به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "global circulation models" در نشریات گروه "آبخیزداری، بیابان، محیط زیست، مرتع"

تکرار جستجوی کلیدواژه «global circulation models» در نشریات گروه «کشاورزی»
جستجوی global circulation models در مقالات مجلات علمی
  • سمانه نظری، زینب جعفریان*، سید جلیل علوی، علی اصغر نقی پور

    پژوهش حاضر با هدف پیش بینی تاثیر تغییر اقلیم بر پراکنش جغرافیایی گونه دارویی آویشن کوهی (Thymus kotschyanus Boiss and Hohen) در استان مازندران انجام شد. اطلاعات مربوط به داده های نقاط مشاهده گونه توسط سامانه موقعیت یاب جهانی ثبت شد. پراکنش گونه آویشن کوهی در شرایط حال حاضر و آینده 2050 و 2070 میلادی (1428- 1448 شمسی) تحت تاثیر تغییر اقلیم بر اساس دو سناریوی RCP 4.5 و RCP 8.5 با سری داده مدل های گردش عمومی BCC-CSM1-1،CCSM4  و MRI-CGCM3 و با استفاده از پنج مدل پراکنش گونه ای شامل مدل خطی تعمیم یافته، مدل جمعی تعمیم یافته، تحلیل طبقه بندی درختی، مدل رگرسیون تقویت شده و روش جنگل تصادفی بررسی شد. برای این منظور لایه های عوامل محیطی شامل شش متغیر زیست-اقلیمی و دو متغیر فیزیوگرافی به عنوان ورودی مدل های پراکنش گونه ای به کار رفت. از بین متغیر های محیطی به ترتیب تغییر فصلی بارندگی، مجموع بارندگی سردترین فصل سال و شاخص هم دمایی بیشترین تاثیر را در مطلوبیت رویشگاه گونه داشت. ارزیابی مدل های اجرا شده، نشان داد که مدل جمعی تعمیم یافته و رگرسیون تقویت شده نسبت به دیگر مدل ها، پیش بینی قابل اعتماد تری برای تعیین رویشگاه اقلیمی دارد. نتایج نشان داد که تغییر اقلیم محدوده پراکنش گونه را تغییر داده و به سمت ارتفاعات بالاتر در آینده جابجا خواهد کرد. نتایج پژوهش حاضر می تواند برای برنامه ریزی برای حفاظت از رویشگاه گونه دارویی آویشن کوهی و همچنین احیاء و بازسازی آن در بخش وسیعی از کشور به کار رود.

    کلید واژگان: گونه داروئی, مدل های گردش عمومی, مطلوبیت رویشگاه, مدل های پراکنش گونه ای
    Samaneh Nazari, Zeinab Jafarian *, Jalil Alavi, AliAsghar Naghi Poor

    This study aimed at predicting the effect of climate change on the geographic distribution of Thymus kotschyanus Boiss and Hohen in Mazandaran province. Species presence data were recorded via the Global Positioning System (GPS). The distribution of T. kotschyanus Boiss and Hohen under current and future climatic conditions 2050 and 2070 (1428- 1448 Solar) applying  two scenarios of RCP 4.5 and RCP 8.5 climate change by using the GCM data series of general circulation models BCC-CSM1-1، CCSM4 and MRI-CGCM3  and the five species distribution models such as Generalized Linear Model, Generalized Additive Model, Classification Tree Analyses, Generalized Boosting Model and Random Forest methods was investigated. For this purpose, layers of environmental factors, including six bioclimatic and two physiographic variables, were used as inputs to species distribution models. Among the environmental variables, precipitation seasonality, precipitation in the coldest quarter, and isotherm had the greatest impact on habitat suitability. The assessment of the modelling indicated that the Generalized Additive Model and Generalized Boosting Model had better predictions of climate habitat than the other models. The results also indicate that climate change will change the range size of the T. kotschyanus Boiss and Hohen, and will move toward higher elevations in the future. The results of the present study may be used to plan habitat protection for the medicinal species of T. kotschyanus Boiss and Hohen, as well as its restoration and rehabilitation in the vast regions of the country.

    Keywords: Medicinal species, Global circulation models, habitat suitability, species distribution models
  • سیاوش طایی سمیرمی، حمیدرضا مرادی*، مرتضی خداقلی
    امروزه پیش بینی بلندمدت متغیرهای اقلیمی برای اطلاع از میزان تغییرات و در نتیجه در نظر گرفتن تمهیدات لازم برای سازگاری و تعدیل اثرات سوء ناشی از تغییر اقلیم مورد توجه هیدرولوژیست ها و پژوهشگران قرار گرفته است. در حال حاضر، مدل های گردش عمومی جو (GCM) قوی ترین ابزار به منظور تولید سناریوهای اقلیمی می باشند. به دلیل دقت مکانی پایین مدل های گردش عمومی جو، این مدل ها نمی توانند تقریب درستی از شرایط آب و هوایی منطقه مورد مطالعه ارائه دهند. لذا بایستی خروجی آن ها تا حد ایستگاه هواشناسی ریزمقیاس شود. در این پژوهش، ابتدا با استفاده از آزمون ناپارامتریک من -کندال روند متغیرهای بارش، دمای کمینه، دمای بیشینه و تابش برای دوره پایه مورد بررسی قرار گرفت. سپس این متغیرها با استفاده از خروجی های مدل HADCM3 تحت سه سناریوی A1، A2 و B1 تایید شده IPCC ریز مقیاس شده و تغییرات ماهانه آن ها در حوزه آبخیز بار نیشابور برای سه دوره 2030-2011، 2065-2046 و 2099-2080 نسبت به دوره پایه 2010-1971 مورد بررسی قرار گرفت. هر سه سناریو نتایج تقریبا مشابهی مبنی بر کاهش بارش و افزایش تابش، دمای کمینه و دمای بیشینه در دوره های آتی نشان دادند. به عنوان مثال، نتایج حاصل از سناریوی A2 حاکی از افزایش میانگین سالانه دمای بیشینه و کمینه تقریبا به صورت یکسان و به میزان 1.1، 3.2 و 4.6 درجه سانتی گراد، افزایش تابش به میزان 0.07، 0.30 و 0.33 میلی ژول در مترمربع در روز و کاهش بارش به میزان 16.4، 17.6 و 31.9 درصد به ترتیب در این دوره ها نسبت به دوره پایه می باشد.
    کلید واژگان: آزمون من, کندال, تغییر اقلیم, حوزه آبخیز بار نیشابور, کاهش بارش, مدل های گردش عمومی جو
    Siavash Taei Semiromi, Hamidreza Moradi*, Morteza Khodagholi
    Now a day, long-term prediction of climate variables is necessary for climate change impact studies. Currently Global Circulation Models (GCM) are powerful tools to generate climate scenarios. These models are limited to capture the local climate due to their low spatial resolution. So, they cannot be directly applied for hydrological modeling in a catchment scale. In this research, first the trend of variables such as rainfall, radiation, maximum and minimum temperature were assessed for the base period with nonparametric Man-Kendall test. Second, these variables were downscaled by using the outputs of HADCM model and under three scenarios of A1, A2 and B1 which are accepted by IPCC(1971-2010) under three scenarios and their monthly changes were investigated for three periods of 2011-2030, 2046-2065 and 2080-2099 compared to the base predicted period of (1971-2010). All these scenarios showed almost similar results on precipitation shortage and increasing of solar radiation, minimum and maximum temperature over the future periods. As an example, the results of A2 scenario showed increasing of the annual mean, minimum and maximum temperature by 1.1, 3.2, and 4.6 °C, increasing of solar radiation by 0.07, 0.30 and 0.33 mJ m-2d-1 and decreasing precipitation by 16.4, 17.6 and 31.9 percent for these periods compared to the base period.
    Keywords: Climate change, Global circulation models, Man, Kendall test, Neyshabour Bar watershed, Precipitation shortage
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال