به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "آللوپاتی" در نشریات گروه "گیاهپزشکی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «آللوپاتی» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • طیبه عادلی، ایرج طهماسبی، سیروان بابائی، امیر صادق پور
    Taiebeا Adeli, Iraj Tahmasebi, Sirwan Babaei*, Amir Sadeghpour

    Waxy-leaved mustard (Boreava orientalis Jaub. and Spach.) is an invasive species recently reported in Kurdistan province in western Iran with allelopathic properties. To evaluate the effect of the extract of different parts of waxy-leaved mustard on wheat germination, an experiment was conducted as a factorial based on a completely randomized design in the Faculty of Agriculture, University of Kurdistan, Iran. The allelopathic potential of waxy-leaved mustard's root, leaf, stem, and flower were evaluated, and secondary metabolite compounds were identified. Effect of Alcohol extracts at concentrations of 0, 1, 2, 3, and 4% of roots, leaves, stems, and flowers of waxy-leaved mustard were evaluated on wheat germination Indicators. Increasing extract concentration significantly increased the inhibition of seed germination and caused a decrease in germination rate, reduction of stem length, and reduction of seed vigor index. Alcoholic extracts of waxy-leaved mustard flowers had significantly more effect compared to the alcoholic extracts of roots, even at the lowest concentration (1%). The results of this study show that waxy-leaved mustard has a strong allelopathic potential, which emphasizes the importance of reducing its allelopathic effects and developing effective management strategies for mitigating invasion risk and thereby protecting crops like wheat.

    Keywords: Allelopathy, alcoholic extracts, Brassicaceae, waxy-leaved mustard
  • تینا پرتانی *، سیدمحسن موسوی نیک، محمد گلوی، احمد قنبری، معصومه یونس آبادی
    به منظور بررسی تاثیر دگرآسیبی عصاره آبی و الکلی علف هرز فرفیون ناجوربرگ، آزمایشی در سال 1394و 1395 در مرکز تحقیقات کشاورزی استان گلستان با طرح کاملا تصادفی به صورت گلخانه ای روی علف هرز یولاف وحشی با سه تکرار اجرا گردید. تیمارها شامل نوع اندام (ساقه و برگ) ، نوع حلال (آبی و الکلی) و غلظت عصاره فرفیون ناجوربرگ در پنج سطح (0، 25، 50، 75 و 100 درصد) در نظر گرفته شد. صفات اندازه گیری شده شامل، ارتفاع، وزن تر برگ، وزن خشک برگ، وزن تر ساقه، وزن خشک ساقه و سطح برگ بود. نتایج این بررسی نشان داد ارتفاع علف هرز یولاف، 85 درصد در غلظت 100درصد عصاره الکلی برگ نسبت به تیمار شاهد کاهش یافته و بعبارتی بیشترین بازدارندگی را داشته است، وزن تر برگ تحت تاثیر عصاره آبی ساقه در غلظت 100 درصد بیشترین و عصاره آبی برگ در تیمار شاهد کمترین اثر را داشته است. صفات وزن خشک برگ، وزن تر ساقه و وزن خشک ساقه تحت تاثیر عصاره الکلی برگ در غلظت 50 و 100 درصد بیشترین بازدارندگی و در عصاره آبی ساقه در غلظت 25 درصد و شاهد کمترین تاثیر را داشته و سطح برگ تحت تاثیر اثرات نوع اندام در غلظت عصاره در سطح 100درصد عصاره برگ بیشترین و در سطح 25 درصد عصاره ساقه کمترین بازدارندگی را داشته است. همچنین در این آزمایش متابولیت های ثانویه از قبیل ، ساپونین، استروئید و ترپنوئید در عصاره آبی و الکلی علف هرز فرفیون تشخیص داده شد و اندازه گیری کمی میزان فنل و فلاونوئید نشان داد که میزان این متابولیت ها در عصاره آبی و الکلی ساقه بیشتر از برگ بوده است. بطور کلی بر اساس نتایج به دست آمده از این بررسی می توان از عصاره الکلی برگ علف هرز فرفیون ناجوربرگ در کاهش رشد علف هرز یولاف وحشی بهره جست.
    کلید واژگان: آللوپاتی, حلال, فیتوشیمیایی, کنترل بیولوژیکی
    Tina PARTANI *, Seeyed Mohsen Mosavinik, Mohammad Galavi, Ahmad Ghanbari, Masoume Younesabadi
    Introduction
    The use of allelopathic materials has been a favorite natural herbicide for plant scientists. The effect of these natural compounds is more than artificial compoundsdue to its water-soluble and halogen-free characteristics. Regarding the increasing resistance of weeds to herbicides, application ofallelopathic method can reduce the use of artificial herbicides and prevent environmental degradation. The purpose of this study was investigation of using Euphorbia heterophylla metabolites in growth and germination control of weed Avena Ludoviciana in farms
    Materials and Methods
    In order to investigate the allelopathy effects of aqueous and alcohol extracts of (heterophylla Euphorbia), an experiment was conducted at Agricultural Research Center of Golestan (Gorgan city) Province during 2014 and 2015 with a completely randomized design under greenhouse condition on Avena ludoviciana with three replications. The treatments in this experiments were the plant species organs at 2 levels (dry powdered of leaf and stem), solvent type for preparing extracts at 2 levels (water and alcohol(methanol)) and the extract concentrations at 5 levels (0, 25, 50, 75 and 100 percentage).The measured traits included height, leaf wet weight, leaf dry weight, stem wet weight, stem dry weight and leaf area. The aqueous and alcoholic extract of Euphorbiaheterophylla were obtained by dipping of dried material in the special solvents in dark place at room temprature for three days and finally, filtration with muslin cloths. The prepared extracts was stored in 4 degree centigrad refrigerator. This extrat was considered as stock solution and the rest concentrations were preapared from this solution.The extracts sprayed on the target plant (Avenaludoviciana) as post-emergence at 3-4 leaved stages.Total phenolic content was measured using the Folin-Ciocalteu reagent method and the total flavonoid content of the extracts was surveyed by a colorometric method based on aluminum chloride.Finally, the relative recognition of the nature of plant compounds was done by chemical methods and colorimetry.The data were analyzed with SAS, 9.9 software and the means were compared to eache other using LSD (least significant difference) at (p < 0.05) and the graphes was drawn with Excel software.
    Results and Discussion
    Based on the results of the analysis of variance, except for leaf area of Avena ludoviciana which was affected by the treatments at 95% confidence level (p < 0.05), all the measured traits were significantly affected by the treatments at 99% confidence level (p < 0.01). In general, the results of this study showed that the aqueous extracts of Euphorbia heterophylla stem and leaves had no inhibitory effects on the measured traits at zero levels (control treatment), but the growth and germination of Avena ludoviciana was inhibited by the leaf alcoholic extract and stem aqueous extract at 50 and 100% concentration. These extracts significantly decreased plant height, stem fresh weight, leaf fresh weight and leaf dry weight of Avena ludoviciana. The highest effect was observed on Avena ludoviciana leaf area at 100% concentration of leaf extract and the lowest effect was observed at 75% concentration of stem extract. The results of phytochemical experiments of the aqueous and alcoholic extract of the leaves indicated that the aqueous extract of leaves and stems followed by alcoholic extract of leaves had the highest phenolic compounds and also highest antioxidant properties, respectively. According to the results of this study, it is suggested that, further research must be carried out on the identification and mechanism of action of Euphorbia heterophylla allelopathic compound and their effects on Avena ludoviciana seedlings growth. Thus, it can be used as an alternative source of antioxidant compounds in the organic fertilizer industry.
    Conclusions
    Based on the phytochemical experiments conducted in this study, the existence of secondary metabolites in the Euphorbiaheterophylla extracts was proved. The obtained results from the different extracts (aqueous extract of stem, aqueous extract of leaf, alcoholic extract of stem and alcoholic extract of leaf) showed thatthe alcoholic extracts of leaves significantly affected the growth traits of Avenaludovicianamore than the rest of extracts.It seems that attempting to accurately identify the chemical nature of the allelopathic compounds present in different organs of Euphorbiaheterophyllaand the factors that affecting these compounds can lead to the other studies based on biological weed management.
    Keywords: Allelopathy, Biological control, Phytochemical, Solvent
  • سمیه امینی، خدایار همتی، حسن نوروزی
    امروزه بدلیل ظهور علف های هرز مقاوم و ایجاد آلودگی های زیست محیطی، محققین به دنبال کاهش وابستگی کشاورزی به علف کش ها می باشند که یکی از جایگزین های مناسب در این زمینه، استفاده از گیاهان آللوپات است. هدف از تحقیق حاضر، غربال اولیه گیاهان از نظر ویژگی های دگرآسیبی می باشد. در این پژوهش، با استفاده از روش ساندویچ ویژگی های دگرآسیبی 55 گونه گیاهی (59 نمونه) متعلق به 27 خانواده، مورد بررسی قرار گرفت. روش ساندویچ، از جمله روش های جدید زیست سنجی گونه های گیاهی است که برای ارزیابی فعالیت ترکیبات سمی بقایای گیاهان به کار می رود. با این روش می توان تعداد زیادی گیاه را در مدت زمانی کوتاه و با حداقل نمونه گیاهی از نظر قابلیت آللوپاتی، ارزیابی کرد. نتایج نشان داد از بین گیاهان مورد بررسی، برگ گیاهان Mentha spicata، Nepeta cataria و Nepeta glomerulosa بیشترین اثر بازدارندگی را بر رشد ریشه چه و ساقه چه دانهال کاهو داشتند. همچنین، بقایای برگی گیاه Leptorhabdos parviflora و بذر گیاه Allium oschanini نیز اثرات دگرآسیبی نسبتا شدیدی را به صورت بازدارندگی رشد، نشان دادند. از گیاهان معرفی شده در این تحقیق می توان در راستای تحقق کشاورزی ارگانیک و تولید علف کش های با ماده موثره طبیعی استفاده کرد.
    کلید واژگان: آللوپاتی, بازدارندگی رشد, ترکیبات ثانویه, گیاهان دارویی
    Somaye Amini, Khodayar Hemmati, Hasan Norouzi
    Introduction
    Widespread use of herbicides in agriculture has led to loss of natural habitats, increase in pollution, generating herbicide-resistant weeds, risk of food poisoning and lower food quality. So new approaches are required in management, production, and utilization of the existing agricultural practices for sustainable agriculture. There are several techniques in this regard including allelopathy. Use of allelopathic compounds is a new approach for lowering undesirable effects of herbicides on the environment and fighting weeds resistant to herbicides. Recently allelopathy knowledge has been developed because of innovative methods and collaboration among scientists and achievements in suitable bioassays. Nowadays, old methods such as petri dishes or activated charcoal method have been replaced by new methods such as dish pack, sandwich, rhizosphere, and plant box. Researchers have indicated that many problems might be solved in allelopathy studies through these methods. Sandwich method is considered as one of the alternative methods for the old ones and is a very useful tool for screening the allelopathic effect of leaf litter under laboratory conditions. This method is a less time-consuming bioassay method and could be applied to screen more samples. Besides, allelopathic properties of many plants are evaluated using fewer plant samples through this method.
    Materials And Methods
    In this study, using a sandwich method, allelopathic properties of 55 plant species (59 samples) from 27 families were studied. The majority of plants were collected in 2016 from the different regions of South Khorasan province, Iran. The samples authenticated. Then, different parts of plants used for laboratory studies at Agricultural Researches Institute in Birjand University, Iran. Lettuce (Lactuca sativa L. var Great Lake 366) was used as an index because of its seeds sensitivity in chemical compounds, and allelopathic properties on the growth of seedlings of these lettuce varieties were evaluated. To investigate the allelopathic activity, an experiment was conducted as a completely randomized design with 3 replications. In order to assess the allelopathic activity of the selected plants, multi-dishes were used with 6 holes. Each hole had 3.5 cm diameter (Nunc Company, Japan). Ten milligrams of dried samples were placed in all three wells in the upper row and fifty milligrams was placed in rest of three lower wells of the six-well multi-dish plate. For the preparation of the growth medium, commercially available agar was applied. The medium was prepared as 0.5 % (w/v) and autoclaved at 115 °C for 20 min. 5 mL of autoclaved agar was added to each well of the multi-dish plate containing plant samples. After gelatinizing the agar within 30–45 min at room temperature, 5 mL agar was added again to all wells as the second layer and left at room temperature for gelatinized again. This made a sandwich of dried leaves by two layers of agar. Five lettuce seeds were put on the agar surface of the wells and all treatments were replicated three times. Each side of the prepared multi-dishes was then sealed by parafilm and wrapped in aluminum foil to protect them from light penetration and then were placed in an incubator (25°C). After 3 days, length of radicle and hypocotyl were recorded and monitored compared to control samples. Agar medium without plant samples was used as the control.
    Results And Discussion
    Growth of radicle and hypocotyl of lettuce seedling was present in the form of either inhibition (positive value) or promotion (negative value). The results showed that among the studied plants, Mentha spicata, Nepeta cataria, and Nepeta glomerulosa herbs highly affected growth inhibitory on radicle (96.4 %) and hypocotyl (94.8 %) of lettuce seedlings. Moreover, leaves of Leptorhabdus parviflora and Allium oschanini seeds strongly showed allelopathic effects by inhibiting the growth of radicle (91.0 %) and hypocotyl (85.2 %) of lettuce. Viola tricolor flowers plant had allelopathic effect as a deterrent growth only on radicle growth (90.0 %) and did not have significant effects on hypocotyl. In the current research, the introductory screening was done on 55 plants to recognize the suspected plants containing allelopathic compounds. However, further research is needed on these plants to figure out their effects on weeds.
    Conclusions
    The plants introduced in this research are mainly contain compounds such as Carvone, Limonene, α-Pinen, β-Pinen, 1,8 cineol, Thymol, Anethol, Camphor, Nepetalactone, β-caryophyllene and Geraniol. The results suggested that introduced plants may fulfill the organic farming and production of naturally originated herbicides. Therefore, more attention is needed for the future research focusing on finding the allelopathic responsible compounds by GC-MS and NMR techniques for using in organic agriculture. It is also necessary to investigate the ability of herbivorous of these compounds specifically.
    Keywords: Allelopathy, Inhibition of growth, Medicinal plants, Secondary metabolites
  • روح الله نادری، عباس یزدانی، یحیی امام، احسان بیژن زاده
    به منظور بررسی اثرات آللوپاتیک عصاره گیاه روناس بر خصوصیات جوانه زنی چند گیاه زراعی و علف هرز، 4 آزمایش جداگانه اجرا شد.آزمایش ها در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار و 5 تیمار بود. تیمارها شامل غلظت های مختلف عصاره روناس در 5 سطح (صفر، 25%، 50%، 75% و 100%) و بذرهای گیاهان زراعی و علف های هرز (ذرت ، سورگوم، پیچک و قیاق) بودند. نتایج نشان داد که عصاره روناس ویژگی های جوانه زنی مانند، درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، نسبت طول ریشه چه به ساقه چه (R/S)، شاخص بنیه گیاهچه و وزن خشک کل همگی گیاهان را به طور معنی داری کاهش داد (p<0.5). درصد جوانه زنی بذرهای ذرت تا غلظت 50% عصاره و بذرهای سورگوم تا غلظت 75% عصاره تحت تاثیر قرار نگرفتند و تفاوت معنی داری با شاهد نداشتند، در صورتی که درصد جوانه زنی در بذر علف های هرز حتی با عصاره 25% روناس کاهش شدیدی نشان دادند. به طور کلی در غلظت 25% ، جوانه زنی پیچک و قیاق به ترتیب %97 و %5/95 نسبت به ذرت و %96 و %94 کاهش نسبت به سورگوم نشان دادند. افزایش غلظت عصاره باعث کاهش معنی دار در سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، نسبت ریشه به ساقه، شاخص بنیه گیاهچه و وزن خشک کل بذرهای گیاهان و علف های هرز شد. اما اثر بازدارندگی در بذر علف های هرز شدیدتر از گیاهان زراعی بود. نتایج نشان دهنده این است که روناس به عنوان یک گیاه دارویی سودمند ممکن است دارای ترکیبات شیمیایی آللوپاتیکی باشد که می تواند رشد گیاهچه علف های هرز قیاق و پیچک را در مزارع ذرت و سورگوم سرکوب نماید.
    کلید واژگان: آللوپاتی, روناس, ذرت, سورگوم, پیچک و قیاق
    Ruhollah Naderi*, Abbas Yazdani, Yahya Emam, Ehsan Bijanzadeh
    Excessive use of chemical herbicides has resulted to many problems such as adverse environmental impacts, contamination of groundwater and resistant weeds. Therefore, researchers are looking for solutions to reduce the use of herbicides as more as possible. One effective approach is to use the characteristics of allelopathic plants. To evaluate the allelopathic effects of extracts of madder on seed germination of several crops (corn and sorghum) and weeds (Johnsongrass and field bindweed), four separate laboratory experiments were conducted in 2011 at Yazd University of Applied Science. The experimental design was a completely randomized with 4 replications and 5 treatments. Treatments were madder extract at 5 levels (zero, 25%, 50%, 75% and 100%, respectively). The results showed that the extract of madder could decrease traits such as germination percentage and germination rate, root and shoot length, root to shoot ratio (R / S), seedling vigor index and total dry weight of all plants significantly (p
    Keywords: Allelopathy, Medicinal plant madder, Corn, Sorghum, Field bindweed, Johnson grass
  • محمد صدقی، سحر قلی طلوعی، محمد رضایی
    به منظور شناسایی ترکیبات آللوپاتیک و بررسی تاثیر عصاره علف باغ بر روی جوانه زنی و رشد گیاه زراعی یونجه، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار 100 بذری در آزمایشگاه بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی اجرا شد. برای این منظور ابتدا عصاره اندام های هوایی علف باغ در غلظت های صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد تهیه گردید. در این آزمایش صفات طول ریشه چه، طول ساقه چه، وزن تر گیاهچه، سرعت جوانه زنی و تعداد بذور جوانه زده اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش مقدار غلظت عصاره، تمام صفات مورد مطالعه (به جز وزن تر گیاهچه و طول ساقه چه که در غلظت های پایین تا حدودی افزایش داشتند) کاهش یافتند. مواد فنلی در عصاره ریشه و اندام هوایی علف باغ (به ترتیب 7/98 و 13/91 میلی گرم) بیش ترین فراوانی را داشتند. طول ساقه چه و وزن تر گیاهچه در غلظت های اندک عصاره (بین 23 تا 26 درصد) تا حدودی روند افزایشی داشتند و با افزایش بیش تر غلظت عصاره، کاهش در این صفات نیز مشاهده شد. در غلظت 100 درصد عصاره تمام صفات به صفر رسیدند. مواد آللوپاتیک علف باغ در غلظت های بالا به طور کامل از جوانه زنی و رشد گیاهچه یونجه جلوگیری کرد.
    کلید واژگان: آللوپاتی, جوانه زنی, عصاره, علف هرز
    Mohammad Sedghi, S. Gholi Toluie, Mohammad Rezaei
    In order to identification of allelopathic compounds and investigation of the effect of aerial part extract of orchard grass on germination and seedling growth of alfalfa an experiment conducted as completely randomized design with four replications at University of Mohaghegh Ardabili, Iran. Treatments were concentrations of orchard grass extracts including 0, 25, 50, 75, and 100%. Radicle and plumule length, fresh weight of seedling, percentage and rate of germination were measured. Results showed that with increasing extract concentration there was a reduction trend in all studied traits (except of seedling fresh weight and plumule length which increased at lower concentrations and then declined). The highest content of allelopathic substances related to phenolic compounds (7.98 and 13.91 mg in root and shoot, respectively). Plumule length and seedling fresh weight increased at the concentrations between 23 to 26% and after then reduced sharply and prevented completely at 100% concentration. All the traits reached to zero at 100% concentration. Orchard grass allelopathic substances inhibited the germination and growth of alfalfa seeds at higher concentrations.
    Keywords: Allelopathy, Extract, Germination, Weed
  • امین کریم زاده، سعیده ملکی فراهانی، فریبا میقانی، محمدحسین فتوکیان

    با توجه به پیامدهای منفی کنترل شیمیایی علف های هرز در بوم نظام های زراعی، شناسایی ارقام زراعی متحمل به علف های هرز، اهمیت زیادی در مدیریت غیرشیمیایی دارد. از این رو در پژوهش حاضر تحمل چند رقم یونجه نسبت به علف هرز انگل سس ارزیابی شد. برای این منظور، آزمایشی در سال 1389در مزرعه و آزمایشگاه دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد انجام شد. آزمایش مزرعه ای در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت کرت خرد شده در زمان در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش 12 رقم یونجه بود که در میان آنها، ارقام محلی همدانی وفائو به ترتیب حساس ترین ومتحمل ترین رقم به سس بودند. بنابراین در ادامه، در بررسی های آزمایشگاهی اثر عصاره آبی بذر این دو رقم یونجه بر جوانه زنی بذر سس بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام شد. فاکتورها شامل دو رقم یونجه (متحمل و حساس) وغلظت عصاره آبی بذر آنها در 5 سطح صفر (آب مقطر)، 25، 50، 75 و 100 درصد بودند. نتایج نشان داد که اثر غلظت های این عصاره ها بر جوانه زنی بذر سس معنی دار نبود، اما اثر رقم و اثر متقابل رقم و غلظت عصاره بر این صفت معنی دار بود. با افزایش غلظت عصاره آبی بذر یونجه فائو، جوانه زنی بذر سس کاهش یافت، در حالی که در یونجه محلی همدانی روند معکوسی دیده شد. بنابراین، احتمالا ترکیباتی در بذر یونجه محلی همدانی وجود دارد که محرک، اما ترکیبات موجود در بذر یونجه فائو (متحمل به سس) بازدارنده جوانه زنی بذر سس هستند. دستیابی به نتیجه قطعی نیاز به انجام آزمایش های تکمیلی دارد.

    کلید واژگان: آللوپاتی, بذر, پلی اتیلن گلیکول, عصاره, یونجه
    A. Karimzadeh, S. Maleki Farahani, F. Meighani, M.H. Fotokian

    Weed chemical control has negative results on agroecosystems. Therefore، identification of cultivars tolerant to weeds has importance in nonchemical management. So، in this study، the tolerance of some alfalfa cultivars was studied to dodder. Anexperiment was conducted at research farm and laboratory of Shahed University in 2011. The farm experiment was done as split plot in time in randomized complete block design with three replicates. The treatments were included 12 alfalfa cultivars. The results showed that Local Hamedani and Fao were most sensitive and tolerant cultivars، respectively. Therefore، in laboratorial experiments، the effect of seed aqueous extract of Local Hamedani and Fao cultivars was evaluated on dodder seed germination. The experiment was conducted as factorial in randomized complete block design. The factors were seed extract of tolerant and susceptible cultivars of alfalfa at 5 levels، including zero (distilled water)، 25، 50، 75 and 100 percent concentration. The results indicated that the effect of different concentrations of the extract was not significant on dodder seed germination، but the effect of cultivar and interaction of cultivar and concentration were significant on dodder seed germination. Dodder seed germination decreased as Fao seed extract concentration increased while a reverse trend was seen in Local Hamedani cultivar. In general، it seemed that Local Hamedani cultivar has some substances in seed that could stimulate dodder germination however there was not seen such a result in Fao، the tolerant variety. Complementary experiments are decisive to attain accurate results.

    Keywords: Alfalfa, Allelopathy, Extract, Polyethylene glycol, Seed
  • روزبه فرهودی ندا کورش نژاد عادل مدحج
    به منظور بررسی تاثیر ترکیبات عصاره آللوپاتیک گندم (T. aestivum) رقم چمران بر رشد گیاهچه، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت، فعالیت آنزیم های آلفا آمیلاز، ساکاروز سنتتاز گیاهچه یولاف وحشی (A. ludoviciana) در مراحل جوانه زنی و رشد رویشی تحقیقی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر انجام شد. در مرحله جوانه زنی یولاف وحشی غلظت عصاره گندم 25، 50، 75 و 100 درصد بود. نتایج نشان داد افزایش غلظت عصاره گندم میانگین زمان جوانه زنی و غلظت مالون دی آلدهید بافت گیاهچه را افزایش و درصد جوانه زنی و فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز را کاهش داد. در آزمایش بررسی تاثیر محلول پاشی عصاره گندم بر رشد رویشی یولاف وحشی غلظت عصاره گندم 25، 50 و 75 درصد بود. نتایج نشان داد افزایش غلظت عصاره گندم سبب کاهش وزن گیاهچه، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت و فعالیت آنزیم ساکاروز یولاف وحشی شد، اما غلظت مالون دی آلدهید بافت گیاهچه یولاف وحشی را افزایش داد. نتایج نشان داد عصاره آبی گندم سبب کاهش جوانه زنی، رشد گیاهچه، فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز و ساکاروز سنتتاز شد.
    کلید واژگان: آنزیم آنتی اکسیدانت, آللوپاتی, مالون دی آلدهید, علف کش های زیستی
    R. Farhoudi, N. Koreshnejad, A. Modhej
    In order to evaluate the allelopatic potential of wheat aquatic extracts against winter wild oat (Avena ludoviciana) at germiantion and vegetative growth stage two expriments were coducted in Islamic Azad University، Shoushtar branch at 2012. Germination expriment was laid out according to Completely Randomized Design with four replications and treatments were various concentration of wheat extract (0، 25، 50، 75 and 100%). At winter wild oat vegetative growth satge، treatments were 0، 25، 50 and 75 % of wheat aquatic extractconcentration and expriment was laid out according to Randomized Complete Block Design with four replications. Results indicated wheat aquatic extract application exhibited gradual rise inhibitory effect on seed germination، seedling weight، antioxidant enzymes activity and -amylase enzyme activity but elevated the mean germination time and malondialdehyde concentration in winter wild oat seedlings. Likewise، seedling weight، antioxidant enzyme activities and sucrose synthetesis enzymes activity were declined with wheat extract application but malondialdehyde concentration increased. In conclusion، wheat aquatic extract decreased seed germination، seedling growth، -amylase enzyme and sucrose synthetesis enzymes activity of winter wild oat.
    Keywords: Antioxidant enzyme, Allelopathy, Malondialdehyde, Biological herbicide
  • ابراهیم کازرونی منفرد، سمیه تکاسی، محمد بنایان اول
    اثرات آللوپاتیکی غلظت های (0 (شاهد)، 5 %، 10 %، 20 % و 40%) عصاره آبی اندام هوایی شبدر برسیم بر جوانه زنی و رشد ریشه چه علف های هرز (تاج خروس سفید Amaranthus albus، تاج خروس هیبریدAmaranthus hybridus، تاجریزی سیاه Solanum nigrum و سلمه تره ‍Chenopodium album) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر غلظت عصاره آبی شبدر برسیم بر متوسط زمان جوانه زنی افزایش، طول ریشه چه و یکنواختی جوانه زنی معنی دار بود. تاجریزی سیاه بیشترین درصد جوانه-زنی، طولانی ترین متوسط زمان جوانه زنی، بیشترین طول ریشه چه و کمترین یکنواختی جوانه زنی را داشت. تاج خروس هیبرید کمترین درصد جوانه زنی، کوتاه ترین متوسط زمان جوانه زنی را داشت و تاج خروس سفید بیشترین یکنواختی جوانه زنی را داشت. در کل گونه تاجریزی سیاه مقاوم ترین و تاج خروس هیبرید حساس ترین گونه در حضور عصاره آبی شبدر برسیم بودند.
    کلید واژگان: آللوپاتی, علف های هرز پهن برگ, گیاهان پوششی, کنترل علف هرز
    E. Kazerooni Monfared, S. Tokasi, M. Banayan Awal
    The allelopathic effects of various concentrations (0 (as control)، 5 %، 10 %، 20 % and 40%) of berseem clover shoot extracts were assayed on germination and radicle growth of four weed species (Amaranthus hybridus، Amaranthus albus، solanum nigrum and chenopodium album) as completely randomized factorial with 3 replications. The effect of aqueous extract concentration of berseem clover on the mean germination time، radicle length and the equally germination was significant. S. nigrum had the highest germination percentage، the longest mean germination time، the highest radicle length and the lowest equally germination. A. hybridus had the lowest germination percentage، the mean germination time and A. albus had the highest equally germination. In total S. nigrum was the most resistant species and A. hybridus was the most susceptible species to aqueous extract of berseem clover.
    Keywords: Allelopathy, Broad, leaved weeds, Cover crops, Weed control
  • سید محمد کاظم تهامی زرندی، پرویز رضوانی مقدم *

    به منظور ارزیابی تاثیر آللوپاتیک عصاره آبی گیاهان دارویی مرزه، ریحان، تاتوره و زیتون تلخ بر جوانه زنی و خصوصیات مورفولوژیک گیاهچه های نوعی یولاف وحشی(Avena ludoviciana L.) آزمایشی در سال 1389 در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با 4 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از عصاره آبی 4 گیاه دارویی مرزه، ریحان، تاتوره و زیتون تلخ، و غلظت های مختلف عصاره در 4 سطح (0، 20، 40 و 60 درصد). نتایج آزمایش حاکی از تاثیر معنی دار عصاره گیاهان دارویی در غلظت های مختلف بر صفات مورد بررسی بود. بیشترین و کمترین مقدار از نظر درصد و سرعت سبز شدن، طول ریشه چه و ساقه چه و وزن خشک ریشه چه و ساقه چه به ترتیب در بذور تحت تیمار شاهد و عصاره تاتوره مشاهده شد. تیمار عصاره مرزه از نظر تاثیر بر صفات درصد سبز شدن، طول ریشه چه و وزن خشک ریشه چه و ساقه چه تفاوتی با تیمار شاهد نداشت. غلظت های مختلف عصاره تمامی صفات مورد بررسی را نسبت به شاهد (غلظت صفر درصد) به شکل معنی داری کاهش دادند، ضمن اینکه عصاره با غلظت 60 درصد دارای کمترین مقدار درصد و سرعت سبز شدن بود.

    کلید واژگان: آللوپاتی, مرزه, ریحان, تاتوره و زیتون تلخ
    S. M.K. Tahami Zarandi, P. Rezvani Moghaddam

    In order to study the effect of different aqueous shoot extracts of four medicinal plants consist of: basil (Ocimum basilicum L.), jimson weed (Datura stramonium L.), summer savory (Satureja hortensis L.) and meliaceae (Melia azedarach L.) on seed germination and seedling characteristics of wild oat an experiment was conducted at Faculty of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad on 2010. A factorial arrangement based on completely randomized design with four replications was used. The experimental treatments were 4 different medicinal plant aqueous extracts as factor A, and extract concentration in 4 levels (0, 20, 40 and 60 percentage) as factor B. Results showed that medicinal plants aqueous extracts in different concentration had significant effect on measured characters. The highest and the lowest percentage and rate of seed germination, length of radicle and hypocotyle, dry weight of radicle and hypocotyle were obtained in treatments of control and aqueous extracts of datura, respectively. Percentage of seed germination, length of radicle and dry weight of radicle and hypocotyle difference were not significant in aqueous extract of Summer Savory compare with control. All concentrations of aqueous extracts significantly diminish all measured characters compare to control (0% concentrations). The lowest percentage and rate of seed germination were obtained in 60% concentration of all studied plant water extracts.

  • اروجی، خزاعی، راشد محصل، قربانی، عزیزی
    در سالهای اخیر بکارگیری آللوپاتی در مدیریت علف های هرز توجه بسیاری از متخصصان را به خود جلب کرده است. به منظور بررسی اثرات آللوپاتی غلظت های مختلف (صفر، 5/2، 5، 5/7 و 10 درصد) عصاره آبی آفتابگردان بر جوانه زنی و رشد علف های هرز تاج خروس و سلمه تره، تحقیقی در دو بخش آزمایشگاهی و گلخانه ای به ترتیب به صورت آزمایش های فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار و طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام گرفت. نتایج بررسی آزمایشگاهی نشان داد از بین عصاره های آبی ریشه، ساقه، برگ های پیر و برگ های جوان آفتابگردان بیشترین تاثیر مربوط به عصاره برگ های پیر بود که در حدود 43 درصد با عث کاهش درصد جوانه زنی نهایی بذرهای تاج خروس و سلمه تره شد. سر عت جوانه زنی بذرها نیز تحت تاثیر عصاره ها کاهش یا فت. افزایش غلظت عصاره ها باعث افزایش شدت بازدارندگی آن ها شد. اما در اغلب موارد تفاوت معنی داری بین غلظت های 5/7 درصد و 10 درصد مشاهده نشد. طول ریشه چه و ساقه چه علف های هرز مورد بررسی نیز تحت تاثیر عصاره ها کاهش پیدا کرد. در مورد تمام صفات تاج خروس حساسیت بیشتری نسبت به سلمه تره از خود نشان داد. نتایج بررسی گلخانه ای نیز نشان داد که بقایای تازه ساقه آفتابگردان وقتی با خاک مخلوط شوند قادرند سطح برگ، وزن خشک و ارتفاع علف های هرز سلمه تره و تاج خروس را کاهش دهند. این تحقیق پیشنهاد می کند که میتوان از مالچ آفتابگردان به عنوان یکی از راه های کنترل غیر شیمیایی علف های هرز استفاده کرد.
    کلید واژگان: آللوپاتی, آفتابگردان, عصاره آبی, تاج خروس, سلمه تره
    Recently weed scientist are more interested in weed management by allelopathy. The main objective of the study was to evaluate allelopathic potential of sunflower on redroot pigweed and common lambsquarter. this study was conducted in two series of laboratory and greenhouse experiments. Under laboratory conditions, leaf, stem and root aqueous extracts of sunflower at 0%, 2.5%, 5%, 7.5 % and 10% (m/v) concentrations were applied to determine their effect on redroot pigweed and common lambsquarter seed germination and initial growth under laboratory conditions. The results indicated that germination and mean daily germination was reduced by this extracts by 43% and 50% respectly. The effects of leaf and stem extracts on germination were more than root extracts of sunflower. The percentage and quality of germination was decreased by increasing the concentration of extracts. The root length and shoot length were reduced by 80% following application of sunflower extracts. In greenhouse experiments, to study the role of decomposition plant debris on release of allelochemicals, stem, root and leaf residues of sunflower were incorporated with pot soil by 5% (w/w) and weed seeds were sown and samples were taken in five stages of growth(2, 4, 6, 8 leaf and mature plant). Dry weight, leaf area and height of weeds were determined. The results of greenhouse experiments indicated that incorporation of sunflower residues in the soil (fresh or decomposed residues) reduced growth of redroot pigweed and common lambsquarter. The difference between fresh and decomposed residues was not significant. This study indicated that, fresh stem residues of sunflower are able to apply, its harmful effects on dry weight, leaf area and height of both weeds species.
  • فریبا میقاتی، جود خلقانی، مه لقا قربانلی، مرتضی نجف پور
    به منظور بررسی توانایی اندام های هوایی شبدر ایرانی و برسیم در کنترل جوانه زنی بذر علف های هرز پیچک، تاج خروس، چاودار و خردل وحشی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. در این آزمایش، بخش هوایی دو گونه شبدر در مرحله گلدهی جمع آوری و خشک شد. از ماده خشک بدست آمده، دو نوع عصاره آبی (با آب مقطر) و آلی (با متانول) تهیه و سپس از هر نوع عصاره سه غلظت 33.3 گرم در لیتر (غلظت کامل یا 100 درصد)، 16.7 گرم در لیتر (50 درصد غلظت کامل) و 8.3 گرم در لیتر (25 درصد غلظت کامل) تهیه شد و آب مقطر نیز به عنوان شاهد (غلظت صفر عصاره) مورد استفاده قرار گرفت. بذر علف های هرز مذکور در ظروف پتری محتوی این عصاره ها قرار گرفتند و پس از دو هفته درصد جوانه زنی آن ها تعیین شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت عصاره های آبی و آلی، درصد جوانه زنی بذر علف های هرز کاهش یافت. بیشترین اثر بازدارندگی عصاره های آبی و آلی شبدر ایرانی و برسیم بر جوانه زنی بذر خردل وحشی مشاهده شد و جوانه زنی بذر پیچیک کمتر از سایر علف های هرز تحت تاثیر قرار گرفت. عصاره آلی در مقایسه با عصاره آبی اثرات بازدارندگی بیشتری بر جوانه زنی بذر علف های هرز داشت. همچنین شبدر ایرانی در مقایسه با شبدر برسیم، بازدارنده قوی تر جوانه زنی بذر علف های هرز بود. بنابراین، بنظر می رسد که مقدار آللوکمیکال های این دو گونه شبدر، با یکدیگر تفاوت قابل توجهی داشته و پیچک در مقایسه با سه گونه دیگر، نسبت به آللوکمیکال های این دو گونه شبدر مقاومت بیشتری دارد.
    کلید واژگان: آللوپاتی, جوانه زنی بذر علف هرز, شبدر, Trifolium spp
  • فریبا میقانی، جواد خلقانی، مه لقا قربانعلی، مرتضی نجف پور
    این پژوهش، به منظور مقایسه پتانسیل احتمالی آللوپاتی عصاره های شبدر ایرانی و برسیم بر رشد گیاهچه های علفهای هرز پیچک، تاج خروس، چاودار و خردل وحشی صورت گرفت. بخش هوایی دو گونه شبدر (شبدر ایرانی و شبدر برسیم) در مرحله گلدهی، جمع آوری و خشک شد. به 5 گرم ماده خشک شده، 150 میلی لیتر آب (برای عصاره آبی) یا متانول (برای عصاره آلی) افزوده شد و 12 ساعت در دمای اتاق روی همزن مکانیکی قرار گرفت. سه غلظت عصاره آبی و آلی، یعنی 33.3 گرم در لیتر (غلظت 1)، 16.7 گرم در لیتر (غلظت 0.5) و 8.3 گرم در لیتر (غلظت 0.25) تهیه گردید. بذرها در ظروف پتری محتوی این عصاره ها قرار گرفتند. آب مقطر، بعنوان شاهد مورد استفاده قرارگرفت. پس از دو هفته، طول هیپوکوتیل و ریشه گیاهچه های علفهای هرز تعیین شد. بطورکلی، با افزایش غلظت عصاره های آبی و آلی هر دو گونه شبدر، رشد ریشه گیاهچه های علفهای هرز، روند رو به کاهشی نشان داد. بیشترین و کمترین کاهش رشد ریشه، به ترتیب در "تاج خروس" و "پیچک" مشاهده گردید. پاسخ هیپوکوتیل گیاهچه ها، برحسب گونه علف هرز و نوع عصاره، متغیر بود. بیشترین و کمترین کاهش رشد هیپوکوتیل، به ترتیب در "خردل وحشی" و "پیچک" مشاهده گردید. در مقایسه با عصاره آبی، عصاره آلی، اثر بازدارندگی بیشتری بر رشد گیاهچه علفهای هرز داشت. در مقایسه با شبدر ایرانی، شبدر برسیم بازدارنده قویتر رشد گیاهچه علفهای هرز بود. بدین ترتیب، بنظر می رسد مقدار آللوکمیکالها در این دو گونه شبدر، با یکدیگر متفاوت است. در بین علفهای هرز، پیچک تحمل بیشتری نسبت به آللوکمیکالهای این دو گونه شبدر دارد.
    کلید واژگان: آللوپاتی, شبدر ایرانی, شبدر برسیم, رشد گیاهچه
  • بتول صمدانی، محمدعلی باغستانی
    به منظور بررسی اثر بازدارندگی ترکیبات آللوپاتیک موجود در عصاره برگ گونه های Artemisia siebery، A. auchary و A. scoparia بر جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه علف هرز تاج خروس، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه گونه درمنه و نه سطح (0، 6250، 10000، 12500، 40000، 20000، 80000، 125000 و 162500 پی پی ام) عصاره گونه های مختلف درمنه بود. نتایج نشان داد که تاثیر گونه های مختلف درمنه روی میزان جوانه زنی و طول ریشه چه و ساقه چه نورسته تاج خروس متفاوت بود. گونه اوشری بیش از دیگر گونه های درمنه اثر بازدارندگی بر جوانه زنی تاج خروس داشت. غلظت 80000 پی پی ام عصاره گونه های اسکوپاریا، اوشری و سیبری بترتیب میزان جوانه زنی تاج خروس را در مقایسه با شاهد آب مقطر 36.1، 86.3 و 82.5 درصد کاهش دادند. با افزایش مقادیر عصاره گونه های اوشری، اسکوپاریا و سیبری، طول ریشه چه و ساقه چه تاج خروس، بطور نمایی کاهش یافت. گونه اوشری بیشترین اثر و گونه اسکوپاریا کمترین اثر را روی این متغیرها داشت. تاثیر عصاره گونه های مختلف درمنه روی ریشه چه تاج خروس بیش از ساقه چه بود. مقادیر لازم عصاره اوشری برای 50 درصد کاهش طول ریشه چه و ساقه چه تاج خروس بترتیب 19520 و 21960 پی پی ام بود.
    کلید واژگان: آللوپاتی, درمنه گونه های اسکوپاریا, سیبری و اوشری, تاج خروس وحشی
  • بتول صمدانی، محمد علی باغستانی
    در یک بررسی آزمایشگاهی اثر آللوپاتیک سه غلظت 8.3، 16.6 و 33.2 گرم در لیتر عصاره آبی حاصل از شاخ و برگ ماشک روی ذرت، سویا، تاج خروس، گاوپنبه، سلمک و سوروف مطالعه گردید. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت عصاره آبی ماشک از 8.3 تا 33.3 گرم در لیتر جوانه زنی و رشد گیاهچه تاج خروس، گاوپنبه، سلمک و سوروف به صورت خطی کاهش می یابد. تاثیر بازدارندگی ترکیبات آللوپاتی روی جوانه زنی تاج خروس، گاو پنبه و سلمک بیش از رشد گیاهچه آنها بود. جوانه زنی و رشد دو گیاه زراعی سویا و ذرت تحت تاثیر عصاره ماشک قرار نگرفت. عصاره ماشک در کنار اثرات آللوپاتی اثرات اسمزی نیز روی جوانه زنی و رشد گیاهچه نشان داد. در برخی موارد هر دو اثر اسمزی و آللوپاتی عصاره و در بیشتر موارد اثرات آللوپاتی روی رشد و جوانه زنی غالب بود. این آزمایش پتانسیل خوش آتیه ای را برای کنترل علفهای هرز ذرت و سویا مشخص می سازد.
    کلید واژگان: آللوپاتی, ماشک گل خوشه ای, ذرت, سویا, تاج خروس, سلمک, گاوپنبه, سوروف
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال