به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "آب دریا" در نشریات گروه "آبخیزداری، بیابان، محیط زیست، مرتع"

تکرار جستجوی کلیدواژه «آب دریا» در نشریات گروه «کشاورزی»
جستجوی آب دریا در مقالات مجلات علمی
  • سید موسی صادقی*، مهدی کریمی

    گیاهان شورزی یکی از قسمت‎های ضروری شورورزی هستند که برای اشغال اراضی و منابع آب شیرین رقابت ندارند. گیاه شورزی Salicornia persica Akhani در مناطق ساحلی جنوب و بیابانی ایران به طور طبیعی رویش دارد. این تحقیق به منظور ارزیابی تاثیر دو تیمار کیفیت آب آبیاری (آب دریا و پساب مزارع میگو به ترتیب با هدایت الکتریکی 5/64 و 4/66 دسی زیمنس بر متر) و تیمار کود سولفات پتاسیم (با سه سطح صفر، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار) بر میزان علوفه تولیدی (عملکرد) و ارتفاع این گیاه تحت آزمایش فاکتوریل بر مبنای بلوک‎های کامل تصادفی انجام شد. نتایج نشان داد که عملکرد علوفه خشک سالیکورنیا تحت آبیاری با آب دریا و پساب مزارع میگو به ترتیب 92/1136 و 8/740 کیلوگرم در هکتار با اختلاف معنی‎داری متفاوت بود. بررسی اثرهای متقابل تیمار آبیاری (دو سطح) و کود سولفات پتاسیم (سه سطح) نشان داد که بیشترین عملکرد تولید علوفه مربوط به تیمار 100 کیلوگرم در هکتار کود سولفات پتاسیم تحت آبیاری با آب دریا با میزان 8/1538 کیلوگرم در هکتار علوفه خشک بود. تفاوت معنی‎داری بین ارتفاع گیاه مربوط به تیمارهای آبیاری و مصرف کود پتاسیم مشاهده نشد. نتایج نشان داد که تولید سالیکورنیا تحت تیمارهای آبیاری با آب دریا و پساب مزارع میگو امکان‎پذیر و مصرف 100 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم باعث افزایش عملکرد می‎شود. تحقیقات بیشتر در زمینه بهبود قابلیت تولید این گیاه شورپسند از طریق عملیات به زراعی و انتخاب ژرم‎پلاسم‎های برتر با استفاده از آب دریا و پساب مزارع میگو پیشنهاد شد.

    کلید واژگان: شورورزی, آب دریا, پساب مزارع میگو, سالیکورنیا, سولفات پتاسیم
    Seyed mousa Sadeghi *, Mehdi Karimi

    Halophytes are one of the essential parts of haloculture that do not compete for the occupation of lands and freshwater resources. Salicornia persica Akhani grows naturally in the southern coastal and desert areas of Iran. This study was conducted to evaluate the effect of two irrigation water quality treatments (seawater and shrimp farm waste-water with electrical conductivity of 64.5 and 66.4 dS m-1 m, respectively) and potassium sulfate fertilizer treatment (with three levels of 0, 100 and 200 kg ha-1) on the amount of forage produced (yield) and height of this plant was investigated in factorial experiment based on randomized complete blocks. The results showed that the yield of Salicornia dry forage under irrigation with seawater and shrimp field waste-water irrigation was 1136.92 and 740.8 kg ha-1, respectively, with significant differences. Investigation of the interaction effects of irrigation treatment (two levels) and potassium sulfate fertilizer (three levels) showed that the highest forage production yield was related to the treatment of 100 kg ha-1 of potassium sulfate fertilizer irrigated with seawater at the rate of 1538.8 kg ha-1 of dry forage .There was no significant difference between plant height related to irrigation treatments and potassium fertilizer application. The results showed that the production of Salicornia under irrigation treatments with seawater and shrimp farm waste-water is possible and consumption of 100 kg ha-1 of potassium sulfate increases yield. Further research was proposed to improve the production potential of this saline plant through agricultural operations and selection of superior germplasms using seawater and shrimp farm waste-water.

    Keywords: haloculture, sea water, shrimp farm waste-water, Salicornia persica, Potassium sulfate
  • غلامحسن رنجبر*، فرهاد دهقانی، هادی پیراسته انوشه، محمدحسین بناکار
    این مطالعه به صورت دو آزمایش جداگانه در مرکز ملی تحقیقات شوری در سال 1395 انجام شد. در آزمایش اول تاثیر 12 پیش تیمار مختلف شامل غلظت های متفاوت نیترات پتایسم، کلریدسدیم، کلریدکلسیم و جیبرلیک اسید به همراه شاهد بر جوانه زنی ژنوتیپ LVYUAN no.1 سالیکورنیا (Salicornia bigelovii) به منظور انتخاب بهترین تیمارها برای آزمایش دوم بررسی شد. در آزمایش دوم نیز تاثیر سطوح متفاوت شوری (5/12، 25، 5/37 و 50 دسی زیمنس برمتر) و غلظت های جیبرلیک اسید شامل 500 و 1000 میلی گرم در لیتر بر جوانه زنی این ژنوتیپ سالیکورنیا ارزیابی شد. تیمارهای شوری با استفاده از درصدهای مختلف آب خلیج فارس تهیه شد. نتایج آزمایش اول نشان داد که همه پیش تیمارها درصد جوانه زنی بذر را نسبت به تیمار شاهد افزایش دادند و بیشترین تاثیر مربوط به غلظت های 500 و 1000 میلی گرم در لیتر جیبرلیک اسید برابر 3/142 و 1/119 درصد افزایش بود. در آزمایش دوم نیز مشخص شد که تنش شوری باعث کاهش معنی دار درصد و سرعت جوانه زنی بذر شد؛ به طوری که تیمارهای شوری 5/12، 25، 5/37 و 50 دسی زیمنس بر متر به ترتیب باعث کاهش 8/11، 3/40، 3/63 و 4/81 درصدی جوانه زنی بذر و کاهش 3/21، 40، 3/62 و 1/70 درصدی سرعت جوانه زنی گردید. کاربرد جیبرلیک اسید باعث افزایش آستانه تحمل به شوری سالیکورنیا در مرحله جوانه زنی شد. در شرایط بدون پیش تیمار و پیش تیمار بذر سالیکورنیا با غلظت های 500 و 1000 میلی گرم در لیتر، آستانه تحمل به شوری به ترتیب برابر با 15/4، 31/9 و 56/6 دسی زیمنس بر متر و آستانه کاهش 50 درصد جوانه زنی برابر با 36/20، 97/35 و 39/31 دسی زیمنس بر متر برآورد شد. به طورکلی، نتایج نشان داد که درصد و سرعت جوانه زنی بذر سالیکورنیا با استفاده از پیش تیمار جیبرلیک اسید به نظر می رسد از طریق کاهش مواد بازدارنده رشد که منجر به خواب فیزیولوژیک بذر می شود، بهبود یافت.
    کلید واژگان: آب دریا, تنش شوری, شورزی, شورورزی, هورمون
    Gholamhasan Ranjbar *, Farhad Dehghani, Hadi Pirasteh Anoushe, Mohammad Hosein Banakar
    This study was conducted in two separated experiments in the National Salinity Research Center in 2016. In the first experiment, the effect of 12 priming treatments consisted of potassium nitrate, sodium chloride, calcium chloride, and GA3 with control were investigated on seed germination of Salicornia (Salicornia bigelovii var. LVYUAN no.1) in order to select the best priming for the second experiment. In the second experiment, the effects of different salinity levels (12.5, 25.0, 37.5 and 50.0 dS m-1) and GA3 concentrations including 500 and 1000 mg L-1 were also evaluated on seed germination of the Salicornia genotype. The salinity treatments were prepared by different percentage of Persian Gulf water. The results showed that all the priming treatments increased germination percentage compared to the control, and the highest effect belonged to the concentrations of 500 and 1000 mg l-1 of GA3,by 142.3% and 119.1%, respectively. It was revealed in the second experiment that salt stress significantly reduced percentage and rate of seed germination, so that salinity treatments as 12.5, 25.0, 37.5 and 50.0 dS m-1 could reduce germination percentage by 11.8%, 40.3%, 63.3% and germination rate by 81.4% and 21.3%, 40.0%, 62.3% and 70.1%, respectively. However, GA3 priming could improve the salt tolerance and compensate a part of this loss, especially at 500 mg L-1. Application of GA3 increased salt tolerance threshold of Salicornia at germination stage. In no prim and GA3-priming treatments at 500 and 1000 mg L-1, salinity tolerance thresholds were 4.15, 9.31 and 6.56 dS m-1 and the threshold of 50% reduction was 20.36, 35.97 and 31.39 dS m-1, respectively. In general, the results indicated that seed germination and rate of Salicornia were improved using GA3.
    Keywords: haloculture, Halophyte, Hormone, salt tress, sea water
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال