به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "محمد مدبر" در نشریات گروه "هنر و معماری"

جستجوی محمد مدبر در مقالات مجلات علمی
  • نسرین سیدرضوی*، فواد نجم الدین، مونا راسته
    نقاشی قهوه خانه ای، برگرفته از متن فرهنگ سنتی و عامیانه ایرانی است و توجه خاصی را به واقعه کربلا به عنوان یکی از مضامین ویژه فرهنگ ایرانی نشان داده است. نقاشی «مصیبت کربلا»، اثر محمد مدبر، اثری شاخص در این سنت تصویری، محسوب می شود. واقعه کربلا عرصه تقابل مهم ترین مصادیق خیر/ شر در برابر یک دیگر است. از این رو، نشانه های تقابلی مهر/ کین، که بازتاب حسی فرهنگی ایرانی به این رویارویی است، به وفور در آن پیدا است. پژوهش حاضر سعی دارد که، با بهره گیری از رویکرد تقابل های دوقطبی ساخت گرا و خوانش سه سطحی بارتی، به روش توصیفی-تحلیلی و گردآوری داده های متنی و تصویری، با مطالعات کتابخانه ای (مقاله و کتاب)، به تحلیل معنایی مهر و کین در اثر مورد بحث، بپردازد و درصدد پاسخ به این پرسش است که: تقابل دوگانه مهر/کین با چه سازوکاری در نقاشی مصیبت کربلا تولید معنا می کند؟ نتایج کلی از این قرار است که: تابلوی مصیبت کربلای با تجمیع نشانه های صریح و ضمنی مهر/ کین، به دنبال نمایش غلبه مهر بر کین است؛ چنان چه پیام صریح این نقاشی، تنها به یک واقعه تاریخی- مذهبی ارجاع می دهد و در تقابل با این روایت، پیام های ضمنی، ارجاعات جزیی دارد که به واسطه نگاه مقاومتی محمد مدبر، حاکی از غلبه معنوی سپاه امام حسین (ع) در برابر لشکر یزید و نفی روایت تاریخی است. لذا، در یک نگاه کلی، تصویر قبول واقعه دردناک عاشورا را به تاخیر می اندازد و در برابر روایت تاریخی مقاومت می کند.
    کلید واژگان: نقاشی قهوه خانه ای, مصیبت کربلا, مهر, کین, محمد مدبر, نشانه شناسی
    Nasrin Seyed Razavi *, Foad Najmedin, Mona Rasteh
    Coffee house painting is one of the distinctive Iranian painting traditions that dates back to centuries ago; but after the introduction of the oil painting into Persian Art under Safavid rule, experienced drastic developments and since, has striven to evolve in Persian visual tradition along Qajar period and has gone through ups and downs in later periods. The painters of this art style generally depicted religious, epic and folk themes; but basically, the main focus of the patrons and hence the painters was on the catastrophic religious epic of Karbala which narrates the martyrdom of Imam Hussein, the key holly figure in Shi’a School iconography, and his companions in the first century of the Islamic history. One of the most important paintings of the coffee house tradition is the Calamity of Karbala by Mohammad Modabber (d 1967): the second co-founder of the coffee house painting. Working along with his contemporary companion, Hossein Ghullar Aghasi tried to attend Kamal-Ul-Molk courses in order to make new developments in the folklore tradition. Seemingly Ghullar could not come along with the naturalistic style taught there and tried a more symbolic style for his works, but Modabber managed to make a new fusion in-between the two traditions and took his own personal way which later proved to be fashionable among more common citizens and even peasants living in rather remote villages, showing much passion for the visual- verbal narrative performances called Naghali. The whole tradition shows a rigor taste for a restricted number of themes and subjects; namely the religious epic of Karbala, and few subjects stemming out of the National epic of Shahnameh. The visual language of the works is usually astonishingly simple and easy to understand due to the low expectations for taste and understanding of the originally intended audience of the genre, hence makes it appealing to explore the visual system. Analysis of the works show a great application of binary oppositions in production of the narrative in the first sight. Thus, two basic questions will rise: How does this system function in the work; and how generalizable will the verdict be. The present article aims to find answer to the first question through a case study. The notion of binary oppositions was first raised by structuralists, and according to them, it can be considered as the basis for the formation of human language and consequently cognitive frameworks. The present study tries to address the issue of reading the love/hate opposite in the painting "the Calamity of Karbala" by Muhammad Modabber, as one of the most magnificent paintings in the period, based on Roland Barthes’ three-level semiotic model of analysis. The model basically published in his 1964 article, “Rhetoric of the Image” severs the textual meaning of the image into the lingual, iconic and visual levels and analyses each in its exclusive code system. The research is based on a descriptive-analytical method and collecting textual and visual data, with library research (articles and books), and seeks to answer the question: How does the love/hate sign system in the coffee house painting "the Calamity of Karbala" produce meaning through the denotative and connotative referential functions? In this way, the polarization of love/hate is pursued as a fundamental binary opposition in Iranian visual culture. The research findings acknowledge that: in the painting "the Calamity of Karbala" by Mohammad Modabber, the concepts love and hate show obvious dialectic relations in which love overcomes hate, symbolizing a body of opposite concepts in the same manner: obedience, loyalty, spirituality and sacredness, bravery and martyrdom, in opposition to treason, rebellion against the truth, idolatry and profaneness, cowardice and tyranny. Symbolic units provide no meaning independent of the whole set of the work; and it could be noted that the whole system of all these opposite meaning production units lead to a passionate system of emotional reflections alongside with the core narrative of the work, producing an active dialectic interaction between the work and the audience. Hence the work shows a full interaction of all three levels of image reading suggested by Roland Barthes, namely the linguistic, the iconic and the visual in a full range. Furthermore, the denotative message of the painting "the Calamity of Karbala" depicts a neutral narrative of an ordinary historical-religious event; yet, on the contrary the connotative messages, referring to alternative folklore understanding of the catastrophe of Karbala, tries to imply the spiritual superiority and victory of Imam Hussein's army against Yazid's army. In the Lingual level, the presence of the Imam Sajad, the succeeding Imam after Hussein is ignored and despite the figure depicting his holiness, resting as a result of his then sickness, there is no reference to his name in the work. In the iconic level, depiction of the supernatural entities, guardian lion and presence of the fictionally believed Indian army of Sultan Gheys, tending to help Imam Hussein are evident to provide the superiority of his forces; Even the visual management of the elements of work and the styles and expressions suggesting calmness and delight, are shown in figures and faces of all the companions of Imam Hussein during the fight and even their martyrdom. Figure of Imam Hussein in the middle of the upper half of the work is bracketed in-between a row of the deceased prophets on one wing and genies who have come to help on the other. This bracketing will function as a demarcation of the figure, yet the isolation of the holy figures in contrast to the lower sectors and the maleficent army, produces a sense of privacy and spirituality. Most of the righteous army is depicted in white robes against the dark siders in full amour; and white horses of the truth show a salient dominance on the dark horses. Although the account is in contradiction with the reality of the historical documents testified by the canonical authorities, yet it proves to be reflecting the spiritual tendencies of the believers to even change the course of history. In a general view, the image resists and tries to deny the reality of the drastic consequences of the event of Ashura and in order to defy its own believed account seeks to hold on the alternative folklore narratives. Hence the overall atmosphere of the work shows the tendency of love and its superiority over hatred in the work and tries to suggest the love and passion the artist and potential audience for the companions, historical and fictive figures and even the holly figure of Imam Hussein, which in turn could be interpreted as the contextual love of the whole culture for him; A cultural expression that could be identified as a symbol for resistance of folklore culture against the officiality of history.
    Keywords: coffee house painting, Painting of Karbala Calamity, Double Confrontations, Love, Hatred, Mohammad Modabber, Semiotics
  • مجید مزیدی شرف آبادی*، خشایار قاضی زاده
    بیان مسیله

    فتح خیبر یکی از وقایع مهم تاریخی جهان اسلام است که در دوره های مختلفی از تاریخ هنر ایران اسلامی مورد توجه هنرمندان و نگارگران قرار گرفته است. این واقعه بیش از پیش در میان اهل تشیع اهمیت ویژه ای دارد زیرا در جریان این اتفاق، قلعه یهودیان توسط حضرت علی (ع) فتح شده است. پژوهش حاضر از حیث اهمیت واقعه فتح خیبر و جایگاه مهم حضرت امیر مومنان (ع) دارای اهمیت و ضرورت است، به ویژه این که هدف از این پژوهش شناخت سیر تغییر و تحولات مصورسازی این واقعه در دوره صفوی و معاصر، است.

    هدف پژوهش

    تحقیق حاضر در پی آن است که بداند نگارگران و نقاشان در نگاره های مربوط به واقعه فتح خیبر در دو نسخه فالنامه دوره صفوی و نقاشی های محمد مدبر و حسین همدانی، این واقعه را چگونه بازنمایی کرده‎اند و در دوره های تاریخی صفویه و معاصر، چه تغییراتی در مصورکردن واقعه فتح خیبر مشاهده می شود. از طرف دیگر این پژوهش علل تغییرات و تمایزات در نوع بازنمایی واقعه فتح خیبر را در نگاره های فالنامه های صفوی و آثار نقاشی قهوه خانه ای را بررسی می کند.

    روش پژوهش

    در این پژوهش اطلاعات کتابخانه ای و اسنادی و تصویری به شیوه توصیفی- تحلیلی با رویکرد تطبیقی بررسی و موضوع فتح خیبر توسط حضرت امیرمومنان (ع) در دو نگاره از دو نسخه فالنامه صفوی و دو نمونه نقاشی از آثار هنرمندان معاصر شامل آثار محمد مدبر و حسین همدانی مورد تحلیل و تطبیق قرار گرفته است.

    نتیجه گیری

    نتایج پژوهش نشان می دهد در مصورسازی واقعه فتح خیبر، میزان پایبندی به روایات در نگاره های دو نسخه فالنامه صفوی بسیار بیشتر از نقاشی های قهوه خانه ای یعنی آثار محمد مدبر و حسین همدانی است و در دوره صفوی، وجه اعجازگونه عمل حضرت علی (ع) اهمیت بیشتری نسبت به دوره معاصر داشته است.

    کلید واژگان: فتح خیبر, فالنامه, نگارگری صفوی, محمد مدبر, حسین همدانی, نقاشی قهوه ‎خانه ای
    Majid Mazidi Sharaf Abadi *, Khashayar Ghazizadeh
    Problem statement

    The conquest of Khaybar is one of the most important historical events in the Islamic world, which has attracted the attention of artists and painters in different periods of the history of Islamic Iranian art. This event is very important to the Shiites because the Jewish castle was conquered by Imam Ali (AS)  during this event. The necessity of this study lies in the importance of the conquest of Khaybar, the significant position of Hazrat Amir Momenan(AS).

    Research objective

    The purpose of this study which is understanding the changes and illustrations of this event in the Safavid and contemporary periods. The present study seeks to answer these questions: How did the painters in the paintings related to the conquest of Khaybar in the two Manuscripts of the Safavid period’s Falnama and the paintings of Mohammad Modaber and Hossein Hamedani represent this event? In the  Safavid and contemporary historical periods, what changes can be seen in depicting the event of the conquest of Khaybar? and In what cases should the causes of changes and differences in the type of representation of the Khaybar event of the conquest of Khaybar be sought in the drawings of  Falnama in the Safavid period and the works of coffee house paintings?

    Research method

    In this research, library, documentary, and visual data were analyzed in a descriptive-analytical manner using a comparative approach and the subject of the conquest of Khaybar by Hazrat Amir Mo’menan(AS) in two drawings of two Manuscripts of Safavid’s Falnama and two samples of paintings by contemporary artists including Mohammad Modabber and Hussein Hamedani were compared and analyzed.

    Conclustion

    The results show that in illustrating the event of the conquest of Khaybar, the degree of adherence to the narrations in the drawings of the two Manuscripts of Safavid’s Falnama is much higher than the coffee house paintings of Mohammad Modabber and Hossein Hamedani, and in the Safavid period, the miraculous aspect of Imam Ali’s(AS) action was more important than the contemporary period.

    Keywords: Conquest of Khaybar, Falnama, Safavid painting, Mohammad Modabber, Hossein Hamedani, Coffee House Painting
  • زهرا مهدی پور مقدم*، محمد خزایی، ابوالفضل عبداللهی فرد
    آثار هنری با موضوعات دینی، همواره اشاعه دهنده اعتقادات مذهبی و علاقه شیعیان به اسلام و روایات قرآنی است؛ از جمله مضامین اخروی و معاد. روایاتی از روز قیامت، زنده شدن مردگان و حسابرسی به اعمال آن ها در روز محشر، از جمله موضوعاتی است که در قرآن کریم، بسیار به آن توجه شده است. در این بین، دیوارنگاره های بقاع و پرده نگاری های مذهبی، مهم ترین بستر برای بازنمایی تصویری این مضامین هستند. در این پژوهش تلاش شده تا براساس رویکرد تطبیقی ابعاد گوناگون این آثار بررسی شود تا اشتراکات و تفاوت های نقاشی دیواری بقعه و پرده روز محشر محمد مدبر مشخص گردد. هدف، علاوه بر تاثیرگذاری مضامین دینی بر روح و جان آدمی، بیانگر نقش و حضور پررنگ قرآن کریم در زندگی مسلمانان است تا با دیدن تصاویری با مضمون اخروی، دریابند که اعمالشان بدون حسابرسی باقی نمی ماند. یافته های حاصل، به روش توصیفی تحلیل محتوا انجام شده اند و بیان می کنند علاوه بر تمایزات، تشابهات تصویری و تجسمی نیز بین این دو اثر وجود دارد که صرفا به دلیل موضوع مشترک روز محشر نبوده، بلکه توجه به مضامین قرآنی و روایاتی که مورد پسند عامه مردم و در راستای اعتقادات شیعی آنان بوده که با صراحت و سادگی در بیان مفهوم معنوی روز محشر، این گونه تصویرپردازی ها را موجب شده است.
    کلید واژگان: روز محشر, نقاشی دیواری, پرده نقاشی, محمد مدبر, بقعه لیچا
    Zahra Mehdypour Moghaddam *, Mohammad Khazaei, Abolfazl Aabdollahie Fard
    Works of art with religious themes have always been a means of propagation of religious beliefs and been indicative of interest of Shi’ites in Islam and the Quranic traditions. In the meantime, themes relating the Judgment Day and the resurrection, narrations from the Judgment Day, the resurrection of the dead and auditing the deeds on the Judgment Day are the topics much discussed in the Holy Quran. Among these, religious murals are considered as important platforms for the visual representation of such themes. In this research, it is intended to study the various dimensions of these works based on a comparative approach. The question to be answered is as follows: What are the common features in the mural painting in the tomb at Licha and the canvas painted by Mohammad Modabber (as case studies)? The results indicate that, in addition to the impact of religious themes on the human soul, the role and substantial presence of the Holy Quran in the lives of Muslims has been of deep significance in Islamic era. By looking at images with the theme of the hereafter, Muslims would actually remind themselves that one day their deeds are to be audited. In addition to the differences seen in both works, there are visual similarities as well, which is not simply because of the common theme addressed, but due to paying attention to Quranic themes and narrations popular among the people in line with their Shi’ite beliefs. This has been manifested with clarity and simplicity in the form of expressing the spiritual concept of Judgment Day in such illustrations.
    Keywords: Judgment Day, Mural, Canvas, Mohammad Modabber, Licha tomb
  • نجیبه رحمانی*، فتانه محمودی، همایون حاج محمدحسینی
    هنر دینی ایران در پی تجلی امر والا از هرگونه ترسیم پیکرنما پرهیز کرده است. در این میان موضوعات مذهبی و امور اخروی به واسطه نیاز به ترسیم پیکرنما و فضای روایی در وادی ممنوعه قرار گرفتند. با وجود تاکید بسیار قرآن و احادیث در این حوزه، هنر ایران عاری از مصورسازی امور اخروی است- جز موارد انگشت شماری مربوط به دیدار پیامبر از بهشت و جهنم در نسخ خطی معراج نامه ها- اعتلای این حوزه مربوط به هنر عامیانه دوره قاجار است. مطالعات به عمل آمده نشان می دهد که هنر اسلامی به واسطه نوع نگرش از ترسیم مضامین اخروی پرهیز کرده است؛ اما با ورود به دوره قاجار برای اولین و به شکل مستقل شاهد ترسیم این مضامین در ابعاد بزرگ هستیم. این امر وقتی میسر گشت که طبقه هنرمند و سفارش دهنده تغییر یافت؛ در واقع هنرمند عامیانه با توجه به جهان بینی طبقه خویش به ترسیم پیکرنمای امور اخروی دست زد. هدف پژوهش ترسیمات پیکرنما مضامین اخروی در هنر ایران است تا یکی از کلیدی ترین موضوعات دینی غایب در هنر ایران مورد مطالعه قرار گیرد.
    در این مقاله به دو سوال زیر پاسخ داده شده است:سیر حرکت آثار مربوط به مضامین اخروی در هنر اسلامی ایران چگونه بوده است؟
    ترسیم پیکره نمای مضامین اخروی در دوره ی قاجار چه مشخصاتی دارد و چه تفاوت هایی با دوران پیشین دارد؟
    روش تحقیق در این مقاله توصیفی- تحلیلی است و شیوه گردآوری مطالب کتابخانه ای است. در هنر عامیانه قاجار سه حوزه نقاشی قهوه خانه ای، نقاشی بقاع متبرکه و نقاشی پشت شیشه بررسی شده است که در آن ها با دنیای جدیدی از ترسیم موضوعات اخروی در ابعاد و گستردگی مختلفی روبه رو می شویم؛ این هنر برای اولین بار ایدئولوژی خاص طبقه عام را در ایران نمایش داد و آن اعتقادات راسخ مذهبی و باورهای دینی است.
    کلید واژگان: ترسیم پیکرنما, بهشت و جهنم, معاد, نقاشی قهوه خانه ای, محمد مدبر, نقاشی پشت شیشه, چاپ سنگی, نقاشی بقاع متبرکه
    Najibeh Rahmani *, Fattaneh Mahmoudi, Homayun Haj Mohammad Hoseini
    Iranian religious art has avoided any figurative representation following the expression of the exalted order. The religious topics and otherworldly affairs were restricted due to the necessity of the figurative representations and narrative atmosphere. Despite the frequent emphasis of Quran and Hadith in this field, the art of Iran is devoid of any visualization of otherworldly affairs - except rare cases relating to the prophet's visit to heaven and hell in the manuscripts of “Books of Ascension” (Mirajnama) - the culmination of this field is related to the folk art in the Qajar era. The studies show that the Islamic art has avoided the representation of otherworldly themes due to its viewpoint; yet, since the Qajar era, the large scale representation of these themes is observed independently and for the first time. This was made possible when the class of the artist and customer changed; in reality, the folk artist drew the figurative representation of otherworldly affairs according to the worldview of his class. The aim of this research is the figurative representations of otherworldly themes in the art of Iran to study one of the most crucial absent religious themes in the art of Iran. Two questions have been addressed in this article: 1. How did the works in regard to the otherworldly themes advanced in the Islamic art of Iran? 2. What characteristics does the representation of the otherworldly themes have in the Qajar era and what are its differences with the previous period? The research method is descriptive-analytical, based on library sources. In the Qajar folk art three categories of the Coffee House painting, holy shrines painting and Under Glass Painting have been studied, in which we encounter a new world in regard to the representation of otherworldly themes in various scales and extent; this art reflected the ideology exclusive to the common class in Iran for the first time, which is ardent religious beliefs and pious faiths.
    Keywords: Figurative Representation, Heaven, Hell, Resurrection, Coffee House Painting, Mohammad Modaber, Under Glass Painting, lithography, Holy Shrines Painting
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال