به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "creek" در نشریات گروه "شیلات"

تکرار جستجوی کلیدواژه «creek» در نشریات گروه «کشاورزی»
جستجوی creek در مقالات مجلات علمی
  • Z. Mokhayer*, R. Mousavi Nadushan, M. Rabbaniha, M.R. Fatemi, Sh. Jamili
    Coastal ecosystems of Bushehr are shallow environments subject to human impacts, including shrimp aquaculture and urban expansion activities. A spatial-temporal study was conducted in order to assess the actual ecological status of the creeks, estuary and marine sites on the basis of their taxonomic composition and density of mesozooplankton. Zooplankton species distribution and abundance data at 6 sampling sites during June 2015 - March 2016 revealed 24 taxa represented by 5 divergent groups. During the study period, high salinities (around 35-47) were recorded, characterizing all systems as a coastal-marine ecosystem, rather than true estuarine. The mesozooplankton assemblage was characterized by the dominant marine Copepod, Labidocera sp., zoeas of coastal/marine crab, Ilyoplax frater, marine copepod Acartia fossae and a marine pelagic tunicate, Oikopleura dioica. Copepods were the main dominant group and Labidocera sp the most abundant species, with high abundances in winter, whereas high abundances of the Ilyoplax frater were noticed in summer. Based on SIMPER analyses, highest dissimilarity was observed between Ramleh and Lashkary and discriminating taxa for all sites were Labidocera sp followed by Ilyoplax frater contributing to more than 68% of the total average dissimilarities for all locations. The multivariate BIO–ENV procedure indicated that Labidocera sp. followed by Acartia fossae strongly correlated to the variability of depth, transparency and salinity. Finally the results showed that temporal and spatial variation in the mesozooplankton community is consistent with the dynamic character of the habitat characterized as a typical coastal marine system (with low average depths, transparency and high salinity).
    Keywords: Mesozooplankton, Creek, Estuary, Bushehr, Persian Gulf
  • آسیه سلیمانی راد، احسان کامرانی، هادی پورباقر، مرتضی بهره مند، موسی کشاورز
    در این مطالعه، شناسایی دوکفه ای های ماکروبنتیک چهار خور اصلی شهرستان جاسک، شامل خورهای مرکزی، شهرنو، خلاصی و گابریک و همچنین رابطه تراکم آن ها با فاکتورهای غیر زیستی مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری از رسوبات به صورت متوالی در طی چهار فصل از پاییز 1388 تا تابستان 1389، در 12 ایستگاه واقع در سه ناحیه دهانه، میانه و انتهای هر خور، به وسیله گرب Van Veen با سطح مقطع 04/0 متر مربع انجام گردید. فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب شامل (اکسیژن محلول، شوری، دما و کدورت) از آب رسوبات مجاور بستر، همچنین دانه بندی رسوبات و مواد آلی کل در هر ایستگاه اندازه گیری شدند. در مجموع 24 گونه متعلق به 20 جنس و 7 خانواده از دو کفه ای با غالبیت گونه های Paphia gallus (13/36 %)، Tellina sp. (32/13 %)، و Callista multiradita (35/8 %)، مورد شناسایی قرار گرفت. در بین فصول، فصل پاییز بالاترین تراکم (10900 فرد در متر مربع)، دوکفه ای ها را داشت. بیشترین تراکم دوکفه ای ها مربوط به ایستگاه میانه خور مرکزی در فصل پاییز با 3650 فرد در متر مربع بود. نتایج حاصل از محاسبه شاخص تنوع گونه ای شانون- وینر بین 0 تا 2/2 متغیر بود و بالاترین عدد این شاخص مربوط به میانه خور مرکزی در فصل بهار می باشد. نتایج حاصل از آنالیز چند متغیره (RDA)، همبستگی معنی داری بین فراوانی گونه های دوکفه ای با اکسیژن محلول، ماسه متوسط، فصل بهار، پاییز و خور مرکزی نشان داد.
    کلید واژگان: فاکتورهای محیطی, دوکفه ای, خور, جاسک, RDA
    Asieh Soleimanirad, Ehsan Kamrani, Hadi Poorbagher, Morteza Bahremand, Musa Keshavarz
    In this study, macrobenthic bivalves were identified at 12 stations located in four regions (Markazi, Shahr no, Khalasi, and Gabrik creeks). The relationships between density of bivalves and non-biological factors were examined, as well. Sampling of sediments was done seasonally from autumn 2009 to summer 2010, by 0.04 m2 Van Veen Grab, in three stations including mouth, middle and end of each creek. Water physicochemical parameters (including dissolved oxygen, salinity, temperature and turbidity), as well as sediment grain size, and TOM (Total Organic Matter), were measured at each station. A total of 24 species belonging to 20 genera and 7 families were identified that was dominated by Paphia gallus (36.13%), Tellina sp. (13.32%), and Callista multiradita (8.35%). At different seasons, the highest density of bivalves was observed in the autumn with total of 10900 pcs per m2. The highest density of bivalves was observed in mid station of Markazi creek, in the autumn, with total of 3650 pcs per m2. The diversity index, Shannon – Wiener, showed a range between 0 to 2.2, and the maximum value of this index was observed in mid station of Markazi creek in the spring. The results of multivariate analysis (RDA), showed a significant correlation between abundance of bivalves species and dissolved oxygen, medium sand, spring, autumn and Markazi creek.
    Keywords: Environmental Factors, Bivalves, Creek, Jask, RDA
  • مهناز ربانی ها، ملیحه سنجرانی، سیدعلی موسوی، فریدون عوفی
    این تحقیق به منظور شناسایی و تعیین فراوانی لارو ماهیان در منطقه خور- خلیج گواتر در قالب چهار گشت از پاییز 1384 تا تابستان 1385 در 6 ایستگاه انتخابی اجرا شد. ایستگاه ها شامل ناحیه آبهای مجاور ساحلی (1،2، 4) و ایستگاه داخل خور (5 و6) و مجاور آبهای خروجی خور باهوکلات (ایستگاه 3) بودند. به این منظور از تور پلانکتون گیر با چشمه 333 میکرون مجهز به فلومتر استفاده گردید. میانگین عمق منطقه مورد بررسی 4 متر، شفافیت 75 سانتیمتر، شوری 08/37 گرم در لیتر، اسیدیته 19/8 و درجه حرارت آب 3/27 درجه سانتیگراد بود.
    با انجام 20 بار نمونه برداری، 585 عدد لارو با میانگین فراوانی 682/11 عدد در 10 متر مربع بدست آمد که در مجموع 11 خانواده شناسایی شده که خانواده های Gobiidae با میانگین فراوانی 875/6، Clupeidae با میانگین فراوانی 465/2 و Engraulididae با میانگین فراوانی 733/0 عدد در 10 متر مربع، بیشترین فراوانی لاروی را در منطقه داشتند و 86 درصد از کل نمونه ها را شامل شدند. بیشترین و کمترین میانگین فراوانی بترتیب در فصل زمستان (712/27 عدد در 10 مترمربع) و پاییز (724/3 عدد در 10 متر مربع) بود.
    نمونه های لاروی مورد بررسی، 87 درصد در مرحله قبل از صفحه Hyporal (مرحله Preflexion) بودند که این موضوع نشاندهنده منطقه بعنوان زیستگاه مناسب جهت گذراندن مراحل لاروی می باشد.
    فراوانی لاروی با دو عامل شوری و درجه حرارت همبستگی نشان نداد. مقایسه فراوانی نیز اختلاف معنی داری را بین ایستگاه های 1،3 و5 با ایستگاه های 2، 4 و6 و همچنین فصل زمستان را با سایر فصول نشان داد. اختلاف معنی داری در تنوع پس از مانسون و پیش از مانسون مشاهده نشد
    کلید واژگان: لارو ماهیان, شاخص تنوع, خور, خلیج گواتر, دریای عمان, ایران
    M. Rabbaniha, M. Sanjarani, A. Mosavi, F. Owfi
    Ichthyoplanktons were identified and their abundance was determined in Gouater Creek & Bay, north-west of Oman Sea. Sampling was carried out from October 2005 to September 2006 and specimens were collected from six stations using single ring plankton net with 333m mesh size. Stations including: close to coastal waters (1,2,4), into creek (5 and 6) and close to Bahookalat creek out flowing waters (station 3). Measurement of the environmental factors showed that an average depth 4m, transparency was 75cm, salinity 37.08 g/l, pH 8.19, water temperature 27.3oC for the study area. Totally, 585 specimens of diverse fish larval stages were collected in 20 sampling efforts with mean abundant of 11.682 numbers/10m2. A total of 11 fish families were identified in the samples in which the dominant families larvae were Gobiidae, Clupeidae and Engraulidae with mean abundant of 6.875, 2.465 and 0.733 numbers/10m2 respectively and the total abundance specimens of fish larvae were 86%. The most of the mean abundant fish larvae were observed in winter (27.712 numbers/10m2) and the least were recorded in autumn (3.724 numbers /10m2).
    The larval stage of the specimens was mostly Preflexion (87%) that shows the area is a nursery ground for the species. No correlation was found between abundance and temperature and salinity. Comparison of abundance showed a significant difference between stations 1, 3 and 5 with stations 2, 4 and 6 and also, winter by other seasons. The difference in diversity from pre monsoon and post monsoon periods was significant (P>0.05).
    Keywords: ICHTHYOPLANKTON, diversity, GOUATER BAY, CREEK, Oman Sea, Iran
  • جواد میردار، علیرضا نیکوییان، محمود کرمی، فریدون عوفی
    فراوانی و پراکنش میوبنتوزها در خورهای شمالی استان بوشهر به منظور تعیین وضعیت بسترمنطقه ازطریق برداشت نمونه بصورت فصلی از پاییز 1379 تا تابستان 1380 مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. نمونه برداری از 10 ایستگاه، از خور دوبه تا خور گناوه و یک ایستگاه در خلیج فارس بعنوان شاهد صورت گرفت. در مجموع چهار گروه از میوفونها شناسایی و جداسازی شدند که بیشترین فراوانی مربوط به ostracoda و foraminifera با 29 درصد و کمترین آن مربوط به شکم پایان با 18 درصد بوده است.
    حداکثر تراکم درایستگاه شماره 10 (شاهد دریایی) با 20735 عدد در متر مربع و حداقل تراکم درایستگاه شماره 2 (خور- مصب فراکه) با 5320 عدد در متر مربع بوده است. حداکثر تراکم میوبنتوزها در فصل بهار با 167603 عدد درمتر مربع و حداقل آن مربوط به فصل زمستان با 61365 عدد در متر مربع بوده است. همچنین اندازه ذرت، بافت خاک و مقدار کل مواد آلی رسوبات بستر نیز درایستگاه های ده گانه محاسبه گردید که درمجموع ایستگاه شماره 10 (شاهد دریایی) با 11. 79 درصد بیشترین و ایستگاه شماره 4 (خور گسیر) با 3. 78 درصد کمترین مقدارکل مواد آلی رسوبات بستر را به خود اختصاص داده بودند. بعلاوه میزان ضریب همبستگی ایستگاه های نمونه برداری از لحاظ فراوانی میوبنتوزها نیزمورد محاسبه قرار گرفت.
    کلید واژگان: میو بنتوز, رسوبات, خور, خلیج فارس, ایران
    J. Mirdar, A. Nikoeian, M. Karami, F. Owfi
    The frequency and distribution of meiobenthoses in northern Creeks of the Bushehr Province during autumn2000- Summer200I were studied for determining the condition of sea sediments using seasonal sampling.
    Samplings were carried out in 10 stations from Doube Creek to Bandar Genaveh Creek as well as a control station in the Persian Gulf.
    Totally, 4 taxa of meiofauna were identified that Ostracoda and Gastropoda with 29% and 18% had the maximum and minimum percent of abundance, respectively. The maximum percent of abundance in station No.10(control station at sea) with 20735 n/m2 and the minimum abundance in station No.2 (Creek of Farake)with 5320 n/m2 were observed. The maximum abundance of meiobenthose in spring with 167603 n/m2 and the minimum abundance during winter with 61365 nlm2 were determined. In addition, grain size, soil texture and total organic matter (T.O.M) of sediment in 10 stations were analyzed. Results showed that station No.10 with 11.79% had the maximum percent of T.O.M while the minimum T.O.M (3.87%) in station No.4 (Gasir Creek) was observed. The correlation of sampling station based on the abundance of meiobenthose was also analyzed.
    Keywords: MEIOBENTHOSE, SEDIMENTS, CREEK, Persian Gulf, Iran
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال