جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "پادآرمانشهر" در نشریات گروه "هنر و معماری"
-
بیان مسیله
تعاریف متعدد و متنوع و بعضا متفاوت و متضاد اندیشمندان خارجی و داخلی از شهر اسلامی، تدقیق مفهوم آن را با دشواری و سردرگمی همراه کرده که عمدتا با دیدگاه های کالبدی است؛ این چالش ها ناشی از قرارگرفتن دو مقوله پیچیده و گسترده «شهر» و «اسلام» در کنار هم است، زیرا برقراری نسبت درست میان این دو مفهوم گسترده و چندلایه (از لایه های ظاهری تا لایه های باطنی) کار آسانی نیست و به یک پشتوانه عمیق نظری و عملی نیاز دارد.
هدف پژوهشبررسی محتوا و مفهوم شهر در متون اصیل دینی، هدف این پژوهش است و بهترین منبعی که از طریق آن دستیابی به حقیقت شهر اسلامی و مفهومش امکان دارد قرآن است.
روش پژوهشروش این پژوهش، تفسیری - تحلیلی است. برای رجوع به قرآن به عنوان اصلی ترین منبع این پژوهش، از شیوه تفسیری - تاویلی بهره برده و تفسیر المیزان برای وصول به فهم آیات قرآن برگزیده شده است؛ همچنین برای مقایسه نظریه اسلام درباره شهر و نظریه شرق شناسان درباره شهر اسلامی روش تحلیلی - تطبیقی به کار رفته است.
نتیجه گیریبا توجه به یافته های این پژوهش قرآنی، شهر اسلامی فراتر از فرم و کالبد، یک مفهوم فرهنگی (عقیدتی - رفتاری) است. نظریه شهر قرآنی با تاکید بر سه عنصر اصلی ساختار مفهومی شهر: مردم، قانون و حکومت شهری، در مقابل رویکرد کالبدی غالب اندیشمندان داخلی و خارجی قرار دارد. آرمانشهر قرآنی مفهومی ارزشی - هنجاری است که بر اساس روابط انسانی شکل می گیرد. در این آرمانشهر اسلامی - قرآنی مجموع روابط فرد با خدا، خود، دیگران و طبیعت، در قالب نظام های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و کالبدی، شهر را شکل می دهد.
کلید واژگان: شهر اسلامی, شرق شناسان, اسلام, آرمانشهر, پادآرمانشهرBagh-e Nazar, Volume:19 Issue: 107, 2022, PP 99 -110Problem statementNumerous, various, and sometimes conflicting definitions of Islamic city by Iranian and non-Iranian researchers have resulted in confusion about its concept as far as physical views are concerned. The challenge arises from the combination of two complex and wide-ranging categories: ‘city’ and ‘Islam.’ It is not easy to establish a connection between these two broad multi-layered (from surface to internal layers) concepts since it requires a deep theoretical and practical foundation.
Research objectiveThis paper aims to examine the concept of city in authentic religious texts. The best source which helps to understand the truth of the Islamic city and its meaning is the Quran.
Research methodThis research draws on an exegetical-analytic method. About the Quran as the main source of the research, it deploys an exegetical-interpretive method, and for this purpose, we have relied on the well-known Quranic exegesis, al-Mīzān. Moreover, to compare the Islamic theory of city and that of Orientalists about an Islamic city, the advantage is taken of the analytic-comparative method.
ConclusionGiven the results of this Quranic research, we conclude that the concept of an Islamic city goes beyond forms and physical bodies, amounting to a cultural (doctrinal-behavioral) aspect. The theory of Quranic city highlights three main ingredients of the conceptual structure of a city—that is, people, law, and urban government—and stands against the predominant physical approach in mainstream research. The Quranic utopia is an axiological-normative concept constituted by human relations. In this Islamic-Quranic utopia, a city consists of a combination of one’s relation with God, oneself, others, and nature in terms of different political, economic, cultural, and physical systems.
Keywords: Islamic city, orientalists, Islam, Utopia, Dystopia -
بیان مسئله
ترسیم، تصور و تفکر درباره ی آرمان شهر از گذشته تا امروز مورد توجه نظریه ورزان و اندیشمندان حوزه شهری و غیر شهری بوده است. اصولا اندیشمندان حوزه آرمان شهری از وضعیت موجود شهرها شکایت داشته و دارند و برای بهتر شدن وضعیت شهرها به دنبال راهکاری تحت عنوان آرمان شهر می گردند و به ترسیم خیالی یا حقیقی ویژگی های ارمان شهری می پردازند. کمتر کسی در این حوزه وجود دارد که به ترسیم پادآرمان شهر بپردازد و از طریق غیر مستقیم بخواهد ویژگی های ارمان شهر را تبیین کند.
هدفهدف این مقاله، بررسی پادآرمان شهر قرآنی است تا بتوان از این طریق به ویژگی های آرمان شهر قرآنی با جزییات بیشتری پی برده شود.
روشدر این مقاله برای کاوش در مفهوم آرمان شهر قرآنی از روش معکوس(برهان خلف) استفاده شده است یعنی از طریق بررسی پادآرمان شهر به ویژگی های آرمان شهر خواهد رسید. همچنین برای فهم و تحلیل ویژگی های قرآنی شهر و مقایسه آن با نظریات فارابی از روش تحلیلی- تطبیقی استفاده گردیده است. نوع تحقیق نظری است و مهمترین منبع مورد استفاده در این پژوهش قرآن و تفسیر المیزان است.
یافته هادر این پژوهش چهار مفهوم(بلد، قریه، مدینه و مصر) ازکتاب مبین برای شهر استخراج گردید که واژه قریه با واژه پادآرمان شهر مترادف می باشد و بلد به آرمان شهر تعلق می گیرد که از قرارگیری این دو در کنار هم، می توان آرمان شهر قرآنی را تبیین کرد. ویژگی های استخراج شده از این دو مفهوم با ویژگی های شهر معاصر(ایرانی) و همچنین مدینه های فارابی(فاضله، جاهله، فاسقه و ضاله) مقایسه و تطبیق گردید.
نتیجه گیریبا توجه به بررسی های بعمل آمده ویژگی هایی که فارابی برای پادآرمان شهرهای خود برشمرده است با ویژگی های قرآنی پادآرمان شهر هماهنگی و تناسب دارد . همچنین از تطبیق شهرهای معاصر با ویژگی های پادآرمان شهر قرآنی این نتیجه بدست آمد که شهرایرانی معاصر در یک سیر نزولی در حال حرکت است و این سیر رو به سوی قریه دارد.
کلید واژگان: پادآرمانشهر, مدینه ضاله, قریه, بلد, آرمانشهرBackgroundSince long time ago, theoreticians and intellectuals of urban and non-urban fields have concerned themselves with providing outlines and portraits of, and thoughts about, utopia. In principle when it comes to utopia, everyone complains about the status quo, looks for a solution under utopia so as to improve the situation, and provides an imaginary or actual outline of utopian features. There are very few people, nevertheless, who provide an outline of dystopia in order to give an indirect account of the features of utopia.
ObjectivesIn this paper, my goal is to consider the Quranic dystopia so as to find out more about the features of Quranic utopia.
MethodologyIn my inquiry into the concept of Quranic utopia in this paper, I have deployed a reverse method; that is, I unearth the features of utopia via those of dystopia. In my references to the Qur’an as the main source of the research, I have deployed an exegetical-interpretational method relying mainly on al-Mīzān in order to understand Quranic verses.
ResultsIn this research, I have identified four city-related concepts in the Qur’an: balad, qarya, madīna, and miṣr. The word, qarya, is synonymous with dystopia, and balad denotes utopia, and by considering them together, we can account for Quranic utopia.
Qarya or the Quranic dystopia is a city whose people are not believers—they do not believe in God, the day of resurrection, the prophethood of prophets, and the imamate of the Imams, and do not do righteous actions. They are obstinate and vicious, they are deniers, polytheists, unbelievers, and oppressors. These are people who seek more pleasure, more wealth, unlimited freedom, greater domination, more general praise, and in a word, they love this world and seek no goals except the enjoyment of this world. When the Qur’an deals with the features of dystopia, it is mainly concerned with lifestyles, beliefs, moral attitudes, and conducts of people of “town” (qarya) and its rulers, and rarely does it deal with anatomical features thereof.ConclusionFeatures enumerated by Fārābī for his dystopias are compatible with those of the Quranic dystopia. Moreover, through a comparison between contemporary cities and Quranic dystopias, I conclude that contemporary cities are in a regressive direction towards qarya.
Keywords: utopia, Quranic dystopia, qarya, Fārābī, contemporary city
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.