به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "shahriar city" در نشریات گروه "هنر و معماری"

جستجوی shahriar city در مقالات مجلات علمی
  • سید احمد حسینی نیا*، پسند مهدوی سعیدی

    شهر شهریار به عنوان یکی از مراکز مهاجرپذیر استان تهران، با گسترش فیزیکی و شکل گیری سکونتگاه های غیررسمی مواجه شده است. بر همین اساس هدف پژوهش حاضر، ارائه الگوی مدیریتی مناسب برای ساماندهی و توانمندسازی این محله ها و پیشگیری از تشکیل آنها در شهر شهریار با رویکرد پدافند غیرعامل است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و روش آن توصیفی-تحلیلی است. اطلاعات پژوهش به صورت میدانی و اسنادی جمع آوری شده است. جامعه آماری شامل محدوده قانونی شهر شهریار در سال 1401 است. حجم نمونه مشتمل بر 322 نفر از ساکنان و 10 نفر از خبرگان است. از روش هایی نظیر AHP، TOPSIS، آزمون خی دو، آزمون کای اسکوار تک متغیره، ضریب همبستگی اسپیرمن، ضریب تعیین رگرسیون و واریانس رگرسیون (ANOVA) برای تحلیل داده های پژوهش استفاده شده است. از نرم افزارهای GIS و SPSS برای تحلیل داده های پژوهش استفاده شده است. نتایج پژوهش بیانگر آن است که درصد محله های دارای کیفیت مناسب، نسبتا مناسب، متوسط، نسبتا نامناسب و نامناسب به ترتیب مشتمل بر 9درصد، 22درصد، 32درصد، 26درصد و 11درصد است. بنابراین، بیش از 37درصد بافت شهر شهریار به برنامه ریزی پدافند غیرعامل نیازمند است. نتایج آزمون خی دو (06/70) و سطح معناداری آن (00/0) بر عدم اعتماد ساکنان شهر شهریار نسبت به مدیریت شهری در کاهش مشکلات سکونتگاه های غیررسمی صحه می گذارد. براساس نتایج ضریب همبستگی اسپیرمن (567/0) و ضریب تعیین رگرسیون (37/0)، الگوی مدیریت شهری مبتنی بر هسته های مدیریت محلی و دفاتر توسعه محله با رویکرد پدافند غیرعامل بر ساماندهی و توانمندسازی سکونتگاه های غیررسمی شهر شهریار و پیشگیری از تشکیل آنها بیشترین تاثیر را دارند. نتایج تحلیل واریانس رگرسیون و تحلیل رگرسیون خطی ساده، نیز بر این امر صحه گذاشته اند. افزون بر این، رویکرد پدافند غیرعامل از طریق ساماندهی و توانمندسازی محله ها، ایجاد تاسیسات و تجهیزات برای کاهش آسیب پذیری، ایجاد مکان های اسکان اضطراری، ضریب امنیت و ایمنی شهر شهریار را ارتقا می بخشد.

    کلید واژگان: سکونتگاه های غیررسمی, الگوی مدیریتی, توانمندسازی, پدافند غیرعامل, شهر شهریار
    Syed Ahmad Hosseininia *, Pasand Mahdavi Saeeidi

    As one of the immigrant-friendly centers of Tehran province, Shahryar city has faced physical expansion and the formation of informal settlements. Based on this, the aim of the current research is to present a suitable management model for organizing and empowering these neighborhoods and preventing their formation in Shahryar city with a passive defense approach. The current research is applied and its method is descriptive-analytical. Research information has been collected in the form of field and documents. The statistical population includes the legal boundaries of Shahriar city in 1401. The sample size consists of 322 residents and 10 experts. Methods such as AHP, TOPSIS, chi-square test, single-variable chi-square test, Spearman's correlation coefficient, regression coefficient and variance regression (ANOVA) have been used to analyze the research data. GIS and SPSS software have been used to analyze research data.The results of the research show that the percentage of neighborhoods with suitable, relatively suitable, average, relatively unsuitable and unsuitable quality is 9%, 22%, 32%, 26% and 11% respectively. Therefore, more than 37% of the fabric of Shahriar city needs passive defense planning. The results of the chi-square test (70.06) and its significance level (0.00) confirm the lack of trust of the residents of Shahryar city towards urban management in reducing the problems of informal settlements. Based on the results of Spearman's correlation coefficient (0.567) and regression determination coefficient (0.37), the urban management model based on local management cores and neighborhood development offices with a passive defense approach on organizing and empowering informal settlements in Shahriar city and preventing the formation They have the most impact. The results of variance regression analysis and simple linear regression analysis have also confirmed this. In addition, the passive defense approach can improve the security and safety factor of Shahriar city through organizing and empowering the neighborhoods, creating facilities and equipment to reduce vulnerability, creating emergency accommodation places.

    Keywords: Informal Settlements, Management Model, Empowerment, Passive Defense, Shahriar City
  • علی اکبر تقی پور*، سیده مهتا شاهمیری، پارسا احمدی دهرشید

    برنامه ریزی شهری سلامت محور، مفهومی است که در آن پیوند شهر و سلامت روحی و جسمی شهروند، به منظور افزایش سطح کیفیت زندگی ایشان به عنوان یک اصل اساسی قلمداد می شود. ایده شهر سالم که به نوعی در ذیل مفهوم برنامه ریزی شهری سلامت محور قرار دارد، یک جنبش جهانی بوده که هدف کلی آن، دستیابی به یک محیط سالم برای زندگی شهروندان است. شهر شهریار به واسطه رشد سریع جمعیت، گسترش فیزیکی شهر و تخریب باغ ها و اراضی کشاورزی پیرامون شهر، احداث کارخانه ها و صنایع، با معضلات زیست محیطی متعددی دست به گریبان است. ازاین رو، در مطالعه حاضر تلاش بر آن است تا با استفاده از یک روش توصیفی - تحلیلی، ابتدا شاخص های شهر سالم از دیدگاه شهروندان سنجیده شود، سپس متغیرهای تاثیرگذار بر متغیر «امید به آینده» تبیین شود. جهت دستیابی به این اهداف، 23 شاخص در 6 مولفه «سلامت و بهداشت»، «محیط زیست»، «اجتماعی»، «اقتصاد»، «حمل ونقل» و «امنیت و ایمنی» با استفاده از روش اسنادی تدوین و در قالب پرسش نامه در میان جامعه آماری (383 نفر از شهروندان شهر شهریار) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که ازنظر شهروندان، شاخص «زیست محیطی» به عنوان بالاترین سطح رضایت و شاخص «اقتصادی» پایین ترین میزان رضایت را به خود اختصاص داده است. از سوی دیگر مشخص شد متغیرهایی نظیر «اوقات فراغت» و «فعالیت های تفریحی» بیشترین اثر مثبت و متغیرهایی نظیر «رضایت از درآمد باتوجه به هزینه ها» و «دسترسی به امکانات آموزشی» بیشترین تاثیر منفی را روی متغیر امید به آینده دارند. به صورت کلی، نتایج نشان می دهد که شهر شهریار تا تبدیل شدن به یک شهر سالم، فاصله زیادی دارد و این امر مستلزم آن است تا توسط متولیان امر، برنامه ریزی و راهبردهای متناسبی در این مسیر به کار گرفته شود. یافته های این پژوهش می تواند به گفتمان جاری در مورد شهرهای سالم کمک کرده و راهبردهای تبدیل شهر شهریار به یک شهر پایدار و سالم را تبیین کند.

    کلید واژگان: شهر سالم, برنامه ریزی سلامت, کیفیت زندگی, توسعه پایدار شهری, شهر شهریار
    Aliakbar Taghipour *, Seyedeh Mahta Shahmiri, Parsa Ahmadi Dehrashid

    Health-oriented urban planning is a concept in which the link between the city and the mental and physical health of citizens is considered as a basic principle in order to increase the level of their quality of life. The idea of a healthy city, which is somehow under the concept of health-oriented urban planning, has been a global movement whose general goal is to achieve a healthy environment for the lives of citizens. Due to the rapid growth of the population, the physical expansion of the city and the destruction of gardens and agricultural lands around the city, the construction of factories and industries, the city of Shahryar is facing many environmental problems. Therefore, in the present study, an attempt is made to first measure the indicators of a healthy city from the citizens' point of view using a descriptive-analytical method, then to explain the influencing variables on the "hope for the future" variable. In order to achieve these goals, 23 indicators in 6 components of "health and hygiene", "environment", "social", "economy", "transportation" and "safety and security" were compiled using the documentary method and The format of the questionnaire was examined among the statistical population (383 citizens of Shahryar). The results showed that from the citizens' point of view, the "environmental" index has the highest level of satisfaction and the "economic" index has the lowest level of satisfaction. On the other hand, it was found that variables such as "leisure time" and "recreational activities" have the most positive effect, and variables such as "satisfaction with income considering expenses" and "access to educational facilities" have the most negative effect on the variable of hope. They have a future. In general, the results indicate that the city of Shahryar is far from becoming a healthy city, and this requires appropriate planning and strategies to be used by those in charge. The findings of this research can help the current discourse about healthy cities and explain the strategies of turning Shahryar into a sustainable and healthy city.

    Keywords: healthy city, Health Planning, Quality of Life, Sustainable urban development, Shahriar City
  • مهدی ایزانلو*، سید محسن اسدی ساروی، محمد مشاری
    اهداف

    تغییر کاربری اراضی کشاورزی و باغی یکی از مهمترین چالش های توسعه شهری در ایران است. هدف پژوهش، بررسی روند تغییر کاربری اراضی کشاورزی و تاثیر آن بر مولفه های توسعه پایدار، و پیش بینی روند تغییر کاربری اراضی کشاورزی و باغی در حوزه نفوذ شهرستان شهریار است.

    روش ها

    این پژوهش نظر هدف کاربردی و از نوع تحقیقات توصیفی _ تحلیلی است. با بهره گیری از تصاویر ماهواره لندست طی دوره زمانی 1375 الی 1395 به بررسی و تحلیل تغییرات سطوح کاربری شهرستان شهریار پرداخته شده و با استفاده از نرم افزار ENVI تصحیح رادیومتریک می شود. برای بررسی تاثیرات تغییر کاربری اراضی بر مولفه های توسعه پایدار از روش پرسشنامه استفاده شد.

    یافته ها

    بر اساس نتایج اراضی سکونت گاهی در طول زمان مورد مطالعه (1996 تا 2016) روند صعودی را با نرخ رشد سالانه برابر با 117 هکتار در سال تجربه کرده است. همچنین روند کاربری اراضی باغی و زارعی نیز به صورت افزایشی با نرخ متوسط به ترتیب 200 و 37 هکتار در سال است. اراضی کشاورزی ابتدا روند کاهشی را تجربه کرده (8 در صد)، سپس دوباره افزایش یافته (16.7 درصد) و برآیند آن در دوره مطالعاتی افزایشی (8.7 درصد) بوده است. اراضی بایر نیز دارای نرخ کاهشی 30 درصدی در منطقه است.

    نتیجه گیری

    نتایج پژوهش، بر اهمیت و تاثیر چشمگیر تغییر کاربری اراضی کشاورزی و باغی، بر مولفه های توسعه پایدار تاکید دارد و به خوبی نشان می دهد که تغییرات کاربری اراضی تاثیرات منفی اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و کالبدی فضایی در راستای توسعه پایدار را به بار می آورد.

    کلید واژگان: توسعه پایدار, پایداری, فناوری های نوین, کاربری اراضی, تغییر کاربری اراضی کشاورزی, شهرستان شهریار, سلامت, محیط زیست
    Mehdi Ezanloo*, Seyed Mohsen Asadisaravi, Mohammad Moshari
    Aims

    The landuse change is one of the most important challenges of urban development in Iran. The purpose of this study is to investigate the trend of agricultural land use change and its impact on sustainable development in Shahriar city.

    Methods

    This descriptive-analytical research methodology is selected for the investigation during 1996 to 2016. The trends of changes in Shahriar city are studied and analyzed and radiometric correction is performed by using ENVI software. A questionnaire technic was used to assess the effects of landuse change on sustainable development.

    Findings

    Based on the results during the study period (1996 to 2016), the residential use increased annually with the growth rate of 117 hectares per year. Also, the use of garden and agricultural lands is increasing at an average rate of 200 and 37 hectares per year, respectively. Agricultural lands first experienced a decreasing trend (8%), then increased again (16.7%) and the result was an incremental study period (8.7%). Barren lands also have a 30% reduction rate in the region.

    Conclusion

    The outcomes emphasize on the importance and significant impact of agricultural and horticultural land use change on the components of sustainable development and well show that land use change has negative economic, social, environmental and spatial physical effects for sustainable development.

    Keywords: Sustainable development, sustainability, new technologies, land use, change of agricultural land use, Shahriar city, health, environment
  • Kourosh Fazaeli*, Amirreza Karimiazeri
    In order to promote and improve the quality of educational spaces and achieving a comprehensive statistics, evaluation and analysis of schools neglected in most Iran’s schools, while educational spaces play an important role in the social and cultural structure and population growing and schools as one of the most basic educational centers, study on this field is important. Therefore, schools evaluation (in the Shahriar city as a case sample) plays an important role in raising the scientific level of a country and development of urban physical planning in the field of education. It supposed that the schools of Shahriar city in terms of population, area and other qualitative and quantitative aspects are far from per capita and standards of the country’s modernization organization, and according to this hypothesis, to what extent are schools far from relevant standards in terms of population growth, and what are solutions to fix and reform schools? This study is a descriptive - analytical and field study, to collect data, city education department; organization of schools renovation, journals and valid books and papers were used. Then, the date of Shahriar city’s schools to determine its distance from per capita standard was assessed and compared. The study result shows lack of schools area in term of population and per capita standard was about 310 thousand square meters in Shahriar city that will reach to 700 thousand square meters in the future 25 years.
    Keywords: schools, Shahriar city, physical planning, per capita
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال