جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "مسکن بومی شهر تفت" در نشریات گروه "هنر و معماری"
جستجوی مسکن بومی شهر تفت در مقالات مجلات علمی
-
نتایج تحقیقات معاصر در گفتمان گونه شناسی، تضادهای فراوانی در تعریف ماهیت و مفهوم گونه و گونه شناسی در معماری، به عنوان یک تصویر ساده و کلی که گروهی از ساختمان ها را نمایندگی می کند، نشان می دهد. در این تعاریف برخی جنبه های شکلی و برخی دیگر ابعاد معنایی و شهودی گونه را مد نظر داشته اند. تحقیق حاضر در جستجوی تعریف واقعی و مبتنی بر شواهد میدانی و تاریخی، از گونه و گونه شناسی است که امکان حضور ماده (کالبد) و معنا را به صورت در هم آمیخته فراهم نماید. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی به معرفی و نقد اندیشه های معاصر در گونه و گونه شناسی می پردازد و تعریفی پیشنهادی از گونه و گونه شناسی به عنوان «شمایی مرکب از اندام های کالبدی و طرحواره ها» ارائه می نماید. از این رو «شما» به عنوان نماینده گروهی از بناها در ذهن معمار، سه بعد کالبدی و شیوه زندگی عجین شده ساکنان بنا (باشندگان) ، با اندام های کالبدی را در برمی گیرد. در این تعریف، استخراج طرحواره ها، از فهم تجربه زندگی باشندگان در بنا حاصل می شود و محقق را با منطق ایجاد و کاربرد فضاها و حس زیستن در اندام های معماری آشنا می نماید. آگاهی به این احساسات و تجربیات در کنار اندام های کالبدی، معنای گونه را از یک تعریف صرفا مادی خارج می سازد و تعریف آن را به منابع مذهبی و فرهنگی، اقلیم و... پیوند می زند. تفاوت عمده در معنای گونه در تعریف پیشنهادی با نوشته های مشابه در آثار غربی، استناد به همین منابع درونی می باشد یعنی معماران، ساکنان و تجربیات معماری که از آثار برجای مانده قابل تشخیص است. در ادامه، بر اساس تعریف و روش پیشنهادی در گونه شناسی، خانه گونه تالاردار رون راسته، به عنوان یک نمونه از گونه های سکونت در شهر تفت، که در مطالعات گونه شناسانه مسکن بومی شهر تفت بر اساس روش شناسی پیشنهادی در این مقاله حاصل آمده است، ارائه و تحلیل می شود. در نهایت در این پژوهش، به دلیل ریشه و سابقه زیست شناسانه و شکلی واژه گونه، عبارت «دستگاه معماری» پیشنهاد و جایگزین می شود که با توجه به ماهیت آن، معادل نزدیک تر و مناسب تری برای واژه گونه در معماری است. دستگاه معماری، شمایی است که با داشتن یکسری از ویژگی های مادی (اندام های کالبدی) و غیر مادی (طرحواره های عجین شده با اندام ها) مشخص، یک شخصیت متمایز از سایر قالب ها عرضه می کندکلید واژگان: گونه, گونه شناسی, شما, اندام های کالبدی, طرحواره, مسکن بومی شهر تفت, دستگاه معماریResults of contemporary research in discourse of type and typology indicate that there are number of conflicts in definition, nature and concept of type and typology in architecture as a unique abstract image presenting a group of buildings. This is an exaggerated statement in the field of architecture, type represents a group of architectural components that has been identified to follow a certain mechanism in the course of collecting and classifying it. Type provides facilities to preserve and recall experiences as a concept and tools, linking the past to the future. Type, therefore, can be seen as the faculty for retaining and recalling architectural experience. But, according to this definition, some experts consider the physical aspects of types, while others study metaphysical and intuitive features of it. For example, In Rossis point of view, form stands only on physical basis rather than ritual. Also, He has reduced typology exclusively to the field of urban analysis. For Rossi, empty form has become the essence of architecture. In the other hand, some researchers believe, type is necessary as a remembering device for architecture. Its record is the history and the collective human memory of architecture. The essence of architecture transcends its builders time or era. Society demands a historical continuity in architecture for its cultural framework and for the lessons learned in building techniques. The notion of type then, can be seen as a method of historical continuity in architecture that links the past to the future, and with its surrounding context and culture.
This study seeks to find the true meaning and historical evidence-based definition of type and typology, which allows the presence of physical body and metaphysical aspects (architectural backgrounds, experiences, architects, building residents and non-material concepts) together. In this paper, the analytical descriptive methods is utilized to introduce and criticize the contemporary ideas and a proposed definition of type as an abstract image constructed by physical body and scheme, is presented. Considering the proposed definition of type and typology, Talardar houses, as a type of vernacular houses in Taft city will be analyzed. Finally, because of biological history and formal concept of "type and typology", the term of "Dastgāh" (Architectural Modal System) is proposed. In the other words, due to types nature, term of architectural modal system is closer and more appropriate for the word of type in architecture. In an architectural modal system, the material and non-material aspects have attended as mass and space language. In addition, the architectural modal system can be presented as a national model system and vernacular modal system such as: musical modal system that on a national scale has limited number, but on a local scale with a scheme of national modal system, according to place and time to take a unique form. The ability to identify unique aspects of national and vernacular modal system as well as boundaries of diverse architecture in the different regions is an outstanding feature of this definition and proposed method of type and typologyKeywords: Type, Typology, Abstract image, Physical body, Scheme, Taft vernacular houses, Architectural Modal System
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.