به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "بره زندی" در نشریات گروه "علوم دام"

تکرار جستجوی کلیدواژه «بره زندی» در نشریات گروه «کشاورزی»
جستجوی بره زندی در مقالات مجلات علمی
  • بهنام روشنی، محمدعلی نوروزیان*، احمد افضل زاده

    به منظور بررسی تاثیر جایگزینی کنجاله ی کلزا با کنجاله ی سیاه دانه بر عملکرد، فراسنجه های خونی و خصوصیات لاشه، از تعداد 18راس بره نر زندی (با میانگین وزن 1/5±29/5 کیلوگرم و سن 7 ± 110 روز) در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و به مدت 90 روز استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره ی شاهد حاوی نه درصد کنجاله ی کلزا، 2) جیره ی حاوی 4/5 درصد کنجاله ی کلزا و 4/5 درصد کنجاله ی سیاه دانه و 3) جیره ی حاوی نه درصد کنجاله ی سیاه دانه بود. مقدار ماده خشک، خاکستر، پروتئین خام، چربی خام، NDF، ADF و ADIN کنجاله سیاه دانه به ترتیب 0/58±92/60، 0/27± 7/24، 1/0±35/8، 31/51±12/0، 56/24±24/1، 0/79±13/0 و 0/17±2/15درصد بود. تفاوتی از نظر گوارش پذیری ماده ی آلی،NDF، چربی و پروتئین خام جیره ها مشاهده نشد. تاثیر جیره های آزمایشی بر مصرف خوراک روزانه، ضریب تبدیل، افزایش وزن روزانه، وزن نهایی، بازده لاشه، وزن کبد، قلب، طحال، کلیه و بیضه معنی دار نبود. اما وزن نسبی دنبه، چربی زیرجلدی و چربی کل لاشه با جایگزینی کنجاله سیاه دانه به جای کنجاله کلزا کاهش یافت (p<0/05). به جز آلبومین و پروتیبن کل که در بره های تغذیه شده با جیره حاوی نه درصد کنجاله سیاه دانه افزایش داشت(p<0/05). سایر فراسنجه های خونی(گلوکز، نیتروژن اوره ای خون، تری گلیسیرید و کلسترول) در بین تیمارها تفاوت معنی داری نداشتند. براساس نتایج این مطالعه و با توجه به کمبود منابع پروتئینی در تغذیه دام می توان تا سطح نه درصد جیره از کنجاله سیاه دانه در جیره بره های پرواری استفاده کرد.

    کلید واژگان: بره زندی, عملکرد, فراسنجه های خونی, قابلیت هضم, کنجاله سیاه دانه
    Behnam Roshani, Mohammad Ali Norouzian *, Ahmad Afzalzadeh

    To study the effects of replacing canola meal with black seed meal on performance, blood parameters and carcass characteristics, eighteen male lambs (with initial BW, 29.5 ±1.5 kg and 110 ± 7 days of age) were used in a completely randomized design with 3 different treatments over 90 days. Experimental treatments were: 1) control; diet containing 9% canola meal, 2) diet containing 4.5 % canola meal plus 4.5 % black seed meal and 3) diet containing 9 % black seed meal. The amount of dry matter, ash, crude protein, fat, NDF, ADF, and ADIN of black seed meal was 92.60 ±0.58, 7.24±0.27, 35.8±1.0, 12.31±0.51, 24.56±1.24, 13.0±0.79 and 2.15±0.17, respectively. There were no significant differences between treatments for digestibility of organic matter, NDF, fat and protein. Daily feed intake, feed conversion ratio, daily weight gain, final body weight, carcass efficiency, weight of liver, heart, kidney and testis were not differed between experimental groups. However, lambs fed with black seed meal had lower level of subcutaneous fat, tail-fat and total body fat deposition compared to control group (P<0.05). Feeding 9% black seed meal increased blood total protein and albumin concentration compared to the other experimental groups (P<0.05). The results of this study showed that it could be feasible to use black seed meal up to 9% in finishing lamb diet.

    Keywords: Black seed meal, Blood metabolites, digestibility, Performance, Zandi lamb
  • مسعود مرادی، احمد افضل زاده، مهدی بهگر، محمد علی نوروزیان
    به منظور بررسی تاثیر فرآورده های فرعی پسته ی تیمار شده با بیم الکترون، پلی اتیلن گلایکول و هیدروکسید سدیم بر عملکرد و قابلیت هضم بره های پرواری، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با استفاده از 20 راس بره نر زندی (52/1±21 کیلوگرم) به مدت 70 روز انجام شد. جیره های آزمایشی شامل جیره شاهد (حاوی 22 درصد فرآورده های فرعی پسته، تیمار 1) و جیره حاوی فرآورده های فرعی پسته ی تیمار شده با بیم الکترون (دز 30 کیلوگرم، تیمار 2)، هیدروکسید سدیم (چهار درصد، تیمار 3) و پلی اتیلن گلایکول (15 گرم در کیلوگرم، تیمار 4) بود. میانگین افزایش وزن و خوراک روزانه مصرفی جیره حاوی فرآورده های فرعی پرتوتابی شده بیشتر از سایر تیمارها بود. ضریب تبدیل بهتر در تیمار سود و پرتوتابی مشاهده شد. بیشترین مقدار قابلیت هضم ماده آلی در تیمار پرتوتابی شده (18/81 درصد ماده خشک) و کم ترین در تیمار سود (22/72 درصد ماده خشک) مشاهده شد. استفاده از پرتوتابی و پلی اتیلن گلایکول سبب افزایش قابلیت هضم پروتئین خام شد. قابلیت هضم الیاف نامحلول در شوینده خنثی در تیمار پرتوتابی شده نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود. نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از فرآورده های فرعی پسته تیمار شده با بیم الکترون باعث بهبود عملکرد و قابلیت هضم در بره های پرواری زندی می شود.
    کلید واژگان: بره زندی, بیم الکترون, فرآورده های فرعی پسته, قابلیت هضم
    Masoud Moradi, Ahmad Afzalzadeh, Mahdi Behgar, Mohammad Ali Norouzian
    Introduction It has been estimated that PBP production based on fresh weight in Iran is over 400,000 MT annually. Pistachio by-products consist of 53.50% external hull (epicarp) with the remaining composed of leaves, mesocarp and kernel. The results of few studies showed feeding of low levels of PBP had no effects on sheep, dairy cow and goat performance. Ensiled of PBP with PEG, NaOH and urea then treated by electron irradiation could be caused to better nutrition value via deactivation of tannins. The aim of this study was to survey the effect of diets containing pistachio by products treated by electron irradiation, NaOH, and PEG on nutrients digestibility and performance of finishing Zandi lambs.
    Materials and methods Twenty male Zandi lambs with the initial average body weight of 21±1.52 kg were housed in individual pens and were allocated to four dietary treatments in a completely randomized design for 70 days. The basal diet consisted of 220 g/kg DM PBP, 130 g/kg DM wheat straw and 650 g/kg DM barley based concentrate. The four dietary treatments included control diet (Treatment 1; basal diet containing 22% PB), ER-PBP (Treatment 2; containing 22% electron irradiated PBP), NaOH-PBP (Treatment 3; containing 22% NaOH treated PBP) and PEG-PBP (Treatment 4; PEG added to basal diet as 15 g/kg of diets DM). Throughout the 70 d experiment, body weight was measured weekly. Feed intake and ort of lambs were recorded and sampled daily for determination of nutrient intake of DM, CP (N × 6.25), EE and NDF as describes before.
    Apparent total digestibility of nutrients was estimated by the marker ratio technique using acid insoluble ash (AIA) as an internal marker.
    Blood samples (10 ml) were taken from jugular vein of lambs before morning feeding on d 70 of experiment. The serum concentrations of total protein (TP), albumin, creatinine, glucose and urea were determined using commercial laboratory kits (Pars Azmun Laboratory, Tehran, Iran) and an auto analyzer. The data were analyzed as completely randomized design. Duncan’s multiple range tests were used to determine the differences amongst treatments. Significant levels were defined as those with probabilities of 0.05 or less.
    Results and Discussion Nothing as the effects of dietary treatments were observed on FBW. Feeding ER-PBP diet to lambs tended to increase DMI and also increased (P Conclusion It can be concluded that irradiation of pistachio by-product is a useful treatment to improve nutritional value of pistachio by-product as a feed ingredient for sheep. Further studies are necessary to evaluate the effects of other physicochemical treatments of PBP on lamb performance and to evaluate the economic value of including PBP in ruminant diets.
    Keywords: Digestibility, Pistachio by product, Radiation, Zandi lamb
  • نسرین حسین پور، محمدعلی نوروزیان*، احمد افضل زاده
    این مطالعه به منظور بررسی اثر منابع مختلف مکمل آلی و معدنی مس بر فراسنجه های تولید گاز و قابلیت هضم مواد مغذی در بره های نر زندی انجام شد. در آزمایش اول، هجده راس بره نر (میانگین وزن 17.53±1.62 کیلوگرم) در قالب طرحی کاملا تصادفی در سه گروه شش راسی، در جایگاه های انفرادی به مدت هفتاد روز پروار شدند. تیمارها شامل شاهد (جیره پایه بدون مکمل مس)، جیره پایه به همراه 10 میلی گرم مس در کیلوگرم ماده خشک جیره به شکل پروتئینات و جیره پایه به همراه 10 میلی گرم مس در کیلوگرم ماده خشک جیره به شکل سولفات بود. تغذیه بره ها با جیره های حاوی مکمل مس میانگین افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک مصرفی را بهبود بخشید، ولی تاثیری بر مصرف خوراک نداشت. قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام و ADF در بره هایی که از جیره مکمل شده با مس آلی تغذیه شدند، نسبت به بره های سایر تیمارها بیشتر بود (P<0.01). در آزمایش دوم، میزان انرژی سوخت وسازی جیره های آزمایش اول برآورد و تاثیر منبع مس بر فراسنجه های تولید گاز بررسی شد. نرخ تولید گاز (c) در بین تیمارهای آزمایشی معنادار نبود اما پتانسیل تولید گاز (b) در تیمارهای حاوی مکمل مس بیشتر از تیمار شاهد بود (P<0.05). براساس نتایج تحقیق حاضر، افزودن مکمل مس به شکل آلی به جیره بره های پرواری از طریق بهبود قابلیت هضم مواد مغذی باعث بهبود عملکرد می شود.
    کلید واژگان: بره زندی, تولید گاز, عملکرد, قابلیت هضم, مس آلی
    Nasrin Hoseinpour, Mohammad Ali Norouzian*, Ahmad Afzalzadeh
    This study was conducted to investigate effect of different sources of copper on gas production parameters and nutrients digestibility in Zandi male lambs. In the first experiment, 18 male lambs (initial body weight 17.53±1.62) divided into three groups and fed one of the three experimental diets for 70 days. Dietary treatments were control (basal diet without copper supplement), basal diet plus 10 ppm copper from sulfate and basal diet plus 10 ppm from proteinate copper. In comparison with control, copper supplementation improved average daily gain and feed conversion ratio, but there was no significant difference among the dietary treatments for dry matter intake. Dry matter, organic matter, crude protein and acid detergent fiber digestibility was higher for lambs fed with organic copper compared to lambs fed with control and inorganic copper (P<0.01). In the second experiment, an in vitro gas production technique was used to evaluate the effects of copper sources on the amount and rate of gas production, dry matter degradability, utilization of metabolizable energy (ME), and ruminal fermentation patterns using rumen fluid from three lambs as inoculum. Rate of gas production (c) did not differ among the treatments. Asymptotic of gas production (b) was higher for diets containing supplemental copper compared to control. It seems that supplementation of fattening lamb diet with of organic copper could be improved rumen fermentation and performance of lambs.
    Keywords: digestibility, gas production, organic copper, performance, Zandi lamb
  • احمد افضل زاده، محسن آبسالان، سید داود شریفی، علی اکبر خادم، داود قندی
    این تحقیق برای بررسی اثرات سطوح مختلف پنبه دانه کامل بر عملکرد، خصوصیات لاشه و متابولیت های خون، در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار جیره غذایی (حاوی صفر، چهار، هشت و 16 درصد پنبه دانه کامل) بر روی 20 راس بره نر زندی با میانگین وزن (6/1±) 8/29 کیلوگرم و سن پنج تا شش ماهگی به مدت 90 روز اجرا گردید. جیره ها از نظر انرژی قابل متابولیسم و پروتئین قابل متابولیسم مشابه بودند. تفاوت تیمار صفر درصد پنبه دانه و تیمارهای حاوی پنبه دانه از نظر خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذا، درصد لاشه گرم و چربی احشایی، معنی دار بود (001/0P <). با زیاد شدن پنبه دانه در جیره، میزان گلوکز کاهش و میزان کلسترول و تری گلیسیرید خون به طور خطی افزایش یافت (01/P 0<). نتایج آزمایش نشان داد که پنبه دانه را می توان تا هشت درصد در جیره بره های پرواری استفاده نمود.
    کلید واژگان: لاشه, پنبه دانه, متابولیت های خون, بره زندی
    Ahmad Afzalzadeh, Mohsen Absalan, Seyyed Davoud Sharifi, Ali Akbar Khadem, Davoud Ghandi
    To study the effects of various levels of whole cottonseed (WCS) on performance, carcass characteristics and blood parameters, an experiment in completely randomized design (CRD) with four diets containing zero, four, eight and 16 percent WCS on 20 Zandi male lambs with initial average weight 30.4 ± 1.8 kg and 5-6 months old for 90 days was performed. Energy and chemical composition of rations were similar. In comparison of control diet with diets contain WCS in aspect of feed intake, feed conversion ratio, the percent of the carcass and also abdominal fat was significant difference (P< 0.01). The effect of diet on concentration of blood parameters was significant (P< 0.01). Glucose concentration with increasing of WCS in diet was decreasing, whereas concentration of cholesterol and triglyceride in blood increased linearly. This experiment showed that the WCS could be included up to eight percent of the fattening male lamb’s diet.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال