به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « Karyotype » در نشریات گروه « زراعت »

تکرار جستجوی کلیدواژه «Karyotype» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • منیژه خرسندی آقایی، عظیم قاسم نژاد*، سید جواد موسوی زاده، اسماعیل باباخان زاده سجیرانی

    گل گاوزبان ایرانی گیاهی دو یا چند ساله است و به خانواده Boraginaceae تعلق دارد. پراکندگی آن بیشتر در شمال ایران و دامنه زاگرس است. گل گاوزبان به عنوان یک گیاه دارویی در درمان بیماری های افسرده گی و اعصاب مورد استفاده قرار می گیرد. تحقیقات بسیاری روی تنوع مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی گونه های مختلف جنس گل گاوزبان صورت گرفته است ولی مطالعه های سیتوتاکسونومی کمی روی گونه های مختلف این جنس انجام شده است. بنابراین، در این تحقیق به بررسی سیتوژنتیکی اکوتیپ های مختلف گل گاوزبان ایرانی پرداخته شده است. برای انجام آزمایش، مریستم های انتهایی نوک ریشه ابتدا با 0/002 مول 8-هیدروکسی کویینولین به مدت چهار ساعت قرار گرفتند و سپس در مدت زمان 24 ساعت در محلول فیکساتور (1: 3 استیک اسید/الکل) در دمای 4 درجه سانتی گراد تثبیت شدند. در نهایت نوک ریشه با اسید هیدروکلریک یک مول در دمای اتاق به مدت 8 دقیقه نرم شده و به مدت 10 دقیقه با استفاده از رنگ اورسیین 2 درصد رنگ آمیزی گردید و در ادامه روی لام اسکواش شد. سلول ها در مرحله متافاز میتوز، که دارای کروموزوم های خوب جدا شده بودند، عکس برداری شدند. بازوی بلند، بازوی کوتاه، نسبت بازوی بلند به بازوی کوتاه و همچنین شاخص های کروموزوم از سلول های متافازی محاسبه شدند. بر اساس نتایج به دست آمده، تعداد کروموزوم پایه 8 (2n=2x=16; x=8) بین اکوتیپ ها مورد تایید قرار گرفت. تمام توده های مورد مطالعه، دیپلویید بودند. بزرگترین طول کل کروموزوم متعلق به اکوتیپ جنت-رودبار یعنی 78/16 میکرومتر بود و کوچکترین طول کل کروموزوم در توده اصفهان به میزان 51/10 میکرومتر ثبت گردید. آنالیز کاریوتیپ متافاز نشان داد که سانترومرها به طور عمده در وسط (متاسنتریک) یا نزدیک وسط (ساب متاسنتریک) کروموزوم قرار دارند. تعداد کروموزوم های متاسانتریک بین 10 و 12 از کل 16 جفت کروموزوم متغیر بود. اکوتیپ جنت-رودبار با داشتن نسبت 66/0 از بزرگ ترین نسبت شاخص سانترومری برخوردار بود. از طرف دیگر اکوتیپ های دیورود، قزوین و مشهد با داشتن نسبت 0/39- 0/38 حداقل شاخص سانترومری را داشتند. همچنین نسبت بازوی بلند به کوتاه بین 1/51 تا 1/66 متغیر بود. اکوتیپ های مورد آزمایش به لحاظ خصوصیات کاریولوژیکی تنوع کمتری داشته و از کاریوتیپ متقارنی برخوردار بودند. اما، با توجه شاخص های عدم تقارن از نظر تیپ کروموزوم، درصد شکل کلی کروموزوم، طبقه بندی بر اساس تجزیه های خوشه ای و مولفه های اصلی  و قرارگیری در سه کلاس 3A، 3B و 2B طبق کلاس بندی استبینز، اکوتیپ های مورد بررسی از نظر تکاملی تفاوت هایی با یکدیگر داشتند. این تفاوت ها با فراهم کردن اطلاعات سیتوژنتیکی، می تواند در برنامه های اصلاحی برای درک بهتر طبقه بندی، تکامل و شکل گیری اکوتیپ ها مورد استفاده قرار گیرد.

    کلید واژگان: ساب متاسنتریک, کاریوتیپ, کروموزوم, گل گاوزبان ایرانی, متاسنتریک}
    Manijeh Khorsandi Aghaei, Azim Ghasemnezhad *, Seyyed Javad Mousavizadeh, Esmail Babakhanzadeh Sajirani

    The Iranian borage (Echium amoenum) is a biennial or perennial herb belonging to the family Boraginaceae. It is distributed mostly in the north of Iran and on the slopes of Alborz mountains. As a medicinal herb, Iranian borage is used for treatment of depression and some nervous diseases. Though many studies have focused on morphological and phytochemical diversity of various accessions of this plant, the number of studies focusing on cytotaxonomy of different accessions of this species is rather small. Thus, the present study focused on cytogenetic analysis of several accessions of Iranian borage. The terminal meristem of root tips was placed in a 0.002 mole 8-hydroxyquinolone for 4 hours, and then fixated in a fixator solution (3:1 acetic acid/alcohol) for 24 hours. The root tips were finally softened in 1 mole hydrochloric acid for 8 minutes in room temperature, dyed with 2% acceto-orcein stain for 10 minutes, and squashed on microscopic slide. The cells were photographed at the metaphase stage of mitosis, when the chromosomes were well separated. Long arm, short arm, long to short arm ratio and chromosome indices of metaphase cells were calculated. Figures summarized the idiogram based on the short arm length of eight pairs of chromosomes. According to our results, a basic chromosome counts of x=8 (2n=2x=16) was determined for all tested accessions. All analyzed plant cytotypeswere diploid.The largest total chromosome length belonged to the accession from Jannat Roodbar region with 78.16 µm, while the shortest came from Esfahan with 51.10 µm. Analysis of metaphase karyotypes showed that centromeres were mainly located in the center (metacentric) or close to the center (submetacentric) of the chromosomes. The number of metacentric chromosomes was 10-12 out of 16 chromosomes. Accession of Roobdar had the largest centromeric index, i.e. 0.66, while accessions from Divrood, Qazvin and Mashhad had the lowest centromeric indices of 0.38-0.39. In addition, the long to short arm ratio varied between 1.51 and 1.66. Tested accessions showed lower diversity in terms of karyological characteristics and had symmetric karyotypes. However, given asymmetry indices in terms of chromosome types, overall chromosome shape, classification based on cluster and principal component analyses, and inclusion within three classes of Stebbins (A3, B2, B3), the studied accessions showed evolutionary differences with each other that could be a source of useful cytogenetic information for breeding purposes, and may be used to further understanding of evolution and accession genesis of Iranian borage species.

    Keywords: Chromosome, Iranian borage, Karyotype, Metacentric, Submetacentric}
  • عیسی ظریفی *، جعفر سری سویم آی، صباحدین آل بایراک
    مطالعات سیتوژنتیکی بر روی ده جمعیت محوری یونجه انتخاب شده از منایع ژرم پلاسم مناطق دریاچه ای استانهای ترکیه برای تولید واریته های سنتتیک انجام گردید. مریستم های نوک ریشه ای حاصله از گیاهان مشابه و هم سن تکثیر یافته از طریق غیرجنسی رویشی از یک والد در گلدانهای گلخانه، در محلول دو هزارم مولار 8- هیدروکسی کینولین پیش تیمار و سپس در رنگ استوایرون هماتوکسیلن رنگ آمیزی شدند. آنالیز کاریوتیپ جمعیت ها نشان داد که همه جمعیت ها تتراپلوئید و دارای 32=x4=n2 کروموزوم هستند. اندازه کروموزومها خیلی کوچک در محدوده 1. 69-5. 92 میکرون هستند. کروموزومهای B و هترومورف مشاهده شده است. بدین سبب هتروژن بودن جمعیت های یونجه این مناطق محرز شده است. در فرمول کاریوتیپ جمعیت ها که کروموزومهای آنها در 8 تتراد کلاس بندی شده اند دو تیپ کروموزوم (m متاسانتریک و sm ساب متاسانتریک) دیده شده است. تقارن و عدم تقارن کاریوتیپ جمعیت ها با استفاده از شاخص های مختلف؛ استبینس، A1 (درون کروموزومی) و A2 (میان کروموزومی) روش رومرو و زارکو ارزیابی شد. بر اساس تفاوت درون کروموزومی و بین کروموزومی جمعیت ها گروه بندی شدند.
    کلید واژگان: یونجه (Medicago sativa L, ), سینتتیک, کروموزوم B, هترومورف, کاریوتیپ}
    Eissa Zarifi *, Cafer S?rr? Sevimay, Sebahattin Albayrak
    Cytogenetically studies were carried out on ten selected populations of alfalfa (Medicago sativa L.) of Lake Regions in Turkey. Root tips meristems obtained from plants of similar age that originated by vegetative reproduction from a single parent from plants grown under greenhouse conditions, were pretreated with saturated solution of ά-bromonaphthalene and 0.002 M 8-Hydroxiquinolin before staining with aceto-iron-hematoxylin. Karyotype analysis showed that all populations were tetraploid (2n=4x= 32). The chromosomes are small, ranging from 1.69-5.92 microns in length. B chromosome and heteromorphic chromosomes were established. Due to these phenomenons, the existences of heterogeneous in alfalfa populations were demonstrated from these locations. On the basis of karyotypic formula, the populations had 2 types of chromosomes (m, sm), categorizing them in 8 different classes. Assessment of karyotype symmetry was carried out, using various parameters e.g. Stebbins and A1 (Intrachromosomal) and A2 (Interchromosomal) connected to Romero-Zarco categories. The populations were classified by intrachromosomal and interchromosomal differences.
    Keywords: Alfalfa (Medicago sativa L.), Synthetic, B chromosome, Heteromorphic, karyotype}
  • لیلا غیرتی *، پریناز نقوی، حسین زینلی، صلاح الدین مرادی
    این تحقیق به منظور بررسی تنوع کاریوتیپی ارقام سیر در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان بر روی پنج رقم سیر (Allium Sativum L.) انجام شد. کاریوتیپ سلول های میتوزی در مرحله متافاز در مریستم انتهایی ریشه در بذرهای جوانه دار شده تهیه شد. عدد پایه کروموزومی در تمام جمعیت ها 8=x و همه جمعیت ها دیپلوئید بودند. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تکرار و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون چند دامنه ای دانکن (در سطح احتمال 5%) بین پنج رقم سیر انجام شد. بر اساس جدول دو طرفه Stebbins، جمعیت های اصفهان و جیرفت در کلاس B3 و جمعیت های بم، کرمان و همدان در کلاس B2 قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس، نشان داد که بین جمعیت ها از لحاظ صفات طول کل کروموزوم، طول بازوی بلند، طول بازوی کوتاه و طول نسبی کوتاه ترین کروموزوم اختلاف معنی داری در سطح احتمال 1% و در صفات نسبت طول بازوی کوتاه به بازوی بلند، اختلاف درصد طول نسبی بزرگترین و کوچک ترین کروموزوم، شاخص عدم تقارن، درصد شکل کلی و درصد طول نسبی بازوی بلند اختلاف معنی داری در سطح احتمال 5% وجود داشت که نشان دهنده تنوع کروموزومی بود. در تجزیه به عامل ها، سه عامل اول، دوم و سوم بیش از 99% از کل تنوع موجود بین جمعیت ها را توجیه کردند. در عامل اول صفات r-value و درصد شکل کلی و در عامل دوم صفات طول کروموزوم و طول بازوی بلند بیشترین سهم را به خود اختصاص دادند. در عامل سوم طول نسبی کوتاه ترین کروموزوم بیشترین اهمیت را داشت. تجزیه خوشه ای، جمعیت های مورد نظر را به دو گروه تقسیم کرد، به طوری که جمعیت های بم، جیرفت، کرمان و همدان در گروه اول و جمعیت اصفهان در گروه دوم قرار گرفتند.
    کلید واژگان: تجزیه به عامل ها, تجزیه خوشه ای, سیر (Allium Sativum L, ), کاریوتیپ, کروموزوم}
    Leyla Gheyrati *, Parinaz Naghavi, Hossein Zeinali, Salahedin Moradi
    This investigation was carried out to study the karyotype diversity of five garlic (Allium Sativum L.) varieties in Isfahan Research Center for Agriculture and Natural Resources. Karyotype of mitotic cells in metaphase of root apical meristem in germinated seeds was studied. The base number of chromosomes was x = 8 and all populations were diploid. Experiment was conducted as a completely randomized design with five replicates and mean comparison with Duncan's multiple range test (at 5%) among the five varieties of garlic. Based on Stebbins two-way table the Isfahan and Jiroft populations in class 3B and Bam, Kerman and Hamedan populations were located in class 2B. Analysis of variance showed significant differences for the total chromosome length, long and short arm length and the relative length of the shortest chromosome (p
    Keywords: Chromosome, Cluster Analysis, Factor Analysis, Garlic (Allium Sativum L.), Karyotype}
  • محسن فرشادفر *، فاطمه بلورچیان، هوشمند صفری، هومن شیروانی
    یونجه یکی از گیاهان علوفه ای است که به علت میزان پروتئین بالا، خوش خوراکی، قابلیت هضم بالا و سازگاری آن در شرایط مختلف محیطی اهمیت بالایی دارد. در این تحقیق تنوع ژنتیکی نوزده نژادگان (ژنوتیپ) از گونه Medicago sativa با استفاده از نشانگر های سیتوژنتیکی و مولکولی بررسی شد. بر پایه داده های سیتوژنتیکی تنوع معنی داری برای صفات کاریوتیپی وجود داشت. نژادگان های 211-ES (اصفهان1)، 027-ES (شاهرود)، 199- ES (کدی1)، 065- ES(زردشت)، 037-ES (اصفهان 2) بیشترین میزان کروماتین و بیشترین نبود تقارن را داشتند و کاریوتیپ متکاملی داشتند. بیشترین شاخص بدون تقارن (AI) را نژادگان های 211-ES (اصفهان 1) و 119-ES (کدی 1) و کمترین میزان را نژادگان 037-ES (اصفهان 2) داشت. همچنین بیشترین میزان تغییرات نسبی طول کروموزوم (CVCL)، میانگین بدون تقارن سانترومری (MCA)، انحراف معیار نسبت بازوها (r-value) و طول نسبی کروموزوم (RL%) مربوط به نژادگان 119-ES (کدی 1) و کمترین میزان متعلق به نژادگان 058-ES (کدی 2) بود. بررسی الگوی نواری (باندی) هشت آغازگر (پرایمر) ISSR شمار 29 نوار چندشکلی (پلی مورف) را مشخص کرد. پس از امتیاز دهی نوارهای چندشکلی میانگین شاخص محتوای داده های چند شکلی (PIC) در هر آغازگر برابر 32/0 محاسبه شد. کمترین میزان درصد چندشکلی را آغازگرهای 14IS (50%) و 15IS (50%) و 5IS (14/57%) داشتند و درصد چندشکلی برای دیگر آغازگرها 100 درصد است، همچنین میانگین درصد چندشکلی برابر 86 درصد بود. شمار نوارهای چندشکلی برای آغازگرها از سه تا شش نوار متغیر بود. میانگین شمار نوار در هر آغازگر برابر 62/4 تعیین شد. تجزیه خوشه ایداده های مولکولی و سیتوژنتیکی 19 نژادگان را در سه گروه قرار داد.
    کلید واژگان: تنوع ژنتیکی, کاریوتیپ, یونجه (Medicago sativa L, ), ISSR}
    Mohsen Farshadfar *, Fatemeh Boloorchian, Hooshmand Safari, Hooman Shirvani
    Alfalfa (Medicago sativa L.) is one of the important forage crops producing highly nutritious biomass and adaptability. In this study the genetic diversity among 19 genotypes of Medicago sativa was evaluatedbased on the molecular and cytogenetic markers. Molecular studies were carried out based on eight Inter Simple Sequence Repeat (ISSR) primers. Cytogenetic data were obtained by karyotype analysis with mitotic chromosomes. There were significant differences between cytogenetic characterictics (P≤0.01). The genotypes ES-211, ES-027, ES 037, ES-065, and ES-199 had the greatest chromatin content and the highest asymmetrical value as well. The greatest amount of asymmetry index (AI) belonged to ES211, E119 while the least value of AI was ES037. The genotype ES119 had the greatest CVCL, Mean centromeric asymmetry (MCA), r-value and relative length (RL%) characterictics. Analysis of banding patterns of eight ISSR primers revealed 29 polymorphic bands. A total of 29 polymorphic fragments were scored and the average of polymorphic information content (PIC) was 0.32. The number of polymorphic fragments for each primer varied from three to six with mean of 4.62 polymorphic fragments per primer. The mean polymorphic percentage was 86%. The Cluster analysis of molecular data classified all 19 genotypes into three different groups. According to the karyotypic characterictics, all genotypes were grouped to three clusters as well.
    Keywords: Genetic diversity, karyotype, ISSR, Medicago sativa L}
  • لیلا غفارزاده نمازی، رسول اصغری زکریا، نادعلی باباییان، مکاییل بدرزاده
    در این مطالعه بذور دو گونه شنبلیله به نامهای T. caerulea و graecum- T. foenumدر اردبیل مورد بررسی قرار گرفت. ویژگی های کاریولوژیکی T. caerulea برای اولین بار از ایران گزارش می شود. ویژگی های کاریولوژیکی براساس میانگین 7 سلول متافازی مختلف اندازهگیری شدند. با استفاده از مدل طرح آماری فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی اختلاف بین گونه ها و نیز کروموزوم ها مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد که این گونه ها از لحاظ فرمول کاریوتیپی متفاوت هستند. از نظر ویژگی های کاریولوژیکی، بین گونه ها و نیز بین کروموزوم های هر گونه تفاوت آماری وجود دارد. همچنین از لحاظ سنجش تقارن کاریوتیپی بر اساس جدول دو طرفه استبینز گونه T. caeruleaدارای متقارن ترین کاریوتیپ بود
    کلید واژگان: رنگ آمیزی استو, فریک, هماتوکسیلین, شنبلیله, کاریوتیپ, تقارن کاریوتیپی}
    L. Gaffarzadeh, Namazi, R. Asghari, Zakaria, N. Babaeian, M. Badrzadeh
    The karyotype of two Trigonella species from Ardabil was investigated. Chromosome characteristics of Trigonella caerulea was reported for the first time in Iran. AcetoChromosome characteristics including number, long arm, short arm lengths, total length of chromosome set, arm ratio index and relative chromosome length were made from 7 enlarged well-spread metaphases. The difference between the species and chromosomes were tested using factorial statistical model, based on completely randomized design. Results showed that these species were different in karyotype formula and karyotype characteristics. In the view point of stebbin’s symmetry class, Trigonella caerulea showed the most symmetric karyotype.
    Keywords: Aceto, Iron, hematoxilin staining, Karyotype, Trigonella, Symmetry}
  • زرین تاج بردبار
    این تحقیق به منظور ارزیابی خصوصیات سیتوژنتیکی هشت جمعیت متعلق به سه گونه از جنس Stipagrostis اجرا شد. نتایج شمارش کروموزومی، دو سطح پلوئیدی در این جنس را نشان داد که گونه S. plumose دیپلوئید(22=x2=n2) و گونه های S. pennata وS. karelinii تتراپلوئید (44=x4=n2) بودند. مطالعه حاضر تعداد کروموزوم گونهS. karelinii را به صورت تتراپلویید و برای اولین بار گزارش می کند. نتایج فرمول کاریو تیپی نشان داد که عمده کروموزوم های موجود در جمعیت های مورد مطالعه از نوع متاسنتریک (m) هستند. ماهواره و نواحی سازمان دهنده هستکی در جمعیت های دیپلوئید مشاهده شد. بر اساس نتایج تجزیه کاریوتیپی و دسته بندی کاریوتیپ ها به روش Stebbins، جمعیت های دیپلوئید در کلاس A1 و A2 و جمعیت های تتراپلوئید در کلاس B1 قرار گرفتند، به این ترتیب جمعیت های تتراپلوئید از نظر کاریوتیپی نامتقارن بودند. از نظر صفات کاریوتیپی اختلاف معنی داری (01/0p<) میان جمعیت ها برای سه صفت طول بازوی کوتاه، نسبت بازوها و شاخص سانترومری وجود داشت که بیانگر تنوع نسبی کروموزومی در میان ژنوتیپ های مورد مطالعه بود. بیشترین میزان همبستگی میان صفت بازوی کوتاه با بازوی بلند و همچنین میان شاخص سانترومری با درصد شکل کلی و صفت شاخص سانترومری با میزان کروماتین نسبی، به ترتیب با مقادیر 96/0، 88/0 و 87/0 وجود داشت. نتایج تجزیه خوشه ایو ضرایب Romero zarco تا حد بسیار زیادی با یک دیگر هماهنگی داشت و جمعیت ها در دو گروه مجزا قرار گرفتند. در گروه اول سه جمعیت دیپلوئید از گونه S. plumosa و در گروه دوم سایر جمعیت های تتراپلوئید از گونه های S. pennata وS. karelinii جای گرفتند.
    کلید واژگان: جنس Stipogrostis, سیتوژنتیک, کاریوتیپ, کروموزوم, گیاه سبد}
    Z. Bordbar
    In the present investigation، eight accessions belonging to three species of Stipagrostis were subjected to cytogenetic analyses. Results of chromosome count showed two ploidy levels of diploid (2n=2x=22) in S. plumosa and tetraploid (2n=4x=44) in S. pennata and S. karelinii. The chromosome number (tetraploid) of S. karelini is reported for the first time. Karyotypic formula obtained in the studied populations mostly included metacentric chromosomes. Satellite and nucleolus organizer region (NOR) were observed in diploid populations of S. plumosa. Karyotypic analysis and grouping of karyotypes with Stebbins method classified diploid population into 1A and 2A and tetraploid populations into 1B karyotypic classes. Considering this classification it could deduced that tetraploid populations containing asymmetrical karyotype. Analysis of variance of karyotypic traits showed significant differences for short arm length، arm ratio and centromeric index that indicating chromosomal variation among the studied genotypes. The highest correlations were observed between short arm with long arm، centromeric index with total form percentages and centromeric index with value of relative chromatin content (r = 0. 96، 0. 88 and 0. 87، respectively). The results of cluster analysis and Romero Zarco coefficient grouping were consistent and divided the populations into two separate groups. First group included three diploid populations from S. plumosa and the second group included tetraploid populations from S. pennata and S. karelinii species.
    Keywords: Stipagrostos, cytogenetic, Karyotype, chromosome}
  • مهرانگیز چهرازی، روح انگیز نادری، علی اکبر شاه نجات بوشهری، محمد اسماعیل حسنی، عیسی ظریفی
    بررسی کاریوتایپ و سطوح پلوئیدی گل نرگسNarcissus sp. و تعداد کروموزوم، بر روی ژنوتیپ های بومی جمع آوری شده از استان های خراسان جنوبی،خوزستان، کهگیلویه و بویراحمد، فارس، مازندران و گلستان وهمچنین ژنوتیپ های غیر بومی صورت گرفت. ابتدا جهت شمارش کروموزوم، از مریستم نوک ریشه حاصل از سوخ های ریشه دار شده با مقایسه دو تیمار آب یخ و 8، هیدروکسی کینولین جهت توقف تقسیم سلولی به عنوان پیش تیمار استفاده گردید سپس در محلول اتانول و اسید استیک (1:3) تثبیت، با اسید کلریدریک هیدرولیز و با استوارسئین رنگ آمیزی شد. از هر ژنوتیپ سه صفحه متافازی جهت آنالیز پارامتر های کاریوتایپ مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد ژنوتیپ های مورد بررسی از نظر سطوح پلوئیدی متفاوت بودند؛ بدین صورت کهپایه کروموزومی در گل های نرگس بومی 10 و در هلندی ها 7 بود. در بین ژنوتیپ های بومی، مسکینک بهبهان و اهواز دارای 20 کروموزوم 20=x2=n2، دیپلوئید با فرمول کاریوتایپی st1+sm5+m4 (دسته های دو تایی) و بقیه تریپلوئید 30=x3=n2 با فرمول کاریوتایپی sm3+m7 (دسته های سه تایی) بودند و در بین ژنوتیپ های غیر بومی، نرگس هلندی با گل کرم رنگ، تتراپلوئید با 28 کروموزوم 28=x4=n2 و فرمول کاریوتایپی st1+4sm+m2 (دسته های چهار تایی) قرار داشتند؛ در حالی که سه ژنوتیپ دیگر نرگس هلندی با 21 کروموزوم 21= x3=n2 تریپلوئید با فرمول کاریوتایپی st1+ sm5+ m1(دسته های سه تایی) بودند. در بررسی کاریوتایپی شامل شناسایی کروموزوم ها از لحاظ شکل، اندازه و محل قرار گرفتن سانترومر، بین ژنوتیپ ها اختلاف مشاهده گردید. همزمان با استفاده از روش فلوسایتومتری سطوح پلوئیدی گل های نرگس تائید شدند.
    کلید واژگان: تعداد کروموزوم, سطوح پلوئیدی, فلوسایتومتری, کاریوتایپ, گل نرگس, _ Narcissus sp}
    Evaluation ofkaryotype¡ ploidy levels and chromosome numbers of daffodil (Narcissus sp.) plants was carried out on collected endemic genotypes from Southern Khorasan¡ Khouzestan¡ Kohgiloye – Boyerahmad¡ Fars¡ Mazandaran¡ Golestan provinces and exotic genotypes. The mitotic study karyotype and morphological characteristics of daffodils chromosomes was conducted on the meristematic cells of root tips from bulb. Initially the root tips were pretreated comparable with 8-hydroxyquinoline and ice water. Then they were fixed in ethanol: acetic acid (3:1) solution¡ hydrolyzed in HCl and stained with aceto-orsein. Three metaphase plates were used to analyze karyotype parameters of each genotype. OR-banding was carried out according to conventional methods. Chromosome numbers showed ploidy levels variation between genotypes. There was a direct relationship between chromosome number and ploidy levels of genotypes. Basic chromosome numbers of endemic and exotic populations were 10 and 7¡ respectively. Meskinak-e-Behbahan and meskinak-e-Ahvaz varieties were diploid 2n=2x=20 with karyotypic formula: 4m뻖¡ others were triploid 2n=3x=30 with 7m�¡ white Holandi`s daffodil was tetraploid 2n=4x=28 with 2m뻖; others were triploid 2n=3x=21 with 1m뻖. Karyotype evaluation indicated that size and form of chromosomes were different. Also¡ ploidy levels were confirmed by flow cytometry method.
    Keywords: Chromosome number, Daffodil, Karyotype, Narcissus sp, Ploidy levels}
  • عیسی ظریفی*، یوسف آقایف، فرنگیس قنواتی، زهرا امینی زاده

    به منظور آنالیز کاریوتیپ درمنه معمولی (برنجاسف) L. Artemisia vulgaris ، نمونه های گیاه کامل و بذر آن ها از مناطق مختلف اکولوژیک در استان آذربایجان شرقی جمع آوری و شناسایی شدند. مریستم نوک ریشه حاصل از بذرهای جوانه دار شده در محلول اشباع آلفابرومونفتالین تیمار، در محلول لویتسکی تثبیت و با Aceto-iron-hematoxylin رنگ آمیزی شد. ده صفحه متافازی جهت آنالیز پارامترهای کاریوتیپ مورد استفاده قرار گرفت. نواربندی C گیمسا برای کروموزوم های این گونه با استفاده از روش های کلاسیک و مرسوم انجام شد . نتایج نشان داد که گونه L. Artemisia vulgaris دارای 16 کروموزوم و دیپلویید (2n=2x=16) می باشد. طول کروموزوم ها از 7.13 ± 0.19 میکرون (بلندترین کروموزوم) تا 4.54 ± 0.11 میکرون (کوتاه ترین کروموزوم) تغییر می کرد که به ترتیب مربوط به کروموزوم های شماره 1 و 8 بودند. تیپ کروموزوم ها عمدتا از نوع متاسانتریک، و تنها یک کروموزوم (شماره 6) ساب تلوسانتریک بود که اندازه نسبت بازوهای این کروموزوم برابر 32/3 بود. در کاریوگرام آن بر روی کروموزوم های شماره 3 و 4 دو جفت ماهواره به عنوان نشانگر کروموزومی وجود داشت که اندازه آن ها به ترتیب 58/0 و 38/0 میکرون بود. در این بررسی، در یک نمونه گیاهی در تمام سلول های میتوزی در مراحل متافازی و پروفازی فرآیند امتزاج کروموزومی (Fusion) از نوع تلومریک مشاهده شد. این فرآیند از جمله مسیرهای تکامل گونه های مختلف و به وجود آمدن عدد پایه کروموزومی x=8 از عدد پایه x=9 می باشد. در برخی از نمونه های گیاهی کروموزوم B مشاهده شد که اندازه آن به طور معنی داری کوچک تر از کروموزوم های سوماتیکی بود. چندین گیاه تنها یک کروموزوم B داشتند که معمولا تیپ آن متاسانتریک بود. در دیگر نمونه ها دو کروموزوم B که تیپ هر دو آن ها آکروسانتریک بود مشاهده شد. نواربندی C با گیمسا در این گونه نشان داد که توزیع هتروکروماتین بیشتر در نواحی سانترومر یا پری سانترومر کروموزوم ها واقع شده است.

    کلید واژگان: درمنه, Artemisia vulgaris L, کاریوتیپ, کروموزوم B, فرآیند امتزاج کروموزومی}
    I. Zarifi *, Y. Aghyev, F. Ghanavati, Z. Aminizadeh

    In order to analyze karyotype of wormwood (Artemisia vulgaris L.), plants and achene's specimens were collected from different ecological regions of East Azarbaijan. Root tip meristems obtained from germinated achene's were pretreated with saturated solution of ?-bromonaphthalene, fixed in Lewitsky solution and stained in aceto-iron- hematoxylin. Ten metaphase plates were used to analyze karyotype parameters. C-banding was carried out according to conventional methods. The karyotype of A. vulgaris consisted of 2n=16 chromosomes. Size of chromosomes changed from 7.13±0.19 ? (the largest chromosome) to 4.54±0.11 ? (the smallest chromosome). All of them were metacentrics except the chromosome 6, which was subtelocentric with arm ratio = 3.33. Pairs 3 and 4 were satellite chromosomes. Size of satellites was 0.58 and 0.38 ? respectively. In one of investigated plants, telomeric fusion of two chromosomes was observed so that these joined chromosomes were found in all of cells in the slide at the metaphase and prophase stages. It is thought that basic number of chromosomes x=8 by this mean was originated from x=9 in evolution of genus Artemisia. In some plants B-chromosomes significantly smaller than somatic chromosomes were found. Several plants had only one B-chromosome which usually was met centric. Others had two B-chromosomes areocentric. Giemsa C-banding detected heterochromatin distribution in centromeric regions of all chromosomes.

    Keywords: Artemisia vulgaris, Karyotype, B-chromosome, fusion}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال