جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "thyme extract" در نشریات گروه "علوم دام"
تکرار جستجوی کلیدواژه «thyme extract» در نشریات گروه «کشاورزی»-
هدف از این پژوهش بررسی اثر سطوح مختلف عصاره آویشن بر ابقاء نیتروژن، تولید گاز، جمعیت میکروبی، تعداد پروتوزوآ و برخی فراسنجه های خون در بره ها و بزغاله های پرواری بود. برای این منظور 15 راس بزغاله سه ماهه نژاد بومی استان گلستان با میانگین وزن اولیه 2/1± 3/17 کیلو گرم و 15 راس بره سه ماهه نژاد دالاق با میانگین وزن اولیه 5/1± 4/21 کیلو گرم به طور تصادفی با یکی از 3 جیره: 1) شاهد؛ بدون عصاره آویشن، 2) مکمل شده با 250 میلی لیتر عصاره آویشن، 3) مکمل شده با 500 میلی لیتر عصاره آویشن به مدت 84 روز و به صورت انفرادی تغذیه شدند. نتایج آزمایش نشان داد اختلاف معنی داری در نیتروژن مصرفی از طریق استفاده از عصاره، در بین تیمار های مختلف وجود نداشت. اما نیتروژن دفعی مدفوع و ادرار در تیمارهای دریافت کننده 250 میلی لیتر عصاره آویشن کمتر و نیتروژن ابقاء شده و هضم شده بیشتر از تیمار های دیگر بود (01/0>P). بررسی اثرات متقابل و اثر گونه نشان داد اثر عصاره آویشن در نیتروژن دفعی و ابقاء نیتروژن در بره ها نسبت به بزغاله ها متفاوت بود، به طوری که نیتروژن دفعی در بزغاله ها بیشتر و ابقاء نیتروژن کمتر بود (01/0>P). با افزایش سطوح عصاره آویشن، روند کاهش تولید گاز و گاز متان به طور معنی داری در هر دو گونه مشاهده شد (01/0>P). جمعیت میکروبی شکمبه (تعداد کل باکتری هوازی، کلی فرم ها و باکتری های اسید لاکتیک) در اثر افزودن عصاره آویشن در هر دو گونه کاهش پیدا کرد اما این کاهش معنی دار نبود. همچنین در بره ها و بزغاله های دریافت کننده عصاره آویشن، با افزایش سطوح عصاره در جیره، تعداد پروتوزوآ به طور معنی داری کاهش یافت (01/0>P)، به طوری که گروه دریافت کننده 500 میلی لیتر عصاره کمترین تعداد پروتوزوآ را داشتند. غلظت تری گلیسیرید، کلسترول، لیپوپروتیین با چگالی پایین و لیپوپروتیین با چگالی بالای خون تحت تاثیر استفاده از عصاره قرار نگرفت. هر چند غلظت گلوکز خون با افزایش عصاره در جیره به طور معنی داری افزایش و غلظت نیتروژن اوره ای خون کاهش یافت (01/0>P). به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از عصاره آویشن در جیره بره ها و بزغاله های پرواری می تواند به طور چشمگیری تولید گاز به خصوص گاز متان و دفع نیتروژن از طریق ادرار و مدفوع را کاهش و در نتیجه ابقا و هضم نیتروژن را افزایش دهد.
