جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "فضاهای بینابینی" در نشریات گروه "هنر و معماری"
-
در گذشته حیاط در خانه های ویلایی امکان انجام فعالیت های گوناگون و ارتباط با طبیعت را برای ساکنان فراهم می کرد. اما امروزه تغییر سبک زندگی و ایجاد آپارتمان هایی ازجمله پروژه های مسکن مهر مشکلاتی همانند انزوای اجتماعی، قطع ارتباط با طبیعت را پیش روی سلامت جسمی و روحی ساکنان قرار داده است. در این شرایط طراحی مناسب فضاهای بینابینی در پروژه های مسکن مهر می تواند جایگزین حیاط و فضای باز در گذشته باشد. هدف این مقاله شناسایی فضاهای بینابینی و ارائه روشی برای برنامه ریزی فضایی با استفاده از فن AIDA جهت ارتفاء کیفیت محیط است.
برای رسیدن به این هدف پرسش اساسی این است که چه عواملی در کیفیت بخشی به فضای بینابینی محیط مسکونی موثر هستند، و از چه راهبردهایی می توان جهت ارتقای کیفیت محیط استفاده کرد؟ برای پاسخ به این پرسش ها قابلیت های فضاهای بینابینی در 10 سطح مشخص شد و در مجموعه مهر امام رضا (ع) شهر صدرا مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. ماهیت این پژوهش تلفیقی از شیوه های کیفی و کمی است و گردآوری داده ها با پرسش نامه پیمایشی انجام شده است. مطالعه موردی در مجموعه مسکونی مهر امام رضا شهر جدید صدرا با نمونه گیری تصادفی آماری و به ترتیب پرسش از 82 نفر از ساکنان این مجتمع بوده است. به منظور ارزیابی عوامل از آزمون رگرسیون چند متغیره و آزمون t استفاده شد.
بر مبنای نتایج به دست آمده از سنجش کیفیت و استفاده از فن AIDA، راهبردهایی برای ارتقای کیفیت محیط تدوین شد.
نتایج به دست آمده از سنجش کیفیت در مجموعه انتخابی حاکی از نارضایتی از شاخص های کاربری مهم شهری، فضای سبز و امنیت در سطح همسایگی، فضای سبز، فضای بازی کودکان و سازمان دسترسی در سطح مجتمع مسکونی و پاکیزگی محیطی و مسکن در سطح واحد مسکونی است. سپس با استفاده از فن تحلیل عرصه های تصمیم گیری، سناریوهای مختلف ارتقای کیفیت محیط ارائه شد. پس از ارزیابی، سناریوی برتر با راهبرد بهبود امنیت، توسعه متمرکز فضای سبز، توسعه متمرکز کاربری های مهم، توسعه شبکه معابر، توسعه سطح کیفی مسکن، ایجاد زیرساخت پاکیزگی محیطی و در نظر گرفتن فضای بازی کودکان، انتخاب شد.کلید واژگان: ارتقای کیفیت محیط, فضاهای بینابینی, مولفه عملکردی, مولفه تجربی- زیبایی شناختی, مولفه زیست محیطیin the past, the yard in villa houses would allow residents to perform various activities and to communicate with nature . but today lifestyle change and building of apartments such as mehr housing projects such as social isolation, interruption of relation with nature, has been placed on the physical and mental health of the residents. in this case, appropriate design of intermediate spaces in mehr housing projects can replace the yard and open space in the past. the purpose of this paper is to identify intermediate spaces and provide a method for spatial planning using AIDA model to improve the quality of the environment.
to achieve this goal, the main question is what factors in the excellence of the environment are effective in the quality of residential environment and what strategies can be used to improve the quality of the environment? in order to answer these questions, the capabilities of intermediate spaces in 10 levels were determined and in the mehr imam reza (peace be upon him ) , sadra was evaluated and evaluated . the nature of this research is combination of qualitative and quantitative methods and data collection is done by survey questionnaire. the case study in the residential complex of imam reza , the new town of sadra , has been selected by random sampling and the question has been about 82 residents of this complex . to evaluate the factors, multiple regression and t - test were used.
based on the results of the quality and use of AIDA , strategies for improving the quality of the environment were developed . the results obtained from the quality assessment in the selected set indicate the dissatisfaction of important urban use indicators, green space, and security in the neighborhood level, green space, children 's game space, and the accessibility to residential complex and residential and environmental cleanliness at the residential unit level. then, using the technique of decision - making, different scenarios of quality improvement were presented. after evaluation, the best scenario with improved security, green space development, intensive development of important land uses, network expansion, development of the quality of housing, creation of environmental cleanliness infrastructure and considering children 's play space were selected.Keywords: Environmental Quality Improvement, Intermediate Spaces, Functional Component, Experimental-Aesthetic Component, Environmental Component -
حریم از اصول و مبانی مهمی است که با ورود اسلام به ایران اهمیت بسیاری پیدا کرد و به دغدغه ی طراحی معماران سنتی تبدیل شد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر فضاهای بینابینی در حفظ حریم است همچنین به بررسی و تحلیل یک خانه سنتی در شهر یزد برای این منظور پرداخته شده است. روش این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی بوده و در مبانی نظری به بررسی و تحلیل مفاهیم حریم، محرمیت و فضاهای بینابینی پرداخته می شود. سپس نمونه موردی خانه مرتاض با توجه به فضاهای بینابینی موجود در آن بررسی میشود و در نهایت نتیجه گیری های به عمل آمده نشان می دهند که فضاهای بینابینی تاثیر به سزایی در حفظ حریم و محرمیت دارند اما فضاهای بینابینی صرفا به منظور حفظ حریم استفاده نمی شوند گاهی این فضاها فقط برای ایجاد فضایی واسط هستند و کاربردی برای حفظ حریم ندارند اما می توان یکی از کارکردهای اصلی فضاهای بینابینی را حفظ حریم دانست.
کلید واژگان: حریم, محرمیت, فضاهای بینابینی, سلسله مراتب, خانه مرتاض یزد -
فصلنامه هویت شهر، پیاپی 53 (بهار 1402)، صص 21 -36
کیفیت محیط های مسکونی ماهیتی چند بعدی دارد. هدف این مقاله شناخت عوامل تاثیرگذار بر ارتقاء کیفیت محیط و ایجاد الگویی جهت سنجش کیفیت در مجتمع های مسکونی برای شکل گیری مطلوب محیط های مسکونی است. برای رسیدن به این هدف، پرسش اساسی این است که چه عواملی بر ارتقاء کیفیت محیط مسکونی تاثیرگذار است؛ و چگونه این عوامل سنجش کیفیت فضا را در گونه هایی از مسکن میسر می سازد؟ برای پاسخ به پرسش ها عوامل 1)مشخصات فردی ساکنان، 2)قابلیت فضاهای بینابینی و 3)کیفیت طراحی معماری در نظر گرفته شد. به منظور ارزیابی عوامل از آزمون های t، همبستگی و تحلیل عاملی استفاده گردید. نتایج نشان می دهد که مدت سکونت، سطح تحصیلات، سن و نوع تملیک (در بخش مشخصات فردی)، قابلیت های فضاهای بینابینی و کیفیت طراحی معماری در کیفیت بخشی به محیط موثر هستند. نتایج حاصل از سنجش نشان داد که بیشترین میزان نارضایتی ساکنان از محیط مسکونی و مهم ترین شاخص جهت ارتفاء کیفیت بنا مربوط به دسترسی پذیری در سطح مجتمع مسکونی می باشد.
کلید واژگان: کیفیت محیط مسکونی, مشخصات ساکنان, فضاهای بینابینی, طراحی معماری, مجموعه های مسکونیThe first thing that comes to mind when residential areas in the culture of contemporary Iranian architecture are studied is that achieving higher quality in residential environments is a necessity given the said point. Identifying the main factors that affect quality improvement, providing a model for quality measurement in the residential environment, and then prioritizing indexes is essential. Not only does this method study the issue of quality from the perspective of residents living in the selected complex, but also it can be used in quality improvement policies and strategies of residential environments. Therefore, this article considers three main factors: capability of intermediate spaces, quality of architectural design, and personal characteristics of residents in question. This article analyzed the relationship between these factors and the quality of residential complexes. Further, it determined environmental quality based on residents’ needs and expectations by providing a four-level model for measuring quality in residential complexes and measuring indicators from residents. Then, it identified the principal indicators in quality improvement of the environment by prioritizing indicators. This measurement used t-test, correlation, and factor analysis. The results obtained in the field of research hypotheses showed that there is a significant correlation between the indicators of the duration of residence, level of education, age and type of ownership (in the individual characteristics of residents), the ability of intermediate spaces, and the quality of architects’ design with the quality of the residential environment. The results showed that the residents of Vahdat Beton Complex are not satisfied with the quality of their residential environment. The quality score showed that the most dissatisfaction is with the area of the residential complex. Also, the consequence of the significant coefficient demonstrated that the area of the residential unit should be considered by the city officials, as their top priority. The results of the analysis of the elements that make up the quality of the environment showed that space 2 at the level of the neighborhood unit, space 2 at the level of the residential complex, and space 3 at the level of the residential unit is more important spaces for the residents. Moreover, the lowest level of residents’ satisfaction is with the accessibility at the level of the residential complex and the observance of privacy, overlooking, and visual pleasure at the level of the residential unit. Prioritization of measures to improve the quality of the environment showed that space 3, at the level of the neighborhood unit, space 2 at the level of a residential complex, spaces 1 & 3 at the level of the residential unit are the most important spaces for improving the quality of buildings. It also showed that indicators of green space and social livelihood in space 2, visual pleasure and sensual richness in space 3 of neighborhood unit level, accessibility, and readability in space3, green space and controlling the entry of strangers to the complex in space 1 of residential complex level, green space, and belonging in space 3, privacy and overlooking in space 1 of the residential unit level.
Keywords: Quality of residential environments, Residents’ characteristics, Intermediate spaces, Architectural design, residential complexes
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.