به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "species diversity" در نشریات گروه "گیاهپزشکی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «species diversity» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • مرجان سیدی*، نیلوفر توتونچیان
    قبیله Harpalini بزرگ ترین قبیله سوسک های زمین زی (Coleoptera: Carabidae) است که بیش از 240 جنس و زیر جنس و حدود 2000 گونه را شامل می شود. به منظور بررسی قبیله Harpalini، طی دو سال (1400 و 1401) از سوسک های زمین زی در پنج ایستگاه حوزه آبخیز طالقان استان البرز، نمونه برداری با روش منظم- تصادفی انجام شد. نمونه ها با روش هایی مانند جمع آوری با دست، تله های گودالی، زیرورو کردن سنگ ها و چوب ها، جمع آوری و الک کردن خاک برگ ها و تور زدن پوشش گیاهی جمع آوری شدند. در این پژوهش، 22 گونه شناسایی شد که متعلق به چهار زیر قبیله و هفت جنس بودند. سه گونه Dixus infans (Abeille, 1909) ، Harpalus laevipes Zetterstedt, 1828 و Harpalus punctatostriatus Dejean, 1829 برای ایران گزارش جدید هستند. در بین 22 گونه جمع آوری شده، حدود 41% کل گونه ها متعلق به جنسHarpalus  (با نه گونه) و 18% متعلق به جنس Dixus (با چهار گونه) بودند. هر یک از جنس های Ophonus و Stenolophus نیز با داشتن سه گونه، حدود 14% از کل گونه ها را شامل شدند.
    کلید واژگان: سوسک های زمین زی, فون, ایران, تنوع زیستی
    Marjan Seiedy *, Niloofar Totonchian
    Harpalini (Coleoptera: Carabidae) is the largest tribe of carabid beetles. This tribe includes over 240 genera and subgenera and approximately 2000 species. In order to study Harpalini, ground beetles were collected by hand, pitfall trapping, turning logs and stones, sifting the leaf litter and sweeping the vegetation in five stations of Taleghan Watershed, Alborz Province during 2021–2022, by systematic random sampling technique. 22 species belonged to four tribes and seven genera were identified. Three species Dixus infans (Abeille, 1909), Harpalus laevipes Zetterstedt, 1828 and Harpalus punctatostriatus Dejean, 1829 are new records for Iran. Among 22 collected species, about 41% of the total species belonged to the genus Harpalus (with nine species) and 18% belonged to the genus Dixus (with four species). Each of the genera Ophonus and Stenolophus with three species included 14% of total species
    Keywords: ground beetles, Fauna, Iran, species diversity
  • هادی استوان*، شهرام حسامی، محمد فرزانه

    این پژوهش با هدف ارزیابی تنوع گونه ای کنه های میان استیگمایان در سال 1397 در منطقه کامفیروز استان فارس صورت گرفته است. نمونه برداری دو ایستگاه در شمال و جنوب کامفیروز در نظر گرفته شد. هر 2 هفته یک بار نمونه برداری از خاک این مناطق صورت گرفت. در مجموع تعداد 881 نمونه متعلق به 22 گونه از 10 جنس و 6 خانواده جمع آوری گردید. نتایج به دست آمده  نشان داد که با توجه به قرار گرفتن 11 گونه از 22 گونه مورد بحث در خانواده Laelapidae، گونه های این خانواده در مجموع با 94/33 درصد، بیشترین حضور را در هر 2 منطقه شمال و جنوب کامفیروز و در مجموع دارا بوده است. همچنین گونه Neoseiulus barkeri گونه غالب بود به طوری که با 29/24 درصد کل، بیشترین فراوانی گونه ها را در هر 2 منطقه به طور جداگانه و در مجموع داشته است. در ادامه شاخص های تنوع گونه ای شانون- وینر، سیمپسون، مارگالف، منهینگ و پیت در 2 منطقه و به تفکیک فصول محاسبه گردید. به طور کلی تمامی ضرایب به جز شاخص پیت در منطقه شمالی به مراتب بیشتر از منطقه جنوبی بوده است. شاخص های خانواده در 2 منطقه تفاوت چشمگیری ندارند اما کماکان ضرایب شانون- وینر، سیمپسون و مارگالف در منطقه شمالی بیشتر از جنوبی است. اما ضرایب پیت و منهینگ در منطقه جنوب بیشتر از شمال بوده است.

    کلید واژگان: تنوع گونه ای, کامفیروز, کنه های میان استیگمایان
    Hadi Ostovan *, Sh. Hesami, M. Farzaneh

    The aim of this study was to evaluate the species diversity of mites among stigmata in 2018- 2019 in the Kamphirouz region of Fars province, Iran. For sampling, 2 regions were considered. Continuous soil sampling was performed every 2 weeks. A total of 881 specimens belonging to 22 species from 10 genera and 6 families were collected. Biodiversity indices were calculated using Microsoft Excel 2016 software. The results showed that due to the location of 11 out of 22 species in the family Laelapidae, the species of this family with a total of 33.94%, had the highest presence in both north, south and in total. Also, Neoseiulus barkeri was the dominant species, with the total of 24.29% and also, the highest abundance among the both regions. The  Shannon-Wiener, Simpson, Margalf, Manhing and Pete species diversity indices were calculated in two regions, separately for each season. In general, all indices except the Pitt index in the northern region were much higher than the southern region. Family indices are not significantly different in the two regions.

    Keywords: Species diversity, Kamphirouz, Mesostigmatid Mites
  • محمد فرزانه، هادی استوان*، شهرام حسامی

    تنوع گونه ای یکی از مهم ترین شاخص های نشان دهنده تغییرات در اکوسیستم ها است. کنه های میان استیگمایان بزرگترین راسته (هم از نظر تعداد و هم از نظر پراکنش) در بین کنه های بالاراسته Parasitiformes هستند. این پژوهش با هدف ارزیابی تنوع گونه ای کنه های میان استیگمایان در سال 1397 در شهر شیراز صورت گرفته است. به جهت نمونه برداری 2 منطقه در شمال و جنوب این شهر در نظر گرفته شد. در هر منطقه 2 زیستگاه درختان فضای سبز شهری و درختان باغات میوه انتخاب گردید. هر 2 هفته یک بار نمونه برداری های مداوم از خاک این مناطق صورت گرفت. در مجموع تعداد 1252 نمونه متعلق به 22 گونه از 11 خانواده و 8 میزبان گیاهی جمع آوری گردید. محاسبه شاخص های تنوع زیستی با استفاده از نرم افزار Microsoft Excel 2016 صورت پذیرفت. نتایج نشان داد شاخص های زیستی با توجه به پوشش گیاهی و فصول نمونه برداری، تفاوت معنی داری دارند. بر اساس آزمون LSD، فصل بهار با 913/0 شاخص سیمپسون، 569/2 شانون-وینر،  9482/0 پیت، و 815/2 مارگالف بیشترین مقدار را دارا بود. همچنین بر اساس این آزمون، فضای سبز بیشترین شاخص ها را به خود اختصاص داد. در میان خانواده های جمع آوری گردیده، بیشترین فراوانی نسبی با 04/54 درصد متعلق به خانواده Laelapidae بود. بیشترین فراوانی نمونه ها در بین درختان میوه مربوط به انار با 204 و در میان درختان فضای سبز شهری متعلق به صنوبر با 333 نمونه بود.

    کلید واژگان: تنوع گونه ای, شیراز, کنه های میان استیگمایان
    M. Farzaneh, Hadi Ostovan *, SH. Hesami

    Species diversity is one of the most important indicators of changes in ecosystems. This subject always considered as a significant point in ecosystem. Mesotigmatid mites are the largest order among Parasitiformes mites. The main purpose of this survey was evaluating of species diversity of mites among Mesotigmata during the 2018 in Shiraz city. In each region, 2 habitats of urban green space (Landscape) trees and orchard trees were selected. Continuous soil sampling was performed every 2 weeks. A total of 1252 specimens belonging to 22 species from 11 families and 8 host plant were collected. Calculation of biodiversity indices based on species abundance and data analysis using Simpson, Shannon-Wiener, Pete, Manning and Margalf indices, using Microsoft Excel 2016 was calculated. Our finding shower that biological indicators are significantly different according to vegetation and sampling seasons. Based on LSD test to compare indices in different seasons of the year, spring with 0.913 Simpson indices, Shannon-Wiener 2.569, Pete 0.9482, and Margalf 2.815 had the highest values while in the index. Also according to this test, green space had the highest indices with 0.837 Simpson, 2.154 Shannon-Wiener, 1.362 Manning and 2.55.  the highest diversity observed relative frequency with 54.04% belonged to the Laelapidae family. The highest frequency of specimens among fruit trees was related to pomegranate with 204 and among urban green space trees belonged to poplar with 333 specimens.

    Keywords: Species diversity, Shiraz, stigma mites
  • ملیحه کبیری نسب، شیلا گلدسته*، فرزانه کازرانی، رضا وفایی شوشتری، الهام صنعتگر

    حفظ و افزایش تنوع زیستی حشرات به عنوان یکی از مهمترین مولفه های اصلی در کنترل آفات بدون کاربرد سموم شیمیایی مطرح بوده و نقش بسزایی در کاهش آلودگی های زیست محیطی و رسیدن به توسعه پایدار دارد.  خانواده یDolichopodidae  معروف به مگس های پابلند، با بیش از 7500 گونه توصیف شده مهم ترین و بزرگ ترین خانواده در بالاخانواده Empidoidea می باشد. حشرات کامل و لارو اکثر گونه ها شکارچی سایر حشرات می باشند و در کنترل جمعیت آفات در بوم نظام های مختلف نقش به سزایی ایفا می کنند. در مطالعه حاضر به منظور بررسی فون مگس های خانوادهDolichopodidae  نمونه برداری با استفاده از تله مالیز در مناطق مختلف استان تهران و البرز طی سال 1397-1396 انجام گرفت. مطالعات تنوع گونه ای نشان داد که تنوع افراد این خانواده در مناطقی با رطوبت بالا و دارای پوشش گیاهی مخلوط و فراوان بیشتر از سایر مناطق می باشد.

    کلید واژگان: تنوع گونه ای, شاخص های زیستی, خانوادهDolichopodidae
    M. Kabiri Nasab Kabiri Nasab, Shila Goldasteh *, F. Kazerani, R. Vafaei Shoushtari, E. Sanatgar

    Preserving and increasing the insect biodiversity is considered as one of the most important components in pest control without the use of chemical pesticides and plays an important role in reducing environmental pollution and achieving sustainable development. Dolichopodidae, the long-legged flies, with more than 7500 described species in about 276 genera is the most important and biggest family of the superfamily Empidoidea. Adults and larvae of the most species are predators of other insects. In the present study, in order to investigate the fauna of the family Dolichopodidae, sampling was performed using entomological nets and Malaysian traps in 2017-2018 in Tehran and Alborz provinces. Species diversity studies showed that the diversity of this family in the areas with high humidity and mixed and abundant vegetation is more than other areas.

    Keywords: Species diversity, Bioindicators, Dolichopodidae
  • نسرین کیان*، شیلا گلدسته، سمیرا فراهانی

    در این تحقیق تنوع گونه ‎ای زنبورهای پارازیتویید خانواده Braconidae در استان مازندران (سالاردره، شویلاشت، هفت خال، عالیکلا) در سال 1395 مورد بررسی قرار گرفت. نمونه ها با استفاده از تله مالیز جمع آوری شدند. برداشت و تخلیه بطری های حاوی نمونه به صورت دو هفته در میان صورت گرفت. در مجموع 161 فرد شامل 33 گونه جمع آوری گردید. به منظور بررسی تنوع گونه ای از نرم افزار SDR استفاده شد. فراوانی، شاخص ‎های تنوع گونه ‎ای و یکنواختی برای 33 گونه در 4 مکان مختلف محاسبه شد. بیشترین فراوانی گونه، مربوط به گونه ‎های Homolobus truncator (Say, 1829) و Disophrys initiator (Fonscolombe, 1846) به ترتیب با فراوانی نسبی 77/16 و 53/15 درصد بود که در همه مناطق نمونه برداری وجود داشتند. بر اساس شاخص ‎های تنوع گونه‎ای آلفا، مشخص شد که که منطقه عالی کلا دارای بیشترین میزان تنوع گونه ‎ای می ‎باشد. بر اساس مقایسه آماری شاخص های یکنواختی سالاردره و شویلاشت دارای بیشترین یکنواختی می باشند. هدف از این مطالعه، بررسی فراوانی و تنوع گونه ‎ای زنبورهای خانواده Braconidae در 4 ایستگاه جنگلی در استان مازندران، واقع در شمال ایران، است.

    کلید واژگان: شاخص, تنوع گونه‎ای, یکنواختی, فراوانی, زنبورهای پارازیتویید
    Nasrin Kian *, Shila Goldasteh, S. Farahani

    The species diversity of parasitoid wasps of Braconidae (Insecta: Hymenoptera) were studied in Mazandaran province (Salardareh, Shavilasht, Haft khal, Alikola) in 2016. The specimens were collected bi-weekly intervals in 2016 using Malaise traps. A total of 161 specimens were identified representing 33 species. The species diversity of the family Braconidae was studied using SDR software. Abundance, Diversity and Evenness indexes were evaluated for 33 species in four different sites. Homolobus truncator (Say, 1829) with %16.77 and Disophrys initiator (Fonscolombe, 1846) with %15.53 had the highest abundance among the species and presents in all sites. The α diversity index indicated that Alikola are more diverse. Based on statistical comparison, Evenness index indicated that Salardareh and Shavilasht were more evenness. The aim of this study was to evaluate abundance and diversity of braconid wasps in four sites in forest of Mazandaran province, north of Iran.

    Keywords: Index, Species Diversity, Evenness, Abundance, Parasitoid wasps
  • الهه فضیلی نژاد، حمید بلقیس زاده*

    حلزون ها یا رده شکم پایان (Mollusca: Gastropoda) از گروه های اصلی بی مهرگان در اکوسیستم های مختلف هستند که به عنوان آفات محصولات سبزی و صیفی و همچنین میزبان حد واسط تعدادی از تک سلولی ها و کرم های انگلی شناخته می شوند و درحوزه های مختلف کشاورزی، پزشکی و دامپزشکی حایز اهمیت هستند. از آن جا که گزارشی پیرامون تنوع گونه ای حلزون های خشکی زی در غرب استان اصفهان در دست نیست، این تحقیق به منظور بررسی و مطالعه پیرامون تنوع گونه ای حلزون های خشکی زی در غرب استان اصفهان و جستجوی گونه های مهم از ابعاد مختلف صورت گرفت .بدین منظور غرب استان اصفهان به پنج منطقه شامل فریدن، فریدون شهر، چادگان، خوانسار و گلپایگان تقسیم بندی شد. سپس نمونه های جمع آوری شده از این ایستگا ها از نظرسیستماتیکی و مورفولوژیکی با استفاده از کلید های شناسایی معتبر تا سطح گونه مورد بررسی قرار گرفتند .همچنین تاثیر عوامل محیطی از جمله دما و رطوبت نسبی هوا بر پراکنش گونه ها مشخص شد. با توجه به نتایج حاصل مشخص شد دمای مطلوب برای حلزون های جمع آوری شده معادل با 19-15 درجه سلسیوس بود و بهترین رطوبت نسبی 45-25 درصد ثبت گردید. در نهایت بر اساس نتایج حاصل تعداد شش گونه از چهار جنس تحت دو خانواده شناسایی شدند:   Family: Enidae Family: Helicidae Chondrula albolimbata Cernuella neglecta Chondrula  tridens Cernuella virgata   Monacha messenica   Cochlicella barbara

    کلید واژگان: نرم تنان, حلزون های خشکی زی, استان اصفهان, تنوع گونه ای
    Elaheh Fazilinejad, Hamid Belgheis Zadeh *

    Mollusca: Gastropoda (Mollusca: Gastropoda) are the main groups of invertebrates in various ecosystems that are known as pests of vegetable and summer crops as well as the intermediate host of a number of parasitic protozoan and worms. They are important in various fields of agriculture, medicine and veterinary medicine. Since there is no report on the species diversity of terrestrial snails in the west of Isfahan province, this study was conducted to study the biodiversity of terrestrial snails in the area and search for important species from different dimensions. For this purpose, the west of Isfahan province was divided into 5 regions (Faridan, Fereydoun Shahr, Chdegan, Khansar and Golpayegan). Then the samples collected from these stations were systematically and morphologically examined using valid identification keys up to the species level. The effect of environmental factors such as temperature and relative humidity on the distribution of species was also determined. According to the results, it was found that the optimum temperature for the collected snails was 19-15°C and the best relative humidity was 25-45%. Finally, based on the results, six species of four genera under two families were identified.

    Keywords: mollusks, terrestrial snails, Isfahan Province, Species Diversity
  • گولتن یازیکی*

    هدف از این تحقیق، مرور مطالعات فونستیک و سیستماتیک ناجوربالان آب زی و نیمه آب زی ترکیه و تحلیل پراکنش و جغرافیایی جانوری فون ترکیه در این گروه است. در این مطالعه یک گونه از Enicocephalomorpha، یک گونه از Dipsocoromorpha، 51 گونه متعلق به 13 جنس از Gerromorpha، چهار گونه متعلق به سه جنس از Leptopodomorpha و 55 گونه متعلق به 19 جنس از Nepomorpha و در مجموع، 112 گونه متعلق به 37 جنس از 5 مادون راسته از ترکیه بررسی شد. تمام نمونه های جمع آوری شده توسط نویسنده از سال 2009 تا 2018 و نمونه های ذخیره شده در موزه گیاهپزشکی Nazife Tuatay (آنکارا) نیز بررسی شدند. بر اساس تحلیل صورت گرفته، مشخص شد 94 گونه در منطقه مدیترانه ای، 57 گونه از بخش اروپا -سیبری و 90 گونه از منطقه ایرانی - تورانی پراکنش دارند. در این بین، 9 گونه و زیرگونه شامل 8 درصد سن های آب زی و نیمه آب زی بومی ترکیه هستند. همچنین، گزارش هایی محلی جدید برای گونه های جمع آوری شده ثبت شد. بر اساس  نتایج بدست آمده، ترکیب و تنوع گونه ای، و نسبت گونه های بومی در بین مناطق مختلف جغرافیای جانوری ترکیه بسیار متفاوت است.

    کلید واژگان: ناجوربالان, جغرافیای جانوری, منطقه پالئارکتیک, تنوع گونه ای
    Gülten Yazici*

    The aim of this study is to review the faunistic and systematic studies on aquatic and semi-aquatic Heteroptera of Turkey and to make an analysis on the distribution and zoogeographically of the Turkish fauna. In this study, one species of Enicocephalomorpha, one species of Dipsocoromorpha, 51 species in 13 genera of Gerromorpha, four species in three genera of Leptopodomorpha and 55 species in 19 genera of Nepomorpha are reviewed. In total, 112 species belonging to 37 genera of five Infraorders are discussed from Turkey. Besides, all specimens were collected between 2009 and 2018 by the auther and the specimens deposited in the Nazife Tuatay Plant Protection Museum (Ankara) were also included in. It was determined that 94 species are distributed from Mediterranean, 57 species from Europe-Siberia and 90 species from Irano-Turanian. It was determined that nine species and subspecies comprising 8% of Turkish aquatic and semi-aquatic Heteroptera are endemic are located in Turkey. In addition, new locality records are given for the species that have been collected and diagnosed. Species composition, diversity and proportion of endemism varies considerably among the zoogeographic regions of the country.

    Keywords: Heteroptera, Zoogeography, Palaearctic region, species diversity
  • حمید قبادی، سمیرا فراهانی، جاماسب نوذری، سعید آزادبخش، حمید عادلی منش*
    تنوع گونه‎ای سوسک های خانواده Carabidae درجنوب شرق استان تهران در سال 1394 مورد مطالعه قرارگرفت. جمع آوری این حشرات با استفاده از تله گودالی از اکوسیستم‎های مختلف زراعی مانند یونجه و جو و فضای سبز انجام شد. تنوع گونه‎ای با استفاده از نرم افزار Species Diversity and Richness (SDR)  محاسبه شد. تنوع گونه‎ای آلفا، شاخص شانون واینر، شاخص سیمپسون، تنوع گونه‎ای بتا، سکنواختی گونه‎ای، شاخص پیلو جی، غنای گونه‎ای و شاخص شباهت محاسبه شد.در این تحقیق در مجموع 450 نمونه متعلق به 12 گونه جمع آوری شد. گونه‎ها شامل Acinopus picipes (Olivier, 1795)، Amara ovate (Fabricius, 1792)، Brachinus ejaculans Fisher von Waldheim, 1828، Calathus fuscipes (Goeze, 1777)،Calathus melanocephalus (Linnaeus, 1758)، Cylindera germanica (Linnaeus, 1758)، Distichus planus (Bonelli, 1813)، Harpalus griseus (Panzer, 1796)، Harpalus rufipes (Degeer, 1774)،Poecilus wollastoni (Wollaston, 1854) ، Siagona europaea Dejean, 1826 و Zabrus tenebrioides (Goeze, 1777) می‎باشند.بر اساس نتایج به دست آمده، گونهDistichus planus در مزرعه جو پاکدشت و قرچک دارای بیشترین فراوانی بود. فضای سبز دانشکده ابوریحان با 8 گونه و مزرعه یونجه پاکدشت با 5 گونه دارای بیشترین و مزارع جو پاکدشت و قرچک با 4 گونه دارای کمترین تعداد گونه بودند. همچنین مزرعه یونجه پاکدشت دارای بیشترین میزان یکنواختی و مزرعه جو پاکدشت دارای کم‏ترین یکنواختی بودند. بر اساس شاخص شباهت، از نظر تنوع گونه‎ای سوسک های زمینی فضای سبز دانشکده ابوریحان و مزرعه یونجه پاکدشت بیشترین شباهت را بهم نشان دادند (75 درصد) و مزرعه جو پاکدشت و قرچک با مزرعه یونجه پاکدشت کمترین شباهت را داشتند (33 درصد).
    کلید واژگان: سوسک‎های زمینی, تنوع گونه‎ای, شانون-واینر, یکنواختی, تهران
    H. Ghobadi, S. Farahani, J. Nozari, S. Azadbakhsh, H. Adelimanesh*
    Background and objectives
    Ground beetles as ‘‘generalist predators’’ are one of the most common and species-rich families of arthropods in agricultural ecosystems and their role as effective bioindicators is well known.
    Materials and Methods
    Ground beetles (Carabidae) of south east of Tehran province was studied during 2015. These beetles were collected by pitfall traps from different ecosystems such as alfalfa and barley fields as well as green spaces. The species diversity was studied by Species Diversity and Richness software. Different tests used in this study included: Alpha Diversity index, Shannon-Wiener Index, Simpson Index, Beta (β) diversity, Species Evenness, Pielou J Index, Species Richness and Similarity index.
    Results
    In this study 450 specimens belonging to 12 species were collected. The species include Acinopus picipes (Olivier, 1795), Amara ovate (Fabricius, 1792), Brachinus ejaculans Fisher von Waldheim, 1828, Calathus fuscipes (Goeze, 1777)، , Calathus melanocephalus (Linnaeus, 1758), Cylindera germanica (Linnaeus, 1758), Distichus planus (Bonelli, 1813), Harpalus griseus (Panzer, 1796), Harpalus rufipes (Degeer, 1774), Poecilus wollastoni (Wollaston, 1854), Siagona europaea Dejean, 1826 and Zabrus tenebrioides (Goeze, 1777) . Based on the results, Distichus planus had the most divergence in barley fields of Pakdasht and Gharchak. Green space of Abureyhan campus and alfalfa field of Pakdasht with 8 and 5 species, respectively, had the highest number of species. Both of barley fields of Pakdasht and Gharchak with 4 species had the lowest number of species. Moreover, the alfalfa field of Pakdasht and barley field of Pakdasht had the highest and lowest evenness, respectively. Based on the similarity index, green space of Abureyhan campus and alfalfa field of Pakdasht had the most similarity (75%) and barley of Pakdasht and Gharchak with alfalfa field of Pakdasht had the lowest similarity (33%)
    Discussion
    Carabid beetles are important biological control agents in agroecosystems and the study of their biodiversity helps pest management programs. The results of this study enhanced our knowledge regarding the diversity of Carabid species in central Iran
    Keywords: Ground beetles, species diversity, Shannon-Wiener, evenness, Tehran
  • محمد جواد گل محمدی، حمیدرضا محمددوست چمن آباد *، بیژن یعقوبی، مصطفی اویسی
    شناسایی علف های هرز مزارع برنج به عنوان اساسی ترین اقدام در مدیریت علف های هرز محسوب می شود. با آگاهی از فلور علف های هرز خاص در یک منطقه می توان در مورد روش های مدیریت آن ها برنامه ریزی کرد و تصمیم گرفت که می تواند باعث جلوگیری از تکرار اشتباهات برای کنترل علف های هرز در اثر عدم وجود اطلاعات کافی از علف های هرز هر منطقه باشد. به منظور شناسایی تکمیلی، پراکنش و تعیین غالبیت گونه های مختلف علف های هرز مزارع برنج در طول دوره رشد برنج، مطالعه ای سه ساله (1393 تا 1395) در 481 مزرعه از 16 شهرستان استان گیلان انجام شد. نمونه برداری بصورت تصادفی با روش سیستماتیک و مطابق الگوی W با استفاده از کوادرات 5/. در 5/. متر انجام شد. علف های هرز در هر مزرعه شناسایی و تراکم، درصد فراوانی، یکنواختی و شاخص وفور آن ها به تفکیک جنس و گونه تعیین شد. بر اساس شاخص غالبیت علف هرز، سوروف (Echinochloa crussgalli) در شهرستان های آستانه اشرفیه، املش، انزلی، رشت، رودسر، سیاهکل، فومن، لاهیجان و لنگرود بالاترین شاخص را در بین 66 گونه شناسایی شده داشت. قاشق واش (Alisma plantago-aquatica) در شهرستان های آستارا و رضوانشهر بیشترین شاخص غالبیت و فراوانی را دارد. بندواش آبزی (Paspalum distichum) از گونه های غالب در شهرستان های شفت، تالش و ماسال بود که بیشترین شاخص غالبیت را به خود اختصاص داد. اویارسلام زرد (Cyperus esculentus) در شهرستان صومعه سرا بیشترین شاخص غالبیت را دارد. شاخص شانون- وینر و سیمپسون در شهرستان تالش به ترتیب با 85/2 و 916/0 دارای بالاترین مقدار و در شهرستان رودبار به ترتیب با 97/1 و 749/0 دارای کمترین مقدار بود. در کل مزارع استان گیلان و در بین باریک برگان بالاترین یکنواختی و غالبیت برای سوروف به ترتیب با 7/34 درصد و 1/132، در جگن ها، اویارسلام زرد دارای بالاترین یکنواختی و غالبیت به ترتیب با 8/22 درصد و 8/88 و در پهن برگان، گل آردی به ترتیب 5/14 درصد و 25/66 فراوانی و غالبیت را نشان داد. نتایج نشان داد که در منطقه ای با غنای گونه ای پایین ولی تراکم بالا به دلیل استفاده از برخی روش های مدیریتی خاص، برخی علف های هرز غالب می شوند. بدین منظور کشاورزان برنجکار می بایستی در روش های مدیریتی علف های هرز تغییراتی را ایجاد کنند. در مجموع، نتایج این تحقیق نشان داد که مدیریت علف های هرز برنج استان در وضعیت مطلوبی قرار ندارند.
    کلید واژگان: تنوع گونه ای, شانون- وینر, علف هرز, غالبیت
    MohammadJavad Golmohammadi, HamidReza Mohammaddoust Chamanabad *, Bijan Yaghoubi, Mostafa Oveisi
    Introduction
    The culture of man and rice have historical and profound relationships. Rice (Oryza sativa L.) has an inescapable role in providing food, economy, religion and civilization in many countries of the world. Weeds are among the most important factors affecting crops such as rice. Successful weed control is essential for rice production. Grasses, broad-leaved, sedges, ferns and algae are the weeds of Guilan rice fields. Infestation of weeds in a field can be described by three characteristics of the number of available weed species, the density of each species and the distribution of species in the field. The species in a field are almost constant from year to year, but the other two factors vary greatly in response to the environment, agronomic plans and weed management practices. However, detailed information on the presence, composition, abundance, importance and ranking of weed species depends on weed management strategies with average yield of rice. The objective of this study was to investigate rice weed community richness and composition in the Guilan province, Iran during 2014 and 2016 and their relationships with management.
    Materials and Methods
    The study was conducted in Guilan province (between 36° 34' to 38° 27' latitudes and 48° 53' to 50° 34' longitudes), northern Iran, with 14044 kilometer square of area. 481 fields were selected from 10 days after transplantation to the end of panicle formation. Taking the area of each field into consideration, 0.25 m2 quadrats were done for sampling using a W-shaped sampling pattern. The weeds at each quadrat were counted and their genera and species were identified. The Frequency, field uniformity over all fields, density of the weeds in each field, the mean weed density of the visited fields, and dominance of the various species in each region were determined. The Simpson index (D) gives more importance to the common species, but the Shannon-Wiener index (H) puts greater importance on rare species. After collecting the data and making the calculations required for determining the population indices, this information created the main layer in the project, and was then designed in the format of a databank.
    Results and Discussion
    66 weed species were identified in rice fields of Guilan province, which belonged to 29 families. According to the dominance index of weed, Echinochloa crussgalli was the highest among 66 identified species in Astaneasharafyeh, Amlash, Anzali, Rasht, Roudsar, Siahkal, Fouman, Lahijan and Langroud. Alisma plantago-aquatica had the highest prevalence index in Rezvanshahr. Paspalum distichum was one of the dominant species in shaft, Talesh and Masal regions, having the highest dominance index. Cyperus difformis had the highest dominance index in Somesara. Bolbosoenus maritimus was one of the most important weeds in rice fields located in Roudbar with dominance index equal to 9.9. Azolla filiculoides in 11 regions of Guilan had the highest frequency among floating and submerged weeds in 16 regions. The green algae were the dominant weeds at Astaneasharafyeh and Masal. In the both of regions of Somesara and Lahijan, Lemna minor was the most abundant aquatic weeds. Najas marina is the herbaceous plant having the highest abundance among floating and submerged species in Roudbar. The Shannon-Weiner and Simpson indices were the highest in Talesh (2.85 and 11.93, respectively) and the lowest in Roudbar (1.97 and 3.99, respectively). Uniformity index in Rezvanshahr had the largest quantity equal to 0.806.
    Conclusion
    Identification of weeds is the most important action for weed management. Weed flora composition in rice fields of 16 areas at Guilan Province consisted of 66 species belonging to 29 families. Roudsar and Langaroud regions were the most dominant sites with a total of 47 weed species followed by Rasht and Lahijan (46 sp.), Astaneasharafyeh (42 sp.), Amlash (37 sp.), Talesh (36 sp.), Fouman and Siahkal (34 sp.), Roudbar (32 sp.), Rezvanshahr and Somesara (30 sp.), Masal (28 sp.), Astara (27 sp.) and Shaft and Anzali (25 sp.). Ten species, three grass (narrowleaf) species (E. crussgalli, P. distichum, and E. oryzoides), three sedge species (C. esculentus, C. serotinus, and C. difformis), four broad-leaved species (E. prostrata, S. trifolia and A. plantago-aquatica), and one fern species (A. filiculoides) were the most widespread and of the highest abundance. Frequency, density and dominance of weeds according to the rice ecosystem in different regions can be changed. Due to lack of knowledge on identification and effective weed control factors, the weeds population is growing. Therefore, assessing the management role in changing the weed communities structure of species diversity can be useful to improve weed control.
    Keywords: Dominance, Shannon-Weiner, Species diversity, Weed
  • حسین پژمان *، لادن جوکار، مرتضی زارع مویدی
    در این پژوهش، فراوانی و تنوع گونه ای بندپایان گیاهخوار موجود در زراعت گندمدر سه سامانه ی کشت بی خاک ورزی، کم خاک ورزی و متداول در دو فصل زراعی متوالی مطالعه شد. نمونه برداری در تمام مراحل رشدی گندم و با استفاده از کارت های زرد چسبنده، دستگاه مکش و تله های خاکی صورت گرفت. از نرم افزار Past برای محاسبه شاخص های تنوع شانون- وینر، سیمپسون، برگر- پارکر و شاخص یکنواختی پیلوجی استفاده شد. گونه ی Psammotethix alianus با فراوانی 30.1 درصد تنها گونه فوق غالب در سامانه ی کم خاک ورزی و گونه های Malachius bipustulatus (26.13%) و Haplothrips tritici (14%) گونه های غالب سامانه ی مذکور بودند. در سامانه بی خاک ورزی (25.6%) P. alianus، H. tritici (24.91%)، Petrobia latens (12.28%) و در سامانه متداول P. alianus (26.66%) وM. bipustulatus (22.78%) گونه های غالب بودند. شاخص شانون در سامانه های بی خاک ورزی، کم خاک ورزی و متداول به ترتیب 2.25، 2.13، 2.26، سیمپسون 0.84، 0.81، 0.84، برگر- پارکر 0.25، 0.30، 0.26 و پیلوجی 0.68، 0.64 و 0.67 تعیین شد. در کل، فراوانی بندپایان در سامانه متداول اختلاف معنی دار با سامانه های بی خاک ورزی و کم خاک ورزی نشان داد. همچنین شاخص های تنوع و یکنواختی در سامانه کم خاک ورزی اختلاف معنی دار با سامانه های متداول و بی خاک ورزی نشان داد.
    کلید واژگان: بندپایان گیاه خوار, تنوع گونه ای, خاک ورزی حفاظتی, خاک ورزی متداول
    H. Pezhman *, L. Jokar, M. Zare Moayedi
    In this research, the abundance and species diversity of herbivorous arthropods in wheat fields under no tillage (NT), minimum tillage system (MT) and conventional tillage system (CT) were compared during two successive growing seasons. Sampling was done by pitfall traps, yellow sticky cards and D- vac device during wheat growth stages. Diversity indices (Shannon - Wiener, Simpson, and Berger-Parker) and Pileos evenness Index (J) were determined by Past software. Psammotitix aliens (30.1%) was the only eudominant pest species which found in MT system. Dominant pest species in MT were Mallachius bipustulatus (26.13%) and Haplothrips tritici (14%) while in NT were Psammotitix aliens (25.6%), Haplothrips tritici (24.91%), Petrobia latens (12.28%) and in CT were Psammotitix aliens (26.66%) and Mallachius bipustulatus (22.78%)respectively. Shannon index in NT, MT and CT were 2.25, 2.13 and 2.26, While Simpson and Berger- parker indices were 0.84, 0.81, 0.84 and 0.25, 0.30, 0.26 respectively. As well as, J index in mentioned systems were 0.35, 0.31 and 0.34 respectively. In conclusion,’ herbivorous arthropods abundance in CT showed significant difference with MT and NT systems. As well as, diversity and evenness indices in MT showed significant difference with NT and CT systems.
    Keywords: Conservation tillage, conventional tillage, herbivorous arthropods, species diversity
  • مریم محی آبادی، محمد خیراندیش کشکویی *، حاجی محمد تکلوزاده
    پژوهش حاضر شامل بررسی تنوع گونه ای زنبورهای گروه Ichneumoniformes (Hymenoptera: Ichneumonidae) در مناطق مختلف شهرستان جیرفت (جنوب شرق ایران) می باشد. بدین منظور، نمونه برداری هایی طی سال های 1393 و 1394 با استفاده از تله ی مالیز در مناطق و ارتفاعات مختلف انجام شد. نمونه های مورد نظر تا سطح گونه شناسایی و تعداد افراد هر گونه شمارش شد. تنوع گونه ای با استفاده از نرم افزار SDR 4 بررسی شد. در مجموع 20 گونه متعلق به 17 جنس به عنوان فون شهرستان جیرفت در این تحقیق ارائه شد. بر اساس شاخص های شانون وینر و پیلوجی منطقه ی مسکون از نظر تنوع گونه ای و یکنواختی در صدر قرار گرفت و پس از آن به ترتیب مناطق جیرفت و فاریاب در رده های بعدی قرار گرفتند. در بین کل نمونه های جمع آوری شده گونه Mesostenus grammicus با 31 نمونه (22.14 %) در تمام مناطق مورد مطالعه بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داد. هم چنین پنج گونه هر یک تنها با یک نمونه (0.71%) به عنوان گونه های نادر شناخته شدند.
    کلید واژگان: ایران, تنوع گونه ای, جیرفت, Cryptinae, Ichneumoninae
    M. Mahyabadi, M. Khayrandish Kashkooei *, H. M. Takaloozadeh
    The present survey, provides species diversity of Ichneumoniformes (Hymenoptera: Ichneumonidae) in some areas of Jiroft (Southeast Iran). Sampling was done during 2014-2015 at different locations and altitudes with Malaise trap. All obtained specimens were identified to species level and also the numbers of each species per sample were counted. The collected specimens were analyzed with the software SDR 4. A total of 20 species from 17 genera are listed in this paper as the fauna of Jiroft. The results of indices of Shannon Winer and Pielou J showed that Maskoon with 17 species and 49 specimens has the highest diversity and evenness, Jiroft with 15 species and 54 specimens, Faryab with 8 species and 13 specimens were the next rates. Among all species Mesostenus grammicus with 31 specimens (22.14%) has the most abundance in all studied area. Also five species of them with only one specimen (0.71%) were determined as subrare species.
    Keywords: Cryptinae, Ichneumoninae, Iran, Jiroft, species diversity
  • پژمان تاج میری، سیدعلی اصغر فتحی*، علی گلی زاده، قدیر نوری قنبلانی
    سوسک کلرادوی سیب زمینی، Leptinotarsa decemlineata (Say) (Col.: Chrysomelidae)، مهم ترین آفت برگ خوار گیاه سیب زمینی در ایران است. در این پژوهش تنوع گونه ای و فراوانی شکارگرهای خاکزی و تراکم تخم ها، لاروها و حشرات کامل سوسک کلرادوی سیب زمینی در ردیف های سیب زمینی واقع در فاصله های 5، 10، 15 و 20 متری از یونجه زار (در کشتزار سیب زمینی مجاور یونجه زار) به همراه شاهد (کشتزار سیب زمینی تنها) در منطقه اردبیل در دو سال 1393 و 1394 بررسی شد. در این تحقیق، در کشتزار سیب زمینی شاهد هشت گونه شکارگر خاکزی و در کشتزار سیب زمینی مجاور یونجه زار چهارده گونه شکارگر خاکزی با استفاده از تله های گودالی گرد آوری و شناسایی شدند که در بین آن ها عنکبوت ها و سوسک های خانواده Carabidae فراوانی بیشتری داشتند. شاخص تنوع شانون (H’) برای شکارگرهای خاکزی در هر یک از ردیف های سیب زمینی واقع در 5، 10، 15 و 20 متری از یونجه زار (در کشتزار سیب زمینی مجاور یونجه زار) به طور معنی داری بیشتر از کشتزار سیب زمینی شاهد بود. در هر دو سال، فراوانی عنکبوت ها و سوسک های خانواده Carabidae با افزایش فاصله ردیف های سیب زمینی از یونجه زار به طور معنی داری کاهش یافت. در مقابل، تراکم تخم ها، لاروها و حشرات کامل سوسک کلرادوی سیب زمینی با افزایش فاصله ردیف های سیب زمینی از یونجه زار افزایش یافت. بنابراین، می توان به کشاورزان توصیه کرد که از کشت نواری سیب زمینی و یونجه (با عرض نوارهای سیب زمینی بیشینه تا 10 متر) در برنامه های مدیریت تلفیقی سوسک کلرادوی سیب زمینی استفاده کنند.
    کلید واژگان: تنوع گونه ای, سوسک کلرادوی سیب زمینی, شکارگرها, فراوانی گونه, یونجه زار
    Pejman Tajmiri, Seyed Ali Asghar Fathi *, Ali Golizadeh, Gadir Nouri-Ganbalani
    The Colorado potato beetle, Leptinotarsa decemlineata (Say) (Col.: Chrysomelidae) is the most important phytophagous pest of potato in Iran. In this research, diversity and abundance of terrestrial predators, and density of Colorado potato beetle eggs, larvae and adults were studied in potato rows located at 5, 10, 15, and 20 m from the alfalfa field (in the potato field adjacent to the alfalfa field) along with the control (the sole potato field) in Ardabil region during 2014 and 2015. In this study, eight terrestrial predator species in the control potato field and fourteen terrestrial predator species in the potato field adjacent to the alfalfa field were collected using pitfall trap and identified, amongst which spiders and carabid beetles had more relative abundance. The Shannon diversity index (H’) for terrestrial predators in the potato rows located at 5, 10, 15, and 20 m from the alfalfa field (in the potato field adjacent to the alfalfa field) was significantly higher than in the control potato field. During two years, the abundance of spiders and Carabid beetles decreased with increasing distance of the potato rows from the alfalfa field. Moreover, the density of Colorado potato beetle eggs, larvae and adults increased with increasing distance of the potato rows from the alfalfa field. Therefore, use of the strip cropping of potato and alfalfa (with 10 m of the potato strips width) could be recommended to the farmers in the integrated management of Colorado potato beetle.
    Keywords: Alfalfa field, Colorado potato beetle, predators, species abundance, species diversity
  • لیلا عادلی، مهدی اسفندیاری، پرویز شیشه بر، محمد سعید مصدق
    سخت بالپوشان خانواده Carabidae اغلب شکارگران قابل توجهی برای آفات عمومی محصولات کشاورزی هستند. با توجه به وسعت و تنوع طبیعی شهرستان جیرفت به خصوص مناطق کشاورزی، در این تحقیق فون این خانواده در مناطق مختلف کشاورزی شهرستان جیرفت بررسی شد. با استفاده از روش های مختلف مانند جمع آوری با دست، تله گودالی و تله نوری در سالهای 1391-92، در مجموع 30 گونه و زیرگونه از 21 جنس و 10 زیر خانواده از سخت بالپوشان Carabidae در این شهرستان جمع آوری و شناسایی گردید. اکثر گونه ها توسط تله گودالی جمع آوری شدند. در این بین گونه ای از جنس Acinopus sp. برای دنیا جدید بود که بررسی های بیشتر روی آن ادامه دارد. از بین گونه های جمع آوری شده بجز 7 گونه بقیه برای استان کرمان جدید بود. نمونه برداری در دو منطقه گرمسیر و سردسیر در شهرستان جیرفت انجام شد و در کل تنوع گونه ها در این دو منطقه با فاصله 75 کلیومتر با هم متفاوت بود. از بین همه گونه ها Pheropsophus (Stenaptinus) arabicus دارای بالاترین تراکم در جمع آوری ها بود. از آنجا که مدیریت زیستگاه نقش مهمی را در حفاظت سوسک های زمینی ایفا می کند، ایجاد پناهگاه مناسب در مزرعه برای اینگونه حشرات و سم پاشی نکردن این پناهگاه ها جهت افزایش تنوع زیستی و حفاظت این گونه ها در برابر شرایط محیطی پیشنهاد می شود.
    کلید واژگان: سوسکهای زمینی, تنوع گونه ای, اکوسیستم های کشاورزی, جیرفت, Carabidae
    Beetles of Carabidae or ground beetles are one of the most well-known groups of Coleoptera. Most of them are considerable predators of common agriculture pests. Because of the vast and diverse agriculture areas in Jiroft, we studied the fauna of Carabidae in different agriculture crop lands of Jiroft. Different methods such as hand picking, pit fall traps and light traps were used in this study, during 2012-2013. In total, 30 species and subspecies belonging to 21 genera and 10 subfamilies of carabid beetles were collected and identified. Most of the species were collected by pit fall traps. One species of the genus Acinopus was new for science, but needs further examinations. All species, except 7 were new to the fauna of Kerman province. Sampling in two climatically different, but geographically close (75kms) regions showed that species diversity differed between two regions. The species Pheropsophus (Stenaptinus) arabicus had the highest density among collected species. Regarding the role of habitat management in protecting natural enemies such as ground beetles, it is suggested that providing places as refugies for such insects in field boundaries and preventing application of pesticides can protect such insects and enhance their species diversity.
    Keywords: ground beetles, species diversity, agricultural ecosystems, Jiroft, Carabidae
  • زهره خسرویان چترودی، حسین صادقی نامقی*، مجتبی حسینی
    گرده افشانی و تغذیه از برخی آفات از شناخته ترین نقش های اکولوژیکی مگس های گل محسوب می شوند. بدیهی است که نوع گونه و فراوانی آن ها تاثیر بسزایی بر نقش های اکولوژیکی ارایه شده توسط این حشرات دارد. به منظور ارزیابی تغییرات زمانی و مکانی مقادیر شاخص های تنوع زیستی مگس های گل در بوم نظام های کشاورزی استان کرمان، تنوع گونه ای این خانواده با استفاده از تور حشره گیری و تله های رنگی آبی در سه ایستگاه نمونه برداری و با محاسبه شاخص های شانون-وینر و یکنواختی در سال های 1391 و 1392 انجام گرفت. شاخص های تنوع زیستی شانون-وینر و یکنواختی با بکارگیری 3 نوع تله رنگی آبی در 3 ایستگاه مختلف برآورد شدند. حشرات به تله افتاده هر 2 هفته یک بار از اواخر فروردین تا آخرمرداد در دو سال متوالی جمع آوری و تعداد هر گونه برای هر تاریخ نمونه برداری ثبت می شد. در این مطالعه، در مجموع 29 گونه مگس گل متعلق به 2زیر خانواده جمع آوری و شناسایی گردیدکه همگی برای اولین بار ازاستان کرمان گزارش می شوند. در میان آن ها، گونه Paragus romanicus Stanescu برای فون ایران جدید می باشد. تجزیه واریانس نشان داد که تفاوت میانگین های شاخص شانون–وینر مگس های گل فقط در زمان معنی دار بود. اختلاف میانگین های شاخص یکنواختی در زمان در سال زراعی 1391 معنی دار نبود ولی میانگین های شاخص یکنواختی در سال 1392 در زمان و مکان دارای تفاوت معنی داری بودند. نتایج، تفاوت قابل ملاحظه ای را در کارآیی روش های جمع آوری مگس های گل نشان داد.
    کلید واژگان: تنوع گونه ای, مگس های گل, شاخص شانون, وینر, تنوع زیستی
    Z. Khosraviyan Chatroodi, H. Sadeghi Namaghi*, M. Hosseini
    Pollination and pest control are perhaps the best-known ecological services performed by hover flies. The species diversity and their abundance have an influential impact on the ecological services provided by this family. To find out species diversity of adult flower flies associated with agroecosystems in Kerman province, a biodiversity survey using insect net and color water traps was conducted in years 2012 and 2013. Using 3 types of color water trap biodiversity indices of flower flies at 3 different sampling sites were evaluated. At each sampling site, from each color of yellow, blue and white 3 traps were placed on stands and the captured flies were collected every 2 weeks from late April until late July in 2 sequential years. The values of biodiversity indices were determined both in time and spatial scales. In this study, 29 species belonging to 2 subfamilies were collected and identified which all of them were new for the fauna of Kerman province. Among them, Paragus romanicus Stanescu is reported from Iran for the first time. A two-way ANOVA revealed that the measured values for Shannon-Weiner index had significant differences only in time. The differences in evenness values in time scale for year 2012 were not significant, but in 2013, the evenness values had significant differences in both time and location of sampling. The results showed considerable differences in efficiency of collection methods used in the present study.
    Keywords: Species diversity, Flower flies, Shannon, Weiner index, Biodiversity
  • الهام یوسفی لفورکی، معصومه شایان مهر
    گونه های خانواده Isotomidae بدنی باریک، پوشیده از مو و بدون پولک دارند و در انواع مختلفی از زیستگاه ها یافت می شوند. به دنبال مطالعه فون این خانواده در استان مازندران، نمونه برداری هایی از مناطق مختلف استان، طی سال های 1391 و 1392 صورت گرفت. جانوران تحت مطالعه به کمک قیف برلیز جمع آوری شدند و برای شناسایی جنس و گونه ها از آنها اسلاید میکروسکوپی تهیه شد. در مجموع 9 جنس و 13 گونه از خانواده Isotomidae شناسایی شد. جنس Pseudisotoma و گونه های P.sensibilis، Isotomurus afghanicusوFolsomiaksenemani برای اولین بار از ایران و جنس Anurophorus و گونه Proisotomasubminuta برای اولین بار از استان مازندران گزارش می شوند.
    کلید واژگان: تنوع گونه ای, Folsomia ksenemani, Isotomurus afghanicus, Pseudisotoma sensibilis
    Elham Yoosefi Lafooraki, Masoumeh Shayanmehr
    Members of family Isotomidae are slender، without setae and scale on body. They occur in various habitats. Due to study of their fauna in Mazandaran province، several samplings were carried out in 2012-2013. The animals were extracted by Berlese funnel and microscopic slides were made and the samples identified. A total of nine genera and 13 species belonging to family Isotomidae were identified. The genus Pseudisotoma and the species P. sensibilis، Isotomurus afghanicus and Folsomiaksenemani are recorded for the first time from Iran and the genus Anurophorus and the species Proisotomasubminuta are new for Mazandaran fauna of Collembola.
    Keywords: species diversity, Pseudisotoma sensibilis, Isotomurus afghanicus, Folsomia ksenemani
  • آزاده جباری*، علی احدیت، رستم حیات
    مگس های گل (Diptera:Syrphidae) یکی از مهم ترین دشمنان طبیعی شته ها و از گرده افشان های مهم به شمار میوند. لارو اغلب آن شکارگر بوده، نقش مهمی در تعادل بیولوژیکی و کنترل طبیعی شته ها ایفا می کنند. در بررسی های به عمل آمده روی تنوع گونه ای مگس های این خانواده در منطقه گرمسار در سال 1389، حشرات کامل از مناطق مختلف جمع آوری شدند و مورد شناسایی قرار گرفتند. سپس تنوع گونه ای آن با استفاده از شاخص های شانون-وینر ( ́H)، بریلوئن (Ĥ) و مارگالف (Dmg) مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع، 16 گونه متعلق به 10 جنس از 2 زیر خانواده جمع آوری گردیدند که در میان آن، گونه Eupeodes lapponicus برای فون ایران جدید ی باشد. حداکثر تنوع و فراوانی مگس های گل در منطقه گرمسار در هفته اول خرداد (125.1= Ĥ، 247.2= ́H،878.22 Dmg=) ثبت گردید. همچنین گونهEpisyrphus balteatus به عنوان گونه غالب در منطقه گرمسار شناخته شد.
    کلید واژگان: تنوع گونه ای, دو بالان, مگس گل, گرمسار, گونه غالب, Syrphidae
    Azadeh Jabbari*, Ali Ahadiyat, Rustem Hayat
    Hover flies (Diptera: Syrphidae) are considered as one of the most important natural enemies of aphids, and one of the most useful pollinators of plants. Their larvae are predators of aphids and they have an important role in ensuring biological balance. In this study, which were performed in Garmsār region in 2010, these flies were collected and identified. The species diversity of these insects was measured by indexes of Shanon–Winer (H´), Brilloun (Ĥ), and Margalov (Dmg). In the faunistic studies, 16 species belonging to 10 genera and 2 sub-families, were identified, among them the species, Eupeodes lapponicus, is considered as the new record form Iran. The maximum diversity and abundance of hover flies in Garmsār were as Ĥ=1.125, H´=2.247, Dmg=22.878 at the first week of Khordād month (end of May). Also, Episyrphus balteatus is dominant speciesin Garmsar region.
    Keywords: Species diversity, Diptera, Syrphidae, Garmsar, dominant species, hover files
  • مرتضی راسخ، حسین صادقی، مجتبی حسینی
    تنوع و فراوانی زنبورهای گرده افشان مزارع یونجه و پیاز در شهرستان های مشهد و چناران از اوایل خرداد ماه بهار تا اواسط آبان ماه 1389 مورد ارزیابی قرارگرفت. با توجه به نوع محصول و دوره گلدهی به طور هفتگی و یا دو هفته یک بار و با استفاده از تور حشره گیری استاندارد اقدام به جمع آوری نمونه های زنبور از مزارع منتخب گردید. در این بررسی، 17 گونه از 15 جنس و6 خانواده متعلق به بالا خانواده Apoidea از مزارع یونجه و پیاز در شهرستان های مشهد و چناران جمع آوری و شناسایی گردید. از میان نمونه های شناسایی شده، گونه ی diadema (Latreille،1809) Anthidium برای ایران و 7 جنس و 5 گونه برای استان خراسان رضوی ثبت جدید می باشند. همچنین تنوع زیستی زنبور های گرده افشان مزارع یونجه و پیاز در شهرستان های مشهد و چناران با استفاده از شاخص شانون- وینر محاسبه و میانگین های حاصل از روش جک نایف با آزمون تجزیه واریانس فاکتوریل مورد مقایسه قرار گرفتند. اثر متقابل محصول و منطقه بر شاخص تنوع زیستی معنی دارنبود. اما نوع محصول و منطقه هر یک به تنهایی بر شاخص تنوع زیستی تاثیر معنی دار داشتند. زنبور گرده افشان غالب در مزارع یونجه Anthidium florentinum بود که فراوانی نسبی آن در مشهد و چناران به ترتیب 16‎/29% و 14‎/28% برآورد شد. در مزارع پیاز گونه Andrena sp. با فراوانی نسبی 30% و2‎/42% به ترتیب در مشهد و چناران غالب بود. مقدار شاخص تنوع زیستی شانون- وینر در یونجه مشهد (92‎/1) بیشتر از یونجه چناران (78‎/1) بوده و این مقدار برای پیاز مشهد (68‎/1) و پیاز چناران (23‎/1) محاسبه شد و اختلاف آنها از نظر آماری معنی دار بود. ضریب مشابهت سورنسون برای جامعه زنبور های گرده افشان یونجه در مشهد و چناران 81/.، برای پیاز در دو شهرستان 66/. و برای یونجه و پیاز 54/. بود. این مقادیر نشان دهنده تشابه بالای فون زنبور ها بویژه در مزارع یونجه در دو منطقه متفاوت می باشد. با توجه به اهمیت کارکردی تنوع زیستی حشرات گرده افشان در اکوسیستم های کشاورزی، حفاظت و بهره برداری مطلوب از آن مستلزم شناخت ویژگی ها و پراکندگی فضایی و زمانی اجزای آن به ویژه زنبور های گرده افشان است.
    کلید واژگان: حشرات گرده افشان, ایران, پیاز, یونجه, تنوع گونه ای, خراسان رضوی
    Morteza Rasekh, Hossein Sadeghi, Mojtaba Hosseini
    The diversity and abundance of bees associated with alfalfa and onion fields in Mashhad and Chenaran were evaluated from mid June until late October 2010. Considering the type and flowering period of the studied crops, by using a standard sweeping net, either a weekly or biweekly sampling program of apoid bees were carried out in selected fields for both crops. As a result, 17 species of 15 genera belonging to 6 families of super family Apoidea were identified. Among the identified species Anthidium diadema (Latreille1809) is a new species recorded for Iran while 7 genera and 5 species reported for the first time for Razavi Khorasan province. The species, Anthidium florentinum with relative abundances of 29.16% and 28.14% in Mashhad and Chenaran respectively were the dominant bee in alfalfa, and in onion fields, the genus Andrena sp. with relative abundance of 30 % in Mashhad and 42.2% in Chenaran was recognized as the dominant bees. Statistically, both the effects of crop type and site of study as well as the interaction of crop × site on Shannon-Wiener index of biodiversity were significant. The value of this index for alfalfa was the highest in Mashhad (1.92) and lowest in Chenaran (1.78). The Sorenson index of similarity between bees community of alfalfa in Mashhad and Chenaran, onion of Mashhad and Chenaran and between alfalfa and onion were respectively 0.81, 0.60 and 0.54, indicating a high similarity between apoid fauna of alfalfa fields in the two different regions. Considering the importance of the functions of biodiversity of insect pollinators in agroecosystems, for protection and as well for its optimum utilization, extensive understanding of the characteristics, temporal and spatial distribution of its affecting components, namely pollinator wasps is required emphatically.
    Keywords: Iran, Razavi Khorasan, Species diversity, Insect pollinators, Alfalfa, Onion
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال