به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « الگوی پر و خالی » در نشریات گروه « هنر و معماری »

  • محیا قوچانی، محمد تاجی *
    رعایت الگوهای بومی پر و خالی در خلق فضاهای زندگی ایرانیان منطبق با فرهنگ همسازی با طبیعت در اقلیم های مختلف کشور و برای قرن های متمادی شیوه عملکرد معماران بوده است. تقریبا بناهای امروزی پیوستگی و مسئولیت خود را نسبت به زمین، آسمان و همجواری ها از دست داده اند. فضاهای باز به واسطه تقلید نا آگاهانه از معماری تندیس وار اروپایی به پس مانده و اضافه فضاها تبدیل شده و اهمیت پیشین خود را ندارند. این پژوهش با بررسی ویژگی های فضای باز در مساجد و خانه ها (به عنوان دو عنصر مهم در شکل گیری شهرهای ایرانی) به دنبال راهکارهایی برای ایجاد توازن و رابطه مطلوب بین انسان و طبیعت و ایجاد حس تعلق و مشارکت در فضاهای معماری و بازآفرینی مفهوم فضای باز در کالبدی جدید و در مجموع به دنبال احیای دوباره مفهوم حیاط در معماری معاصر است. تحقیق حاضر براساس روش توصیفی و تحلیلی گونه های ارتباط فضای باز و بسته انجام شده است. در همین راستا، 12 نمونه پلان مسجد و 12 نمونه پلان خانه در معماری سنتی و بررسی معماری مساجد و خانه های دوران معاصر، ارتباط فضای باز و بسته در آن ها مورد بررسی قرار گرفت و گونه بندی شد. نتایج پژوهش بر این مهم تاکید دارد که ارزش های نهفته در فضاهای باز و اصول حاکم بر آن ها، قابلیت تداوم دارند و استمرار آن ها در معماری معاصر می تواند کارآمد باشد.
    کلید واژگان: فضای باز, الگوی پر و خالی, مساجد, معماری سنتی, معماری معاصر}
  • محمد فرخ زاد، ایمان مدیری دوم
    از دیرباز فضاهای باز در معماری و شهرسازی ایران مورد توجه بوده و میتوان گفت هیچ بنایی احداث نمیشده مگر آن که ساماندهی و شکل گیری صحیح فضاهای باز آن نیز مدنظر معمار بوده است. اصول پایدار معماری گذشته ایران در فضاهای باز نیز مشاهده میشود؛ از آن جمله میتوان به احترام به طبیعت، توجه به تناسبات، وحدت میان کل و جزء، پایداری و هماهنگی با اقلیم، ایجاد حس مکان و هویت فضایی اشاره نمود. در این میان همیشه توجه خاصی به فضای باز در طراحی مسکن ایرانی وجود داشته است. رعایت الگوهای بومی پر و خالی در خلق فضاهای زندگی ایرانیان منطبق با فرهنگ همسازی با طبیعت این ملت در اقلیمهای مختلف کشور و برای قرنهای متمادی شیوه عملکرد معماران بوده است. در قرون اخیر متاسفانه با گذشت زمان و بالاخص با حضور فرهنگ بیگانه در معماری مسکونی این سرزمین، توجه به خلق فضاهای باز پویا و هماهنگ با زندگانی ساکنان، به فراموشی سپرده شده و محدود شدن چنین اماکنی به پارکینگها، انبارها یا مسیرهای تردد به درون واحدهای مسکونی، عملا به کارگیری فضاهای باز را به عنوان بخشی از محیط زندگی انسان، از مجموعه های مسکونی حذف کرده است. این مقاله شامل سه بخش میباشد. دو بخش اول در فرآیند پژوهشی کتابخانهای و با کنکاش در منابع مختلف، ابتدا به بررسی ویژگی های فضاهای باز در معماری گذشته ایران می پردازد و شکل گیری آن را در مسکن ایرانی تحلیل میکند و سپس سیر تحول الگوی فضای پر و خالی در معماری معاصر ایران و چالش های حادث شده در ایجاد فضاهای باز مجموعه های مسکونی امروزی بررسی شده است. در بخش سوم مولفان تلاش کرده اند تا با به کارگیری روش تحقیق کیفی و براساس شرایط موجود و قوانین کنونی معماری و شهرسازی حاکم در کشور، با تدوین راهکارها و پیشنهادهای طراحی در فضاهای باز، اصول بیانشده بخش اول در شکل گیری این اماکن را در معماری مسکونی احیا نمایند.
    کلید واژگان: فضای باز, الگوی پر و خالی, مسکن ایرانی, طراحی فضای باز, معماری و شهرسازی ایران}
    Mohammad Farokhzad, Iman Modiri Dovom
    Since old times, open spaces have been noticed in the Iranian architecture and urban development and it can be said that no building has been built unless there has been proper redevelopment and formation of open space noticed by the architect in it. The stable principles of Iranian past architecture in the open spaces is also observed such as respect to the nature, attention to proportions, unity between the whole and a part, stability and coordination with the climate, creation of the sense of place and space identity. Amid these, there has always been a specific attention to open spaces in the design of Iranian housing units. Observing the full and empty models in the creation of the Iranian living spaces in agreement with the culture of adaptation with the nature of this nation has been the method of performance in the side of architects in different climates of this country for constant centuries. In recent centuries, unfortunately, with the passage of time and in particular the presence of foreign culture in the housing architecture of this land, paying attention to the creation of dynamic open spaces and in agreement with the life of residents have been forgotten. Limitation of such places to parking, storehouses or moving routes inside the residential units, has practically deleted the application of open spaces as a part of human life environment from the housing complexes. This article has three parts. The first two parts, deals with the features of open spaces in the past architecture of Iran through research process of library and searching in various sources and analyses its formation in the Iranian housing. Then, it deals with the course of change of full and empty spaces models in the Iranian contemporary architecture and challenges ahead of it in creation of open spaces in today’s housing units. In the third part, using the qualitative research methods and based on the existing conditions and present rules of architecture and urban development ruling in the country, and also through compilation of design approaches and suggestions in open spaces, authors have tried to revive the principles expressed in the first part in the formation of these places in the housing architecture.
    Keywords: Open Space, Full, Empty Models, Iranian Housing, Open Space Design, Iranian Urban Development, Architecture}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال