جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "مکانمندی" در نشریات گروه "هنر و معماری"
-
هدف مقاله این است که از نحوه طرح مفاهیم هایدگر در «هستی و زمان» درباره زمان و مکان استفاده کرده و بر اساس آن روایت فیلم فروشنده را با توجه به یافت حال شخصیت ها مطالعه کنیم. دو مفهوم زمانمندی و مکانمندی با رویکرد اگزیستانسیال به جهان تعریف می شوند. یافت حال های دازاین نبض رابطه او با حال های جهان را تنظیم می کند و رابطه ها و چیزها را به مثابه چیزی و یا چیز دیگری عیان می کند. یافت حال های دازاین مبنای عمل اوست، عملی که خودفهمی دازاین در آن مستتر است. نتیجه نگاه هایدگری به فروشنده اصغر فرهادی اینکه دراین فیلم خانه و فروشنده پیر یعنی دو امر وابسته به سازوکار سرمایه داری، موجب از هم پاشیدن کلیت جهان هرروزه عماد و رعنا معرفی کرد. دیدن این روابط بر اساس یافت حال ها و حال، به صورت چیزی یا چیز دیگری، تعیین کننده مکان و زمان و آشکارکننده روایت است. یافت حال ها و حال هایی که پیوست به روابط تصویری به وجود می آید، علاوه بر پدیدار کردن انواع مکانمندی یعنی دوری و نزدیکی، موقعیت-فضا و فضای اگزیستانسیال انواع هستنده ها، انواع زمانمندی اکنون، گذشته و آینده مربوط به آنها را تعیین می کند. عملکرد عماد نشان می دهد چگونه نسبت ها و یافت حال های مبتنی بر روابط، یا روابط تصویری در اگزیستانس او را چون یک روشنفکر متوسط حال و نیز نیمه عصیان گر انتقام جو پدیدار می کند.
کلید واژگان: زمانمندی, مکانمندی, فروشنده, دازاین, هایدگرThe point of the research is to classify Heidegger's concepts in Being and Time about Spatiality and temporality and hence description of the salesman film with an emphasis on the characters according to this. Temporality and spatiality Emphasizing on existential space, affection of Dasein, self-relation, relationship with others, the ontological question of Dasein, are some of Heidegger's emphasized components that help explain the types of times and places and their states. two central concepts chosen are temporality and spatiality, which are determined by the type of beings and their existence. Dasein has three ex-istences, and based on the coordinate lines and expectations of Dasman, is thrown out without decision. Dasein deals with his ontological question in anxiety. The types of Temporality, spatiality are categorized and correlated with Dasein`s affection. Salesman by Asghar Farhadi's shows that the old salesman and abandoned house is the agent are the cause of uncertainty and disaster or the disintegration of the whole world In the salesman. It is Dasein's affection that makes distinguished kinds of relationships. In order to answer the ontological question, to who he is, Emad searches to find old salesman. In fact searching the saleman is along to the searching himself. Beacause Emad has lost the possible relations of the world in everyday life. I think the home has an important role in this film. the first and second home has stark impression on forming the Emad and even Raana`s onthological question . At the end of the film, the abandoned house becomes the scene of revenge and the death of the salesman. In the scene of the revenge, Emad shows us a new image but unfamiliar. he creates a distance-based spatiality at the same time based on denying Raana`s Plea. In addition to, he forms to the existential space. The space which is full of existential preoccupation, like confrontation the onthological question, indifference to the everyday`s possibilities. Temporality and spatiality relies on existential space. Dasein`s disposedness, auto-affection, the ontological question of Dasein are other effective quasi-causes. The results show the old salesman and the home are the causes of the disarticulation of the whole world of Emad and Raana. It is emad`s disposedness means anger or hate and the related actions mean “revenge” that determine the type of time and space. In order to answer to »who I am«, Emad starts to researche about the identity of the old salesman who takes on his role in the play. the abandoned house and the old salesman disrupts the present and place of things. it makes them transmitted to the past and position-space. at last, Rape makes enterance to the world of Emad and Rana, the problem of ground and earth, It creates a strife. In the strife the opponent raise each other into self-assertion of their natures. Capitalism, with the utmost planning to control spaces and dominate the existential space, with its products and mechanisms, disrupts the chain of different relations and makes the different affections or disposednesses, which according to this research lead to the formation of the existential space.
Keywords: Temporality, spatiality, Salesman, Dasein, Heidegger -
قاب سینماتوگرافیک مرزی است که تصویر را از جهان بیرونی متمایز می کند. از منظری هستی شناسانه که پیشینه آن به تفکر یونانی می رسد، مرز هر چیز با تفکیک آن چیز از چیزهای دیگر، به استقلال وجودی آن چیز می انجامد. اما در این نظرگاه، هستی چیزها به منزله اموری بیرونی و مستقل، لحاظ می شوند که تحت تاثیر مداخلات سوبژکتیو و تجربه بیننده قرار نمی گیرند. این دیدگاه با انقلاب کوپرنیکی کانت در فلسفه، تغییرات اساسی یافت. کانت پس از تفکیک پدیدار از شی نفسه، از یک سو اعلام داشت که متعلق شناخت انسانی صرفا پدیدارها هستند و این پدیدارها صرفا تا آنجا قابل شناخت هستند که تحت امور پیشین سوبژکتیو، یعنی صورت های شهود و مقولات فاهمه، ادراک شوند. هدف نخست مقاله حاضر این است که در پرتو نظرگاه کانت، محدودیت های تعریف سنتی مرز و قاب سینماتوگرافیک بررسی شود و قاب سینماتوگرافیک بنا بر شیوه ادراک و تجربه سوبژکتیو مخاطب بازتعریف شود. و هدف دوم بررسی این مسئله است که بنا بر متون کانت چگونه می توان این ادراک سوبژکتیو را صرفا ادراکی ذهنی ندانست، بلکه آن را ادراکی بدنمند نیز تلقی کرد؟ و در نهایت، نتایج این بررسی در چیستی و چگونگی ادراک بدنمند قاب سینماتوگرافیک لحاظ می شود.کلید واژگان: ادراک بدنمند, ادراک سوبژکتیو, روایت, قاب سینماتوگرافیک, کانت, مکانمندیThe cinematographic frame is a boundary which separates the image from the external world. From an ontological viewpoint which dates back to Greek philosophy, the boundary of a thing separates it from other things, thus leading to its ontological independence from other things. But, according to this point of view, the being of things as external objects is considered to be free from the impact of subjective interference and the experience of the viewer. This idea was radically changed with Kant’s Copernican revolution. By separating the Thing in Itself from the Phenomena, Kant, on the one hand, announced that the object of human cognition is only the Phenomena, and on the other hand, that they are knowable only to the extent that they are known under the a priori subjective factors, i.e. the forms of intuition and the categories of understanding. The first purpose of this paper is to show the limitations of the traditional concepts of the cinematographic frame according to the subjective perception of the viewer. The second objective is to ask how it is possible not to regard this perception as just a mental perception, but a corporeal one. Finally, the results of this investigation are considered in the analysis of the corporeal perception of the cinematographic frame.Keywords: cinematographic frame, Kant, spatiality, subjective perception, corporeal perception, narration
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.