به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « تلقیح » در نشریات گروه « گیاهپزشکی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «تلقیح» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • راضیه زارع حسینی، ابراهیم محمدی گلتپه *، سپیده کلاته جاری

    هدف از این آزمایش ارزیابی اثر کودهای زیستی بر رشد و توسعه گیاهان در گلدان هایی شامل کودهای اصلاحی (ورمی کمپوست و کود گاوی) و خاک باغچه جدا و در ترکیب با هم بود. در شروع آزمایش، تیمارها شامل S (شاهد)، SM (خاک باغچه + 15% کود گاوی+0% ورمی کمپوست)، SMV10 (خاک باغچه + 15% کود گاوی + 0% 10 ورمی کمپوست) و SM20 (خاک باغچه + 15% کود گاوی +0%10 ورمی کمپوست) بر پایه وزن خشک (w/w) بود. در قسمت دوم آزمایش، قارچ های مایکوریز (Glomus mosseae, Piriformospora indica) به تیمارها اضافه شد. خاک و گیاهان 90 روز پس از تلقیح با قارچ ارزیابی شدند. در زمان بلوغ رویشی، ارتفاع گیاه، قطر ساقه، شاخص سطح برگ، محتوای کلروفیل (a + b)، طول ریشه، وزن تر و خشک قسمت های هوایی و ریشه و محتوای مواد معدنی گیاه اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده، تفاوت های چشم-گیری را بین تیمارها نشان داد. در میان همه تیمارها، تنها تعامل بین کودهای اصلاحی و قارچ ها برای تمامی صفات معنی دار بود. تقریبا بیش ترین میزان صفات مورفولوژیکی در کاربرد ترکیبی کودهای اصلاحی و قارچ به دست آمد. به خصوص بالاترین میزان وزن ها در تیمار SMV20 تلقیح شده با قارچ G. mosseae به دست آمد. آنالیز عناصر غذایی در برگ ها نشان داد که میزان N، P و K در تیمارهای SMV10 و SMV20 و بالاترین میزان Ca و Mg در گیاهان تلقیح شده با تیمار SM و در تلقیح با P. indica در مقایسه با گیاهان شاهد به دست آمد. هم چنین بیش ترین میزان P خاک هم زمانی به دست آمد که گیاهان تیمار شده با SMV20 با قارچP. indica تلقیح شدند. به نظر می-رسد تیمار ترکیب کودهای زیستی بهترین نتیجه برای رشد گیاه استویا است.

    کلید واژگان: استویا ریبائودیانا برتونی, Piriformospora indica, Glomus mossea, تلقیح, کود گاوی}
    Raziye Zare Hoseini, Ebrahim Mohammadi, Sepideh Kalatejari

    The aim of this study was to evaluate the effect of bio-fertilizers on growth and development of plants in pots containing (V) vermicompost and (M) cow manure: (soil amendments) and (S) garden soil separately and in combination. In the first experiment, treatments included S (control), SM (soil + 15%M + 0%V), SMV10 (soil + 15%M + 10%V), and SMV20 (soil + 15%M + 20%V) by dry weight (w/w). In the second experiment, mycorrhizae (Glomus mosseae and Piriformospora indica) were also added to the treatments. Plants and soils were evaluated 90 days after inoculation with fungi. At maturity, plant height and stem diameter, leaf area index (LAI), chlorophylls (a + b) content, root length, fresh and dry weights (aerial parts and root), and mineral nutrient content in plant leaves were measured. The obtained results indicated significant differences between treatments. Among all the treatments, interaction of soil amendments and fungus was significant for all traits. Almost the maximum amount of morphological traits was found in the combined applications of soil amendments and fungi. In particular, the highest weights were obtained in the SMV20 treatment inoculated with G. mosseae. Nutrient analysis of leaves, revealed maximum amounts of N, P and K in SMV10 and SMV20 treatments, and the highest amount of Ca and Mg was obtained in plants treated with SM and inoculated with P. indica in comparison to control plants. Also, the highest amount of phosphorous in the soil was obtained when SMV20 treatment was inoculated with P. indica. It seems that the combination of biofertilizers is the best result for the stevia plant growth.

    Keywords: Stevia rebaudiana Bertoni, Glomus mosseae, Piriformospora indica, inoculation, cow manure}
  • سید علیرضا سلامی، علی عبادی، مینا کوهی حبیبی، ذبیح الله زمانی
    بیماری برگ بادبزنی توسط ویروس برگ بادبزنی مو (Grapevine fanleaf virus-GFLV) ایجاد می شود و مخرب ترین بیماری ویروسی شناخته شده در گیاه مو است که هر سال باعث خسارت جبران ناپذیری در تاکستان ها می شود. منشا GFLV به احتمال زیاد ایران قدیم بوده و لذا به منظور ممانعت از شیوع بیشتر آن، شناسایی دقیق این ویروس در نواحی انگورخیز ایران و همچنین مطالعه پیوسته الگوی پراکنش آن ضروری است. در این پژوهش پراکنش و میزان آلودگی نسبی به این ویروس مخرب در تاکستان ها و نهالستان های نواحی مختلف ایران مورد مطالعه قرار گرفت. در مجموع تعداد 882 نمونه از شهرستان های ابهر، ارومیه، بوانات، جهرم، شیراز، کرج، میمند و نقده جمع آوری شدند. با استفاده از روش های تشخیصی مختلف شامل انتقال مکانیکی بر روی گیاهان محک، آزمون های سرولوژیک و مولکولی، آلودگی به GFLV در 204 نمونه تایید گردید. طی این پژوهش برای نخستین بار آلودگی به ویروس GFLV در خزانه کاری های کرج و تاکستان های شهرستان نقده گزارش شد. بیشترین میزان آلودگی در بین نمونه های جمع آوری شده متعلق به شهرستان بوانات با 7/63 درصد بود. تمامی نمونه های جمع آوری شده از شهرستان ابهر عاری از ویروس بودند. میزان آلودگی در سایر مناطق بین 8/1 تا 1/43 درصد متغیر بود. نتایج بیانگر گسترش پراکنده این ویروس در تاکستان های مناطق مختلف ایران می باشد که به نظر می رسد توسط قلمه و پیوندک آلوده گسترش یافته باشد.
    کلید واژگان: آلودگی, تلقیح, موزائیک سیستمیک, _ ویروس برگ بادبزنی مو}
    Fanleaf degeneration, a disease caused by Grapevine fanleaf virus (GFLV), is considered as the most destructive grapevine viral disease worldwide causing severe losses in vineyards, annually. GFLV is apparently believed to have originated from ancient Persia and therefore, to restrict it in its further infections, a precise identification along with a monitoring of its distribution pattern is crucial. Distribution and relative rate of infection to GFLV in vineyards and nurseries from some different parts of Iran was studied. A total of 882 cuttings were collected from Karaj, Bavanat, Shiraz, Jahrom, Maymand, Ourmia, Naghadeh and Abhar. Infection was confirmed in 204 samples using such different diagnostic methods as mechanical transmission to test plants, as well as serological and molecular techniques. Results confirmed GFLV infection in some new regions of Iran for the first time, including some nurseries in Karaj and some in Naghadeh city. The most severely infected samples were observed in Bavanat, while 63.7 percent of the samples being infected. No infection was detected in Abhar city. Infection varied from 1.8 to 43.1 percent in the other regions. Results proved widespread distribution of GFLV races to different regions of Iran, confirming the fact that it had been spread from its believed origin through infected cuttings and scions.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال