر تلفیق کودهای نیتروکسین و باکتری های حل کننده فسفات نسبت به سایر تیمارها برتری داشت. برتری استفاده تلفیقی از کودهای نیتروکسین و باکتری های حل کننده فسفات در وزن دانه در بوته و شاخص برداشت نیز مشاهده شد. نتایج حاکی از آن بود که کودهای زیستی نیتراژین، نیتروکسین به علاوه بیوفسفر، نیتروکسین به علاوه باکتری های حل کننده فسفات، بیوفسفر، باکتری های حل کننده فسفات و نیتروکسین به ترتیب باعث افزایش 62، 53، 51، 36 و 30 درصدی وزن خشک غلاف در بوته در مقایسه با تیمار شاهد شدند. گر چه اثر کودهای زیستی بر میزان روغن دانه معنی دار نبود، ولی استفاده از بیوفسفر و نیتراژین میزان روغن دانه را به طور جزئی (به ترتیب 5/1 و 1 درصد) افزایش داد. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از کودهای زیستی ضمن افزایش عملکرد و بهبود خصوصیات کیفی کنجد می تواند وابستگی به کودهای شیمیایی و مخاطرات زیستی آنها را کاهش داده و به عنوان راهکاری بوم سازگار جهت توسعه کشاورزی پایدار و حفظ سلامت بوم نظام ها مورد توجه قرار گیرد.
    کلید واژگان: باکتری های حل کننده فسفات, بیوفسفر, دانه های روغنی, سوپرنیتروپلاس, نیتراژین, نیتروکسین}
    P. Rezvani Moghaddam*, M.B. Amiri, H.R. Ehyaee
    In order to evaluate the effects of different plant growth promoting rhizobacteria (PGPR) on yield and yield components of sesame, an experiment was conducted in the form of Randomized Complete Block Design with three replications at Research Station, Faculty of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad in year 2009. Treatments were: 1) Nitragin (containing of Azotobacter sp., Azospirillum sp. and Pseudomonas sp.), 2) Nitroxin (containing of Azotobacter sp. and Azospirillum sp.), 3) Super nitro plus (containing of Azospirillum sp., Bacillus sp. and Pseudomonas sp.), 4) Phosphate suloblizing bacteria (containing of Bacillus sp. and Pseudomonas sp.), 5) Bio Phosphate (containing of Bacillus sp. and Pseudomonas sp.), 6) Nitroxin + Phosphate suloblizing bacteria, 7) Nitroxin + Bio Phosphate and control. The results showed that seed yield affected by PGPR and Nitroxin + Phosphate suloblizing bacteria treatment had superior effect on seed yield compared to other treatments. Superior effect of Nitroxin + Phosphate suloblizing bacteria treatment also was shown on plant seed weight and harvest index. Nitragin, Nitroxin + Bio Phosphate, Nitroxin + Phosphate suloblizing bacteria, Bio Phosphate, Phosphate suloblizing bacteria, Nitroxin treatments increased dry weight of capsules per plant of 62, 53, 51, 36 and 30 percent compared to control, respectively. Although, the effect of PGPR was not significant on sesame seed oil content but Bio Phosphate and Nitragin treatments increased seed oil content by 1 and 1.5 percent, respectively. In general, results showed utilization of PGPR can improve seed yield and seed oil content, which can decrease dependence of sesame seed production to chemical fertilizer, decrease negative environmental impacts and as an ecofriendly inputs can help to produce crops and sustainable agriculture guidlines.
    Keywords: Bio Phosphate, Nitragin, Nitroxin, Oil plant, Phosphate suloblizing bacteria, Super nitro plus}
  • محمدبهزاد امیری، پرویز رضوانی مقدم، رضا قربانی، جبار فلاحی، رضا دیهیم فرد، فرنوش فلاح پور
    به منظور بررسی تاثیر کاربرد باکتری های افزاینده رشد گیاه بر شاخص های رشدی گندم، آزمایشی در خردادماه سال 1388 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل سه رقم گندم بنام های چمران، سایونز و گاسکوژن و انواع کودهای بیولوژیک شامل باکتری های حل کننده فسفات، بیوفسفر، نیتروکسین، نیتراژین، تیمار مخلوط (باکتری های حل کننده فسفات + بیوفسفر + نیتراژین + نیتروکسین) و تیمار شاهد (عدم تلقیح باکتریایی) بودند. نتایج آزمایش حاکی از آن بود که کاربرد کودهای بیولوژیک منجر به بروز اختلافات معنی دار در صفات سطح برگ، حجم ریشه و طول اندام زیرزمینی و هوایی گردید. همچنین از نظر صفات سرعت سبز کردن، میزان سطح برگ، متوسط تعداد برگ در بوته، وزن خشک برگ، وزن خشک کل و نسبت وزن خشک برگ به ریشه بین ارقام مختلف گندم اختلاف معنی دار وجود داشت. بیشترین و کمترین سرعت سبز کردن به ترتیب در تیمارهای گاسکوژن (80/0 بذر در 12 ساعت) و چمران (56/0 بذر در 12 ساعت) حاصل شد. افزون بر این، نتایج حاصله نشان دهنده معنی داری اثرات متقابل کود بیولوژیک و رقم در تمامی صفات مورد مطالعه (سرعت سبز کردن، سطح برگ، سطح ویژه برگ، تعداد برگ در بوته، وزن خشک برگ، وزن خشک ریشه، وزن خشک کل، نسبت وزن خشک برگ به ریشه، طول اندام هوایی، طول اندام زیرزمینی، نسبت اندام زیرزمینی به هوایی، متوسط طول برگ و حجم ریشه) به جز درصد سبز کردن بود. در مجموع نتایج این مطالعه نشان داد که کاربرد کودهای بیولوژیک نقش مفید و موثری در بهبود ویژگی های رشدی گندم دارد.
    کلید واژگان: باکتری های افزاینده رشد گیاه, بیوفسفر, شاخص های رشد, نیتراژین, نیتروکسین}
    M.B. Amiri, P. Rezvani Moghaddam, R. Ghorbani, J. Fallahi, R. Dayhim Fard, F. Fallah Poor
    In order to investigate the effects of plant growth promoting bacteria on growth characteristic of wheat، an experiment was conducted at the Research Greenhouse، Faculty of Agriculture، Ferdowsi University of Mashhad، Iran، in year 2009. A completely randomized design based on factorial arrangement (3×6) with three replications was used. The first factor consisted of three cultivars of wheat (Chamran، Sayonez and Gaskogen) and the second one was biofertilizer types (phosphate suloblizing bacteria، biophosphore، nitroxin، nitragin، mixed and control). Results showed that the effects of biofertilizers were significant on leaf area، root volume، shoot and root length criteria. Moreover، the difference between cultivars on emergence rate، leaf area، leaf number per plant، leaf dry weight، total dry weight and leaf to root dry weight ratio، were significant. The highest and the lowest emergence rate were observed at Gascogen (0. 8 seed per 12 hour) and Chamran (0. 56 seed per 12 hour) cultivars، respectively. The interaction effects of wheat cultivars and biofertilizers were significant on all studied characteristics (emergence rate، leaf area، specific leaf area، leaf number per plant، leaf dry weight، root dry weight، total dry weight، leaf to root dry weight ratio، shoot length، root length، root to shoot length ratio، mean leaf length and root volume) unless emergence percentage. Overall، our result indicated that biofertilizers had a useful and effective function on improvement of growth characteristics of wheat.
    Keywords: Nitroxin, Nitragin, Biophosphore, Plant growth promoting bacteria, Growth characteristic}
  • مهدی رمضانی، رضا رضایی سوخت آبندانی

    به منظور بررسی تاثیر استفاده از کودهای زیستی به جای کودهای شیمیایی جهت تغذیه ی بهینه ی محصولات زراعی، تحقیقی در سال زراعی 1387 به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه ی طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکر ار روی گیاه لوبیا چشم بلبلی در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی، انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل 4 سطح کود زیستی نیتراژین همراه با کود شیمیایی یاشیل (شاهد، یاشیل، نیتراژین و نیتراژین+ یاشیل) به عنوان عامل A و 4 سطح کود شیمیایی نیتروژنه اوره (عدم مصرف کود نیتروژنه، مصرف 26.25، 52.5 و 75 کیلوگرم در هکتار کود اوره) به عنوان عامل B بودند. نتایج تجزیه واریانس تحت شرایط مزرعه ای نشان داد که بین سطوح عامل A (کود زیستی نیتراژین همراه با کود شیمیایی یاشیل) و سطوح عامل B (کود شیمیایی نیتروژنه) و اثرات متقابل بین سطوح مختلف این دو عامل (A و B) در صفات عملکرد دانه، تعداد دانه در نیام، تعداد دانه در بوته، تعداد نیام در بوته، وزن هزار دانه و شاخص برداشت اختلاف آماری معنی داری حداقل در سطح احتمال 5% وجود داشت و تیمار یاشیل + نیتراژین بیشترین اثرات مثبت را بر صفات مورد بررسی به جای گذاشت. بررسی سطوح عامل B نشان داد که مصرف 52.5 کیلوگرم اوره در هکتار حداکثر افزایش را در صفات مورد بررسی داشت. نتایج به دست آمده از اثرات متقابل سطوح مختلف عوامل A و B نشان داد که در کلیه صفات مورد مطالعه موثرترین ترکیب کودی به یاشیل+ نیتراژین با اوره به میزان 52.5 کیلوگرم در هکتار مربوط بود. به نظر می رسد مصرف کودهای زیستی و شیمیایی به تنهایی موجب افزایش معنی دار در کلیه صفات مورد بررسی نسبت به شاهد شدند، اما مصرف توام کودهای زیستی با شیمیایی بیشترین تاثیر را در کلیه صفات بررسی شده داشت.

    کلید واژگان: کودهای زیستی, لوبیا چشم بلبلی, عملکرد, نیتراژین, یاشیل}
    M. Ramezani, R. Rezaei Sokht, Abandani

    This study was conducted to determine the application of biofertilizers, instead of chemical fertilizer, for optimal cowpea nutrition. It was performed in a factorial experiment based on Randomized Complete Block Design with three replications at Agricultural Research Center of West Azarbaijan, Iran during growing season of 2008-2009. Experimental treatments consisted of 4 rates of biofertilizers (without fertilizer , Yashil chemical fertilizer, Nitragine biofertilizer, Yashil㘫歪ࢧ) as factor A and 4 rates of nitrogenous chemical fertilizer( 0, 26.25, 52.5 and 75 kg/ha urea) as factor B. Analysis of the results showed that there were significant differences between rates of factor A (Nitragin biofertilizers Yashil chemical fertilizer) and rates of chemical fertilizers and interaction between different levels of factor(A and B) for grain yield, number of grain per pod, number of grain per plant, number of pod per plant, 1000- grain weight and harvest index at 5% level of probability. It was also revealed that the effect of Yashil㘫歪ࢧ treatment was highly positive. The results showed that application 52.5 kg/ha urea highly increased on traits. The results obtained from interaction of different levels of factor AÍB indicated that application of 52.5 kg/ha urea and Yashil Nitragin combination had the highest effects on all traits. With regard to this results, it can be said that application of biofertilizers with chemical fertilizers had maximum increase in all traits under study.

    Keywords: Biofertilizer, cowpea, Nitragin, Yashil, Yield, Yield components}
  • المیرا آقاعلیپور، فرهاد فرح وش، بهرام میرشکاری، علیرضا عیوضی
    به منظور بررسی تاثیر استفاده از کودهای زیستی به جای کودهای شیمیایی جهت تغذیه ی بهینه ی محصولات زراعی، تحقیقی در سال زراعی 1387 به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه ی طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکر ار روی گیاه لوبیا چشم بلبلی در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی، انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل 4 سطح کود زیستی نیتراژین همراه با کود شیمیایی یاشیل (شاهد، یاشیل، نیتراژین و نیتراژین+ یاشیل) به عنوان عامل A و 4 سطح کود شیمیایی نیتروژنه اوره (عدم مصرف کود نیتروژنه، مصرف 26.25، 52.5 و 75 کیلوگرم در هکتار کود اوره) به عنوان عامل B بودند. نتایج تجزیه واریانس تحت شرایط مزرعه ای نشان داد که بین سطوح عامل A (کود زیستی نیتراژین همراه با کود شیمیایی یاشیل) و سطوح عامل B (کود شیمیایی نیتروژنه) و اثرات متقابل بین سطوح مختلف این دو عامل (A و B) در صفات عملکرد دانه، تعداد دانه در نیام، تعداد دانه در بوته، تعداد نیام در بوته، وزن هزار دانه و شاخص برداشت اختلاف آماری معنی داری حداقل در سطح احتمال 5% وجود داشت و تیمار یاشیل + نیتراژین بیشترین اثرات مثبت را بر صفات مورد بررسی به جای گذاشت. بررسی سطوح عامل B نشان داد که مصرف 52.5 کیلوگرم اوره در هکتار حداکثر افزایش را در صفات مورد بررسی داشت. نتایج به دست آمده از اثرات متقابل سطوح مختلف عوامل A و B نشان داد که در کلیه صفات مورد مطالعه موثرترین ترکیب کودی به یاشیل+ نیتراژین با اوره به میزان 52.5 کیلوگرم در هکتار مربوط بود. به نظر می رسد مصرف کودهای زیستی و شیمیایی به تنهایی موجب افزایش معنی دار در کلیه صفات مورد بررسی نسبت به شاهد شدند، اما مصرف توام کودهای زیستی با شیمیایی بیشترین تاثیر را در کلیه صفات بررسی شده داشت.
    کلید واژگان: کودهای زیستی, لوبیا چشم بلبلی, عملکرد, نیتراژین, یاشیل}
    E. Agaalipour, F. Farahvash, B. Mirshekari, A. Eivazi
    This study was conducted to determine the application of biofertilizers¡ instead of chemical fertilizer¡ for optimal cowpea nutrition. It was performed in a factorial experiment based on Randomized Complete Block Design with three replications at Agricultural Research Center of West Azarbaijan¡ Iran during growing season of 2008-2009. Experimental treatments consisted of 4 rates of biofertilizers (without fertilizer ¡ Yashil chemical fertilizer¡ Nitragine biofertilizer¡ Yashil㘫歪ࢧ) as factor A and 4 rates of nitrogenous chemical fertilizer( 0¡ 26.25¡ 52.5 and 75 kg/ha urea) as factor B. Analysis of the results showed that there were significant differences between rates of factor A (Nitragin biofertilizers Yashil chemical fertilizer) and rates of chemical fertilizers and interaction between different levels of factor(A and B) for grain yield¡ number of grain per pod¡ number of grain per plant¡ number of pod per plant¡ 1000- grain weight and harvest index at 5% level of probability. It was also revealed that the effect of Yashil㘫歪ࢧ treatment was highly positive. The results showed that application 52.5 kg/ha urea highly increased on traits. The results obtained from interaction of different levels of factor AÍB indicated that application of 52.5 kg/ha urea and Yashil Nitragin combination had the highest effects on all traits. With regard to this results¡ it can be said that application of biofertilizers with chemical fertilizers had maximum increase in all traits under study.
    Keywords: Biofertilizer, cowpea, Nitragin, Yashil, Yield, Yield components}
  • سحر باصرکوچه باغ، بهرام میرشکاری، فرهاد فرح وش، عزیز جوانشیر
    به منظور بررسی تاثیر تلقیح بذر با کود زیستی نیتراژین در سطوح مختلف کود نیتروژنه بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت، آزمایشی در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل 6 سطح کود اوره (صفر، 30، 60، 90، 120 و 150) و دو سطح کود زیستی نیتراژین (کاربرد و عدم کاربرد آن) بودند. نتایج نشان داد که بیشترین تعداد دانه در ردیف بلال و تعداد دانه در بلال به تیمار کاربرد 120 کیلوگرم کود اوره در هکتار اختصاص داشت. بالاترین عملکرد دانه حدود 10.7 و 10 تن در هکتار به ترتیب در تیمارهای کاربرد 150 و 120 کیلوگرم در هکتار کود اوره تعلق داشت. اثر کود زیستی نیتراژین روی عملکرد دانه ذرت معنی دار بود. عملکرد دانه در تیمار کاربرد نیتراژین (9.5 تن در هکتار) نسبت به تیمار عدم کاربرد نیتراژین (8.5 تن در هکتار) افزایش معنی داری نشان داد. با توجه به حصول عملکرد مشابه ذرت در دو تیمار مصرف 120 کیلوگرم در هکتار اوره و کاربرد به تنهایی نیتراژین، توصیه می شود بذر آن قبل از کاشت با کود زیستی نیتراژین تلقیح شود.
    کلید واژگان: تعداد دانه در بلال, ذرت, عملکرد, کود نیتروژنه, نیتراژین}
    S. Baser Khochehbagh, B. Mirshekari, F. Farahvash, A. Javanshir
    In order to study the effect of seed inoculation with Nitragin and different levels of nitrogen fertilizer on yield and yield components of corn (Zea mays L.) a factorial experiment based on randomized complete blocks design in three replications was performed at Islamic Azad University, the Tabriz branch. Treatments were 6 urea fertilizer levels (0, 30, 60, 90, 120, 150 kg/ha) and two levels of Nitragin (inoculated and non-inoculated seed). Results indicated that the highest number of seed per corn row and number of seed per plant were obtained from 120 kg/ha urea application. Using 150 and 120 kg/ha of urea resulted in seed yield of 10.7 and 10 T/ha respectively. Effect of Nitragin on grain yield of corn was significant. Inoculation of seed with Nitragin increased seed yield (9.50 T/ha) as compared with that of it can, thus, be concluded that bio-fertilization of corn seed by Nitrogin would improve yield similar to that of 120 kg/ha urea application.
    Keywords: Corn, Nitragin, Seed, Yield}
  • جواد حمزه یی، حسین سرمدی نایبی
    در کشاورزی پایدار کاربرد کودهای زیستی نقش ویژه ای در افزایش تولید محصول و حفظ حاصل خیزی پایدار خاک دارد. به همین منظور، اثر کودهای زیستی (عدم تلقیح، تلقیح با نیتراژین و تلقیح با نیتروکسین) و شیمیایی نیتروژنه (صفر، 90، 135 و 180 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) بر عملکرد ذرت و کارایی مصرف نیتروژن مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. صفات مورد بررسی شامل تعداد ردیف دانه در بلال، تعداد دانه در ردیف، تعداد دانه در بلال، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، کارایی جذب نیتروژن، کارایی زراعی نیتروژن و شاخص برداشت نیتروژن بودند. اثر نیتروژن بر تمامی صفات مورد مطالعه معنی دار شد. اثرکود های زیستی نیز بر کلیه صفات به جز وزن هزار دانه، شاخص برداشت و شاخص برداشت نیتروژن معنی دار شد. اثر متقابل کود شیمیایی در کود زیستی نیز بر صفات تعداد دانه در ردیف، تعداد دانه در بلال، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و کارایی جذب نیتروژن معنی دار شد. بیش ترین (956 گرم در مترمربع) و کم ترین (475 گرم در مترمربع) عملکرد دانه به ترتیب در ترکیب تیماری 180 کیلوگرم نیتروژن به همراه کود زیستی نیتراژین و تیمار شاهد (عدم تلقیح و عدم مصرف نیتروژن) به دست آمد. در کل، تیمار 135 کیلوگرم نیتروژن به همراه کود های زیستی، با تیمار 180 کیلوگرم نیتروژن و بدون تلقیح، در یک گروه آماری قرار داشتند، بنابراین، تلفیق کودهای زیستی و شیمیایی نیتروژنه، می تواند علاوه بر تولید محصول کافی و بهبود کارایی جذب نیتروژن، مصرف کود شیمیایی نیتروژنه را کاهش دهد که این امر کمک قابل توجهی به سالم سازی محیط زیست می کند و راهبرد مهمی در جهت حرکت به سمت کشاورزی پایدار می باشد.
    کلید واژگان: اوره, کارایی جذب, کارایی زراعی, نیتراژین, نیتروکسین}
    Hamzei, J. Sarmadi Naiebi, H
    Application of bio-fertilizers in Sustainable Agriculture perform important role at increasing of crop production and improving of soil fertility. Hence, a field experiment was performed during 2009 growing season at Agricultural Research Center of Hamedan, to study the effect of nitrogen fertilizer rates, i.e., 0, 90, 135 and 180 kg N ha-1; as CF1 to CF4, respectively, and bio-fertilizers sources i.e., without bio-fertilizer, Nitrazhin inoculation and Nitroxin inoculation; as BF1 to BF3, respectively, on yield and nitrogen use efficiency of corn. So, a factorial experiment was carried out based on randomized complete block design (RCBD) with three replications. Traits of number of grain rows/ear, grain/row, grain/ear, 1000-seed weight, grain yield, nitrogen uptake efficiency (NUPE), Agronomic nitrogen efficiency (ANE) and N-harvest index (NHI) were evaluated. Results showed that nitrogen rates had significant effects on all traits. Also, the effect of bio-fertilizer treatment on grain rows/ear, grain/row, grain/ear, grain yield, biological yield, NUPE and ANE was significant. The interaction of N rates × bio-fertilizers sources had significant effect on number of grain rows/ear, grain/ear, grain yield, biological yield and nitrogen uptake efficiency (NUPE). Maximum grain yield (956 g m-2) was achieved at CF4 × BF2 treatment. Also, the lowest grain yield (475 g m-2) belonged to CF1 × BF1 treatment. In general, with application of bio-fertilizers, there was no significant difference between CF3 and CF4 treatments for grain yield. So, it can be concluded that bio-fertilizer application with CF3 treatment, can reduce the N fertilizer up to 25% and increased yield of corn. So, it seems that, this treatment could be beneficial for corn production.
    Keywords: Nitrazhin, Nitroxin, Urea, Harvest index, Uptake efficiency}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال