جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "acute toxicity" در نشریات گروه "شیلات"
تکرار جستجوی کلیدواژه «acute toxicity» در نشریات گروه «کشاورزی»-
با توجه به جایگاه دی کرومات پتاسیم در مطالعات سمیت شناسی به عنوان ماده مرجع و عدم وجود اطلاعات در خصوص این ماده برای آرتمیا اورمیانا (Artemia urmiana)، تحقیق حاضر با هدف فراهم نمودن اطلاعات پایه در خصوص میزان سمیت این ماده مرجع بر این گونه انجام شده است. در این تحقیق از دو گونه آرتمیا اورمیانا و آرتمیا فرانسیسکانا (Artemia franciscana) استفاده شد. 10 عدد ناپلی اینستارII فرانسیسکانا و اورمیانا به ترتیب در معرض غلظتهای مختلف دی کرومات پتاسیم (100،60،40،20،10،5) و (160،140،100،80،60،40،20) به مدت 24 ساعت قرار داده شدند. مقادیر LC50، LOEC و NOEC به ترتیب برای گونه های فرانسیسکانا و اورمیانا 23، 20، 10 و 69، 40، 20 میلی گرم بر لیتر در شوری 35 گرم بر لیتر بود. همچنین، اثر شوری بر سمیت این ماده در دو گونه آرتمیا بررسی گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که با افزایش شوری میزان مقاومت هر دو گونه آرتمیا نسبت به سمیت دی کرومات پتاسیم افزایش یافت. همچنین، مقاومت گونه اورمیانا در برابر دی کرومات پتاسیم در هر دو سطح شوری نسبت به گونه فرانسیسکانا به صورت معنی داری بالاتر بود.کلید واژگان: سمیت حاد, دی کرومات پتاسیم, آرتمیا اورمیانا, آرتمیا فرانسیسکانا, شوریConsidering the role of potassium dichromate in toxicology studies as a reference substance and the lack of information about this substance for Artemia urmiana, the present research aims to provide basic information about the toxicity of this reference substance. Two species of Artemia urmiana and Artemia franciscana were used in this research. 10 nauplii of instar II of Artemia urmiana and Artemia franciscana were exposed to different concentrations of potassium dichromate (100, 60, 40, 20, 10, 5) and (160, 140, 100, 80, 60, 40, 20) repectively for 24 hours. LC50, LOEC and NOEC values for Artemia franciscana and Artemia urmiana species were 23, 20, 10 and 69, 40, 20 mg/L at salinity of 35 g/L, respectively. Also, the effect of salinity on toxicity of this substance in two Artemia species was investigated. The results of this research showed that with the increase in salinity, the resistance of both Artemia species to potassium dichromate toxicity increased. Besides, resistance of A. urmiana species to potassium dichromate was significantly higher than A. franciscana species at both salinity levels.Keywords: Acute Toxicity, Potassium Dichromate, Artemia Urmiana, Artemia Franciscana, Salinity
-
Ichthyophthirius multifiliis is one of the parasitic diseases of fish infecting both farmed and wild freshwater fishes at all ages. This parasite penetrates into the fish skin epidermis and creates white spots on the skin accordingly, the disease caused by this parasite is also called white spot disease. Formalin, chloramine-T, malachite green, and other chemical compounds may be used against this disease; however, each of these compounds leads to harm to humans and the environment in some way; hence, it seems necessary to find natural alternative compounds to treat this disease. This study aimed at determining the effectiveness of alcoholic extract of Terminalia catappa L. at different concentrations (0-850 mg/L) and exposure times (1-3 h) in vitro. The findings were statistically compared with those of the control and positive control groups (formalin at a dose of 15 ppm). The results of the present study revealed that the effectiveness of T. catappa L. alcoholic extract on the theront stage of the I. multifiliis parasite is a function of time and concentration and with increasing concentration and time, its effect will enhance. The results of this study indicated that after two hours, a dose of 850 mg/L killed 100% of the theronts and it is the most appropriate dose, even though the possibility of applying this dose to treat live fish should be investigated.
Keywords: White spot disease, Terminali catappa L., Ichthyophthirius, Acute toxicity, Fatality rate, Antiparasitic effects, Theronts -
The aim of this study was to investigate acute toxicity (96-hr LC50 and lethal concentrations) of waterborne metal mixture (Pb+Mn) for the fish, Catla catla, Labeo rohita, Cirrhina mrigala, Ctenopharyngodon idella and Hypophthalmichthys molitrix. The extent of metals bio- accumulation in fish body organs viz. gills, liver, kidney, fins, bones, muscle and skin at both 96-hr LC50 and lethal concentrations were also determined. The criteria of toxicity used during these experiments were mortality upon the 90-day old fish species. The tests were performed, separately, at constant pH (7), temperature (30°C) and hardness (200 mg L-1) of water with three replications for each test dose. The overall sensitivity of five fish species, determined in terms of LC50 and lethal concentrations, against metals mixture (Pb+Mn) varied significantly. Among five fish species, H. molitrix were significantly more sensitive to metals mixture with mean 96 hr-LC50 and lethal concentrations of 69.36±0.03 and 114.51±0.02, respectively. Regarding overall responses of five fish species for their ability to accumulate metals, kidney appeared as an organ to amass significantly higher amounts of metals, followed by that of liver while it was significantly least in fish muscles. Accumulation of the metals in fish body followed the general order: kidney>liver>fins>gills >skin>bones>muscle.
Keywords: Acute toxicity, Bioaccumulation, Metal mixture, Fish, Pb, Mn -
The brine shrimp, Artemia spp., is widely used in ecotoxicological research as a biological index. In the present study, aquatic stability and acute toxic effects of TiO2, CuO and ZnO nanoparticles (NPs) on Artemia franciscana were investigated. Acute exposure was conducted in sea water with different concentrations of selected nanoparticles at 24h, 48h, 72h and 96h. The mortality rate of A. francisca increased significantly with increasing concentrations and duration of exposure of all NPs. The toxicity pattern of metal oxides to A. francisscana was as follows: CuO>TiO2>ZnO. Our results point to the fact that both TiO2 and ZnO NPs exhibited moderate toxicity to Artemia larvae in 24h as compared with CuO, regardless of their size and concentrations.Keywords: Acute toxicity, Artemia franciscana, Titanium dioxide, Copper oxide, Zinc oxide
-
اثر غلظت های مختلف سم دیازینون به منظور تعیین LC50 96h بر روی بچه ماهیان استرلیاد (Acipenser ruthenus) در مرکز تکثیر و پرورش و بازسازی ذخایر ماهیان خاویاری شهید دکتر بهشتی رشت مورد بررسی قرار گرفت. در این آزمایش تعداد 180 قطعه بچه ماهی استرلیاد با وزن 28/1± 48/6 گرم در شش تیمار و سه تکرار (پنج گروه آزمایشی و یک گروه شاهد) در مخازن فایبرگلاس به ابعاد (cm15*50*75) رهاسازی شدند. آزمایش بصورت ساکن و به روشO.E.C.D (Organization of Economic Cooperation and Development) به مدت 96 ساعت انجام گرفت. فاکتور های فیزیکوشیمیایی آب از قبیل دما، اکسیژن،pH و سختی کل در طول دوره اندازه گیری و ثبت شد. بچه ماهیان در غلظت های 3، 41/3، 87/3، 4/4 و 5 میلی گرم در لیتر قرار گرفتند و نتایج حاصل از LC10، LC50، LC96 به روش آماریProbit Analysis به ترتیب 48/2، 58/3 و 17/5 میلی گرم در لیتر تعیین گردید. در بررسی هماتولوژی نیز شاخص های PCV،RBC و WBC در دو گروه آزمایشی و شاهد تفاوت معنی داری نشان دادند (05/0P<). در بافت آبشش بچه ماهیان، ادم رشته های اولیه، الحاق تیغه های ثانویه، بالونینگ و پهن شدن و الحاق تیغه های ثانویه، واکویل دار شدن، پوسته پوسته شدن تیغه های ثانویه و جدا شدن سلول ها، نکروز، پر خونی عمومی مشاهده شد که شدت آن در غلظت های 4/4 و 5 میلی گرم در لیتر نسبت به سایرین بیشتر مشاهده شد. در بافت کبد نیز واکویل دار شدن سلول های ادم، از بین رفتن غشای سیتوپلاسمی، از بین رفتن ظاهر دانه دار سیتوپلاسم، پیکنوزه شدن هسته سلول ها، کاریورکسیس، کاریولیز، نکروز و تجزیه کامل غشای سلول های کبدی مشاهده گردید که عارضه در غلظت 4/4 و 5 میلی گرم در لیتر نسبت به سایرین بیشتر بود.
کلید واژگان: دیازینون, LC50, سمیت حاد, ماهی استرلیاد (Acipenser ruthenus)A study was conducted to determine LC50 96h of Diazinon (an organophosphate insecticide) on juvenile Sterlet sturgeon (Acipenser ruthenus) at Shaheed Beheshti Sturgeon Hatchery (Rasht, Guilan, Iran). For this purpose, 180 juvenile Sterlet sturgeon (mean weight of 6.48±1.39 g) were used. Fish were randomly placed in 6 groups each with 3 replicates (five experimental treatments and a control group) in fiberglass tanks (75×50×15 cm). The experiments were carried out in static method according to Organization of Economic Cooperation and Development guidelines (O.E.C.D) for 96 hours. Physio-chemical parameters of water including temperature, oxygen, pH and total hardness were measured regularly throughout the study. Juvenile Sterlet specimens were subjected to concentrations of 3, 3.41, 3.87, 4.4 and 5 ppm and Probit analysis suggested the LC10, LC50, LC96 concentrations as 2.48, 3.56 and 5.17 ppm respectively. In hematological studies values of RBC, WBC and PCV were significantly varied in in experimental and control groups (P< 0.05). Exposure to Diazinon induced curvature of the spine, body trembling, rapid swimming and whirling, pale color, bruise on the head with eventual sinking to the bottom of the aquarium and death. Examination of gills showed edema and fusion in primary lamellae, swelling and fusion of secondary lamella, vacuole bearing, flattened and flaked secondary lamellae, separation of cells, necrosis and general hemorrhage with higher intensity at 4.4 and 5 mg/l concentrations. In liver tissues also edema, vacuole bearing cells, damage to cytoplasmic membrane, loss of granular appearance of the cytoplasm, pyknotic nuclei, karyolysis, karyorrhexis, necrosis and complete breakdown of the cell membrane at 4.4 and 5 mg per liter treatments were more likely than other treatments.
Keywords: Diazinon, LC50, Acute Toxicity, Sterlet (Acipenser ruthenus) -
Nonylphenol ethoxylate-6 (NP6EO) is widely used in industrial and domestic products and easily detected in the environment. The toxicity and estrogenic potency of alkylphenols have been investigated in several studies. However, to the best of our knowledge available, acute toxicity data about the effects of NP6EO on decapod and aquatic ecosystem in literature is yet scarce. Therefore, in this study the adult male and female whiteleg shrimp, Penaeus vannamei, were exposed to various concentrations of NP6EO (0.04, 1, 5, 25, 125, 625 µL L-1) for four days. Acute toxicity potential of NP6EO on adult P. vannamei was assessed by calculating LC50 for different times. Median lethal concentration (LC50) of NP6EO at 96 hours was 7.017 μL L-1. The LC50 of this compound revealed a positive correlation between shrimp mortality and exposure periods. The data exhibited that NP6EO was considered as "toxic" to P. vannamei and further toxicity assessment to other species is strongly recommended.Keywords: Nonylphenol ethoxylate-6, Shrimp, Penaeus vannamei, Acute toxicity
-
مطالعه اثر رویارویی همزمان آبزیان با آلاینده های شیمیایی موجود در آب دارای اهمیت می باشد. یون جیوه و نانوذرات نقره جزو مواد شیمیایی هستند که از طریق تشکیل آمالگام با یکدیگر ترکیب می شوند. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر حضور یک غلظت غیر کشنده از نانوذرات نقره در آب بر سمیت حاد جیوه معدنی در ماهی دانیو گورخری بود. بدین منظور غلظت های کشنده میانی (LC50) جیوه در حضور و عدم حضور نانوذرات نقره، طبق رهنمود استاندارد OECD محاسبه گردید. مقایسه غلظت های کشنده میانی نشان داد که حضور 01/0 میلی گرم در لیتر نانوذرات نقره، باعث کاهش 5/1 برابری سمیت حاد جیوه در ماهی گورخری می شود (LC50 از 010/0± 135/0 به 002/0 ± 206/0 میلی گرم در لیتر افزایش یافت). اگرچه کاهش اثر سمیت جیوه در حضور نانوذرات نقره احتمالا به دلیل کاهش دسترسی زیستی آن در نتیجه ی تشکیل آمالگام و یا جذب سطحی یون های جیوه بر روی نانوذرات می باشد، اما انجام مطالعات بیشتر برای شناخت ساز و کار دقیق اثر متقابل بین جیوه و نانوذرات نقره در محیط زیست آبزیان ضروری به نظر می رسد.کلید واژگان: اثر متقابل, آمالگام, نانو ذرات نقره, کلرید جیوه, سم شناسی حاد, ماهی گورخریIt is important to evaluate the co-exposure effects of chemical contaminants on aquatics. Mercury ions and silver nanoparticles are among the chemicals mixed together through amalgamation. This study was aimed to evaluate the effect of the presence of a non-lethal concentration of silver nanoparticles in water on the acute toxicity of inorganic mercury in zebrafish. In the presence or absence of silver nanoparticles, therefore, median lethal concentrations (LC50) of mercury were calculated according to the OECD standard guideline. The comparison of LC50s showed that the presence of 0.1 mg silver nanoparticles per liter, reduces the acute toxicity of mercury in the zebrafish by 1.5-fold (LC50 increased from 0.135 ± 0.010 to 0.206 ± 0.002 mg/L). Although the reduction of mercury toxicity in the presence of silver nanoparticles is probably due to the reduction of its bioavailability as a result of amalgamation or adsorption of mercury ions on the surface of nanoparticles, but further studies are needed to understand the exact mechanism of interaction between mercury and silver nanoparticles in aquatic environment.Keywords: Acute toxicity, Amalgam, Co-exposure, Mercuric chloride, Silver nanoparticles, Zebrafish
-
Malathion is one of the most commonly used pesticides in agriculture. This study was aimed to investigate the acute toxicity of malathion as an aquatic pollutant on the behavior and hematological indices in Indian carp (Cirrhinus mrigala). A static experiment was conducted and 1, 24, 48, 72 and 96 hrs LC50 values of malathion for the test fish were estimated as 14.55 mg/L, 12.48 mg/L, 11.56 mg/L, 10.85 mg/L and 9.32 mg/L, respectively. During 96 hrs exposure to 9.32 mg/L of malathion, behavioral abnormalities such as hyperactivity, cough, convulsions, erratic swimming, loss of balance, rapid opercular movements, gill mucous secretion, surfacing and gulping of air were observed in the test fish. The hematological changes in exposed fish after 96 hrs exposure to malathion included a significant decrease in erythrocyte count, hemoglobin content, hematocrit, leukocyte count and a significant increase in neutrophils count as compared to the control fish. In conclusion, acute exposure to 9.32 mg/L of malathion provoked behavioral and hematological abnormalities in Indian carp which offers a valuable tool to monitor malathion induced toxicity in fish.Keywords: Malathion, Acute toxicity, Behavior, Hematology, Indian carp
-
در این تحقیق سمیت حاد علف کش پاراکوات بر بچه ماهی بنی (Mesopotamichthys sharpeyi</em>)</em> مطالعه گردید. آزمایش سمیت حاد به صورت ساکن و بر اساس روش استاندارد O.E.C.D به مدت 96 ساعت انجام و پارامترهای موثر فیزیکوشیمیایی آب شامل pH، اکسیژن محلول و درجه حرارت کنترل گردید. آزمایشات ابتدایی به منظور یافتن محدوده کشندگی با رهاسازی 6 عدد بچه ماهی به داخل آکواریوم هایی که به حجم 15 لیتر آبگیری شده بودند انجام شد و بعد از به دست آوردن محدوده کشندگی، تیمارهای نهایی با 5 تیمار و 3 تکرار برای تعیین غلظت کشنده (LC50</sub> 96h) انجام پذیرفت. داده های حاصل با استفاده از روش آماری Probit در سطح اطمینان 95 درصد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. غلظت های کشندگی حاد 24 ساعت (24h LC50</sub>)، 48 ساعت (48h LC50</sub>)، 72 ساعت (72h LC50</sub>) و 96 ساعت (96h LC50</sub>) پاراکوات بر بچه ماهی بنی به ترتیب 84/6، 29/5، 57/2 و 49/1 میلی گرم بر لیتر به دست آمد. حداکثر غلظت مجاز سمیت (MATC) پاراکوات بر بچه ماهی بنی، 14/0 میلی گرم بر لیتر و حداقل غلظت موثر (LOEC) این سم که به 96h LC10</sub> اطلاق می گردد، 05/1 میلی گرم بر لیتر بدست آمد. علاوه بر این محدوده کشندگی پاراکوات بر ماهی بنی در یک طیف محدود می باشد.
کلید واژگان: سمیت حاد, پاراکوات, غلظت کشنده, ماهی بنیIn this study, acute toxicity of Paraquat was studied on
Mesopotamichthys sharpeyi fingerling. The acute toxicity test was performed in static renewal system based in the standard method proposed by OECD during 96 h, physicochemical parameters of water including pH, dissolved oxygen and Temperature were monitored. In order to determine the lethal range of paraquat a range finding test was carried out. The acute toxicity test was preformed in 5 treatments in triplicates. The obtained data were analyzed by using Probit analysis with 0.05 confidence limit. According to the results of this study, 24 h LC50, 48 h LC50, 72 h LC50 and 96 h LC50 of paraquat on Mesopotamichthys sharpeyi was 6.84, 5.29, 2.57 and 1.49 mg/l respectively. The Maximum acceptable toxicant concentration (MATC) of paraquat on Mesopotamichthys sharpeyi was 0.14 mg/l and the lowest was observed effect concentration witch is equal to 96 h LC50 was 1.05 mg/l. in addition paraquat lethal toxicity takes place in a narrow range of toxicant concentration.Keywords: Acute Toxicity, Paraquat, Lethal Concentration, Mesopotamichthys sharpeyi -
دیازینون و دلتامترین یکی از سموم ارگانوفسفره ای هستند که در فعالیت های کشاورزی و خانگی برای کنترل حشرات مورد استفاده قرار می گیرند. در این پژوهش که در مرکز تکثیر و پرورش ماهیان تزئینی واقع در روستای توشن گرگان (استان گلستان) انجام شد، 50LC 96 ساعته، غلظت بدون مرگ و میر (NOEC) و غلظت با حداقل مرگ و میر (LOEC) ماهی کاراس طلایی (Carassius auratus gibelio) تحت تاثیر سمیت حاد دیازینون و دلتامترین تعیین شد. برای این منظور ماهیان بالغ کاراس طلایی (محدوده 15-13 سانتی متر و 5/9-9 گرم) در گروه های 21 تایی (3 تکرار 7 تایی) تحت غلظت های مختلف سم به مدت 96 ساعت قرار گرفتند و مرگ و میر آن ها ثبت شد. طی انجام آزمایش غذادهی به ماهیان قطع و آب محیط آکواریوم ها تجدید نشده و کیفیت آب ثابت باقی می ماند همچنین عواملی مانند pH، دما، سختی و اکسیژن محلول در آب مورد سنجش قرار گرفتند. تست های سمیت نیز با استفاده از آنالیز آماریProbit در نرم افزار SPSS تعیین شدند. در پایان 96 ساعت، ماهیان در غلظت های 40 و 80 میلی گرم در لیتر دیازینون و 40/0 میلی گرم در لیتر دلتامترین با تلفات 100 درصد مواجه شدند.
کلید واژگان: آلودگی, دیازینون, دلتامترین, سمیت کشنده, کاراس طلاییIn this study that was done at Ornamental aquaculture center in Toushan village, acute toxicity test (LC50), NOEC and LOEC of Gold fish (Carassius auratus) were detected during exposure to diazinon and deltamethrin. These toxins are one of the most important organophosphate toxin in control of insects during agricultural and urban usage. Adult goldfish were exposed to different doses of toxins for 96h in group of 21 individuals and mortality rate was recorded. After 96h, there was 100% mortality at doses of 40, 80 ppm diazinon and 0.40 ppm deltamethrin. LC50-96h were 19±0.196 and 0.17±0.02 for diazinon and deltamethrin respectively.Keywords: Acute toxicity, Diazinon, Deltamethrin, Pollution, Gold Fish -
به منظور بررسی سمیت حاد فلز سنگین مس بر فاکتورهای بیوشیمیایی ماهی فیتوفاگ، 135 قطعه ماهی در مجاورت غلظت های 0، 5 و 10 میلی گرم در لیتر نیترات مس (2(3NO)Cu) قرار گرفتند. نتایج روند تغییرات سطوح تری گلیسرید در زمان 24 ساعت بین تیمار 5 میلی گرم در لیتر و شاهد اختلاف معنی دار (05/0>P) نشان داد، ولی سطوح کلسترول بدون اختلاف معنی دار بود (05/0
P). سطوح پروتئین کل در زمان 24 ساعت در تیمار 5 میلی گرم در لیتر نسبت به شاهد کاهش معنی داری (05/0>P) را نشان داد و به حداقل رسید. سطوح آلبومین پلاسمای خون در زمان 12 ساعت با افزایش غلظت به طور معنی داری (05/0>P) کاهش یافت. براساس نتایج به دست آمده، پارامترهای بیوشیمیایی خون فاکتورهای مناسب برای پایش سمیت مس و استرس ناشی از آن به ویژه در غلظت های حاد در ماهی فیتوفاگ می باشند.
کلید واژگان: سمیت حاد, نیترات مس, شاخص های بیوشیمیایی, فیتوفاگIn order to investigation of acute toxicity heavy metal copper on blood biochemichal parameters of silver carp (Hypophthalmicthys molitrix), a total of 135 fish (with mean weight 52.6 ±8.1 gr and mean length 17.2 ± 2 cm) were exposed to 0, 5 and 10 mg/L of Cu (NO)2. Results of biochemical parameters showed significant changes, but not about cholesterole. Glucose levels were increased significantly (P<0.05) in 24 than 12 hours. Total protein levels were decreased significantly (P<0.05) at treatment 5 mg/L at both times. Albumon levels were decreased significantly (P<0.05) in 12 hours. Based on results, biochemichal parameters are useful to monitoring of copper acute toxicity in Sliver Carp.Keywords: Acute toxicity, Copper nitrate, Biochemical indices, Silver Carp -
سمیت حاد و اثرات سم دیازینون بر ضایعات ایجاد شده در برخی بافت های بچه ماهیان سفیدک سیستان، براساس دستورالعمل O.E.C.D، به صورت ساکن (Static)، در شرایط کیفی ثابت آب و دمای 0C2±22 مورد مطالعه قرار گرفت. در آزمایش های سمیت حاد میانگین وزنی بچه ماهیان 2/0±2 گرم بود. میزان LC50 96 ساعته این سم mg/L70/14 به دست آمد. همچنین حداکثر غلظت مجاز سم دیازینون در محیط های طبیعی mg/L 47/1 محاسبه شد. براساس طبقه بندی جدول سطوح سمیت حشره کش ها، سم دیازینون برای گونه سفیدک سیستان جزو سموم «سمیت کم» طبقه بندی شد. در بررسی ضایعات ناشی از سم، ماهیان مسموم از نظر بالینی علائمی از قبیل شنای غیرعادی، چرخش، تند شدن حرکات تنفسی و افتادن به کف آکواریوم را ازخود نشان دادند. همچنین ماهیان مسموم دچار انحنا ستون فقرات، تیرگی سطح بدن و بیرون زدگی چشم ازحدقه شدند. برای انجام مطالعات بافت شناسی ماهیان با میانگین وزنی 2/0±2 گرم در معرض غلظت برابر با LC50 96h قرار گرفتند. نمونه برداری ها از بافت های کبد، کلیه و آبشش در دو گروه شاهد و در معرض سم انجام شد. از نظر آسیب شناسی بافتی نیز پرخونی در عروق و سینوزوئیدها و دژنراسیون واکوئولی هپاتوسیت ها در بافت کبد و پرخونی، چروکیدگی و دژنراسیون بعضی سلول های ادراری، اتساع فضای بومن، پیکنوتیک شدن هسته بعضی سلول ها وافزایش سلول ها در بافت بینابینی در کلیه مشاهده شد. همچنین عوارضی نظیر پرخونی، تلانژکتازی، تورم، چروکیدگی، چماقی شدن و چسبیدگی به هم در رشته های ثانویه آبشش قابل مشاهده بود.کلید واژگان: دیازینون, سمیت حاد, سفیدک سیستان, Schizothorax zarudnyi, مطالعات بافت شناسیThe acute toxicity and histopathology of Schizothorax zarudnyi (2±0.2 g body weight)exposed to diazinon was assessed statically in 22±2°C, following the OECD Guideline. The 96h LC50 value of diazinon for the fish was 14.70 mg/l, therefore making its MAC value 1.47 mg/l in natural waters. According to the table of insecticides sorting, the toxicity of diazinon was low for S. zarudnyi. Some clinical symptoms and abnormal reactions such as lordosis and neural paralytic syndrome, losing the balance and swimming in a half circle, expressive pigmentation mainly on the dorsal part and block of respiration movements in the fish exposed to this pesticide were observed. Histopathological evidence from the tissues of liver, kidney, gill, and gut revealed vascular tissue of the liver, sinusoids, hepatocytes vacuole degeneration, shrinkage and degeneration of some urinary cells, dilatation of Bowman's space, pycnotic nucleus of some kidney cells and increase in the number of interstitial kidney cells. Complications, such as hyperemia, telangiectasia, edema, shrinkage, clubbing and adhesion to the secondary gill filaments were also observed.Keywords: Diazinon, Acute toxicity, Schizothorax zarudnyi, Histopathological changes
-
پاسخ های رفتاری و آسیب شناختی ریختی ماهی فیتوفاگ (Hypophthalmichthys molitrix) تحت سمیت حاد مس و رویماهیان شاخص های زیستی قابل اعتمادی از آلودگی فلزات سنگین در آب هستند. جهت بررسی اثر سمیت حاد فلزات سنگین مس و روی بر ماهی فیتوفاگ از نمک های نیترات مس (Cu(NO3)2) و نیترات روی (Zn(NO3)2) استفاده شد. به این منظور 270 قطعه ماهی فیتوفاگ با میانگین وزنی 1/8±6/52 گرم و طولی 2±2/17 سانتی متر، در مجاورت غلظت های 0، 5 و 10 میلی گرم در لیتر قرار گرفتند. از نظر رفتاری، علائمی از قبیل حرکات پرشی و چرخشی، تجمع در سطح آب در ساعات اولیه، شنای واژگون و تجمع در کف مشاهده گردید که با افزایش غلظت فلز افزایش یافت. از نظر آسیب های مورفولوژیک، عوارضی مانند تغییر رنگ آبشش ها، تورم کمان آبششی، ایجاد لخته های خون در آبشش، تورم و کدر شدن کیسه صفرا در مجاورت مس مشاهده گردید. در مورد روی، لکه های سفید تاول مانند، التهاب و تغییر رنگ پوست، گود افتادگی و لکه های قرمز در قسمت زیرین چشم ها و ریزش فلس مشاهده گردید. در تشریح ماهی های تلف شده علائمی مانند پرخونی، تورم و خونریزی در آبشش، خونریزی داخل روده ای، آب آوردگی شکم و تیرگی کیسه صفرا مشاهده شد. میزان LC50-24 ساعت نیترات مس، 539/2 میلی گرم در لیتر ولی میزان LC50–96 ساعت نیترات روی، 4 میلی گرم در لیتر محاسبه شد. بنابراین، نیترات مس نسبت به نیترات روی از سمیت و قابلیت کشندگی بیشتری برخوردار بود.
کلید واژگان: آسیب شناختی ریختی, رفتار, فلز سنگین, سمیت حاد, فیتوفاگFishes are simple and reliable indicators for assessing of heavy metals in waters. This study investigate acute toxicity of Cu (NO3)2 and Zn (NO3)2 in Hypophthalmichthys molitrix. A total of 270 farmed silver carps with mean weight of 52.6±8.1gr and 17.2±2cm, including 135 for each metal were bought and located adjacent to 0, 5 and 10mg/L for 96 hours. Behaviorally, jumping and circling activities, collecting on water surface at early times, inverse swimming and collecting in the bed of aquarium signs were observed that increased with increase of concentration. Morphologically, damages such as color change, swelling of gills, blood clotting in gill, swelling and darkness of bile sac were observed in fishes related to Cu2+. About zinc, white spot, inflammation and discoloration to reddish of skin, sinking and red spot under the eyes and loss scales were observed. In died fishes, pathological signs such as hyperemia, swelling and hemorrhage in gill, hemorrhage in gut, dropsy and bile darkness were observed. LC50-24h of it was measured 2.539mg/L, while LC50-96h of zinc nitrate was measured 4mg/L. Therefore, copper nitrate was more toxic than zinc nitrate and mortality of fish can be related to their adverse affects on gill, kidney and liverKeywords: Morphopathology, Behavior, Heavy metals, Acute toxicity, Hypophthalmichthys molitrix -
به منظور ارزیابی اثرات کشندگی ماده نفتی کرئوزوت (Creosote) در بچه ماهیان ازون برون (Acipenser stellatus) ، آزمایش تعیین سمیت حاد به صورت ساکن و بر اساس روش استاندارد (OECD) در مرکز تحقیقات اکولوژی دریای خزر در سال 1384 انجام گرفت. 180 عدد ماهی ازون برون جوان با میانگین وزنی 3. 6± 1 گرم در 6 گروه (5 گروه آزمایشی و یک گروه شاهد) پس از تعیین محدوده کشندگی (1 و 2. 5 میلی گرم بر لیتر) ، در معرض غلظتهای 2. 2, 1. 8, 1. 4, 1 و 2. 6 میلی گرم بر لیتر کرئوزوت قرار گرفتند. میزان متوسط غلظت کشنده (LC50) کرئوزوت بر روی بچه ماهیان موردآزمون طی 96 ساعت، 1. 5 میلی گرم بر لیتر تعیین گردید. جهت مطالعات هماتولوژیک و بیوشیمیایی از ماهیانی که بمدت 96 ساعت در معرض غلظت 1. 5) LC50 میلی گرم بر لیتر) کرئوزوت قرار گرفته بودند، خونگیری بعمل آمد. مقادیر شاخص های خونی RBC, WBC, Hb, MCH و MCHC در گروه آزمون نسبت به شاهد از کاهش معنی داری برخوردار بودند (P< 0. 05) ، در حالیکه میزان PCV و MCV در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد دارای افزایش معنی دار بوده است (P< 0. 05). مقادیر پروتئین کل، AST, ALT, ALP و LDH در گروه آزمون نسبت به شاهد کاهش معنی داری (P< 0. 05) داشته است، برعکس مقدار گلوکز خون در گروه آزمون افزایش معنی دار داشت (P< 0. 05). در مدت اجرای آزمایش اکسیژن محلول، اسیدیته، سختی کل، هدایت الکتریکی، نیتریت، نیترات، فسفات و دمای آب همه روزه اندازه گیری و ثبت گردید و هیچ تغییری در این عوامل مشاهده نشد.کلید واژگان: ازون برون, Acipenser stellatus, کرئوزوت, LC50, آلودگیThe effects of Creosote on Stellate sturgeon (Acipenser stellatus) juveniles each weighing 3.6±1 grams was evaluated. Acute toxicity test was undertaken in static water quality at 22°C±1 according to the OECD method at the Caspian Sea Ecology Institute in 2005. The effect was assessed based on the results of the acute toxicity test. For the test, the hematological and biochemical properties of one control and five experimental groups of the fish juveniles what were exposed to Creosote were compared. The acute toxicity test lasting 96h was performed in fully static water condition with aeration. The 96h LC50 values of Creosote for Stellate sturgeon juveniles was 1.5 mg/l. The experimental groups of Stellate sturgeon juveniles showed significantly different values (p< 0.05) of erythrocyte count (RBC), hemoglobin count (Hb), hematocrit (PCV), mean corpuscular volume (MCV), mean corpuscular hemoglobin concentration (MCRC), leukocyte count, total protein (TP), glucose, ALP, AST, ALT and LDH of blood serum compared to the control group. Changes in values of erythrocyte and leukocyte profile after exposure to Creosote may be referred to disruption of hematopoiesis as well as to decrease in non-specific immunity of the fish.Keywords: ACIPENSER STELLATUS, CREOSOTE, LC50, ACUTE TOXICITY
-
اثر سمیت حاد دیازینون [O, O-diethylO (2-isoporoppyl 1-6 methylpyrimidin-4yl) phosphorthioate] در سال 1381 در پژوهشکده اکولوژی دریای خزر برروی بچه ماهیان شیپ مورد بررسی قرار گرفت. این بررسی بر اساس نتایج آزمون مسمومیت حاد و مقایسه نتایج بررسی هماتولوژیک در گروه شاهد و آزمون که در معرض ترکیب تجارتی دیازینون (Maccidal-600EC) قرار گرفته بودند، انجام شد. در این تحقیق 180 عدد بچه ماهی شیپ (Acipenser nudiventris) چهار ماهه با میانگین وزنی 1 ± 12. 65 گرم در قالب 6 گروه 30 تایی (5 گروه آزماشی و1 گروه شاهد) مورد استفاده قرار گرفتند. بر اساس نتایج حاصله از آزمون مسمومیت حاد میزان LC50 96 ساعت برای ماهی شیپ در معرض (Maccidal-600EC) معادل 7. 67 میلی گرم بر لیتر تعیین گردید (این میزان معادل 4. 6 میلی گرم بر لیتر ماده موثر دیازینون می باشد). میزان هموگلوبین، اریتروسیت و هماتوکریت، در گروه شاهد و آزمون از اختلاف معنی داری برخوردار بودند (P<0. 05). مسمومیت حاد در معرض سم دیازینون موجب کاهش گلبول سفید و میزان لنفوسیت شده و شکل تکامل یافته نوتروفیل افزایش معنی داری داشته است (P<0. 05). تغییرات حاصله در مقادیر سطوح اریتروسیت و لکوسیت پس از قرار گرفتن در معرض سم دیازینون ممکن است ناشی از بروز اختلال در روند خونسازی و کاهش ایمنی غیر اختصاصی ماهی باشد.
کلید واژگان: شاخص های خونی, LC50, مسمومیت حاد, سم دیازینون, ماهی شیپ, Acipenser nudiventrisWe treated 150 specimens of Acipenser nudiventris with diazinon and used 30 individuals as control to assess the haematological effects of the pesticide and LC50(96h) for the fish. The acute toxicity test lasting 96 hours was conducted on juvenile Acipenser nudiventris kept in aerated stagnant water contaminated with diazinon. The LC50(96h) values of diazinon for Acipenser nudiventris juveniles was 4.6 mg/l. The experimental groups of fish showed statistically significant difference in their erythrocyte, hemoglobin, leukocyte and differential leukocyte count (P<0.05). Acute toxicity effects of diazinon on the fish was recorded as lowered erythrocyte and lymphocyte count with a significant increase in developed neutrophil count (P<0.05). It is suggested that the change in erythrocyte and leukocyte count may have been caused as a result of disruption of hematopoiesis and a decrease in non-specific immunity level of the fish.
Keywords: ACIPENSER NUDIVENTRIS, DIAZINON, ACUTE TOXICITY, Haematological profile, LC50(96h)
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.