جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « grazing simulation » در نشریات گروه « آبخیزداری، بیابان، محیط زیست، مرتع »
تکرار جستجوی کلیدواژه «grazing simulation» در نشریات گروه «کشاورزی»-
سابقه و هدف
گونه های مرتعی حساسیت متفاوتی نسبت به چرای دام دارند. این تاثیر گاه با کمک شرایط اقلیمی بسیار مهمتر می شود، اگر جمعیت و شدت چرای دام در هر اکوسیستم متناسب با ظرفیت چرایی و حد مجاز بهره برداری باشد، حفظ گونه های مرغوب مرتعی و خوشخوراک و ترکیب گیاهی و همچنین دوام تولید در اکوسیستم مرتعی تضمین می گردد. بنابراین آگاهی از میزان تولید و حدمجاز برداشت یکی ار اساسی ترین اطلاعات پایه ای در مدیریت این زیست بوم ها به شمار می رود. این مقاله با هدف تعیین حد بهره برداری مجاز 5 گونه کلیدی مراتع ییلاقی استان لرستان نگارش گردید.
مواد و روش هابرای تعییین حد بهره برداری مجاز گونه تعداد 50 پایه متوسط ویکسان از گونه هایAstragalus curvirostris Bromus tomentellus ، Festuca ovina، Onobrychis melanotricha، Picris strigosaانتخاب شد. این پروژه به مدت 5 سال (90-1385) انجام گردید. به این صورت که پایه های شماره 1 تا 10 بدون برداشت یا تیمار شاهد، پایه های شماره 11 تا 20 تیمار 25%، پایه های شماره 21 تا 30 تیمار 50%، و پایه های شماره 31 تا 40 تیمار 75% اعمال گردید. علاوه بر آن تعداد 10 پایه متجانس دیگر انتخاب شده و پس از تکمیل رشد به عنوان شاهد سالانه قطع و با استفاده از ترازوی الکتریکی با دقت 01/0 گرم وزن شدند. با جمع کردن علوفه حاصل از ماه های برداشت با باقیمانده تولید در پایان فصل رویش مقدار کل علوفه تولید شده هر پایه برای هر سال مشخص شد. همزمان با اعمال تیمار ها، ویژگی های دیگری نیز مانند بنیه و شادابی، مرگ و ارتفاع گیاه مورد اندازه گیری و ارزیابی قرار گرفتند. این آمار در سطح 40 هکتار قرق محصور و موجود برداشت گردید. پس از تکمیل آماربرداری با استفاده از نرم افزار تخصصی MSTAT- C داده ها تجزیه و تحلیل شدند.
نتایجنتایج نشان داد تولید گونه O. melanotricha تحت اثر چرای 25% رشد مجدد بیشتری دارد ولی برداشت های50 و 75% باعث تحلیل و مرگ پایه ها می شود. در گونهB. tomentellus برداشت های 25، 50 و 75 درصد باعث افزایش تولید گیاه بروموس در مقایسه با قرق می شود. در بررسی اثر اجرای تیمارهای مختلف برداشت بر تولید، گونهF. ovina نسبت به برداشت اندام های هوایی مقاومت بیشتری دارد. نسبت به سایر گونه ها از خود نشان داده است ولی با مقایسه میانگین های تولید سالیانه تولید در پایه های شاهد و تیمار برداشت 75٪ نسبت به تیمارهای برداشت 25 و 50٪ در طبقه بالاتر قرار دارد. گونه A. curvirostris نسبت به چرای سنگین حساس است و ادامه چرای سنگین باعث عدم تکمیل رشد کامل آن در سالهای آتی می شود که نشان می دهد این گونه نباید بیش از 50٪ مورد چرا قرار گیرد ولی در چرای سبک یا 25٪ بهترین نتیجه را خواهیم داشت. مشخص گردید که، گونه P. strigosa نسبت به تیمارهای چرایی در مراحل گلدهی و پس از آن حساسیت چندانی ندارد اما به چرای اول فصل بسیار حساس است. اگر برگچه های اولیه بطور کامل حذف شوند گیاه در همان مرحله از بین خواهد رفت.
نتیجه گیری:
در بررسی اثر متقابل گونه، زمان و درصد برداشت، به طور خلاصه حد مجاز برداشت گونه ها را می توان چنین بیان نمود. گونهF. ovina مقاومترین گونه نسبت به برداشت اندام های هوایی و تا 75% مقاوم است. گونه O. melanotricha 25%، گونه A. curvirostris 25 تا 50%، گونه B. tomentellus 50% و گونه P. strigosa 25 تا 50% را می توانند تحمل نمایند. البته رعایت فصل چرا بسیار اهمیت دارد.
کلید واژگان: گونه های کلیدی, ضریب برداشت, چرای دام, شبیه سازی چرا, تولید}Journal of Rangeland, Volume:17 Issue: 1, 2023, PP 131 -144BackgroundRange species have varying sensitivities to livestock grazing, which can be exacerbated by climatic conditions. Preserving high-quality pasture and edible species and maintaining plant composition and productivity in the pasture ecosystem requires appropriate levels of pasture exploitation. Thus, knowledge of the allowable use of rangeland species is essential for the management of these ecosystems. This study aimed to determine the allowable use of key species in Zagheh alpine rangelands.
MethodologyThe study selected 40 average stands of the species Astragalus curvirostris, Bromus tomentellus, Festuca ovina, Onobrychis melanotricha, and Picris strigosa to determine allowable use. The stands were subjected to different levels of harvest treatment over five years (2011-2016), with stands 1-10 left unharvested and used as a control. Stands 11-20, 21-30, and 31-40 were subjected to 25%, 50%, and 75% harvest treatments, respectively. An additional ten plants were selected as annual witnesses and weighed using an electric scale with an accuracy of 0.01 grams. The data collected included vigor, mortality, plant height, and production, which were analyzed using MSTAT-C software.
ResultsThe study found that O. melanotricha increased in production with a 25% harvest treatment, but harvesting at 50% and 75% caused stands to die. Harvests of 25%, 50%, and 75% increased the production of B. tomentellus compared to the control. F. ovina showed greater resistance to harvesting than other species, with the highest production in the control and 75% harvest treatments. A. curvirostris should not be grazed more than 50%, while P. strigosa is not very sensitive to grazing in the flowering stages and after but is sensitive to grazing in the first season.
ConclusionThe allowable use of species can be expressed as follows: F. ovina can tolerate up to 75% harvest, while O. melanotricha can tolerate 25%, A. curvirostris 25-50%, B. tomentellus 50%, and P. strigosa 25-50%. However, the grazing season must be carefully observed to ensure successful management of rangelands.
Keywords: Key species, harvest rate, livestock grazing, grazing simulation, production}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.