به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « chewing activity » در نشریات گروه « علوم دام »

تکرار جستجوی کلیدواژه «chewing activity» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • Leila Torkestani, MohammadMehdi Sharifi *, Reza Tahmasbi, Ali Maddahian, Omid Dayani

    The purpose of this experiment was to study the effects of silage type (ST) and levels of silage particle size (SPS) on feed intake, digestibility, rumen parameters, and feed intake behavior in Kermani sheep. Corn and millet crops were cultivated in May and harvested into coarse and fine forages in mid-September. Four rams (two years old, BW 39.2±3.1 kg) were randomly assigned to four treatments in a 2×2 factorial arrangements in a Latin square design. The experimental diets were coarse corn silage diet; short corn silage diet; coarse millet silage diet and short millet silage diet. Diets were iso-nitrogenous and iso-energetic, and the ratio of forage to concentrate was 50:50. The potential of gas production was higher in corn silage (CS) than millet silage (MS) (P<0.03) and coarse SPS than short SPS (P<0.02). The dry matter (DM), organic matter (OM) and crude protein (CP) intakes were higher in short SPS diets while DM, OM and neutral detergent fiber (NDF) digestibility were higher in CS diets (76.26, 73.43 and 58.71%, respectively), while the CP digestibility was higher in short SPS diets (74.98%). The mean ruminal pH value was lower in CS diets (P<0.05). The mean ruminal ammonia nitrogen (NH3-N) concentration was higher in CS and short SPS diets. Microbial protein (MP) synthesis was higher in short SPS diets (P<0.05). Chewing activity was higher in MS and short SPS diets (P<0.05). The results indicated the higher quality of CS, although MS can be safely fed to small ruminants such.

    Keywords: chewing activity, eating activity, microbial protein, protozoa}
  • احمد فخرانی*، تقی قورچی، سمیه پاشایی
    مقدمه و هدف

    آفتابگردان یک محصول روغنی است اما خود گیاه و ضایعات آن به‎عنوان علوفه دام استفاده می‎شود. این پژوهش جهت بررسی جایگزینی ضایعات طبق آفتابگردان با کاه گندم انجام شد.

    مواد و روش ها

    این پژوهش در قالب دو آزمایش صورت گرفت. در آزمایش اول جهت تعیین تجزیه‎پذیری ماده خشک و الیاف نامحلول در شوینده خنثی از سه راس قوچ نژاد دالاق، دارای فیستولای شکمبه‎ای استفاده شد. در آزمایش دوم تعداد 8 راس بره‎ی نر نژاد افشاری با متوسط وزن زنده 4/5±30 کیلوگرم در قالب طرح چرخشی، با تیمارهای صفر، 7، 14 و 21 درصد در جیره مورد آزمایش قرار گرفتند. دراین پژوهش خوراک مصرفی، قابلیت هضم، فراسنجه های خونی، و فعالیت جویدن اندازه‎گیری شد.

    یافته ها

    نتایج نشان دادکه درصد تجزیه‎ پذیری ماده خشک و الیاف نامحلول در شوینده خنثی در زمان صفر به ترتیب  20/41 و 25/59 درصد و 96 ساعت بعد به بالاترین میزان برابر با 73/47 و 46/40 درصد رسید. در این پژوهش مصرف ماده خشک، تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت (0/003=p). جایگزینی طبق آفتابگردان تا حدودی سبب افزایش قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی و الیاف نامحلول در شوینده خنثی شد ولی معنی‎دار نبود. تیمارهای حاوی طبق آفتابگردان سبب بهبود ضریب تبدیل خوراک شد ولی تفاوت معنی‎دار نبود. بره‎ هایی که ضایعات طبق آفتابگردان استفاده کرده بودند نسبت به تیمار شاهد، افزایش وزن بیشتری داشتند. هیچ یک از تیمارهای حاوی ضایعات طبق آفتابگردان، تاثیر معنی‎داری بر فراسنجه ‎های خونی بره ها نداشتند. فعالیت خوردن، نشخوار و فعالیت کل جویدن تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت (0/01=p). بیشترین فعالیت نشخوار به ازای هر کیلوگرم الیاف نامحلول در شوینده خنثی، مربوط به تیمار شاهد بود.

    نتیجه گیری

    به‎طور کلی باتوجه به افزایش وزن روزانه بیشتر تا سطوح 21 درصد در جیره، می‎توان ضایعات طبق آفتابگردان را جایگزین کاه گندم نمود.

    کلید واژگان: تجزیه پذیری, ضایعات طبق آفتابگردان, فراسنجه خونی, فعالیت جویدن, قابلیت هضم}
    Ahmad Fakhrani*, Taghi Ghoorchi, Somayeh Pashaei
    Introduction and Objectives

    Sunflower is primarily an oil crop but the plant itself and its crop residues are used as animal feed. This study was to investigate the replacing of sunflower head wastes with wheat straw.

    Material and methods

    This research was conducted in the form of two experiments. In the first experiment, in order to determine the degradability of dry matter and neutral detergent fibre (NDF) of sunflower heads, three rams of Dalagh breed with rumen fistula were used and in the second experiment, 8 male Afshari lambs with an average live weight of 30±4.5 kg were tested in the change-over design with zero, 7, 14 and 21% in the diet. In this research, feed intake, digestibility, blood parameters, and chewing activity were measured.

    Results

    The results showed that degradation percentage of DM and NDF was 20.41 and 25.59, respectively at time zero, and at 96 hour later it reached to the highest level of degradation equal to 73.47% and 46.40%, respectively. In this study dry matter intake (DM) was influenced by the experimental treatments (P=0.003). Replacing wheat straw with sunflower head improved digestibility of dry matter, organic matter and neutral detergent fiber but not significant. The feed conversion rate was improved with sunflower head treatments but not significant. Lambs that were used sunflower head residues, had more weight gain compared to the control group. None of the treatments containing sunflower head residues had a significant effect on blood parameters. Eating and chewing activity and whole chewing activity were influenced by the experimental treatments (p=0.01). The highest rumination activity per kg neutral detergent fiber, was related to the control treatment.

    Conclusion

    In general, replacing wheat straw with sunflower head residues up to 21 percent in the diet, can be done successfully. In general, according to daily weight gain, sunflower head residues can be replaced up to 21% levels in the diet by wheat straw.

    Keywords: Blood parameters, Chewing activity, Degradability, Digestibility, Sunflower head Residues}
  • مهتاب منصوری، محمد مهدی شریفی حسینی*، امید دیانی، رضا طهماسبی

    در یک پژوهش تاثیر سیلاژهای ذرت و سورگوم و اندازه ذرات آن ها بر مصرف خوراک، گوارشپذیری، فراسنجه های شکمبهای و رفتار مصرفخوراک در گوسفند بررسی شد. در حدود 1000 کیلوگرم علوفه ذرت و سورگوم در دو اندازه درشت و ریز خرد سیلو شدند. در سیلوها بعد از 45 روز باز و استفاده شدند. از چهار گوشفند نر دو ساله کرمانی با میانگین وزنی 0.8±34/0 کیاوگرم در قالب یک طرح مربع لاتین با آرایه فاکتوریل2×2 با چهار دوره 21 روزه استفاده شد. جیره های آزمایشی عبارت بودند از: جیره حاوی سیلاژ ذرت درشت; و جیره حاوی سیلاژ سورگوم ریز بودند. نسبت علوفه به کنسانتره در جیره ها 60 به 40 در نظر گرفته شد. الیاف نامحلول در شوینده خنثی در سیلاژ سورگوم نسبت به ذرت بیش تر بود(p<0/01). بیش ترین مصرف ماده خشک در جیره های با سیلاژ ریز بود (p<0/05). شکمبه pH دوساعت پس از مصرف خوراک، در جیره های سیلاژ ریز، تمایل به کاهش داشت (p<0/06). جمعیت پروتوزآدر گونه های هولوتریش و سلولایتیک با افزایش اندازه سیلاژ افزایش یافت (P<0/05). بیش ترین تولید پروتئین میکروبی در شکمبه در جیره های سیلاژ ریز بود(P<0/05). زمان های مصرف خوراک، جویدن و نشخوار و در گوسفندان با جیره های حاوی سیلاژ درشت، بیش تر از ریز بود(P<0/05). نوع سیلاژ برعملکرد حیوان و رفتار مصرف خوراک تاثیر معنی داری نداشت. نتایج آزمایش نشان داد که سیلاژ سورگوم، بدون تاثیر منفی بر مسرف خوراک، گوارش پذیری و فراسنجه های شکمبه ای می تواند جایگزین سیلاژ ذرت در جیره گوسفندان شود.

    کلید واژگان: پروتئین میکروبی, پروتوزآ, فعالیت جویدن, سورگوم, سیلاژ}
    Mhatab Mansori, Mohammad Mahdi Sharifi Hossini *, Omid Dayani, Reza Tahmasbi

    This research was conducted to investigate the effects of corn and sorghum silages particle size on feed intake, digestibility, rumen parameters and feed intake behavior in Kermani sheep. Around 1000 kg of fresh corn and sorghum forages were chopped into two coarse and fine particle sizes and ensiled for 45 days. Four male Kermani sheep, 34.0±0.8 kg average BW, were used in this experiment which was conducted in a completely randomized design, with a 2 × 2 factorial experiment. There were four experimental periods and each of which lasted 21d, with 14d adaptation, 7d of sample collection. The ratio of forage to concentrate was 60: 40. Experimental diets were: 1) coarse corn silage diet, 2) fine corn silage diet, 3) coarse sorghum silage diet and 4) fine sorghum silage diet. The NDF content was higher in the sorghum silages than corn silages (p<0.05). In diets containing fine silage, ruminal pH tended to decrease after two hours of intake. Population of Holotrich and Cellulolytic protozoa increased when coarse silages were fed to animals (P<0.05). The maximum microbial protein synthesis in the rumen was achieved in diets containing fine silage(P<0.05). Duration of feed intake, rumination and chewing activity were higher in coarse silage diets (P<0.05). The types of silage did not have significant effect on animals’ performance and dietary feed intake behavior. In conclusion, corn silage can be replaced by sorghum silage, without any negative effect on feed intake, digestibility, and rumen parameters in sheep.

