جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "ذرت علوفه ای" در نشریات گروه "علوم دام"
تکرار جستجوی کلیدواژه «ذرت علوفه ای» در نشریات گروه «کشاورزی»-
مقدمه و هدف
عمده ترین مشکل دامپروری کشور کمبود علوفه است و برای تامین آن، ذرت یکی از محصولات مهم کشاورزی است که سطح کشت و عملکرد آن در دهه های قبل به طور معنی داری افزایش یافته است و پیشبینی میشود که تقاضا برای ذرت تا سال 2050 دو برابر شود. عوامل زیادی در افزایش یا کاهش محصول ذرت دخالت دارند اما انتخاب هیبرید برتر، سازگار و پرمحصول در هر منطقه از عوامل اصلی افزایش تولید و عملکرد گیاه ذرت است. یکی ازعوامل محدودکننده برای تولید علوفه کمبود منابع آبی و رخداد خشکسالیهای چند سال اخیر در کشور است. در این راستا، شناخت بهتر ویژگیهای مورفولوژیک گیاه، آگاهی از عملکرد هیبریدهای مختلف و ارزش تغذیهای آنها در مراحل مختلف رشد و ارقام متفاوت در تغذیه دام ضروری است. به هرحال، پژوهش های اندکی درباره ارزش تغذیه ای ارقام جدید صورت گرفته است. لذا این آزمایش به منظور بررسی اثرات مراحل رشد بر ترکیبات شیمیایی، فراسنجه های تولید گاز و تجزیه پذیری شکمبه ای، در چهار رقم هیبرید ذرت سینگلکراس سیمون، سینگلکراس والبوم، سینگلکراس BC 678، و سینگلکراس N.S 770 طراحی و انجام شد.
مواد و روش ها:
در این تحقیق، چهار رقم ذرت علوفه ای در مزرعه شرکت بهدیس پروتئین نصر شهرستان بهشهر، استان مازندران، به مساحت حدود یک هکتار برای هر رقم کاشته و پس از عملیات داشت در دو مرحله برداشت و عملیات آزمایشگاهی آن در آزمایشگاه تغذیه دام گروه علوم دامی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری انجام شد. چهار رقم ذرت علوفه ای در قالب در طرح کاملا تصادفی در 4 تیمار و 4 تکرار و دو مرحله برداشت استفاده شد. ترکیبات شیمیایی شامل ماده آلی، خاکستر خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی، پروتئین خام، چربی خام و کربوهیدرات های غیرالیافی تعیین شدند. همچنین ظرفیت تولید گاز و قابلیت هضم با روش آزمایشگاهی و تعیین فراسنجه های تجزیه پذیری و تجزیه پذیری موثر شکمبه ای برای ماده خشک، پروتئین خام و الیاف نامحلول در شوینده ی خنثی با انکوباسیون شکمبه ای در زمان های صفر، 2، 4، 6، 12، 24، 36، 48، 72 و 96 ساعت داخل شکمبه گوسفندان دارای فیستولای شکمبه ای انجام شد.
یافته ها:
ترکیبات شیمیایی تحت تاثیر رقم و زمان برداشت قرار گرفت. در دو مرحله ی برداشت، مقدار پروتئین خام و درصد ماده خشک در رقم سینگل کراس NS770 و چربی، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی در رقم سینگل کراس BC678 به طور معنی داری بالاتر بود. اثر رقم ذرت بر فراسنجه های تولید گاز در زمان های برداشت، متفاوت بود. در برداشت اول و دوم، نرخ تولید گاز و گازتولیدی در 96 ساعت، قابلیت هضم ماده آلی، انرژی قابل متابولیسم و غلظت اسیدهای چرب کوتاه زنجیر در رقم سینگل کراس NS770 بیشتر بود. ظرفیت تولید گاز در ارقام سینگل کراس سیمون و سینگل کراس NS770 در مرحله اول و دوم برداشت تفاوت معنی دار داشت. ثابت نرخ تولید گاز در مرحله دوم برداشت بین تیمارها تفاوت داشت و در ارقام سینگل کراسBC678 و سینگل کراسNS770 بیشتر از ارقام سینگل کراس سیمون و سینگل کراس والبوم بود. درصد قابلیت هضم ماده آلی بین تیمارها در برداشت اول و دوم تفاوت داشت و در برداشت اول قابلیت هضم ماده آلی در سینگل کراس سیمون و سینگل کراسNS770 بیشتر بود و در برداشت دوم بیشترین مقدار قابلیت هضم را سینگل کراس سیمون داشت. غلظت اسیدهای چرب فرار نیز بین تیمارها در برداشت اول و دوم تفاوت معنی داری داشت غلظت آن در سینگل کراس سیمون در برداشت اول و دوم دارای بیشترین مقدار بود. تجزیه پذیری ماده خشک، پروتئین خام و الیاف نامحلول در شوینده خنثی، بخش های سریع تجزیه، کند تجزیه، بالقوه قابل تجزیه و تجزیه پذیری موثر در نرخ عبور 2، 5 و 8 درصد در سیلاژ سینگل کراس NS770 بیشتر بود. نتایج تست گاز و تجزیه پذیری نشان داد که در برداشت اول، رقم سینگل کراس NS770 ظرفیت تولید گاز، نرخ ثابت تولید گاز و قابلیت هضم ماده آلی و فراسنجه های تجزیه پذیری ماده خشک، پروتئین خام و الیاف نامحلول در شوینده خنثی و تجزیه پذیری موثر بالاتری داشت.
نتیجه گیری کلی:
ترکیبات شیمیایی و تولید گاز ارقام ذرت علوفه ای متاثر از نوع رقم و زمان برداشت بوده و در هر دو مرحله از برداشت، مقدار پروتئین خام و ماده خشک در سینگل کراس NS770 بیشتر از ارقام دیگر بود درحالی که الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و چربی در سینگل کراس BC678 بالاتر بود. تجزیه پذیری ماده خشک، بخش های سریع تجزیه، کند تجزیه، بالقوه قابل تجزیه و تجزیه پذیری موثر (در دو برداشت اول و دوم) در سینگل کراس NS770 بیشتر بود. بخش بالقوه قابل تجزیه پروتئین و الیاف نامحلول در شوینده خنثی و در سینگل کراس NS770 و ثابت نرخ تجزیه و تجزیه پذیری موثر آن در سینگل کراس NS770 مقدار بیشتری داشت و با افزایش بلوغ گیاه در زمان برداشت کاهش یافت. نتایج سنجش و تست گاز و تعیین فراسنجه های تجزیه پذیری نشان داد که در برداشت اول، رقم سینگل کراس NS770 ظرفیت تولید گاز، نرخ ثابت تولید گاز و قابلیت هضم ماده آلی و فراسنجه های بخش تند و کند تجزیه و بخش بالقوف قابل تجزیه و ثابت نرخ تجزیه پذیری ماده خشک، پروتئین خام و الیاف نامحلول در شوینده خنثی و تجزیه پذیری موثر بالاتری داشت.
کلید واژگان: تولید گاز, ذرت علوفه ای, فراسنجه تجزیه پذیری, واریته, مرحله رشدBackgroundThe main challenge of animal production in Iran is the lack of fodder, and corn is one of the important agricultural crops to provide fodder. The level of cultivation and performance of corn have increased significantly in recent decades, and it is predicted that the demand for corn may double the current demand by 2050. Many factors are involved in the increase or decrease of corn yield, but choosing a superior, compatible, and high-yielding hybrid in each region is one of the main factors in increasing the production and yield of the corn crop. One of the limiting factors is the lack of water resources and the occurrence of droughts in Iran in the last few years. In this regard, it is necessary to better understand the morphological characteristics of the plant, the performance of different hybrids, and their nutritional value in different stages of growth and different cultivars in livestock feeding. Therefore, this experiment was conducted to investigate the effects of the growth stages of some fodder corn cultivars on chemical compounds, parameters of gas production, and ruminal degradability in four hybrid varieties, namely corn single-cross Simon, single-cross Valbum, single-cross corn BC 678, and single-cross N.S 770 maize variety.
MethodsFour varieties of fodder corn were planted in a uniform field with similar crop management in the farm of Behdis Protein Nasr Company, Behshahr, Mazandaran province, Iran, with an area of about one hectare for each variety. After the operation, they were planted in two stages (August 2 and 24 2022). Harvesting and laboratory operations were carried out in the Animal Nutrition Laboratory of the Animal Science Department, Sari University of Agricultural Sciences and Natural Resources (SANRU). In this research, four fodder corn cultivars were used in a completely randomized design in four treatments with four replications and two harvesting stages. Chemical compounds, including dry and organic matter, crude ash, NDF and ADF, crude protein, crude fat, and non-fibrous carbohydrates, were determined in the cultivars. The potential of gas production, digestibility, metabolizable energy, and volatile fatty acids were assessed in vitro. In addition, rumen degradability and effective parameters of dry matter, crude protein, and neutral detergent fiber in rumen incubation at 0, 2, 4, 6, 12, 24, 36, 48, 72, and 96 hours were determined in situ using three rumen fistulated Zel sheep.
ResultsChemical compounds were affected by cultivars and harvest time. In two stages of harvest, the crude protein content and percentage of dry matter were significantly higher in singlecross NS770 cultivar, and fat, insoluble fiber in acid detergent, and insoluble fiber in neutral detergent rose in the singlecross BC678 cultivar. The effect of corn varieties on the parameters of gas production at harvest times was different. In the first and second harvests, the rate of gas production and gas production in 96 hours, digestibility of organic matter, metabolizable energy, and the concentration of short-chain fatty acids (SCFAs) were higher in the singlecross NS770 variety. There was a significant difference in the gas production capacity of Single-Cross-Simon and Single-Cross NS770 cultivars in the first and second stages of harvesting. The gas production rate constant in the second stage of harvest was different between the treatments, with a higher rate in single-cross BC678 and single-cross NS770 than in single-cross-Simon and single-cross-Valbum varieties. The percentage of organic matter digestibility was different between the treatments in the first and second harvests. The organic matter digestibility was higher in Single-Cross-Simon and Single-Cross NS770 in the first harvest, and Single-Cross-Simon contained the highest amount of digestibility in the second harvest. The concentration of SCFAs was also significantly different between the treatments in the first and second harvests, with the highest concentration in Single-Cross-Simon in the first and second harvests. The degradability of dry matter, crude protein, insoluble fiber in neutral detergent, fast degradable, slow degradable, potentially degradable, and effective degradability fractions were higher in the singlecross NS770 silage at 2, 5, and 8% passage rates. The results of the gas test and determination of degradability showed that the Single Cross NS770 variety had gas production capacity, a constant rate of gas production, digestibility of organic matter, the parameters of degradability (dry matter, crude protein, and insoluble fibers in neutral detergent), and higher effective degradability in the first harvest.
ConclusionThe test results showed that chemical compounds were affected by cultivars and harvest time. In two stages of harvest, the crude protein content and percentage of dry matter were significantly higher in the single-cross NS770 cultivar, and fat, insoluble fiber in acid detergent, and insoluble fiber in neutral detergent rose in the single-cross BC678 cultivar. The results of the gas test and determination of degradability showed that the Single Cross NS770 variety had gas production capacity, a constant rate of gas production, digestibility of organic matter, a, b, and a + b, Kd as parameters of degradability of dry matter, crude protein, insoluble fibers in neutral detergent, and higher effective degradability in the first harvest.
Keywords: Degradability Parameter, Fodder Corn, Gas Production, Growth Stage, Variety -
هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین ارزش غذایی برگ پالونیا و سپس تعیین ترکیب شیمیایی، تولید گاز، هضم پذیری و فراسنجه های تخمیر برون تنی سیلاژ مخلوط سطوح مختلف برگ پالونیا و ذرت علوفه ای در شرایط برون تنی بود. تیمارهای آزمایشی شامل سیلاژهای حاوی نسبت های مختلف ذرت علوفه ای و برگ پالونیا (100:0، 75:25، 50:50، 25:75 و 0:100) بود. نتایج نشان داد که محتوای ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی، عصاره اتری، لیگنین، کربوهیدارت های غیبر فیبری و کربوهیدرات های محلول برگ پالونیای تازه به ترتیب برابر 266، 911، 173، 402، 201، 5/35، 4/86، 301 و 2/91 گرم در کیلوگرم ماده خشک بود. ترکیبات مذکور در سیلاژ برگ پالونیا به ترتیب برابر 273، 902، 164، 393، 191، 8/38، 5/74، 386 و 4/25 گرم در کیلوگرم ماده خشک به دست آمد. با افزایش نسبت برگ پالونیا و کاهش سهم ذرت علوفه ای در سیلاژهای مخلوط، درصد ماده خشک، پروتئین خام، لیگنین، عصاره اتری، کربوهیدارت های غیبر فیبری و غلظت نیتروژن آمونیاکی سیلاژ به طور خطی افزایش یافت (05/0>P). اما، درصد ماده آلی، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی با افزایش برگ پالونیا کاهش خطی معنی داری نشان دادند (05/0>P). با افزایش سطح برگ پالونیا در مخلوط سیلویی، تولید گاز برون تنی در زمان های 24، 36 و 48 ساعت، پتانسیل تولید گاز (ضریب b) و غلظت اسیدهای چرب فرار به طور خطی کاهش یافت (05/0>P)، هر چند افزایش سطح برگ پالونیا سبب افزایش خطی غلظت نیتروژن آمونیاکی و سنتز پروتئین میکروبی شد (05/0>P). فعالیت آنزیم کربوکسی متیل سلولاز و فعالیت تجزیه کاغذ صافی با افزایش سطح برگ پالونیا در سیلاژ به طور خطی کاهش یافت (05/0>P). اما فعالیت آلفا آمیلاز و پروتئاز شکمبه افزایش خطی نشان دادند (05/0>P). در کل، نتایج تحقیق نشان داد که برگ پالونیا دارای ارزش غذایی مطلوبی جهت استفاده در تغذیه دام به ویژه در شرایط کمبود منابع پروتئینی به عنوان یک منبع علوفه ای جدید است. به علاوه، سیلو کردن سطوح مختلف برگ پالونیا مخلوط با ذرت علوفه ای به عنوان یک روش نگهداری برای آن قابل توصیه است و سبب بهبود محتوای نیتروژن و کربوهیدرات های غیر فیبری سیلاژ نیز می شود.کلید واژگان: برگ پالونیا, ترکیب شیمیایی, ذرت علوفه ای, سیلاژ, فراسنجه های تخمیر, گوارش پذیریIntroductionThe dry climate and water scarcity in most areas of Iran caused to serious restriction in planting fodder. Therefore, it is very important to find new fodder sources to feed ruminants in order to reduce the ration costs. One of the new sources of fodder that may have a favorable nutritional value are plants of the Paulowniaceae family in China, East Asia and some parts of Iran. Several types of Paulownia are known in the world. These plants are known for their high growth rate and intense photosynthesis, which are specific to C4 plants, and with wide leaves with a diameter of about 90 cm. The commercial production of Paulownia wood generates a large quantity of leaves, which are typically used as natural fertilizers.At the age of about 6 to 8 years, the production leaf of each Paulownia tree reaches about 100 kg. When the leaves have a favorable nutritional value, they can be used as fodder in feeding ruminants. In Iran, there has been no study on the nutritional value of Paulownia leaves for use in animal feed. Therefore, the aim of this research was to investigate the chemical composition of Paulownia leaves and the chemical composition, gas production parameters, digestion and fermentation characteristics of the silages from the mixture of different levels of Paulownia leaves (Tebjoo hybrid variety) and fodder corn in vitro.Materials and MethodsThe corn forage and Paulownia leaves (Tebjoo hybrid variety) were prepared. At first, the chemical composition of corn forage and Paulonia leaf samples was determined based on the conventional methods. Then, both forages were chopped into 2-4 cm sizes using a hand chopper for silage preparation. Experimental treatments included silages containing different ratios of fodder corn and Paulownia leaves (0:100, 75:25, 50:50, 25:75 and 0:100). The materials were compacted in the plastic containers and the silage period lasted 60 days. Determining the chemical composition of fresh fodders and the nutritional value of experimental silages including chemical composition, in vitro gas production and fermentation parameters, digestibility and enzyme activity were carried out based on a completely random design.Results and DiscussionResults indicated that dry matter (DM), organic matter (OM), crude protein (CP), neutral detergent fiber (NDF), acid detergent fiber (ADF), ether extract (EE), lignin, non-fibrer carbohydrates (NFC) and water soluble carbohydrates content of fresh Paulownia leaves were 266, 911, 173, 402, 201, 35.5, 86.4, 404 and 91.2 g/kg DM, respectively. The mentioned chemical composition in Paulownia silage were 273, 902, 164, 393, 191, 38.8, 74.5, 386 and 25.4 g/kg DM, respectively. With increasing the proportion of Paulownia leaf in silage, DM, CP, lignin, EE, ammonia nitrogen concentration increased linearly (P<0.05). However, OM, NDF and ADF decreased linearly (P<0.05). By increasing the ratio of Paulownia leaf to corn in th silage, in vitro gas production (GP) in 24, 36 and 48 h, GP potential (coefficient b) and short-chain volatile fatty acids concentration decreased linearly (P<0.05), although it linearly increased ammonia nitrogen concentration and microbial protein synthesis (P<0.05). The carboxymethyl cellulase and filter paper degrading activities decreased linearly with increasing the inclusion level of Paulownia leaf in silage (P<0.05). However, ruminal alpha-amylase and protease activity showed a linear increase (P<0.05).ConclusionThe present study showed that the Paulownia leaf of Tebjoo hybrid variety has a favorable nutritional value as a new forage source in animal nutrition. Also, the preparation of silages including different ratio of Paulownia leaves and corn is recommended for animal feeding in the conditions of significant shortage of protein resources in the country. Future research is warranted to investigate how Paulownia leaf affect ruminant performance.Keywords: Chemical Composition, Corn Forage, Digestibility, Fermentation Parametes, Paulownia Leaf, Silage
-
سابقه و هدف
با توجه به محدودیت منابع خوراک دام کشور، طی سال های اخیر، پژوهش هایی جهت معرفی منابع جدید علوفه ای انجام شده است. چغندر علوفه ای از جمله منابعی است ارقام جدیدی از آن معرفی شده است. برای نگهداری و مصرف تدریجی آن در جیره غذایی دام ها لازم است که این محصول خرد و سیلو شود، اما فناوری مناسب نگهداری و سیلوکردن آن معرفی نشده است. نظر به پایین بودن ماده خشک چغندر، برای سیلوکردن آن لازم است از مواد افزودنی با ترکیب مناسب استفاده شود و دانش فنی جهت تهیه سیلاژ مناسب بر پایه چغندر علوفه ای ارایه گردد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تهیه سیلاژ خوراک کامل بر پایه چغندر علوفه ای در مقایسه با سیلاژ خوراک کامل بر پایه علوفه ذرت و تعیین ارزش غذایی آنها در تغذیه گوسفند انجام شد.
مواد و روش هادر این پژوهش سه جیره آزمایشی شامل: 1) گروه شاهد متشکل از جیره روزانه کاملا مخلوط بر پایه سیلاژ ذرت، 2) خوراک کامل سیلوشده بر پایه سیلاژ ذرت، 3) خوراک کامل سیلوشده برپایه چغندرعلوفه ای، به صورت همگن تنظیم شد. قابلیت هضم و مصرف اختیاری جیره ها با روش درون تنی بر روی 5 راس گوسفند نر نژاد شال، با سن پنج سال و میانگین وزن 80 کیلوگرم، با سه تیمار و پنج تکرار (در قالب طرح چرخشی) تعیین شد.
یافته هاماده خشک سیلاژهای خوراک کامل ذرت 40 و سیلاژ خوراک کامل چغندر 7/39 درصد و pH آن ها نیز به ترتیب 95/3 و 06/4 بود. میانگین مصرف ماده خشک 1294 گرم برای گروه شاهد و 1579 گرم برای سیلاژ خوراک کامل چغندر بود که تفاوت معنی داری بین آنها وجود داشت (05/0<p). مصرف ماده خشک برای سیلاژ خوراک کامل ذرت علوفه ای نیز نزدیک به جیره شاهد بود. میانگین ماده آلی مصرفی نیز برای سیلاژ خوراک کامل چغندر به مراتب بالاتر (05/0<p). از دو جیره دیگر بود (1450 گرم در مقابل 1206 و 1214 گرم). براساس معیار مصرف به ازای وزن متابولیکی دام ها نیز همین روند مشاهده شد. میانگین قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی، ماده آلی در ماده خشک و الیاف نامحلول در شوینده خنثی در سیلاژ خوراک کامل ذرت (به ترتیب 6/71، 74، 1/69 و5/51 درصد) بالاتر از دو جیره دیگر بود (05/0<p). مقدارpH مایع شکمبه در ساعت صفر تحت تاثیر جیره غذایی قرار گرفت (05/0<p). به طوری که در جیره شاهد کمترین (11/6 در مقابل 85/6 و 01/7) مقدار و در سیلاژ خوراک کامل چغندر بالاترین مقدار بود،اما در ساعت 3 و 6، بعد از خوراک دادن، تفاوت معنی داری بین آنها وجود نداشت. غلظت نیتروژن آمونیاکی از زمان خوراک دادن تا 3 ساعت بعد، در همه جیره ها، روند افزایشی نشان داد که البته این روند برای سیلاژ خوراک کامل چغندر بالاترین مقدار (از 85/17 به 89/32 میلی گرم بر دسی لیتر) و جیره شاهد کمترین (از 35/13 به 23/31 میلی گرم بر دسی لیتر) مقدار بود و سیلاژ خوراک کامل ذرت نیز بین این دو قرار گرفت. از ساعت 3 تا زمان بعدی (ساعت 6) تولید نیتروژن آمونیاکی روند کاهشی نشان داد، هرچند که این کاهش برای سیلاژ خوراک کامل چغندر با شیب ملایم همراه بود.
نتیجه گیرینتایج آزمایش خوراک های آزمایشی بر روی گوسفندان شال نشان داد که بالاترین مقدار مصرف اختیاری ماده خشک و ماده آلی مربوط به سیلاژ خوراک کامل چغندر بود. اما از نظر قابلیت هضم مواد مغذی، سیلاژ خوراک کامل ذرت ارزش بالاتری داشت، که این پدیده حاکی از بهبود ارزش غذایی خوراک کامل در طول قرار داشتن در سیلو می باشد. افزایش قابلیت هضم مواد مغذی در سیلاژ خوراک کامل ذرت نسبت به حالت سیلو نشده همین جیره یک مزیت محسوب می شود و به عنوان تیمار برتر معرفی و استفاده از آن توصیه می شود. در مواردی که چغندر علوفه ای در دسترس باشد نیز تهیه و مصرف سیلاژ خوراک کامل بر پایه چغندر علوفه ای توصیه می شود.
کلید واژگان: ارزش غذایی, چغندر, ذرت علوفه ای, سیلاژخوراک کاملBackground and objectivesDu to limitation of feed resources in Iran, recently research workers tried to find new feed resources, where they introduce new fodder beet varieties to farmers. Regarding the characteristics of the fodder beet, it must be preserved as silage for progressively use in animal feeding, but no appropriate technology was stablished for ensiling of fodder beet. Ensiling is the well nown technology for preserving of fresh forages, but it is difficult to ensile the fodder beet, because of very low dry matter (DM) content. However, using additives (dry roughages and concentrates) as total mixed ration may be applied as a technology for preserving fodder beet silage. Therefore, this research was conducted to prepared a total mixed ration (TMR) silage based on fodder beet in comparison to corn silage and determine their nutritive values in sheep.
Materials and methodsThree experimental diets including: 1) TMR based on corn silage (CTMR), 2) TMR silage (CTMRS) based on similar formula of treatment 1 and 3) TMR silage based on fodder beet (FBTMRS) were prepared. Digestibility and voluntary intake of the treatment diets were determined with three treatments and five replicates by in vivo method, using of 5 mature male Shal sheep (with 5 years old age and 80 kg body weight).
ResultsThe DM contents of the CTMRS and FBTMRS waere 40 and 39.7 percent with pH of 3.95 and 4.06 respectivly. Average daily DM intake (DMI) was 1294g in control, 1301g in CTMRS but 1579g in FBTMRS that were significantly higher (P<0.05) in FBTMRS. Organic matter (OM) intake was significantly (p<0.05) higher (1450 vs 1206 and 1214 g) for the FBTMRS than the other treatments. Similar trend was obsereved when the intake was calculated based on methabolic body weight. Digestibility of DM, OM, organic mater in dry mater (DOMD) and neutral detergent fibre (NDF) were respectively 71.6, 74, 69.1 and 51.5 percent for CTMRS that were statistically (p<0.05) higher than those of the other treatments but no differences were obtained between the control and FBTMRS. The rumen pH, was affected (p<0.05) by the treatments before morning feeding so that it was the lowest in control, but the highest in FBTMRS (6.11 vs 6.85 and 7.01). However, rumen pH was not varied between the treatments at 3h and 6h post feeding. The rumen ammonia nitrogen (NH3-N) showed an increasing tendency in all treatments from morning feedint to 3h post feeding with the highest amount for treatment FBTMRS (from 17.85 to 32.89 mg/dL) and the lowest for the control (from 13.35 to 31.32 mg/dL) but it showed a decreasing trend from 3h to 6h post feeding with slower tendency for the treatment FBTMRS.
ConclusionResults of the experimental diets on sheep nutrition indicated that, the highest DM and OM intake was obtained when the animals received TMR silage based on the fodder beet. However, the TMR corn silage showed the highest nutrients digestibility that may be due to the nutritional improvement during the silage fermentation and preservation. Improvement the nutrients digestibility of TMR corn silage is considered as an advantage when compared to the normal TMR (contained corn silage). Therefore, TMR silage based on corn forage recommended as superior treatment in this study. However, practicing and utilization of TMR silage based on the fodder beet is recommended, where the fodder beet is available.
Keywords: Fodder beet, maize forage, Nutritive value, TMR Silage -
مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر افزودن سطوح مختلف ذرت علوفه ای بر بهبود خصوصیات تخمیر و پایداری هوازی سیلاژ بخش هوایی گیاه جروسالم آرتیچوک انجام شد. جهت تهیه سیلاژها، این گیاه با نسبت های صفر، 25، 50 و 75 درصد ذرت علوفه ای در سیلوهای آزمایشگاهی با چهار تکرار سیلو شد.کمترین pH (85/3) و بیشترین غلظت اسید لاکتیک (5/48 گرم در کیلوگرم ماده خشک) در سیلاژهای حاوی 75 درصد و پس از آن در سیلاژهای حاوی 50 درصد ذرت علوفه ای مشاهده شد. در سیلاژهای حاوی 50 و 75 درصد ذرت علوفه ای کاهش غلظت اسید بوتیریک و نیتروژن آمونیاکی با افزایش جمعیت باکتری های اسید لاکتیک و کاهش جمعیت کپک و مخمر همراه بود. بیشترین نسبت اسید لاکتیک به اسید استیک (2/2) در سیلاژهای حاوی 75 درصد ذرت علوفه ای مشاهده شد. سیلاژهای حاوی 50 و 75 درصد ذرت علوفه ای دارای بیشترین پروتیین خام و کربوهیدارت های محلول بود. بیشترین پایداری هوازی در سیلاژهای حاوی 50 درصد ذرت علوفه ای (584 ساعت) با عدم رشد کپک در این سیلاژها همراه بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد، استفاده از 50 درصد ذرت علوفه ای در هنگام تهیه سیلاژ بخش هوایی جروسالم آرتیچوک باعث بهبود تخمیر شد. همچنین، مخلوط نمودن این دو علوفه با سطوح مختلف استفاده شده از ذرت علوفه ای باعث بهبود پایداری هوازی سیلاژها شد و بیشترین پایداری هوازی در سیلاژ حاصل از مخلوط 50:50 این دو علوفه مشاهده شد.کلید واژگان: پایداری هوازی, تخمیر, جروسالم آرتیچوک, ذرت علوفه ای, سیلاژThe present research was conducted to investigate the effect of adding different levels of forage corn on the improvement of fermentation properties and aerobic stability of the aerial part of Jerusalem artichoke silage. To prepare silages, this plant was ensiled with ratios of 0, 25, 50 and 75% of forage corn in laboratory silos with four replicates. The lowest pH (3.85) and the highest concentration of lactic acid (48.5 g/ kg DM) were observed in silages containing 75% and then in silages containing 50% of forage corn. In silages containing 50% and 75% forage corn, a decrease in the concentration of butyric acid and ammonia nitrogen was associated with an increase in the population of lactic acid bacteria and a decrease in the population of mold and yeast. The highest ratio of lactic acid to acetic acid (2.2) was observed in silages containing 75% of forage corn. Silages containing 50 and 75% of forage corn had the highest crude protein and soluble carbohydrates. The highest aerobic stability in silages containing 50% of forage corn (584 h) was associated with no growth of mold in these silages. The results of the present research showed that the use of 50% forage corn during the preparation of aerial part silage of Jerusalem artichoke improved fermentation. Also, mixing these two forages with different levels of used forage corn improved the aerobic stability of silages and the highest aerobic stability was observed in the silage resulting from a 50:50 mixture of these two forages.Keywords: Aerobic stability, fermentation, Forage Corn, Jerusalem artichoke, silage
-
یکی از روش های بهبود عملکرد گیاهان زراعی استفاده از فناوری هسته ای است. در این پژوهش، بذر ذرت علوفه ای سینگل کراس 704 با دز بهینه 25 گری با استفاده از دستگاه گاما سل کبالت-60 با نرخ 55/0 گری در دقیقه پرتوتابی شد. سپس در زمینی به مساحت دو هزار مترمربع بذور پرتوتابی شده و پرتوتابی نشده کشت شدند. نمونه برداری از گیاه ذرت در انتهای دوره رشد انجام و مقدار پرولین، کربوهیدرات های محلول و پروتیین محلول و همچنین صفات عملکردی ذرت اندازه گیری شد. پس از برداشت، علوفه ذرت توسط دستگاه چاپر، خرد و مقداری از علوفه هر دو تیمار در سیلوهای آزمایشی از جنس لوله پلی اتیلن سیلو شد. مقدار ماده خشک، خاکستر خام، پروتیین خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی نمونه ها اندازه گیری شد. همچنین pH سیلاژهای آزمایشی با استفاده از روش عصاره گیری و توسط pH متر تعیین شد. جهت برآورد فراسنجه های تولید گاز مقدار 200 میلی گرم نمونه آسیاب شده علوفه و سیلاژ گیاه ذرت به همراه مایع شکمبه در محیط تولید گاز انکوبه و میزان و نرخ گاز تولیدی در زمان های 2، 4، 6، 8، 12، 24، 36، 48، 72 و 96 ساعت اندازه گیری شد. هم چنین با استفاده از فراسنجه های تولید گاز به دست آمده، میزان قابلیت هضم ماده آلی، انرژی قابل متابولیسم، انرژی خالص شیردهی و میزان اسید های چرب کوتاه زنجیر برآورد شد. مقدار وزن خشک، کربوهیدرات و پروتیین محلول گیاه ذرت پرتوتابی شده به ترتیب 8/314 گرم در هر بوته، 0/616 و 43/14 میلی گرم در هر گرم وزن تر بیشتر از این مقادیر در شاهد (به ترتیب 2/225 گرم در هر بوته، 6/449 و 25/12 میلی گرم در هر گرم وزن تر) بود (05/0> P). همچنین درصد ماده خشک و پروتیین خام نمونه های سیلاژ گروه تیمار (به ترتیب 4/29 و 3/13 درصد) بیشتر از تیمار پرتوتابی نشده (به ترتیب 1/26 و 2/11 درصد) بود (05/0> P). همچنین سیلاژ ذرت پرتوتابی شده pH کمتری (8/3 در برابر 1/4) نسبت به گروه شاهد داشت (05/0> P). میزان، قابلیت (ضریب b) و نرخ (ضریب c) تولید گاز، میزان تولید اسیدهای چرب فرار، قابلیت هضم ماده آلی و محتوای انرژی قابل متابولیسم و انرژی خالص نمونه های گیاه و سیلاژ ذرت حاصل از بذور پرتوتابی شده بیشتر از گروه شاهد بود (05/0> P). نتایج این آزمایش نشان داد، پرتوتابی بذر ذرت علوفه ای با پرتو گاما با دز 25 گری باعث بهبود فراسنجه های تخمیر و ارزش غذایی سیلاژ ذرت حاصل از آن می شود.کلید واژگان: پرتو گاما, ترکیب شیمیایی, تولید گاز, ذرت علوفه ایIntroductionThe use of radiation has become a way of life in most countries around the globe. The utilization of nuclear techniques in the area of agriculture, defense, and power generation has increased over the last few decades. Radiation technology is widely used to produce changes in product characteristics leading to the development of new products. Radiation-mediated morphological, structural and/or functional changes in a plant are governed by the intensity and duration of the gamma irradiation. Gamma irradiation was found to increase plant productivity. Gamma rays represent one of the important physical agents used to improve the characters and productivity of many plants (e.g. rice, maize, bean, cowpea, and potato). Gamma irradiation also has been found to be very useful for both sterilization and for the preservation of food and cereal grain in nutrition and agriculture. Gamma rays were also found to cause modulation in protein patterns by inducing the appearance and/or disappearance of some protein bands. It has been shown that large DNA strands were broken into small strands at low irradiation doses but small and large DNA strands were broken at higher irradiation doses. Also it has reported that germination of seeds can be influenced in both positive and negative directions by gamma radiation exposure as a result of mutation inductions depending on cellular abnormalities or stimulatory modifications triggered by radiation doses. In several studies, lethal and stimulatory effects of gamma irradiation on germination percentage, emergence, and survival of seedlings of different plant species have been reported. The present work has been intended to investigate the response of corn seeds exposed to gamma irradiation (25 Gys) in terms of the nutritional performance of its forage and silage compared with control non-exposed seeds.Materials and MethodsCorn seeds were obtained from the Vegetable Crop Seed Production and Technology section, Ghezlagh Farm, College of Abouraihan, university of Tehran, Iran. Four kg corn seeds (single cross 704) were divided into 2 groups. The first group did not have any treatment to serve as a control, while the second group was irradiated with Gamma rays (25 Gray) using Gamma cell – cobalt- 60 instruction and with the rate of 0.55 Gr/ min at the Nuclear Agricultural Research School, Nuclear Science and Technology Research Institute, Karaj, Iran. Field experiments were conducted during the summer seasons at Ghezlal farm Research Station located at the southwest of Tehran province, Varamin, to study the effect of gamma irradiation (25 Gray) on the performance of corn forage and silage. After irradiation, control and irradiated seeds were cultivated in 2000 m2. Agricultural practices such as: irrigation, weeding, fertilization, and pest control were carried out as recommended. Samples of corn plants were obtained at the late stage of growth and amounts of proline, soluble carbohydrate, and protein were determined. Performance chrematistics of experimental groups were also recorded. After harvesting, the corn forage was chopped and transferred to an experimental silo made of polyethylene pipe. DM, ash, CP, NDF, and ADF of experimental silages were determined according to standards procedures. The pH of silage also was determined using pH meters. For the determination of gas production parameters, 200 mg of dry samples were incubated at gas production environment and the amount and rate of gas production were recorded at a different time of incubation (0, 2, 4, 6, 8, 12, 24, 48, 72 and 96 h). Using gas production parameters, the amount of OM digestibility, ME, NEL, and SCFA were also determined. Data were analyzed using the t-student test of SAS software (ver. 9.1). Duncan’s multiple range test was used to detect statistical significance between treatments using a significance level of 0.05.Results and discussionIrradiation of corn seeds increased corn performance (wet and dry weight of seed and forage), amount of soluble carbohydrates and protein, and concentration of proline (P<0.05). The exposed treatment showed the highest increase in seed weight, seed number, and weight of 1000 seeds as compared to the control (P < 0.05). Amount of gas, and b and c fractions of gas production, the concentration of short-chain fatty acids (SCFAs), metabolizable (ME) and net energy for lactation (NEL), and organic matter digestibility (OMD) were higher for treated corn forage and silage compared to the control group (P < 0.05). Also, exposed corn silage had a lower level of pH and higher amount of dry matter (DM) and crude protein (CP) than control (P < 0.05).ConclusionThe results of this study show that exposing irradiation of corn seeds to 25 gray gamma-ray improves fermentation parameters and nutrition values of corn forage and silage.Keywords: chemical composition, Forage corn, Gamma-ray, Gas production
-
این مطالعه به منظور بررسی ویژگی های شیمیایی و تغذیه ای و تاثیر سیلاژ ذرت علوفه ای حاصل از بذر پرتوتابی شده با پرتو گاما بر عملکرد بره های نر پرواری زندی انجام شد. ابتدا ویژگی های جوانه زنی بذر ذرت شاهد و پرتوتابی شده با دزهای 25، 50، 100، 150 و 200 گری اندازه گیری شد. بعد از مشخص شدن دز مناسب، بذرهای مورداستفاده در دز 25 گری با پرتو گاما پرتودهی و در مزرعه کشت شدند. در انتهای دوره رشد، سیلاژ ذرت علوفه ای در سیلوهای آزمایشی و مزرعهای تهیه شد. هم چنین تاثیر سیلاژ تولیدی بر عملکرد و متابولیت های خونی بره های پرواری زندی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره حاوی 20 درصد سیلاژ ذرت شاهد (پرتودهی نشده) و سیلاژ ذرت حاصل از پرتودهی بذر در دز 25 گری با اشعه گاما بود. پرتودهی با دز 25 گری باعث افزایش تعداد ریشه های ثانویه، ریشه چه و ساقه چه در شرایط گلخانه و محتوای کربوهیدرات های محلول، پروتیین محلول و کلروفیل گیاه ذرت در شرایط مزرعه شد (05/0<P). سیلاژ حاصل از بذرهای پرتودهی شده با دز 25 گری اشعه گاما، pH کم تر و مقدار پروتیین خام بیش تری نسبت به گروه شاهد داشت (05/0<P). استفاده از سیلاژ ذرت پرتوتابی شده در جیره پرواری باعث بهبود وزن پایان دوره، میانگین افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل بره ها شد (05/0<P). براساس نتایج این مطالعه، پرتوتابی بذر ذرت با پرتو گاما باعث بهبود کیفیت سیلاژ ذرت و عملکرد بره های پرواری می شود.
کلید واژگان: اشعه گاما, بره پرواری, پرتو دهی, ذرت علوفه ای, عملکردThis study was conducted to investigate the chemical composition and nutritional characteristics of corn seeds exposed to gamma ray and the effect of its silage feeding on performance of finishing male Zandi lambs. First, the germination characteristics of control and irradiated corn seeds with different dosages of gamma ray (25, 50, 100, 150 and 200 gray) were measured. After determining the appropriate dose, corn seeds were irradiated with gamma ray at 25 gray and cultivated in the field. At the end of the growth period, corn forage was harvested and ensiled in experimental and farm silages. In addition, the effects of feeding experimental silages on performance and blood metabolites of finishing Zandi lambs were determined. Experimental treatments were: 1) control; diet containing 20% non-irradiated corn silage and 2) diet containing 20% corn silage irradiated with 25 gray gamma ray. Irradiation with 25 dosage of gamma gray increased secondary roots, plumule and rootlet number in greenhouse condition as compared to other irradiation dosages (P<0.01). Irradiated corn had higher levels of soluble carbohydrates, soluble protein and chlorophyll content in the field condition compared to control group (P<0.01). Silage obtained from irradiated corn had higher crude protein content and lower pH compared to control (P<0.05). Feeding irradiated corn silage increased final body weight and average daily gain and improved feed conversion ratio of fattening lambs (P<0.05). Based on the results of the present study, irradiation of corn seeds with gamma ray improves corn silage quality and performance of fattening lambs.
Keywords: corn forage, finishing lamb, gamma ray, irradiation, Performance -
مقدمه و هدف
تهیه سیلاژ کامل مخلوط با مواد خوراکی حاوی رطوبت بالا می تواند یک جایگزین مناسب برای آسان کردن مدیریت مواد خوراکی، بهبود قابلیت هضم و افزایش عملکرد نشخوارکنندگان باشد. این تحقیق با هدف تعیین تاثیر استفاده از سیلاژ خوراک کامل بر پایه ذرت علوفه ای در جیره بره های پرواری زل در مقایسه با جیره های رایج انجام شد.
مواد و روش ها:
تعداد 14 راس بره نر نژاد زل با میانگین وزن 2/07 ± 19/74 کیلوگرم به صورت تصادفی به دو گروه 7 راسی همگن تقسیم شدند و با یکی از دو جیره آزمایشی با مواد مغذی یکسان شامل جیره شاهد بر پایه یونجه و کاه گندم و جیره سیلاژ خوراک کامل بر پایه ذرت علوفه ای تغذیه شدند. دو هفته دوره عادت پذیری به جایگاه و جیره های غذایی درنظر گرفته شد و سپس دوره آزمایش به مدت 12 هفته ادامه یافت. در طول دوره آزمایش خوراک مصرفی سه بار در روز در حد اشتها در اختیار بره ها قرار گرفت. وزن کشی بره ها قبل از شروع آزمایش انجام شد و سپس هر سه هفته یکبار تکرار شد. پس از پایان دوره پروار، قابلیت هضم جیره ها در قفس های متابولیکی و از طریق جمع آوری کامل مدفوع تعیین شد. همچنین از ورید گردن بره ها خون گیری شد و غلظت گلوکز، پروتیین کل، آلبومین و آنزیم های کبدی آلانین آمینو ترانسفراز (ALT) و آسپارتات ترانس آمیناز (AST) در پلاسمای خون آن ها تعیین شد.
یافته ها:
میانگین مصرف خوراک در گرو ه های آزمایشی مشابه بود. اما میانگین وزن بدن بره ها در پایان آزمایش، افزایش وزن در کل دوره، افزایش وزن روزانه و همچنین نسبت خوراک مصرفی به افزایش وزن بره ها با سیلاژ خوراک کامل حاوی ذرت علوفه ای نسبت به گروه شاهد بالاتر بود. (0/05<p). قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی و الیاف نامحلول در شوینده خنثی در سیلاژ خوراک کامل بر پایه ذرت علوفه ای نسبت به خوراک کامل بر پایه یونجه و کاه بیشتر بود (0/02>p). تفاوتی در میانگین غلظت گلوکز، پروتیین کل، آلبومین، ALT و AST پلاسمای خون بره ها با مصرف جیره های آزمایشی وجود نداشت و تمام فراسنجه ها در دامنه طبیعی برای گوسفندان سالم بود.
نتیجه گیری:
نتایج این تحقیق نشان داد که تخمیر مطلوبی در سیلاژ خوراک کامل بر پایه ذرت علوفه ای انجام شد و مصرف آن در بره های پرواری زل سبب افزایش وزن نهایی و افزیش وزن روزانه و بهبود نسبت خوراک مصرفی به افزایش وزن در مقایسه با جیره بر پایه یونجه و کاه گردید. از این رو می تواند به عنوان یک جایگزین مناسب برای آسان کردن مدیریت مواد خوراکی، بهبود قابلیت هضم و افزایش عملکرد در بره های پرواری مورد استفاده قرار گیرد.
کلید واژگان: بره پرواری, ذرت علوفه ای, زل, خوراک کامل, سیلاژ, عملکردIntroduction and ObjectiveEnsiling total mixed ration can be used as a sustainable alternative to efficiently of feed management, improves digestibility and increase performance of ruminants. The objective of this study was to determine the effects of using total mixed ration silage based fodder corn on the growth performance of fattening Zell lambs.
Materials and MethodsFourteen Zell male lambs (19.74± 2.07 kg BW) were randomly allocated to one of two experimental diets similar in nutrient contents. Experimental diets included control diet based on alfalfa and wheat straw (CD) plus concentrate and total mixed ration silage based on fodder corn plus concentrate (TMRS). The animals were fed three times daily in three equal portions over a 12-weeks assay following a 2-weeks adaptation period. Lambs were weighed immediately before the morning feeding at the beginning and at 3-weeks intervals. At the end of fattening period, the lambs were housed in individual cages to evaluate nutrient digestibility of the experimental diets. Furthermore, blood samples were collected from the Jugular veins of the lambs for measuring of glucose, total protein, albumin and liver enzymes such as alanine aminotransferase (ALT) and aspartate transaminase (AST).
ResultsAverage feed intake was not affected by the experimental diets, but final body weight, total body weight gain, average daily gain were greater but the feed conversion ratio (feed/gain) was lower in lambs fed TMRS diet than those received CD diet (P<0.05). Digestibility of dry matter, organic matter and neutral detergent fiber were higher (p<0.02) in CD diet that that of the TMRS diet. There was no difference in plasma concentration of albumin, total protein, glucose, ALT and AST between the experimental groups, and all of those parameters were within the normal range for healthy sheep.
ConclusionIt was concluded that ensiling total mixed ration based on the fodder corn was associated with an optimal fermentation and using its in fattening Zell lamb diets caused an increase in final body weight and daily gain, and improved feed conversion ratio. Therefore, ensiling total mixed ration could an appropriate feeing management to improve performance of fattening lambs.
Keywords: Fattening lambs, Fodder corn, Silage, Performance, Total mixed ration, Zell
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.