به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « Stability coefficient » در نشریات گروه « زراعت »

تکرار جستجوی کلیدواژه «Stability coefficient» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • رویا سعیدی، بهاره پارسامطلق*، اعظم سیدی، حسین شکفته، مریم احمدزاده
    به منظور بررسی اثر منابع مختلف کود نیتروژن بر فراوانی نسبی، تراکم و زیست توده مزرعه گلرنگ، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار واقع در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه جیرفت در سال زراعی 98-1397 اجرا شد. عامل اول در دو سطح شامل مصرف کود دامی و عدم مصرف کود دامی و عامل دوم شامل منابع مختلف کود نیتروژن در پنج سطح شاهد، کود اوره، کود اوره با پوشش گوگرد، نیترات آمونیوم، نیتروکسین و نانو نیتروژن بود. نتایج نشان داد در هر سه مرحله نمونه برداری علف های هرز شبدر و اویارسلام بیشترین و پنجه مرغی و ترشک کمترین فراوانی نسبی را دارا بودند. بر اساس نتایج مقایسه میانگین، بیشترین زیست توده علف هرز شبدر در مرحله اول در تیمار مصرف کود دامی به همراه کودهای شیمیایی اوره (04/17 گرم) و کمترین زیست توده در تیمار های عدم مصرف کود دامی در شاهد (47/6 گرم) و کود نانو نیتروژن (63/4 گرم) حاصل شد. میزان شاخص تنوع شانون و مارگالف به ترتیب در مرحله اول نمونه برداری 96/0و 94/0، مرحله دوم نمونه برداری 79/0 و 06/1 و مرحله سوم نمونه برداری 63/0و11/1 در تیمار مصرف کود دامی نسبت به عدم مصرف کود دامی بیشتر بود و منابع کودی اوره و اوره با پوشش گوگرد نسبت به سایر تیمارها از شاخص تنوع علف هرز بیشتری برخوردار بودند. با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش پیشنهاد می شود به منظور جلوگیری از هجوم علف های هرز و رقابت با گیاه هدف، از منابع زیستی نیتروژن استفاده گردد.
    کلید واژگان: شاخص شانون, ضریب پایداری, غالبیت, نیتروکسین}
    Roya Saeeidi, Bahareh Parsa Motlagh *, Azam Seyedi, Hossein Shekofteh, Maryam Ahmadzadeh
    In order to investigate the effect of different sources of nitrogen fertilizer on the relative frequency, density and biomass of safflower, a factorial experiment was conducted in a randomized complete block design with three replications located in the research farm of faculty of agriculture university of Jiroft in 2018-2019 year. The first factor at two levels included the use of manure and non-use of manure, the second factor included different nitrogen fertilizer sources at five levels of control, urea fertilizer, urea fertilizer with sulfur coating, ammonium nitrate, nitroxin and nano nitrogen. The results showed that in all three stages of sampling weeds, Clover (Trifolium repens L.) and Umbrella sedge (Cyperus rotundus L.) weeds had the highest and Bermudagrass (Cynodon dactylon) and Sorrel (Rumex crispus L.) had the lowest relative abundance. Different sources of fertilizer had a significant effect on biomass weeds of clover, umbrella sedge, common mallow and other weeds during three sampling stages. Based on the results of mean comparison, the highest biomass was obtained of clover weed in the first stage in the treatment of manure with chemical fertilizers urea (17.04 g). The lowest biomass was obtained in no manure in control (6.47 g) and nano nitrogen fertilizer (4.63 g). Shannon and Margalef indices in the first stage of sampling 0.96 and 0.94, the second stage of sampling 0.79 and 1.06 and the third stage of sampling 0.63 and 1.11 respectively in the treatment of manure was more than to non-use manure. Sources of urea and urea fertilizers with sulfur coating had higher weed diversity index than other treatments. According to the results of this study, it is suggested to use biological sources of nitrogen in order to prevent weed infestation and competition with the target plant.
    Keywords: Dominance, Nitroxin, Shannons index, Stability coefficient}
  • سرور خرم دل *، پرویز رضوانی مقدم، عبدالله ملافیلابی، سحر ولی زاده
    پوشش های گیاهی علف های هرز در بوم نظام های زراعی از تعداد زیادی گونه تشکیل شده اند که در واکنش به عملیات زراعی ظهور پیدا کرده اند. به منظور بررسی ساختار جوامع و تنوع گونه ای علف های هرز مزارع زعفران استان خراسان، جمعیت علف های هرز در هفت شهرستان (شامل مشهد، نیشابور، گناباد، تربت جام، تربت حیدریه، بیرجند و قائن) در سال های 1393 و 1394 مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی از مرحله های رشد رویشی، رکود تا گلدهی زعفران در مجموع 50 مزرعه به صورت تصادفی انتخاب و نمونه برداری از علف های هرز به روش سیستماتیک و مطابق الگوی دبلیو و با استفاده از قاب 1×1 متر مربعی انجام شد. گروه بندی شهرستان ها با استفاده از تجزیه خوشه ایبه روش سلسله مراتبی پیوسته کامل بر اساس فواصل اقلیدسی انجام شد. شاخص های مورد بررسی شامل ضریب ثبات، سیمپسون، شانون وینر، مارگالف و منهینیک بودند. نتایج نشان داد که گونه های هرز غالب 50 گونه و متعلق به 19 خانواده می باشند که خانواده های غلات، شب بو، کاسنی و بقولات به ترتیب با 11، 9، 8 و 6 گونه غالب بودند. گونه های هرز عمدتا دولپه، سه کربنه، سمج و یکساله بودند. بیشترین ضریب ثبات در مقایسه مرحله های رشدی زعفران به ترتیب برای خارشتر (Alhagi camelorum)، یولاف وحشی (Avena fatua) و بومادران (Achillea millefolium) با 81/30، 11/24 و 14/12 به دست آمد. همچنین تمام گونه های هرز بجز خارشتر (به عنوان گونه پایدار) و یولاف وحشی (به عنوان گونه موقتی)، به صورت گونه های اتفاقی شناخته شدند. بالاترین شاخص های تنوع علف های هرز مربوط به مرحله رشد رویشی زعفران بود. ضریب همبستگی بین تراکم علف های هرز و درصد خسارت عملکرد زعفران برابر با 98/0=R2 محاسبه شد. بر اساس آنالیز کلاستر، شهرستان های مورد مطالعه از نظر شاخص های تنوع زیستی علف های هرز در سطح تشابه 75 درصد در سه گروه طبقه بندی شدند.
    کلید واژگان: سطح تشابه, سمج, شاخص تنوع زیستی, ضریب ثبات, گونه موقتی}
    Surur Khorramdel *, Parviz Rezvani Moghaddam, Abdollah Mollafilabi, Sahar Valizadeh
    Weedy flora of agroecosystems is composed of many species that have evolved in response to cropping system practices by occupying the niches left available in agroecosystems. In order to study weed species diversity and community structure in the saffron fields of Khorasan province, a survey trial was carried out in seven counties (including Mashhad, Neyshabur, Birjandn, Ghaen, Gonabad, Torbat-e Jam and Torbat-e Heydari) during 2014 and 2015 from vegetative growth, dormant to flowering stages of saffron randomly dropped 1×1 m2 quadrates in 50 fields based on a systematic method as W pattern. The counties were clustered by the hierarchical complete linkage method based on Euclidean. Biodiversity indices such as stability coefficient, Simpson, Shannon–Wiener, Margalef and Menhinick were computed. The results indicated that the dominant weeds in saffron fields belong to 19 families and 50 species. Poaceae, Brassicaceae, Asteraceae and Fabaceae were dominant families with 11, 9, 8 and 6 species, respectively. The majority of weed species were dicotyledonous, C3, noxious and annual plants. The highest stability coefficients in the stages of growth of saffron were calculated in Alhagi camelorum, Avena fatua and Achillea millefolium to be 30.81, 24.11 and 12.14, respectively. All weed species except for Alhagi camelorum (sustainable species) and Avena fatua (temporary species) were recognized as causal species. The maximum diversity indices for weed species were recorded at the vegetative phase of saffron. Correlation coefficient between weed density and yield loss of saffron was computed as R2=0.98. Based on diversity indices for weed species, different counties were clustered in three groups at 75% similarity level.
    Keywords: Temporary species, Biodiversity index, Similarity level, Stability coefficient, Noxious}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال