جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « grass » در نشریات گروه « آبخیزداری، بیابان، محیط زیست، مرتع »
تکرار جستجوی کلیدواژه «grass» در نشریات گروه «کشاورزی»-
This study was conducted to examine impacts of bush encroachment control on rangeland vegetation in the south east Ethiopia. The study targeted two main and dominant encroaching woody plant species, Acacia bussie and Acacia aerfota, and their effects on rangeland vegetation attributes dynamics in Raitu district of Bale zone, southeastern Ethiopia for two consecutive years. Rangeland site encroached by these two acacia species was replicated/divided into three plots, and each plot was subdivided into five sub-plots receive five treatments: cutting at 0.5 m above ground alone (T1), cutting at 0.5 m above ground and dissecting the stumps (T2), cutting at 0.5 m above ground and pouring chemicals on stumps (T3), cutting at 0.5 m above ground and debarking the stumps down into the soil surface (T4) and control (T5). Data on biomass, species richness, basal and litter covers, soil erosion and compaction, dead and re-sprouted encroaching tree/shrub species were collected. The applied treatments significantly influenced (P<0.05) basal cover, dry matter and the two encroaching tree species. The results of this study showed that T1 and T4 were good in controlling A. aerfota in that order. T4 and T3 had a significant effect in controlling A. bussie in their order. The most dominant grass and non-grass species observed after the control actions were Cenchrus ciliaris, Bothriochloa radicans, Hebiscus aponerus, Pennisetum mezianum, Lintonia nutans, Chrysopogon plumulosus and Eragrostis papposa. Therefore, controlling encroaching tree/shrub species had created a conducive grazing area with palatable herbaceous species for the livestock. The management of bush encroachment, if sustained, will contribute to stabilizing rangelands and help to minimize the negative effects of feed and food crises in the future.
Keywords: Bale rangeland, Bush control, Grass, forbs, Vegetation dynamics} -
گونه های مرتعیAgropyron pectiniforme وElymus hispidus var. hispidus از گونه های مهم و خوشخوراک مرتعی در مراتع استان مازندران می باشند. هدف این تحقیق، انتخاب جمعیت های برتر به منظور تولید علوفه و استفاده از آن در برنامه های اصلاحی و احیایی مراتع بوده است. بذرهای تعدادی از جمعیت های بومی گونه های Agropyron pectiniformeوElymus hispidus var. hispidus در سینی های پلاستیکی مشبک کشت گردید و بعد از سبز شدن و دوره کوتاه عملیات داشت، در اوایل بهار در عرصه ایستگاه تحقیقاتی پشت کوه در ارتفاعات جنوب شرق ساری، روی دو خط (تکرار) به طول 20 متر طوری کشت شدند که 40 پایه از هر اکسشن روی خط کشت قرار گرفتند. فاصله آنها روی ردیف های کاشت 50/0 متر و فاصله خطوط از یکدیگر یک متر در نظر گرفته شد. آزمایش طی سال های 1393-1389 انجام شد. در سال اول و دوم به منظور استقرار گیاه از صفات گیاهی یادداشت برداری انجام نشد. معیارهای ارزیابی برای انتخاب گیاه عبارت بودند از: ارتفاع گیاه در زمان ظهور خوشه، سطح پوشش تاجی، درصد زنده مانی، تولید علوفه و تولید بذر. مراحل مختلف فنولوژی شامل مرحله رویشی، گلدهی، تشکیل بذر و رشد دوباره پاییزه با مراجعه 10-7 روزه یادداشت برداری شدند. داده های بدست آمده در محیط SPSS16 مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس مرکب داده های مربوط به عملکرد فاکتورهای مورد ارزیابی نشان داد که اختلاف معنی داری در سطح 1% بین جمعیت گونه های مورد بررسی از لحاظ عملکرد تولید علوفه، رشد طولی، سطح تاج پوشش، درصد زنده مانی، قدرت نهال و تولید بذر وجود دارد. البته بین سال های مختلف از لحاظ عوامل مورد بررسی اختلاف معنی دار مشاهده نشد. بین برخی از جمعیت های گونه های مورد بررسی از لحاظ مراحل فنولوژیک، اختلاف وجود دارد و در این جمعیت ها، مراحل فنولوژیک دارای تاخیر حدود 7 روزه می باشد. بنابراین برای تولید و تقویت پوشش گیاهی علوفه ای می توان از بذرهای این جمعیت ها در مراتع کوهستانی استان مازندران استفاده نمود.
کلید واژگان: گونه های مرتعی, بذر گواهی شده, گندمی, پهن برگ علفی, ویژگی های گیاهی, Agropyron pectiniforme, Elymus hispidus var hispidus}Agropyron pectiniforme and Elymus hispidus var hispidus are important and palatable species in Mazandaran province rangelands. This study aimed to select top populations for forage production and use them in rangeland breeding and rehabilitation programs. Seeds of native populations of Agropyron pectiniforme and Elymus hispidus var. Hispidus was planted in reticulated plastic trays and operated after emergence for a short period. In early spring, in the area of Poshtkuh research station in the southeastern altitude of Sari, were planted on two lines (repetitions) with a length of 20 meters so that 40 plants of each accession were placed on the planting line. Their distance on planting rows was 0.50 m, and the distance between the lines was considered one meter. The experiment was conducted during the years 2011-2015. In the first and second year, no plant data were recorded because of plant establishment. Evaluation criteria for plant selection were plant height at the time of cluster emergence, canopy cover, survival rate, forage production and seed production. Different phenological stages including vegetative stage, flowering, seed formation and fall regrowth were recorded in 7-10 days. The obtained data were statistically analyzed in SPSS16 software. The results of combined analysis of variance of data related to the performance of the evaluated factors showed that there was a significant difference at the (p < /em><0.01) between the populations of the studied species in terms of forage production yield, longitudinal growth, canopy cover, survival percentage, seedling strength, and seed production. There was no significant difference between different years in terms of the studied factors. There is a difference between some populations of the studied species in terms of phenological stages and these populations; the phenological stages have a delay of about seven days. Therefore, to produce and strengthen forage vegetation, the seeds of these populations can be used in the mountain rangelands of Mazandaran province.
Keywords: Rangeland Plants, Certified seed, Grass, Forb, Plant properties, Agropyron pectiniforme, Elymus hispidus var hispidus} -
سه گونه گراس دایمی Stipa arabica, Elymus pertenuis, Hordeum bulbosum, از نظر متغیرهای اندازه گیری در شرایط دیم در رویشگاه های نیمه استپی استان فارس انتخاب و بذرهای 15 جمعیت از این 3 گونه (5 گونه از هر جنس) در 12 رویشگاه و در پروفیل ارتفاعی 1700 تا 2600 متر از سطح دریا واقع در 7 شهرستان جمع آوری گردید. هر جمعیت به تعداد 120 گلدان (مجموع به تعداد 1800 گلدان) در ایستگاه آماده سازی و بذرها (تعداد سه بذر در هر گلدان) در گلدان ها کاشته شد. در سال سوم، پس از آماده سازی زمین اصلی، بذرها در 3 ردیف در هر کرت بر اساس طرح آماری بلوک کاملا تصادفی کشت گردید. ارزیابی های لازم بعد از سبز شدن گونه ها بر اساس معیارهای سطح پوشش تاجی، ارتفاع گیاه، تولید علوفه، تولید بذر و دیرزیستی انجام شد. نتایج نشان داد که گونه bulbosum Hordeum با تولید بذر 67/471 کیلوگرم و تولید علوفه 20/539 کیلوگرم در هکتار بیشترین مقدار تولید و گونهarabica Stipa با 1642 سانتی متر مربع و 60/92 درصد به ترتیب بیشترین میزان تاج پوشش و قوه نامیه را داشتند. گونهpertenius Elymus با تولید علوفه 93/460 کیلوگرم در هکتار و تاج پوشش 1447 سانتی متر مربع به ترتیب بیشترین مقدار را به خود اختصاص داد.کلید واژگان: گراس, تاج پوشش, نیمه استپی, فارس}Three perennial grasses Stipa arabica, Elymus pertenuis, Hordeum bulbosum, were selected under rainfed conditions in semi-steppe habitats of Fars province. Seeds of 15 populations of these three species (five species of each genus) were collected in 12 habitats and an elevation profile of 1700 to 2600 meters above sea level located in seven cities. Each population included 120 pots (1800 pots in total) at the preparation station, and seeds (three seeds per pot) were planted in pots. In the third year, after preparing the main land, seeds were sown in three rows in each plot based on a completely randomized block design. Necessary assessments were made after species emergence based on canopy cover, plant height, forage production, seed production, and longevity. The results showed that Hordeum bulbosum with 471.67 kg seed production and 539.20 kg forage production per hectare had the highest yield, and Stipa arabica species with 1642 cm2 and 92.60% had the highest canopy cover and vigor, respectively.Keywords: Grass, Canopy Cover, Semi-steppe, Fars}
-
سه گونه گراس دایمی Stipa arabica, Elymus pertenuis, Hordeum bulbosum, برای ارزیابی مقدماتی تحت شرایط دیم در رویشگاه های نیمه استپی استان فارس انتخاب و بذور 15 جمعیت از این 3گونه در 12 رویشگاه و در پروفیل ارتفاعی 1700 تا 2600 متر از سطح دریا واقع در 7 شهرستان جمع آوری گردید. هر جمعیت به تعداد 120 گلدان (مجموع به تعداد 1800 گلدان) در ایستگاه آماده سازی و بذور در گلدان ها کاشته شد. در سال سوم، پس از آماده سازی زمین اصلی، بذور در 3 ردیف در هر کرت بر اساس طرح آماری بلوک کاملا تصادفی کشت گردید. ارزیابی های لازم بر اساس معیارهای سطح پو سه گونه گراس دایمیStipa arabica, Elymus pertenuis, Hordeum bulbosum, از نظر متغیرهای اندازه گیری تحت شرایط دیم در رویشگاه های نیمه استپی استان فارس انتخاب و بذرهای 15 جمعیت از این 3 گونه (5 گونه از هر جنس) در 12 رویشگاه و در پروفیل ارتفاعی 1700 تا 2600 متر از سطح دریا واقع در 7 شهرستان جمع آوری گردید. هر جمعیت به تعداد 120 گلدان (مجموع به تعداد 1800 گلدان) در ایستگاه آماده سازی و بذرها (تعداد سه بذر در هر گلدان) در گلدان ها کاشته شد. در سال سوم، پس از آماده سازی زمین اصلی، بذرها در 3 ردیف در هر کرت بر اساس طرح آماری بلوک کاملا تصادفی کشت گردید. ارزیابی های لازم بعد از سبز شدن گونه ها بر اساس معیارهای سطح پوشش تاجی، ارتفاع گیاه، تولید علوفه، تولید بذر و دیرزیستی انجام شد. نتایج نشان داد که گونه bulbosumHordeum با تولید بذر 67/471 کیلوگرم و تولید علوفه 20/539 کیلوگرم در هکتار بیشترین مقدار تولید و گونهarabica Stipa با 1642 سانتی متر مربع و 60/92 درصد به ترتیب بیشترین میزان تاج پوشش و قوه نامیه را شامل شدند. گونهpertenius Elymus با تولید علوفه 93/460 کیلوگرم در هکتار و تاج پوشش 1447 سانتی متر مربع به ترتیب بیشترین مقدار را به خود اختصاص داد. شش تاجی، ارتفاع گیاه، تولید علوفه، تولید بذر و دیرزیستی انجام شد. نتایج نشان داد که گونه bulbosum Hordeum با تولید بذر 67/471 کیلوگرم و تولید علوفه 20/539 کیلوگرم در هکتار بیشترین مقدار تولید و گونهarabica Stipa با 1642 و 60/92 درصد بترتیب بیشترین میزان تاج پوشش و قوه نامیه را شامل شدند. گونهpertenius Elymus با تولید علوفه 93/460 کیلوگرم در هکتار و تاج پوشش 1447 به ترتیب بیشترین مقدار را به خود اختصاص داد.کلید واژگان: گراس, تولید, تاج پوشش, نیمه استپی, فارس}Three perennial grass species, Stipaarabica, Elymus pertenuis, and Hordeum bulbosum, were selected in the semi-steppe habitats of Fars province, and seeds of 15 populations of these three species (5 species of each genus) in were collected 12 habitats. For each population, 120 pots (a total of 1800 pots) were prepared and the seeds (three seeds per pot) were planted. In the third year, after preparing the main land, seeds were planted in three rows in each plot based on a completely randomized block design. Necessary evaluations after emergence of the species were performed based on the cover canopy area, plant height, forage production, seed production, and vigor. The results showed that Hordeum bulbosum with seed production of 471.67 kg and forage production of 539.20 kg/ha had the highest production, and Stipa arabica had the highest canopy cover (1642 cm2) and vigor (92.60%). Elymus pertenius had the highest forage production (460.93 kg/ha) and canopy cover (1447 cm2).Keywords: Grass, Canopy Cover, Semi-steppe, Fars}
-
در سال های اخیر، گرد و غبار تاثیر قابل توجهی بر برخی از خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گونه های گیاهی داشته است. در این تحقیق اثر گرد و غبار شبیه سازی شده بر خصوصیات مورفولوژیکی مانند ارتفاع، سطح ویژه برگ، زی توده اندام هوایی و زمینی، طول و حجم ریشه و خصوصیات فیزیولوژیکی مانند کلروفیل، تبادلات گازی و نشت الکترولیت در دو گونه Bromus tomentellusو Medicago sativa بررسی شد. در گونه B. tomentellus گرد و غبار باعث افزایش ارتفاع شد. ولی در گونه M. sativa گرد و غبار بر ارتفاع گیاه تاثیر معنی داری نداشت. سطح ویژه برگ و زی توده هوایی تحت تاثیر گرد و غبار قرار نگرفت. زی توده زیرزمینی در گونه M. sativaافزایش یافت ولی در B. tomentellusبین گونه شاهد و تیمار اختلاف معنی داری مشاهده نشد. در گونه M. sativa حجم ریشه و طول ریشه افزایش یافت. در گونه B. tomentellusحجم ریشه افزایش ولی در طول ریشه اختلاف معنی داری مشاهده نشد. در هر دو گونه مورد بررسی، گرد و غبار بر کلروفیل تاثیر معنی داری نداشت ولی فتوسنتز و هدایت روزنه ای کاهش یافت. تعرق نیز در گونه M. sativa کاهش پیدا کرد ولی بر گونه B. tomentellus اثر معنی داری نداشت.به صورت کلی گرد و غبار به ویژه برای گونه لگوم فعالیت های فیزیولوژیک را محدود نموده و گیاه با افزایش زی توده زیرزمینی با شرایط تنش سازگار گردید.کلید واژگان: گرد و غبار, صفات کارکردی, بقولات, گندمی}In recent years, dust has had a significant impact on some of the morphological and physiological characteristics of plant species. In this study, the effect of simulated dust on morphological traits of Bromus tomentellus and Medicago sativa like plant height, SLA, aboveground and belowground biomass, root volume and length and physiological traits such as chlorophyll, gas exchange, and electrolyte leakage were studied. In B. tomentellus, dust caused to increased height; however, in M. sativa, dust had no significant effect on plant height. SLA and aboveground biomass were not influenced by dust in the study species. The below-ground biomass increased in M. sativa but no difference was observed between control and dust treatments in B. tomentellus. In M. sativa, the root volume and root length increased. In B. tomentellus, the root volume increased, but no significant difference was observed in root length. Dust had no significant effect on chlorophylls for both species; however, photosynthesis and stomatal conductance were reduced. Transpiration decreased in M. sativa but no significant effect was found for B. tomentellus. In general, dust, especially for legume species, limits physiological activity, and the study species become compatible with stress conditions through increasing the below-ground biomass.Keywords: Dust, Functional traits, legume, Grass}
-
به منظور بررسی تاثیر کشت مخلوط و تک کشتی گیاهان مرتعی لگوم و گراس بر عملکرد کمی علوفه، آزمایشی در قالب آماری فاکتوریل در سه تکرار و در شرایط دیم در ایستگاه تحقیقات کشاورزی سارال کردستان اجرا شد. در این تحقیق تاثیر عامل های نوع کشت با سطوح تک کشتی گیاهان یونجه، بروموس و اگروپایرون و کشت مخلوط یونجه+ بروموس و یونجه+ اگروپایرون و تراکم بذر با سه سطح تراکم کم (569 بذر)، تراکم متوسط (853 بذر) و تراکم زیاد (1138عدد بذر) بر عملکرد علوفه مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که عملکرد علوفه در سالهای چهارم و پنجم رشد تحت تاثیر سطوح عامل نوع کشت قرار داشته و تفاوت آنها در سطح یک درصد معنی دار بود. یونجه با تولید 2706 و 2199 کیلوگرم علوفه خشک در هکتار به ترتیب در سالهای چهارم و پنجم نسبت به سایر انواع کشت برتری داشت. در سال دوم رشد تراکم کشت و اثر متقابل تراکم و نوع کشت بر این صفت تاثیر داشتند و بالاترین عملکرد در تراکم زیاد با مقدار 1049 کیلوگرم در هکتار بدست آمد و یونجه در شرایط تک کشتی و تراکم زیاد برتر از سایر گیاهان بود. نتایج تجزیه مرکب داده ها نشان داد که تک کشتی یونجه با میانگین تولید 1744 کیلوگرم علوفه در هکتار برتر از سایر کشتها بود و بیشترین میزان عملکرد نیز در سال چهارم رشد (1769 کیلوگرم در هکتار) ثبت شد.
کلید واژگان: تک کشتی, کشت مخلوط, گراس و لگوم, عملکرد, شرایط دیم}This experiment was carried out in order to study the effects of intercropping and mono-cropping of legumes and grasses on quantitative yield of forage. The study was conducted in a factorial experiment with three replications at Saral Research Station of Kurdistan province during five years (1999-2003). In this research, the effects of the cropping type including mono-cropping of Alfalfa, Bromus, and Agropyron as well as intercropping of Alfalfa+Bromus, and Alfalfa+Agropyron with three seed densities of 569, 853 and 1138 seeds were investigated. According to the results, the forage yield of the fourth and fifth years were affected by cropping type and showed significant differences at 1% level of probability. Results showed that mono-cropping of alfalfa with 2706 & 2199 kg per hectare, in the fourth and fifth years, respectively, showed superiority to other cropping types. In the second year of growth, seed density and the interaction effect between seed density and cropping type affected this trait and the highest yield (1049 Kg per hectare) was obtained in high density. Alfalfa, under mono-cropping and high seed density conditions, was superior to other species. The results of combined analysis showed that mono-cropping of Alfalfa with an average forage yield of 1744 Kg per hectare was superior to other cropping types and the highest yield was obtained in the fourth year of growth (1769 Kg per hectare).Keywords: Monocropping, intercropping, grass, legume, yield, rainfed condition} -
Recognition of habitats and conditions of species presences in different situations can be effective in proper utilization of vegetation. Little is known about the vegetation composition of Boralan Mountain region located in North West of Iran in the border of Turkey and Azerbaijan with the altitude range of 800-2000m. The aim of this study therefore was to investigate the floristic composition quantitatively and analyze the vegetation response to altitudinal gradient conditions of mountain. Firstly, plants were collected by floristic field survey and identified using the floras. To investigate the relationship between the gradients of elevation and vegetation, two transects of 100m were established at every 100m of elevation belts and the percentages of canopy cover and density of species were totally recorded in 20 plot samples using a random plot design. Plant community zones were characterized on the basis of species’ cover dominances using cluster analyses. According to this study, the area includes 108 species that were classified into 26 families. Totally, Poeaseae and Asteraceae with 40 percent cover dominance were more frequent than other families. Based on species similarity of elevation classes, the cluster analysis led to four vegetation type groups. The grass group and the shrub group occurred on high altitudes at 1900 m and lowland sites at 800-1300 m, respectively. The results also showed that elevation variations had considerable effects on diversity and richness indices of vegetation groups with the highest number of species at high altitudinal belt. It seems that precipitation improvement and low grazing intensities has mainly caused these changes.Keywords: Vegetation, Plant groups, Shrub, Grass, Biodiversity, Boralan region}
-
Information on different rangeland plants’ nutritive values during various phonological stages is of importance for the rangelands management. This information helps rangeland managers to choose proper grazing times to achieve higher animal performance with no detrimental effects on the rangeland vegetations. Effects of various plant parts’ phenological stages and vegetation types on reserve carbohydrates and forage quality indicators were investigated during 2009 and 2010 in Sabzkooh rangelands at Charmahal province, Iran. Plant samples were collected based on a Completely Randomized Design (CRD) at 3 phonological stages (seedling, vegetative and flowering) with 5 replications. The species included grasses (Secale montanum and Festuca ovina), forbs (Lotus corniculatus and Sanguisorba minor) and shrubs (Kochia prosterata and Salsola rigida). Aerial plant parts’ samples were harvested and oven-dried at 80oC for 24 hours; then, they were analyzed for determining the amounts of Water Soluble Carbohydrates (WSC), Crude Protein (CP), Acid Detergent Fiber (ADF), Dry Matter Digestibility (DMD) and Metabolic Energy (ME). Results showed that forbs contained more WSC as compared to the other two vegetation types (grasses and shrubs). For other forage quality traits (CP, DMD, and ME), there were significant differences between species over two years and higher and lower forage qualities were obtained for forbs and shrub, respectively. For WSC, Sanguisorba minor and Lotus corniculatus had the highest values while Secale montanum and Salsola rigida had the lowest WSC content.Keywords: Soluble carbohydrate, Protein, Digestibility, Vegetation types (Forb, Grass, Shrub)}
-
برای اندازه گیری پوشش و تراکم که در بسیاری از برنامه های مدیریتی مراتع کاربرد دارند، روش های مختلفی مورد استفاده قرار می گیرند. معرفی روشی مناسب که بتواند حجم عملیات صحرایی و هزینه ها و قضاوت های کارشناسی را کاهش داده و در عین حال دارای دقت کافی باشد، در مطالعات مرتعداری دارای اهمیت ویژه ای می باشد. با توجه به گسترش استفاده از تکنولوژی نرم افزارهای مختلف آنالیز تصاویر، در این مطالعه امکان استفاده از روش عکسبرداری به منظور برآورد پوشش سطح خاک و تراکم گیاهان مرتعی مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام این مطالعه 4 تیپ گیاهی (دو تیپ علفزار و دو تیپ بوته – علفزار) در منطقه طالقان انتخاب شد. اندازه گیری پوشش با دو روش نظری و عکسبرداری و اندازه گیری تراکم با دو روش مستقیم و عکسبرداری انجام گرفت. این اندازه گیر ی ها در کوادرات های 1 متر مربعی به تعداد 60 عدد در طول 6 ترانسکت 200 متری انجام گرفت. تفسیر عکس های تهیه شده از پلات ها توسط نرم افزار Arc View انجام گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها بوسیله نرم افزار SPSS و آزمون t جفتی انجام شد. بطور کلی با توجه به نتایج این مطالعه می توان بیان کرد که در جوامع گیاهی بوته - علفزار می توان از روش عکسبرداری برای اندازه گیری پوشش سطح خاک مراتع استفاده کرد. ولی در استفاده از این روش برای برآورد پوشش تاجی در جوامع علفزار، براساس مقدار تفاوتی که بین دو روش وجود دارد و مقدار دقت و هدف از اندازه گیری این فاکتور، می توان در مورد استفاده از این روش تصمیم گیری کرد. همچنین نتایج این مطالعه نشان می دهد که بین دو روش مستقیم و روش عکسبرداری برای تعیین تراکم بیشتر گونه ها با اطمینان 95 درصد اختلافی معنی داری وجود ندارد. بنابراین می توان برای تعیین تراکم در رویشگاه های شبیه به منطقه مورد مطالعه این تحقیق، از روش عکسبرداری استفاده کرد.
کلید واژگان: روش عکسبرداری, روش نظری, روش مستقیم, پوشش, تراکم, علفزار, بوته, علفزار}Ground cover and plant density data are required for many management plans in rangeland utilization. Introducing a proper method with low field work and costs and expert biases in addition an adequate accuracy، is important. In this study according to development of usage of new softwares for digital image analysis، possible use of photographic method for measurement of ground cover and plant density was investigated. To conduct this study four vegetation types (two grasslands and two grass- shrub lands) in Taleghan region were selected. In other to measure ground cover، ocular and photographic methods and for plant density measurement direct (counting) and photographic methods were used. Data were collected within 60 plots of 1 m2 along 6 transects 200 m in each sites. Interpretation of pictures of plots was done using Arc View software. Data analysis was done by SPSS software using paired t test. Generally، the results of this study showed that photographic method for measurement of ground cover in grass- shrub communities is applicable. But in grassland communities for measurement of canopy cover، based on variance between two methods and precision and aim of research، application of photographic method should be with care. In addition the results showed that، there were not significant different between density estimated by two methods (P<0. 05). Then photographic method could be used for density measurements in similar vegetation communities.Keywords: Photographic method, Ocular method, Direct method, Ground cover, Plant density, Grassland, Grass, shrubland} -
پوشش سطح خاک یک شاخص کلیدی برای سلامت مرتع است. به همین دلیل تعیین مناسب ترین روش برای تعیین درصد پوشش در هر منطقه آب و هوایی یا رویشگاه که از سرعت و دقت کافی برخوردار باشد، اهمیت زیادی دارد. برای انجام این مطالعه، 4 تیپ گیاهی (دو تیپ علفزار و دو تیپ بوته- علفزار) در منطقه طالقان انتخاب شد. بعد از تعیین تعداد پلات به روش آماری و ابعاد پلات بر اساس سطح گونه غالب، در هر تیپ 6 ترانسکت مستقر شد. در طول هر ترانسکت 10 پلات با روش سیستماتیک- تصادفی و با فواصل 20 متر انداخته شد. میزان تاج پوشش هر گونه با روش نظری (با نظر سه کارشناس مرتعداری) برآورد شد و به طور همزمان از هر پلات یک عکس تهیه شد. همچنین در آزمایشگاه، درصد تاج پوشش هر گونه در هر پلات روی تصاویر دیجیتالی پس از انتقال به رایانه، با استفاده از نرم-افزار ArcView برآورد شد. زمان صرف شده برای اندازه گیری درصد پوشش در دو روش ثبت شد. سپس اعداد درصد تاج پوشش فرم های رویشی که با هر دو روش به دست آمده بود، با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 15 و آزمون t جفتی تجزیه و تحلیل شد. به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که در تیپ های علفزار و بوته- علفزار درصد تاج پوشش گندمیان با دو روش اختلاف معنی داری با یکدیگر داشتند. درصد تاج پوشش گندمیان در روش عکسبرداری بیشتر از روش تخمین نظری و اختلاف بین میانگین ها نسبت به فرم های بوته ای و پهن برگان علفی بیشتر بود. در تیپ های بوته- علفزار بین میانگین درصد تاج پوشش فرم های رویشی بوته ای و پهن برگان علفی اندازه گیری شده با استفاده از دو روش اختلاف معنی داری وجود نداشت (05/0P<). میانگین زمان صرف شده در روش نظری برای اندازه گیری پوشش هر پلات در عملیات صحرایی بیشتر از روش عکسبرداری بود. در نتیجه می توان بیان کرد که روش عکسبرداری به دلیل صرف زمان کمتری برای انجام عملیات صحرایی و در نتیجه کاهش حجم عملیات صحرایی، تهیه عکس های دیجیتالی و تفسیر در محیط نرم افزاری در آزمایشگاه، در رویشگاه های دارای فرم های رویشی پهن برگان علفی و بوته ای ها می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
کلید واژگان: تخمین نظری, عکسبرداری, فرم های رویشی, علفزار, بوته, علفزار, زمان صرف شده}Ground cover is a key indicator of rangeland health. Therefore determination of most suitable method of cover measurement in each climatic zone with enough precision and fast is important. To conduct this study four vegetation types (two grass communities and two grass-shrub communities) in Taleghan region were selected. Then in each vegetation type 6 transects were established. Along each transect 10 one meter square plots were located based on random- systematic sampling. Within each plot canopy cover percentage of each species was measured by ocular estimation and photographic methods simultaneously. Also, canopy cover percentage of each species on images was determined using Arc View software at office. Moreover, the spend time for measuring cover percentage using two methods (ocular and photography) was recorded and compared. Then, the percentage of canopy cover by life forms, obtained from ocular and photography methods were compared using SPSS ver.15 software and paired T-test. In general, the results of this study showed that in grass and grass- shrub communities, there were significant differences between canopy cover of grasses measured by two methods. The canopy cover of grasses was measured by photographic method, was more than canopy cover estimated by ocular method. Also differences between means compared with shrubs and forbs were higher. In shrub- grass vegetation type differences between canopy cover percentage of shrubs and forbs obtained from either ocular or photographic methods were not significantly different (P<0.05). The mean of time consumption for field survey at ocular method in order to estimating canopy cover in each plot was more than photography method. As a result we can conclude that photographic method because of less time consumption in ground survey and consequently less ground activities because of using digital images and interpretation by software in office is more applicable.Keywords: Ocular method, Photographic method, Life form, Grassland, Grass, shrubland}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.