به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « ترکیب گونه یی » در نشریات گروه « شیلات »

تکرار جستجوی کلیدواژه «ترکیب گونه یی» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • مهرداد زمان پور*، ساره یاری پور
    با مدیریت درست دریاچه های مصنوعی می توان از آن ها در تولید آب زیان نیز بهره گرفت. وارد کردن بچه ماهی هم اکنون رویکردی فراگیر در برنامه ریزی های سدها است. دریاچه ی سد درودزن از منابع اصلی آب آشامیدنی شیراز است، که مدیریت شیلات هر ساله بچه ماهی هایی از چند گونه ی مختلف از کپورماهیان را در دریاچه رها می کند. افزون برآن، چند گونه ی ماهی بومی رودخانه یی نیز در دریاچه رشد و زادآوری می کنند. هریک از گونه های ماهیان ممکن است ترجیح خاصی در انتخاب بخش هایی از دریاچه برای زیستگاه خود داشته باشد. برای بررسی امکان این ترجیح نمونه برداری از ماهیان دریاچه با دو تکرار در اسفند 1389 و مهر 1390 در سه مقطع رودخانه یی، میانه و دریاچه یی انجام شد. برای گرفتن انواع ماهیان از تورهای با چشمه ها ی 37 م م.، 57 م م. و 120 م م. استفاده شد. در آزمایشگاه شناسایی گونه، شمار نمونه های هر گونه در هر ایستگاه، و زیست سنجی ماهی ها (بیش ترین طول استاندارد، طول چنگالی، و بیش ترین طول کل و وزن) انجام شد. ماهی ها شامل شاه کولی جنوبی Alburnus mossulensis، سیاه ماهی فلس درشت Capoeta aculeate، سیاه ماهی فلس ریز Capoeta damascina، حمری Carasobarbus luteus، کاراس Carassius gibelio، کپور معمولی Cyprinus carpio، و کپور نقره یی Hypophthalmichthys molitrix بود. بخش های اصلی دریاچه ترکیب های کاملا متفاوتی از تجمع ماهی ها را نشان داد. همه ی این 7 گونه در بخش دریاچه یی دیده شدند، اما در بخش میانی تنها 3 گونه ی سیاه ماهی فلس درشت، سیاه ماهی فلس ریز و کپور معمولی پراکندگی داشتند. در بخش رودخانه یی تنها 3 گونه ی شاه کولی جنوبی، سیاه ماهی فلس درشت و کپور معمولی جا گرفته بودند. این ترجیح زیست گاهی می تواند به بهره گیری بهتر از دریاچه در آب زی پروری کمک کند.
    کلید واژگان: سد درودزن, ماهی, ترکیب گونه یی, پراکنش}
    Mehrdad Zamanpoore *, Sareh Yaripour
    Aquaculture production in artificial lakes is possible with a proper management of the lake ecosystem. Introduction of fish fingerlings are now a widespread approach in reservoir planning. Dorudzan reservoir is a main source of drinking water for the capital city of Shiraz, which is used for production of several species of cyprinid fishes by the fisheries department. Additionally, few species of native riverine fish are now established in the lake. Every species is supposed to have preferences in selecting different parts of the lake. To investigate possibility of this preference, fishes were sampled twice in winter 2010 and autumn 2011 in three sections of the reservoir, riverine, transitional, and lacustrine. Mesh sizes of 37, 57, and 120 mm were used for sampling. Total number of individuals in each station for all species was counted and their biometry (maximum standard length, fork length, maximum total length, and weight) were measured. Fish populations included Alburnus mossulensis, Capoeta aculeate, Capoeta damascina, Carasobarbus luteus, Carassius gibelio, Cyprinus carpio, and Hypophthalmichthys molitrix. Major parts of the lake showed different compositions of fish assemblages. All 7 species were observed in lacustrine, while 3 species Capoeta aculeate, apoeta damascina, and Cyprinus carpio were present at the transitional section. Riverine section hosted Alburnus mossulensis, Capoeta aculeate and Cyprinus carpio. This habitat preference can help a better utilization of the lake in aquaculture
    Keywords: Dorudzan Reservoir, Fish, Species composition, Distribution}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال