جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « starch source » در نشریات گروه « علوم دام »
تکرار جستجوی کلیدواژه «starch source» در نشریات گروه «کشاورزی»-
هدف از این مطالعه، بررسی نوع غله (ذرت یا جو) و نسبت پروتئین غیر قابل تجزیه به قابل تجزیه در شکمبه (RUP: RDP) با استفاده از 40 راس گوساله شیرخوار نر هلشتاین با میانگین وزن 9/2±6/42 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2 بود. جیره ها شامل: (1) ذرت با سطح پایین RUP: RDP، (2) ذرت با سطح بالای RUP: RDP، (3) جو با سطح پایین RUP: RDP و (4) جو با سطح بالای RUP: RDP بودند. گوساله ها در روز 53 از شیر گرفته شدند، ولی آزمایش تا روز 63 ادامه داشت. مصرف جیره آغازین در بین تیمارها تفاوت نداشت، اما افزایش وزن و بازده خوراک برای جو با سطح بالای RUP: RDP بیشترین بود (04/0=P). سطح بالاتر RUP سبب بهبود ارتفاع جدوگاه و ارتفاع هیپ شد (05/0>P). ارتفاع هیپ در گوساله هایی که جو دریافت کرده بودند تمایل به افزایش داشت (06/0=P).جو سبب افزایش سطح بتاهیدروکسی بوتیرات خون تا 33/0 میلی مول شد (02/0=P). سطح بالاتر RUP: RDP سبب افزایش پروتئین کل خون شد. همچنین مصرف جو در مقایسه با ذرت سبب کاهش سطح اوره خون شد (01/0=P). غلظت انسولین خون با مصرف جو و سطح بالای RUP: RDP افزایش یافت (02/0=P). به طور کلی نتایج نشان داد که تغذیه جیره آغازین حاوی دانه جو و سطح بالاتر پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه و تغذیه جیره آغازین حاوی دانه ذرت و سطح پایین تر پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه سبب بهبود رشد گوساله های شیرخوار هلشتاین شد.
کلید واژگان: پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه, رشد, گوساله شیرخوار, منبع نشاسته}The present study evaluated the interaction of grain source (corn vs. barley) and ruminal undegradable protein: ruminal degradable protein ratios (RUP: RDP; 27:73 and 36:64) on growth performance and blood metabolites of Holstein calves. Forty three-day-old male calves with a body weight of 42.6 ± 2.9 kg were used in a completely randomized design with a 2 × 2 factorial arrangement of treatments. Treatments were: (1) corn grain with low RUP: RDP; (2) corn grain with high RUP: RDP; (3) barley grain with low RUP: RDP; (4) barley grain with high RUP: RDP. Calves were weaned on d 53 of age but remained in the study until d 63. The results showed that starter intake was similar among treatments. The average daily gain and feed efficiency were improved in calves fed barley grain (P = 0.04). Wither height was improved in high RUP: RDP fed calves. Hip height was improved in barely fed calves (P = 0.06). Blood concentration of beta hydroxyl butyric acid was 0.33 mmol and greater in barley fed calves (P = 0.02). The total protein level was greater in calves fed higher RUP: RDP. Barley fed calves had lower blood concentration of blood urea nitrogen (P = 0.01). The blood insulin concentration was increased in barley fed calves along with increase in RUP: RDP (P = 0.02). In conclusion, results indicated that feeding starter contained barley grain and high ratio RUP: RDP and also starter contained corn grain with low RUP: RDP is recommendable for starter diet of dairy calves.
Keywords: Rumen undegradable protein, Growth, Suckling calf, Starch source} -
این پژوهش به منظور بررسی تاثیر اندازه ذرات علوفه سیلو شده جو و دو نوع دانه غله (جو و ذرت) بر مصرف خوراک و قابلیت هضم مواد مغذی، فراسنجه های شکمبه ای و رفتار مصرف خوراک در قالب طرح چرخشی متوازن در گوسفند انجام شد. علوفه جو با 5/1 ±0/28 درصد ماده خشک درو و با دو طول برش فرضی 16 و هشت میلی متر خرد و علوفه سیلو شده بلند و کوتاه تهیه شد. از چهار راس گوسفند نر با میانگین وزن 05/2±38/53 کیلوگرم استفاده شد و جیره های آزمایشی عبارت بودند از: 1) علوفه سیلو شده بلند و دانه جو، 2) علوفه سیلو شده بلند و 20 درصد دانه ذرت، 3) علوفه سیلو شده کوتاه و دانه جو و 4) علوفه سیلو شده کوتاه و 20 درصد دانه ذرت. مصرف ماده خشک در جیره های دارای دانه ذرت بیشتر بود (05/0>P). دو و چهار ساعت بعد از مصرف خوراک pH شکمبه تحت تاثیر اندازه ذرات علوفه سیلو شده و نوع دانه در کنسانتره قرار گرفت و در جیره های دارای علوفه سیلو شده بلند و جیره های دارای کنسانتره حاوی20 درصد دانه ذرت بیشتر بود (05/0>P). اندازه ذرات علوفه سیلو شده و نوع دانه بر غلظت نیتروژن آمونیاکی و نیتروژن و پروتئین میکروبی تاثیر معنی داری نداشت (05/0P>). رفتار مصرف خوراک تحت تاثیر اندازه ذرات علوفه سیلو شده قرار گرفت، ولی نوع دانه تاثیری نداشت. در جیره های دارای دانه ذرت به علت افزایش pH وتامین محیط بهتر شکمبه، مصرف ماده خشک افزایش یافت.کلید واژگان: الیاف موثر فیزیکی, منبع نشاسته, پروتوزوآ, میانگین هندسی, فعالیت جویدن}The objective of this experiment was to study the effects of two levels of barley silage particle size and two types of grain, barley and maize on feed intake, nutrients digestibility, rumen parameters and feeding behaviors in sheep. Statistical analysis was conducted using the changeover design experiment. Whole-plant barley was harvested at 28±1.5% moisture in 8 and 16 mm theoretical chop lengths for prepering short- and long- silages. Four male kermani sheep with the average weight of 53.38±2.05 kg were used and Experimental diets were: 1) long barley silage and barley grain 2) long barley silage and 20 percent corn grain 3) short barley silage and barley grain 4) short barley silage and 20 percent corn grain. Dry matter intake was influenced by the type of grain and was higher in diets that contain 20 percent corn grain (P<0.05). Rumen pH was affected by barley silage particle sizeand 2 types of grain, at 2 and 4 hours after feeding and was higher in long barley silage and 20 percent corn containing diets (p<0.05). Ammonia nitrogen concentration in rumen and microbial nitrogen and protein synthesis weren't influenced by treatments (p>0.05). Feeding behaviors, were affected by barley silage particle size, but did not affect by grain type. Dry matter intake was increased in 20% corn grain diets, due to increased pH and better rumen environment.Keywords: chewing activity, geometric mean, physically effective fiber, protozoa, starch source}
-
سابقه و هدفمنبع پروتئینی خیساب ذرت (Corn steep liquor) حاوی پروتئین نسبتا بالایی (42 درصد بر اساس ماده خشک) می باشد که از نظر پروتئین محلول نیز غنی است. این ماده خوراکی یکی از محصولات جانبی فرآوری دانه ذرت می باشد که بر اساس نوع فرآوری دارای پروتئین محلول نسبتا بالایی می باشد. علیرغم اینکه پژوهش هایی در مورد استفاده از منبع خیساب ذرت به عنوان منبع پروتئین محلول انجام گرفته است اما بررسی مصرف همزمان این منبع پروتئینی با منابع متفاوت انرژی (نشاسته) نیاز به پژوهش بیشتری دارد. تاثیر همزمان سازی این منبع پروتئینی با سه نوع غله به عنوان منبع نشاسته (جو، ذرت و گندم) بر عملکرد، برخی متابولیت های خونی و فعالیت دو آنزیم شکمبه ای (کربوکسی متیل سلولاز و میکروکریستالین سلولاز) در بره های پرواری نژاد فراهانی مورد بررسی قرار گرفت. بره های پرواری جیره هایی بر پایه منبع پروتئین خیساب ذرت مصرف کردند که نوع منبع نشاسته در آن ها متغیر بود.مواد و روش هاتعداد 18 راس بره نژاد فراهانی با میانگین وزن 3 ± 32 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار با 6 تکرار به به مدت 63 روز تحت آزمایش قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل استفاده از غلات متفاوت شامل، جو (تیمار 1)، ذرت (تیمار 2) و گندم (تیمار 3) بودند. تمام جیره ها حاوی 10 درصد (بر پایه ماده خشک) خیساب ذرت بودند. اقلام دیگر جیره های آزمایشی ثابت بود.یافته هانتایج نشان داد مصرف خوراک (01/0>P) و افزایش وزن روزانه (05/0>P) تحت تاثیر تیمارها قرار گرفت به گونه ای که بره های تغذیه شده از جیره حاوی ذرت بیشترین افزایش وزن و مصرف خوراک و همچنین دام های تغذیه شده از جیره حاوی گندم کم ترین مصرف خوراک و کم ترین افزایش وزن را در بین تیمارها نشان دادند. ضریب تبدیل (FCR) در بین تیمار های آزمایشی تفاوتی نشان نداده و ثابت بود. غلظت گلوکز خون در تیمار ذرت دارای تمایل به معنی داری (09/0=P) و هم چنین غلظت بتاهیدروکسی بوتیرات نیز در این تیمار کاهش داشت (03/0=P). نتایج نشان داد pH مایع شکمبه در بره های تغذیه شده با دانه جو کاهش یافت و غلظت نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه در تیمار مصرف کننده جو تمایل به افزایش داشت (07/0= P). بالاترین سطح pH مایع شکمبه مربوط به دام هایی بود که دانه ذرت مصرف کرده بودند. آنزیم های شکمبه ای بررسی شده تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند (05/0نتیجه گیرینتایج نشان داد که همزمان سازی منبع پروتئینی خیساب ذرت با نسبت پروتئین محلول بالا با دانه ذرت پاسخ بهتری در عملکرد و همچنین متابولیت های خونی در بره های پرواری به همراه خواهد داشت.کلید واژگان: پره پرواری, منبع نشاسته, خیساب ذرت, عملکرد, متابولیت های خون}Background And ObjectivesCorn steep liquor (CSL) contains high amount of protein (42% DM basis) which is high in soluble protein ratio. This feedstuff is derived from the corn processing and has contain relatively high concentration of soluble protein. Despite previous studies evaluated the inclusion of CSL as protein source in diets, but synchronized inclusion of this feedstuff with different energy sources (starch) need more research. The effects of synchronization of CSL with different starch containing sources (barley, corn and wheat) on performance, blood metabolites and ruminal enzymes in Farahani fattening lambs was evaluated.Materials And MethodsEighteen Farahani lambs averaging BW 32 ± 3 kg (SD) were allocated in three different experimental treatments (6 lambs/each) in completely randomized design in a 9 weeks fattening trial. The basal diet has contained similar amount of CSL (10% DM basis) and different starch source was offered in different experimental treatments as follow; 1) barley grain (BG); 2) corn grain (CG); and 3) wheat grain (WG). Other dietary ingredients were constant among treatments.ResultsThe results showed that the feed intake (P = 0.01) as well as daily gain (P = 0.05) differed among treatments with the greatest amounts of both intake and gain for corn grain fed lambs. Conversely wheat grain fed lambs showed the lowest intake and gain in the current study. The feed conversion ratio was constant among treatments. The corn fed lambs had the greatest ruminating time in the current study. The CG fed lambs had tended to have greater glucose (P = 0.09), however lower BHBA (P = 0.03) concentration in blood. Feeding barley grain with CS resulted the greatest urea nitrogen concentration in blood (P = 0.01). The rumen pH was reduced in barley fed lambs and the greatest ruminal pH value was obtained in lambs fed corn grain. No one of the measured ruminal fluid enzymes (CMCase, MCCas) were differed among treatments.ConclusionIn conclusion, results revealed that inclusion of CSL as high soluble protein source is more efficient if synchronized with corn grain in comparison with barley or wheat grains in fattening lamb production.Keywords: Fattening lamb, Starch source, Corn steep liquor, Performance, Blood metabolites}
-
سابقه و هدفاثر اسانس های گیاهی بر کینتیک تولید گاز و هضم در آزمایش های متعدد بررسی شده است اما پژوهش های کمتری در مورد اثر متقابل اسانس های گیاهی و نوع سوبسترا در جیره پایه انجام شده است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر اسانس آویشن شیرازی در جیره های حاوی منابع مختلف نشاسته (با سرعت تجزیه متفاوت) و جیره های حاوی منابع مختلف چربی برکینتیک تولید گاز و فراسنجه های هضم و تخمیر شکمبه در شرایط آزمایشگاهی صورت گرفت.مواد و روش هاتیمارهای آزمایشی در آزمایش اول شامل: 1- جیره حاوی دانه ذرت، 2- جیره حاوی دانه گندم و جو، 3- تیمار اول با موننسین، 4- تیمار دوم با موننسین، 5- تیمار اول با اسانس آویشن شیرازی و 6- تیمار دوم با اسانس آویشن شیرازی و در آزمایش دوم شامل: 1- جیره حاوی نمک های کلسیمی اسیدهای چرب، 2- جیره حاوی روغن سویا، 3- تیمار اول با موننسین، 4- تیمار دوم با موننسین، 5- تیمار اول با اسانس آویشن شیرازی و 6- تیمار دوم با اسانس آویشن شیرازی بودند. تولید گاز جیره ها، مقادیر pH، نیتروژن آمونیاکی و گوارش-پذیری ظاهری ماده خشک و گوارش پذیری حقیقی ماده آلی اندازه گیری گردید. فراسنجه های تولید گاز و تخمیر و انرژی قابل متابولیسم برآورد شد.یافته هادر هر دو آزمایش اسانس آویشن شیرازی و موننسین باعث کاهش تولید گاز 24 ساعت، پتانسیل تولید گاز، غلظت اسید های چرب فرار، نیتروژن آمونیاکی و انرژی قابل متابولیسم جیره های آزمایشی در مقایسه با جیره های پایه (بدون افزودنی) شدند (05/0>P). نتایج آزمایش اول نشان داد که اسانس آویشن شیرازی و موننسین باعث کاهش نرخ تولید گاز در ساعت، تولید توده میکروبی، گوارش پذیری ظاهری ماده خشک و حقیقی ماده آلی در مقایسه با جیره های پایه (بدون افزودنی) شدند (05/0>P). افزودن اسانس آویشن شیرازی در مقایسه با موننسین تولید گاز 24 ساعت، گوارش پذیری ظاهری ماده خشک و حقیقی ماده آلی، غلظت کل اسید های چرب فرار، پتانسیل تولید گاز، حداکثر میزان تولید گاز در ساعت را کاهش (05/0>P) و نیمه عمر تولید گاز و pH مایع شکمبه را افزایش داد (05/0>P). افزودن اسانس آویشن شیرازی به جیره دارای نشاسته گندم و جو در مقایسه با نشاسته ذرت سبب افزایش تولید گاز، حداکثر میزان تولید گاز، گوارش-پذیری ماده خشک و ماده آلی و تولید توده میکروبی و کاهش بازده تولید توده میکروبی و pH شد (05/0>P). نتایج آزمایش دوم نشان داد که اسانس آویشن شیرازی و موننسین باعث کاهش نیمه عمر تولید گاز، حداکثر میزان تولید گاز در ساعت نسبت به جیره های پایه (بدون افزودنی) شدند (05/0>P). افزودن اسانس آویشن شیرازی و موننسین باعث افزایش زمان حداکثر سرعت گاز تولیدی و سرعت تجزیه پذیری گردید(05/0>P). افزودن اسانس آویشن شیرازی در مقایسه با موننسین باعث افزایش تولید گاز 24 ساعت، گوارش پذیری ظاهری ماده خشک، غلظت کل اسید های چرب فرار، سرعت تجزیه پذیری، حداکثر میزان تولید گاز در ساعت و افزایش زمان حداکثر سرعت تجزیه پذیری ماده آلی شد (05/0>P). افزودن اسانس آویشن شیرازی به جیره دارای نمک های کلسیمی اسیدهای چرب در مقایسه با روغن سویا بر فراسنجه های تولید گاز و تخمیر شکمبه ای اثری نداشت (05/0P>).نتیجه گیریدر کل اسانس آویشن شیرازی فراسنجه های تخمیر و هضم را تغییر داد و اثرآن با توجه به منبع نشاسته در جیره متفاوت بود.کلید واژگان: آویشن شیرازی, منبع نشاسته, نوع چربی, کینتیک تولید گاز}Background And ObjectivesThe effect of essential oils on in vitro gas production and rumen fermentation has been studied but there are few experiments about the interaction between essential oils and diet type. This experiment was conducted to study the effect of Zataria multiflora essential oil (ZMEO) in diets containing different sources of starch (different degradation rate) and different sources of fat on in vitro gas production kinetics, ruminal digestion and fermentation parameters.Materials And MethodsExperimental diets in first experiment consist of: 1- corn based diet, 2- wheat and barley based diet. 3- first diet with monensin, 4- second diet with monensin, 5- first diet with ZMEO, 6- second diet with ZMEO and in second experiment experimental diets consist of: 1- diet containing calcium salts of fatty acids, 2- diet containing soybean oil, 3- first diet with monensin, 4- second diet with monensin, 5- first diet with ZMEO and 6- second diet with ZMEO. Gas production (GP), pH, ammonia-N concentration, apparent in vitro dry matter digestibility (AIVDMD) and true in vitro organic matter digestibility (TIVOMD) were measured. Gas production parameters, fermentation parameters and metabolisable energy (ME) were estimated.ResultsIn both experiments ZMEO and monensin significantly decreased the gas production after 24 h of incubation (GP24), gas production potential, VFA concentration, ammonia-N concentration and ME (P0.05).ConclusionIt is concluded that ZMEO changed the ruminal fermentation and digestion and its effect depending on substrate type.Keywords: Zataria multiflora, Starch source, Fat type, Gas production kinetic}
-
زمینه مطالعاتی: منبع نشاسته در جیره های حاوی اسیدهای چرب غیراشباع الگوی اسیدهای چرب پلاسمای گاوهای شیرده را تحت تاثیر قرار می دهد.هدفاین آزمایش برای بررسی اثر منابع مختلف نشاسته شامل دانه ذرت، دانه گندم، دانه جو و سیب زمینی در جیره های حاوی دانه کامل پنبه به عنوان منبع اسیدهای چرب غیراشباع بر الگوی اسیدهای چرب پلاسما، مصرف خوراک و تولید و ترکیب شیر گاوهای شیرده هلشتاین انجام شد.روش کاردر این آزمایش از 8 راس گاو شیرده چند بار زایش کرده هلشتاین با میانگین روزهای شیردهی 9±83، میانگین تولید شیر 3±33 کیلوگرم در روز و میانگین وزن بدن 31±683 کیلوگرم در قالب یک طرح مربع لاتین تکرار شده با 4 جیره و 4 دوره استفاده شد. جیره های آزمایشی شامل جیره حاوی 20/25 درصد دانه گندم، جیره حاوی 26 درصد دانه جو، جیره حاوی 25 درصد دانه ذرت و جیره حاوی 25 درصد سیب زمینی بر اساس ماده خشک جیره بودند. مصرف ماده خشک، تولید و ترکیب شیر و الگوی اسیدهای چرب جیره های آزمایشی و پلاسمای گاوها اندازه گیری شد.نتیجه گیریغلظت اسید چرب 18:2سیس-9سیس-12 و مجموع اسیدهای چرب غیراشباع پلاسمای گاوهای تغذیه شده با جیره های دارای گندم یا جو در مقایسه با ذرت یا سیب زمینی بالاتر بود. گاوهای تغذیه شده با جیره دارای سیب زمینی کمترین تولید روزانه شیر خام، شیر تصحیح شده برای 4 درصد چربی و شیر تصحیح شده برای انرژی را داشتند. درصد چربی شیر گاوهای تغذیه شده با جیره دارای ذرت در مقایسه با دیگر جیره ها بالاتر بود. درصد پروتئین و لاکتوز شیر و مصرف ماده خشک روزانه تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار نگرفت.
نتیجه گیری نهایی: با توجه به این نتایج، نشاسته گندم و جو در مقایسه با نشاسته ذرت و سیب زمینی باعث افزایش غلظت مجموع اسیدهای چرب غیراشباع پلاسمای گاوهای شیرده شدند که می تواند باعث بهبود الگوی اسیدهای چرب شیر و بافت نشخوارکنندگان شود.
کلید واژگان: منبع نشاسته, دانه پنبه کامل, اسیدهای چرب پلاسما, اسیدهای چرب غیراشباع, بیوهیدروژناسیون}BackgroundStarch source in diets containing unsaturated fatty acids influence plasma fatty acid profile of lactating cows.ObjectivesThis experiment was conducted to investigate the effects of different starch sources including corn grain, wheat grain, barley grain and potato in diets contacting whole cottonseed as a source of unsaturated fatty acids on plasma fatty acid profiles, dry matter intake and milk production and composition of lactating Holstein cows.MethodsIn this experiment, eight multiparous Holstein cows with 83 ± 9 days in milk, 33 ± 3 kg milk production and 683 ± 31 kg of body weight were used in a repeated 4 × 4 Latin square design with 4 diets and 4 periods. Experimental diets were consisted of diet containing 25.20 % wheat grain, diet containing 26 % barley grain, diet containing 25 % corn grain and diet containing 25 % potato on dry matter basis. Dry matter intake, milk production and composition and plasma fatty acids profile were measured.ResultsPlasma concentration of 18:2 cis-9 cis-12 and total unsaturated fatty acids were higher in cows fed diet contacting wheat or barley compared to those fed corn or potato. Cows fed diet containing potato had the lowest daily raw milk yield, 4% fat corrected milk or energy corrected milk production. Milk fat percentage was higher in cows fed corn containing diet compared to other diets. Dry matter intake and concentration of milk protein and lactose were not affected by the experimental diets.ConclusionsAccording to these results, wheat and barley starch compared to corn and potato starch increased plasma concentration of total unsaturated fatty acids of lactating cows that can improve fatty acids profile of ruminant milk and tissue.Keywords: Starch source, Whole cottonseed, Plasma fatty acids, Unsaturated fatty acids, Biohydrogenation} -
این آزمایش به منظور بررسی تاثیر استفاده از سطوح مختلف اسانس مرزه و نوع غله بر عملکرد، غلظت اسید های چرب فرار شکمبه و برخی فراسنجه های خونی بزغاله های بومی آذربایجان غربی انجام گرفت. تعداد 36 راس بزغاله ماده با میانگین وزن 2/26± 18 کیلوگرم در یک آزمایش فاکتوریل3×2 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به مدت 11 هفته مورداستفاده گرفت. جیره های آزمایشی حاصل ترکیب سه سطح اسانس مرزه (صفر،200 و 400 میلی گرم در روز) و دو نوع غله ذرت و جو بود. بزغاله ها در قفس های انفرادی به طور آزاد به آب و غذا دسترسی داشتند. نتایج نشان داد که سطوح مختلف اسانس مرزه و نوع دانه غلات تاثیر معنی داری بر افزایش وزن، مصرف ماده خشک و ضریب تبدیل خوراک نداشت. غلظت کل اسیدهای چرب فرار و استات مایع شکمبه در گروه های آزمایشی تغذیه شده با سطح 400 میلی گرم اسانس مرزه و دانه جو نسبت به سایر تیمارهای آزمایشی بالاتر بود (p< 0.05). با این وجود نسبت های مولی پروپیونات و بوتیرات و اسیدهای چرب شاخه دار تحت تاثیر هیچ یک از فاکتورهای آزمایش قرار نگرفت (p > 0.05). غلظت گلوکز خون، تحت تاثیر سطوح اسانس قرار گرفت (p< 0.05). نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از اسانس مرزه ممکن است سبب تغییر در تخمیر شکمبه گردد، در حالیکه غلظت فراسنجه های خونی به غیر از گلوکز خون تحت تاثیر فاکتور های آزمایش قرار نگرفت.
کلید واژگان: اسانس مرزه, نشاسته, عملکرد, تخمیر, فراسنجه های خونی, بزغاله}The objective of this study was to investigate the effects of summer savory essential oil (SSEO) with Cereals (based on barley or corn) on performance, rumen volatile fatty acid concentrations and some blood parameters of west Azerbaijan native kids. In a randomized complete block design with a 3×2 factorial (0, 200 and 400 mg/d of SSEO × barley or corn grain based diets) arrangement with 6 replications, 36 female Kids with 18 ± 2.62 kg initial live weight were used for 11 weeks. Kids were kept in individual cages and had free access to food and water. Dry matter intake, weight gain and feed conversion ration were not affected by the treatments but total concentration of volatile fatty acids and rumen fluid acetate in group fed 400 mg summer savory essential oil and barley grain were higher than other treatments (p< 0.05). Propionate, butyrate molar ratios, however, and branched fatty acids were not affected by any of the factors tested (p > 0.05). Concentrations ofblood glucose was affected by the essential oil supplementation (p< 0.05). In conclusion, the summer savory essential oil could affect the rumen fermentation butblood parameters did not differ significantly between treatments except for glucose other than glucose did not affected the blood metabolitesKeywords: Savory oil, starch source, rumen fermentation, performance, blood parameters, kid}
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.