کلید واژگان: بره پرواری, بزغاله پرواری, عصاره آویشن, جمعیت میکروبی, فراسنجه های خونLow feed efficiency is one of the problems in the rumen of ruminants, which results in reduced growth and production of livestock and, most importantly, environmental pollution due to the release of methane and nitrogenous compounds . Changes in ruminal fermentation can be made to improve fermentation efficiency and substrate utilization and optimize feed nutritional value . Antibiotics have been successful in reducing energy loss (from methane) and protein (from ammonia nitrogen) in the rumen . However, today, due to general concerns about the remains of these compounds in milk and meat and thus increasing the bacterial resistance to them has caused the use of materials in feed as additive in some countries . Therefore, the tendency to find alternatives with natural origin for antibiotics has increased over recent years .Plant secondary metabolites are among the natural alternatives that have been studied in recent years that have antimicrobial properties.Essential oils, also known as volatile or ethereal oils, occur in edible, medicinal, andherbal plants. As these aromatic compounds are largely volatile, they are commonly extracted by steam distillation or solvent extraction . Essential oils can be extracted from many parts of a plant, including the leaves, flowers, stem, seeds, roots and bark. However, the composition of the EO can vary among different parts of the same plant . For instance, EO obtained from the seeds of coriander (Coriandrum sativum L.) have a different composition from the EO of cilantro, which is obtained from the immature leaves of the same plant . Chemical differences among EO extracted from individual plants, or different varieties of plants, also exist and are attributed to genetically determined properties, age of the plant, and the environment in which the plant grows . One of the plant essential oils that has a great potential for use in ruminant diets is the essential oil of thyme (Thymus Vulgaris). Thyme extract contains 0.6-8.8% (usually 1%) of essential oil, most of which are phenols (20-20%) and monoterpene hydrocarbons (such as P cymen and γ terpinen) and alcohols (such as Linalool and terpinen α). They show that sometimes these compounds make up 80% of the extract compounds. Naturally, thymol is also a major phenolic component in thyme and carvacrol is a sub – element (Leung and Foster., 1996). Although goats and sheep have often been fed and managed in a similar manner (goats being browsers and sheep being grazers), they are different, especially in their digestive capability, because of differences in the morphology of digestive system, including the mouth structure and gut, which may influence their ability to ingest and digest feed materials . Available information on efficiency of feed utilization between goat and sheep has been inconsistent with several studies reported sheep had higher growth performance than goats . In a recent in vitro study, Candyrine et al (2016) reported that goats had better rumen fermentation characteristics, including higher volatile fatty acids (VFAs) production and higher population of cellulolytic bacteria compared to sheep, suggesting that goats could be more superior in digesting feed materials.The results of studies performed on lambs and goats ) that have examined the effects of thyme extract or its major compounds (thymol and carvacrol) are very contradictory. And more research is needed to determine their effects on rumen fermentation and metabolism in lambs and goats. There is also little research on direct comparisons of the use of plant extracts in vivo between lambs and goats. Therefore, the aim of the present study was to compare these two species and the effects of thyme extract on performance and some ruminal parameters in fattening lambs and goat kids.The aim of this study was to investigate the effect of different levels of thyme (Thymus vulgaris) extract on growth performance, feed intake, daily weight gain and digestibility of nutrients in fattening lambs and kids. For this purpose, 15 goat kids (average initial BW of 17.3 ± 1.2 Kg, 3 month- old) and 15 Dalagh lambs (average initial BW of 21.4 ± 1.5 Kg, 3 month- old) were randomly assigned to 3 dietary treatments: 1) control (without thyme extract), 2) supplemented with 250 ml thyme extract and 3) supplemented with 500 ml thyme extract. Animals were kept in individual pens with self-mangers for 84 days. The results showed that there was no significant difference in nitrogen consumption through the use of extracts between different treatments. However, fecal and urinary excretion nitrogen was lower in treatments receiving 250 ml of thyme extract and retained and digested nitrogen was more than other treatments (P <0.01). Examination of interactions and species effects showed that the effect of thyme extract on excreted nitrogen and nitrogen retention in lambs was different from that of goat kids, so that excreted nitrogen was higher in goats and nitrogen retention was lower. With increasing levels of thyme extract, a significant decrease in gas and methane production was observed in both species (P <0.01). Rumen microbial population (total bacteria, coliforms and lactic acid bacteria) decreased due to the addition of thyme extract in both species, but this decrease was not significant. Also, in lambs and goats receiving thyme extract, with increasing the levels of the extract in the diet, the number of protozoa decreased significantly (P <0.01), so that the group receiving 500 ml of extract had the lowest number of protozoa. Concentrations of triglycerides, cholesterol, low-density lipoprotein and high-density lipoprotein were not affected by the use of the extract. However, blood glucose concentration increased significantly with increasing the extract in the diet and blood urea nitrogen concentration decreased (P <0.01). In general, the results of this study showed that the use of thyme extract in the diets of lambs and goats can significantly reduce gas production, especially methane gas and excretion of nitrogen through urine and feces, and thus increase nitrogen retention and digestion.
Keywords: Fattening kids, Fattening lambs, Thyme extract Keywords: Lamb fattening, Goat fattening, thyme extract, Microbial population, blood parameters -
هدف از این پژوهش بررسی اثر سطوح مختلف عصاره آویشن بر عملکرد رشد و قابلیت هضم مواد مغذی در بره ها و بزغاله های پرواری بود. برای این منظور 15 راس بزغاله 3 ماهه با میانگین وزن اولیه 2/1± 3/17 کیلو گرم و 15 راس بره 3 ماهه از نژاد دالاق با میانگین وزن اولیه 5/1± 4/21 کیلو گرم به طور تصادفی با یکی از 3 جیره: 1) بدون عصاره آویشن، 2) 250 میلی لیتر عصاره آویشن، 3) 500 میلی لیتر عصاره آویشن به مدت 84 روز و به صورت انفرادی تغذیه شدند. نتایج آزمایش نشان داد سطوح مختلف عصاره آویشن اثر معنی داری بر افزایش وزن روزانه و خوراک مصرفی در کل دوره در هر دو گونه داشت، به نحوی که در دام های تغذیه شده با 250 میلی لیتر عصاره آویشن نسبت به سایر تیمار ها بیشتر بود. و تیمار حاوی 500 میلی لیتر عصاره آویشن کمترین افزایش وزن، وزن نهایی و خوراک مصرفی را در کل دوره پرورش داشت. همچنین بره ها نسبت به بزغاله ها به طور معنی داری افزایش وزن بهتر و مصرف خوراک بیشتری داشتند . همچنین عصاره آویشن قابلیت هضم ماده آلی و NDF را کاهش و قابلیت هضم ماده خشک را افزایش داد. در کل نتایج نشان داد بهترین سطح استفاده از عصاره آویشن در جیره بره ها و بزغاله های پرواری 250 میلی لیتر بود و در این سطح بهترین عملکرد رشد به دست آمد. همچنین بره ها نسبت به بزغاله ها بیشتر تحت تاثیر عصاره آویشن قرار گرفتند.کلید واژگان: بره پرواری, بزغاله پرواری, عصاره آویشن, عملکرد رشد, قابلیت هضمThe aim of this study was to investigate the effect of different levels of thyme (Thymus vulgaris) extract on growth performance, feed intake, daily weight gain and digestibility of nutrients in fattening lambs and kids. For this purpose, 15 goat kids (average initial BW of 17.3 ± 1.2 Kg, 3 month- old) and 15 Dalagh lambs (average initial BW of 21.4 ± 1.5 Kg, 3 month- old) were randomly assigned to 3 dietary treatments: 1) control (without thyme extract), 2) supplemented with 250 ml thyme extract, 3) supplemented with 500 ml thyme extract. Animals were kept in individual pens with self-mangers for 84 days. Experimental results showed that different levels of thyme extract had a significant effect on daily weight gain and feed intake throughout the period in both species, so that in animals fed 250 ml of thyme extract was higher than other treatments (P <0.0001). Dietary treatments containing 500 ml of thyme extract had the lowest weight gain and final weight and feed intake throughout the period. Also, lambs had better weight gain and more food intake than kids. Thyme extract reduced the digestibility of organic matter and NDFand increased the digestibility of dry matter (P <0.0001) and the effect of the species on nutrient digestibility was not significant.Overall, the results showed that the best level of thyme extract in animals diets was 250 ml, and at this level the best growth performance was achieved. The lambs were also more affected by the thyme extract than the kids.Keywords: Digestibility, Fattening kids, fattening lambs, Growth performance, Thyme extract
-
به منظور بررسی تاثیر برخی افزودنیهای خوراکی در مقایسه با پادزیست (آنتیبیوتیک) محرک رشد فلاوومایسین، آزمایشی در قالب طرح کامل تصادفی با سه تیمار، پنج تکرار و بیست قطعه مرغ در هر تکرار با استفاده از 300 قطعه مرغ تخمگذار لگهورن سفید، سویه های-لاین W-36 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد، پادزیست محرک رشد فلاوومایسین به میزان 05/0 درصد جیره و ترکیب افزودنی خوراکی شامل عصارههای گیاهی آویشن و پونه کوهی، اسید پروپیونیک و مکمل روی به میزان 1/0 درصد جیره بود که در سه دوره متوالی دو هفتهای درمجموع به مدت 42 روز برای تغذیه در اختیار مرغهای تخمگذار قرار داده شدند. نتایج این بررسی نشان دادند، استفاده از ترکیب افزودنی خوراکی سبب بهبود معنیداری در ضریب تبدیل خوراک، درصد تولید تخممرغ و عیار پادتن (تیتر آنتی بادی) علیه آنفلوانزا و لیپوپروتئین با چگالی پایین در سرم خون نسبت به گروه شاهد شد (05/0≥ P). مقادیر شاخصهای پاداکسندگی (آنتیاکسیدانی) سرم خون شامل غلظت سلنیوم، ویتامین E، سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز در مرغ های تغذیه شده با جیره حاوی ترکیب افزودنی خوراکی نسبت به دو گروه تیماری دیگر به صورت معنیداری افزایش یافت (05/0≥ P). تیمارهای آزمایشی تاثیر معنیداری بر صفات کیفی تخممرغ و فراسنجههای بیوشیمیایی خون به غیر از لیپوپروتئین با چگالی پایین نداشتند (05/0≤ P). بنابر نتایج این آزمایش به نظر می رسد که افزودنی خوراکی مورد بررسی می تواند به عنوان جایگزین پادزیست محرک رشد در جیره غذایی مرغهای تخمگذار استفاده شود.کلید واژگان: اسید پروپیونیک, روی, عصاره آویشن, عصاره پونه کوهی, فلاوومایسین, مرغ های تخمگذارThis research was conducted to evaluate the effect of some feed additives compare to Flavomycin growth promoter antibiotic. Experiment was conducted in completely randomized design manner consisting 3 treatments, 5 replicates and 20 hens per each replicate using 300 White Leghorn, Hy-Line W-36 strain. The experimental treatments included: control, Flavomycin growth promoter antibiotic at 0.05% dietary level and feed additive mixture consisting of thyme and oregano plant extracts and propionic acid and zinc supplement at 0.1% dietary level which fed to laying hens for 42 days (3 periods of two weeks each). The results of this study showed that the utilization of feed additive mixture significantly (PKeywords: Falvomycin, laying hens, oregano extract, propionic acid, thyme extract, zinc
-
این آزمایش به منظور بررسی تاثیر عصاره آویشن شیرازی و چربی جیره ای بر عملکرد و ثبات اکسیداتیو لاشه جوجه های گوشتی (سویه راس 308، با نسبت مساوی نر و ماده) انجام شد. طرح مورد استفاده در آزمایش، طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار، 4 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار بود. مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک به صورت دوره ای و در پایان دورهای آغازین، رشد و پایانی اندازه گیری شدند. در پایان دوره آزمایش (روز 42) از گوشت ناحیه ران 2 قطعه جوجه کشتار شده نمونه گیری انجام و ذخیره سازی نمونه ها به مدت 45 و90 روز در دمای فریزر (20- درجه سانتی گراد) صورت گرفت. جهت اندازه گیری ثبات اکسیداتیو نمونه های گوشت ناحیه ران، از میزان مواد واکنش دهنده با اسید تیوباربیتوریک (TBARS) استفاده شد. در تمامی دوره ها، جیره های حاوی چربی، افزایش وزن و خوراک مصرفی روزانه بیشتر و ضریب تبدیل خوراک کمتری در مقایسه با جیره های بدون چربی داشتند (05/0>P). با وجود عدم معنی داری اثر عصاره آویشن شیرازی بر عملکرد رشد جوجه های گوشتی (05/0
P) و افزایش غیر معنی دار در غلظلت سوپراکسید دیسموتاز شد. به عنوان نتیجه گیری کلی، استفاده از چربی جیره ای و عصاره آویشن شیرازی به ترتیب منجر به بهبود در عملکرد جوجه ها و کاهش میزان اکسیداسیون و افزایش کیفیت گوشت در طی ذخیره سازی شد.
کلید واژگان: ثبات اکسیداتیو گوشت, جوجه های گوشتی, چربی, عملکرد, عصاره آویشن شیرازیThis experiment was conducted to investigate the effect of thyme extract (TE) and dietary fat on performance and carcass antioxidant properties of Ross 308 broiler chicks (male/female ratio of 50/50). The used experimental design was a completely randomized design with six dietary treatments each replicated 4 times with 10 birds per replicate. Feed intake (FI) and body weight gain (BWG) of the chicks were recorded at the end of starter, grower and finisher periods. These records were used to calculate feed conversion ratio (FCR). The susceptibility to lipid oxidation of thigh muscles from two slaughtered chicks (on day 42) was determined during 45 and 90 days of refrigerated storage (-20 °C) using thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) assay. Chicks fed diets supplemented with fat had higher BWG and FI, and lower FCR compared to diets without fat (P0.05). As an overall conclusion, adding TE and SO to the diets of broiler chicks for the entire experimental period led to improved growth rate in SO supplemented birds and increased oxidative stability of meat in birds supplemented with TE.Keywords: Antioxidant properties, performance, Thyme extract, dietary fat, broiler chickens -
این آزمایش با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار و هر تیمار در چهار تکرار انجام شد. تیمار ها شامل: 1 و 2- جیره های فاقد عصاره آویشن با و بدون چربی در کل دوره، 3 و 4- جیره های حاوی 5/0 درصد عصاره آویشن با و بدون چربی در کل دوره، 5 و 6- جیره های حاوی 5/0 درصد عصاره آویشن با و بدون چربی در دو هفته آخر، بودند. در پایان آزمایش (42 روزگی) از هر تکرار دو قطعه پرنده انتخاب و پس از خون گیری جهت بررسی کیفیت گوشت ران و pH محتویات ایلئوم کشتار شدند. جیره های حاوی چربی، افزایش وزن و خوراک مصرفی روزانه بیشتر و ضریب تبدیل خوراک کمتری در مقایسه با جیره های بدون چربی داشتند (05/0>P). استفاده از عصاره آویشن شیرازی منجر به کاهش در مالون دی آلدئید، کاهش معنی دار کلسترول و افزایش فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز سرم خون شد (05/0P<). ارزیابی گوشت تفاوت معنی داری را بین تیمارهای آزمایشی در معیار های روشنایی، قرمزی، زردی، ظرفیت نگهداری آب، افت پخت و افت خونابه نشان نداد (05/0
P). جیره های حاوی چربی موجب کاهش غیر معنی دار در فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز و افزایش مالون دی آلدئید و کلسترول سرم خون شد (05/0
کلید واژگان: جوجه های گوشتی, چربی جیره ای, عصاره آویشن شیرازی, کیفیت گوشت, وضعیت آنتی اکسیدانی سرمIn this experiment, 240 one-day-old broiler chicks were assigned to one of six dietary treatments in a completely randomized design. Each treatment replicated four times with 10 birds per replicate. The dietary treatments were: 1 and 2: diet without thyme extract (TE) with and without soybean oil (SO) for the entire period of the experiment; 3 and 4: 0.5% TE with and without SO for the entire period of the experiment; 5 and 6: 0.5% TE in last two weeks with and without SO. Supplementation of TE to the diets significantly decreased serum malondialdehyde concentration and increased gluthatione peroxidase activity (P0.05). Thyme extract supplementation to the diets caused significant reduction in gut pH (P0.05). Soybean oil addition to the diets did not have significant effect on malondialdehyde and cholesterol concentrations, and gluthatione peroxidase activity of broiler chick's serum (P>0.05). As an overall conclusion, adding TE to the diets throughout the entire experimental period led to improvement in antioxidant status, reduction in gut pH and serum cholesterol of broiler chicks.Keywords: Broiler chickens, Dietary fat, Thyme extract, Meat quality, Serum antioxidant statusاین آزمایش با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفیبا 6 تیمار، 4تکرار و 10 قطعهپرنده در هر تکرارانجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1، 2- جیره های فاقد عصاره آویشن با و بدون چربی در کل دوره، 3، 4- جیره حاوی 5/0 درصد عصاره آویشن با و بدون چربی در کل دوره و 5، 6- جیره حاوی 5/0 درصد عصاره آویشن با و بدون چربی در دو هفته آخر، بودند. شاخص های عملکردی جوجه ها (افزایش وزن، مصرف و ضریب تبدیل خوراک) به صورت هفتگی اندازه گیری و دوره ای مقایسه شدند. تعیین جمعیت میکروبی و محتوای کلسترول گوشت روی 2 جوجه از هر تکرار در سن 42 روزگی انجام شد. جیره های حاوی چربی، افزایش وزن و خوراک مصرفی روزانه بیشتر و ضریب تبدیل خوراک کمتری در مقایسه با جیره های بدون چربی داشتند (05/0>P). استفاده از عصاره آویشن شیرازی اثر معنی داری بر عملکرد جوجه های گوشتی نداشت (05/0). بطور کلی در این آزمایش استفاده از عصاره آویشن شیرازی به مدت 42 روز در جیره جوجه های گوشتی منجر به کاهش کلسترول عضله ران در طی ذخیره سازی و بهبود جمیعت میکروبی روده شد.
کلید واژگان: جوجه های گوشتی, چربی جیره ای, عصاره آویشن شیرازی, کلسترول گوشت, میکروفلور رودهThis experiment was conducted using 240 one-day-old broiler chicks (Ross 308 strain) in a completely randomized design with 6 dietary treatments, each replicated 4 times with 10 birds/replicate. The dietary treatments were: 1, 2- diets without thyme extract (TE) with and without fat for the entire period of the experiment, 3, 4- diets with 0.5% TE with and without fat for the entire period of the experiment, and 5, 6- diets with 0.5% TE in last two weeks with and without fat. Weight gain (WG), feed intake (FI) and feed conversion ratio (FCR)) of chicks were measured as weekly basis. At day 42, two chicks were selected from each pen and slaughtered for microfloracount and thigh meat cholesterol measurement. Chicks fed diets supplemented with fat had higher body WG and FI, and lower FCR compared to diets without fat (P 0.05). As an overall conclusion, adding TE to the diets during the entire rearing period of the experimentled to significant reduction in thigh meat cholesterol in boiler chickens.Keywords: Broiler chickens, Dietary fat, Thyme extract, Meat cholesterol, Intestinal microfloraبه منظور بررسی اثر تزریق کلوئید ریز ذرات نقره و عصاره های آویشن و مرزه در تخم مرغ مادران گوشتی و تاثیر آن بر برخی فراسنجه های بعد از تفریخ، آزمایشی با 495 تخم مرغ بارور در 11 تیمار، 3 تکرار و 15 نمونه در هر تکرار انجام شد. تیمارها شامل: دو تیمار شاهد (1- بدون تزریق و 2- تزریق 1 میلی لیتر سرم فیزیولوژی)، تیمارهای 3 تا 11: تزریق 30، 45 و 60 میلی گرم بر کیلوگرم ریز ذرات نقره، 100، 150 و 175 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره آویشن و همین مقدار از عصاره مرزه، بودند. تزریق در روز 17 دوره انکوباسیون انجام گرفت. نتایج حاصل از آزمایش نشان دادند که تنها IgA و IgM تحت تاثیر تیمارها قرار گرفته به طوری که در تمام تیمارهای آزمایشی، IgAنسبت به شاهد بالاتر بود و IgM نیز در تیمار 175 میلی گرم بر کیلوگرم آویشن به طور معنی داری بالاتر از تیمار 60 میلی گرم بر کیلوگرم ریز ذرات نقره بود. همچنین در 14 و 21 روزگی واکنش پوست به دی نیتروکلروبنزن، وزن بورس و طحال معنی دار نبودند. نتایج این آزمایش نشان دادند که IgM و IgA، پاسخ بهتری به تزریق آویشن و مرزه در مقایسه با ریز ذرات نقره نشان دادند.
کلید واژگان: جوجه گوشتی, تزریق داخل تخم مرغ, عصاره آویشن و مرزه, ریز ذرات نقرهThis experiment was conducted to examine the effects of in ovo injection of Nano silver, Thyme and Savory extracts to broiler breeder’s eggs and their effect on immunologic parameters. A total of 495 fertilized eggs were used in the pre-Experiment with 11 treatments by both 3 replications and 15 eggs in each. Treatments including: two controls (1- with injection and 2- without injection), treatment 3-11 injected with: 30, 45 and 60 ppm of Nano silver, 100, 150, 175 ppm of Thyme and Savory extracts. The eggs injected at 17th day of incubation. Result indicated that IgA and IgM were affected by treatment so that the IgA levels were significantly higher in all of the treatment rather than the control and the IgM levels were significant higher in 175 ppm thyme extract in comparison to 60 ppm Nano silver. Also in 14 and 21 days, response of the skin to Di-nitrocholorobanzen (DNCB), bursa and spleen of weights were not significant. The results showed that IgM and IgA, had better response to injection of Thyme and Savory extracts than Nano silver.Keywords: broiler chicken, In ovo injection, thyme extract, savory extract, Nano silverدر این پژوهش اثر روغن ماهی و عصاره آویشن بر قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، ماده آلی و مواد مغذی، فعالیت جویدن و فراسنجه های شکمبه ای بزغاله های مهابادی مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور 28 راس بزغاله نژاد مهابادی 4 تا 5 ماهه با میانگین وزن اولیه 8/2 ± 8/17 کیلوگرم به طور تصادفی با یکی از 4 جیره: 1) شاهد، 2) مکمل شده با آویشن (2/0 درصد عصاره)، 3) مکمل شده با روغن ماهی (2 درصد) و 4) مکمل شده با روغن ماهی (2درصد) + آویشن (2/0 درصد عصاره) به صورت انفرادی و به مدت 94روز تغذیه شدند. روغن ماهی قابلیت هضم ظاهری چربی خام را افزایش (05/0= P) و قابلیت هضم ظاهری الیاف نامحلول در شوینده خنثی را کاهش داد (01/0= P). غلظت نیتروژن آمونیاکی شکمبه با مصرف آویشن کاهش یافت (05/0= P). افزودن آویشن به جیره سبب افزایش غلظت استات (09/0= P) و افزایش نسبت استات به پروپیونات (07/0= P) در شکمبه شد. تعداد پروتوزوآی شکمبه به طور معنی داری در تیمار آویشن و تیمار روغن ماهی در مقایسه با تیمار شاهد کاهش یافت (05/0= P). مدت زمان مصرف خوراک (دقیقه در روز) به وسیله تیمارها تغییر نکرد، اما مدت زمان نشخوار توسط تیمار آویشن به طور معنی داری کاهش یافت (05/0= P). نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که مکمل سازی جیره بزغاله های مهابادی با روغن ماهی و آویشن سبب افزایش قابلیت هضم ظاهری چربی و کاهش قابلیت هضم ظاهری الیاف نامحلول در شوینده خنثی و همچنین افزایش میزان استات شکمبه می شود.
کلید واژگان: عصاره آویشن, بزغاله مهابادی, روغن ماهی, قابلیت هضمThis study was carried out to determine the effects of supplementing fish oil and thyme extract on dry matter, organic matter and nutrient digestibility, chewing activity and rumen metabolites in Mahabadi goat kids. For this aim, twenty-eight Mahabadi goat kids (average initial BW of 17/8 +- 2/8 kg, 4-5mo) were randomly assigned to four treatments: 1) control (basal diet), 2) supplemented with 0.2% thyme extract, 3) supplemented with 2% fish oil and 4) supplemented with 0.2% thyme extract and 2% fish oil. Animals were kept in individual pens with self-mangers for 94 d. Addition of fish oil decreased NDF digestibility (P=0.01) and increased EE digestibility (P=0.05) versus the control. Ruminal ammonia concentration decreased by thyme extract (P=0.05). Addition of thyme increased acetate concentration (P=0.09) and acetate to propionate ratio (P=0.07). It was found that diets 2 and 3 significantly decreased protozoa count compared with diet 1 (P=0.05). Time to eat (minutes per day) was not affected by treatments, but chewing time significantly decreased by with thyme essence (P<0.05). The results of this experiment indicate that supplementation of goat kid diet with fish oil and thyme extract decreased NDF digestibility and increased EE digestibility and increased rumen acetate concentration.Keywords: Mahabadi kids, Thyme extract, Fish oil, Digestibilityآزمایشی با استفاده از هشتصد و پنجاه و پنج تخم مرغ نطفه دار در قالب طرح کاملا تصادفی با 8 تیمار (تزریق روز پنجم انکوباسیون) و 11 تیمار (تزریق روز هفدهم)، 3 تکرار و 15 عدد تخم مرغ در هر تکرار انجام شد. تیمارها شامل شاهد1 (بدون تزریق)؛ شاهد2 (تزریق نیم سی سی سرم فیزیولوژی) و در روز پنجم 30 و 45 میلی گرم نانوسیلور و 75 و 100 میلی گرم به ترتیب آویشن و مرزه و در روز هفدهم 30، 45 و 60 میلی گرم نانوسیلور و 100، 150 و 175 میلی گرم آویشن و مرزه بودند. تزریق روز پنجم کمترین وزن بورس در تیمارهای 75 و 100 میلی گرم آویشن و 75 میلی گرم مرزه بیشترین و تیمار 30 و 45 میلی گرم نانوسیلور مشاهده شد (05/0> P). وزن طحال در 75 میلی گرم آویشن بیشترین و در 30 میلی گرم نانوسیلور کمترین مقدار را داشت (05/0> P). وزن پوسته در روز تفریخ در تیمارهای شاهد، 30 و 45 میلی گرم نانوسیلور کمترین مقدار بود (05/0> P). روز بعد از تفریخ کلسیم و نانوسیلور استخوان در 45 میلی گرم نانوسیلور به طور معنی داری از دیگر تیمارها بالاتر بود (05/0> P). آنزیم آلکالین فسفاتاز در تیمار نانوسیلور به طور معنی داری بیشتر از تیمارهای دیگر بود (05/0> P). در نتایج روز هفدهم نسبت وزن کیسه زرده به وزن بدن در 150 و 175 میلی گرم مرزه به طور معنی داری بالاتر از تیمار شاهد 2 بود (05/0> P). سطوح کلسترول در تزریق 175 میلی گرم آویشن و 100 و 150 میلی گرم مرزه به طور معنی داری بالاتر از تیمارهای شاهد بود (05/0> P). نتیجه گیری کلی: با تزریق نانو نقره پارامترهای استخوان در جوجه های گوشتی بهبود یافت. همچنین با تزریق عصاره های آویشن و مرزه در تخم مرغ نطفه دار می توان از فعالیت آنتی اکسیدانی گلوکز موجود در این عصاره ها و دیگر خواص این گیاهان استفاده کرد.
کلید واژگان: جوجه گوشتی, تزریق داخل تخم مرغ, عصاره آویشن, عصاره مرزه و نانو سیلورAn experiment was conducted with 855 fertilized eggs in 8 treatments (injection in 5th day of incubation) and 11 treatments (injection in 17th day of incubation) with 3 replicates of 15 eggs each. Treatments included first control (no injection)، second control (injection of 0. 5 ml. of sodium chloride); in 5th day، experimental treatments included 30 and 45 mg. silver nanoparticles، and 100 mg. of thyme and savoury. In 17th day treatments included 30، 45، and 60 mg. silver nanoparticles، and 100، 150، and 175 mg. of thyme and savoury extracts. Injection in 5th day indicated that the bursa weight reached its maximum in treatments 75 and 100 mg. of thyme، and 75 mg. of savoury، and in treatments with 30 and 45 mg. of silver nanoparticles had a minimum level (P).
Keywords: Broilers, In ovo Injection, Thyme Extract, Savoury Extract, Silver Nanoparticlesبه منظور بررسی تزریق سطوح مختلف عصاره های آویشن و مرزه به عنوان مواد ارگانیک در داخل تخم مرغ و مقایسه اثرات آن با کلوئیدهای نانوسیلور به عنوان ماده ی غیر ارگانیک، آزمایشی با استفاده از 891 عدد تخم مرغ قابل جوجه کشی به صورت طرح کاملا تصادفی در 11 تیمار و 3 تکرار و 27 تخم مرغ در هر تکرار طراحی گردید. تیمارها شامل: (تیمار 1: شاهد1 بدون تزریق؛ تیمار 2: شاهد2 (تزریق 1 سی سی سرم فیزیولوژی)؛ تیمار 3: تزریق سطح 30 پی پی ام نانو سیلور؛ تیمار 4: تزریق سطح 45 پی پی ام نانو سیلور؛ تیمار 5: تزریق سطح 60 پی پی ام نانو سیلور؛ تیمار6: تزریق سطح 100 پی پی ام آویشن؛ تیمار 7: تزریق سطح 150 پی پی ام آویشن؛ تیمار 8: تزریق سطح 175 پی پی ام آویشن؛ تیمار 9: تزریق سطح 100 پی پی ام مرزه؛ تیمار 10: تزریق سطح 150 پی پی ام مرزه؛ تیمار 11: تزریق سطح 175 پی پی ام مرزه). تزریق در روز17جنینی در کیسه هوا پس از نوربینی انجام شد. در سن 14 روزگی در تیمار 150 میلی گرم مرزه، مقدار کلسترول و گلوکز به طور معنی داری افزایش پیدا کرد (05/0>P) و در سن 21 روزگی تنها گلوکز به طور معنی داری تحت تاثیر سطوح بالای آویشن و مرزه قرار گرفت (05/0>P). به طور کلی نتایج نشان دادند که تزریق عصاره های آویشن و مرزه بر پارامترهای اندازه گیری شده نتیجه بهتری نسبت به نانو سیلور داشتند.
کلید واژگان: جوجه گوشتی, تزریق داخل تخم مرغ, عصاره آویشن, عصاره مرزه و نانو سیلورThis experiment was conducted to examine the effects of in ovo injection of thyme and savory extracts as organic and nano silver inorganic matters. A total of 891 fertilized eggs were used under completely randomized design (CRD) with 11 treatments by 3 replications and 27 eggs in each. Treatments including: 1(control no injection); 2(control 1cc physiologic serum; 3 (30ppm nanosilver); 4 (45ppm nanosilver); 5 (60ppm nanosilver); 6(100ppm thyme); 7(150ppm thyme); 8(175ppm thyme); 9(100ppm savory); 10(150ppm savory); 11(150ppm savory). On the 17th days on incubation the eggs were candled then injected in air sac. Cholesterol and glucose levels of 150 mg of savory were significantly increased at 14 day of age and the level of glucose affected by savory and thyme levels at 21 of age (p<0.05). Results of this research have shown that effects of in ovo injection of thyme and savory extracts have been better than nano silver, in measured parameters.Keywords: Broiler Chicken, In ovo injection, Thyme extract, Savory extract, Nano silverنمایش نتایج بیشتر...
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.