جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "ولیعصر" در نشریات گروه "هنر و معماری"
جستجوی ولیعصر در مقالات مجلات علمی
-
مجله منظر، پیاپی 28 (پاییز 1393)، صص 12 -17منظر شهری در تعریف علمی رایج، کیفیتی است که در رابطه ای رفت و برگشتی بین مخاطب و کالبد شهر پدید می آید. مولفه های کالبدی تولید این کیفیت، همه عناصری هستند که در شهر حضور دارند. خیابان و فضای عمومی1 از جمله این مولفه ها هستند که نسبت به سایرین، نقش پررنگ تری در ادراک مخاطب دارند. از دلایل این ویژگی، کمیت و رخ دادهای اجتماعی است که در آنها به وقوع می پیوندد. جدا از تاثیر جداگانه هریک از این دو مولفه بر شهر، فضاهایی وجود دارد که کالبد آن حاصل اجتماع خیابان و فضای عمومی است؛ این فضای جدید دارای منظری ارتقاء یافته است که از همپوشانی کیفیت های خیابان و فضای عمومی نزد مخاطب حاصل می شود. چنین منظری می تواند دارای شناسه های منظر فرهنگی باشد.
خیابان «ولیعصر» از خیابان های تاریخی تهران است که قدمت آن به زمان قاجار باز می گردد، این خیابان در زمان پهلوی اول تکمیل شد و در دوره پهلوی دوم نقش موثری در سازمان فضایی شهر تهران یافت. پس از انقلاب اسلامی، توجه صرفا کالبدی مدیریت شهری به این خیابان نتوانست از نقش اصلی آن در سازمان فضایی بکاهد؛ چرا که طولانی ترین خیابان تهران در برخی نقاط دارای شناسه هایی است که در گذشت زمان با انطباق فعالیت های ارگانیک فضاهای عمومی و معماری خیابان، به ارزش آن افزوده می شود. این نوشتار به دنبال آن است که منظر خیابان ولیعصر تهران را در نقاط تلاقی آن با فضاهای عمومی تحلیل و تحولات آن را ارزیابی کند.
کلید واژگان: خیابان, فضای جمعی, فضای عمومی, منظر فرهنگی, ولیعصرMANZAR, Volume:6 Issue: 28, 2014, PP 12 -17Urban Landscape in a common scientific meaning defines a quality that comes from the reciprocal relationship between the users and the city. All physical components of this quality are present elements in the city. Streets and public spaces are among these components that can be said in comparison to others, have a greater role in the perception of users owing to multiplicity of social events in which they occur. In addition to the distinguished impact of each element on the city, there are areas created from the fusion of street with public space. This new space is in possession of an improved landscape, resulting from the quality overlap of these two elements. Such landscape can be an identifier of cultural landscape. Vali-Asr is a historic street in Tehran, dating back to the Qajar dynasty. It was completed during the first Pahlavi and played a key role in the spatial organization of Tehran in second Pahlavi era. After the Islamic Revolution, even the merely physical consideration of Tehran’s urban management couldn’t detract from its main role in the spatial organization since this longest street of Tehran, in some parts, owns some identifiers whose values are improved over time by the adaptation of organic public spaces activities and street architecture. This article analyses Tehran's Vali-Asr Avenue landscape in the intersection of street and public space in order to explore its evaluations.Keywords: Street, Communal space, Public space, Cultural landscape, Vali, Asr
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.