به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "اوره" در نشریات گروه "گیاهپزشکی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «اوره» در نشریات گروه «کشاورزی»
جستجوی اوره در مقالات مجلات علمی
  • ناصر امانی فر*
    شانکر باکتریایی ناشی از (Pss) Pseudomonas syringae pv. syringae یکی از مهم ترین بیماری های هلو است و استفاده از آفت کش های شیمیایی در مدیریت این بیماری اجتناب ناپذیر است. برای تعیین موثرترین ترکیب شیمیایی، آزمایشی طی سال های 1397 و 1398 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 20 تیمار و چهار تکرار در حاشیه زاینده رود انجام شد. تیمارهای مورداستفاده شامل غلظت 5/2 در هزار از اکسی کلرور مس (WP, 35%)، غلظت 1 در هزار از اکسید مس (نوردوکس® WG, 83.9%)، غلظت 5/0 در هزار از کربوکسیلات مس (کوکسیلWP, 91% ®) ، غلظت 1 درصد از مخلوط بردو (بردوفیکس® BordeaufixS, 18%)، غلظت 2 در هزار از فوزتیل آلومینیوم (الیت® WDG, 80%)، غلظت 3 در هزار از اوره (46%G,) و غلظت 2 در هزار از سولفات روی (33%WP,) و برخی تیمارها شامل مخلوطی از ترکیبات مسی فوق با اوره یا سولفات روی و یا هردوی آن ها بود. اثر تیمارها بر میزان وقوع (درصد آلودگی) و شدت بیماری به روش شاخص دهی در خردادماه ارزیابی شد. سم پاشی اول در پاییز بعد از ریزش برگ ها و سم پاشی دوم قبل از تورم جوانه های گل در زمستان انجام گرفت. سه هفته بعد از سم پاشی دوم، جمعیت Pss در جوانه های هلو با جداسازی باکتری روی محیط کشت شمارش گردید. نتایج نشان داد همه باکتری کش های مسی در مخلوط با اوره و سولفات روی اثر کاهشی معنی داری بر درصد و شدت بیماری در مقایسه با استفاده تنها از این ترکیبات داشتند اما تیمار کربوکسیلات مس یا اکسید مس به علاوه اوره و سولفات روی موثرترین فرمولاسیون در کنترل شیمیایی بیماری شانکر باکتریایی هلو بودند. در استفاده از ترکیبات مسی به تنهایی، بهترین اثرگذاری در کاهش شدت بیماری به ترتیب متعلق به کربوکسیلات مس (7/78%)، اکسید مس (76%)، اکسی کلرو ر مس (1/48%) و مخلوط بردو (6/45%) بود. فوزتیل آلومینیوم در حد اکسی کلرور مس و مخلوط بردو میزان وقوع و شدت بیماری را کاهش داد. کاربرد اوره و سولفات روی نیز ازنظر آماری تفاوت معنی داری با شاهد داشتند.
    کلید واژگان: اوره, ترکیبات مسی, سولفات روی, فوزتیل آلومینیوم
    Naser Amanifar *
    Bacterial canker caused by Pseudomonas syringae pv. syringae (Pss) is one of the most important diseases of peach and the use of  chemical pesticides in the control of the disease is inevitable. To determine the most effective formulation of copper bactericides, an experiment was conducted, during 2018-2020, in the form of a randomized complete block design with 20 treatments and 4 replications along the Zayanderood river. The treatments  used included copper oxychloride, copper oxide, copper carboxyl, bordeaux mixtures, fosetyl aluminium, urea and Zinc sulfate. Some treatments included a mixture of the above copper bactericides with urea or zinc sulfate, or both. The effect of the treatments on the incidence and severity of the disease was assessed by scaling the size of the canker in early June.. The first spraying was done in autumn after leaf fall and the second spraying was done before swelling of flower buds in winter. Three weeks after the second spraying, the population of Pss in peach buds was counted by isolation of the bacteria on the culture medium. The best formulations for chemical control of of peach bacterial canker were copper carboxyl or copper oxide plus urea and zinc sulfate compared witht copper bactericides alone. the highest efficacy was observed by copper carboxyl (78.7%), copper oxide (76%), copper oxychloride (48.1%) and Bordeaux mixture (45.6%), respectively, in terms of reducing disease severity. Fosetyl aluminium like copper oxychloride and Bordeaux mixtures, reduced disease severity level. Also, there was a statistically significant difference between application of urea and Zinc sulfate in comparison with the control (P = 0.05).
    Keywords: copper compounds, fosetyl aluminium, Urea, Zinc Sulfate
  • مرجان اختلاط، بهزاد حبیب پور، معصومه ضیایی، لادن پورسرتیپ
    گونه های مختلف موریانه جنس Microcerotermes خسارت اقتصادی زیادی را به لوازم چوبی در ساختمان ها در کشور وارد می کنند. استفاده از طعمه های مسموم به عنوان یک روش بی خطر برای محیط زیست در کنترل موریانه های زیر زمینی پذیرفته شده است. مواد مختلفی جهت ساختن طعمه های جذاب برای موریانه های زیر زمینی مورد آزمایش قرار گرفته اند. در این تحقیق، واکنش تغذیه ای موریانه هدف به کاغذهای صافی (بسترهای سلولزی) تیمار شده با غلظت های مختلف ملاس (1 تا 6 درصد)، اوره (01/0 تا 1 درصد)، مخمر (01/0 تا 1 درصد) و روغن سویا (01/0 تا 10 درصد) در قالب آزمون های انتخابی و غیرانتخابی در چهار تکرار در شرایط آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفت. برای نمونه شاهد از بسترهای سلولزی تیمار نشده (بدون مواد افزودنی) استفاده شد. بسترهای سلولزی هر تیمار به طور جداگانه درون ظروف پتری قرار گرفت و پس از مرطوب کردن با آب مقطر، تعداد 50 موریانه کارگر درآن قرار داده شد. واحدهای آزمایشی به مدت دو هفته در انکوباتور تاریک در دمای 2±28 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 5±90 درصد نگهداری و در این مدت مرگ و میر موریانه ها شمارش شدند. پس از پایان دوره آزمایش، کاهش وزن هر یک از بسترهای سلولزی مربوط به هر واحد آزمایشی تعیین شد. براساس نتایج بدست آمده از آزمون های انتخابی و غیرانتخابی، غلظت های مختلف ملاس و مخمر از لحاظ تاثیر بر زنده مانی موریانه اختلاف معنی داری با شاهد نشان ندادند اما از لحاظ تغذیه غلظت های 4 و 6 درصد ملاس بیشترین میزان تغذیه را داشتند و در مخمر نیز بیشترین میزان تغذیه را تیمار 1 درصد داشت. غلظت های مختلف اوره و روغن سویا از لحاظ زنده مانی و تغذیه اختلاف معنی داری با شاهد نشان ندادند. بنابراین از لحاظ تغذیه و زنده مانی غلظت های 4 درصد ملاس و 1 درصد مخمر انتخاب و جهت استفاده در تولید طعمه های سمی، جهت جلب هر چه بیشتر موریانه و مصرف بیشتر طعمه توسط آنها، پیشنهاد می گردد.
    کلید واژگان: اوره, روغن سویا, طعمه موریانه, مخمر, ملاس
    Marjan Ekhtelat, Behzad Habibpour, Masumeh Ziaee, Ladan Poursartip
    Introduction
    Termites are the common destructive pests of wood and cellulosic products in world-wide structures. In Iran, several Microcerotermes species regularly cause economic damages to wooden structures and building components in non-residential and residential areas. Microcerotermes diversus is a serious wood-destroying termite that exists in Khuzestan Province. This species has a broad scope of food foraging and also has the ability to create secondary communities within building walls and ceilings, as well as on trees. Eradication and control of this species by common methods such as the operation of drilling and injection of insecticides into the ground is faced with problems and in some cases is not always effectiveness. According to these problems, one of the effective methods of control is the use of baiting systems in which application of poisoned bait is an effectiveness control method for subterranean termites’ control. A variety of materials and toxicants have been tested to build suitable and attractive bait matrices against termites. The current research was carried out to produce a suitable formulation of toxic bait for control of subterranean termite M. diversus in Iran.
    Materials And Methods
    In this research, feeding responses of tested termite were evaluated to different cellulosic matrix substrates (filter papers) treated with different concentrations of molasses (ranging from 1 to 6%), urea (ranging from 0.01 to 1%), yeast (ranging from 0.01 to 1%) and soybean oil (ranging from 0.01 to 10%) additives. Non-treated filter papers were considered as control. Choice and no-choice laboratory tests were conducted. In no-choice tests, each matrix was treated with its assigned additive and allowed to be stabilized for 24hours before recording pre-trial weight. Each test matrix was separately placed in a Petri dish (9 cm in diameter) and wetted with distilled water prior to adding the termites. Then fifty termite workers were added to the Petri dishes. Experimental units were kept in a dark incubator (90±5%RH; 28±2°C) for two weeks, and termite mortality was periodically determined. The choice tests were performed following the same no-choice laboratory tests. Each experimental unit consisted of a 9cm plastic container connected to two other 9 cm plastic containers by a T-shaped tube. The central container included a mixture of soil and vermiculite (in the ratio of 2:1) moistened with distilled water, and a filter paper disc measuring 9 cm in diameter was plased in each two other plastic containers, one treated with selected concentrations of molasses, urea, yeast and soybean oil of no-choice tests and another with distilled water. Groups of foragers comprising 100 workers were placed in the central container. Experimental units were kept in a dark incubator (90±5%RH; 28±2°C) for two weeks. All experiments were conducted with four replicates. At the end of the trials, each test matrix (filter papers) was individually dried and weighed to determine feeding losses. Data analysis was done by SPSS software (version 16.0). Means were compared by Tukey̕̕ s test (no-choice test), and t-tests for two-sample paired (choice tests) (α=0.05).
    Results And Discussion
    The mean comparison of treatments with control through survival (after transformation the percentages to Arcsin ) showed that different concentrations of molasses and yeast did not had significant differences with compared to control. Also, there were not significant differences between soybean oil and urea and control, however 10% concentration of soybean oil and1% concentration of urea was significantly different compared with control and these two concentrations had lower survival compared with control. The mean comparison of treatments with control through feeding in no-choice test indicated that different concentrations of molasses and yeast had significant differences with control. By increasing the concentration of sugar in the molasses feeding rate is increased. Also with increasing concentration of yeast, the rate of feeding increased. The mean comparison of treatments with control through feeding showed that different concentrations of soybean oil and urea did not have significant differences with control, whereas 10% concentration of soybean oil was significantly different compared with control. With increasing concentration of soybean oil, the rate of feeding and survival of termites were greatly decreased. The mean comparison of treatments with control through feeding in choice test showed that selective concentrations of molasses (4%) and yeast (1%) had significant differences with control, but selective concentrations of urea (0.01%) and soybean oil (0.01%) did not had significant differences with control. These results confirmed the results of the no-choice test. Overall, matrices with 4% and 6% molasses concentrations and 1% yeast sustained the greatest feeding weight losses. Termite survival and matrix weight losses for different concentrations of urea and soybean oil were not significantly different with controls.
    Conclusions
    Adding of 4% molasses (w:w) and 1% yeast (w:w) to bait matrix is proposed to be used in a commercial production to increase consumption of toxic bait.
    Keywords: Feeding additives, Molasses yeast, Subterranean termite, Toxic bait
  • کبری اروجی، محمدحسن راشدمحصل، پرویز رضوانی مقدم، مهدی نصیری محلاتی

    به منظور بررسی تاثیر کودهای معدنی مختلف بر کنترل گل جالیز در گوجه فرنگی آزمایشی شامل دو بخش مطالعات گلخانه ای و مزرعه ای، بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد و مزرعه نمونه آستان قدس رضوی به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: کاربرد کود سولفات آمونیوم، نیترات آمونیوم و اوره هر کدام به میزان 75، 150، 300 و 350 (کیلوگرم در هکتار) برای آزمایش گلخانه ای و به میزان 150، 300 و 350 (کیلوگرم در هکتار) برای آزمایش مزرعه ای. نتایج آزمایشات گلخانه ای و مزرعه ای نشان داد که کاربرد 300 کیلوگرم در هکتار کود اوره و 350 کیلوگرم در هکتار نیترات آمونیوم با تولید بیشترین ماده خشک در گوجه فرنگی نسبت به شاهد در رتبه اول قرار گرفتند. اما از نظر کنترل گل جالیز، مصرف کود نیترات آمونیوم وکود اوره در تمام مقادیر مورد بررسی (150، 300 و 350 کیلوگرم در هکتار) منجر به کاهش وزن خشک گل جالیز در حدود 80 درصد گردیدند. از نظر تولید میوه، کود نیترات آمونیوم (300 کیلوگرم در هکتار) با تولید بیشترین عملکرد (20/53 تن در هکتار) در رتبه اول قرار گرفت. کاربرد سولفات آمونیوم چه در شرایط گلخانه و چه شرایط مزرعه باعث بروز خساراتی بر رشد و بیوماس گوجه فرنگی گردید. به طور کلی از بین تیمارهای کودی آزمایش شده در این پژوهش، بهترین تیمار از نظر کنترل موثر گل جالیز و تولید عملکرد بیشینه، کود نیترات آمونیوم می باشد، مصرف مناسب این کود می تواند به عنوان یک روش موثر مدیریتی در برنامه تلفیقی کنترل این علف هرز مد نظر قرار گیرد.

    کلید واژگان: نیترات آمونیوم, اوره, سولفات آمونیوم, علف های هرز انگل
    K. Orooji, M.H. Rashed Mohassel, P. Rezvani Moghadam, M. Nassiri Mahalati

    To study the effect of type and different nitrogen fertilizers on controlling Egyptian Broomrape، field and greenhouse studies based on randomized complete block with three replications، were conducted at Ferdowsi university of Mashhad. Greenhouse study treatments were consisted of ammonium nitrate، ammonium sulfate and urea each of which applied at four rates (75، 150، 300 and 350 kg/ha). Field experiment treatments were included of ammonium nitrate، ammonium sulfate and urea، applied at three rates (150، 300 and 350 kg/ha). The result of greenhouse studies indicated ammonium nitrate and urea (at all of rates) reduces Orobanch infestation about 80 percent. Ammonium nitrate and urea at (300 kg/ha) were increase tomato dry weight compare to the control. The field study findings too indicated that ammonium nitrate (300 kg/ha) was the most effective treatments in increasing tomato yield and produced highest yield (53 t/ha). Ammonium sulfate strongly decreased tomato biomass plants in greenhouse study but in field conditions produced yield same control. In conclusion we may suggest that applying ammonium nitrate fertilizer could effectively control broomrape in tomato and improve tomato growth and biomass.

    Keywords: Ammonium nitrate, Ammonium sulfate, Parasitic weeds, Urea
  • محمد روحانی، محمدامین سمیع*

    پسیل معمولی پسته (Agonoscena pistaciae BurckhardtandLauterer(Hemiptera: Aphalarida در حال حاضر آفت کلیدی درختان پسته در ایران محسوب می شود. روش های زراعی از جمله کوددهی می تواند گیاه را از طریق تغییر در سطح غذایی بافت گیاه، در برابر حمله آفات آماده سازد. در این پژوهش اثر عناصر غذایی کلسیم، روی و اوره و آفت کش آمیتراز بر تراکم پسیل معمولی پسته در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 9 تیمار شامل روی (Zn)، کلسیم (Ca)، اوره (U)، ترکیب اوره و کلسیم (UCa)، روی و کلسیم (ZnCa)، روی و اوره (UZn)، روی، کلسیم و اوره (UZnCa)، آفت کش آمیتراز (کنترل مثبت) و آب مقطر (کنترل منفی) و 6 تکرار روی درختان پسته رقم احمدآقایی در رفسنجان بررسی شد. نتایج نشان داد که اثر محلول های غذایی بر تخم در سطح 5% و پوره ها در سطح 1% اختلاف معنی دار دارد. ترکیب اوره، روی و کلسیم بیشترین تاثیر را در کنترل تخم داشت در حالی که ترکیب روی و کلسیم و آمیتراز کم ترین تاثیر را داشتند. همچنین نتایج نشان داد که کلسیم بیشترین اثر را در کنترل پوره های آفت داشته و کمترین اثر مربوط به آمیتراز و ترکیب روی و اوره بود. این نتایج نشان می دهد که عناصر غذایی به کار برده شده نسبت به آفت کش اثر بیشتری در کنترل جمعیت پوره های پسیل معمولی پسته دارند.

    کلید واژگان: اوره, پسیل معمولی پسته, روی, کلسیم, محلول های غذایی
    M. Rouhani, M. A. Samih *

    The common pistachio psylla, Agonoscena pistaciae Burckhardt and Lauterer (Hem.: Aphalaridae) is one of the most important pests of pistachio trees in Iran. Cultural methods such as crop fertilization can affect susceptibility of plants to insect pests attack by altering plant tissue nutrient levels. In this investigation we studied in relation to varying fertilization levels of Ca, U, Zn and amitraz on common pistachio psylla, A. pistaciae in pistachio orchards based on complete randomized blocks with six replications and nine treatments including applied Ca, U, Zn, Uzn, Uca, ZnCa, UZnCa, amitraz and control on common pistachio psylla fed on 20-year-old pistachio trees of Ahmadaghaei rootstock in Rafsanjan orchards. The results showed that the effect of nutrient solution on nymph and eggs population had a significant difference at %1 and 5% level, respectively. The highest measure of control on eggs was related to UZnCa while the least was related to ZnCa and amitraz. The results also showed that the highest measure of pest control was related to Ca while the least was related to amitraz and UZn. The results indicated that the elements mentioned had a stronger reducing effect on the concentration of common pistachio psylla nymphs than the effect pesticide had.

    Keywords: Calcium, Common pistachio psylla, Nutrient solution, Urea, Zinc
  • حبیب الله چاره گانی، اکبر کارگر بیده، حبیب الله حمزه زرقانی
    تاثیر سطوح مختلف عناصر پر مصرف نیتروژن و فسفر و کم مصرف روی و آهن بر فعالیت نماتود مولد غده گونه Meloidogyne javanica روی خیار رقم Super Amelia، در شرایط گلخانه مطالعه گردید. در این مطالعه از سطوح انتخابی صفر، 50، 100، 200 و 400 میلی گرم نیتروژن و صفر، 25، 50 و 100 میلی گرم فسفر در کیلوگرم خاک، به ترتیب از منابع کودهای اوره و سوپرفسفات تریپل، هم چنین سطوح صفر، 5/2 و 5 میلی گرم روی و صفر، 5/2 و 5 میلی گرم میلی گرم آهن در کیلوگرم خاک، به ترتیب از منابع سولفات روی و سکوسترین آهن در دو آزمایش مستقل استفاده گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در پنج تکرار، با کشت سه عدد بذر خیار درون گلدان های پلاستیکی 5/1 کیلوگرمی حاوی خاک مزرعه انجام شد. مایه زنی نماتود در مرحله شش برگی گیاه با افزودن پنج تخم و لارو سن دو در گرم خاک (7500 تخم و لارو سن دو در هر گلدان) انجام و 45 روز پس از مایه زنی شاخص های رشدی گیاه و نماتود اندازه گیری شد. نتایج نشان داد استفاده از 100 میلی گرم نیتروژن و 100 میلی گرم فسفر در کیلوگرم خاک از منابع اوره و سوپرفسفات تریپل، پنج میلی گرم روی و 5/2 میلی گرم آهن در کیلوگرم خاک از منابع سولفات روی و سکوسترین آهن، علاوه بر افزایش شاخص های رویشی گیاه، باعث کاهش شاخص های نماتود شامل تعداد کیسه تخم و تخم، گال و شاخص گال گردید.
    کلید واژگان: اوره, سکوسترین آهن, سوپرفسفات تریپل, سولفات روی, کنترل, نماتود انگل گیاهی
    Effect of different levels of nitrogen, phosphorus, iron and zinc on the activity of root-knot nematode (Meloidogyne javanica) on cucumber, cultivar Super Amelia, and the vegetative growth indices of the host plant, was investigated under greenhouse conditions. Combination of levels 0, 50, 100, 200 and 400 mg/kg of soil of nitrogen and 0, 25, 50 and 100 mg/kg of soil of phosphorous, from urea and triple superphosphate sources, respectively, also combination of 0, 2.5 and 5 mg/kg of soil of zinc and iron, from zinc sulfate and Fe-chelat sources, respectively were tested in 1.5 kg pots filled with field soil, in two independent experiments The experiments were done in randomized complete block designs, each with five replicates. Each pot was inoculated with five eggs or juvenile two/gram of soil, at six-leaf stage of plant. The results showed that application of 100 mg of nitrogen and 100 mg of phosphorus per kg of soil, also five mg of zinc and 2.5 mg iron per kg of soil caused a significant increase in the plant shoot length, shoot fresh and dry weight. The number of eggs, egg masses and galls were also decreased.
  • مهدی مین باشی معینی، محمدعلی باغستانی میبدی، حمید رحیمیان مشهدی
    علف کش ها و کودهای شیمیایی دو نهاده مهم در تولید گندم می باشند. این بررسی به منظور امکان افزایش کارآیی این دو عامل و کاهش هزینه های تولید گندم صورت گرفت. بدین منظور آزمایشی سه ساله جهت بررسی امکان محلول پاشی اوره و علف کش های رایج گندم در کرج انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و با ساختار تیماری فاکتوریل در سه تکرار اجرا گردید. عامل نخست روش های کاربرد کود اوره و عامل دوم علف کش های متداول در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که امکان اختلاط اوره با علف کش های رایج گندم بدون کاهش کارآیی آن هالله
    کلید واژگان: اوره, علف کش, گندم, اختلاط
  • کیوان اعتباری، لیلا متین دوست

    .
    شناخت ماهیت بیوشیمیایی همولنف حشرات می توانند در بررسی های فیزیولوژیک راهگشا باشد. به منظور تعیین فراوانی و دامنه تغیرات مقدار برخی از ماکرومولکولهای موجود در همولنف کرم ابریشم، مقدار گلوکز، کلسترول، اوره، اسید اوریک لاروهای سن چهارم و پنجم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که در سن پنجم لاروی میزان این ترکیبات به غیر از اوره در همولنف نسبت به سن چهارم افزایش پیدا می کند. مقدار اوره اندازه گیری شده در لاروهای سن چهارم 48.94±3.05 میلی گرم بر میلی لیتر بوده در حالی که میزان آن در لاروهای سن پنجم با بیش از 87% کاهش به 6.18±2.4 میلی گرم بر میلی لیتر رسید که مهمترین علت این پدیده وارد شدن اوره در متابولیسم سنتز تار ابریشمی توسط غدد ابریشم ساز بود. مقدار گلوکز، اسید اوریک و کلسترول به ترتیب در لاروهای سن چهارم 7.58±1.03، 1.89±0.61 میلی گرم بر دسی لیتر محاسبه شد در حالیکه فراوانی هیمن ترکیبات در ششمین روز سن پنجم لاروی به ترتیب 18.9±2.4، 3.22±1.09 و 24.65±2.35 میلی گرم بر دسی لیتر بود. به نظر می رسد فعالیت متابولیکی بیشتر در سن پنجم مهمترین عامل افزایش این ترکیبات باشد.

    کلید واژگان: کرم ابریشم, گلوکز, اوره, اسید اوریک, کلسترول
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال