جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "mashgh square" در نشریات گروه "هنر و معماری"
-
فصلنامه اثر، پیاپی 96 (بهار 1401)، صص 148 -173
روزگار قاجاریان، دوره تغییرات بنیادین و ورود مفاهیم نوین شهری بوده و میدان ها، گونه ای از فضاهای شهری بستر برخی از این تغییرات بودند. هدف این مقاله که بر چهار میدان اصلی پایتخت قاجاری (مشق، ارگ، توپخانه، سبزه میدان) متمرکز است، درک تحولات کالبدی و مکانی آنها در کنار یکدیگر و مرتبط با ارگ به عنوان بستر شهری مشترکشان است. سوالات پژوهش عبارت اند از: 1.کدام تحولات این چهار میدان بر محوطه ارگ تاثیرگذار بوده است؟ 2.تغییرات هر میدان چه تاثیری بر تحولات میدان های دیگر داشتند؟ با استفاده از روش تفسیری- تاریخی در منابع مکتوب دست اول و دوم و استاد تصویری جمع آوری شده و استدلال منطقی یافته ها، ترسیم دیاگرام ها و باز تولید برخی نقشه ها مشخص کرد که اولا تحولات میدان های ارگ، مشق و سبزه میدان در دوره ناصری (پیش از گسترش شهر) و بهبود وضعیت کالبدی و عملکردی آنها سبب تولد میدان هایی با طرح و کارکرد معین در شمال و جنوب ارگ شد که تا پیش از این فضاهای بی نظم و ترتیب با عملکردهای چندگانه بودند. همچنین تغییرات میدان ارگ و تبدیل آن به باغ گلشن، سبب تولد میدان توپخانه در شمال ارگ و چهارمین میدان پیرامون این بستر شهری مشترک شد. شکل گیری این میدان جنبه ارتباطی جدیدی را به سمت شمال و محله تازه تاسیس دولت برای ارگ به همراه داشت. دوم اینکه میدان ها پیش زمینه پیدایش دیگری بوده اند: ابتدا سبزه میدان، سپس میدان ارگ و بعد از آن میدان مشق و در نهایت میدان توپخانه شکل می گیرد و از طرفی عملکرد و مکان یابی میدان ها در هماهنگی با یکدیگر بوده است.
کلید واژگان: میدان توپخانه, میدان مشق, سبزه میدان, میدان ارگ, ارگ حکومتیAthar Journal, Volume:43 Issue: 96, 2022, PP 148 -173Qajar era is the period of fundamental changes and the introduction of new urban concepts. Squares, a type of urban space, were the subject of some of these changes. This article focuses on four main Qajar capital squares (Mashgh, Arg, Toupkhaneh, Sabzi-meidan) in their urban context around the royal citadel, aiming to answer these questions: 1-What changes in these squares over time have affected the citadel? 2-what is the role of the relationship between these squares and their spatial and functional features in other developments? Using the interpretive-historical method and primary and secondary sources as well as visual documents, the initial findings were collected, and logical reasoning of the findings, drawing diagrams, and reproduction of some maps showed that developments of Arg, Mashgh, and Sabzi-meidan squares in Naseri period (before the city expansion) and the improvement of their physical and functional condition led to the birth of squares with specific design and function in the north and south of the royal citadel; previously, these spaces were chaotic with multiple functions. Also, the changes in Arg Square and its transformation into Golshan Garden led to the birth of Toupkhaneh Square in the north of the citadel and the formation of the fourth square around this common urban context. Secondly, these four squares have been the precondition for the emergence of another: first Sabzi-meidan, then Arg, then Mashgh, and finally Toupkhaneh square were formed. On the other hand, the function and location of the squares have been in harmony with each other.
Keywords: Toupkhaneh square, Mashgh square, Sabzi-meidan, Arg square, Government citadel -
هم کنش معماری و زمینه یکی از موضوع های اصلی در حوزه معماری و طراحی شهری است. این مبحث از اندیشه ورزی در دوران باستان درباره قرارگیری بناها در ارتباط با بناهای مجاور سرچشمه می گیرد. در زمینه های با ارزش می توان با استفاده از خوانش متن تاریخی، فرهنگی و اجتماعی مورد نظر به طرحی ارزش مند و متناسب با زمینه فرهنگی و تاریخی آن دست یافت. در این پژوهش در قسمت نخست مفهوم زمینه و هم چنین روش های طراحی چون زمینه گرایی، منطقه گرایی و گونه شناسی که واکنشی مستقیم به بستر طراحی هستند شرح داده می شود. در قسمت دوم با انتخاب بناهایی از میدان مشق تهران که دارای ساختمان های مهم دولتی و حکومتی از دوره های پیشین معماری گذشته شهر تهران به خصوص دوره پهلوی اول است، سعی در شناسایی رهیافت معماران آن دوره نسبت به زمینه و هم چنین میزان تآثیرپذیری زمینه گذشته در این ساختمان ها داریم. تفاوت میان برخورد با زمینه در نزد معماران دوره پهلوی اول با معمارهای هم دوره خود در غرب (شیوه بین الملل)، پرسش این پژوهش است. در این مطالعه از ترکیب روش تحلیلی-تطبیقی و روش مطالعه بر روی نمونه های موردی استفاده شده است. در قسمت اول پژوهش، بازشناسی نظریه ها و صورت بندی چارچوب نظری با رجوع به منابع دست اول و پایه، منابع دست دوم و اسناد تاریخی موجود انجام گرفته و در قسمت دوم که پژوهش بر روی نمونه های موردی تاریخی انجام می شود، اطلاعات مورد نیاز از طریق مشاهده و تحقیقات میدانی جمع آوری اطلاعات شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که برخورد معماران پهلوی اول با زمینه، متفاوت با معماران هم دوره خود در غرب است. بااینکه بناهای مورد بررسی دارای کارکرد جدید بوده اند اما هنوز ردپایی از معماری گذشته ایران، در تزیین ها و یا حتی در فرم هایی از این بناها دیده می شود.کلید واژگان: زمینه, زمینه گرایی, منطقه گرایی, میدان مشق, پهلوی اولThe relationship between Architecrure and previous context is one of the most important issues of architecture and city designing. This discussion from the thoughts of ancient ages about buildings’ placement rooted from placement of buildings related to the adjacent ones. In the valued issues, through the review of history, culture and society, a valuableand suitable architectural design of aimed area according to the cultural and historical backgrounds could be done. In this research, and at the first part, we aim to define the context and design approaches like contextualism, regionalism and typology that had the dirrect reaction with design bed. At the second part, via choosing of buildings from Mashgh Square of Tehran, which have the important governmental buildings from previous times of Tehran, especially First Pahlavi era, we try to recognize architects’ approach towards context and the extend of influences of past on these buliding at that time. The diffrences between first Pahlavi era and western contemporary architects (international style) about the context is the question of this research. In this research, the methodology is the combination of Analytical-Adaptive method and study on case studies. At the first part, basic and first class refrences, and historical and second-class documents are analyzed. At the second part, the research would be done on case precedents, through the field study, photography and collecting data. Results reveal that attitude of arcitects of first pahlavi era towards context, is different with contemporary western architects. Although reviewed buildings had new approaches, but still footprints from Iranian past architecture could be traced in decoration or even seen at some forms of these buildings.Keywords: Contextualism, context, Mashgh square, regionalism, the first Pahlavi era
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.