به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « صمغ های بومی » در نشریات گروه « صنایع غذایی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «صمغ های بومی» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • فاطمه آذری کیا*، پردیس قاسمی

    صمغ فارسی یک هیدروکلویید بومی ایرانی است که از تنه و شاخه های درخت بادام کوهی به دست می آید. از لحاظ ظاهری، این صمغ دارای رنگ های مختلفی است که بین رنگ و میزان تانن موجود در آن رابطه مستقیم وجود دارد: هر چه تانن بیشتر، رنگ تیره تر. تانن به عنوان یک ماده ضد تغذیه ای مطرح است، چرا که می تواند پروتیین ها و عناصر کم مقدار را از دسترس خارج کند. لذا، تانن زدایی صمغ فارسی می تواند منجر به افزایش کیفیت و نیز میزان کاربرد وحجم مورد استفاده از صمغ در صنعت غذا شود. بنابراین، هدف از این تحقیق استفاده از روش های مختلف حرارتی و غیرحرارتی به منظور تانن زدایی صمغ فارسی بود. در این راستا، از تیمارهای خیساندن در آب و محلول های نمکی (یک یا دو ظرفیتی) به عنوان روش های غیرحرارتی استفاده شد. از طرف دیگر، اتوکلاو کردن (121 درجه سلسیوس به مدت 20 دقیقه) و جوشاندن (5، 10 و 15 دقیقه) به عنوان روش های حرارتی جهت کاهش میزان تانن صمغ های فارسی تفکیک شده در 3 دسته بر اساس رنگ (سفید، زرد و قهوه ای) مورد استفاده قرار گرفتند. هم چنین ، تاثیر تانن زدایی بر میزان کاهش وزن گرانول های صمغ و ویژگی های ریولوژیکی آن مورد مطالعه قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، بیشترین میزان کاهش تانن متعلق به صمغ فارسی قهوه ای بود که بالاترین بازدهی تانن زدایی به تیمارهای خیساندن به مدت 180 دقیقه (0/25 ± 75/67 درصد)، تیمار گرانول های صمغ با محلول کلرید کلسیم 1 درصد (0/54 ± 74/32 درصد) و جوشاندن به مدت 15 دقیقه (0/19 ± 67/08 درصد) تعلق داشت (0/05 < p). طبق آزمون های ریولوژیکی، گرانروی ظاهری نمونه های خیسانده شده در آب، خیسانده شدن در محلول کلریدکلسیم و جوشانده شده در مقایسه با نمونه شاهد بیشتر بود، اگرچه تانن زدایی تغییری بر نوع رفتار جریانی نمونه های تیمار شده نداشته و مناسب ترین مدل برای نمونه های شاهد و تیمار شده مدل هرشل-بالکلی بود.

    کلید واژگان: حذف تانن, رنگ, صمغ های بومی, خیساندن, ویژگی های رئولوژیکی}
    Fatemeh Azarikia*, Pardis Ghasemi

    Persian gum is an Iranian native gum which obtains from the trunk and branches of wild almond tree. This gum is found in different colors and there is a direct relation between its color and tannin content: darker the color, higher the amount of tannin. Since the bioavailability of proteins and minerals is limited by tannins, they are known as anti-nutrient compounds; hence, it is essential to remove tannin from Persian gum in order to increase its quality and amount of utilization in the food industry. Thereupon, tannin removal from Persian gum using different thermal and non-thermal methods was the main aim of this research. In this regard, soaking either in water or saline solutions (mono- and divalent salts) was considered as non-thermal method. On the other hand, autoclaving (121 ̊C for 20 min) and boiling (5, 10 and 15 min) were applied as thermal methods for tannin removal of Persian gum which was categorized based on color: white, yellow and brownish. As well, weight reduction of gum granules and rheological properties were investigated after tannin removal. According to the results, the highest tannin removal was observed in the case of brownish Persian gum and the most yield of tannin removal belonged to soaking in water for 180 min (75.67 ± 0.25 %), using CaCl2 solution at the concentration of 1% (w/w) (74.32 ± 0.54 %) and boiling for 15 min (67.08 ± 0.19 %), respectively (p < 0.05). Based on rheological analysis, apparent viscosity of samples after soaking either in water or CaCl2 solution as well as boiling, the treatments which had the highest tannin removal yield, was higher than control sample. However, the suitable rheological model for control and the treated gums was Herschel-Bulkley, indicating that type of flow behavior did not been affected by tannin removal.

    Keywords: Tannin removal, Color, Native gums, Soaking, Rheological properties}
  • معصومه بابایی سروینه باغی، محمد احمدی*، محمدرضا شیران، مریم عزیزخانی

    در این مطالعه ، صمغ دانه قدومه شیرازی  و صمغ دانه شاهی در نسبت های مختلف 1: 0 ، 1: 1 و 0: 1 برای ریزپوشانی عصاره پیاز قرمز (ROE) پوشش گوشت به روش غوطه وری استفاده شد. غلظت های مختلف ROE (400 ، 800 ، 1200 و 1600 ppm) فعالیت آنتی اکسیدانی بالایی را به دلیل ترکیبات فنولی و فلاونوییدی نشان دادند. از نظر میانگین اندازه​​، کمترین اندازه ذرات در ROE محصور شده در صمغ قدومه شیرازی (3/89 ± 4/7  نانومتر) مشاهده شد و نانو امولسیون تهیه شده در صمغ دانه شاهی بالاتر اندازه ذرات (3/2 ± 7/145 نانومتر) را داشتند. پتانسیل زتا منفی در تمام نانو امولسیون ها مشاهده شد. نمونه های گوشت به مدت 20 روز در دمای 4 درجه سانتیگراد نگهداری شدند و مقادیر عدد اسید تیوباربیتوریک، شاخص های رنگیL* ، a* ، b*، شمارش کلی باکتری ها، در فواصل 4 روزه بررسی شد. نتایج نشان داد که ROE کپسوله شده در صمغ دانه شاهی و قدومه شیرازی در به تاخیر انداختن واکنشهای شیمیایی میکروبی فیله گوشت پوشش دهی شده کارآمدتر بود و به دلیل کاهش رشد باکتری ها، کاهش عدد تیوباربیتوریک و رشد میکروبی، ماندگاری از 4 روز به 16 روز افزایش یافت. این مطالعه تایید کرد که ROE کپسوله شده در پوشش ترکیبی صمغ دانه شاهی و قدومه شیرازی، یک پوشش بالقوه برای بهبود کیفیت و ماندگاری فیله گوشت گاو است.

    کلید واژگان: صمغ دانه بومی, پوشش خوراکی, ریزپوشانی, آنتی اکسیدان طبیعی, گوشت قرمز}
    Masoomeh Babaei Sarvinehbaghi, Mohammad Ahmadi*, Mohammad Reza Shiran, Maryam Azizkhani

    In this study, Alyssum homolocarpum (AH) and Lepidium sativum seed gum (LS) at different ratios 1:0, 1:1, and 0:1 utilized to encapsulate red onion extract (ROE) for beef coating through immersion. Different concentrations of ROE (400, 800, 1200 and 1600 ppm) showed high antioxidant activity due to phenolic and flavonoid compounds. In terms of mean size, the lowest particle size was observed in ROE encapsulated in Alyssum homolocarpum gum (7.4 3 89.3 nm). And nanoemulsions prepared in Lepidium sativum seed gum had higher particle size (145.7 3 2.3 nm). Negative-zeta potential was observed in all nanoemulsions. Meat samples were kept at 4 ° C for 20 days and the values ​​of thiobarbituric acid, color indices L *, a *, b *, total bacterial count were examined at 4-day intervals. The results showed that ROE encapsulated in LS and AH was more effective in delaying the microbial and chemical reactions of coated meat fillets. Due to reduced bacterial growth, decreased thiobarbituric number and microbial growth, shelf life increased from 4 days to 16 days. This study confirmed that ROE encapsulated in the combined coating of AH and LS is a potential coating to improve the quality and shelf life of beef fillets.

    Keywords: Native seed gum, edible coating, microencapsulation, natural antioxidant, red meat}
  • مریم ید ملت، حسین جوینده *، محمد حجتی
    صمغ ها به منظور بهبود بافت، افزایش ظرفیت نگهداری آب و حفظ کیفیت محصول طی مدت نگهداری به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند. باتوجه به پتانسیل بالای تولید صمغ های بومی در ایران، در این تحقیق تاثیر افزودن دو صمغ فارسی در غلظت های 05/0، 1/0 و 15/0 و صمغ دانه بالنگو در غلظت های 025/0، 05/0 و 075/0 درصد بر ویژگی های بافتی ماست همزده کم چرب حاوی 5/1 درصد چربی طی مدت 21 روز نگهداری در دمای °C4 بررسی گردید. افزودن صمغ ها، موجب کاهش سفتی نمونه ها نسبت به شاهد (نمونه بدون صمغ) گردید که در تیمار های حاوی صمغ دانه بالنگو مشهود تر بود (05/0P<). کم ترین میزان سفتی در تیمار حاوی 075/0 درصد صمغ دانه بالنگو مشاهده شد. همچنین سفتی تیمار ها در اثر افزایش غلظت صمغ ها کاهش و طی دوره نگهداری افزایش یافت (05/0P<). میزان چسبندگی در تیمار های حاوی صمغ نسبت به شاهد پایین تر بود و تیمار های حاوی 05/0 و 1/0 صمغ فارسی طی دوره نگهداری چسبندگی بیش تری داشتند. این شاخص نیز در اثر افزایش غلظت صمغ ها کاهش و طی دوره نگهداری افزایش یافت. افزودن صمغ ها منجر به افزایش خاصیت فنری و کاهش حالت صمغی و قابلیت جوندگی نسبت به شاهد گردید (05/0P<). این شاخص ها طی دوره نگهداری افزایش یافتند در حالی که شاخص پیوستگی تحت تاثیر افزودن صمغ ها قرار نگرفت (05/0P<). نتایج پژوهش حاضر نشان داد افزودن صمغ فارسی در غلظت 1/0 درصد می تواند روش موثری جهت بهبود ویژگی های بافتی ماست همزده باشد.
    کلید واژگان: هیدروکلوئید, صمغ های بومی, بهبود بافت, زمان نگهداری}
    M. Yademellat, H. Jooyandeh *, M. Hojjati
    Gums are broadly used in food products to improve texture and moisture retention and to keep product quality throughout the storage. Regarding to the high potential of national gums production in Iran, in the present study the effect of addition of Persian gum at concentrations 0.05, 0.1 and 0.15% and Balangu-Shirazi (Lallemantia royleana) gum at concentrations 0.025, 0.05 and 0.075% on textural properties of low-fat stirred yogurt containing 1.5% fat, during 21 days of storage at 4°C were investigated. The addition of gums, led to decrease of hardness of treatments compared to control (sample without gum) and these effect was more evident in samples containing Balangu-shirazi gum (P
    Keywords: Hydrocolloid, Local gums, Texture improvement, Storage time}
  • سیما ناجی طبسی، الهام مهدیان
    باتوجه به مصرف روبه گسترش محصولات غذایی سرخ شده و به طبع آن گسترش بیماری های گوناگون، دستیابی به روش های مناسب جهت کاهش جذب روغن در این محصولات از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این پژوهش بررسی تاثیر پوشش دهی چیپس سیب زمینی توسط صمغ های بومی دانه مرو و صمغ فارسی (غلظت های 25/0 و 5/0 درصد) به دو روش غوطه وری و پاششی بر میزان پوشش دهی، انتقال جرم روغن، بررسی فراکسیون های جذب روغن، بافت و ویژگی های حسی چیپس های سیب زمینی سرخ شده به روش عمیق مورد مطالعه قرار گرفت. هر دو روش پوشش دهی منجربه کاهش معنی دار جذب روغن گردید، هرچند نفوذ موثر پوشش های مختلف متفاوت بود. بیشترین میزان پوشش دهی (6/3 درصد) و بیشترین کاهش جذب روغن (24/31 درصد) با سرعت جذب 001/0±27/0 بر ثانیه به نمونه های تیمارشده با صمغ مرو 5/0 درصد با روش غوطه وری اختصاص داشت که نسبت به نمونه شاهد (21/37 درصد) اختلاف معنی دار بود (05/0P<). باتوجه به نتایج آزمون بافت سنجی، روش غوطه وری منجربه افزایش سفتی بافت شد (05/0P<)، اگرچه در آزمون حسی بیشترین مطلوبیت بافت را به خود اختصاص داد. درخصوص رنگ، بو، شکل ظاهری، طعم و پذیرش کلی تفاوت معنی داری بین تیمارهای مختلف و شاهد ملاحظه نگردید (05/0
    کلید واژگان: بافت, پوشش دهی, جذب روغن, سرخ کردن عمیق, صمغ های بومی}
    Sima Naji Tabasi, Elham Mahdian
    Growing consumption of fried foods can cause various diseases; therefore it is important to create an appropriate method to reduce oil absorption uptake in these products. In this study, the effects of sage seed gum and Persian gum coating (0.25 and 0.5% w/w) by immersion and spraying methods on fried potato chips properties (coating rate, oil absorption, oil fractions, color, texture and sensory properties) in deep frying were studied. Both methods reduced oil uptake significantly. However, oil effective penetration was different depending on the coating. The highest coating rate (3.6%) and the least oil absorption (31.24 percent) with 0.27 ± 0.001 1/s absorption rate was contributed to sage seed sample at 0.5% (w/w) concentration by immersion method, whose difference was significant in the control sample (37.21%) (P0.05). As a result, sage seed gum at 0.5% concentration and immersion coating method with the lowest oil absorption and similar organoleptic properties to the witness is recommended to be used in potato chips production.
    Keywords: Coating, Deep frying, Oil absorption, Natural gums, Texture}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال