جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "lahijan" در نشریات گروه "هنر و معماری"
-
تجلی عنصر هستی بخش آب در معماری خانه های ایرانی، اغلب در کالبد حوض تحقق یافته است. در دوران قاجار، تغییر شرایط حاکم در پی افزایش ارتباط ایران با سایر ممالک، به ویژه در گیلان که نقش مهره اصلی اتصال ایران با کشورهای اروپایی را داشته است، مفهوم و کارکرد حوض در خانه های این خطه، ازجمله خانه های شهر لاهیجان، را متحول ساخت. این جستار سعی دارد تا با بررسی چگونگی تاثیرپذیری معماری خانه ها از شرایط جامعه گیلان و از ارتباطات خارجی آن، به تعریفی متفاوت از کارکرد مادی و معنوی حوض در این دوره دست یابد. ازاین رو سوال های اصلی تحقیق چنین بیان می شوند: آیا ارزش های نمادین حوض و سنت زیستی مرتبط با آن در خانه های شهر لاهیجان در دوران قاجار تداوم یافته اند؟ پس از گسترش ارتباط ایران با اروپا در دوران قاجار، تحولات اجتماعی چگونه بر جایگاه سنتی حوض در خانه های لاهیجان تاثیر گذاشته اند؟ روش پژوهش حاضر از نوع تفسیری-تاریخی است که با توسل به روش های جمع آوری کتابخانه ای و میدانی انجام شده است. در این تحقیق، 30 خانه تاریخی با نمونه گیری به روش گلوله برفی و مصاحبه با صاحبان آن ها مطالعه شد؛ ویژگی هایی چون کارکرد، شکل هندسی، موقعیت و ابعاد حوض به عنوان متغیرهای موردنظر در پیشبرد پژوهش تعیین گشتند. دست آوردها نشان می دهند که در این خانه ها، حوض سازی اغلب پیرو اصول سنتی و به شکل مستطیل بوده است؛ با ورود اشکال جدید مانند بیضی، ستاره، مثلث و یا شکل های کم تکرار مثل هشت ضلعی، ساختار حوض دستخوش تغییراتی می شود. در اواخر دوره قاجار، تکثر عناصری مانند فواره ها و انحناهای الحاقی به اشکال تیزگوشه سنتی حوض، حاکی از ارجحیت وجوه زیبایی شناسی در پی تغییرات اجتماعی-فرهنگی است. همچنین پیچیدگی های هندسی و وسعت برخی حوض ها، بیانگر برتری اجتماعی و تمکن مالی مالک خانه است.
کلید واژگان: حوض, خانه های شهری, معماری قاجار, لاهیجانIntroductionThe manifestation of the life-giving element of water in the architecture of Iranian houses often materializes with the body of a pool. During the Qajar era, the change of the ruling circumstances followed by the amplification of Iran's foreign relations with other countries, mainly that Guilan province, based on its location in the north of the country, had played the role of the main link between Iran and European countries, varied the meaning and function of the pool in the houses of this area including the houses of Lahijan city. This research tries to understand how the house is affected by the new conditions of Guilan society and to obtain the altering definition of the material and immaterial function of the pool in the Qajar period. The current research method is interpretive-historical. It was done by resorting to library and field collection methods, and 30 Qajar houses in Lahijan were studied using a snowball sampling method and interviews with their owners. Characteristics like function, shape, position, and dimensions of the pool were determined as desired variables in the advancement of the research. The results show that in these houses, pool-making was often followed by traditional principles and in the shape of a rectangle, with the introduction of new shapes such as oval, star, triangle, or less frequently ones like octagon, the structure of this element underwent alterations. At the end of the Qajar era, the multiplicity of elements such as fountains and added curves to traditional sharp-angled shapes of the pool signifies the preference of the aesthetic aspects in the path of its socio-cultural changes. Also, the geometric complexity and the vastness of some pools are signs of the house owner's social superiority and financial capability.
BackgroundAs a reservoir of water, the pool has many functions. According to the researchers, specific historical periods, especially the Qajar period, have played a role in this variety of use because the architectural elements underwent significant changes (Saremi, 1996, p. 59). Relying on its spiritual and material aspects, the pool was used in fields like washing, irrigation, water storage, ablution, climatic comfort, and decorations, and over time, with the development of housing architecture following the increase of interactions between Iran and European countries, especially in the second half of the Qajar period, the metamaterial function of water element also decreased. Therefore, the pool often played a decorative role or provided daily needs for the residents.
Research Objectives and Questions:
Understanding the importance of the pool and the transformation of its position, along with the increase of foreign communication of Iranians in the Qajar era Through many trips in the cities of Guilan province, including Lahijan, forms such questions as they are mentioned below:- Have the symbolic values of the pool and its living tradition continued in the houses of Lahijan during the Qajar era?- After the connection between Iran and Europe expanded during the Qajar era, how did social developments affect the pool's traditional place in Lahijan houses?Theories: According to the mentioned questions, the hypotheses can be stated as follows:- The increase in interactions between Iranians and European countries through Guilan has affected changing the view of the people of this region, especially the people of Lahijan, towards the element of water and the pool.- With the establishment of Qajar rule in Iran and due to Guilan's geographical location and economic importance, it was considered a place for kings, merchants, and students to commute, and in this way, the grounds for the formation of transformation in its traditional architectural elements such as the pool occurred.Data Collection: Based on its historical-interpretive nature, the current qualitative research relied on two data collection methods library and field. First, the place of the pool in the traditional architecture of Iran and Guilan was studied by reading the documents, and then with the help of the snowball sampling method, 30 examples of Lahijan's Qajar houses were visited in the field, and their owners were also interviewed.
Analysis and DiscussionIn order to carry out the present research, Qajar houses in Gabaneh, Khomarkala, Pordesar, Karevansarabar, and Gharibabad neighborhoods in Lahijan were visited and investigated. In the mentioned houses, the pool element is often located in the yard's open space, and the pools' differences can be divided into four axes of function: geometric shape, position, and dimensions. Analyzes from observations and interviews with house owners indicate that the functional aspects of the pool include factors such as beauty, health, performing ceremonies, watering, storing food items, and performing religious duties and beliefs of the residents. In terms of appearance, the pools are geometrically rectangular, with stars, triangles, octagons, and squares as the most frequent shapes. Also, looking at the aerial maps of the Qajar houses of Lahijan in the 1336 solar year, the oval shape can be seen in the pools. Their position varies near the main building of the house and on its axis of symmetry to the middle of the courtyard. The dimensions of the pool element also increase with the expansion of the dimensions of the yards. Among the analyzed pools, the size of the pools and their geometric shape indicate the social and financial status of the original owners of these buildings. Therefore, the construction of the pools, while following the traditional structure, faced the reduction of spiritual dimensions and the expansion of the decorative function. The increase in interactions between Iranians and European countries, especially in the late Qajar period, was influential. Also, due to the female gender of beauty in the mentioned era, it is suggested that future studies be conducted on how the pool is affected as an organ with a possible feminine nature in homes.
Keywords: Pool, Urban Houses, Qajar Architecture, Lahijan -
بیان مساله
افزایش روزافزون جمعیت شهری و کاهش جمعیت روستاها به دلیل پایین آمدن تمایل به ادامه زندگی در این مکانها سبب شده است محققان بسیاری در جستجوی راهکاری مناسب، به بررسی دو اصل توسعه پایدار و کیفیت زندگی بپردازند. در این میان زیست پذیری که خود لازمه رسیدن به این دو اصل است بسیار مورد توجه قرار گرفته است. بهترین افراد جهت بررسی زیست پذیری روستاییان و ملموس ترین بعد کالبدی است به همین دلیل مقاله حاضر به ارزیابی شاخص های کالبدی موثر بر زیست پذیری پرداخته است.
هدفمقاله حاضر از نظر هدف کاربردی و به دنبال شناسایی و ارزیابی شاخص های کالبدی موثر بر زیست پذیری در روستاهای شهرستان لاهیجان(23 روستا) می باشد.
روشروش تحقیق توصیفی-پیمایشی است. اطلاعات مورد نیاز به کمک داده های اسنادی و تهیه چک لیست(سرشماری و طرح هادی) و میدانی و تهیه پرسشنامه(دهیار و سرپرستان خانوار)جمع آوری شده است. روش های مورد استفاده کوپراس و رگرسیون خطی می باشند.یافته ها: پس از بررسی های انجام شده 5 مولفه(مسکن، حمل و نقل، خدمات ، گردشگری و تغییر کاربری) و 71 متغیر شناسایی که پس از طی مراحل شاخص سازی اثرات آنها بر زیست پذیری بررسی شد.
نتیجه گیرینتایج نشان می دهد در محدوده مورد مطالعه شاخص مسکن موثرترین و شاخص گردشگری کم اثرترین شاخص ها بر زیست پذیری بوده است . همچنین به کمک تکنیک کوپراس روستاهای مورد مطالعه بر اساس بهره مندی از شاخص های کالبدی رتبه بندی شده و مشخص شد روستاهای بازکیاگوراب و سوستان به ترتیب بهترین و بدترین رتبه را به خود اختصاص داده اند و در نهایت به کمک تحلیل رگرسیون مشخص شد که شاخص های کالبدی منتخب بر زیست پذیری در محدوده مورد مطالعه موثر است.
کلید واژگان: ارزیابی, شاخص کالبدی, زیست پذیری, لاهیجانBackgroundIncreasing urban population and decreasing rural population due to declining desire to continue living in these places has led many researchers to look for a suitable solution, to study the two principles of sustainable development and quality of life. In the meantime, the livability that is necessary to achieve these two principles has received much attention. The best people to study livability are the villagers and the most tangible is the physical dimension .For this reason, the present article evaluates the physical indicators affecting livability.
ObjectivesThe present article is in terms of practical purpose and seeks to identify and evaluate the physical indicators affecting livability in the villages of Lahijan city (23 villages).
MethodThe research method is descriptive-survey. The required information has been collected with the help of documentary data and preparation of checklists (census and Hadi plan) and field data and preparation of questionnaires (Dehyar and heads of households). The methods used are Copras and linear regression.
ResultAfter conducting studies, 5 components (housing, transportation, services, tourism and land use change) and 71 variables were identified, which were examined for their effects on livability after indexing steps.
ConclusionThe results show that in the study area, the housing index was the most effective and the tourism index was the least effective indicators on livability. Also, with the help of Copras technique, the studied villages were ranked based on the use of physical indicators and it was found that Bazkiagorab and Sustan villages had the best and worst ranks, respectively. Finally, with the help of regression analysis, it was found that the selected physical indicators are effective on viability in the study area.
ObjectivesThe present article is in terms of practical purpose and seeks to identify and evaluate the physical indicators affecting livability in the villages of Lahijan city (23 villages).
Keywords: Evaluation, physical indicator, Livability, Lahijan -
آثار هنری علاوه بر ویژگی های زیباشناختی، بازتاب دهنده ی مناسبات اجتماعی-فرهنگی بستر تولید کننده ی خود نیز هستند. در گیلان بسیاری از اماکن مذهبی شیعی، دارای نقاشی دیواری بوده اند که پیدایش آن ها را به دوره ی صفوی نسبت می دهند. شاهنامه کارکیا در سده ی 15 میلادی(نهم ه.ق) در شهر لاهیجان نگاشته شد. این شاهنامه به سبک نگارگری ترکمن شیراز تصویرگری شده است. پرسش اصلی تحقیق حاضر این است که الگوهای متشابه و متفاوت میان نقوش شاهنامه کارکیا و نقاشی های دیواری بقاع متبرکه کدام است و چگونه شباهت ها و تفاوتهای نقاشی دیواری بقاع متبرکه در لاهیجان و نگاره های موجود در شاهنامه کارکیا تحلیل می گردد؟ روش تحقیق توصیفی تحلیلی است. روش گردآوری اطلاعات اسنادی و کتابخانه ای از طریق فیش برداری و تصویرخوانی است. یافته های تحقیق نشان می دهد، نقاشی های دیواری بقاع متبرکه با نگاره های موجود در شاهنامه کارکیا دارای مشخصه های بارزی هستند که بر گرفته از یک فرهنگ مادر می باشند و آن، فرهنگ ایرانی است که فرهنگ شیعه در نقاشی بقاع و گرایش های ایرانی در شاهنامه کارکیا بخشی از آن است. هردو نقاشی دارای نقوش نمادین مانند اژدها، خورشید، تاج و درخت سرو هستند. نقش خورشید در هردو نقاشی به یک معنا و مفهوم به کار گرفته شده است ولی نقش اژدها کاملا معنای متضاد دارد که از روابط آن با سایر نشانه های درون اثر قابل درک است. نقش تاج نیز در هر دو نقاشی به معنی سلطنت، قدرت، فره شاهی و آسمانی است. درخت سرو نیز دارای معانی مشترک است که همگی ریشه در باورها و اعتقادات فرهنگی ایران دارند. فرآیند طرد و جذب نشانه ای، ساز و کار اشتراک نشانه ها و تفاوتهای آنها درون نقاشی بقاع و شاهنامه کارکیا را بیان می دارد. نشانه ها اگرچه ریشه در فرهنگ ایرانی دارند اما در اثر هم نشینی و رابطه درزمانی با سایر نشانه های درون متنی، معانی منحصر به فردی را بازنمایی می کنند.
کلید واژگان: نقوش نمادین, نقاشی دیواری بقاع متبرکه, شاهنامه ی کارکیا, لاهیجانIn addition to aesthetic features, works of art also reflect the socio-cultural relations of the producing context. In Gilan, many holy shrines accommodate murals that belong to the Safavid period. On the other side, Karkia Shahnameh was written in the 15th century AD in the city of Lahijan. This Shahnameh is illustrated in the style of Turkmen painting in Shiraz. This paper as the descriptive-analytical study queries the similarities and differences between the designs of Karkia Shahnameh and the murals of the holy shrines. The data collection method is based on library review, and data analysis was conducted qualitatively. The research findings show that there are some distinctive similarities between mural paintings of the studied holy shrines and portrays of the Karkia Shahnameh, so that the semiotic spaces of Shiite culture is a part of it. Both paintings have common symbolic motifs such as dragon, sun, crown and cypress tree. The motif of the sun is used in the same sense in both paintings, but the role of the dragon has a completely opposite meaning. The motif of the crown in both paintings also means kingship, power, and celestial splendor. The cypress tree also has common meanings, all of which are rooted in Iranian cultural beliefs. Although those mentioned signs almost rooted in the Iranian culture, the unique representation of the symbols in each specific artistic work (murals or book illustration) convey distinguishable meanings due to the relations with other signs within the executed context.
Keywords: Symbolic motifs, murals of holy shrines, Shahnameh of Karkia, Lahijan -
بر خلاف ضابطه فعلی نحوه استقرار ساختمانی مورد استفاده در شهرهای حاشیه جنوبی دریای خزر که به صورت درصدی از عمق زمین (معمولا 60 درصد) به صورت برساز یا عقب ساز تعریف می شود و در اصل بر الگوهای گونه شناختی-ریخت شناختی رایج در شهرسازی غربی مبتنی است، پژوهش حاضر به دنبال آن است که به کارگیری الگوهای متناظر بومی را به عنوان مبنای تدوین ضوابط جدید پیشنهاد نماید؛ چرا که بررسی عملکرد ضابطه فعلی حاکی از ناکارآمدی آن در ایجاد پیوستگی بین ساخت و سازهای جدید و قدیم در بافت های تاریخی مورد نظر می باشد. در پژوهش حاضر بر مبنای مرور تجربیات جهانی مرتبط تلاش می شود تا نخست ویژگی های یک رویکرد اصولی نسبت به موضوع شناسایی گردد که در این زمینه رویکرد تدوین ضوابط بر اساس مطالعات گونه-ریخت شناسی مورد نظر قرار می گیرد. به دنبال آن جهت رسیدن به نتایج دقیق و کاربردی در این زمینه لاهیجان، یکی از شهرهای کهن حاشیه جنوبی دریای خزر، به عنوان نمونه موردی بررسی می شود و بر اساس بررسی عکس های هوایی موجود، برای این شهر جدول اولویت بندی الگوهای بومی نحوه استقرار ساختمانی در پلاک های شهری تدوین می گردد. این جدول شامل معرفی و اولویت بندی 20 الگوی بومی استقرار ساختمانی است که در دو دسته کلی الگوهای دور-ساز و وسط-ساز (یا کوشکی) طبقه بندی می شوند. پژوهش حاضر را می توان یک گام اولیه مهم و ضروری در تدوین ضوابط مبتنی بر بوم و به دنبال آن حفاظت از بافت های تاریخی شهرهای حاشیه جنوبی دریای خزر محسوب نمود.
کلید واژگان: ضابطه نحوه استقرار ساختمانی, ضابطه سطح اشغال ساختمانی, نظام کنترل ساختمانی, شهرهای حاشیه جنوبی دریای خزر, لاهیجان, حفاظت از بافت های تاریخیThe current research is an attempt to reconsider one of the key regulations in the contemporary building control system pertaining to the historical fabrics of old cities in the southern coasts of the Caspian sea. It specifically concentrates on building placement and plot coverage regulations. These two interwoven regulations perform as a mediator between urban design and architectural design disciplines. The research emphasizes that these regulations should be based on vernacular building placement patterns. In this paper first a report is provided of the negative effects of the current building placement and plot coverage regulations. After that it is attempted to identify the principal characteristics of a desirable approach to the subject based on an analysis of a number of relevant international experiments. Next, as a case study the paper continues to examine historical urban fabric of Lahijan city, an old city in Guilan province. An examination of the aerial photos of the city from 1956 on, and extensive field visits indicate that in the vernacular architecture of Lahijan there were two main types of building placement patterns. First and the most common pattern was the perimiter placement of the residential building/buildings in a plot of land. It could take 15 different forms. The second pattern was a pavilion-like placement pattern which could take five different forms of arrangement. In order to investigate the frequency of each pattern, in the aerial photo of the city of 1956 the whole city is divided into 50 square pieces among which 10 pieces are selected and examined. In each piece the number of houses that uses any one of those placement patterns, is calculated. In sum 286 houses are examined and the most popular patterns are identified. These vernacular patterns can be used as a basis to rewrite the relevant regulations.
Keywords: Building placement regulation, plot coverage regulation, building control system, Lahijan, urban conservation -
آیین اجرای داوطلبانه رفتاری است که به شکلی سزاوار به منظور تاثیرگذاری نمادین یا مشارکت در زندگی جدی طراحی شده است و طیف وسیعی از فعالیتهای انسانی در جوامع را شامل میشود. آیین با دارا بودن سه ویژگی کلان (1) تکرارپذیری در زمان و مکان مشخص، (2) برخوردار از ماهیتی نمادین و استعاری و (3) کنش و فعالیتی اجتماعی، با سه مولفه اصلی شهر شامل کالبد، معنا و فعالیت در تعامل و ارتباط تنگاتنگ است. در نتیجه آیین را میتوان پدیدهای فضایی و به تبع آن پدیده ای شهری دانست. در پژوهش حاضر با استفاده از روشی تحلیلی و پیمایشی و در قالب مطالعهای کیفی به بررسی نحوه تعامل شهر و آیینهای عاشورایی پرداخته شد. بررسی انجام شده در قالب مدل مفهومی به دست آمده حاکی از آن است که از بعد کالبد، آیین های جمعی سبب ایجاد عناصر و فضاهایی خاص گردیده و یا به آنها شکل داده است و اجرای آن در سازمان فضایی شهر در گذشته انسجام کالبدی-فضایی شهر را بهدنبال داشته است. از بعد معنا، آیین های جمعی سبب ایجاد فضاهایی خاطره انگیز، بامعنا و نمادین گردیده و در هویت بخشی به فضاها و حس تعلق به آنها اثرگذار بوده است. از بعد فعالیتی، افزایش حضورپذیری، آزادی در فعالیت، ایجاد یک قلمرو همگانی و مردمی بودن را می توان مهمترین وجوه رفتارهای آیینی در شهر لاهیجان دانست که تقویت محله محوری، مشارکت و وحدت جمعی در ایام خاص را موجب می گردد.
کلید واژگان: آیین های جمعی, کالبد شهر, معنا, فعالیت, آیینهایعاشورایی, لاهیجانAn Investigation into the Role of Ashura Processions in Iranian Cities / Case study: LahijanRituals can be defined as customs which have been formed during ages, and work toward defining and adjusting humans’ relationship with society, environment, and history; the rituals also define the relationships among citizens in a symbolic space. On the one hand, rituals, as social activities, are closely related to space, influence it, and are influenced by it; and on the other hand, rituals, as cultural phenomena, have the capacity to maintain social and cultural relationships in a city; therefore, rituals can be considered as spatial, and consequently, urban phenomena. Urban rituals have always left their trace on cities. The present research aims to investigate their relationship and interaction. In the first phase of the present research, using a descriptive analytic approach, and within a qualitative framework, the interaction of city and urban rituals is investigated in order to present a conceptual model for such interaction. The results show that processional rituals, as social actions which are repeatable in certain times and places, and have a metaphoric and symbolic nature, through four major norms, i.e. openness, connection, continuity, and adaptation, interact with three major urban components, namely form, meaning, and activity. In the second phase of the research, using a survey analytic approach and using special techniques such as spatial syntax, behavior analysis as well as cognitive mapping, and using the appropriate devices, the Ashura processions in Lahijan were investigated based on the presented conceptual model. The results suggest that from the perspective of form, processional rituals have created or given form to certain elements and spaces in Lahijan. Performing them in the spatial structure of the city in the past has formed connections between several networks and spaces across the city, and in general, has contributed to the formal-spatial coherence of the city. Today, despite the changes in the structure of the city, performing these rituals reminds one of the previous structures. From the perspective of meaning, processional rituals create memorable, meaningful and symbolic spaces, and give identity and a sense of possession to spaces. Moreover, the spatial structure of the rituals is reflected as a coherent and legible structure in the mind of citizens. From the perspective of activity, the most important aspects of the processional rituals are embracing more presence, providing more freedom for activity, creating a public domain, and being democratic; these in turn lead to strengthening neighborhoods, increasing public participation and processional unity. In conclusion, given the positive effects of processional rituals on the one hand, and the problems of the old and precious urban context on the other hand, these rituals can be considered as a potential in the city. If the conditions for performing the rituals and promoting their positive effects are prepared, they can be used in the regeneration and improvement of formal and functional aspects of the old context.Keywords: Processional rituals, Urban form, Meaning, Activity, Ashura procession, Lahijan -
معماری گیلان از ویژگی های خاص کالبدی برخوردار است که برخاسته از شرایط آب و هوایی معتدل و مرطوب است. رطوبت اشباع در هوا و بالا بودن سطح آب های زیرزمینی و اثرگذاری بر کالبد بنا، شکل معماری را متاثر از این شرایط کرده است. معمار گیلانی که به دلایل اقلیمی، اصرار به ساخت ایوان، کرسی چینی و سقف شیب دار دارد، با در نظر گرفتن این نکته که معماری آرامگاهی، ویژگی های رفتاری معماری مسکونی را ندارد، شکل کالبد بنا را تابعی از عملکرد آن در تطابق با اقلیم میداند. این مقاله با استفاده از روش توصیفی تحلیلی، ضمن توصیف عناصر اقلیمی معماری گیلان، و برشمردن بخشی از تاریخ لاهیجان که بر تعدد بقاع در منطقه موثر بوده، معماری بقاع متبرکه و عناصر شکل دهنده به آن را به بحث گذاشته است. نگارنده با انتخاب چند بقعه شاخص و کمتر تغییر شکل یافته در معماری لاهیجان سعی در به دست آوردن الگوهایی مشابه در معماری بقاع متبرکه در این منطقه از ایران را دارد. از یافته های این تحقیق می توان به الگویی مشابه در شکل مدفن، نسبت فضای باز و بسته، دیوارها، سقف ها، تزیین ها و تعداد ایوان ها در بناهای زیارتی لاهیجان اشاره نمود.
کلید واژگان: اقلیم, مقبره, ایوان, سقف, صحن, مدفن, لاهیجانArchitecture of Guilan province enjoys especial physical specifications arising from temperate and humid climate conditions. Saturated moisture in the air and high level of underground waters with an impact on buildings frames have made the architecture be influenced by these conditions. Architecture of Guilan province -which due to climatic reasons insists on construction of veranda، high foundation، gable roof، by considering this fact that shrine architecture doesn’t have the residential behavior specifications- considers the shape of the building body as a function of its performance in agreement with climate. Using a descriptive-analytical method، while describing the climatic elements of Guilan architecture and enumerating a part of Lahijan history، which has been effective on multiplicity of shrines in the area، this article discusses the architecture of holy shrines and their forming elements. Selecting some outstanding and less-changed shrines in Lahijan architecture، the author tries to gain similar models in the architecture of the holy shrines in this area of Iran. From the findings of this research، it is possible to refer to a similar pattern in the shape of the tomb، ratio of open and closed spaces، walls، ceilings، decorations and number of verandas in lahijan pilgrimage units.Keywords: Climate, Tomb, Veranda, Ceiling, Courtyard, Grave, Lahijan -
این مقاله به بررسی طرح معماری گنبد آرامگاه شیخ زاهد گیلانی، یکی از آثار به جا مانده از اواخر دوران تیموری و اوایل دوران صفوی در لاهیجان، می پردازد. فرضیه پژوهش حاضر این است که طرح گنبد مورد اشاره، بر مبنای روابط و ترسیمات هندسی دقیقی شکل گرفته است و هدف از پژوهش حاضر آن است که از این هندسه پنهان پرده بردارد. در این مقاله پس از اشاره به اهمیت مطالعه طراحی گنبد هرمی خاص این بنا و نیز اشاره به جایگاه محوری هندسه در طراحی معماری قدیم، هندسه شکل دهنده به گنبد این بنا در نمای اصلی ساختمان معرفی می گردد. مقاله در ذکر اهمیت رمزگشایی از هندسه پنهان در طرح این بنا، به دو مطلب اشاره می نماید: اول این که پی بردن به این هندسه، تذکر مجددی بر جایگاه ممتاز هندسه در طراحی معماری قدیم است که خود به فهم صحیح تر معماری سنتی کمک ارزنده ای می کند؛ دوم این که با نگاهی به وضعیت نامطلوب فعلی طراحی گنبد در شهرها و روستاهای کرانه جنوبی دریای خزر، نظام هندسی مورد استفاده در طراحی این گنبد می تواند به گونه ای خلاقانه در طراحی گنبدهای جدید در این پهنه جغرافیایی-فرهنگی مورد استفاده قرار گیرد.
کلید واژگان: آرامگاه شیخ زاهد گیلانی, طراحی معماری, هندسه, گنبد هرمی, کرانه جنوبی دریای خزر, لاهیجانThis research is an attempt to discover the logic behind the specific architectural design of Sheikh Zahed-e-Guilani Shrine, a monument dating back to late Timurids and early Safavids in Lahijan in Northern Iran. The hypothesis behind this research is that the design of this dome must be based on some exact geometrical relations and proportions which have not been discovered yet. After mentioning the architectural merits of the building to be studied, the important role of geometry in architectural design in old days is discussed, both in Islamic and non-Islamic architecture. This brief discussion justifies the use of geometrical analysis in order to discover the logic behind the form of this monument, specially its unique pyramidal dome. The research continues to use a geometrical analysis to understand the specific form of the dome in the main façade of the building. It illustrates the process of designing the specific pyramidal dome of the building step by step; the process that the real designer of the building had probably gone through more than five centuries ago when designing this monument. Analysis shows that a network of 45 degree slanting lines has been used as the geometrical base of the form of the dome and the whole façade; a network which is not seen in the design of traditional architectural works in central Iran and can be considered a local approach to the use of geometry in architectural design. Concerning the importance of the findings of this research two points are discussed: first, discovering these hidden geometrical relations is again a reminder of the prominent role of geometry in old architectures which is in turn an indication about how one should "read" traditional architectural works. Second, the geometrical system, used in designing this dome, can be utilized in a creative way to design new domes for religious buildings to be built in the specific cultural and geographical context of the southern coasts of Caspian Sea. The article discusses two current popular attitudes towards designing new domes in this region: the more widespread one is purchasing and installing a prefabricated metal dome with a curved profile on the roof of buildings; A profile which belongs strongly to the central parts of Iran. These domes are not usually well-integrated into vernacular architecture and the result usually suffers a sense of doubled-identity. In the second attitude, the traditional pyramidal domes of the region are imitated without enough creativity. They try to reconstruct the exact traditional forms using new building technology. Although this method considers the architectural culture of its context and tries to be respectful to it, again the non-creative result is not satisfactory. Using a form giving geometrical system similar to the one used in designing the dome of Sheikh Zahed Shrine, today's creative designer can design new domes which are new and creative in their formal design and at the same time are traditional and have their roots deep in vernacular architecture.Keywords: Architectural Design, Sheikh Zahed, e, Guilani Shrine, Pyramidal Dome, Lahijan, Southern Coasts of the Caspian Sea, Geometry
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.