جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "glycogen" در نشریات گروه "گیاهپزشکی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «glycogen» در نشریات گروه «کشاورزی»-
Leopard moth, Zeuzera pyrina L. (Lepidoptera: Cossidae), is one of the important woodboring pests whose larvae bore into twigs, branches, and trunks of various woody species, weakening and sometimes killing trees or shrubs. Recently it has caused severe losses of walnut trees in Iran. This pest overwinters as different larval instars inside trees. Overwintering larvae were collected monthly from October 2020 to March 2021 from Maragheh walnut orchards, northwestern Iran, to determine the presence of cryoprotectants and their changes during autumn and winter. Overwintering larvae accumulated sorbitol, trehalose, and myo-inositol during winter. During cold months there was approximately 11 fold and 7.5-fold increase in trehalose and sorbitol contents, respectively. Glycogen content was the highest in October and decreased significantly with decreasing ambient temperature. Our results suggest that the accumulation of sorbitol, trehalose, and myo-inositol plays an important role in the harsh-season survival of Z. pyrina.
Keywords: cold hardiness, polyols, glucose, glycogen -
سفیده بزرگ کلم Pieris brassicae (L.)، از آفات مهم گیاهان خانواده چلیپاسانان بوده که به صورت شفیره روی گیاهان مختلف یا دیگر پناهگاه ها، زمستان را پشت سر می گذارد. در زمینه تغییرپذیری فیزیولوژیکی این آفت در طول زمستان که آن را در برابر دماهای پایین متحمل می سازد اطلاعات کمی در دست است. لذا در این بررسی، ترکیب های محافظ سرما در حشرات گردآوری شده در ماه های پاییز و زمستان و همچنین شفیره های آزمایشگاهی که به مدت یک هفته در دماهای 27، 15، 10، 7 و 4 درجه سلسیوس تیمار شده بودند با کمک LC/MS شناسایی و روند تغییرپذیری آن ها با کمک HPLC بررسی شد. همچنین تغییر گلیکوژن به عنوان مهم ترین منبع ترکیب های محافظ سرما بررسی شد. چهار ترکیب ترهالوز، سوربیتول، گلوکز و اینوزیتول شناسایی شدند که در میان آن ها ترهالوز و پس از آن سوربیتول بیشترین افزایش را در ماه های زمستان نشان دادند و به موازات این تغییرپذیری ها کاهش معنی داری در میزان گلیکوژن مشاهده شد. همچنین دو ترکیب ترهالوز و سوربیتول در شفیره های آزمایشگاهی تیمارشده در دمای 7 و 4 درجه سلسیوس به طرز معنی داری افزایش یافتند. به این ترتیب به نظر می رسد افزایش ترهالوز و سوربیتول به عنوان مهم ترین ترکیب محافظ سرما نقش به سزایی را در تحمل دماهای پایین زمستان در این حشره ایفا کند و دماهای زیر 10 درجه سلسیوس سبب القای این ترکیب ها در این شفیره ها شود.کلید واژگان: ترکیب های محافظ سرما, ترهالوز, سفیده بزرگ کلم, سوربیتول, گلیکوژنThe large cabbage white, Pieris brassicae (L.), is a pest of Brassicaceae family which overwinters as a pupa on different host plants or other shelters. Little information is available on the physiological changes during overwintering of this pest and its cold tolerance. In the current study, the cryoprotectants were identified by LC/MS and their changes were examined by HPLC in specimens collected during the months of autumn and winter, as well as lab-reared pupae which treated one week at 27, 15, 10, 7, and 4 °C. The changes of glycogen content were investigated as the main source of cryoprotectants. Four compounds of trehalose, sorbitol, glucose, and inositol were identified and trehalose and sorbitol showed the highest increase in the winter months and these changes were accompanied by a significant decrease in the glycogen content. In lab-reared pupae treated in 7 and 4 °C, trehalose and sorbitol significantly increased. Therefore, it seems that trehalose and sorbitol, as the most important cryoprotectants, play a significant role in tolerating of low temperatures of winter and tolerating temperatures below 10 °C can induce the production of such compounds in this species.Keywords: Cryoprotectants, glycogen, large cabbage white, trehalose, sorbitol
-
به منظور مطالعه پتانسیل آلودگی نانوذرات TiO2 (TiO2-NPs) بر سلامتی اکولوژیکی، این تحقیق برای بررسی تخصیص انرژی سلولی (CEA) حشره Glyphodes pyloalis Walker در مواجهه با نانوذرات TiO2 انجام شد. لاروهای سن پنجم G. pyloalis که تازه پوست اندازی کرده بودند، با غلظت های LC10، LC20، LC30، LC40 و LC50 نانوذرات TiO2 تیمار شدند و میزان انرژی در دسترس (Ea)، انرژی مصرفی (Ec) و تخصیص انرژی سلولی آن ها مقایسه شد. نتایج محاسبه انرژی ذخیره ای (لیپید، کربوهیدرات، گلیکوژن و پروتئین) نشان داد زمانی که غلظت های LC30، LC40 و LC50 به کار رفتند، با افزایش زمان مواجهه، مقدار لیپید و کربوهیدرات کل به طور معنی دار کاهش یافت. میزان گلیکوژن در تیمارهای انجام شده با غلظت های LC10، LC20 و LC30 نانوذرات TiO2 افزایش یافت، درحالی که غلظت های LC40 و LC50 منجر به کاهش میزان گلیکوژن شدند. کاهش معنی دار میزان پروتئین کل تیمار با غلظت LC50 در مقایسه با شاهد و در طول هر سه روز مشاهده شد، درحالی که غلظت LC10 منجر به افزایش معنی دار میزان پروتئین کل بعد از سه روز می شود. Ea، به صورت وابسته به دز و در طول تمام نقاط زمانی تیمار کاهش یافت، ولی در تیمارهای انجام شده با غلظت های LC10 و LC20 بعد از دو روز به طور معنی داری افزایش نشان داد. Ec، با افزایش غلظت تا LC30 افزایش و سپس شروع به کاهش کرد. نتایج مطالعه نشان داد که CEA با غلظت LC10 تحت تاثیر قرار نمی گیرد اما با افزایش غلظت نانوذرات TiO2 و در تمام نقاط زمانی آزمایش، به طور معنی دار کاهش می یابد که احتمالا به دلیل هزینه سم زدایی نانوذرات TiO2 است. بنابراین، این امکان وجود دارد که CEA به عنوان نشانگر زیستی و پیش آگاهانه برای اثرات نانوذرات TiO2 به کار رود.
کلید واژگان: TiO2, NPs, تخصیص انرژی سلولی, Glyphodes pyloalis, لیپید, گلیکوژن, پروتئینIn order to study the pollution potential of TiO2 nanoparticles (TiO2-NPs) on ecological health، this research was carried out on the cellular energy allocation (CEA) of Glyphodes pyloalis Walker exposed to TiO2-NPs. The newly ecdysed fifth instar larvae of G. pyloalis were treated with LC10، LC20، LC30، LC40 and LC50 concentrations of TiO2-NPs and the amount of energy available (Ea)، energy consumption (Ec) and cellular energy allocation were compared. The resulting calculated energy reserves (lipid، carbohydrate، glycogen and protein) showed that increasing the time of exposure، the total lipid and carbohydrate amounts significantly decreased، when the LC30، LC40 and LC50 concentrations were applied. The amounts of glycogen in the larvae treated with LC10، LC20 and LC30 concentrations of TiO2-NPs were increased، whereas the LC40 and LC50 concentrations led to decrease in the amount of glycogen. The significant reduction in the amount of total protein compared to the control and over all three days of treatment was observed for LC50 concentration of TiO2-NPs; however، the LC10 concentration lead to a significant increase of the total protein after three days. Ea decreased in a dose-response related manner and over all time points، but it significantly increased in treated larvae by LC10 and LC20 concentrations after two days. Ec increased as concentrations grew to LC30 and then started to decrease. The results showed that CEA was not affected by LC10 concentration، but significantly decreased when the concentration increased and at all time points probably as a cost to deal with TiO2-NPs detoxification. Therefore، it will be possible to use the CEA as an appropriate early biomarker for the impacts of TiO2-NPs.Keywords: TiO2, NPs, cellular energy allocation, Glyphodes pyloalis, lipid, glycogen, protein -
شته ی مومی کلم،Brevicoryne brassicae (L.)، یکی از آفات مهمی است که در طول دوره ی زمستان با تغذیه از انواع کلم، به ویژه کلم های زینتی، جمعیت بالایی را روی این گیاهان تشکیل می دهد. لذا به منظور شناسایی ترکیبات ضد یخ در شته ی مومی کلم و بررسی تغییرات این ترکیبات طی فصول سرد، افراد بالغ به صورت ماهانه از مهر 1387 تا اردیبهشت 1388 از روی کلم های زینتی جمع آوری گردید و میزان قندها و پلی ال های موجود در بدن، به روش کروماتوگرافی مایع با کارآیی بالا (HPLC) تعیین شد. همچنین مقدار گلیکوژن موجود در نمونه ها به کمک طیف سنجی UV-Vis اندازه گیری شد. چهار ترکیب گلوکز، مانیتول، مایواینوزیتول و ترهالوز مورد شناسایی قرار گرفتند که مانیتول، مایواینوزیتول و ترهالوز رابطه ی همبستگی معنی داری را با میانگین دمای محیط نشان دادند. مجموع غلظت کل این سه ترکیب از کم ترین مقدار در مهر ماه (07/3 ± 90/11 میکرو مول بر هر گرم وزن تر حشره) به بیش ترین مقدار (83/8 ± 8/55 میکرو مول بر هر گرم وزن تر حشره) در سردترین ماه سال یعنی دی ماه افزایش یافت. به نظر می رسد این سه ترکیب، به ویژه مانیتول، نقش مهمی در افزایش تحمل شته ی مومی کلم در برابر سرما دارند. میزان گلیکوژن طی ماه های مختلف اختلاف معنی داری نشان نداد و از 58/0 ± 8/4 میلی گرم بر هر گرم وزن تر حشره در مهر ماه تا 98/0 ± 3/3 میلی گرم بر هر گرم وزن تر حشره در آذر ماه در نوسان بود و رابطه ی معنی داری بین گلیکوژن و ترکیبات ضد یخ مشاهده نشد.
کلید واژگان: شته ی مومی کلم, Brevicoryne brassicae, ترکیبات ضد یخ, مانیتول و گلیکوژنCabbage aphid، Brevicoryne brassicae (L.)، is an important pest of cabbage، especially ornamental cabbages، due to its voracity and population build-up on these plants in wintertime. The cryoprotectants of B. brassicae and their changes were investigated during the cold seasons. Adult aphids were collected monthly on ornamental cabbages from October 2008 through May 2009. The amount of sugars and polyols were measured by high performance liquid chromatography (HPLC) and the amount of glycogen was spectrophotometrically determined. The identified compounds were as follows: glucose، mannitol، myo-inositol and trehalose. Mannitol، myo-inositol and trehalose were significantly correlated with average temperature. The total amount of these compounds increased from the lowest amount (11. 90 ± 3. 07 µmol/g f. w.) in October to its highest (55. 8 ± 8. 83 µmol/g f. w.) in the coldest month، January. There appears that these three compounds، especially mannitol، play important roles in enhancing cold tolerance of B. brassicae during cold seasons. The amount of glycogen showed no significant differences during those months and varied from 4. 8 ± 0. 58 mg/g f. w. in October to 3. 3 ± 0. 98 mg/g f. w. in December. There was no significant correlation between glycogen and the cryoprotectants.Keywords: cabbage aphid, Brevicoryne brassicae, cryoprotectants, mannitol, glycogen -
The beet armyworm, Spodoptera exigua (Hübner), is a highly polyphagus insect that feeds on many cultivated hosts and weeds. To understand how well this pest survives in cold temperature during winter, seasonal variation in the supercooling points (SCPs) were studied in field-collected and lab-reared samples. In this study, the beet armyworm overwintered as dark mature larvae in dried fallen leaves or on the soil surface. Their SCPs increased significantly (P<0.01) from -12°C in November to -6°C in March and these larvae could survive below their SCPs. However lab-reared ones could not survive below their SCPs. Supercooling points of different stages of lab-reared samples changed significantly (P<0.001) and it was lowest in eggs (-28°C). Trehalose, glucose, glycerol and sorbitol were identified as main cryoprotectants. Glycogen contents were significantly (P<0.01) decreased (more than 70%) in larvae collected in February and March rather than overwintering larvae collected in November and December. In different stages of lab-reared samples it changed significantly and was highest in pupae. So, it seems that overwintering larvae of beet armyworm are freeze tolerant and glycogen is a major reserve for overwintering during cold months.
Keywords: Beet armyworm, Spodoptera exigua, supercooling points, cryoprotectants, glycogen
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.