جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « یولاف وحشی » در نشریات گروه « گیاهپزشکی »
تکرار جستجوی کلیدواژه «یولاف وحشی» در نشریات گروه «کشاورزی»-
این آزمایش به منظور بررسی کارایی علف کش متری بوزین (سنکور® WP 70%) در کنترل علف های هرز مزرعه گندم در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 11 تیمار و سه تکرار در سال های زراعی 1385- 1382 در دزفول اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد علف کش های متری بوزین در 3 دز (21/0، 28/0 و 35/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار)، مخلوط متری بوزین + تری بنورون (گرانستار®DF 75%)، مخلوط متری بوزین + کلودینافوپ پروپارژیل(تاپیک®EC 8%)، یدوسولفورون متیل + مزوسولفورون متیل + مفن پایردی اتیل (شوالیه®WG 6%)، سولفوسولفورون (آپیروس®DF 75%)، مخلوط تری بنورون + کلودینافوپ پروپارژیل، آیوکسینیل (توتریل®SL 22.2%) و شاهد با علف هرز بود. ارزیابی کارایی علف کش ها در کاهش تعداد کل علف های هرز نشان داد که علف کش های سولفوسولفورون، تیمارهای حاوی متری بوزین، مخلوط تری بنورون + کلودینافوپ پروپارژیل، یدوسولفورون متیل + مزوسولفورون متیل + مفن پایردی اتیل به اضافه سورفکتانت غیریونی سیتوویت و آیوکسی نیل به ترتیب بالاترین کارایی را داشتند. در مقایسه با شاهد با علف هرز، به طور متوسط، کاربرد تیمارهای متری بوزین به میزان 22 درصد باعث افزایش عملکرد دانه گندم شد. بر اساس نتایج این تحقیق برای کنترل علف های هرز پهن برگ و باریک برگ و افزایش میزان محصول گندم کاربرد هر یک از علف کش های متری بوزین در مراحل اولیه پنجه دهی گندم، آیوکسینیل، سولفوسولفورون، متری بوزین به میزان 28/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار، مخلوط متری بوزین + کلودینافوپ پروپارژیل، مخلوط تری بنورون + کلودینافوپ پروپارژیل و یدوسولفورون متیل + مزوسولفورون متیل + مفن پایردی اتیل به اضافه سورفکتانت غیریونی سیتوویت به میزان های فوق الذکر توصیه می شود.کلید واژگان: پیچک صحرایی, تراکم, سولفونیل اوره, صفات زراعی, یولاف وحشی}This experiment was conducted during 2003-2005 to evaluate the efficacy of metribuzin in the control of weeds of wheat field at the Safi Abad agricultural research center of Dezful, Iran. The experimental design was a randomized complete block design with 11 treatments in three replications. Treatments consisted of the application of: metribuzin at 210, 280 and 350 g ai/ha, metribuzin tribenuron at 210) g ai/ha, metribuzin clodinafop propargil at (210) g ai/ha at mid tillering stage of wheat, (iodosulfuron 駫⢲몺 mephenpyr diethyl) at 21 g ai/ha plus citoweet non-ionic surfactant at 0.25%, sulfosulfuronat 20 g/ha, (tribenuron clodinafop propargil) at (19 640) g ai/ha as standard treatment, metribuzin at 210 g ai/ha at early tillering stage of wheat, weedy check, and ioxynilat 450 g ai/ha at mid tillering stage of wheat. On average, ranking of the effect of herbicide treatments on decreasing total number of weeds were: sufosulfuron > all treatments containing metribuzin > tribenuron牚ᶊ皟 > (iodosulfuron mesosulfuron mephenpyrdi ethyl) plus citoweet > ioxynil. On average, compared with the weedy check, wheat grain yield increased in metribuzin treatments by 22%. According to the results to control the weed effectively and to increase wheat grain yield, application of each of the metribuzin treatments at early tillering stage of wheat, ioxynil, sufosulfuron, metribuzin at 280 g ai/ha at mid tillering stage of wheat, metribuzin clodinafop propargil, tribenuron clodinafop and (iodosulfuron mesosulfuron mephenpyr diethyl) plus citoweet each at the above mentioned rates are recommended.Keywords: Wild oat (Avena ludoviciana), Density, Sulfunyl Urea, Crop characteristics, Field bindweed (Convolvulus arvensis)}
-
به منظور بررسی حد تحمل توده های مختلف جودره به علف کش کلودینافوپ پروپارژیل (تاپیک)، آزمایش دز- پاسخ گلخانه ای در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1388 انجام شد. گیاهان مورد مطالعه شامل جو زراعی (Hordeum vulgare)، یولاف وحشی (Avena ludoviciana) به عنوان گونه حساس به علف کش، و چهار توده جودره (Hordeum spontaneum) شامل توده های شیراز، بشرویه و طرق بودند. در مرحله دو تا سه برگی علف کش تاپیک در مقادیر مختلف بر روی گیاهان سمپاشی شد. سپس سه هفته بعد از سمپاشی وزن خشک زیست توده هوایی گیاهان اندازه گیری شد و دز موثر برای کاهش 25 و 50 درصدی زیست توده در مقایسه با شاهد برای هر گیاه محاسبه شد. نتایج نشان داد که جو زراعی و تمام توده های جودره تحمل بالایی در مقابل علف کش تاپیک داشتند، به طوری که امکان محاسبه ED50 برای هیچ یک از آن ها وجود نداشت. در مقابل یولاف وحشی حساسیت بالایی به علف کش نشان داد و دزهای ED25 و ED50 برای یولاف وحشی به ترتیب 5/6 و 16/3 گرم ماده موثره در هکتار بود. بر اساس دز ED25، حد تحمل توده های جودره شیراز، بشرویه و طرق به ترتیب 29/2، 29/3 و 43/7 برابر یولاف وحشی بود. نتایج نشان داد که علی رغم کنترل کامل یولاف وحشی با علف کش تاپیک، جودره تحمل بالایی به این علف کش دارد و بایستی از مصرف آن در مزارع گندم آلوده به جودره جلوگیری شود.
کلید واژگان: تاپیک, جودره, گندم, یولاف وحشی}In order to study the tolerance level of different wild barley (Hordeum spontaneum) populations to Clodinafop propargyl (Topic®), a pot dose response experiment was conducted in a completely randomized design with three replications at Ferdowsi University of Mashhad Greenhouse in 2009. Cultivared barley (Hordeum vulgare) and three wild barley populations (Shiraz, Boshroyeh, and Torogh) were studied in this experiment. Also, wild oat (Avena ludoviciana) was included as a susceptible species. Clodinafop propargyl was applied postemergence at 2-3 leaf stage of plant species at different rates. Dry weight of each plant was determined three weeks after herbicide application, and then ED50, ED25, and level of tolerance index were determined for each wild barley population. Results showed that all wild barley populations were highly tolerant to herbicide even at higher doses, while wild oat was completely controlled at lower than recommended dose. ED50, and ED25 doses for wild oat was 16.3 and 5.6 g a.i ha-1, respectively, while no ED50 doses could be estimated for barley species. Based on ED25 doses, common barley showed highest tolerance to the herbicide. Tolerance level of wild barley population calculated based on ED25 of each wild barley relative to wild oat, was 29.2, 29.3, and 43.7 for Shiraz, Boshroyeh, and Torogh, respectively. It seems that all wild barley populations are highly tolerant to this herbicide, and Clodinafop propargyl can not be a solution for wild barley in wheat, while it has high efficacy on wild oat.Keywords: Cultivated barley, Dose response, Herbicide tolerance, Wild barley} -
به منظور بررسی حد تحمل جودره (Hordeum spontaneum)، یولاف وحشی (Avena ludoviciana) و ارقام مختلف گندم (Triticum aestivum) به علف کش متریبوزین (سنکور)، آزمایشی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل 5 رقم گندم (آتیلا، چمران، نیک نژاد، دوروم و گاسگوژن)، گونه علفهرز (جودره و یولاف وحشی) و کاربرد علفکش متریبوزین در شش دز (صفر، 100، 200، 400، 800 و1600 گرم ماده تجاری در هکتار) بودند. نتایج نشان داد که یولاف وحشی بیشترین حساسیت را به کاربرد متریبوزین داشت (257=ED50) و جودره (722=ED50) در مقایسه با یولاف وحشی به طور معنیداری تحمل بالاتری به متریبوزین داشت. در مورد ارقام گندم نیز، نیک نژاد (1022=ED50) و گاسکوژن (958=ED50) تحمل بالاتر و ارقام آتیلا (307=ED50) و گندم دوروم (498=ED50) تحمل پایینتری در مقایسه با سایر ارقام گندم و جودره نشان دادند، اما به طور معنیداری درجه تحمل بالاتری از یولاف وحشی داشتند.
کلید واژگان: سنکور, علف کش, کنترل علف های هرز, یولاف وحشی}In order to investigate the tolerance of wild barley (Hordeum spontaneum), wild oat (Avena ludoviciana) and different wheat (Triticum aestivum) cultivars to metribuzin (Sencore®), a completely randomized design experiment was conducted in Ferdowsi university of Mashhad. The treatment were replicated three times and included wheat cultivars (Atila, Chamran, Niknejad, Dorum, Gaskojen), weed species (wild barley, and wild oat), and herbicide doses (0, 100, 200, 400, 800, and 1600 g/ha of commercial formulation). The results demonstrated that wild oat was the most susceptible species to metribuzin, and wild barley (ED50=722) was significantly more tolerance than wild oat (ED50=257). Among wheat cultivars, Niknejad (ED50=1022) and Gaskojen (ED50=958) had more tolerance and Atila (ED50=307) and Dorum (ED50=498) were less tolerance than other cultivars and wild barley, but were significantly more tolerant than wild oat.Keywords: Herbicide, Sencore, Weed control, Wild oat} -
به منظور ارزیابی کارایی باریک برگ کش های ثبت شده در ایران در کنترل بیوتیپ های یولاف وحشی حساس و مقاوم به علف کش، سه آزمایش مجزا به صورت گلخانه ای، در بخش تحقیقات علف های هرز موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی اجرا شد. در آزمایش های اول، دوم و سوم به ترتیب شامل توده حساس (DR7)، توده مقاوم با مکانیزم متابولیسم (SOR1) و توده مقاوم با مکانیزم تغییر محل عمل (NR14) توسط 17 تیمار علف کشی مورد آزمایش قرار گرفتند. آزمایش های اول و دوم با 12 تکرار و آزماییش سوم نیز با 9 تکرار انجام شد. تیمارهای علف کشی در مرحله 4 برگی علف های هرزاعمال شد. اندازه گیری های انجام شده شامل ارزیابی چشمی بر اساس روش EWRC در 30 روز پس از سمپاشی، درصد تعداد یولاف وحشی باقیمانده بعد از سمپاشی نسبت به قبل از سمپاشی و درصد وزن خشک یولاف وحشی توده حساس نسبت به شاهد بود. در مجموع بر اساس نتایج بدست آمده بهترین علف کش در این آزمایش برای توده حساس، علف کش های کلودینافوپ پروپارژیل (8/0 لیتر در هکتار)، پینوکسادن (450 میلی لیتر در هکتار)، سولفوسولفورون (6/26گرم در هکتار)، سولفوسولفورون +متسولفورون (45 گرم در هکتار)، یدوسولفورون+مزوسولفورون (350 گرم در هکتار)، پروسولفوکارب (3-4 لیتر در هکتار) و فنوکساپروپ پی اتیل (1 لیتر در هکتار) و ایزوپروتون+دیفلوفنیکان (5/2-2 لیتر در هکتار) بود. البته ترالکوکسیدیم (2/1 لیتر در هکتار) و دیکلوفوپ متیل (5/2 لیتر در هکتار) نیز به طور نسبی این توده را کنترل نمودند. بهترین علف کش برای کنترل توده مقاوم با مکانیزم افزایش متابولیسم علف کش های سولفوسولفورون +متسولفورون و ایزوپروتون+دیفلوفنیکان بود و علف کش های یدوسولفورون+مزوسولفورون (400گرم در هکتار) و پروسولفوکارب نیز به طور نسبی این توده را کنترل نمودند. برای کنترل توده مقاوم با مکانیزم عمل تغییر محل هدف نیز بهترین علف کش ها شامل پینوکسادن، سولفوسولفورون، سولفوسولفورون +متسولفورون، یدوسولفورون+مزوسولفورون با دز و ایزوپروتون+دیفلوفنیکان بود. در مجموع نتایج این تحقیق حاکی از آن است که برای کنترل شیمیایی علف هرز یولاف مقاوم به علف کش های بازدارنده استیل کوآنزیم-آ-کربوکسیلاز (ACCase)، باید مکانیزم مقاومت این علف هرز نیز مد نظر قرار گیردکلید واژگان: مقاوت به علف کش, یولاف وحشی, مقاومت مبتنی بر متابولیسم و مقاومت مبتنی بر تغییر محل عمل}Three separate greenhouse experiments were conducted in the greenhouse facilities of the Iranian Plant Protection Research Institute, Tehran, to study the efficacy of some ACCase inhibiting herbicides for control of resistant based on mechanism, resistance based on enhanced metabolism and susceptible wild oat biotypes. In each experiment, biotypes were treated separately by 17 herbicide treatments. To evaluate the effects of treatments, different characteristics including percent damage based on EWRC scores at 30 days after spraying, percent survived plants after spraying relative to before spraying and percent dry and wet weight of individual plants relative to control were studied. Results showed that the susceptible biotypes of wild oat were best controlled by Clodinafop propargyl (0.8 l/ha(, Pinoxadane (450 ml/ha), Sulfosulfuron (26.6 g/ha), Sulfosulfuron+Metsulforon (45 g/ha), Iodosulfuron+ mesosulforon (350 g/ha), Prosulfocarb (3-4 l/ha(and Isoproturon+diflufenican (2-2.5 l/ha(. Tralkoxydem (1.2 l/ha (and Fenoxyprop-p-ethyl (1 l/ha(also to some extent could control susceptible biotypes. The best treatments for control of biotype based on enhanced metabolism were Isoproturon+diflufenican and Sufosoforon+metsulforon. Prosulfocarb and Iodosulfuron+ mesosulforon also to some extent could control this kind of biotypes. Resistant biotype based on mechanism also were controlled with Pinoxadane, Sulfosulfuron, Sulfosulfuron+metsulforon, Iodosulfuron+ mesosulforon (400 g/ha) and Isoproturon+diflufenican. Since AlS inhibitor could not control susceptible wild oat biotypes, it is necessary to repeat this part of experiment again.
-
به منظور بررسی اثر دزهای کاهش یافته علف کش کلودینافوپ پروپاژیل بر درصد کنترل یولاف وحشی، عملکرد دانه و درآمد اقتصادی گندم آزمایشی مزرعه ای در سال 1385-1384 در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات آفات و بیماری های گیاهی در کرج در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار به مرحله اجرا در آمد. فاکتورهای آزمایش عبارت بودند از: رقم گندم در دو سطح(نیک نژاد (رقابت کننده قوی) و روشن (رقابت کننده ضعیف)، تراکم یولاف وحشی در چهار سطح صفر،50،25 و 75 بوته در متر مربع و دز علفکش کلودینافوپ پروپاژیل در چهار سطح 75/0 (دز توصیه شده)، 5/0، 25/0 و صفر لیتر در هکتار(0، 33، 66 و 100 درصد کاهش دز). نتایج نشان داد که بیشترین درصد کنترل یولاف وحشی در دز توصیه شده علف کش بود و کاهش دز مصرفی به 33 و 66درصد به ترتیب درصد کنترل را8/0 و 38/39 درصد کاهش داد. عملکرد دانه با افزایش دز مصرفی افزایش پیدا کرد و تفاوت معنی داری ببن دز کامل و کاهش 33 درصد مشاهده نشد اما کاهش 66 درصد مصرف علف کش نتوانست عملکرد قابل قبولی را تولید کند. درآمد اقتصادی نیز در هر دو رقم با افزایش دز مصرفی افزایش پیدا کرد و حداکثر درآمد اقتصادی در دز توصیه شده مشاهده شد که اختلاف معنی داری با کاهش 33 درصد دز علف کش نداشت. نتایج نشان داد که در صورت کشت گندم در تراکم به دست آمده در شرایط تداخل یولاف وحشی می توان مصرف علف کش را 33 درصد کاهش داد.
کلید واژگان: گندم, یولاف وحشی, دز کاهش یافته, کارایی کنترل}A field experiment was conducted at plant pest and disease research Institute in Karaj,Iran in 2005-2006 to determine the effect of low herbicide dose of Clodinafop-propargyl on percentage of wild oat control, yield and economic return of wheat. The experiment included 2 Wheat varieties (Rooshan and Niknejad (less and more competitiveness cultivar, respectively, 4 Wild oat densities (0, 25, 50 and 75 plant m-2) and 4 herbicide doses (0, 25, 50 and 75(recommended rate) lit ha-1 (100%, 66%, 33% and 0% reduce herbicide dose respectively)) in factorial trial based on randomized block design with 4 replications. The highest wild oat control was obtain in recommended rate and reduce dose to 33 and 66% decreased wild oat control to 0.8 and 38.39%, respectively. Yields generally increased as rates increased recommended dose. There is no different between 33% reduce on the recommended dose and recommended dose, but 66% reduce on recommended dose couldn’t produce pleasure yield. In two cultivars economic returns increased exponentially as rates increased recommended dose, the maximum economic return was observed at the recommended herbicide dose but hadn’t different with 33% decrease in dose of herbicide. Results of this study indicate reduction to 33% from the full recommended dosage is possible when wheat was grown in optimal density in weedy condition. -
به منظور بررسی مقاومت یولاف وحشی (Avena ludoviciana Durieu.) به علف کش کلودینافوپ پروپارژیل، آزمایش های گلخانه ای و زیست سنجی بذر در ظرف پتری در طی سال های 83-1381 صورت گرفت. آزمایش های گلخانه ای شامل آزمایش های غربال کردن و تعیین درجه مقاومت و آزمایش های زیست سنجی در ظرف پتری شامل تعیین دزی از علف کش که باعث 50% بازدارندگی طول ساقه چه توده حساس (ID50)، تعیین میزان حساسیت توده ها به علف کش ها و تعیین درجه مقاومت بود. آزمایش ها بر روی 12 توده یولاف وحشی جمع آوری شده از سه استان فارس، مرکزی و خوزستان با علف کش کلودینافوپ - پروپارژیل، انجام گرفت. آزمایش های غربال کردن توده ها در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. در این آزمایش ها توده های یولاف وحشی در مرحله 4-2 برگی با دز توصیه شده علف کش سم پاشی شدند. چهار هفته بعد از سم پاشی درصد وزن خشک توده ها و درصد گیاهان زنده مانده هر توده نسبت به شاهد (بدون علف کش) محاسبه و نمره دهی بر اساس استاندارد EWRC انجام شد. در مرحله بعد واکنش توده ها در برابر 1/0 تا 16 برابر دز توصیه شده علف کش کلودینافوپ - پروپارژیل ارزیابی و درجه مقاومت آن ها محاسبه شد. آزمایش های زیست سنجی بذر در ظرف پتری در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گرفتند. در این آزمایش ها درصد طول ساقه چه توده ها نسبت به شاهد (آب مقطر)، 7 روز پس از اعمال تیمار علف کش به بذرهای جوانه زده سنجیده شد. ID50 توده حساس تعیین گردید و در مرحله بعد واکنش کلیه توده ها به آن سنجیده شد. درجه مقاومت توده ها نیز محاسبه شد. نتایج حاصل از کلیه آزمایش های گلخانه ای و زیست سنجی بذر نشان داد که سه توده KR1، KR2 و KR3 از استان خوزستان به علف کش کلودینافوپ پروپارژیل مقاوم می باشند.
کلید واژگان: مقاومت به علف کش, یولاف وحشی, کلودینافوپ, پروپارژیل, زیست سنجی بذر} -
مطالعات افزایشی تحت شرایط مزرعه انجام گرفت تا اثر رقابتی یولاف وحشی به روی گندم، رقم قدس تعیین گردد. نتایج هر سه سال نشان داد که طول سنبله، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه گندم در تمامی تراکم های متفاوت یولاف وحشی با شاهد تفاوت معنی دار داشت. تعداد پنجه های گندم و وزن عملکرد نیز تحت تاثیر رقابت تراکم های متفاوت یولاف وحشی قرار گرفت و این تاثیر در این دو فاکتور بسیار مشهودتر از بقیه مشاهده گردید. نتایج نشان داد کاهش عملکرد بیشتر در اثر کاهش تعداد پنجه ها و نهایتا تعداد سنبله ها بود. تراکم 10 بوته یولاف وحشی در مترمربع که تراکم حداقل در این بررسی بود در کاهش عملکرد تاثیری معنی دار داشت به طوری که این تراکم موجب 21.60 درصد کاهش عملکرد در مقایسه با شاهد گردید. تراکم 200 بوته یولاف وحشی در مترمربع نیز 43.21 درصد در مقایسه با شاهد موجب کاهش عملکرد گردید. با رسم مدل کاهش عملکرد، تراکم 8 بوته یولاف وحشی در متر مربع به عنوان حداقل تراکم موثر در کاهش عملکرد معرفی گردید.
کلید واژگان: یولاف وحشی, تراکم, گندم, کاهش عملکرد}
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.