    Keywords: Chewing activity, Microbial protein, Protozoa, Silage, Sorghum}
  • اکرم علیرضایی، محمد مهدی شریفی حسینی *، رضا طهماسبی، امید دیانی
    این پژوهش به منظور بررسی تاثیر اندازه ذرات علوفه سیلو شده جو و دو نوع دانه غله (جو و ذرت) بر مصرف خوراک و قابلیت هضم مواد مغذی، فراسنجه های شکمبه ای و رفتار مصرف خوراک در قالب طرح چرخشی متوازن در گوسفند انجام شد. علوفه جو با 5/1 ±0/28 درصد ماده خشک درو و با دو طول برش فرضی 16 و هشت میلی متر خرد و علوفه سیلو شده بلند و کوتاه تهیه شد. از چهار راس گوسفند نر با میانگین وزن 05/2±38/53 کیلوگرم استفاده شد و جیره های آزمایشی عبارت بودند از: 1) علوفه سیلو شده بلند و دانه جو، 2) علوفه سیلو شده بلند و 20 درصد دانه ذرت، 3) علوفه سیلو شده کوتاه و دانه جو و 4) علوفه سیلو شده کوتاه و 20 درصد دانه ذرت. مصرف ماده خشک در جیره های دارای دانه ذرت بیشتر بود (05/0>P). دو و چهار ساعت بعد از مصرف خوراک pH شکمبه تحت تاثیر اندازه ذرات علوفه سیلو شده و نوع دانه در کنسانتره قرار گرفت و در جیره های دارای علوفه سیلو شده بلند و جیره های دارای کنسانتره حاوی20 درصد دانه ذرت بیشتر بود (05/0>P). اندازه ذرات علوفه سیلو شده و نوع دانه بر غلظت نیتروژن آمونیاکی و نیتروژن و پروتئین میکروبی تاثیر معنی داری نداشت (05/0P>). رفتار مصرف خوراک تحت تاثیر اندازه ذرات علوفه سیلو شده قرار گرفت، ولی نوع دانه تاثیری نداشت. در جیره های دارای دانه ذرت به علت افزایش pH وتامین محیط بهتر شکمبه، مصرف ماده خشک افزایش یافت.
    کلید واژگان: الیاف موثر فیزیکی, منبع نشاسته, پروتوزوآ, میانگین هندسی, فعالیت جویدن}
    A. Alirezaee, Mohammad Mahdi Sharifi Hosseini *, O. Dayani
    The objective of this experiment was to study the effects of two levels of barley silage particle size and two types of grain, barley and maize on feed intake, nutrients digestibility, rumen parameters and feeding behaviors in sheep. Statistical analysis was conducted using the changeover design experiment. Whole-plant barley was harvested at 28±1.5% moisture in 8 and 16 mm theoretical chop lengths for prepering short- and long- silages. Four male kermani sheep with the average weight of 53.38±2.05 kg were used and Experimental diets were: 1) long barley silage and barley grain 2) long barley silage and 20 percent corn grain 3) short barley silage and barley grain 4) short barley silage and 20 percent corn grain. Dry matter intake was influenced by the type of grain and was higher in diets that contain 20 percent corn grain (P<0.05). Rumen pH was affected by barley silage particle sizeand 2 types of grain, at 2 and 4 hours after feeding and was higher in long barley silage and 20 percent corn containing diets (p<0.05). Ammonia nitrogen concentration in rumen and microbial nitrogen and protein synthesis weren't influenced by treatments (p>0.05). Feeding behaviors, were affected by barley silage particle size, but did not affect by grain type. Dry matter intake was increased in 20% corn grain diets, due to increased pH and better rumen environment.
    Keywords: chewing activity, geometric mean, physically effective fiber, protozoa, starch source}
  • غلامحسین ایراجیان *_حمید امانلو_اسدالله تیموری یانسری_حمیدرضا میرزایی ا لموتی_هرمز منصوری
    به منظور بررسی تاثیر اندازه ذرات دو نوع علوفه بر فراسنجه های شکمبه میش های شیرده نژاد سنگسری، آزمایشی با 10 راس میش فیستوله دار بالغ در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 جیره و 6 تکرار به مدت 30 روز انجام شد. جیره های آزمایشی شامل 1) یونجه بلند- سیلاژ ذرت بلند، 2) یونجه متوسط- سیلاژ ذرت بلند، 3) یونجه متوسط- سیلاژ ذرت ریز، 4) یونجه ریز- سیلاژ ذرت بلند و 5) یونجه ریز- سیلاژ ذرت ریز بودند. محتویات شکمبه در 3، 5/7 و 12 ساعت بعد از مصرف خوراک با دست تخلیه گردید و کل محتویات شکمبه به دو بخش فاز جامد و مایع تقسیم شد.نسبت مواد خوراکی و ترکیبات شیمیایی جیره های آزمایشی یکسان و تفاوت آن ها در اندازه ذرات منابع علوفه بود. مقادیر pef>8 با کاهش اندازه ذرات به طور معنی داری کاهش یافت. همچنین با ریز کردن اندازه ذرات مقدار pef>1.18 در یونجه و سیلاژ ذرت کاهش یافت. میانگین هندسی ذرات با کاهش اندازه ذرات به طور معنی داری کاهش یافت ولی انحراف استاندارد میانگین هندسی تمایل به معنی داری داشت. مصرف الیاف نامحلول در شوینده خنثی تحت تاثیر اندازه ذرات علوفه ها قرار نگرفت. میانگین هندسی اندازه ذرات جامد در شکمبه در ساعات مختلف بعد از تغذیه تفاوت معنی داری را نشان نداد. با افزایش زمان پس از مصرف خوراک درصد ذرات فاز قابل عبور از شکمبه تمایل به افزایش داشت. فعالیت خوردن و زمان کل جویدن تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار نگرفت اما همان طور که انتظار می رفت با کاهش اندازه ذرات زمان نشخوار به صورت معنی داری کاهش یافت.
    کلید واژگان: اندازه علوفه, نوع علوفه, میش سنگسری, فراسنجه شکمبه, جویدن}
    Gholamhossein Irajian*, H. Amanlou, A. Teimouri-Yansari, H. R. Mirzaei-Alamouti, H. Mansouri
    An experiment was carried out to evaluate the effects of particle size of two forages on rumen parameters of ten Sangsari fistulated lactating ewes using a complete randomized design with five treatments in six replications during 30 days.Experimental rations includes 1) coarse alfalfa犆ꮱ corn silage 2) medium alfalfaઆꮱ corn silage 3) medium alfalfa 縩 corn silage 4) Fine alfalfa犆ꮱ corn silage 5) Fine alfalfaᘩ corn silage. The ruminal content of ewes manually evacuated at 3, 7.5, and 12 h post feeding and seprated to particulate and liquied phase. The chemical composition of feed ingredients and experimental rations were similar but particle size of forages was different among treatments. Along with decrease of particle size, pef>8 decreased significantly. Also, reduction of particle size decreased the value of pef>1.18 in alfalfa and corn silage. Geometric mean of particles was decreased significantly with decrease of particle size, but standard deviation of geometric mean was tended to significance. Consumption of neutral detergent fiber was not affected by forage particle size. Geometric mean of solid particle size in rumen at different hours after feeding did not show significant difference. Along with increase of time after feeding, portion of passable phase particles from rumen was increased. Feeding activity and total chewing time were not affected by experimental treatment, but as was expectable along with decrease of particle size, rumination time was decreased significantly.
    Keywords: particle size, forages type, rumen parameters, milking ewe, chewing activity}
  • سید مهدی کریم زاده، منصور رضایی، اسدالله تیموری یانسری
    به منظور طراحی، ساخت و استفاده از دستگاه فعالیت سنج خودکار جویدن و ارزیابی دقیق تر رفتار تغذیه ای دام از 8 راس گاو هلشتاین مشابه از نظر مرحله تولید، وزن، سن، نژاد و سلامت، در قالب طرح چرخشی یا گردان 2×2 و در دو دوره آزمایش 21 روزه (2 هفته برای سازگاری با جیره و 7 روز به منظور نمونه برداری) استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 2 جیره با اندازه ذرات علوفه ای متفاوت و ترکیبات شیمیایی یکسان بود. میانگین هندسی یونجه ریز و درشت 09/3 و 65/4 میلی متر و میانگین هندسی جیره ها به ترتیب 91/2 و 60/3 میلی متر بود. رفتار جویدن دام با مشاهدات چشمی و دستگاه ثبت خودکار فعالیت جویدن ثبت گردید. زمان نشخوار در گاوهای تغذیه شده با اندازه ذرات ریزتر علوفه کمتر بود (0159/0=P). زمان مصرف خوراک ثبت شده به صورت چشمی و با دستگاه ثبت خودکار فعالیت جویدن تفاوت معنی داری نداشت. میزان جابه جایی فک دام در زمان هر وعده نشخوار 34/334 و 47/295 سانتی متر برای جیره حاوی ذرات ریز و درشت یونجه خشک در جیره بود (0001/0=P). زمان هر وعده نشخوار در این بررسی در دامنه 93/68 تا 33/55 ثانیه برای جیره های حاوی ذرات ریز و درشت بودند (0001/0=P). فعالیت جویدن در هر وعده نشخوار با افزایش اندازه ذرات جیره، کاهش یافت. میزان جابه جایی فک در یک ثانیه در زمان نشخوار برای جیره حاوی ذرات ریز و درشت به ترتیب 86/4 و 34/5 سانتی متر بود (1706/0=P). جابه جایی فک در یک دقیقه هنگام نشخوار با افزایش اندازه ذرات خوراک تغییری نکرد (1706/0=P). مدت زمان عدم حرکات فک در بین هر وعده نشخوار برای جیره حاوی ذرات ریز 61/4 و برای جیره حاوی ذرات درشت 46/4 ثانیه بود. در این آزمایش ضمن ارزیابی دستگاه ثبت خودکار جویدن، صحت و دقت عملکرد آن مورد تایید قرار گرفت.
    کلید واژگان: هلشتاین, اندازه ذرات, یونجه خشک, فعالیت جویدن}
    In order to design, manufactur and use chewing activity automatical recorder and more accurate assessment of livestock nutrition from 8 Holstein dairy cattle were used with similar production, weight, age, breed and health in change over design 2×2 in two 21-day periods (2 weeks to adapt to the diet and 7 days for sampling). Treatments were 2 diets with the same chemical composition and different alfalfa hay particle size. The geometric mean of coarse and fine alfalfa hay, and geometric mean of two experimental rations were 3.09, 4.65, 2.91, and 3.6 mm, respectively. Animal chewing activity was recorded with visual observation and chewing activity automatically recorder. Rumination time in cows fed fine particle size was lower (P= 0.0159). Eating time was not significant different by visual observation and chewing activity automatical recorder. The jaw displacement during each a rumination meal was 334.34 and 295.47 cm for fine and coarse diet, respectively (P= 0.0001). The each rumination time In this study was ranged from 68.93 to 55.33 seconds for diets containing fine and coarse particles (P= 0.0001). The chewing of a rumination meal was reduced by increasing of particle size. The movement of jaw in one second of rumination was 4.86 and 5.34 for diets containing fine and coarse particles, respectively (P= 0.1706). The degree of displacement in a jaw movement of one minute of rumination did not change with increasing feed particles size (P= 0.1706). The jaw movements in resting time between each meal of rumination were 4.61 and 4.46 seconds for fine and coarse diets. In current experiment, In addition to evaluating the chewing activity automatical recorder was confirmed accuracy and the precision of its operation.
    Keywords: Alfalfa hay, Chewing activity, Holstein, Particle size}
  • عزیز رضایی صالح بابری، مرتضی چاجی*، طاهره محمدآبادی، محمد بوجارپور
    آزمایش حاضر به منظور مقایسه عملکرد بره های نر آمیخته نسل اول رومانف×لری بختیاری و لری بختیاری انجام گرفت. از هر نژاد 15 راس بره (با وزن اولیه 1±20 کیلوگرم) با جیره متوازن به صورت آزاد تغذیه شدند و در پایان دوره پروار و در فواصل 15 روزه وزن کشی انجام گرفت. افزایش وزن روزانه، مصرف روزانه مواد مغذی، قابلیت هضم جیره، pH و نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه، گلوکز و نیتروژن اوره ای خون تعیین شد. فعالیت جویدن دام ها در طی 24 ساعت مورد بررسی قرار گرفت. بعد از اتمام دوره پروار، تعداد سه راس بره از هر گروه ذبح و وزن لاشه گرم و امعاء و احشاء اندازه گیری شد. قابلیت هضم ماده خشک (35/62 در برابر 79/58 ٪) و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (92/39 در برابر 84/35 ٪) در نژاد لری بختیاری بیشتر از حیوانات آمیخته بود (05/0>P). کل فعالیت جویدن (min/day 25/576 در برابر 50/473) در دام های آمیخته بیشتر از نژاد لری بختیاری بود (05/0P<). میانگین افزایش وزن روزانه (kg/d 190/0 در برابر 156/0)، ضریب تبدیل خوراک (86/4 در برابر 04/6) و بازده لاشه گرم (65/58 در برابر 07/52 ٪) در بره های آمیخته بهتر از نژاد لری بختیاری بود (05/0>P). در مجموع وزن امعاء و احشاء در نژاد لری بختیاری بیشتر از حیوانات آمیخته بود (05/0>P). به طور کلی، به سبب عملکرد بهتر، شاید بتوان بره های نسل اول آمیخته رومانف×لری بختیاری را در کنار نژاد لری بختیاری در خوزستان برای پرواربندی استفاده نمود. با این حال، بهتر است برای تایید نتایج این آزمایش، پژوهش های بیشتری صورت گیرد.
    کلید واژگان: آمیخته گری, بازده لاشه, بره رومانف×لری بختیاری, فعالیت جویدن, مصرف خوراک}
    A. Rezaee Salehbabri, Morteza Chaji *, T. Mohammadabadi, M. Bojarpour
    Present experiment was conducted to compare the performance of Romanov×Lori Bakhtiari crossbred (F1) and Lori Bakhtiari male lambs. Fifteen lambs (initial body weight of 20±1 kg) from each group were fed ad libitum by a balanced diet, and weightd at the end of fattening period and at 15-days intervals. Average daily gain, daily feed intake, diet digestibility, rumen pH and ammonia nitrogen, blood glucose and urea nitrogen were determined. Chewing activity was studied during 24 h. At the end of fattening period, three lambs from each group were slaughtered, and the hot carcass and offal weights and were measured. Dry matter (58.79 vs. 62.35 %) and acid detergent fiber (35.84 vs. 39.92 %) digestibility in crossbred lambs were less than Lori-Bakhtiari sheep (P
    Keywords: Crossbreeding, Carcass efficiency, Romanov×Lori Bakhtiari lamb, Chewing activity, Feed intake}
  • آناهیتا تیموری چمه بن، اسدالله تیموری یانسری، یدالله چاشنی دل، علیرضا جعفری صیادی
    برای بررسی اثر تغذیه سیلاژ تفاله پرتقال با سطوح متفاوت کاه گندم و اوره بر مصرف و قابلیت هضم مواد مغذی، فعالیت جویدن، نرخ عبور مواد جامد از شکمبه و عملکرد پرواری، 16 راس بره نر زل با میانگین وزن اولیه ی 5/0±25 کیلوگرم آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار شامل 1) 61/14 درصد سیلاژ تفاله پرتقال بدون افزودنی، 2) 46/24 درصد سیلاژ تفاله پرتقال با 40 درصد کاه گندم، 3) 22/24 درصد سیلاژ تفاله پرتقال با 5/38 درصد کاه گندم و 5/1 درصد اوره و 4) 76/23 درصد سیلاژ تفاله پرتقال با 37 درصد کاه گندم و 3 درصد اوره با 4 تکرار به مدت 90 روز انجام شد. ماده خشک مصرفی، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی در تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی داری نداشتند. اما با افزایش افزودنی ها قابلیت هضم به طور معنی داری کاهش یافت و تیمار 1 بیشترین قابلیت هضم ماده خشک و مواد مغذی را داشت. کاه گندم و اوره، محتوای الیاف موثر فیزیکی، زمان نشخوار و جویدن را در تیمارهای 2، 3 و 4 نسبت به تیمار شاهد افزایش اما زمان استراحت را کاهش دادند. تیمار 1 بیشترین نرخ عبور و کمترین زمان ماندگاری اما تیمار 4 کمترین نرخ عبور و بالاترین زمان ماندگاری مواد جامد از شکمبه را داشتند. اوره در تیمار 3 و 4 مقدار pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه را به طور معنی داری افزایش داد. نتایج نشان داد استفاده از 15 درصد سیلاژ تفاله مرکبات در جیره بدون تاثیر منفی سبب بهبود قابلیت هضم مواد مغذی و عملکرد پروار بره های زل شد.
    کلید واژگان: اندازه ذرات, اوره, تفاله مرکبات, فعالیت جویدن, قابلیت هضم, کاه گندم, نرخ عبور}
    Anahita Teimoury Chamebon, Asadollah Teimoury Yansary, Yadollah Chashni Del, Alireza Gafary Sayadi
    Introduction Today, the citrus industry supplies the large quantities of diversed by-products such as whole citrus fruits, fresh or dried citrus pulp, citrus molasses, and silage as feed for animals. In 2000-2003, global production of citrus was 4.69 MT. Iran has produced 3.5 MT citrus fruits (3.5 % of the world's production) and is known as the world's sixth-largest citrus producing country. Citrus by-product feedstuff can be used as a high energy feed in ruminant rations to support rumen microflora, growth and lactation, with fewer negative effects on rumen fermentation than starch rich feeds (Leiva et al., 2000), andimproves dietary fiber digestion, rumen fermentation and microbial protein synthesis. To increase the usefulness of citrus pulp it can be preserved by drying, but direct drying is difficult because of the slimy consistency of the waste. Citrus pulp may be ensiled alone or in combination with high dry matter cereal crop residues, such as wheat straw to control effluent outputs from silages. Application of wheat straw in silage as an absorbent additive decreases ensiling losses but also decreases quality of silage (. However, using wheat straw and urea in silage citrus pulp silage and their effects on feedlotting lambs has not evaluated. Therefore, this experiment conducted to test the effect of citrus pulp silage on fattening performance of Zel male lambs.
    Materials and Methods Sixteen Zel male lambs (BW=25±0.5kg) in 4 treatments with 4 replications over 90 days fed with 4 experimental diets including: 1) basal diet with 14.61% of the citrus pulp silage withowt additives, 2) basal diet with 24.46% of the citrus pulp silage with 40% wheat straw, 3) basal diet with 24.22% of the citrus pulp silage with 38.5% wheat straw and 1.5% urea, and 4) basal diet with 23.76% of the citrus pulp silage with 37% wheat straw and 3% urea when forage to concentrate ratio was 40: 60%. Rations formulated using SRNS® (version 1.9.4208), mixed and fed twice daily at 700 and 1900. The daily gain, feed intake, feed conversion ratios were determined each 15d. Particle size distribution of ration was determined with dry sieving. Digestive kinetics were measured using Cr-mordanted NDF wheat straw a single dose. At 53 th d, rumination and chewing activity animal was measured visually with five-minute intervals over 24 h for all animals.
    Results And Discussion
    There were no significant difference in daily weight gain, dry matter intake and feed conversion ratio among treatments. Gado et al (2011) showed that the intake of nutrients was not changed with orange pulp silage without additives or orange pulp silage treated with the enzyme lambs except the fiber fractions (i.e., NDF and ADF) were consistent with the results. Treatment 1 had highest apparent digestibility of nutrients than other experimental treatments therefore, additives significantly decreased digestibility in comparasion to treatment control. Increase dry matter digestibility with orange pulp is two reasons: (1) a large amount of pectin as a major component of orange pulp. 2- highly digestible NDF (Aregheore, 2000). Citrus pulp pectin and increase the surface area of the particle size reduction in treatment 1 increased digestibility (Mertens, 1997). Wheat straw, urea, increasing the diet particles size and physical effective fiber, increased chewing and rumination times in comparasion to treatment control and decreased the resting time. Krause and Combs (2003) reported consuming diets with equal cell wall, with reduce the particle size of corn silage in the ration, dry matter intake increased, rumen fluid pH and chewing activity decreased. Treatment 1 had the highest ruminall particulate passage rate and lowest ruminal mean retention time, but treatment 4 had the lowest ruminall particulate passage rate and the highest ruminal mean retention time. Particle size reduction and fresh citrus pulp in the low quality diet by increasing the digestibility and passage rate improve voluntary feed intake, in treatment 1 This research was observed (Teimouri et al., 2004; Scerra et al., 2001). Addition of urea in treatments 3 and 4 significantly increased ruminal pH and NH3N. Iow pH of fresh orange pulp silage and decreased rumination and chewing activity lead to lower rumen pH treatment 1 (Krause and Combs, 2003).
    Conclusion
    The results experiment showed that the citrus pulp silage treated with urea, produced suitable alternative from protein source for fattening lambs and reduced costs, also partly resolved the problem of disposal of byproducts in the factories. So that 15% citrus pulp in diet improvements digestibility of nutrients, daily weight gain, feed conversion ratio and fattening lambs performance without negative effect.
    Keywords: Chewing Activity, Citrus Pulp, Digestibility, Particles Size, Passage Rate, Urea, Wheat Straw}
  • آصف احمدفاضل *، حسین دقیق کیا، حمید محمدزاده، علی حسین خانی
    زمینه مطالعاتی: استفاده از پسماندهای کشاورزی در تغذیه دام و طیور نقش مهمی در کاهش هزینه های تولید دارد.
    هدف
    این تحقیق جهت ارزیابی اثر سطوح مختلف تفاله گوجه فرنگی تازه و جایگزینی آن با سبوس گندم بر ماده خشک مصرفی، افزایش وزن و سطح فراسنجه های خونی گوساله های پرواری هلشتاین اجرا شد.
    روش کار
    آزمایش در 3 تیمار 4 راسی در قالب طرح کاملا تصادفی بر روی 12 راس گوساله نر نژاد هلشتاین انجام گردید. گروه های آزمایشی شامل جیره های حاوی 1) 8 درصد تفاله گوجه فرنگی 2) 16 درصد تفاله گوجه فرنگی و 3) تیمار شاهد (جیره بدون تفاله گوجه فرنگی) بودند.
    نتایج
    استفاده از سطوح مختلف تفاله گوجه فرنگی تازه تاثیر معنی داری بر افزایش وزن روزانه و مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی در گوساله ها دارد (05/0P<). استفاده از 8 درصد تفاله گوجه فرنگی اثر معنی داری بر مصرف خوراک و افزایش وزن روزانه دام ها نداشت. با افزایش مقدار تفاله گوجه فرنگی به 16 درصد کاهش معنی داری در افزایش وزن روزانه و افزایش معنی داری در مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی رخ داد (05/0P<). فعالیت نشخوار تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. مقدار پروتئین تام، تری گلیسیرید و کلسترول سرم در حیوانات دریافت کننده جیره های مختلف آزمایشی تفاوت معنی داری باهم نداشتند. جیره حاوی 16 درصد تفاله با میزان گلوکز 81/57 گرم در دسی لیتر و نیتروژن اوره ای خون 88/17 گرم در دسی لیتر، به ترتیب کمترین و بیشترین میزان گلوکز و نیتروژن اوره ای خون را نسبت به تیمار شاهد و 8 درصد تفاله داشت (05/0P<).
    نتیجه گیری نهایی: این آزمایش نشان داد که تفاله گوجه فرنگی تازه تا 8 درصد از ماده خشک در جیره گوساله های پرواری بدون تاثیر منفی بر عملکرد آنها می تواند استفاده شود.
    کلید واژگان: افزایش وزن, فعالیت نشخوار, ضریب تبدیل غذایی, مصرف خوراک}
    A. Ahmad Fazel*, H. Daghighkia, H. Mohammadzadeh, A. Hosseinkhani
    Background
    The use of agricultural residues for feeding of livestock and poultry play an important role in reducing production cost.
    Objectives
    This experiment was conducted for evaluation the effects of different levels of tomato pomace (TP) on dry matter intake, body weight gain and blood metabolites of male Holstein calves.
    Methods
    This research was conducted using 12 Holstein male calves in a Completely Randomized Design with 3 treatments and 4 calves in each group. Experimental diets were 1) control (no TP), 2) diet with 8% TP on dietary dry matter (DM) basis and 3) diet with 16% TP on dietary DM basis.
    Results
    Using TP had significant effects on body weight gain and feed intake and feed conversion (FC) ratio (p
    Conclusions
    It can be concluded that up to 8% of TP successfully can be used in beef cattle diet without any undesirable effects on animal production.
    Keywords: Body weight gain, chewing activity, Feed conversion ratio, Dry matter intake}
  • بهمن قربانی*، اسدله تیموری یانسری، علیرضا جعفری صیادی
    این پژوهش به منظور بررسی اثرات جایگزینی کنجاله کنجد با کنجاله سویا بر عملکرد رشد، مصرف خوراک، قابلیت هضم مواد مغذی، میانگین و ترکیب لاشه در بره های نژاد زل-تاب در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار شامل تیمار 1، 2، 3، 4 و 5 با صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد جایگزینی کنجاله کنجد با کنجاله سویا با 4 تکرار به مدت 90 روز انجام شد. وزن کشی دام ها هر 15 روز، مصرف خوراک به طور روزانه و با جمع آوری کل مدفوع در روز 50 تا 55 آزمایش، قابلیت هضم ماده ی خشک و مواد مغذی نیز اندازه گیری شد. در پایان آزمایش دو تکرار از هر تیمار کشتار و لاشه های آن ها مورد ارزیابی قرار گرفتند. مقدار خوراک مصرفی روزانه، وزن و افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل خوراک، کل مدت زمان مصرف خوراک و نشخوار و فعالیت جویدن دام بین تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی داری نداشتند. قابلیت هضم ظاهری ماده ی خشک، چربی خام و ماده آلی تفاوت معنی دار داشتند و تیمار 4 بیشترین قابلیت هضم ظاهری ماده خشک را داشت. با افزایش کنجاله کنجد نرخ عبور مواد جامد از شکمبه نسبت به تیمار 1 کاهش و در نتیجه زمان ماندگاری افزایش یافت. افزودن کنجاله کنجد در تیمار 5 نیتروژن آمونیاکی را به طور معنی داری افزایش داد. تیمارهای آزمایشی بر عمق سینه، وزن خون، وزن چربی کلیه و طول استخوان لگن لاشه معنی داری بودند. نتایج نشان داد که استفاده از جیره پایه و 75 درصد کنجاله کنجد جایگزین شده با کنجاله سویا به عنوان منبع پروتئینی بدون تاثیر معنی دار سبب بهبود قابلیت هضم، افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل و عملکرد پروار شد. به طور کلی می توان در جیره بره های پرواری کنجاله کنجد را بدون اثرات مضر بر فراسنجه های تولیدی و عملکرد پروار، در هر سطحی، جایگزین کنجاله سویا کرد.
    مقدمه
    کمبود مواد خوراکی و هم چنین تخصیص بیش از 75 درصد از هزینه های پرورشی دام در تغذیه آن، چالش هایی را در راستای تامین پروتئین حیوانی مورد نیاز جامعه به وجود آورده است لذا برآورد صحیح ارزش تغذیه ای مواد خوراکی دامی به ویژه منابع جدید پروتئینی می تواند گام مهمی در تامین احتیاجات دام و کاهش هزینه های پرورشی به شمار آید. مکمل های پروتئینی از دو منشا حیوانی و گیاهی هستند و انتخاب آن ها تابعی از کیفیت و قیمت آن هاست. مکمل های با منشا حیوانی به علت قیمت بالا و مسائل بهداشتی، به مقدار خیلی کم در جیره ی نشخوارکنندگان مورد استفاده قرار می گیرند.
    کلید واژگان: کنجاله کنجد, کنجاله سویا, قابلیت هضم, نرخ عبور, ترکیب لاشه}
    B. Ghorbani *, A. Taymoori, Yanesari, A. Jafari, Sayyadi
    Background And Objectives
    The best sources of plant protein legum forage (beans) are oilseeds and meals. Plant protein supplements usually are high in rumen degradability. Soybean, which is assumed to be worth 100 with 41 to 45 percent crude protein is the most abundant and highest quality plant protein supplement. And contains a high energy and protein and amino acid pattern is relatively good. It is contain high lysine and low methionine. Sesame meal is sesame seed oil extraction operations (Sesamum indicum) with more than 44% crude protein and contain appropriate amounts of essential amino acids especially arginine, leucine and methionine. However, little attention to the use of sesame meal has been fed to sheep. The purpose of this study The effect of substitution soybean meal with sesame meal on growth performance, feed intake, nutrient digestibility, average daily gain, carcass characteristics and meat quality in growing lambs.
    Materials And Methods
    This study was conducted to investigate the effect of replacing levels of soybean meal by sesame meal on feed intake, digestibility, performance and carcass characteristics of feedlotting lamb in a completely randomized design with 5 treatments including 1, 2, 3, 4 and 5 treatments with replaced 0, 25, 50, 75 and 100% sesame meal by soybean meal in4 replications for 90 days. Animals were weighed every 15 days, feed intake measured daily, and total collection of faeces was done for 50 to 55thendigestibility of dry matter and nutrients were determined. At the end of the experiment, two replications of each treatment are slaughtered and their carcasses were evaluated.
    Results
    Daily feed intake, body weight, daily gain and feed conversion, time feed intake, rumination and chewing activity there were no significant differences among the treatments. The apparent digestibility of dry matter, crude fat and organic matter, difference between treatement was statistically significant. Treatment 4 had the highest apparent digestibility for DM between treatments. By increasing sesame meal the passage rate of solid mater in the rumen reduced and in contrary the ruminal mean retention time increased comparision to treatment 1. Full replacement of sesame meal at treatment 5 significantly increased the N-NH3. In addition, a significant dofferent were observed in the breast, blood and, kidney fat weight and body length of the hip bone among treatments.
    Conclusion
    The results showed that the diet with 75% sesame meal situated with soybean meal as a protein source without significant effect improved digestibility, average daily gain, feed conversion ratio and the performance. In general, sesame meal can replaced at any level with soybean meal in the ration of fattening lambs without harmful effects on the parameters of production and fattening performance.
    Keywords: Sesame meal, Soybean meal, Digestibility, Chewing activity, Carcass composition}
  • سید مهدی کریم زاده *، منصور رضایی، اسدالله تیموری
    برای اولین بار در ایران طراحی، ساخت و ارزیابی دستگاه ثبت خودکار فعالیت جویدن برای شناخت رفتار مصرف خوراک، نشخوار و فعالیت جویدن گاو شیری انجام شد. بدین منظور از 2 راس گاو 2 بار زایش کرده هلشتاین در اوایل شیردهی نگه داری شده، در جایگاه های انفرادی (4×3 متر) که با جیره کاملا مخلوط یکسان تغذیه شدند، استفاده شد. فعالیت جویدن در طی 4 روز متوالی به دو روش شامل 1) مشاهدات عینی (به فواصل 1، 5 و 10 دقیقه در طی شبانه روز توسط کارشناس ماهر) و با استفاده از دستگاه ثبت خودکار فعالیت جویدن، ثبت گردید. میانگین زمان مصرف خوراک، نشخوار، کل فعالیت جویدن، زمان خوردن به مقدار خوراک مصرفی، زمان نشخوار به مقدار خوراک مصرفی، زمان جویدن به مقدار خوراک مصرفی و زمان نشخوار به زمان خوردن هیچ گونه تفاوت معنی داری بین دو روش وجود نداشت، که بیانگر صحت کارکرد دستگاه و قابل پذیرش بودن داده های به دست آمده از دستگاه ثبت خودکار جویدن بود. به علاوه، با استفاده از دستگاه ثبت خودکار جویدن، تعداد جوش در هر ثانیه در زمان نشخوار 077/0±16/1 دفعه، تعداد جوش در هر ثانیه در زمان مصرف خوراک 095/0±26/1 دفعه، زمان نشخوار به ازای هر لقمه 6±62 ثانیه، میزان جابه جایی فک در زمان نشخوار به ازای هر لقمه 64± 566 سانتی متر، میزان جابه جایی خوردن در یک دقیقه 22±482 سانتی متر، زمان استراحت بین هر وعده نشخوار 44/0±5 ثانیه و تعداد جوش در زمان خوردن 12±76 دفعه در هر دقیقه بود. با توجه به داده های به دست آمده در این آزمایش توسط دستگاه ثبت خودکار جویدن، می توان نتیجه گرفت که عمده دلیل بی نظمی در زمان خوردن به ولع حیوان برای صرف غذا می باشد، زیرا دام در هر دقیقه در زمان خوردن 26/1 دفعه فک خود را حرکت می دهد و همچنین میزان جابه جایی فک 482 سانتی متر در هر دقیقه می باشد، در صورتی که در زمان نشخوار دام با سرعت کمتری فک خود را حرکت داده (16/1 دفعه) و میزان جابه جایی فک در دامنه بیشتری قرار دارد (566 سانتی متر) که نشان از حالت آرامش و استراحت در زمان نشخوار است. با آزمایش صورت گرفته دستگاه ثبت خودکار جویدن از لحاظ علمی مورد بررسی قرار گرفت و صحت عملکرد آن مورد تایید قرار گرفت، امید است که در آینده متخصصان تغذیه دام به راحتی و به سحولت بتوانند از این گونه وسایل در طرح های پژوهشی و علمی خود استفاده کنند، و نتایج قابل قبول تری را استخراج کنند تا بتوانند در مجامع علمی با اطمینان بیشتری بحث کنند. نتایج نشان داد که استفاده از دستگاه ثبت خودکار فعالیت جویدن ضمن سنجش دقیق زمان مصرف خوراک، نشخوار و فعالیت جویدن قادر است اطلاعات ارزشمند دیگری از رفتار جویدن در گاو شیری را مورد ارزیابی قرار دهد.
    کلید واژگان: فعالیت جویدن, گاو شیری, هلشتاین, ثبت خودکار}
    S.M. Karimzadeh, *M. Rezaei .A. Teimori
    For the first time in Iran, the device automatically recorded the activity of chewing design, manufacturing and evaluated for identify eating, ruminating and chewing activity behavior. During this experiment two multiparous Holstein cows (early lactation) at individual place (4×3 m) were kept and they keep with the same ration and feeding chewing of activity in two forms eye witnesses (1, 5 and 10 minutes) and using the automatic device 4 consecutive days during the chewing activity recorded. No significant differences between two ways to eat, rumination, chewing, time of eating to food consumed, rumination time to feed intake, chewing time to feed intake and rumination time to eating time that demonstrate a function correctness and was acceptability the device automatically records chewing activity. Using the automatically recorded chewing, the number of chewing during rumination per second 1.16±0.077 (time), the number of chewing during eating every second 1.26±0.095 (time), every meal time rumination 62±6 (second), the displacement per serving rumination 566±64 (cm), the displacement eat in one minute 482±22 (cm), rest time between each meal rumination 5±0.44 (second) and the number of chewing during eating 72±12 (1 min), respectively, which the data is very valuable for researchers animal science. According to the obtained data this study by device automatically records chewing activity Can be concluded the major disorder due to eating is animals craving to eat, because animals during eating 1.26 times per minute your jaw moves as well as the movement of the jaw is 482 cm per minute, in the event that the time of animal rumination to move your jaw is slowly (1.16 times) and movement of the jaw is a greater range (566 cm), indicating the relaxed state and rest is the rumination time. Scientifically examined with experiment conducted device automatically records chewing activity and it was confirmed the accuracy of performance. It is hoped, in the future, animal nutritionists can use these devices in their scientific and research projects conveniently and easily and extract more acceptable results and to extract more acceptable results in order to discuss the scientific community with greater confidence. The results show used automated device recording chewing activity in addition to exactly measurement eating time, ruminating and chewing activity can evaluated another valuable information of chewing behavior dairy cow.
    Keywords: Chewing Activity, Cattle, Holstein, Automatic recorders}
  • مسلم باشتنی*، مهری حاجی شمسایی، علیرضا فروغی، حسین نعیمی پور
    به منظور بررسی اثر شکل فیزیکی جیره های کاملا مخلوط بر رفتارهای تغذیه و قابلیت هضم مواد مغذی، آزمایشی بر روی سه راس گاو شیری نژاد براون سوئیس با میانگین تولید شیر 22 کیلوگرم و روزهای شیردهی 20±200 روز انجام شد. آزمایش در قالب طرح مربع لاتین تکرار شده 3×3 صورت گرفت. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1) جیره کاملا مخلوط با کنسانتره آردی، 2) جیره کاملا مخلوط با کنسانتره پلت و 3) جیره کاملا مخلوط مکعبی شده. ترکیب شیمیایی جیره ها یکسان و تنها از نظر شکل فیزیکی متفاوت بودند. جیره های آزمایشی در طول شبانه روز در دو وعده مساوی در ساعات 8 و20 تغذیه شدند. هر دوره آزمایش شامل 21 روز بود که 14 روز برای عادت دهی و7 روز برای نمونه گیری در نظر گرفته شد. میانگین طول زمان خوردن، نشخوار کردن و کل جویدن به صورت دقیقه در 24 ساعت و به ازای هر کیلوگرم ماده خشک مصرفی و NDF مصرفی برای گاوهای تغذیه شده با جیره مکعبی شده نسبت به دو جیره دیگر کمتر و معنی دار بود (05/0P<)، اما بین دو جیره آردی و پلت تفاوتی نداشت. قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی در کل دستگاه گوارش بین جیره ها تفاوت معنی داری نداشت. استفاده از جیره کاملا مخلوط با کنسانتره پلت باعث افزایش معنی دار (05/0P<) در غلظت گلوکز و نیتروژن اوره ای خون نسبت به دو تیمار دیگر گردید. بنابراین بیشترین میزان مصرف ماده خشک در دو ساعت پس از خوراکدهی بود (برای جیره آردی، پلت و مکعبی به ترتیب 03/5، 82/7 و 03/5 کیلوگرم بود) و استفاده از جیره های کاملا مخلوط مکعبی به دلیل اندازه ذرات کوچک سبب کاهش فعالیت جویدن گردید. بنابراین با افزایش اندازه ذرات، فعالیت جویدن بیشتر شده ولی روی قابلیت هضم ماده خشک، پروتئین خام و فیبر نامحلول در شوینده خنثی اثری نداشت.
    کلید واژگان: فعالیت جویدن, سرعت مصرف خوراک, متابولیت های خون}
    M. Bashtani*, M. Hajishamsaei, A.R. Froughi, H. Naeimipour Yuonesi
    This experiment was carried out to evaluate nutritional behavior and nutrient digestibility in lactating dairy cows. Three Brown Swiss dairy cows (average milk yield of 22 kg/d and 200±20 days in milk) were used in a latin square design (3×3) for a three periods. The experimental treatments were 1. TMR with mash concentrate, 2. TMR with pellet concentrate and 3. TMR in a cubic form. Diets chemical composition were similar but were were different physically. The experimental diets were delivered to the animals twice daily at 0800 and 2000. Each experimental period consisted of 21 days; 14 days for adaptation period and 7 days for sampling. The results indicated that average length of eating, rumination and chewing total over 24 hours, and per 1kg consumed NDF and dry mater intake was significantly lower (P<0.05) for cows fed with cube diet. However, it was not significant between mash and pellet diets.. Total apparent digestibility was not significantly affected by the experimental diets. Therefore, Dry matter intake was higher in TMR with pellet concentrate and on 2h after feeding (for mash,pellet and cube diets were:5.03,7.82 and 5.03 kg resoectively). Plasma glucose and urea nitrogen increased as significant (P<0.05) in diet with pellet concentrate. It seems that decreasing feed particle size in cubic diet decreased chewing activity. It is concluded, when particle size increased, chewing activity increased but no effect on digestibility of DM, OM,CP and NDF.
    Keywords: Chewing activity, DMI rate, Blood metabolite}
  • M. Bashtani, A. Foroghi, M. Haji Shamsaie, H. Naimipour, H. Farhanghfar
    An experiment was carried out to evaluate total mixed ration (TMR) physical form on some characteristics of rumen fermentation، milk yield and its components in lactating dairy cows. Three Brown Swiss dairy cows (average milk yield of 22 kg/d and 200±20 days in milk)، rumen-fistulated، were used in a Latin Square Design 3×3 with three diets as treatments. The experimental diets were: 1. TMR with mash concentrate، 2. TMR with pellet concentrate and 3. TMR with cubic form. The experimental diets were fed twice daily. Each experimental period was lasted 21 days، that allocated first 14 days for adaptation and next 7 days sampling practices، respectively. Samples were taken from milk، feed intake، feed residual and rumen fluid. Total time of chewing activity (including eating and rumination time) was measured for only one day during each period. The results indicated that consumption of DM، OM CP and NDF، milk yield، milk protein and lactose yield and percentage، rumen pH were not significantly affected by the experimental diets. However، the average time of eating and rumination feed intake over 24 hours as well as milk fat percentage and rumen N- NH3، were different significantly (P<0. 05) among the experimental diets. It seems that a decrease in the feed particle size of cubic processing is accompanying with decreasing chewing activity and milk fat percentage، but no adverse effect was revealed on dry matter intake، milk yield and its components.
    Keywords: Ration physical form, Milk components, Chewing activity, Dairy cow}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال